Straver voorzichtig in linke duinen
De 25ste tijd in de ingekorte etappe 10 is al hartstikke goed, maar het had nog veel beter gekund, meende Edwin Straver. Een kwartiertje was hij kwijt aan het zoeken naar een waypoint. “Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, want zonder dat had ik echt een superuitslag gereden.”
De etappe van Haradh naar het marathonbivak in de buurt van Shubaytah werd na 346 km stilgelegd door de organisatie. In het eerste deel waren al zoveel ongelukken gebeurd dat de helikopters bezet waren en in het tweede deel van de proef trok de wind nogal aan. Onder die omstandigheden komt de veiligheid van in het bijzonder de motorrijders in het geding en dat was reden om de boel te neutraliseren. Via de weg ging iedereen naar het marathonbivak.
De neutralisatie en vooral ook de bloedlinke duinen in het begin van de proef leverden een aantal opmerkelijke uitslagen op. “Het rijden ging super”, vertelde Edwin Straver bij aankomst in het marathonbivak. “Ik wist dat ik bezig was aan een heel goede etappe, maar toen verloor ik een kwartier ongeveer aan het zoeken naar een waypoint. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan.” Straver kwam op 29.54 van etappewinnaar Joan Barreda over de finish.
In de duinen had Straver het tempo hoog liggen, maar hij was wel op zijn hoede. “Het waren heel mooie duinen, lekker zwaar. Het was wel link: zo had je tien mooi glooiende duinen en dan ineens één die afgekapt was. Ik rem voor alles. Als ik het niet kan zien, ga ik er ook echt niet overheen. Bij mij ging alles goed, maar ik heb gezien dat dat niet bij iedereen het geval was.”
