De teams zullen moeten wennen aan navigeren zonder te kunnen vertrouwen op de sporen van voorgangers, vooral omdat gescheiden routes vanaf dit punt een groot deel van het Dakar-parcours zullen vormen. Een bijkomend voordeel is dat ze meer tijd hebben om de etappes te voltooien voordat de nacht valt. Dit komt goed van pas bij deze lange lus, een van de beslissende confrontaties van de twee weken durende rally. Alle elementen zijn aanwezig: uitdagende navigatie, een mix van snelle en technische terreinen, en als kers op de taart een vleugje berg-racen.

Hans Stacey en Anton van Limpt in gesprek met Rallymaniacs na stage 6 van de Dakar Rally 2025.

Roger Grouwels en Rudolf Meijer in gesprek met Rallymaniacs na stage 6 van de Dakar Rally 2025

Anja van Loon van Fried van de Laar Racing Team de Rooy in gesprek met Rallymaniacs na stage 6 van de Dakar Rally 2025.

Ronald van Loon in gesprek met Rallymaniacs na stage 6 van de Dakar Rally 2025

AL DUWADIMI   – Maik Willems noemde het een ‘superdag’, de zesde etappe van de Dakar Rally. De autocoureur van het Bastion Hotels Dakar Team zat lang, heel lang in zijn Toyota Hilux, maar haalde na een etappe van 828 kilometer voldaan het bivak van Al Duwadimi. Samen met zijn navigator Marcel Snijders finishte hij als 41ste in de T1+ klasse. “Het was een mooie dag, een superdag, Het was ook een lange dag. We hebben ruim 800 kilometer gereden”, blikte Willems opgewekt terug. “Eerst hadden we een lange verbinding, toen een relatief gemakkelijk eerste stuk. Het was wel wat stenig, maar heel goed te doen. Daarna hadden we weer een verbinding van 160 tot 170 kilometer.” Apotheose En toen, rond 16.00 uur, begon de apotheose van de lange etappe in de Saoedische woestijn. “En die was heel mooi. Je wist dat je een heel stuk in het donker ging rijden. We hadden fantastische duinen. Het eerste stuk ging relatief gemakkelijk. Dat was het normale duinenwerk met echte joekels ertussen. Om 18.00 uur is het hier donker, dus hebben we de laatste 100 kilometer in het donker gereden. En ook nog eens met hartstikke moeilijke navigatie.” Dat werd dus zoeken geblazen. “Ja, we hebben een paar keer waypoints in de duinen moeten zoeken terwijl je geen hand voor ogen zag. Uiteindelijk hebben we ze allemaal gevonden. Het was hartstikke mooi. Soms doken we in een diep donker gat en dan dacht ik: ‘als we hier maar uitkomen’.” Superauto “Ik zag dat we een superauto hebben die heel veel kan. Dat is een geluk bij een ongeluk. Rond 19.30 uur kwamen we uit de proef. Onderweg hebben we nog even de Coronellen (Tim en Tom Coronel, red.) proberen te helpen, maar het bleek dat ze een accuprobleem en dat konden we niet voor ze oplossen. En zo kwam het dat Willems relatief laat in het bivak van Al Duwadimi aankwam. Daarna was het al snel naar bed, want zondagochtend klinkt om 7.00 uur al het startsignaal. “Dat is een groot voordeel omdat we een gescheiden etappe voor auto’s en motoren rijden. Dat scheelt gewoon een paar uur.”

AL DUWADIMI  –  Team de Rooy is de tweede week van de Dakar Rally redelijk begonnen. Aleš Loprais toonde zich in het vrachtwagenklassement opnieuw snel in de etappe van Hail naar Al Duwadimi, maar moest door lekke banden genoegen nemen met de vijfde plaats in zijn Iveco. Anja van Loon werd negende en Vaidotas Žala finishte als twaalfde.   “Anja heeft goed gereden, Loprais en Žala ook”, oordeelde teammanager Henk van Leuven vanuit het bivak in Al Duwadimi. “De auto’s hebben niks geleden. Loprais had wel banden kapot. Het was een zware dag, maar eigenlijk is er niks bijzonders gebeurd. Al hebben die lekke banden natuurlijk wel tijd gekost.” Rijden in het donker Overigens gold dat ook voor het rijden in het donker. De etappe was zo lang (828 kilometer) dat rijders die verder naar achteren startten veel langer in het donker moesten rijden dan de rijders die vooraan startten. “Sommige jongens die achteraan gestart waren hebben wel twee uur in het donker gereden en de jongens vooraan misschien maar een halfuur. En in het donker kun je nooit zo hard rijden als in het licht.” Tijdens de zevende etappe van zondag – een lus van 742 kilometer rond Al Duwadimi  – starten de rijders wat vroeger. “Dan denken we in het licht te kunnen finishen. We hebben wat pech gehad, maar morgen krijgen we nieuwe kansen en nieuwe mogelijkheden. Het kan zomaar ook weer onze kant op vallen. In die duinen kan van alles gebeuren. Daar kun je soms uren achterstand goedmaken”, zei Van Leuven monter. Derde plaats In het algemeen klassement staan Loprais en zijn crewleden David Křípal en Darek Rodewald op de derde plaats, met een achterstand van 2.41,13 op leider Martin Macík. Žala staat negende en Van Loon tiende.   AL DUWADIMI – Team de Rooy had a good start to the second week of the Dakar Rally. Aleš Loprais was again fast in the truck classification on the stage from Hail to Al Duwadimi but had to settle for fifth place due to a puncture. Anja van Loon finished ninth and Vaidotas Žala 12th. “Anja drove well, as did Loprais and Žala”, said team manager Henk van Leuven from the bivouac in Al Duwadimi. “The cars didn’t suffer. Though Loprais had a flat tire. It was a tough day, but nothing really noteworthy happened. Of course, the punctures cost us time.” Driving in the dark The same was true for driving in the dark. The stage was so long (828 kilometers) that drivers who started further back had to drive much longer in the dark than those who started at the front. “Some of the guys who started at the back had to drive up to two hours in the dark, and the guys at the front maybe half an hour. And you can never drive as fast in the dark as you can in the light.” On Sunday’s seventh stage  – a 742-kilometer loop around Al Duwadimi  – the drivers will start a little earlier. “Then we think we can finish in the light. We had some bad luck, but tomorrow, we will have new opportunities and new possibilities. It could just as well go our way again. Anything can happen on these dunes. Sometimes you can make up hours of ground there”, said Van Leuven. Third place In the overall standings, Loprais and his crew members David Křípal and Darek Rodewald are third, 2:41.13 behind leader Martin Macík. Žala is ninth and Van Loon is tenth.

Mitchel van den Brink heeft in de zesde etappe van de Dakar Rally 2025 een indrukwekkende prestatie neergezet. De 22-jarige coureur uit Harskamp won niet alleen de etappe, maar verkleinde ook zijn achterstand op de leider in het klassement. Met deze overwinning vestigt Van den Brink junior een bijzonder record binnen de familie. Het is zijn vierde etappezege in de Dakar Rally, waarmee hij het record van zijn vader Martin van den Brink (drie etappezeges) verbreekt. Senior eindigde deze etappe als vierde. De jonge coureur reed een sterke wedstrijd over 605 kilometer. Mitchel van den Brink: “Het was een super mooie proef. We zijn aan het aanvallen geweest en hebben het gat naar Martin Macik dichtgereden. De laatste 50 kilometer reden we in het stof van hem.” Tijdens de etappe maakte Van den Brink zeven minuten goed op koploper Macik. De laatste anderhalf uur werd in het donker afgelegd, wat extra uitdaging met zich meebracht. Als beloning mag de equipe van Van den Brink morgen als eerste starten in de etappe van 428 kilometer. Martin van den Brink kende ondanks een technisch probleem een sterke dag. De ervaren rallyrijder moest vanwege een defecte stabilisatorstang beheerst rijden. “Alle duinen hebben we in het donker gereden. We zijn er goed doorgekomen en blij met de vierde plaats. Voor ons was het een mooie dag, maar het is wel ’tricky’ in het donker.”

Waar dienen de meters voor?! We hebben in onze cabine de nodige meters hangen, naast de gebruikelijke van de auto. Vanuit de organisatie hebben we een satelliet verbinding om te kunnen communiceren bij pech of ongelukken. Wanneer we op een ongebruikelijke plek stil gaan staan, naast de route of rijden de verkeerde kant op, kun je rekenen op een telefoontje uit Parijs, van waaruit alles gemonitord wordt. Als we zelf stil gaan staan om bijvoorbeeld een band te wisselen moeten we de groene knop indrukken ten teken dat we zelf gestopt zijn. Met de blauwe knop kunnen we zelf contact zoeken met de organisatie en de rode knop is voor noodgevallen, waarbij er binnen 10 minuten een medisch team met de helikopter aanwezig is. Overigens gebeurt dat laatste ook wanneer de auto rolt of een hoge inpact krijgt. Dan gaan de noodsignalen automatisch inwerking. Allemaal voor onze veiligheid. Dan hebben we een tripmeter aan boord om zelf de (tussen) afstanden te kunnen meten van punt naar punt. De Tripy is verplicht vanuit de organisatie om ons te kunnen volgen en hierop krijgen we onze routes op de verbinding op het scherm. In de regularity proeven komt de afstand van note naar note te staan en is er een pijl te zien met de juiste route. Jammer genoeg wordt hier ook onze snelheid mee bij gehouden dus we moeten braaf zijn. BIG Brother. In alle proeven valideert de Tripy onze behaalde waypoints dus veelal is het toch mijn vriend. Tenslotte hebben we nog een Crisartech aan boord. Dit apparaat geeft onze koers aan, maar omdat we alle gemiddelde snelheden inlezen vooraf, houdt deze de precies te rijden snelheid bij, maar ook of je dus voor of achter je ideale schema ligt. Ook de rijder heeft een eigen scherm hiervan in zijn zicht hangen om de juiste snelheid aan te kunnen houden. Kortom, als navigator heb je geen tijd om van het landschap te genieten maar ben je continu bezig om alle meters te bestieren. Dan nog te zwijgen over de instructies die overgebracht moeten worden aan mijn piloot. Je kunt begrijpen dat we die paar uur slaap in de korte nachten hier ook optimaal benutten. ~ Anton van Limpt, navigator Audi Quattro (#713)

De etappes in de tweede week van de Dakar 2025 zullen aanzienlijk langer zijn dan die van de eerste week. De eerste etappe zet meteen de toon met een route die bestaat uit twee gezichten. Na een verbindingsstuk volgt een snellere sectie, wat tijdelijk voor wat minder moeilijkheid zorgt. In het tweede deel moeten de deelnemers echter scherp blijven om niet vast te komen zitten in de diverse zanduitdagingen, variërend van heuvels en kleine duinen tot zandpaden en meer.

Na 2.559 kilometer voor de motoren en 2.579 kilometer voor de auto’s en trucks hebben 299 voertuigen de rustdag in Ha’il, in het hart van Saudi-Arabië, bereikt. Van dit aantal kunnen 118 motoren, 58 Ultimate auto’s, 2 Stock, 45 Challenger auto’s, 33 SSV’s en 43 trucks zaterdag de race hervatten. Het lijkt erop dat een nieuwe generatie de macht grijpt in de Dakar Rally. Alle klassementsleiders zijn onder de 36 jaar: Daniel Sanders bij de Rally GP, Edgar Canet in de Rally 2, Henk Lategan in de Ultimate-klasse, Nicolas Cavigliasso bij de Challengers, Brock Heger in de SSV-categorie en Martin Macik bij de trucks. De verjonging van de deelnemersvelden werd extra zichtbaar door de records van Seth Quintero (22) en Saood Variawa (19). Beiden wonnen een etappe, terwijl ervaren krachten als Carlos Sainz en Sébastien Loeb de strijd al moesten staken. Bij de motoren maakt Daniel Sanders een sterke indruk. De Australiër: “De strategie is perfect uitgekomen. Door in de proloog te winnen, kon ik in de eerste etappe profiteren van een goede startpositie.” Ook in de truckcategorie is de jeugd aan zet. De 23-jarige Mitchel van den Brink won de proloog en de eerste etappe. De Nederlander moest door mechanische problemen in de 48-uurs etappe terrein prijsgeven, maar staat nog altijd tweede op 1 uur en 56 minuten van Martin Macik.

HAIL  – Goedgemutst blikte Maik Willems vrijdag terug op de eerste week van de Dakar Rally. Ja, hij was zwaar, maar al met al bracht de autocoureur van Bastion Hotels Dakar Team het er uitstekend vanaf, samen met zijn navigator Marcel Snijders. En dus blikte hij tijdens de rustdag in Hail vol goede moed vooruit op de tweede week, die zaterdag van start gaat. “Het belangrijkste is natuurlijk dat we de eerste week levend zijn doorgekomen en dat er geen grote rampen zijn gebeurd”, zei Willems vanuit het Saoedische bivak. “Dat is redelijk geslaagd, we hebben maar één dag geklooid zogezegd, maar niet zodanig dat er grote schade is. Dus we gaan vol goede moed de tweede week in.” Willems, een Dakar-veteraan, was opgevallen was dat de eerste week hartstikke wel erg zwaar was. “Eén van de zwaarste eerste weken die ik ooit heb meegemaakt. Het was voornamelijk zwaar voor het materiaal. Vooral door de stenen heeft de auto (een Toyota Hilux, red.) het flink te verduren gehad.” Dame “Technisch is hij perfect in orde maar optisch is de dame er niet mooier op geworden. We hebben veel bomen en struiken gehad, rotspartijen en toestanden. Het team heeft vandaag tijdens de rustdag met name veel aandacht gegeven aan de techniek en het uiterlijk moet er maar even onder lijden.” Hij was bepaald niet de enige met een aan de buitenkant wat gehavende auto. “Overal zijn er schades.” Dat zijn team de auto technisch tiptop voor elkaar wilde hebben was logisch. “Morgen wacht een lange etappe van 828 kilometer naar Duwadimi waarvan 604 kilometer proef. Dat betekent dat we laat zullen aankomen, in het donker dus. We gaan kijken hoe het morgen loopt. We zijn druk bezig met de laatste inspectie van de verlichting zodat we morgenavond goed licht hebben.” Lekker gebarbecued Van echte rust op de rustdag was er dus nauwelijks sprake voor Willems en Snijders. “Maar we hebben met z’n allen lekker gebarbecued tussen de middag. En dan vanavond niet te laat naar bed, want morgen moeten we vroeg weer op!”

NL || HAIL  –  Een week van afwisselend succes en tegenslag heeft Team de Rooy FPT een roerige eerste week in de Dakar Rally opgeleverd. Halverwege is één ding wel duidelijk: de Iveco’s van de drie equipes zijn tiptop, maar pech is soms moeilijk te voorkomen. Tijdens de rustdag in Hail was de sfeer in het topteam in ieder geval positief en de crewleden waren optimistisch gestemd. “De auto’s hebben vandaag een grote onderhoudsbeurt gehad. Morgen staan ze weer spik en span aan de start voor de tweede helft van de Dakar Rally”, zei teammanager Henk van Leuven in het bivak. “Ondanks de tegenslagen zijn we optimistisch en ook tevreden over de eerste week.” Berusting Zo won Aleš Loprais de derde etappe en werd debutant bij de trucks Vaidotas Žala een keer tweede. En Anja van Loon werd donderdag heel knap vierde tijdens de tweede dag van de marathonetappe. Helaas hoorde er dus ook pech bij, maar bij De Rooy FPT heerst daarover vooral berusting. “De teams weten dat tegenslagen erbij horen. De moed zit erin. Loprais zegt dat hij blijft vechten voor een toppositie, Žala richt zich op een plek in top vijf en Anja wil het zo voortzetten.” Wat Van Leuven vooral is opgevallen is de uitstekende onderlinge sfeer tussen de drie equipes binnen Team de Rooy FPT. “Elk jaar hebben we een team met absolute topmonteurs. Maar dit jaar klikt het ook nog eens erg goed tussen de mannen onderling. De teams helpen elkaar verder bij andere auto’s als dat nodig is. Daar hoef je als teammanager niet eens om te vragen.” Laat maar komen En dus heerste over de tweede week een gevoel van ‘laat maar komen’ bij Team de Rooy FPT. “We gaan de tweede helft van de Dakar optimistisch tegemoet. Macík heeft natuurlijk een grote voorsprong, maar het is nog niet gezegd dat hij de Dakar gaat winnen.” Van Leuven: “Een grote voorsprong kan in een halve dag als sneeuw voor de zon verdwijnen. We gunnen niemand tegenslagen, maar pech kan Macík ook overkomen. Dat is ook de rallysport, dat is ook Dakar. En de wedstrijd is pas afgelopen op de laatste dag van de finish. Het is nog lang niet afgelopen.”     ENG || HAIL  – A week of alternating successes and setbacks has given Team de Rooy FPT a turbulent first week in the Dakar Rally. Halfway through, one thing is clear: the Ivecos of the three crews are in top form, but bad luck is sometimes hard to avoid. At least during the rest day in Hail, the atmosphere in the team was positive and the crew members were optimistic.- “The cars had a major service today. Tomorrow, they will be ready for the second half of the Dakar Rally”, said team manager Henk van Leuven in the bivouac. “Despite the setbacks, we are optimistic and satisfied with the first week.” Perseverance Aleš Loprais won the third stage and truck debutant Vaidotas Žala was second. And Anja van Loon was fourth on the second day of the marathon stage on Thursday. Unfortunately, there was also bad luck, but De Rooy FPT is all about perseverance. “The teams know that setbacks are part of the game. The courage is there. Loprais says he will continue to fight for a top position, Žala is aiming for a place in the top five and Anja wants to continue like this.” Overall, Van Leuven has noticed the excellent atmosphere between the three crews within Team de Rooy FPT. “Every year, we have a team with absolute top mechanics. But this year, there is also an excellent relationship between the men themselves. The teams help each other out with other cars when needed. As a team manager, I don’t even have to ask for it.” Bring it on And so, during the second week, there was a ‘bring it on’ feeling at Team de Rooy FPT. “We are optimistic for the second half of the Dakar. Macík has a big lead, but it is not yet certain that he will win the Dakar.” Van Leuven: “A big lead can disappear like snow in half a day. We don’t begrudge anyone setbacks, but bad luck can also happen to Matíc. That’s rallying, that’s Dakar. And the race is not over until the last day. It’s far from over.”

Stefan Carmans in gesprek met Rallymaniacs tijdens de rustdag van de Dakar Rally 2025

HAIL  – De rustdag in de Dakar Rally in jubelstemming doorbrengen is altijd lekker. Net zoals de klok rondslapen als je een flink slaaptekort hebt. Roger Grouwels kan erover meepraten. De SSV-coureur uit Lanaken heeft een uitstekende eerste week achter de rug en was vol vertrouwen over de tweede week die zaterdag begint.   “Het was toppie. We stonden donderdag zelfs even zesde in het algemeen klassement, maar zijn teruggevallen naar de zevende plek in de ranking. Daar ben ik nog steeds blij mee. Ik zou van tevoren getekend hebben voor een top vijftien”, zei Grouwels toen hij in het bivak in Hail op zijn gemak door de Dakar-winkel struinde.   “Dit is natuurlijk geweldig. We zitten echt tussen de jongens die in de top rijden, de fabrieksjongens. Nog hoger klimmen in het algemeen klassement wordt een moeilijk verhaal. Sterker nog, de top zeven vasthouden wordt al moeilijk. Het doel is nu wel om een ranking binnen de top tien in stand te houden.”   Plan van aanpak Het plan van aanpak daarvoor is betrekkelijk eenvoudig: “We gaan niet rustig rijden, maar wel de kop erbij. De accu is nu helemaal opgeladen. We hebben vannacht hebben weer in de camper kunnen slapen en ik heb de klok rond geslapen, dus ik ben fit voor morgen. Het feit dat ik ben doorgeslapen, wil wel zeggen dat het nodig was.”   De rustdag was voor de Limburger ook echt een rustdag. Want veel deed hij niet, zei Grouwels. Hij had ook niet veel te doen. “Ik ben vooral een beetje aan het rondlummelen. En overal sterke verhalen aanhoren. Gewoon even afschalen.”   Ook Grouwels’ navigator Rudolf Meijer maakte zich tijdens de rustdag niet al te druk. Ook hij heeft een topweek beleefd: “Ik zeg vanaf dag één tegen Roger: ja het is een race, maar we moeten rustig aan doen, dan komt de rally vanzelf naar ons toe. Als dat gebeurt, dan is dat ook geweldig.”   Op het juiste pad blijven Meijer vond de eerste week pittig. “De Dakar is goed zwaar begonnen ten opzichte van andere jaren met een 48 uurs-etappe en een marathon in de eerste week. Dan loont het om de auto heel te houden en op het juiste pad te blijven.”   Zelf werd hij op zijn specialisme, navigeren, ook flink uitgedaagd. “De organisatie heeft er meer trucjes in gedaan, zoals een aantal canyons die vlak bij elkaar liggen zodat je makkelijk de verkeerde kunt pakken. Het is wel leuk. Het scheidt het kaf van het koren. De navigator wordt ook uitgedaagd en dat werd in ons geval beloond.”   Bijzonder is dat Grouwels en Meijer nooit eerder samen een wedstrijd reden. Ze moesten elkaar dus nog leren kennen, de afgelopen week. Meijer: “Ik ben goed streng in de auto voor Roger en daar moest hij in het begin wel even aan wennen. Nu gaat het perfect. Als ik twijfel moeten we gewoon stoppen. Soms wil ik iets dubbel controleren en dat kost dan een paar minuten. Dat doe ik liever dan heel hard de verkeerde kant op rijden. Het is wel heel moeilijk om tegen een racer te zeggen: ‘je gaat nu stilstaan’.”   Hoewel de twee van Team RaceArt logischerwijs in een jubelstemming verkeren, wist Meijer dat het aloude cliché ook nu gewoon waar is: “Er kan nog van alles gebeuren.” Toch is daar het vertrouwen in de goede afloop. “We gaan doen wat we deden en dan krijgen we wat kregen. In dit geval is dat goed.”

HAIL  – De eerste week van een bijzondere nieuwe rallyervaring zit erop voor Hans Stacey, en hij is vastbesloten de finish van de Dakar Classic te halen. Zelfs als dat betekent dat hij voorzichtig aan moet doen. De oud-kampioen uit Best doet mee aan de H4-klasse, waar hij moet rijden op een vastgestelde eindtijd. Hij heeft zich enigszins gevonden in deze voor hem onwennige manier van rallyrijden.    Nee, echt hard had Stacey de rustdag niet nodig, bekende de coureur van de Dutch Quattro Legends, een team van vier rijders die allemaal in een oude Audi Quattro rijden en nog allemaal in de wedstrijd zitten. “Voor mij is dit veel luxer. Dit kun je niet vergelijken met toen ik nog de wedstrijd reed.” Zelf meer turbodruk dan de auto “Toen was de druk zo enorm hoog”, blikte hij vrijdag terug tijdens de rustdag in Hail. “Toen had ik meer turbodruk dan de auto. Dit is nog niet bijna zo zwaar als de wedstrijd. Je rijdt niet met het mes tussen de tanden. Het is anders. Je hebt geen wedstrijddruk. Mentaal is het een stuk lichter. Je beleeft het heel anders. Je zit de hele tijd op het kastje te kijken voor je snelheid.” Toch was het zeker ook geen makkie, want de proeven zijn vooral voor het materiaal erg zwaar. Stacey: “Als je ziet hoeveel mensen er uitgevallen zijn en hoeveel auto’s helemaal in elkaar zitten, dan mogen we met zijn vieren van geluk spreken.” Zelf had hij met name tijdens de tweede dag van de marathonetappe problemen met zijn Audi. Zodanig dat hij heeft besloten de tweede week van de Dakar Rally het wat rustiger aan te gaan doen.  “Je wil tempo rijden en dan vraag je veel van je materiaal. Maar het is geen Dakar-truck. Ik ga vanaf nu een beetje proberen survival te rijden anders ben ik bang dat de auto het niet overleeft.” Koeien “Ik ga dus niet meer zo lopen koeien. We proberen het nog een week te overleven, want we willen wel finishen. En de zwaarste duinen moeten nog komen. Ik ben niet bang van duinen, maar als de auto stilstaat zit je vast. Je zakt meteen door. We hebben te kleine banden denk ik, maar we kunnen geen grotere banden kwijt. In dat klapzand moet je de auto flink op toeren houden om erdoorheen te komen. Een andere rijder heeft ons al een keer moeten lostrekken. De collegialiteit tussen de rijders is dus goed.” Stacey erkent dat hij zich amuseert in de Dakar Classic, maar baalt er tegelijkertijd stiekem van dat hij in zijn ogen geen echte wedstrijd rijdt. Dus volgend jaar dan een rentree van Racey Stacey in de ‘echte’ Dakar? “Nee, daar komt zoveel bij kijken”, zei hij. “Met wat voor auto moet je dan gaan rijden? Ik vind het nog steeds een leuk spelletje, maar op een gegeven moment zijn er ook andere dingen in het leven.”

HAIL  – De marathon-etappe van de Dakar Rally is uitgedraaid op een hectische en uitputtende exercitie voor Stefan Carmans. Waar de coureur van CSA Racing het eerste deel op woensdag zonder noemenswaardige problemen volbracht, was het een dag later totaal anders. Een haperende motor zorgde ervoor dat hij met zijn Red-Lined REVO+ pas om middernacht de finish bereikte en als één van de laatste piloten aan de rustdag in Hail begon.  “De eerste dag van de marathonetappe was een vrij goede dag, niks spectaculairs. We hadden wel zware pistes, maar die zijn we goed doorgekomen. Ik had zin in de tweede dag zin en wilde er een lap op gegeven, maar na drie kilometer kregen we motorproblemen”, vertelde Carmans zijn verhaal. Nokkenas Urenlang onderzochten de Vlaming en zijn navigator Arjan van Tiel de krachbron van hun T1+ auto. “We hebben ons heel lang afgevraagd of we het wel konden oplossen. Maar we hebben niet opgegeven. Na lang zoeken bleek het de nokkenas te zijn. Om 16.00 uur zijn we dan eindelijk vertrokken.” En toen hadden Carmans en Van Tiel serieuze haast. Zij moesten, op drie kilometer na, nog de hele etappe rijden. “Ik ben volgas gaan rijden. Zo lang het nog licht was, was het alles of niks. We wilden zoveel mogelijk van de proef in het licht afwerken. Wel hebben we nog een lekke band gehad. Die hebben we snel gewisseld. En om 18.00 uur draaiden ze hier het licht uit.” Toen moeten Carmans en Van Tiel nog een kleine 300 kilometer door het donker navigeren. “Het was een helse rit. We zijn uiteindelijk om middernacht gefinisht en om 1.00 uur in het bivak aangekomen. Gelukkig hadden we alle waypoints gehaald.” Opluchting Eenmaal over de finish was de opluchting groot. “Navigeren in het donker is echt balen. Je concentratie is dan drie keer zo groot. De schrik zit erin omdat je bang bent de verkeerde route te rijden. Zo hebben we één keer een half uur tot drie kwartier gezocht naar de juiste route. We zijn nog een paar keer meer de route kwijtgeraakt en dan moesten we een kwartier, twintig minuten zoeken. Er liggen zoveel tracks van voorgaande deelnemers, maar je weet niet welke de juiste is. Het was overleven. Dat is de Dakar, hè.” Goed, balen was het wel, maar uiteindelijk zitten Carmans en Van Tiel nog in de wedstrijd. “Dan is dat het allemaal waard geweest. Anders hadden sowieso nog wel kunnen starten, maar dan buiten het klassement.” Inmiddels is het rustdag in de woestijnrally en die kwam Carmans wel goed uit, bekende hij. “Ik was om 7.00 uur wakker, maar ik ben tot tien uur in bed blijven liggen. Nu plukken we gewoon de dag. De techniekers zijn volop bezig om de auto top in orde te brengen. De zin om verder te gaan is zeker niet verdwenen. Morgen gaan we weer vol goede moed rijden.” Hoewel de Dakar pas halverwege is, kon Carmans nu al concluderen dat deze editie voor hem zwaarder is dan die van vorig jaar. “Toen liep het allemaal gestroomlijnd. En dit jaar zitten er nog wat scherpe kanten aan. Als we dan straks hopelijk de finish gehaald hebben, zal de voldoening alleen maar groter zijn.”

HAIL  – Het heet dan wel rustdag, maar in de Dakar Rally bestaat rustig aan doen niet. Hoewel Ronald van Loon zich vrijdag in het bivak van Hail niet al te druk maakte, was het niet zo dat hij niets te doen had. In motorsport gaat de ontwikkeling altijd door en zo kroop de coureur van Oase Motorsport in zijn Red-Lined REVO+ om de vering te testen.   “Om die iets comfortabeler te krijgen zodat we wat harder kunnen rijden, want ik heb het gevoel dat het harder kan. En ik ben niet de begrenzer in dezen”, zei Van Loon. “Red-Lined heeft de afstelling van de vering samen met producent Reiger ontwikkeld en afgesteld. Die ontwikkeling staat niet stil. Nu hebben we dus een paar dingen geprobeerd die in mijn gedachten beter kunnen.” Goed contact Van Loons team heeft heel goed contact met de eigenaar van Red-Lined en zo de ontwikkeling van de vering van de zijlijn in de aanloop naar de Dakar Rally meegekregen. “We hebben de vering in oktober in Tsjechië getest en toen van alles geprobeerd. Maar Tsjechië is geen Saoedi-Arabië. Daar doe je de afstelling op gevoel. Eenmaal hier blijken de tracks slechter dan gedacht. Je blijft altijd bezig. Het houdt nooit op. Motorsport staat nooit stil.” Inmiddels bezig aan zijn tweede Dakar Rally concludeert Van Loon dat de huidige editie zwaarder is dan die van zijn debuut in 2023. “Hij is wel pittig. Het is geen kattenpis. Het is een goede, zware editie voor mijn gevoel. Twee jaar geleden zeiden ze al: dit is de zwaarste sinds tijden en nu is-ie nog zwaarder.” Soms leuker, soms niet Dat is niet per se beter, trouwens, oordeelde Van Loon. “Soms vind ik de rally leuker dan toen, soms niet. Als je 200 kilometer over stenen hebt gereden, mag het wel lichter en na 200 kilometer duinen ben je er ook wel een keer klaar mee. Het geeft dan wél meer voldoening als je de finish haalt. Als me dat lukt, dan is dit mijn mooiste Dakar. Maar zover is het nog lang niet.” Want de tweede week wordt uiteraard geen makkie. Wel is de coureur uit Son en Breugel optimistisch gestemd over het vervolg. “De eerste week zou de zwaarste zijn. We krijgen nu meer duinen. Die liggen me wel. Daar voel ik me wel comfortabel in, dus ik ben daar niet bang voor.”

Aleš Loprais from Instatrade Loprais Team De Rooy talking with Rallymaniacs after stage 5 of the Dakar Rally 2025.

Vaidotas Žala from Skuba Team De Rooy talking with Rallymaniacs after stage 5 of the Dakar Rally 2025.

HAIL  – Na een billenknijper van een eerste deel van de marathonetappe was het tweede deel aanzienlijk gemakkelijker voor Maik Willems en zijn navigator Marcel Snijders. De autocoureur van het Bastion Hotels Dakar Team finishte donderdag de vijfde etappe van de Dakar Rally als 35ste in de T1+ klasse. Met zijn Toyota Hilux in het bivak van Hail geparkeerd kon Willems tevreden concluderen dat hij de rustdag in de woestijnrally had gehaald. Een prestatie vond hij dat trouwens niet, na zes dagen sjezen door de Saoedische woestijn. “De rustdag halen is wel het minste wat we kunnen doen. Dat is nog niet eens de halve klus. Dit is nog helemaal niks.” Empty Quarter Het echt zware gedeelte van de rally, met onder andere een bezoek aan het mythische Empty Quarter, moest tenslotte nog komen, wist Dakar-veteraan Willems. Al is het nu ook weer niet zo dat de afgelopen zes dagen een makkie waren. En dat gold zeker niet voor de marathonetappe van de afgelopen twee dagen. “Gisteren (woensdag, red.) was een slopersdag met stenen, stenen, stenen. Het werd op een gegeven moment toch wel spannend, want na tweehonderd kilometer hadden we onze tweede reserveband verspeeld. Godzijdank heerst hier een ouderwetse Dakarsfeer. Dave Klaassen had in het bivak nog een bandje over. En Tim en Tom Coronel ook. Tim zei tegen mij: ‘Jij hebt morgen banden’.” Zoals dat dan gaat: donderdag nul lekke banden tijdens de vijfde etappe. Willems: “Vandaag hebben we hartstikke goed gereden. De etappe was niet moeilijk, maar wel snel. Ik heb flink gas gegeven om bij te blijven. Achteraf, zoals met zoveel in het leven, maak je je zorgen om dingen waarover je uiteindelijk helemaal geen zorgen had hoeven maken. Maar zonder die banden zou het geleken hebben alsof elke steen naar je lacht, ‘kom hier kom hier’. Dat werkt ook niet. Dus het was harstikke goed dat we gisteren die twee reservebanden geregeld hadden.” Goede startplek Willems was tevreden met zijn resultaat, de 35ste plaats. “Dat betekent dat we overmorgen eindelijk weer eens een goede startplek hebben. Dat is de grootste winst. Dan hebben we minder last van stof, kunnen we veel vroeger starten en lopen we veel minder risico op het moeten rijden in het donker.”    Maar nu eerst de rustdag. Exorbitante verwennerij in een luxe resorthotel behoort in Hail tot de mogelijkheden. Maar nee. Willems slaapt gewoon in een tentje. “Marcel wilde eerst wel in een hotel, toen in een truck en toen besloot-ie dat buiten in een tentje slapen veel mooier is.” En die beruchte koude Saoedische woestijnnachten dan? “Ik heb twee slaapzakken bij me. Heerlijk. Koude kop en de rest lekker warm.”

NL || HAIL  – Opnieuw een dag met gemengde gevoelens voor Team de Rooy FPT in de Dakar Rally. Anja van Loon presteerde met haar vierde plaats in het tweede deel van de marathonetappe boven verwachting goed bij de trucks, Aleš Loprais daarentegen verloor opnieuw tijd en eindigde als elfde. Ook Vaidotas Žala zat het donderdag bepaald niet mee. Hij werd twintigste tijdens de vijfde etappe.    “Anja heeft het geweldig goed gedaan met haar broers Jan en Ben en daar zijn we heel blij mee als Team de Rooy FPT”, zei teammanager Henk van Leuven. “Loprais heeft een heel zware dag gehad. Drie bladveren waren kapot. Het waren puur de omstandigheden van de special die dit hebben veroorzaakt. Bij de een valt het slechter uit en bij de ander wat beter. En Žala had een paar banden plat en een kapotte bladveer. Shit happens.” Pechfactor Van Leuven en zijn team konden weinig anders dan berusten in de uitslag. “Bij de één is de pechfactor iets hoger dan bij de ander en dat kan morgen weer anders zijn.” Bovendien viel er met de vierde plaats van Van Loon wel degelijk ook iets te vieren bij Team de Rooy FPT. Dat zet hem voor een belangrijk deel in de tactiek die zij met haar broers gebruikten tijdens de lastiger dan verwachte etappe van Alula naar Hail. Van Leuven: “De track was bijzonder zwaar. De organisatie had van tevoren gemeld dat de special maar een beperkt percentage aan stenen en rotsen zou hebben.” Dik uitbetaald “Dat bleek in de praktijk het omgekeerde: het waren er veel meer dan gisteren. Anja, Jan en Ben hebben snel, maar behoudend en risicomijdend gereden. En dat hebben ze dik uitbetaald gekregen. Dat konden we ook wel gebruiken na de tegenslagen van Loprais en Žala.” Door de averij van donderdag is Loprais van de tweede naar de derde plaats gezakt in het algemeen klassement. De Tsjech wilde niet van opgeven weten. Van Leuven: “Hij zei tegen mij: ‘We blijven vechten. We gaan door’. Hij was goedgemutst. Absoluut niet down. Hij en zijn crew gaan ervoor. Zoals het hoort.”    ENG || Team de Rooy FPT Licks Its Wounds After Tough Dakar Rally Marathon Stage, Van Loon Upholds Honor with Fourth Place HAIL – Another day of mixed feelings for Team de Rooy FPT in the Dakar Rally. Anja van Loon performed well among the trucks with her fourth place in the second part of the marathon stage, but Aleš Loprais lost time again and finished 11th. Vaidotas Žala also had a hard time on Thursday. He finished 20th in the fifth stage. “Anja did a great job with her brothers Jan and Ben, and we are thrilled as Team de Rooy FPT”, said team manager Henk van Leuven. “Loprais had a very tough day. Three leaf springs broke. It was just the conditions of the special that caused this. For some, it is worse; for others, it is better. And Žala had some punctures and a broken leaf spring. Shit happens.” Bad Luck Factor There was little Van Leuven and his team could do but accept the result. “With one person, the bad luck factor is a bit higher than with the other, and that can be different tomorrow.” Team de Rooy FPT also had something to celebrate with Van Loon’s fourth place. This was primarily due to her and her brothers’ tactics on the trickier-than-expected stage from Alula to Hail. Van Leuven: “The route was challenging. The organization had announced in advance that the special would have a limited number of stones and rocks.” The Opposite “In practice, it was the opposite: many more than yesterday. Anja, Jan, and Ben rode fast but conservative and risk-averse. And it paid off for them. After the setbacks with Loprais and Žala, we could use it.” Thursday’s damage dropped Loprais from second to third in the overall standings. The Czech did not want to give up. Van Leuven: “He said to me, ‘We’ll keep on fighting. We will keep going.’ He was in a good mood. Absolutely not down. He and his crew are going for it. Rightly so.”

Ronald van Loon in gesprek met Rallymaniacs na stage 5 van de Dakar Rally 2025

Anja van Loon van Fried van de Laar Racing Team de Rooy in gesprek met Rallymaniacs na stage 5 van de Dakar Rally 2025.