Dakar Rally

Petronas Team De Rooy Iveco ging voor het podium in de Dakar Rally 2020, maar dat bleek in deze editie iets te hoog gegrepen. Op de zesde plaats van Janus van Kasteren in het eindklassement is het team echter meer dan trots. “Dit is op dit moment het maximaal haalbare, ook al had iedereen meer gewild”, zei ook Van Kasteren zelf aan de finish van een uiterst enerverende rally. Voor Van Kasteren was het de eerste keer dat hij de eindstreep van de Dakar haalde. In zijn vorige twee keer viel hij uit. Het was ook de eerste keer in Saoedi-Arabië, de eerste keer met de Iveco Powerstar en de eerste keer met navigator Marcel Snijders en monteur Darek Rodewald. “Als je ziet wat er vóór ons zit: drie full-prof Kamaz-teams, een MAZ-fabrieksteam en Martin Macik met tien jaar ervaring”, somde Van Kasteren op. “Iedereen verwacht wel dat je als Team De Rooy op het podium komt, maar de zesde plaats was in dit geval het maximaal haalbare. De verschillen zijn ook niet zo groot. Vorig jaar stond de nummer 4 (Federico Villagra, red) op 5 uur en 49 minuten. Wij worden zesde op 4 uur en 26 minuten. Ik ben hartstikke blij met die prestatie.” Wat eraan schortte, volgens Van Kasteren, was dat er te veel pieken en dalen waren, onder meer als gevolg van lekke banden, en dat de rally in deze eerste editie in Saudi-Arabië misschien niet zwaar genoeg was. “Zwaarder zou een voordeel zijn voor ons. De Iveco is heel sterk en betrouwbaar. Als de rally zwaarder is, is de kans groter dat er trucks uitvallen of in de problemen komen, zoals Ales Loprais die op de voorlaatste dag muurvast komt te zitten in een duinpannetje. Dat leverde ons een plaats winst op. Eén lekke band is niet erg, dat kost vijf minuutjes. Maar als je daardoor in het stof terecht komt, kost dat twintig minuten. Dan moet je de volgende dag vanaf de tiende plaats starten in plaats van vanaf de vierde of vijfde, en dan rijd je wéér in het stof. We hebben heel hard gereden, daar ligt het niet aan. Het moet meer constant worden, dat is duidelijk.” Teambaas Gerard de Rooy feliciteerde Van Kasteren van harte op het podium en hechtte er waarde aan uitspraken die hij deed bij Omroep Brabant te nuanceren. “In het perspectief van eerdere jaren lijken de prestaties van het team inderdaad tegen te vallen. Het perspectief is dit jaar alleen anders, doordat we coureurs hebben met minder ervaring. Dat is hen niet aan te rekenen. Het is niet ons doel het team te veranderen, maar om kwaliteiten en vaardigheden te verbeteren door middel van meer testen en trainen, het verder ontwikkelen van de rallytrucks en waar nodig uitbreiden van kennis en kunde van het hele team. Janus heeft met zijn crew een prima job gedaan, en heeft er het maximale uitgehaald. Door de pech en het uiteindelijk uitvallen van Vick Versteijnen had Janus ook niet de backup voorin die nodig is om voor het podium te kunnen rijden. Vick heeft ondanks heel veel pech laten zien uit het juiste Dakar-hout te zijn gesneden door een aantal prima dagresultaten te boeken. Michiel Becx en Albert Llovera hebben beiden in hun rol van assistentie volledig aan de verwachtingen en afspraken voldaan. Er is dus geen sprake van veranderen, maar van verbeteren en doorontwikkelen.” Llovera eindigde op de vijftiende plaats in de eindrangschikking, Michiel Becx op de zestiende. Voor Becx was het de eerste Dakar met een truck. In zijn rol van snelle assistentie moest hij zeker in de eerste week een aantal keren stoppen om hulp te verlenen aan met name Vick Versteijnen, die door pech uit de wedstrijd viel. “Zelf hebben we geen problemen gehad”, zei Becx. “Twee lekke banden en één keer heel even op de kant in de duinen. Dat mag geen naam hebben. Ik ben blij en trots dat we de finish hebben bereikt, mede dankzij perfect navigeren van Edwin Kuijpers en de rust en ervaring van monteur Bernard der Kinderen. Van deze medaille droom ik al mijn hele leven.”  

De cijfers spreken voor zich in de Dakar 2020: de door Eurol ondersteunde teams hebben het fantastisch gedaan. In het eindklassement bij de auto’s bezetten de Eurol-teams 2, 5, 7 en 13, waarmee het smeermiddelenmerk uit Nederland laat zien van topniveau te zijn. Het lukte Nasser Al-Attiyah nèt niet om te winnen, maar na meer dan 43 uur aan racetijd in de geklokte etappes, plus dik 2500 kilometer aan zware verbindingroutes, had de Qatari maar 6 minuten achterstand op winnaar Carlos Sainz. Daarachter was Giniel de Villiers op een vijfde plaats ook zeker niet ontevreden met het resultaat, met de dagoverwinning op Dag 2 als extra bonus. Voor Bernhard ten Brinke was de eerste week nog een lastige, maar daarna ging de Toyota Gazoo fabriekscoureur elke dag harder. Voor Formule 1 coryfee Fernando Alonso stond zijn eerste Dakar in het teken van een extreem snel stijgende leercurve. Het vinden van de juiste balans tussen snelheid en uithoudingsvermogen ging hem steeds beter af, met als resultaat een tweede plaats in Etappe 8 en vooral het halen van de finish op een geweldige plaats 13, iets wat zeker niet elke rookie gegeven is. Tm en Tom Coronel hebben ’s nachts in de Dakar nog nooit zoveel kunnen slapen als dit jaar. Elke dag was de tweeling op tijd binnen, waar ze in voorgaande jaren nog zeer regelmatig in het donker met panne in de duinen stonden. Dit jaar was “The Beast” zo goed als foutloos! In de nog jonge side-by-side klasse lieten Kees Koolen en Jurgen van den Goorbergh de echte Dakar-spirit elke dag opnieuw weer zien. Omdat de CanAm relatief nieuw voor ze was, moest er elke dag geïmproviseerd worden, met als mooi voorbeeld de reparatie van een probleem aan de aandrijfas waarbij een moer van de autokrik bleek te passen. Koolen en “VdG’ wisselden elkaar als bestuurder en navigator af, een combinatie die qua navigatie en snelheid perfect bleek. Bij de trucks begon de rally vooral moeilijk voor de experimentele Hybride truck van Gert Huzink en zijn Riwald Dakar Team. Na verloop van tijd blesseerde ook hun navigator zich, waarop de crew van de enorme truck nog maar uit twee man bestond. Toch scoorde de Renault daarna nog prima resultaten, met elke Top 10-uitslag als een bewijs van hun doorzettingsvermogen. De snelle assistentietruck van Ed Wigman was zelfs zo snel, dat hij twintigste werd in de einduitslag! Ook bij Mammoet Rallysport kreeg het team van Martin van den Brink het niet cadeau. Vooral na een nacht sleutelen in de woestijn lieten ze de juiste teamspirit zien, met een 23ste plaats als officieel bewijs daarvan.

Vandaag heeft Mirjam Pol een unieke prestatie neergezet door de Dakar op de drie verschillende continenten uit te rijden. Als enige Nederlandse motorrijder en als enige vrouwelijke coureur ter wereld, heeft Pol de zwaarste rally ter wereld uitgereden in Afrika, Zuid-Amerika én nu dan ook in het Midden-Oosten. Fysiek zwaar, mentaal heel heftig De eerste editie van Dakar in Saudi-Arabië is een heftige rally geweest, in meerdere opzichten. Fysiek kreeg Pol het één en ander te verduren. Ze maakte een heftige crash mee in het eerste gedeelte van de Marathon-etappe op woensdag. Nadat de artsen haar hadden onderzocht bleek dat ze, onder andere, een gescheurde spier in haar bovenbeen opliep. Maar deze editie was vooral mentaal heftig. Paolo Gonçalves, voormalig teamgenoot van Pol kwam om het leven in de zevende etappe. Uit respect voor Gonçalves en ook om de motorrijders de mogelijkheid te geven om te rouwen werd de achtste etappe niet verreden door de deelnemers op de motor en de quad. Afgelopen donderdag werd Edwin Straver na een hele zware crash met een helikopter afgevoerd naar het ziekenhuis in Riyad. Mirjam Pol was ter plaatse van het ongeval en heeft zoveel mogelijk hulp geboden. De toestand van kistrijder Edwin Straver is nog onveranderd kritiek en verkeert nog steeds in levensgevaar. 41ste Algemeen Door deze heftige gebeurtenissen is het voor de enige Nederlandse deelnemer op dit moment nog moeilijk om enthousiast en blij te zijn met haar prestaties in deze Dakar. Dat siert haar als mens maar doet haar tekort als sporter. Vandaar dat toch haar prestaties: Mirjam Pol finishte Dakar 2020 (vrijdag 17 januari 2020) als 41ste motorrijder in het Algemeen Klassement, ze werd tweede in het dames-klassement en tevens tweede Nederlander bij de motorrijders.

Met gepaste trots heeft Martin van den Brink de deur van de Dakar Rally achter zich dichtgegooid. De Harskamper eindigde vanochtend als achtste in de laatste etappe van de zwaarste rally ter wereld. ,,Ik ben vooral blij voor Mitchel en de monteurs. We hebben de finish gehaald en kunnen de medaille ophalen. De Dakar Rally uitrijden is namelijk niet vanzelfsprekend.’’ Martin van den Brink, navigator Wouter de Graaff en monteur Mitchel van den Brink zijn verheugd dat de Dakar Rally in stijl kon worden afgesloten. ,,We hebben redelijk constant gepresteerd. De technische tegenslag in de achtste etappe gooide roet in het eten wat betreft het klassement. We zijn echter stug doorgegaan met als doel die medaille op te mogen halen. Natuurlijk ben ik trots als vader. Het is heel erg leuk voor Mitchel om in zijn tweede Dakar Rally de finish te halen. Wouter en ik hebben al een medaille. De eerste is altijd de mooiste. Daarnaast ben ik superblij voor alle monteurs. Zij hebben fantastisch werk geleverd. Daar zijn wij als rijders hen erg dankbaar voor.’’ Het slotakkoord van Haradh naar Qiddiya ging over ‘slechts’ 167 kilometer in plaats van de oorspronkelijke 374 kilometer. De aanleg van een nieuwe pijpleiding in de woestijn gooide roet in het eten van de organisatie, maar brengt ongetwijfeld weer dollars in het laatje van de Saoedi’s. Martin en zijn co-piloten bleken op de slotdag over extra motivatie te beschikken. De equipe van Mammoet Rallysport eindigde als beste Nederlandse equipe bij de vrachtauto’s. De achtste plaats in de etappe was overigens al de vierde top tien klassering voor Van den Brink en zijn manschappen. ,,We hebben gewoon lekker gereden. We wilden kijken wat er nog mogelijk was. Ik ben blij met dit resultaat.’’ De achterstand op de ritwinnaar bedroeg 4 minuten en 26 seconden. Dat verschil had kleiner kunnen zijn. ,,We hebben 20 kilometer onnodig achter Vick Versteijnen gereden. Ondanks het sentinellen liet hij ons niet passeren. Dat was wel een beetje jammer en heeft zeker een minuutje gekost. Nadat wij gisteren Michiel Becx van Team De Rooy hadden overeind hadden geholpen had ik wel verwacht dat Vic, die ook voor De Rooy uitkomt, ons simpel zou laten passeren. Versteijnen rijdt bovendien in de zogenaamde Dakar Experience en speelde voor het klassement geen enkele rol meer. Ja, een beetje teleurgesteld ben ik wel in Versteijnen.’’ ‘We denken niet in problemen, maar zoeken een oplossing’ Die teleurstelling maakte vanochtend al snel weer plaats voor gepaste trots en tevredenheid. De 49-jarige rallyrijder toonde andermaal de ware Dakar-spirit door niet op te geven. Het handelsmerk van het rallyteam uit Harskamp. ,,Wij zoeken altijd een oplossing en geven nooit op. We denken niet in problemen, maar zoeken naar oplossingen. Dat is onze kracht en past volledig in de filosofie van het bedrijf Mammoet.’’ De zege in de laatste etappe ging opnieuw naar Andrey Karginov. De Rus won voor de zevende keer een etappe en mag zich de terechte winnaar noemen van de Dakar Rally. Op het fabrieksteam van Kamaz stond in het Midden-Oosten geen maat. Ze waren duidelijk een maatje te groot. Anton Shibalov maakte de dubbelslag compleet. Siarhei Viazovich voorkwam een volledig Kamaz-podium. De Wit-Rus stuurde zijn Maz naar de derde plaats in het algemeen klassement. Achter Sotnikov en Macik eindigde Janus van Kasteren als zesde. De voormalige Mammoet Rallysport rijder eindigde als zesde en was de enige Nederlander in de top tien. ‘Het is ons uitstekend bevallen in Saoedi-Arabië’ De eindklassering van Mammoet Rallysport (22e algemeen) doet niet zoveel terzake. De eindstreep bereiken met een geldige klassering in het klassement. Dat was het doel. “Een Dakar Rally uitrijden is niet vanzelfsprekend. Kijk maar naar De Baar, Versteijnen, Zuurmond en ook Nikolaev bij de trucks. Maar ook bij de auto’s en motoren zijn niet alle Nederlanders aan de finish gekomen. Wij zijn voor nu tevreden en zullen op dit fundament voortborduren. Dan zien we vanzelf wat de toekomst brengt. Het was in ieder geval een prachtige rally in Saoedi-Arabië. De mensen zijn erg betrokken en het was heel goed geregeld. Het is ons uitstekend bevallen. Ik denk dat er in dit gebied een mooie toekomst ligt voor de sport. Het komt wel goed hier”, aldus een enthousiaste Martin. De Dakar Rally wordt ook de komende vier jaar in Saoedi-Arabië gehouden. De organisatie heeft in 2019 een vijfjarig contract afgesloten met de Saoedische autoriteiten. Die toekomst is in eerste instantie de dag van morgen en overmorgen. “We moeten zaterdag de voertuigen naar Jeddah brengen. Dat is een rit van bijna 1000 (duizend!) kilometer. Zondagochtend moeten de auto’s op de boot. In de avond vliegen wij naar huis”. Het team van Mammoet Rallysport wordt maandagochtend rond 6.00 uur op Schiphol verwacht. Vanavond volgt de officiële sluitingsceremonie in Qiddiya. De mannen van Mammoet Rallysport rijden nog een showproef van 20 kilometer (telt niet meer mee voor het klassement) en mogen daarna het finishpodium op. Daar krijgen Martin, Wouter en Mitchel de felbegeerde medaille voor het bereiken van de eindstreep in de moeder aller rally’s.

Met het winnen van de Dakar Rally 2020 heeft de Amerikaan Ricky Brabec (28) niet alleen geschiedenis geschreven door de overwinning zelf, maar ook omdat hij dat niet op een KTM deed. Nadat Richard Sainct dat voor het laatst in 2000 op een BMW lukte, toen de rally nog van Dakar naar Cairo ging, was het Oostenrijkse merk verantwoordelijk voor 18 overwinningen op rij. Vandaag was het dus zover. Nadat Honda vanaf 2013 weer met veel overtuiging op jacht ging naar de titel, leek het er in vorige edities vaker op dat het zou lukken, maar doken er later in de rally toch weer problemen op, waarna KTM alsnog de leiding overnam. Achter Brabec was het wel een motor uit de KTM-stal, in de vorm van de Husqvarna van Pablo Quintanilla. De Chileen eindigde in de eindstand op zo’n 16 minuten, na dik 40 uur aan geklokte specials door het ruige landschap van het Arabisch schiereiland. Toby Price, de winnaar van vorig jaar, werd op een KTM derde. Nederlanders Bij de Nederlanders begonnen zeven motorrijders aan de 2020-editie van de zwaarste rally ter wereld. Daarvan kwamen uiteindelijk alleen een zeer sterk rijdende Paul Spierings en veteraan Mirjam Pol aan de finish, respectievelijk als 25ste en 41ste, waarbij Pol de tweede vrouw in de uitslag was, na Laia Sanz die 18e werd. Spierings verbeterde zichzelf met één positie ten opzichte van vorig jaar, nadat hij dit jaar elke dag als snelste Nederlander was gefinisht. Gerben Lieverdink, Martien Jimmink, Guillaume Martens en Olaf Harmsen waren eerder al eerder uitgevallen. Er waren dit jaar voor de motorrijders ook enorme dieptepunten. Paulo Goncalves overleed na een ongeval in de zevende etappe, terwijl Nederlander Edwin Straver gisteren in kritieke toestand naar het ziekenhuis werd overgebracht. Einduitslag Dakar 2020 – motorrijders 1 009 – RICKY BRABEC (USA) HONDA 40h02m36s 2 005 – PABLO QUINTANILLA (CHL) HUSQVARNA +00:16:26 3 001 – TOBY PRICE (AUS) KTM +00:24:06 4 017 – JOSE IGNACIO CORNEJO (CHL) HONDA +00:31:43 5 002 – MATTHIAS WALKNER (AUT) KTM +00:35:00 6 016 – LUCIANO BENAVIDES (ARG) KTM +00:37:34 7 012 – JOAN BARREDA BORT (ESP) HONDA +00:50:57 8 022 – FRANCO CAIMI (ARG) YAMAHA +01:42:35 9 059 – SKYLER HOWES (USA) HUSQVARNA +02:04:01 10 006 – ANDREW SHORT (USA) HUSQVARNA +02:10:40 25 037 – PAUL SPIERINGS (NLD) HUSQVARNA +05:50:43 66 054 – MIRJAM POL (NLD) HUSQVARNA +00:38:28

Erik van Loon en Sébastien Delaunay eindigen de rally met de 13e tijd op 7 minuten van Al Attiyah, ondanks een klapband. Sainz wint de rally, Van Loon wordt 26e in de einduitslag. In de tweede week laten Van Loon en Delaunay hun potentie zien, ze zijn blij dat ze aan de finish zijn. “Het was een zware Dakar,” vertelt Van Loon. “Vooral omdat de gemiddelde snelheid heel erg hoog lag. Dan moet je heel erg goed opletten. In de eerste week hebben we pech gehad, maar in de tweede week laten we zien dat we in de top tien thuishoren met een aantal goede resultaten. Dus qua rijden ben ik tevreden, ook de samenwerking in de auto met Sébastien was goed. Wat dat betreft ben ik tevreden, maar vooral blij dat we zijn gefinisht.” Van Loon is zeer te spreken over de organisatie van de rally in Saoedi-Arabië. “Qua organisatie, proeven en bivakken hebben we dit jaar weinig gedoe gehad. Dat was in Zuid-Amerika wel eens anders. De mensen hier zijn heel vriendelijk en het landschap is geweldig. Voor de eerste editie is het zeer geslaagd, naar mijn mening. De Dakar heeft hier veel potentie.” Kers op de taart Voor het finishpodium van Dakar 2020 is er nog een korte proef van dertien kilometer, de Qiddiyah Grand Prix. Erik van Loon en Sébastien Delaunay noteren de vierde tijd op slechts 32 seconden van Al Attiyah. Het is de kers op de taart voor Van Loon. “Het telt nergens voor mee, maar het is wel leuk. We hebben nog even een keer alles gegeven wat er in de Toyota Hilux zit en we scoren gewoon de vierde tijd. Een goed einde van Dakar 2020!”

De toestand van motorrijder Edwin Straver is onverminderd kritiek. Dat laat zijn familie weten vanuit het Saudi German Hospital in Riyad. De 48-jarige Straver raakte gisteren in de voorlaatste etappe van de Dakar Rally ernstig gewond en verkeert nog altijd in levensgevaar. “Edwin is er slecht aan toe. Het is afwachten hoe de situatie zich ontwikkelt”, laat zijn vriendin Anja weten. Zij was al samen met Stravers ouders, zijn zus en een paar goede vrienden in Saoedi-Arabië voor de finish van de Dakar Rally. De Brabander kwam in de voorlaatste etappe donderdagochtend ten val. Niet hard, maar hij kwam uiterst ongelukkig terecht. Ongeveer 10 minuten lang heeft Straver geen hartslag gehad. Artsen ter plaatse hebben hem gereanimeerd. In kritieke toestand is hij vervolgens met een traumahelikopter naar het ziekenhuis gebracht waar werd geconstateerd dat hij een van de bovenste nekwervels heeft gebroken.

Voordat de deelnemers naar Qiddiya gaan voor de ceremoniële afsluiting van Dakar 2020 krijgen ze nog een flinke proef voor de kiezen. Met een lengte van 374 kilometer kan er nog een en ander gaan verschuiven, zeker omdat de organisatie voorspeld heeft dat de navigators nog even aan de bak mogen in de laatste kilometers. De finish is trouwens niet de echte finish. Na een lange verbinding komen deelnemers aan in Qiddiya waar nog een kleine special ligt te wachten. Die telt niet mee voor het klassement, maar daar gaat het om de Qiddiya Trophy. De Rallymaniacs doen zoals u van ons gewend bent weer rechtstreeks vanaf locatie verslag van de etappe. Klik hier om niets te missen van de afsluitende etappe van Dakar 2020

Borgward Rally Team-coureur Nani Roma (301) beëindigde gisteren met succes de 379 kilometer lange etappe van Dag 11. De Spanjaard eindigde daardoor met zijn Borgward BX7 EVO op de twaalfde positie in de einduitslag van de Dakar Rally 2020. Roma had vandaag een zware taak voor de boeg, omdat hij als laatste auto moest starten. Als gevolg daarvan kreeg hij veel verkeer en slechte wegen te verwerken. De kopman van Borgward deed het echter buitengewoon goed en liet een hoog tempo zien tijdens de etappe. Hij vocht door tot het einde om een ​​goed resultaat te krijgen en gaf daarbij geen moment op. Na de etappe zei Roma: “We begonnen vandaag ver achterin en hadden daardoor veel problemen met inhalen en de sporen. Alle vrachtwagens en auto’s begonnen voor ons, die lieten enorm veel stof en zand achter. Maar we hebben toch kans gezien om dicht bij de Top 10-posities uit te komen. Dat iets wel iets om vrolijk van te worden, als we naar de startpositie  van vandaag kijken.” Nani Roma is niet erg tevreden dat hij tijdens deze Dakar de echte mogelijkheden van de Borgward BX7 EVO niet kon laten zien. De tweevoudig winnaar is van mening dat de auto vooral door externe factoren, zoals meerdere lekke banden en navigatieproblemen, geen kans heeft gehad om zijn ware potentieel te tonen. Roma over de Borgward BX7 EVO: “Over het algemeen zijn we heel blij met de auto. Wie weet wat er gebeurd zou zijn als we niet zoveel problemen hadden gehad met banden en navigatie. Maar dit is een rally en daarin gebeuren deze dingen. Deze auto  is sterk genoeg en heeft het potentieel om voor de topposities te vechten.”

Het einde van de Dakar Rally 2020 is in zicht voor Tim en Tom Coronel. Toch was het een pittige klus om het bivak van de voorlaatste etappe te halen. De marathonstage hakte er bij de broers flink in. De tweeling kwam niet geheel ongeschonden uit het eerste deel van de marathon. Een koprol op woensdag zorgde voor heel wat schade, al bleef het tijdverlies binnen de perken. De schade moest echter zelfstandig gerepareerd worden aangezien er tijdens een marathon geen assistentie wordt toegestaan. Tim en Tom moesten tot in de kleine uurtjes sleutelen om de Beast in gezonde toestand aan de start van het tweede deel van de proef te laten verschijnen. Dat leek te lukken maar kort na de start van de etappe ging het toch even mis. Tom legt uit: “Na twintig kilometer was er een probleem met de koeling. De stoppen van de ventilatoren vlogen eruit. We waren even bang dat we moesten wachten op assistentie maar gelukkig konden we het zelf verhelpen. Dat kostte wel een uurtje. Later kwamen we nog even vast te zitten in het diepe zand. Daar trok De Groot ons los, zij hebben ons geweldig geholpen. Vervolgens kwamen zij zelf vast te staan met hun truck maar aan alle kanten werden we geholpen dus dat was super. Eenmaal weer op pad realiseerden we ons dat we de verloren tijd niet meer goed konden maken dus we zijn met een keurige pace richting de finish gegaan.”

Martin van den Brink heeft de Renault Sherpa veilig in de handen van de serviceploeg afgegeven. In de elfde etappe stond alles in het teken van heel houden en uit de problemen blijven. De mannen van Mammoet Rallysport kweten zich uitstekend van hun taak en eindigden, zonder noemenswaardige problemen, als negentiende. De elfde etappe in de Dakar Rally vormde het tweede deel van de marathon etappe. Het eerste deel werd woensdag vroegtijdig afgebroken. Helikopters konden de lucht niet meer in en de veiligheid kwam daarmee in het gedrang. De organisatie brak terecht de proef af. In het marathon-bivak kregen de rijders geen hulp van hun vertrouwde helpers. Eventuele schade en onderhoud moest door de rijders worden verricht. ,,We hadden geen grote technische problemen,’’ aldus Martin. De Harskamper en zijn co-piloten konden zodoende op tijd gaan rusten. Al viel het niet mee om goed te slapen in het bivak in Shubaytah. “Er stond een grote tent met allemaal bedden. Daar sliepen alle rijders. Het was uitstekend geregeld. Maar echt goed slapen was lastig. Het was één grote snurkpartij.’’ Vanochtend begonnen Martin, Wouter de Graaff en Mitchel van den Brink als vijftiende aan de etappe over 379 kilometer. ,,Het was een etappe met mooie en hoge duinen. Het lastige was dat het zand erg zacht was. Wij zijn er redelijk goed doorheen gekomen. We hebben één keer vast gestaan. We konden ons zelf redden met behulp van de luchtkussens onder de truck. Verder zijn we niet in de problemen geweest,’’ aldus een tevreden Martin. ‘Becx overeind geholpen in belang van Janus’ In de slotfase van de rit naar het biak in Haradh hielpen de mannen van Mammoet Rallysport nog hier en daar een andere deelnemer. “We hebben Michiel Becx van Team De Rooy overeind geholpen. De Iveco lag op de zijkant. Voor ons maakte het vandaag niets meer uit. We hadden niets meer om te winnen. Wij hebben Becx geholpen om hem in de buurt van hun kopman Janus van Kasteren te kunnen houden.” Van Kasteren klom vandaag een plaatsje in het klassement (van zeven naar zes) omdat één van zijn concurrenten ook problemen had om door de duinen te komen. De equipe van Mammoet Rallysport was er getuige van. ,,Ales Loprais lag ergens in een duinpannetje. Wij zijn daar ook gestopt en hebben gekeken wat we konden doen. Maar voor ons was het niet mogelijk om hem daaruit te halen.’’ De Rus Andrey Karginov pakte vandaag de draad weer op en won de etappe zoals zo vaak in de afgelopen twee weken. De Kamaz-rijder werd op de voet gevolgd door zijn teamgenoten. Sotnikov, Shibalov en Nikolaev brachten de dominantie van Kamaz vandaag opnieuw overduidelijk in beeld. In het klassement heeft Karginov bijna 40 minuten voorsprong op Shibalov. Siarhei Viazovich mag (waarschijnlijk) als derde naar het podium. De Wit-Rus in de Maz heeft na elf etappes een achterstand van 1 uur 52 minuten en 14 seconden. Laatste ritje niet onderschatten Martin, Wouter en Mitchel maken zich nu op voor het slotakkoord in Saoedi-Arabië. De laatste etappe (374 kilometer) is echter nog wel een pittige rit die niet onderschat mag worden. Naast zand en toch nog een paar stevige duinen is er ook volop werk aan de winkel voor de navigator. ,,We onderschatten het zeker niet. Vanavond zullen we in het bivak alles optimaal voorbereiden om morgen de laatste etappe te kunnen volbrengen,’’ aldus Martin. Showproef om trofee van Qiddiya Na de officiële finish in Qiddiya volgt de ceremonie op het podium. Voorafgaand aan de huldiging van de rijders die de finish van de Dakar Rally 2020 hebben gehaald is er een zogenaamde showproef. In een special van 20 kilometer strijden alle deelnemers per categorie om de winst en de bijbehorende trofee van Qiddiya. De eerste auto’s en trucks starten vrijdagochtend om 8.20 uur. In Nederland is het dan 6.30 uur. De verwachting is dat voor het middaguur de mannen van Mammoet Rallysport hun missie hebben volbracht.

Teun Stam en René Bargeman deden donderdag meer dan zeven uur over de voorlaatste etappe van de Dakar Rally. De etappe bestond voor het duo grotendeels uit het vinden van een vers spoortje op de verder compleet kapotgereden piste. Ondanks dat rolde er nog best een aardig resultaat uit toen de heren na zonsondergang in het bivak van Haradh arriveerden. Tijdens het tweede deel van de etappe kregen de deelnemers een flinke strook met echte duinen voor de wielen. De duinen waren door de weersomstandigheden al behoorlijk onvoorspelbaar, maar de piste was aan gort gereden. Ondanks dat kon de coureur wel genieten van het parcours en de omgeving. “Het was zeker een mooie etappe, er zaten echt fantastisch mooie grote duinen tussen, het was echt hoog”, begint een enthousiaste Stam zijn verhaal. “Er waren veel deelnemers voor ons gestart en die hadden allemaal een vers paadje gezocht. Tegen de tijd dat wij er waren was alles al verrot gereden en dan is het zo dat wij de stukjes krijgen die overblijven.” Een aantal keer moest het duo uit de auto om de Toyota Rallycruiser uit te graven. Ondanks dat het halen van de finish nog het enige is dat telt, keek hij toch met enige verbazing naar het resultaat. “Daar kijk ik dan toch wel weer een beetje van op”, aldus Stam. “We zagen hier en daar toch echt wel wat ellende. We waren niet de enigen die moesten scheppen, er waren meer die vast stonden. Je hebt geen idee wat je dan presteert, maar een 52ste tijd valt mij niet tegen.” Dat was een meevaller nadat Stam de elfde etappe uitreed met een gebroken uitlaatsteun. Het differentieel is nog een ‘probleemgeval’ en direct de reden dat het duo met enige reserve rijdt. “We willen toch iets rustiger aan en de finish halen. Dat staat nu voorop en dat is het enige wat telt, maar op het moment dat je toch wat rustiger gaat rijden en eigenlijk moet je dat gewoon niet doen. Je hebt toch weer kans dat je vast komt te zitten.” De laatste etappe van vrijdag is ingekort tot zo’n 166 kilometer en dat komt Stam niet verkeerd uit. Het differentieel is vanwege ‘toenemende lekkage’ toch wel een probleem. Oplossen kan niet meer, de Schijf Rally-formatie heeft geen reserve bij zich. Toch hoeft dat niet meteen een probleem op te leveren. “Het moet gek gaan als het nu in de laatste 165 kilometer nog misgaat”, aldus Stam, die lachend vervolgt: “Het podium zit er niet meer in natuurlijk. We moeten morgen gewoon afsluiten. Dan hebben we toch laten zien dat we een oud beestje van 26 jaar oud naar de finish hebben kunnen brengen. De basis is goed opgebouwd door 4×4 Centrum Ermelo, we laten zien dat je met een vrij simpele auto toch een Dakar Rally kunt rijden.”

Slechts negen minuten is het verschil tussen de veertiende en de vijftiende plaats in het truckklassement van de Dakar Rally 2020. Met nog één dag van 170 km te gaan is die veertiende plaats nog in handen van het team van Fried van de Laar Racing. “Het zal krap worden om Albert Llovera (Team De Rooy) achter ons te houden”, weet Jan van de Laar (foto). “Maar we gaan er wel alles aan doen.” In de elfde etappe, terug naar Haradh, reed Team Van de Laar de achttiende tijd. De duinen in de 379 km lange proef waren even pittig als prachtig. “Het was supervet”, vond Jan van de Laar. “Puur genieten, van begin tot eind. Lange halen naar boven, ruige duinpannetjes: het was heerlijk.” Een paar keer moest Van de Laar opnieuw aanzetten, een paar keer dreigde hij eventjes vast te komen, maar uiteindelijk ging het allemaal goed. Ook de DAF hield zich voorbeeldig. “Het is een geslaagde dag als we niet hoeven uit te stappen”, zei Ben van de Laar. “In de eerste week hebben we wat trammelant gehad, maar na de rustdag was het probleemloos. Het truckje heeft het uitstekend gedaan in de duinen.” Nu is het zaak dat ook op de laatste dag vol te houden, met de veertiende plaats in het geding. “Vooraf hadden we opgeschreven waar we op hoopten”, vertelde Jan van de Laar. “Dat hebben we met de vijftiende plaats ruimschoots gehaald. Maar de veertiende plaats zou toch wel net ietsje lekkerder zijn. Dus die gaan we proberen te verdedigen morgen, met ons DAF’ke tegen een Iveco-torpedo.” De slotetappe is ingekort tot 170 km, omdat er gewerkt wordt aan pijpleidingen op het traject. De organisatie heeft wel al gezegd dat het resterende deel moeilijk zat is, vooral qua navigatie. “Maar dat hebben ze al vaker gezegd en tot nu toe hebben we er geen last mee gehad”, grinnikte navigator Ben.

Met nog één etappe te gaan is Janus van Kasteren een plaats gestegen in het vrachtwagenklassement van de Dakar Rally 2020. Mede dankzij een negende tijd in de elfde etappe, op 28 minuten van etappewinnaar Andrey Karginov, bezet Van Kasteren nu de zesde plaats in het klassement. Albert Llovera wist in de duinen tussen Shubaytah en Haradh van de 31ste plaats op te klimmen naar de vijftiende plaats aan de finish. Van Kasteren ging zo hard van start in de voorlaatste etappe, dat hij halverwege de 379 km lange proef geen remmen meer overhad. Toch reed de kopman van Petronas Team De Rooy Iveco met verstand door de gevaarlijke duinen, waarin ook vandaag weer veel ongelukken gebeurden. “Ik wilde niet het risico lopen dat we met de truck vijftien meter naar beneden van een duin zouden vallen.” Van Kasteren en zijn bemanning hielden voortdurend in de gaten wat de concurrentie deed. “We hadden Martin Macik, die voor ons staat in het klassement, vrijwel continu in het vizier. Ik wist dat ik geen drie kwartier kon goedmaken op hem, tenzij er iets zou gebeuren. Van de MAZ die achter me staat in het klassement, wist ik dat hij achter me reed. Zolang die niet voorbij kwam, was het ook goed dus.” Dat Van Kasteren toch een plaats gestegen is, heeft hij te danken aan pech bij Ales Loprais, die meer dan drie uur verloor. “Hij startte achter me en ik had hem wel in de buurt verwacht, maar hij kwam maar niet. Ik had in het marathonbivak gisteravond al gezien dat zij iets met de turbo hadden.” De vijf die voor Van Kasteren in het klassement staan – drie keer Kamaz, een MAZ en de al genoemde Macik – zijn professionals die door het jaar heen veel rijden. “Dan ben ik met de zesde plaats heel tevreden”, zei Van Kasteren. “Zij zijn alleen maar bezig met rally’s, ik heb thuis een bedrijf, een vrouw en een kleine. Die wil ik graag volgende week weer zien.” Achter Van Kasteren leverde Albert Llovera een prestatie van formaat. De gehandicapte ex-skiër startte als 31ste, nadat hij gisteren te maken kreeg met een kapotte turbo, maar kwam met de vijftiende tijd aan de finish. “Ik voel me met de dag meer comfortabel met de Iveco Powerstar”, vertelde hij. “Mijn bemanning, Ferran Marco en Marc Torres, maakt het me daarbij gemakkelijk. De samenwerking is perfect. We hebben de hele dag kunnen pushen, en zijn zonder ook maar één keer vast te zitten of andere problemen door de duinen gekomen. Ik ben super blij met deze prestatie.” Llovera bezet in het klassement de vijftiende plaats. Michiel Becx kwam met de 22ste tijd aan de finish. Op km 109 in de etappe kwam hij op zijn kant te liggen in de duinen. De Iveco Trakker werd snel weer overeind gezet door landgenoot Martin van den Brink. In het klassement staat Becx zestiende. Vick Versteijnen, die niet meer voor het klassement rijdt, reed de etappe uit op de twaalfde plaats.

Tijdens de elfde etappe van de Dakar Rally 2020 is motorrijder Edwin Straver ernstig gewond geraakt. Straver kwam ten val in de etappe van Shubaytah naar Haradh in Saoedi-Arabië. Collega-motorrijders sloegen alarm en de medische helikopter was snel ter plaatse om eerste hulp te verlenen. Straver werd na reanimatie in kritieke toestand naar het Saudi German Hospital in Riyad gevlogen. Zijn partner Anja, zijn ouders en zus waren al in Saoedi-Arabië, voor de finish van de Dakar Rally op vrijdag. Straver kwam met een snelheid van ongeveer 50 km/u ten val in de duinen. De crash was niet hard, maar hij kwam wel uiterst ongelukkig terecht. Ongeveer 10 minuten lang heeft Straver geen hartslag gehad. Artsen ter plaatse hebben hem gereanimeerd. In kritieke toestand is hij vervolgens naar het ziekenhuis gebracht waar werd geconstateerd dat hij een van de bovenste nekwervels heeft gebroken. De 48-jarige Straver was bezig aan zijn derde Dakar, de derde keer ook als kistrijder, zonder assistentie van een monteur. In 2018 finishte hij als 49ste algemeen, vorig jaar als dertigste algemeen en won hij het kistklassement. Straver ging er niet vanuit dat hij zijn titel zou kunnen verdedigen. Finishen was belangrijker, maar een top 5-klassering zat in het vat. De afgelopen dagen benadrukte Straver een paar keer dat veiligheid voorop stond. “Ik rem voor alles en ga niet over een duin heen als ik niet kan zien wat er achter zit”, zei hij gisteren nog. Straver was zich goed bewust van de gevaren van zijn sport. “Als je die niet accepteert, moet je thuisblijven”, zei hij daags na het overlijden van collega-motorrijder Paolo Gonçalves.  

In de tweede dag van de marathonetappe moesten alle teams op weg met de auto zoals ze die gisteravond naar het bivak hadden gebracht. Vooral voor Fernando Alonso viel dit niks mee, gisteren kwam hij na een rol vanaf een duintop zonder voorruit te rijden, waardoor hij ook vandaag het side-by-side gevoel mee kon maken. Toch wist de Spaanse wereldster een achtste plaats te behalen in de loodzware etappe van vandaag, extra knap gezien het feit dat hij pas als laatste mocht starten. Ook bij Nasser Al-Attiyah ging het vandaag erg goed tussen de enorme duinen. Hij pakte alweer een ijzersterke plaats op maar 10 seconden (!) van de winnaar, en nog belangrijker, hij haalde bijna acht minuten terug op de leider in de tussenstand. Die heeft nu nog 10 minuten voorsprong op Nasser om morgen goed te maken. Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul hebben de goede flow ook te pakken, vandaag was er een geweldige vierde etappe-uitslag voor de Nederlands/Belgische combinatie. Hierdoor schoof de “307” net als gisteren een plek omhoog in het algemeen klassement, waar ze nu op een zesde plaats staan. Ook Giniel de Villiers staat in de Top 10, met zo’n 10 minuten voorsprong op teamgenoot Ten Brinke heeft hij plaats vijf stevig in handen. Bij Tom & Tim Coronel beginnen ze steeds meer aan het daglicht te wennen. Waar de tweeling in vorige edities vooral héél veel nachtelijke uren in de woestijn ploeterden om het bivak te halen, was het ook vandaag weer een relatief eenvoudige dag in The Beast. Kees Koolen en Jurgen van den Goorbergh zijn vandaag ook weer opvallend snel gefinisht, ze werden negende in het SSV-dagklassement op maar 23 minuten van de winnaar. Dat betekent ook dat ze zelf de problemen met de aandrijfas opgelost hebben, iets wat ze gisteren nog de nodige tijd gekost had. Bij de trucks was het alweer Gert Huzink die als enige de strijd aan kon binden met de Russische armada. Een deel van de dag reed de hybride Renault strak tussen de vier Kamazzen, maar later moest hij toch wat tijd toegeven. Zijn teamgenoot Pascal de Baar handhaaft zich ook prachtig tussen de snelle mannen, de tweede Riwald-truck werd als deelnemer in de Dakar Experierince vandaag tiende in de etappe. De truck van Mammoet had het vandaag wel lastiger op een negentiende plek. Daarachter is de snelle assistentie van Ed Wigman nog steeds een solide factor waarop alle andere deelnemers altijd kunnen vertrouwen, terwijl ze toch gewoon nog in de rally zitten. Helaas kwam vandaag de Nederlandse deelnemer Edwin Straver ernstig ten val, waarna hij met ernstig letsel naar een ziekenhuis is overgebracht. Eurol wenst Edwin en zijn familie heel veel sterkte en kracht toe.

Erik van Loon en Sébastien Delaunay starten het tweede gedeelte van de marathonetappe met een te lage bandenspanning. In het laatste gedeelte worden zij aangereden door de Mini van Terranova, nadat de auto niet wil starten. Na een spoedreparatie aan de Toyota Hilux kunnen zij verder en komen met 47 minuten tijdsverlies aan de finish. Desondanks is Van Loon wel tevreden. “Poe, wat een dag. We begonnen als zevende en hadden te zachte banden. Het eerste stuk was ongeveer tachtig kilometer duinen, geweldig! Daar verliezen we onnodig tijd, dat is wel jammer. Aan het eind werd ik ingehaald door Han Wei, hij reed samen met Terranova. Terranova bleef achter mij hangen en toen miste ik een afstapje. Daardoor sloeg de motor af, maar die wilde niet starten. Daarna dook Terranova er vol achterin. Sébastien kreeg de auto weer aan de praat met een schroevendraaier, maar wat Terranova doet kost ons 25 minuten en het was onnodig. Dus eigenlijk rijden we weer een top-tien-tijd, ondanks die verkeerde bandenspanning, daarmee zijn we gewoon tevreden. Morgen de laatste dag hier, dat zal toch wel weer een lange dag worden,” aldus Van Loon. De laatste etappe van Dakar 2020 gaat van Haradh naar Al Qiddiyah, net buiten Riyad. De proef is 374 kilometer lang. Voor het finishpodium is nog een korte demonstratie proef van een paar kilometer. De eerste auto start om 8:20 (6:20 NL tijd), de podiumceremonie begint om 13:00 (11:00 NL tijd) en duurt tot 21:00 (19:00 NL tijd).

In de zwaarste duinenetappe van de Dakar Rally 2020 kozen Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul vandaag vol de aanval in hun Toyota Hilux. Na 379 kilometer pushen hoefde de Toyota-equipe uit de lage landen alleen drie Dakar winnaars voor zich te dulden. Het bracht een vierde plaats in het dagklassement én een stijging in het algemeen klassement: van zeven naar plaats zes! Deel twee van de marathonetappe van Shubaytah naar Haradh zullen de deelnemers niet snel vergeten. “Wát een lastige duinen vandaag. Hoog en met lastige afstappen. Tom en ik hebben heel wat klappen te verduren gehad”, vertelt Bernhard ten Brinke over de elfde Dakar etappe in Saudi-Arabië. Gestart als zesde kozen de Nederlandse coureur en zijn Belgische navigator meteen de aanval. Al vanaf het eerste waypoint klokten Bernhard en Tom top 3 tijden in de lange duinensectie van liefst 80 kilometer. “Onderweg moesten we ons voortdurend aanpassen. We begonnen met harde duinen, maar later waren ze heel zacht van structuur.” Ondanks de serieuze beproevingen kende de Toyota equipe een probleemloze dag. “Ik durf wel te zeggen dat we een foutloze stage hebben gereden. Tom heeft perfect genavigeerd, de Hilux deed het perfect en ikzelf heb ook geen fouten gemaakt. We zijn over de proef gevlogen.” In het dagklassement volgden Bernhard en Tom kort achter drie Dakar winnaars: Stéphane Peterhansel, die de dagzege pakte, Toyota-teamgenoot Nasser Al-Attiyah en Carlos Sainz. Zesde algemeen Bovenop de imponerende vierde plaats (op 10min14 van Peterhansel) volgde zo’n drie kwartier na hun finish een nog een veel mooiere beloning voor de aanvalsdrift: Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul passeerden Orlando Terranova in het algemeen klassement. De Toyota-equipe met startnummer 307 stijgt door naar de zesde plaats algemeen! “We hebben gepusht om verder naar voren te rijden in het algemeen klassement. We zijn heel blij dat ons plan vandaag is geslaagd”, aldus een trotse Bernhard ten Brinke. Carlos Sainz gaat nog altijd aan de leiding in het autoklassement van de Dakar Rally 2020. Bernhard en Tom volgen op plek 6 op 1u17:50. Morgen wacht de laatste etappe van de rally: een afwisselde special stage naar Qiddiya over 374 km, waarbij navigeren opnieuw heel belangrijk zal zijn.

Het tweede deel van de marathonetappe wordt de ‘Lege Kwartier’-etappe genoemd. Met een lengte van 379 kilometer niet de langste, maar wel bijzonder zwaar. Het hoogtepunt van deze etappe zit al vroeg, de proef begint met maar liefst 80 kilometer aan duinen. Alsof dat nog niet genoeg is bestaat de rest ook voor een groot deel uit zacht zand. Uiteindelijk bereiken deelnemers het bivak in Haradh, waar de assistentiecrews met smart staan te wachten om aan de slag te gaan. De Rallymaniacs doen zoals u van ons gewend bent weer rechtstreeks vanaf locatie verslag van de etappe. Klik hier om niets te missen van de elfde etappe

Het was een beetje een domper toen de mannen van Fried van de Laar Racing halverwege de tiende etappe in de gaten kregen dat het tweede deel niet door zou gaan. Veel ongelukken in de eerste reeks duinen van de dag hielden de helikopters zo bezig, dat er voor het tweede deel geen medische hulp beschikbaar was. Dat risico nam de organisatie van de Dakar 2020 niet. Aanvankelijk had het drietal van Team Van de Laar niet door dat de laatste 188 km van de tiende etappe waren gecanceld. “We stonden aan het eind van een neutralisatie te wachten om weer te starten, toen we zagen dat anderen helemaal geen haast maakten en zonder de helm op te zetten weer instapten. Dat vonden we raar. Pas toen kregen we in de gaten dat het tweede deel was afgelast”, vertelt navigator Ben van de Laar. Dat ze dus 136 km over de weg naar het marathonbivak moesten, in plaats 188 km door de duinen, vonden ze uiteraard niet leuk. “In het begin van de proef hadden we wat snelle duinen gehad. Dat was best mooi, maar we wisten dat de uitdaging in het einde van de proef zat. Daar zaten we op te wachten. Het is jammer dat dat niet door kon gaan, want daar hadden we onze zinnen op gezet. We zagen ze liggen naast de weg en hebben even overwogen om de helm op te zetten en via de duinen te gaan in plaats van over het asfalt, dan zouden we nog een beetje hebben gehad, maar we hebben het toch maar niet gedaan.” De kans is groot dat die duinen morgenochtend aan het begin van de elfde etappe, het tweede deel van de marathon, alsnog komen. Daar houdt Ben van de Laar zijn hoop op gevestigd. “Het belangrijkste is dat de truck nog helemaal in orde is. Zelfs de nopjes zitten nog op de banden. Ik heb gehoord dat morgen en zelfs de laatste etappe nog serieuze dagen zijn. Met die insteek proberen we de truck naar de finish te managen.”

Dat Teun Stam – opnieuw – eerder aan de finish was dan Formule 1-superster Fernando Alonso en voormalig Dakar-winnaar Nani Roma, zegt wel genoeg over de tiende etappe van de Dakar 2020. Er gebeurde zoveel in het eerste deel van de proef dat de organisatie besloot het tweede deel te cancellen met het oog op de veiligheid. Stam kwam als vijftigste op een uurtje achterstand aan de vervroegde finish. Wat Teun Stam en René Bargeman betreft had de etappe best door mogen gaan, maar Stam had alle begrip voor de gedeeltelijke afgelasting na 346 km van de 534 die op de planning stonden. “We wisten dat er in het tweede deel grote, zware duinen zouden komen. Als er dan in het eerste stuk al zoveel van een duin af zijn gekukeld dat de medische helikopters het niet kunnen bijbenen, moet je die risico’s niet willen nemen. Afbreken doen ze niet zomaar, daar is een goede reden voor.” Rond het marathonbivak middenin de woestijn zag Stam wel een heleboel joekels van duinen liggen. “Ik heb aan René gevraagd of we geen uurtje tijd over hadden om er even te gaan spelen, maar hij vond het niet goed. Morgenochtend zullen we daar wel starten, dan krijgen we genoeg voor de kiezen, schat ik zo in. Laten we nog maar even lief zijn voor het karretje.” Dat was Stam de hele dag al geweest. De duinen in het begin van de etappe waren deels glooiend, deels afgekapt. Juist die variatie maakte het lastig, want aan de voorkant is niet te zien hoe het er aan de achterkant uit ziet. “De ene keer waren het lange halen, de andere keer ging het vier, vijf meter haaks naar beneden”, zeg Stam. “Wij zijn de etappe rustig ingestoken met het oog op de marathon: vanavond hebben we geen service en ik wil de auto die twee dagen die we nog hebben, heel naar de finish brengen. Dat is ook vandaag weer uitstekend gelukt.” Stam en Bargeman voeren in het marathonbivak zelf de noodzakelijke service uit aan de Toyota. De nacht brengen ze vervolgens door in een enorme slaapzaal met alle andere deelnemers. “Op papier kunnen we dus een goede nacht maken, maar ik ben bang dat er niet veel geslapen wordt, met een paar honderd snurkende kerels op één zaal.”

Er gebeurde zoveel in het eerste deel van de tiende etappe van de Dakar 2020 dat de organisatie besloot het tweede deel te schrappen. Dat was niet per se nadelig voor Petronas Team De Rooy Iveco, want in de eerste 345 km had Janus van Kasteren een cabinedemper kapot en stond Albert Llovera met een kapotte turbo. Michiel Becx en Vick Versteijnen moesten dus te hulp schieten. De tiende etappe is het eerste deel van de marathonetappe. In het bivak is geen assistentie toegestaan. Deelnemers moeten het dus zelf opknappen en elkaar helpen waar nodig, want de servicetrucks en de monteurs beleven achter in Haradh. Zuinig zijn op het materiaal, of toch ten minste de schade beperken, was dus eerste prioriteit. De duinen in de eerste 100 km van de etappe bleken verdraaid gemeen. Er gebeurden zoveel ongelukken dat de organisatie geen helikopters meer beschikbaar had voor het tweede deel, terwijl in dat gebied de wind ook fors aantrok. “Het was gevaarlijk”, bevestigde Janus van Kasteren. “Eén op de tien was gebroken. De meeste duinen waren gewoon glooiend, zodat je er met 80 overheen kon. Maar dan was er ineens eentje recht naar beneden. Je kon vandaag heel hard crashen en dat is bij een aantal ook wel gebeurd. Terecht dus dat de organisatie kiest voor de veiligheid.” Bij Van Kasteren bleef de schade beperkt tot een afgebroken cabinedemper. “Die klapperde tegen de cabine. Wij hebben ook wel een afstapje gemaakt. We dachten eerst dat het een bladveer was, dus hebben iets voorzichtiger gereden. Na de afgelasting zagen we dat het de schokbreker voor de cabine was.” Aanvankelijk meende Van Kasteren dat Vick Versteijnen daar wel een reserve van bij zich had, maar dat blijkt een gewone schokbreker te zijn. “Dus Janus aast op mijn cabinedemper”, wist Versteijnen, die niet meer voor het klassement rijdt, en dat onderdeel dus zal moeten inleveren ten gunste van Van Kasteren, die in de etappe achtste werd en in het klassement nog altijd zevende staat. “Er was niet veel te winnen”, stelde Van Kasteren. “In het tweede deel van de proef stonden echt grote duinen op het programma. We kunnen ze vanuit het marathonbivak zien liggen. Hopelijk krijgen we ze morgen, op de terugweg.” Ook Versteijnen keek daar naar uit. “Wij zaten er lekker in vandaag”, vertelde hij over de tiende etappe. “We hebben er zat gezien die hard van een duin zijn afgestapt. Omdat het de marathonetappe is, hebben we er wel een tandje afgehaald. Ik ben blij dat we er zijn.” Michiel Becx moest in de duinen assistentie geven aan Albert Llovera. De Andorrees stond met een kapotte turbo. Becx leverde het reserve-onderdeel af en reed daarna door om bij Van Kasteren in de buurt te kunnen blijven in geval van nood. De bemanning van Llovera kon met de hulp van een andere snelle assistentie-crew zelf de turbo vervangen en de weg naar het bivak vervolgen. Becx arriveerde daar met de 21ste tijd, Llovera met de 31ste.

Wegens een zware woestijnstorm besloot de leiding van de Dakar Rally de special stage van vandaag flink in te korten. Dit betekende dat de neutralisatie midden in de etappe nu de finish werd, waardoor de eindresultaten nogal onverwacht op de tijdschermen opdoken. Toch kwamen er veel deelnemers in de problemen, problemen die morgen nog extra doorwerken omdat er vandaag en morgen een marathonetappe wordt verreden, dus zonder enige hulp vanuit de teams in het bivak vannacht. Dit betekent dat de coureurs vanavond zelf alle problemen moeten oplossen. Vooral voor Nasse Al-Attiyah was dit geen goed nieuws, want hij had juist in het eerste deel tijd verloren, die hij dus niet meer goed kon maken in het tweede deel. Hierdoor verloor de Qatari dik 17 minuten op de leider in de wedstrijd, terwijl de nummer drie achter hem veel dichterbij gekomen is. Voor Giniel de Villiers was het juist een mooie meevaller, de Zuid-Afrikaan was met een derde tijd de neutralisatie ingereden en pakte daarmee zijn tweede podiumplaats van 2020, na zijn etappewinst op Dag 2. Ook voor Bernhard ten Brinke was het een goede dag, met een zesde plek scoort de Nederlander weer stabiel in de Top 10. Hij gaf zelf aan dat de dag dan ook foutloos was verlopen, zowel qua rijden als navigatie kwam zijn ervaring en die van navigator Tom Colsoul zeer goed van pas. “We zijn hier eerder in de buurt geweest en wisten dus welke duinen we hier tegen konden komen, met flinke afstappen, daarom hebben we vooral conservatief gereden. Ik kijk alleen nog naar het eindklassement, ik heb het uit mijn hoofd gezet om in een etappe Top 3 of Top 5 te rijden”. Bij Dakar-rookie Fernando Alonso zat de schrik er vandaag goed in. De Spaanse coureur kwam iets te hard op zo’n gevaarlijke duintop aan, waarna hij te laat ontdekte dat daarachter een forse afstap zat. Zijn Toyota rolde zijwaarts omlaag, maar kwam keurig op de wielen terecht. Het leek er in eerste instantie op dat deze crash hem weinig tijd zou kosten, maar hij kwam uiteindelijk zonder voorruit pas erg laat over de streep. Ook bij Kees Koolen en Jurgen van den Goorbergh ging het vandaag niet vanzelf. Gisteren wisten ze problemen met de CVT-aandrijving van de CanAm side-by-side nog op te lossen, maar vandaag deden ze weer lang over de etappe, al vroeg verloren ze bijna twee uur. Gisteren kwamen ze in het bivak voor nog een verrassing te staan, de organisatie bleek opeens hun wielmaat van 15 inch verboden te hebben. Omdat veel deelnemers ook op 15” stonden, waren de verplichte 14 inch wielen opeens erg gewild. Toch wisten ze een set te scoren bij een uitgevallen SSV, al betekende dat ook dat er banden in die andere maat moesten komen. Bij de gebroeders Coronel ging het vandaag ook niet zo soepel als de afgelopen week, na een crash verloren ze de achterste carrosserie-delen van de Jefferies buggy, waardoor het dikke Chevrolet-motorblok volledig vrijk wam. Toch leek er weinig aan de hand te zijn, al is de timing in de marathonstage natuurlijk niet ideaal, vanavond kan er alleen door Tim & Tom zelf gerepareerd worden. Voor Gert Huzink en Rob Buursen ging het in de Reanult Hybride truck vandaag zelfs nog beter dan gisteren. Het duo moet wegens het ontbreken van een monteur zorgen geen pech te krijgen en doet dat blijkbaar door de etappes dan maar zo snel mogelijk af te werken. Na een geweldige vijfde plaats gisteren, scoorden ze vandaag nog beter met een vierde plek op de finish, in een bloedstollend gevecht met de Kamazzen. Ook Riwald-teamgenoot Pascal de Baar had een prima dag met een tiende plaats, terwijl Martin van de Brink de nachtelijke avonturen van Dag 8 alweer vergeten lijkt, hij werd vandaag gewoon weer keurig vijftiende. De ‘snelle assistentie’ van Ed Wigman is ook niet te stoppen, met een 23ste plek blijft hij mooi meedoen in de rally, terwijl zijn crew dagelijks ook nog veel andere deelnemers uit de problemen helpt.

Mirjam was aan de poort van het bivak in gesprek met Rallymaniacs. Haar finishtijd doet het niet vermoeden (33ste), maar Mirjam had vandaag niet haar dag. Marcel Vermeij kon haar enkele vragen stellen (zie onder) voor ze het marathonbivak inreed: “Ik ben verschrikkelijk blij dat de tweede gedeelte van de special werd gecanceld vandaag. Op kilometer 4 zag ik al een helikopter bij iemand die eraf gegaan was. Het was één grote valpartij, zo leek het wel. In de buurt van kilometer 120 ging het ook mis met een rijder. Ikzelf ging er bij kilometer 118 heel ongelukkig af. M’n lip en binnenkant mond zijn helemaal kapot maar vooral mijn bovenbenen zijn heel pijnlijk. De motor is wel oké. Ik moet nog wel terug naar de organisatie omdat mijn sentinel los zit, ik denk dat ik die heb geraakt. Die moet opnieuw bevestigd worden.” Aan alles is te merken dat Mirjam er ‘even klaar mee is’. Ze rijdt zo snel mogelijk door, het bivak in om zich door de medics na te laten kijken en zoveel mogelijk rust te nemen. Een goede klassering betekent dus niet altijd vreugde aan de finishstreep. We hopen dat ze zoveel mogelijk rust kan nemen en zich goed voor kan bereiden op de etappe van morgen. Update later op de avond: in het bivak is ze gelijk doorgegaan naar de medicals om zich te laten masseren. Zij gaven aan toch even met de arts te overleggen en een echo te laten maken. Haar rechter bovenbeen blijkt zwaar gekneusd, erg pijnlijk. Maar in haar linker bovenbeen heeft ze een spier gescheurd en dat is een blessure waarvan ze verwacht morgen in de duinen last van te krijgen. Op de motor staan is erg pijnlijk. Ze heeft wel goede pijnstillers gekregen.