Meer dan 50 minuten verloor Janus van Kasteren in de achtste etappe van de Dakar Rally 2020. Kostbare tijd, zowel wat betreft de startvolgorde voor morgen als wat betreft het klassement. Van Kasteren sloot de 477 km af op de 16de plaats. Teamgenoten Michiel Becx en Albert Llovera volgden op de 18de en 22ste plaats. Vick Versteijnen kwam zonder vierwielaandrijving te staan. Een lekke band, een klapband en een heel zachte duin vormden de belangrijkste obstakels voor Janus van Kasteren in de lus rond Wadi Al-Dawasir. De eerste lekke band kwam al op 30 km. Daarna kwam de Iveco Powerstar ‘vierkant vast’ te zitten op een duin. “Mijn eigen stomme schuld”, bekende Van Kasteren. “Daar hebben we 25 minuten op verloren. Ik hoopte dat Vick kort achter me zou zitten, maar die had zelf problemen. Jan van de Laar heeft me losgetrokken, nadat een aantal andere Nederlanders waren doorgereden. Gert Huzink stond op ongeveer hetzelfde punt vast.” Van Kasteren probeerde vervolgens nog zijn voormalig teamgenoot Martin van den Brink te helpen, die op km 124 vast stond in de duinen, maar aangezien die een kapot differentieel had, was daar geen beginnen aan. Het vervolg van de etappe ging best goed, totdat op 12 km voor de finish een achterband van de Iveco ontplofte en daarbij ook de achteras beschadigde. Met een olielekkage bereikte Van Kasteren alsnog de finish, waar hij meteen de blik op het klassement wierp. Daar zag hij dat hij nog altijd zevende staat en dat zijn naaste concurrenten ook tijd waren verloren. “Al met al valt 51 minuten verliezen me nog niet tegen, maar die 25 minuten hadden niet gehoeven en dat is jammer.” Michiel Becx reed een keurige achttiende tijd. Hij stopte bij Versteijnen die de ophanglager kapot had. “Maar dat hebben wij niet bij ons, dus we zijn doorgereden”, vertelt Becx, die ook nog stopte bij teamgenoot Albert Llovera die een probleem had met de gasbediening op zijn stuur. “In de duinen zaten we ineens achter Janus. Daar schrokken we een beetje van. We zijn achter Van de Laar gebleven. Die had Janus geholpen, dus als hij iets zou hebben, konden we wat terugdoen. We hebben hem even losgetrokken van een duintje. Het was wel interessant om te zien hoe hij door de duinen reed. Veel van geleerd.”

De achtste etappe brengt Erik van Loon en Sébastien Delaunay de achtste tijd. Aangezien er geen sporen van de motoren zijn, is het moeilijk qua navigatie. Delaunay maakt geen fouten, enkele kilometers voor het eind krijgt Van Loon opnieuw een klapband die hem een minuutje kost. “Het was niet dat ik de auto instapte met het gevoel: ik zal het vandaag eens laten zien,” vertelt Van Loon. “Er waren geen sporen, enkel van de auto’s voor ons, dus dan is het echt opletten. We hadden enkele mooie duinen en er was een stuk van bijna veertig kilometer vol gas. De Toyota loopt erg goed en voelt fijn aan. We hebben nu twee dagen op rij een klapband op hoge snelheid gehad, dat is wel link, maar daar kunnen we niet zoveel aan doen. De verschillen zijn klein vandaag, dus dan is het mooi dat we erbij zitten.” De etappe van morgen gaat van Wadi Al-Dawasir naar Haradh en is 410 kilometer lang. Deze bestaat uit twee delen, in het eerste zitten veel stenen en het tweede lijkt hier en daar op een circuit. De eerste auto start om 10:30 (8:30 NL tijd) en wordt om 15:20 (13:20 NL tijd) aan de finish verwacht.

In hun Toyota Hilux reden Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul een groot deel van de achtste Dakar etappe samen met de snelste 4 coureurs van het autoklassement. Hoewel onderweg geplaagd door kleine problemen, finishte de Toyota-equipe de special over 477 km op een goede zevende plaats, op 10min19 van dagwinnaar Mathieu Serradori. “We zijn tevreden met P7. Dit was vandaag het maximaal haalbare.” Uit respect voor de verongelukte motorcoureur Paulo Gonçalves kwamen de motoren en de quads vandaag niet aan de start. Voor de auto’s bleek het ‘rondje’ met als start- en finishplaats Wadi Al-Dawasir nogal pittig gekruid, zo merkten Bernhard en Tom. “Net als gisteren ging het op sommige stukken weer heel hard, maar vandaag moesten we een ander type duinen door. Zwaardere en moeilijkere duinen”, vertelt Bernhard ten Brinke. “Dit was een lange en zware etappe. Ook omdat de sporen van de motorrijders ontbraken.” De Nederlands/Belgische Toyota-equipe vertrok vanmorgen als vierde en haalde na 200 kilometer de top 4 van het autoklassement bij: leider Carlos Sainz, Toyota Gazoo Racing-teamgenoot Nasser Al-Attiyah, Stéphane Peterhansel en Yazeed Al Rajhi (Toyota). “De laatste 150 kilometer hebben we met zijn vijven opgereden, waarbij we afwisselend de kop namen. Dit betekende meteen dat we geen betere tijd konden rijden, dan we gedaan hebben.” In het eerste deel moest de Toyota-equipe nog wel even improviseren toen het scharnier van Bernards deur afbrak. “We waren 50 km onderweg toen mijn deur ineens van boven ging openstaan. Tyraps brachten uitkomst. Tijdens het rijden heb ik de deur aan de rolkooi vastgetrokken, zodat we er geen last meer van hadden. De noodreparatie heeft wel iets tijd gekost, maar niet veel.” Aan de finish bleek een steen een olieleiding te hebben geraakt, waardoor de auto olie verloor. Bernhard ten Brinke: “Om geen enkel risico te lopen, heeft Giniel (De Villiers, teamgenoot, red.) ons naar het bivak gesleept. Het kenmerkt de teamspirit bij Toyota Gazoo Racing.” In het algemeen klassement is Bernhard ten Brinke gepasseerd door dagwinnaar Mathieu Serradori (Century). De Nederlandse Toyota-coureur staat achtste op 4 min. 18 van Serradori. “Morgen gaan we er weer voor”, besluit Bernhard ten Brinke strijdlustig.

De serviceteams mogen tijdens de achtste etappe op de plek blijven staan in Wadi Al-Dawasir, maar de deelnemers krijgen nog een aardige beproeving voor de kiezen. Men trekt naar het zuiden waar een piste ligt door een bergachtig landschap, afgewisseld met duinen. Net als in de eerste week liggen de scherpe stenen weer op de loer en kunnen lekke banden een grote rol spelen. De uitsmijter van de dag is een ‘recht stuk’ van maar liefst 40 kilometer. De Rallymaniacs doen zoals u van ons gewend bent weer rechtstreeks vanaf locatie verslag van de etappe. Mis niets van de achtste etappe door het live te volgen in het Rallymaniacs-liveblog

De langste etappe (546 km) van de Dakar 2020 was zeker niet de uitdagendste. Onderweg naar Wadi Al-Dawasir troffen Teun Stam en René Bargeman afwisselend lange, rechte paden en wat duinenpartijtjes. “Weinig spectaculair”, vond Stam, die de dag op de 51ste plaats volbracht. Het was dus wel een lange proef, maar geen lange dag. Stam kwam voor het donker aan de finish en op weg naar het bivak versloeg hij en passant ook nog de servicecrew van Schijf Rally. Die waren onderweg op zoek gegaan naar een nieuwe accu voor de servicetruck. “Het was even zoeken, maar ze hebben er toch eentje op de kop weten te tikken”, kon Stam melden. De rijder meende dat dit een zwaardere klas was dan de etappe. “Lange, rechte paden en om de 10 kilometer wat duintjes”, zo omschreef hij de proef. “Over het algemeen geen moeilijke duinen, maar er zaten een paar moeilijke bij met slap zand, waarvoor je moest knokken om boven te komen.” Het verliep allemaal zeer voorspoedig en Stam en Bargeman noch ‘het karretje’, zoals Stam zijn Toyota liefdevol noemt, hadden te lijden van de zevende etappe. “Elke dag strepen we er eentje af. Nog vijf te gaan. Er komt zeker nog een dag waarop er een hoop sneuvelen. Het is aan ons om dat voor te blijven en het karretje naar de finish te brengen.”

De langste etappe van de Dakar 2020 telde 546 km tegen de klok. Het team van Fried van de Laar Racing legde die afstand af in 5 uur en 52 minuten: een gemiddelde snelheid van rond de 100 km/u. In aanmerking genomen dat er ook nog wat duintjes in de etappe zaten, is dat voor Dakar-begrippen supersnel. Wat Van de Laar betreft was het goed voor de achttiende tijd. “Continu 140, tegen de begrenzer aan”, vertelde Jan van de Laar in het bivak van Wadi Al-Dawasir. “Lange rechte paden van 15 km, dan wat duintjes, en dan weer van die lange paden rechtdoor. Heel spannend was het niet. Kwestie van lange halen, snel thuis.” Onder die omstandigheden was er weinig winst te behalen. Van de Laar zat achter de Iveco van Michiel Becx en dat bleef zo. “In de duinen hadden we ongeveer dezelfde snelheid en op die snelle paden was er ook geen verschil. Alleen als er iemand vast reed of op zijn kant ging, was er wat te winnen.” Van de Laar kwam vlot door de duinen, die hem goed bevielen. “We hebben één keer extra moeten aanzetten. Het waren extreem zachte duinen, heel anders dan twee dagen geleden. Best leuk. We hebben ze over de korte kant gedaan, maar dat had wat mij betreft ook over de lange kant gemogen, zodat we wat langer in de duinen zouden zitten. De komende dagen staan er nog zat duinen op het programma, dus we hopen dan weer iets verder naar voren te kunnen kruipen.”

Bernhard ten Brinke imponeerde vandaag met een ijzersterke vierde plaats. Een groot deel van de zevende Dakar etappe lagen de snelheden boven de 170 kilometer per uur. Ten Brinke noemde de proef achteraf zelfs wat saai, maar het bleef oppassen in de mix tussen duinen en vlakke plateaus. “Op de rustdag hebben de monteurs van Gazoo Racing superwerk geleverd. De Hilux voelde heel goed en liep als een kogel”, aldus Ten Brinke. De door Eurol ondersteunde Toyota fabriekscoureurs Ten Brinke en zijn Belgische navigator Tom Colsoul lieten zich zo op deze snelle rallydag helemaal van voren zien, op minder dan 3 minuten van de dagwinnaar. In het algemeen klassement klimt het Nederlands/Belgische duo dan ook van de 8e naar de 7e plaats. In de Top 3 is een episch gevecht gaande tussen drie legendes, die elkaar ook op de eerste dag van de tweede Dakar-week weer geen seconde toestonden. Uiteindelijk was Nasser Al-Attiyah tweede vandaag, maar het gevecht tussen de Toyota Gazoo-coureur, Sainz en Peterhansel is nog lang niet over. Ook in het klassement zijn de drie grootheden in gevecht, met Eurol-rijder Al-Attiyah als voorlopige tweede. Kort achter Al Attiyah en Ten Brinke kwamen De Villiers en Alonso sterk voor de dag; met een zesde en zevende plaats wisten ze als team als geheel weer formidabel te scoren. Onderhoud is alles In de side-by-sides had Kees Koolen zijn beste dag op het snelle parcours van vandaag, hij kwam binnen op een prachtige elfde plek. Zijn team had er op de rustdag dan ook flink werk van gemaakt, ze vervingen de turbo, beide CVT’s, het voordifferentieel, de versnellingsbak, de vering, aandrijfassen, de onderste draagarmen voor, bougies, fusees en wiellagers, de remblokken, banden en velgen maar vooral ook onze Eurol olie en de oliefilters. De opvallende paarse auto van Van Merksteijn Rally startte ook weer goed. Zonder fouten en ‘maar’ twee lekke banden zorgden vandaag voor een solide negentiende plaats. Daarachter kwamen de gebroeders Coronel op een 37ste plaats binnen, de rally van dit jaar verloopt zo goed als probleemloos voor de tweelingbroers. Wisseling bij de trucks Bij de trucks zien we een verschuiving, waarin de Mammoet truck steeds verder naar voren komt terwijl de Riwald’s consolideren. Martin van den Brink scoorde vandaag weer een solide zesde plaats als beste Nederlander, terwijl Pascal de Baar zich als snelste Riwald truck vandaag weer in de Top 10 wist te rijden, als deelnemer aan de Dakar Experience. Gert Huzink werd met zijn Hybride Renault weer keurig veertiende.

Een kapot palletje onder het gaspedaal maakte dat Janus van Kasteren in de zevende etappe van de Dakar Rally 2020 nogal wat tijd verloor. De kopman van Petronas Team De Rooy Iveco kwam met de vijftiende tijd over de finish en zag in het klassement Dmitry Sotnikov passeren. Vick Versteijnen sloot de etappe van Riyad naar Wadi Al-Dawasir af met de zevende tijd. Bijna 27 minuten leverde Janus van Kasteren in op etappewinnaar en klassementsleider Karginov in de 546 km lange proef. Zeer tegen zijn gewoonte in liet hij vandaag vooral in de duinen tijd liggen. “Terwijl dat eigenlijk het enige was waarop je wat te winnen had”, zei Van Kasteren. “Tussen de duinen door was het zo snel dat ik continu op 140 tegen de begrenzer aan reed. Daar was geen verschil te maken.” De reden dat Van Kasteren moeite had in de duinen was een kapot palletje onder het gaspedaal, waardoor doseren niet mogelijk was. “Het was plankgas of geen gas”, vertelde Van Kasteren. “Maar als je een duin op wilt, moet je doseren. Plankgas beginnen en bovenaan halfgas, zodat de truck zichzelf over de top trekt. Dat ging niet. Het was gruwelijk vervelend in de duinen.” Zo vervelend zelfs dat de Iveco Powerstar 6 minuten vast stond op een duin. De truck werd losgetrokken door concurrent Martin Macik. “Heel sportief van hem”, vond Van Kasteren. Dat betekent waarschijnlijk wel dat Macik, vijfde in het klassement, wat tijd terugkrijgt voor het helpen van Van Kasteren, waardoor het verschil nog iets groter wordt. Macik had even later wel, net als Van Kasteren, een lekke band. “In de duinen gaan we de auto’s voorbij, maar op de rechte stukken waar wij maximaal 140 mogen, komen die auto’s weer met 180 voorbij blazen”, zei Van Kasteren. “In het stof hebben we een lekke band gereden. Dat was jammer.” Vick Versteijnen deed het met de zevende tijd in de etappe opnieuw uitstekend. Als Experience-rijder, buiten het klassement, startte hij als zestiende truck en dus reed hij lang in het stof van de voor hem vertrokken auto’s. “Het was geen spectaculaire etappe. De lange rechte stukken waren zelfs ronduit saai. We zaten in de cabine behoorlijk in te kakken. Ik betrapte mezelf erop dat ik aan de zaak zat te denken.” In de duinen daarentegen was Versteijnen wel bij de les. Dat moest ook wel, want er zaten gemene afstappen aan de achterkant. “Het was heel zacht zand en soms zo gruwelijk steil dat je moest oppassen of je stond op de neus. Het was best moeilijk.” Albert Llovera en Michiel Becx kwamen met respectievelijk de zestiende en negentiende tijd aan de finish. Llovera had een veerblad kapot, maar kon daarmee doorrijden. Geen werk dus voor Becx, die een prima dag beleefde.

Op de langste etappe van Dakar 2020 rijden Erik van Loon en Sébastien Delaunay tussen de tiende en dertiende tijd. In een secondenstrijd met Roma, Prokop en Zala wordt het duo twaalfde op twintig minuten van Carlos Sainz, die de etappe wint. Ondanks een geëxplodeerde band hebben zij onderweg geen problemen en kunnen zij zich opmaken voor opnieuw een lange etappe. Van Loon staat tevreden aan de finish: “We zijn als dertiende gestart en als twaalfde gefinisht. Achter ons zaten nog een aantal snelle rijders. De laatste kilometers reden we met een aantal auto’s kort bij elkaar en dan doen we niet onder voor elkaar.” De dag wordt echter overschaduwd door het overlijden van motorrijder Paolo Goncalves. “Ik wens de nabestaanden sterkte toe in deze moeilijke tijd. Mijn eerste rally, waarin ik navigeerde, was tevens zijn eerste. Dus wij zijn elkaar vaak tegen gekomen. Hij was altijd aardig, de Dakar zal hem missen.” Morgen start en finisht de rally in Wadi Al-Dawasir met een proef van 477 kilometer lang, waarin de landschappen mooi zijn en de paden lang. De eerste auto gaat om 8:25 (6:25 NL tijd) van start en wordt aan de finish verwacht rond 15:00 (13:00 NL tijd).

Het was een eindje sturen, de 546 km lange zevende etappe van de Dakar 2020. Bijna vijfeneenhalf uur had Edwin Straver nodig voor die afstand. Dat geeft al aan hoe snel de etappe was. Straver kwam met de 37ste tijd aan de finish, opnieuw als derde kistrijder. In het bivak van Wadi Al-Dawasir was de Rijswijker niet eens moe. “Het was niet moeilijk. Technisch niet, fysiek niet en wat navigeren betreft ook niet. Het was vooral heel snel. Er zijn geen grote verschillen gemaakt vandaag. Het was onmogelijk om weg te rijden bij iemand.” Wat Straver betreft had het wel wat zwaarder gemogen. “Ik heb lekker gereden hoor, maar er zaten stukken bij van 10, 15 kilometer plankgas rechtdoor. Ik heb soms het gas dichtgedraaid om de motor niet op te blazen, zo hard ging het. Ik heb liever wat zwaardere proeven, waarin je hard moet werken en verschillen kunt maken.” Het enige wat wel enigszins zwaar was, was het stuk van 127 km verbinding van Riyad naar de start. Het was hartstikke koud. Straver hield zichzelf warm met een extra jas en een regenpak. “Extra kleding was noodzakelijk om niet onderkoeld te raken. Zonder dat had je de start niet bereikt. In de proef werd het snel beter. Bij de tweede tankstop (km 471) heb ik zelfs de mouwen van mijn jas geritst.” Het regenpak en de extra jas kon Straver aan de start afgeven, in een vuilniszak met zijn nummer erop. De truck met spullen kwam net bij het bivak aan toen Straver wilde beginnen met het onderhoud van zijn motor.

Een groot deel van de zevende Dakar etappe lagen de snelheden boven de 170 kilometer per uur. Onder deze zware omstandigheden leverden Toyota fabriekscoureurs Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul een topprestatie door als 4e te finishen, op minder dan 3 minuten van dagwinnaar Carlos Sainz. In het algemeen klassement klimt het Nederlands/Belgische duo van de 8e naar de 7e plaats. Al om 6:53 uur lokale tijd klaar gaven Bernhard en Tom hun Toyota Hilux de sporen voor de special stage van Riyadh naar Wadi Al Dawasir over 546 kilometer. “Ik denk dat dit mijn snelste Dakar proef ooit is”, vertelt de Toyota-coureur. Vlakke pistes en duinen wisselden elkaar af. Op de zandpistes van Saudi-Arabië tikte de Toyota Hilux met regelmaat de topsnelheid aan van 185 kilometer per uur. “Op de rustdag hebben de monteurs van Toyota Gazoo Racing superwerk geleverd. De Hilux voelde heel goed en liep als een kogel.” Naast de bloedsnelle pistes moesten opnieuw veel duinensecties worden overwonnen. “In de duinen hebben we gepusht, om daar de grootste tijdswinst te pakken.” Die imponerende opmars was zichtbaar in de tussentijden: de hele dag waren Bernhard en Tom bij de beste vijf te vinden. Zoals iedere etappe werd ook direct na de rustdag het talent van de navigatoren getest. Ruim 60 kilometer lang moest Tom op een open vlakte de juiste koers zien te vinden. “Erg lastig, ook omdat we zo hard reden”, schetst Bernhard ten Brinke. “Maar Tom gaf geen krimp. Het was een probleemloze dag. De Toyota ging geweldig en we hebben geen last van stof gehad. We zijn heel erg blij met de 4e plaats en nog blijer met de stijging in het algemeen klassement naar plek 7.” De vierde plaats markeert de beste prestatie van de Nederlands/Belgische Toyota-equipe in de Dakar 2020. In het algemeen klassement behoudt Carlos Sainz (Mini) de leiding. Bernhard ten Brinke volgt als 7e op 1u15:56. Het gat met Toyota-teamgenoot Giniel de Villiers, 6e algemeen, is verkleind tot minder dan 10 minuten. Morgen wacht opnieuw een snelle proef over 477 kilometer met start- en finishplaats Wadi Al Dawasir. “Na vandaag zijn we extra gemotiveerd om morgen weer een mooi resultaat neer te zetten.”

De organisatie van de Dakar Rally meldt het overlijden van motorrijder Paolo Gonçalves. De zeer ervaren Portugese rallyrijder kwam in de zevende etappe bij km 276 ten val. ASO meldt dat daarna direct alarm is geslagen, waarna een medische helikopter van de organisatie binnen acht minuten bij Gonçalves was. Bij hem werd toen geen hartslag waargenomen, waarop men begonnen is met een poging hem te reanimeren, terwijl hij in de helikopter naar het ziekenhuis werd overgebracht. In het lokale ziekenhuis in Layla bleek Gonçalves overleden. Paulo Gonçalves was bezig aan zijn dertiende Dakar, sinds 2006 deed hij zonder onderbreking mee aan de zwaarste rally ter wereld. Dit jaar deed hij voor het eerst mee op een Hero. “Speedy” Gonçalves werd in 2015 tweede in het algemeen klassement, won drie etappes en stond vier keer in de top 10 van het eindklassement. Daarnaast deed hij in de afgelopen tien jaar mee aan alle grote rally-raids ter wereld en werd hij in 2013 FIM Cross-Country wereldkampioen.

Op de dag na de rustdag krijgen de deelnemers niet veel tijd om er even weer rustig in te komen. De zevende etappe is de langste etappe van de Dakar en ook een van de meest gevarieerde proeven van deze rally. Onderweg krijgen deelnemers verschillende duinengebieden voor de wielen, in totaal moet er 741 kilometer – waarvan 546 kilometer tegen de klok – gereden worden om het bivak in Wadi Al-Dawasir te bereiken. De Rallymaniacs doen zoals u van ons gewend bent weer rechtstreeks vanaf locatie verslag van de etappe. Volg hier het liveblog van de zevende etappe

Petronas Team De Rooy Iveco kende wat tegenslag in de eerste week van de Dakar Rally 2020, maar er zijn nog volop kansen dat Janus van Kasteren voor het podium kan gaan en dus is Gerard de Rooy tevreden. De grootste tegenslagen waren er voor Vick Versteijnen. Het was de bedoeling dat hij samen met Van Kasteren voor een topklassering zou gaan, maar al op de eerste dag van de rally reed Versteijnen met de Iveco Powerstar tegen een groot rotsblok. Ook op de tweede dag ging er van alles mis en op dag 4 haalde hij de door een kapotte naaf de start van de etappe niet. Versteijnen ligt daardoor uit koers, maar mag nog wel van start in de etappes. “Vick heeft echt enorme pech gehad”, zegt De Rooy. “Maar dat is de Dakar: er kan elke dag iets gebeuren en als je pech hebt, kost je dat je rally. Hij heeft ook al laten zien dat hij echt wel voorin meekan. In de Experience-klasse telt het weliswaar niet mee voor het klassement, maar kan hij meer ervaring opdoen en ook nog van grote waarde blijken voor Janus.” Datzelfde geldt voor Michiel Becx en Albert Llovera, die een degelijke rally rijden, vindt De Rooy Ook bij Van Kasteren ging best wel wat mis. Lekke banden kostten hem op de tweede dag 40 minuten, een gebroken schokbreker op de vijfde dag kostte ook tijd. “Janus rijdt sterk”, vindt De Rooy. “Zeker als je bedenkt dat het de eerste Dakar is met de Iveco Powerstar. Daar moet je mee leren rijden. Hij doet het erg goed, maar kan de concurrentie, met name Kamaz, nog net niet bijhouden. Het scheelt steeds een kwartier, twintig minuten, maar hij boekt dagelijks progressie. Het podium is zeker nog niet uit beeld.” De Rooy weet uit ervaring hoe moeilijk het is. Het valt hem niet zwaar om vanaf de zijlijn toe te kijken, maar langs het parcours voelt hij het wel kriebelen. “Saoedi-Arabië valt tot nu alles mee. De wegen zijn goed, internet is goed, de mensen zijn aardig en behulpzaam. Iedereen die ik erover spreek is enthousiast. De rally is tot nu ook uitstekend. De afwisseling is goed. Het is een mooie mix van stenen, WRC-pistes, zand en duinen. Dat vind ik wel belangrijk. Het zand, de duinen: dat blijft trekken. Ik ga ervan uit dat ik er volgend jaar weer bij ben.”

Beide Borgward Rally Team-coureurs hadden een totaal verschillende Dag 6 in de 2020 Dakar. Nani Roma (301) eindigde op een prima 13e plek in de etappe van 477 kilometer die eindigde in Riyadh. Aan de andere kant van de tent werd gisteren juist besloten om Ricardo Porém vandaag niet te laten starten om de auto grondig te kunnen controleren. Hij begint zondag opnieuw aan de 7e etappe van de Dakar-rally. Nani Roma begon de race gisteren heel dicht bij de top 10. Hij liet continu een goed tempo zien en was blij dat hij deze week veel had geleerd over de Borgward BX7 EVO en de wedstrijd op haar nieuwe locatie in Saoedi-Arabië. Hij had geen navigatieproblemen of bandenproblemen zoals in eerdere etappes. Nani Roma na de etappe: “Vandaag was weer een lange etappe. De proef was echt snel en we probeerden ons best te blijven doen. De Borgward BX7 EVO loopt geweldig en we zijn erg blij met de auto. We hadden dan ook geen enkel probleem vandaag en ook geen lekke banden gehad. We lijken een beetje topsnelheid te missen in vergelijking met de anderen, maar de rest van het pakket is echt goed. We hebben deze week veel geleerd.” Roma heeft dit jaar niet veel geluk gehad in Dakar. Lekke banden en navigatieproblemen zijn een belangrijke zorg voor de tweevoudig kampioen. De Spaanse coureur heeft daardoor geen echte kans gehad om de snelheid van de Borgward BX7 EVO te tonen. De kopman van het Borgward Rally Team voegt eraan toe: “Het Borgward Rally Team werkt echter goed en we proberen elke dag te verbeteren. Helaas toont onze algehele positie niet het echte potentieel van de Borgward BX7 EVO. Dat is wat we moeten accepteren, dit is nou eenmaal motorsport.” Ricardo Porém zette gisteren de ‘joker’ in. Deze optie is dit jaar door ASO geïntroduceerd en stelt deelnemers in staat een dag over te slaan en vervolgens door te gaan met racen in de “Dakar Experience” klasse. De rijders die voor deze optie kiezen, worden niet geclassificeerd in het algemeen klassement; ze  komen echter wel in de daguitslag te staan.

Tijdens de eerste week van Dakar 2020 gebeurt er van alles. Van Loon en Sébastien Delaunay kiezen ervoor om de rally op te bouwen, maar de navigatie is erg moeilijk en het terrein zit vol met uitdagingen. Een koprol op de vierde etappe zorgt ervoor dat Van Loon op twee dagen achtereen tijd verliest. Op de zesde etappe gaat het goed en komen Van Loon en Delaunay bij de top tien in de buurt. De tweede week belooft eveneens zwaar te worden, maar Van Loon kan niet wachten tot de start van de zevende etappe. Van Loon en Delaunay staan in het algemeen klassement op de 44e plaats. “Daar wilden wij natuurlijk niet staan en horen we ook niet thuis. Dat hebben we bewezen, op sommige stukken konden wij de top bijhouden. Dat is dus ook het doel in de tweede week: goede tijden neerzetten. Aan de eerste week wil ik verder niet teveel terugdenken, want daar hebben we teveel pech gehad. Maar ik had hier niet gestaan zonder mijn team van monteurs en natuurlijk de sponsoren. Ik wil hen allemaal bedanken, in het bijzonder Heisterkamp, Kroon Oil en Welte Transport. Laten we er een mooie tweede week van maken. Het land is geweldig, de mensen zijn vriendelijk en de landschappen zijn schitterend.” De zevende etappe gaat van Riyad naar Wadi Al-Dawasir, het is de langste stage van Dakar 2020 met 546 kilometer. De proef kent veel variatie met zand, duinen en snelle off-road secties. De eerste auto start om 8:35 (6:35 NL tijd) en wordt rond 14:00 (12:00 NL tijd) aan de finish verwacht.

Martien Jimmink is altijd positief. Misschien soms wel een beetje te positief. In het ziekenhuis in Alkmaar bleek de schade als gevolg van zijn val in de derde etappe van de Dakar Rally toch groter dan gedacht. Dinsdag ondergaat Jimmink een operatie waarin vijf wervels aan elkaar worden gezet. Daarnaast moet hij minimaal een maand een nekbrace om, omdat er ook twee nekwervels blijken te zijn gescheurd. Martien Jimmink blijft er nuchter onder. “Het is geen eenvoudige operatie, maar aan alles is nu eenmaal een risico verbonden. De dokter is er positief over dat ik volledig herstel. Ik heb er veel vertrouwen in nu ik hier in Alkmaar onder behandeling ben. Dat geeft veel rust. Het gaat goed met me. Ik word goed verzorgd, ben in goede handen.” In Saoedi-Arabië vervloekte hij nog de nekbrace die hem bij aankomst in het ziekenhuis in Tabuk werd omgedaan. Waarom was dat nodig, als ze het op de proef, in de ambulance en in de helikopter niet hadden gedaan? “Maar het was toch goed gezien. Alleen werden de scheurtjes pas veel later ontdekt.” In de helikopter die Jimmink uit de proef haalde en naar het ziekenhuis bracht, had hij de tranen in de ogen. Niet van de pijn, maar van de teleurstelling om het uitvallen. “Het was helemaal mijn Dakar”, vertelt Jimmink. “Ik had het zo naar mijn zin. Ik reed als een vent van 40. Misschien was dat juist het probleem: het ging te goed. Iedereen klaagde over de stenen, maar ik vond dat juist heel fijn. Ik was ook zo goed voorbereid. Tegen de rauwe kont had ik dit jaar een kussentje op mijn zadel. Ik was echt heerlijk aan het rijden.” Het was niet op de stenen dat het mis ging, maar in het zand. Jimmink zag een ronde afdaling, een soort kom in het zand, iets te laat en kneep in een reflex in zijn voorrem. “Een cruciale blunder, zeker in het zand”, oordeelt hij. “Het was heel zacht zand, dus mijn voorwiel groef zich in en ik ging er voorover af en kreeg de motor op mijn donder. Het zand zit nog in mijn haar, want douchen kan nog niet. Ik moet plat blijven liggen.” Of Jimmink nog terugkeert in de Dakar is de vraag. Hij wil wel, maar de revalidatie zal maanden in beslag nemen. “Van trainen zal dit jaar dus niet veel komen. En zelfs dan moet ik me afvragen of ik het nog wel moet willen. Ik ben 59, ik heb het al een keer gehaald, dus ik hoef niets meer te bewijzen. Het probleem is alleen dat het zo allemachtig mooi is. Het zou me verdriet doen, maar ik moet ook realistisch zijn.”

Op de derde dag van de Dakar Rally uitgeschakeld worden, was niet wat Olaf Harmsen zich ervan had voorgesteld. Na een paar dagen ziekenhuis in Tabuk en Riyad is Harmsen inmiddels weer thuis in Vinkel. De schade: een lelijke wond in de lies, een gebroken neus, twee gebroken ribben en een fikse hersenschudding. Wat er precies gebeurde waardoor hij ten val kwam in die derde etappe weet Harmsen niet meer. “De eerste twee dagen reed ik met een voorhoofdsholteontsteking en zat ik niet lekker in mijn vel”, vertelt hij thuis op de bank. “Met twee dagen stenen deed ik ook heel voorzichtig. Maar op de derde dag had ik voor het eerst geen last van die voorhoofdsholteontsteking en we kwamen in een stuk met zand. Ik ging hartstikke lekker en durfde het gas open te doen. Ik weet nog dat ik naar een andere rijder toe reed. Daarna ging het licht pas weer aan toen de artsen langs het parcours me wakker maakten. Dat ik niet weet wat er is gebeurd, zit me wel dwars. Ik wil graag leren van de fouten die ik maak, maar ik weet nu niet of ik iets fout heb gedaan en wat. Ik weet alleen dat het een vreselijke crash moet zijn geweest, gezien de verwondingen die ik heb.” De wond in zijn lies is een lelijke. “Het is geen mooie snee, het is echt opengereten. Daarom is er een drain in gegaan om het schoon te houden. Maandag komt de dokter om te kijken of die drain en de hechtingen eruit kunnen. Verder heb ik vooral veel last van de hersenschudding. Ik slaap veel en lig 75 procent van de dag plat met barstende hoofdpijn. Die is zo erg dat ik van mijn neus en ribben eigenlijk nauwelijks last heb.” Toch kijkt Harmsen ook al naar de toekomst. De Dakar uitrijden is nog niet gelukt, dus hij wil zeker een nieuwe kans. “Het is niet af, ik heb iets goed te maken. Liefst in 2021 al. Dat gaat de financiële en sportieve uitdaging worden nadat ik weer gezond ben. Dat kan nog wel even duren, maar ik kijk graag vooruit.”

Het was vroeg vanmorgen en het was koud, heel koud. Zeker voor de motorrijders was het afzien. Mirjam had zich erg goed voorbereid en had zo ongeveer alles aan wat ze maar bij zich had en dat was best wel prettig. “De meeste motorrijders hadden het zo koud vanmorgen bij de start. Sommigen zaten van ellende in auto’s of wat ze maar konden bedenken. Ik ben blij dat ik goed voorbereid ben op de kou, dat is toch het halve werk”, laat Mirjam ons weten. Heerlijke dag Het tempo zat er goed in vandaag. Nadat ze een aantal quadrijders van zich af kon schudden in het begin van de special, kon ze aanpikken bij een groepje motorrijders waar ze prima mee op kon rijden. Mirjam: “Dit is mijn soort etappe, ik heb heerlijk gereden en heb het prima naar m’n zin gehad. Het eerste stuk was snel en daarna volgden de duinen. De duinen zijn prachtig, als je ze begrijpt. De eerste twee duinen reed ik er niet overheen maar ik reed er gewoon ín. Zo bizar, ik reed me gewoon vast ín een duin. Maar je leert ze steeds beter kennen die duinen en ik vind het prachtig. Ik kreeg vandaag nog een compliment van een toprijder die uit deze omgeving komt dat ik mooi soepel door de duinen rij.” Blij met resultaat Als we haar vertellen wat het resultaat van vandaag was; ‘je bent als 46ste gefinisht!’ reageert Mirjam enthousiast: “Oh, mooi zeg! Dat resultaat had ik nog niet verwacht, zeker niet al in de eerste week van de rally. Daar ben ik zeker tevreden mee. En daar ga ik ook lekker de rustdag mee in.” Haar positie in het algemeen klassement is door het prima resultaat van vandaag ook aanzienlijk verbeterd, ze staat nu 54ste. Met een goed gevoel de rustdag ingaan is mentaal ook belangrijk. “Ik ben erg blij met de rustdag want de dagen hiervoor waren wel er lang en zwaar. Als de rustdag er niet was, was het ook wel goed gekomen maar dit vooruitzicht is wel er fijn”, eindigt Mirjam haar betoog.

Teun Stam geeft het lachend toe: de eerste dagen van de Dakar 2020 wilde hij misschien iets te veel. “Meer dan er in het karretje zit.” Maar vandaag, in de zesde etappe, gedroeg hij zich voorbeeldig. Dat resulteerde in een vlekkeloze rit die eindigde op de 54ste plaats. De 477 km van Ha’il naar Riyad waren Teun Stam en René Bargeman uitstekend bevallen. Net bij het invallen van de schemering kwamen ze aan de finish, allebei met een grote grijns op het gezicht. “Het was een gigantisch mooie proef”, vond Stam. “Zand, snelle paden, kleine duintjes, wat hogere en een paar serieuze duinen waar je voor moest knokken. Dat vind ik leuk, duinen waar je voor moet knokken.” De Toyota deed het prima in die duinen. “Maar als je geen gekke dingen doet in de duinen, heb je ook geen problemen”, wist Stam. “En ik heb me keurig gedragen. Onze auto is betrouwbaar – daar hebben we voor gekozen – maar niet heel snel. In de duinen laten we het niet liggen, maar op die snelle paden wel. Het was soms een racebaan. Daar is het karretje niet voor gemaakt en daar moeten we genoegen mee nemen.” Met een schuin oog naar het programma voor de tweede week kijkend, kan Stam zich verheugen. De Dakar-organisatie belooft nog veel meer zand en vooral ook duinen. De auto wordt daarom op de rustdag helemaal nagekeken en geprepareerd voor wat er nog gaat komen. “Het worden lange dagen, flinke afstanden, en veel zand. Lange dagen, dat vind ik niet erg. Je hoeft ook geen geluk te hebben, als je maar geen pech krijgt op het verkeerde moment.” Het Schijf Rally-team blijft lekker op het bivak in Riyad. Een hotel hoeft niet voor Stam. “We hebben alles bij de hand: koffie, een douche met warm water, we kunnen een wasje doen. Dat is wel nodig, want erg prettig ruiken doen we niet meer. Maar zondag staan we er weer, helemaal fris en fruitig.”

“Een supervette special!” Daar waren Jan en Ben van de Laar het roerend over eens. De zesde etappe van de Dakar 2020 bestond voor 100 procent uit zand. Geen steen te bekennen. Voor de équipe van Fried van de Laar Racing betekende dat 477 km lang genieten. De dag werd afgesloten met de 21ste plaats, wat in het klassement de 16de plaats opleverde. Bij het ingaan van de rustdag stemde dat Jan van de Laar tot tevredenheid. “De eerste mijlpaal is bereikt: de rustdag. Gezien de ellende die we hebben gehad met een kapotte versnellingsbak en gebroken bladveren, ben ik met die klassering heel tevreden.” De DAF stond zo ongeveer als laatste truck aan de start voor de etappe van Ha’il naar Riyad en moest dus weer een inhaalslag maken. Een stuk of zes trucks stak Van de Laar voorbij. “We hebben leuke dingen gedaan vandaag”, vond Jan. “Het was een supervette special, een van de mooiste die ik heb gereden. We konden lekker doorrijden bovendien, want we hadden geen problemen.” “Het was een mooie, complete proef”, vond ook Ben van de Laar (foto). “Er zat genoeg uitdaging in. De duinen waren geweldig. Het is top om daar met een truck doorheen te rijden. Zeker als je kunt blijven rollen en niet uit de auto hoeft. Het zand ligt ons ook gewoon goed.” Dat schept perspectieven voor de tweede week, die zondag begint, meenden de broers Van de Laar. De komende etappes beloven namelijk veel zand en duinen. “Het zal afhangen van technische mankementen hoeveel we de komende week kunnen winnen”, keek Ben vooruit. “Als wij daarvan gespaard blijven en anderen lopen er wel tegenaan, en het terrein is ongeveer zoals het vandaag was, kan het alleen maar beter worden.” In de hoop technische malheur te voorkomen wordt de DAF op de rustdag helemaal uit elkaar gehaald. Zo hoopt men ook de oorzaak te achterhalen van de gebroken bladveren. “We hebben er nog een paar bij ons, maar het is zonde van de tijd die je verliest met stilstaan, als je kunt achterhalen waar het vandaan komt”, zei Jan. “Vandaag hebben we er niet aan gedacht. Het was dusdanig genieten en zo vet om te rijden, dat we ons niet hebben beziggehouden met de bladveren.”

Met de vierde plaats in de zesde etappe van de Dakar Rally 2020 was Janus van Kasteren bij aankomst in Riyad ‘keitevreden’. In de laatste rit voor de rustdag liep hij iets in op Ales Loprais en Martin Macik, die de stekken 4 en 5 bezetten in het algemeen klassement. “Voor de zesde plaats op de rustdag had ik vooraf getekend”, bekende Van Kasteren. Aanvankelijk kwam Van Kasteren op de vijfde plaats in de uitslag te staan – daar was hij al heel blij mee. Later bleek echter dat er foutje was gemaakt met de start vanaf de verplichte pauze en die tijd – 2 minuten – kreeg Van Kasteren terug. De tijd werd zodoende gecorrigeerd naar 13.55 en dat leverde de vierde plaats op. In het klassement verandert de zesde plaats niet. In datzelfde klassement staan Petronas Team De Rooy Iveco-rijders Albert Llovera en Michiel Becx respectievelijk veertiende en zeventiende. Vick Versteijnen staat niet meer in het klassement, maar behaalde in de etappe een keurige dertiende tijd. Janus van Kasteren finishte op een klein kwartiertje van Andrey Karginov. Op de Kamaz stond geen maat. “Die zijn niet bij te houden”, merkte Van Kasteren. “Er zaten veel 140-stukken bij, waar we de maximale snelheid van 140 kilometer kunnen rijden. Op de knippenpaden tussen het groen begon de achterkant van de truck wat te stuiteren en moest ik van het gas af. Kamaz rijdt daar plankgas door. In de duinen heb ik niets laten liggen. Ook niet op de hoge klimmen en in het zware zand. Daar doet de Iveco het echt fantastisch.” Het vooruitzicht is dat er in de tweede week van de Dakar nog veel meer zand en duinen komen. Van Kasteren kijkt ernaar uit. “Ik denk dat ik in dat terrein ook nog wel kan inlopen op Loprais en Macik. Vandaag stak ik Macik ook voorbij. Ik heb het voordeel dat ik nog drie Iveco’s achter me heb. Zij hebben niemand en zullen ook zeker elkaar niet gaan helpen.” Vick Versteijnen reed de hele dag rond de elfde plaats, maar kwam uiteindelijk met de dertiende tijd over de finish. Een gebroken stuurstang 5 kilometer voor het einde kostte net even tijd en vanwege de noodreparatie die moest worden uitgevoerd moest Versteijnen de slotkilometers rustig aan uitrijden. Het mocht de pret van de etappe niet drukken. “Het was een schitterende proef. Gisteren was al mooi, maar vandaag was het nog mooier. Snelle stukken werden afgewisseld met duinen. Daarvoor moest je meteen scherp zijn, snel omschakelen: bandenspanning omlaag en klimmen maar. We hebben heerlijk door de duinen gelaveerd.” Ook Michiel Becx had schik in de proef. “Alleen maar zand gezien vandaag, geen enkele steen. En ik heb ze niet gemist ook.” Het was voor het eerst dat hij met de Iveco Trakker tegen serieuze duinen op moest, maar het ging hem goed af. “We moesten er gewoon even aan wennen. Met de truck moet je met andere snelheden en onder een andere hoek naar boven dan met de auto of de buggy. Twee keer hebben we even opnieuw moeten aanzetten, maar overal zijn we goed boven gekomen.” Becx moest één keer in actie komen als snelle assistent. Teamgenoot Albert Llovera stond een paar kilometer voor de finish zonder diesel. “Daar moesten dus even een paar kannen worden bijgevuld. Dat stelde verder niet zoveel voor.” Llovera kwam met de achttiende tijd aan de finish, Becx met de negentiende, beide op exact 1.19.47 van etappewinnaar Karginov.

Vooraan in de Dakar 2020 woedt een episch gevecht tussen drie grootheden: Sainz, Peterhansel en “onze” Nasser Al-Attiyah. Net als gisteren vochten deze legendes ook vandaag keihard voor elke seconde, met weer een ijzersterke podiumplaats voor Nasser als resultaat. Morgen is de rustdag, die kan voor de teams van Gazoo Racing gebruikt worden om een aanvalsplan voor de tweede week te maken. Voor Al Attiyah staan er dan zes minuten verschil tussen zijn tweede plaats en de leiding als doelstelling. Daarachter was nòg een legende erg snel op weg: Fernando Alonso. Met een zesde plaats wist de door Eurol ondersteunde rookie-rallyrijder te imponeren, de overgang van asfalt naar zand begint steeds meer vruchten af te werpen. Maar hèèl kort daarachter zorgde Giniel de Villiers op een achtste plaats weer voor een stabiele topprestatie, de Zuid-Afrikaan zit er steeds dichtbij, maar zorgt dat hij zichzelf niet in de problemen brengt. Voor Bernhard ten Brinke was het gelukkig weer een mooie dag, na twee dagen flink ziek te zijn geweest. Vandaag was hij weer helemaal in orde, maar er was ook hulp uit technische hoek. Ten Brinke: “de monteurs van Toyota Gazoo Racing hebben gisteravond de setting van de Toyota Hilux aangepast. De auto is nu nog stabieler, zodat ik echt kon aanvallen.” Om de kracht van het team maar eens op dominante wijze compleet te maken, finishte Bernhard ten Brinke als vierde Gazoo-team in de Top 10 op een geweldige zevende plaats, precies tussen zijn teamgenoten Alonso en de Villiers in. Peter van Merksteijn gaat ook steeds beter, vandaag was hij 19e in de zanderige etappe naar de hoofdstad van Saoedi Arabië. Keurig, omdat hij vandaag op een gegeven moment midden tussen de trucks van de Kamaz-armada kwam te rijden. Tim & Tom hadden ook weer een dag waarin alles goed verliep, het met daglicht het bivak bereiken bevalt blijkbaar prima. Zo goed zelfs, dat het lastigste punt van de dag lag bij de beslissing wie The Beast morgen op de rustdag moet wassen. En keuze die overigens uitviel in het nadeel van Tim. Kees Koolen had gisteren last van wat te zacht afgestelde achtervering op zijn Can-Am side-by-side. Blijkbaar was dat vandaag opgelost, want met een prima vijftiende plaats zat hij er keurig bij. Bij de trucks ging het gisteren voor Martin Roesink mis toen de Riwald Renault C460 Hybrid Edition in een gat klapte. De monteur van Gert Huzink en navigator Rob Buursen blesseerde door de klap zijn rug en kon vandaag niet meer mee in de vrachtauto. Het inzetten van een andere monteur is niet toegestaan, waardoor het Riwald Dakar Team de moeilijke beslissing moest nemen om dan maar met twee crewleden de Dakar Rally voort te zetten. Ondanks dit was de unieke hybride-truck toch snel vandaag, met een zestiende tijd sloot het duo in de cabine de eerste week van de Dakar 2020 af. Ook bij Martin van den Brink ging het vooral in het eerste deel van de dag erg lekker, in het tweede deel moesten ze wat tijd toegeven. Ondanks dat werden ze alsnog twaalfde, waarmee de Top 10 steeds duidelijker in zicht komt. De Riwald truck van Pascal de Baar moest het vandaag helaas afleggen tegen de loodzware omstandigheden. Navigator Jan van der Vaet liet weten dat het achterdifferentieel niet gerepareerd kon worden, nadat ze voorbij Waypoint 1 stil kwamen te staan. Dit betekent dat de rally als wedstrijd voor de “514”over is, maar dat ze in de nieuwe Dakar Experience misschien nog wel voor dagsucces kunnen gaan. De snelle assistentie van Ed Wigman gaat nog steeds maar door, Wigman blijft de ideale balans tussen snelheid en voorzichtigheid handhaven.

Het was laagvliegen voor Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul tijdens de zesde etappe van Dakar Rally 2020. Op weg naar de rustdag wachtte tussen Ha’il naar Riyadh een special stage over liefst 477 kilometer. “Wat ging het hard vandaag! We hebben eruit gehaald wat erin zat, dus ik ben erg gelukkig met onze 7e plaats”, vertelt de fabriekscoureur van Toyota Gazoo Racing, die 9:37 min toegaf op de dagwinnaar. In het algemeen klassement behouden Bernhard en Tom de achtste positie. “Mijn stem was vanmorgen weer helemaal terug en ik voel dat ik de kracht weer heb.” Dit inspireerde Bernhard tot een indrukwekkend optreden samen met zijn Belgische navigator. Vanaf de 12e startpositie koos de Toyota-equipe heel bewust de aanval. “De monteurs van Toyota Gazoo Racing hebben gisteravond de setting van de Hilux aangepast. De auto is nu nog stabieler, zodat ik echt kon aanvallen.” Zowel op de snelle zandpistes, waarmee de dag begon, als de lastige duinen stoomde de Toyota equipe op naar voren. Al tijdens het eerste deel van de etappe werden vier posities goedgemaakt, ondanks het extra nadeel in de duinen. “Omdat we als 12e startten waren de sporen in de duinen als losgereden door de auto’s voor ons. Dit betekent minder tractie de duinen op en zoeken naar nieuwe lijnen. Dat kost snelheid en dus tijd.” Het tweede deel van de special stage naar rustplaats Riyadh bleek zo mogelijk nog sneller, met nog meer rappe pistes en snel te nemen duinen. Bernhard ten Brinke: “Door de vele op- en afstappen moest je wel je kop er goed bijhouden. En dat gold ook voor Tom, die vandaag foutloos heeft genavigeerd.” De dag in aanvalsmodus bracht de Toyota-equipe na 477 bloedsnelle kilometers een uitstekende zevende positie en daarmee een prachtige uitgangspositie voor het 2e deel van de Dakar Rally 2020. “We hebben vandaag maximaal gereden en dan is deze 7e plaats een mooie afsluiting van de eerste helft”, concludeert Bernhard ten Brinke tevreden. “We gaan de rustdag in als 8e algemeen, daar zijn we echt heel blij mee. Ik ben weer helemaal fit, de auto is perfect, Tom doet het hartstikke goed, dus ik heb er vertrouwen in dat we volgende week een paar topresultaten gaan neerzetten!” De winst in de zesde etappe ging naar Stéphane Peterhansel (Mini). In het algemeen klassement behoudt Carlos Sainz de leiding. Bernhard en Tom volgen in hun Toyota Hilux op 1u12:56. als 8e algemeen.