Dakar 2023

Dat de derde etappe van de Dakar 2023 gedeeltelijk werd gecanceld, vond Gerrit Zuurmond niet meer dan terecht. Regen en hagel kwamen met bakken uit de lucht boven het parcours van de etappe van Al Ula naar Ha’il. “Onvoorstelbaar hoeveel water er in één keer op je afkomt. Binnen 10 minuten stond er een halve meter water.” Gerrit Zuurmond, Tjeerd van Ballegooij en Klaas Kwakkel keken de ogen uit. Een droge rivierbedding groeide in mum van tijd uit tot een kolkende watermassa die een aantal ssv’s dreigde mee te sleuren. “We hebben er een paar uit het water getrokken die dreigden kopje onder te gaan. Eentje kwam al met de wielen van de grond; die begon te drijven. Echt bizar”, vond Zuurmond. In het eerste deel van de oorspronkelijk 447 kilometer lange etappe had Zuurmond het uitstekend naar zijn zin. “Het was erg mooi, met zandpistes tussen de rotsen door en steile afdalingen. We konden een goed tempo rijden tot de neutralisatie. Ik ben daar heel tevreden over.” Bij de neutralisatie – een verplichte stop van 20 minuten – op 240 kilometer in de proef regende het al behoorlijk en kregen de deelnemers te horen dat de etappe bij kilometer 377 zou worden afgebroken. “Het ging steeds harder regenen en het werd ook heel glibberig”, merkte Zuurmond. “We reden op een soort plateau, het leek wel beton, waar het water echt op ons afkwam. Daar moest je heel goed opletten. We hebben daar ook een bladveer kapot gereden. Onderweg hebben we daar geen last van gehad gelukkig.” Bij de stempelpost op kilometer 335 werd de MAN net als alle andere motoren, auto’s, ssv’s en trucks uit de wedstrijd gehaald. “Het stuk tussen de neutralisatie en die vervroegde finish was echt heel slecht. En het werd snel erger, dus het is terecht stilgelegd. Daar was voor de kleine buggy’tjes geen doorkomen aan.” In de uitslag werd Rainbow als negentiende geklasseerd. Of de etappe van morgen doorgaat is nog maar de vraag. De route van 425 kilometer loopt door hetzelfde gebied, iets noordelijker dan de derde etappe. Start en finish zijn bij het bivak in Ha’il dat ook helemaal onder water staat.

Ronald van Loon kijkt zeer tevreden terug op de derde etappe van de Dakar Rally. De proef van 447 kilometer werd met ruim 100 kilometer ingekort vanwege hevige regenval en onweer. Desondanks had Van Loon het restant van de special graag gereden: “Het was echt een topdag.” Van Loon liep maandag flinke averij op en moest vroegtijdig uit de proef. Dinsdag stond de Red-Lined van Oase Motorsport weer fris aan de start. De proef werd daardoor ingekort tot 335 kilometer. Bij dat stempelpunt werden Van Loon en zijn collega-deelnemers uit de special gehaald en mochten ze zich via de openbare weg naar het bivak in Ha’il begeven. Van Loon noteerde werd 53ste bij de auto’s. En dus is Van Loon tevreden. “Tot dat moment van de neutralisatie was het echt een topdag, we hebben heel fijn gereden”, zegt hij. “Ook in de regen ging het goed. Als het aan mij lag had ik die laatste 100 kilometer graag uitgereden, maar blijkbaar was dat geen optie. Dan hadden we de buitenboordmotor moeten gebruiken.” In totaal reden Van Loon en zijn navigator Erik Lemmen zo’n 200 kilometer in de regen. “De laatste 50 kilometer was het heftig, er ontstonden overal riviertjes en de tracks werden slecht. Het zijn paden, maar in deze landen loopt het direct onder water als het begint te regenen. Dat ging echt snel, daar stond ik van te kijken. Het is niet normaal hoe snel er gewoon 20 centimeter water staat, dat was niet optimaal. De auto kon dus wel een wasbeurt gebruiken, die staat nog in de wasstraat.” Het schoonmaken van de auto is na zo’n modderige dag van essentieel belang, stelt Van Loon. “Die modder gaat overal zitten, als je dat niet goed schoonmaakt krijg je er op den duur problemen mee. Het is nooit goed, als je alleen maar op de stenen rijdt is het ook niet goed. Wij moeten ertegen kunnen, de auto ook.” De organisatie heeft vooralsnog geen aanpassingen gedaan in de route van woensdag, maar dat kan met de aanhoudende regen alsnog veranderen. “Ik heb er een hard hoofd in. Als we om ons heen kijken ziet het er niet best uit. We hopen dat we gewoon kunnen rijden.”

Het goede nieuws: Igor Bouwens reed de achtste chrono in de derde rit van de Dakar 2023. Het slechte nieuws: een zondvloed heeft zware schade aangericht aan de carrosserie van de Iveco. Het wordt nachtwerk om de truck weer rijklaar te krijgen. De derde Dakarrit van AlUl naar Ha’il werd dinsdag ingekort omdat het parcours getroffen werd door een ware zondvloed. Op het internet circuleren spectaculaire beelden van overspoelde voertuigen en zwemmende copiloten. De organisatie greep in. Eerst werd de etappe voor de vrachtwagens stopgezet bij de derde controlepost op kilometer 377. Enige tijd later werd iedereen al tegengehouden op CP2, na 240 kilometer. Igor Bouwens, Syndiely Wade en Ulrich Boerboom waren bij de acht trucks die CP2 voorbij waren en tot kilometer 377 konden koersen. Ze eindigden dan ook als achtste, in de selecte kopgroep. Het definitieve klassement laat op zich wachten, maar de dagzege gaat naar de Tsjech Martin Macik (Iveco). Zuur voor Gert Huzink, die maar tot CP2 mocht rijden en tot daar het snelst was, maar de ritzege niet krijgt toebedeeld. Truck kapot Een goed resultaat dus voor Gregoor Racing, maar wel een met een wrange bijsmaak. Bouwens: “Bij de tweede controlepost was er nog niets aan de hand. We reden op ons strakke tempo en waren aan een goede etappe bezig. Maar kort na dat punt moesten we door een kolkende waterstroom, de plaats waar dat filmpje gemaakt is waarover iedereen praat. Het water stroomde heel snel en kwam tot halfweg onze voorruit. We geraakten erdoor, maar achteraf bleek dat we daar een heel stuk van de carrosserie zijn verloren. De truck moet achteraan de grond hebben geraakt. De twee reservewielen en de hele linkerkant van de laadbak zijn weg.” Het Gregoor Racing Team was na de zege in de Tunisia Desert Challenge maanden bezig geweest om de laadbak van de Iveco T-Way te verbouwen. Het zeil van vroeger werd vervangen door een vaste constructie met panelen in kevlar. Daarbij werden ook de reservewielen herplaatst. Vroeger lagen ze plat, maar dat bleek onhandig bij bandenwissels. Daarom werden ze verticaal en meer toegankelijk geplaatst. Maar net die nieuwe constructie is nu totaal vernield. Bouwens: “De jongens zijn nu bezig om het oude zeil aan de linkerkant terug te plaatsen. Daarna moeten ze ook nog een oplossing vinden om de reservewielen te bevestigen, want de nieuwe constructie is gewoon weg.” Het team heeft in het bivak van Ha’il een hoop laswerk en moet dat uitvoeren in apocalyptische omstandigheden, want tot vijf uur in de ochtend wordt nog gietende regen verwacht. Het kamp is één grote modderpoel. De organisatie heeft de cateringtent opengesteld om mensen te laten overnachten. Bouwens: “Wij gaan daar geen gebruik van maken, mijn tentje staat in het slijk naast de truck waar de jongens aan het lassen zijn. Er is nog veel werk. Maar ik twijfel er niet aan dat ze oplossingen vinden en dat we morgen weer kunnen starten. We gaan nog voorzichtiger rijden, want we willen absoluut niet opgeven.” De etappe van woensdag is een lus met start en aankomst in Ha’il. In totaal 573 kilometer, waarvan 425 kilometer tegen de chrono. Ook donderdag volgt een lus rond Ha’il. Drie nachten in de modderpoel dus…

Met een brede grijns stapte Dave Klaassen dinsdagavond uit de auto. De derde etappe van de Dakar Rally was weliswaar ingekort, maar de coureur van Daklapack Rallysport had met volle teugen genoten van de proef. Er stond dinsdag in de derde etappe van Al’Ula naar Ha’il een proef van 447 kilometer op het programma, maar die werd door de hevige regenval ingekort. Klaassen en Rooth kwamen al vroeg in de proef muurvast te staan in het zand, maar dat mocht de pret niet drukken. “We hebben van begin tot eind echt genoten”, zegt Klaassen. “We kwamen er niet op eigen kracht uit toen we vast stonden, ook niet met de rijplaten. Gelukkig kwam ons bevriende DDW Rallyteam langs, die hebben ook onderdelen voor ons mee en zij trokken ons eruit. Daar kwamen ze zelf ook nog bijna bij vast te staan. We zaten met de bandenspanning te hoog, op ruim 2 bar, dus dat hebben we laten zakken tot 1.5 en toen ging het veel makkelijker in het zand.” Klaassen reed vrijwel de hele dag met Ronald van Loon, de andere Nederlandse debutant bij de auto’s. Er zat nog behoorlijk wat afwisseling in de tweede etappe en met één lekke band verliep de etappe naar wens. “Het was veel zand, maar ook snelle paden. We hebben wel wat natte stukken gehad, maar de echte modder hebben we niet gezien. Het was wel glijden, de remweg was een stuk langer.” Na 335 kilometer werden Klaassen en Rooth bij de stempelpost uit de proef gehaald en konden ze zich over de weg naar het bivak begeven. Het heeft hard en veel geregend, maar voorlopig lijkt het erop dat de etappe van woensdag in hetzelfde gebied kan doorgaan. “Ik heb begrepen dat we gewoon van start gaan, maar ik ben benieuwd”, zegt Klaassen. “Ik heb wat beelden gezien en er ligt ontzettend veel water. Dan moet het hard zakken, willen we erdoor. Het is misschien wel een dag dat we eens wat verder naar voren kunnen komen, we zitten toch vrij ver achterin. We zijn vandaag niet echt opgeschoten, maar we zijn zeker ook niet terug gevallen. Dit zijn de dagen waar je voor komt.”

“Een smet op een verder prachtige dag.” Zo omschreef Ben van de Laar de mechanische pech die het team Fried van de Laar Racing in de derde etappe van de Dakar 2023 veel tijd kostte. Met Jan van de Laar aan het stuur en Ben als navigator reed de Iveco steeds ruim in de top 10 van het veld. Totdat het lampje van de koelvloeistof ging branden. De vloeistof gutste eruit en het repareren van het lek kostte monteur Dolf Huijgens en de broers Van de Laar ruim een uur. “Zo zonde”, vond Ben. “We waren heel benieuwd hoe we erbij zouden staan aan het eind van deze dag. We waren als zesde gestart en hadden het gevoel dat we echt een stap konden maken. De truck liep perfect. De navigatie was een uitdaging, maar het ging heel goed.” De omgeving was een inspiratie, met zandwoestijn tussen de rotspartijen. In het tweede deel begon het te regenen. De etappe werd om die reden gecanceld vanaf kilometer 335. “Wij begrepen nooit hoe die droge rivierbeddingen in de woestijn kwamen, maar nu wel. We hebben het water zien opkomen. In een mum van tijd is het van niks een rivier.” Met de Iveco hadden ze moeite om door een meer heen te komen. “Het was een meer geworden’, zegt Ben. “Door er doorheen te rijden werd het water in een golf opgeworpen, zodat we helemaal niks meer zagen. Je moest er wel hard doorheen om niet weg te zakken, maar de ruitenwissers konden het niet aan, zoveel water.” Bij de vervroegde finish had de équipe Van de Laar de 23ste tijd. Of de vierde etappe in zijn geheel doorgaat is ook nog maar de vraag. De etappe van 425 kilometer speelt zich af in dezelfde regio, in een lus van en naar Ha’il, waar ook het bivak helemaal onder water staat. “Maar we gaan toch zorgen dat de truck weer helemaal klaar is voor de etappe en dan zien we wel of het doorgaat en in welke vorm.”

Maik Willems had geen idee hoe groot de ravage dinsdag was in de derde etappe van de Dakar Rally. De coureur van het Bastion Hotels Dakar Team ging voortvarend door de proef die uiteindelijk met zo’n tachtig kilometer ingekort werd. Door onweer kon de veiligheid van de deelnemers niet meer gegarandeerd worden en dus was de organisatie genoodzaakt om de proef te neutraliseren. Na 335 kilometer waren Willems en navigator Rob van Pelt klaar. Het regende, het hagelde en het onweerde. Via de openbare weg mochten ze zich naar het bivak in Ha’il begeven. Het was voor velen een heftige proef, maar zo had Willems het niet echt ervaren. “Als je in de auto zit, ben je bezig om er doorheen te komen”, zegt Willems. “Dan heb je geen tijd om te beoordelen hoe heftig het nou eigenlijk is. Je moet er doorheen en welke beelden dat oplevert, het interesseert je niet tijdens het rijden.” Het duo was ruim vier en een half uur bezig. Bij WP7, de uiteindelijke finish, noteerde Willems de 91ste tijd. “We hadden net daarvoor discussie of we voor het donker uit de proef zouden zijn. We kwamen tot de conclusie dat het spannend zou worden, je weet nooit wat er nog komt, maar het was wel te doen zoals we het deden in het laatste uur van de proef.” De etappe werd aangekondigd als een van de mooiste in Saudi-Arabië, daar was niets aan gelogen. “Als je nog geen fan bent van de Dakar, dan word je het wel van dit soort etappes. Het was vandaag weer iets heel anders, wie krijgt hier nou regen en hagel onderweg? Echt bizar.” Deze Dakar Rally kenmerkt zich voorlopig niet bepaald als een ‘lange halen, snel thuis-wedstrijd’. Ook dinsdag moest Willems op sommige momenten aan de bak. “We hadden twee keer een stuk bergop waar je echt moest uitkienen hoe je boven zou komen en waar de sporen zaten. Er waren al wat van die truckers overheen gebanjerd en het was ontzettend diep. Het was modder en klei. Maar wel echt heel erg mooi.” Aangekomen in het onder water gelopen bivak van Ha’il is het nog even afwachten wat de vierde etappe gaat brengen. “Ik hoop van harte dat we gewoon kunnen rijden, maar als je dan vijftig auto’s moet redden uit de blubber moet je je ook afvragen of het verstandig is. Het is een rondje morgen, logistiek hoeft er weinig geregeld te worden. De verleiding om de etappe te schrappen is groot, maar ik hoop dat de organisatie stevig in hun schoenen staat.”

De regen kwam met bakken uit de lucht op het parcours van de derde etappe van de Dakar Rally 2023. Die werd daarom ingekort. Eerst bij kilometer 377, een uurtje later bij kilometer 335 en nog weer later bij de tankstop op kilometer 240. Op dat laatste punt stonden Adwin Hoondert, Jasper Riezebos en Erwin de Vos te sleutelen aan de Renault. “We mochten niet verder. Hup, het asfaltweggetje op en door naar het bivak.” Van de 447 kilometer lange etappe van Al Ula naar Ha’il viel zodoende een groot deel in het water. Letterlijk. “Stiekem zijn we er niet heel rouwig om dat we niet verder mochten”, bekende navigator Jasper Riezebos. “We hebben al twee keer op de kant gelegen. Wie weet waar we in verzeild waren geraakt… We hadden bij de tankstop al gehoord dat het was ingekort en waar wij stonden kwam het met bakken uit de lucht. Dus eigenlijk vonden we het ook wel best zo.” Hoondert en de zijnen waren opnieuw achterin het veld gestart. Daar hebben ze zich inmiddels maar bij neergelegd. “En we worden er goed in”, grinnikte Riezebos. “Het is ook eigenlijk best grappig. Je moet heel goed opletten, want de hele boel is al naar de kloten gereden. In het spoor van een 6×6 kun je zomaar op twee wielen terecht komen. Het is best tricky. Maar die andere trucks zijn er al aan gewend dat wij achterop komen en gaan al aan de kant als ze ons in de gaten krijgen. Ook auto’s en buggy’s gaan snel opzij. Ronald van Loon en Dave Klaassen weten ook al dat ze ons kunnen verwachten.” Hoondert had de Renault opgejaagd naar de achttiende tijd (vanaf plaats 39) bij de verlichte stop op 240 kilometer in de proef. Daar moeten de trucks 20 minuten pauzeren. “Na 20 minuten zetten we de helm weer op en reden we op naar de vlag, maar toen we daar wilden vertrekken, ging de truck niet voor- of achteruit”, vertelt Riezebos. “De achterwielen bleven op de handrem staan. We mochten daar niet blijven staan, dus we zijn met heel veel moeite een klein stukje versleept en daar hebben we een klein uur staan sleutelen in een enorme regen- en hagelbui. Toen we net klaar waren, kregen we het bericht dat we niet verder mochten. Over de weg zijn we naar het bivak gereden.” Daar staat ook alles onder water en het is maar zeer de vraag wat er over blijft van de vierde etappe, die in dezelfde regio, maar iets noordelijker is. Op de planning staat een lus van en naar Ha’il van 425 kilometer. Foto: Adwin Hoondert

Terwijl in het bivak in Ha’il wordt opgebouwd worden de rijders, waaronder ook Mirjam Pol, op kilometer 334,8 stopgezet. Het weer werd te heftig en de rijders moeten via de openbare route verder richting het bivak. Daar aangekomen lijken ze, stuk voor stuk, op verzopen en verkleumde katjes. En in het bivak zijn de omstandigheden eventueel nog erger. Het bivak is volledig ondergelopen en staat helemaal blank. Net die ene steen… Voor de Twentse motorrijdster is dit wellicht een geluk bij het ongeluk van gisteren, wellicht krijgt Pol door deze weersomstandigheden meer tijd om te herstellen van de behoorlijk grote klapper die zij gisteren op de special maakte. Mirjam Pol: “Na de proloog voelde ik mij super! Alsof ik alles aankon. Maar ik loop lang genoeg mee in deze Dakar-wereld om te weten dat alles binnen een seconde 180 graden gedraaid kan zijn. En gisteren leek het daar aardig op. Het lukte mij maar niet om tijdens de eerste echte etappe in een goed ritme te komen, het was een dag lang kei, en keihard werken om alle stenen en rotsen te ontwijken. De tweede dag had ik het gevoel er beter in te komen totdat ik net die ene steen niet zag. Je kan miljoenen en miljoen stenen ontwijken en er net een over het hoofd zien. De motor gleed onder mij vandaan en ik werd gelanceerd. Gelukkig niets gebroken maar werkelijk alles doet pijn aan mijn lijf. Ook mijn motor kwam niet ongeschonden uit de strijd. Daar hebben de monteurs van het HT Rally Raid Husqvarna Racing Team wel het nodige werk aan gehad!” Wachten op het zand Na haar crash wist ze zich weer bij elkaar te schrapen en haar focus weer op de volgende dagen te leggen. De wereldkampioene wist van tevoren dat de eerste week zwaar zal zou zijn maar ze weet ook dat de tweede week heel ander terrein zal zijn. In het ‘Empty Qarter’ liggen de oneindige zandduinen waar Pol zo van houdt! Klassement nog onduidelijk Ze zit, totaal verkleumd, aan een groot bord pasta bij te komen van een lange dag die eindigde met een ingekorte special. Het bivak van Ha’il staat ondertussen volledig blank. Waar Pol op dit moment staat in het klassement is nog volledig onduidelijk door het inkorten van de derde special. Wat wel duidelijk is, is dat morgen, de vierde etappe een lus van meer dan 400 km zal zijn en weer eindigt in het bivak van Ha’il. De 45ste editie van de zwaarste rally ter wereld is tevens de tiende editie voor Mirjam Pol. Zij mag zich nu dan ook officieel ‘Dakar Legend’ noemen. De Dakar rally duurt nog tot 15 januari 2023.

In de top drie starten tijdens een Dakar etappe is een van de moeilijkste aspecten van de Cross Country rally. Erik van Loon en Sébastien Delaunay laten zich niet verleiden tot fouten en kunnen klassementsleider Nasser Al-Attiyah goed bijhouden. Door zware regenval wordt de etappe ingekort en op dat moment is Van Loon 8 seconden sneller dan Al-Attiyah. Zij worden twaalfde. Waar de regen bij Erik nog meevalt, is dat voor Anja van Loon en Dmytro Tsyro anders. Zij rijden het grootste gedeelte in de stromende regen en zijn dan ook blij dat ze aan de finish zijn. “Het was niet gemakkelijk,” vertelt Erik. “Maar het ging eigenlijk heel erg goed. Sainz haalde ons en Nasser al vroeg in op de proef, maar die stond later stil met een probleem. Ik heb geprobeerd om aan te haken bij Nasser en dat lukte. Aan de finish zijn we iets sneller dan hem. We hebben een lekke band gehad en verder helemaal niks. De Toyota doet het goed, Sébastien heeft geen fout gemaakt en bij mij ging het ook prima.” Het was de eerste etappe voor Anja met zoveel water. “In Italië zijn we door het water gereden, maar dat was niets vergeleken met dit. We zijn door hele rivieren gegaan met veel stroming. We zijn zelfs bijna gerold doordat er zoveel water in een spoor lag en de buggy daardoor uit het spoor liep. Ik ben blij dat we eerder zijn gestopt, want dit was echt niet leuk. We zitten rond de 24e tijd vandaag, dat is gewoon goed. Het lijkt erop dat het nog even blijft regenen, maar hopelijk is het morgen weer droog. Stof is toch leuker dan regen.” Door de regen werd de derde etappe ingekort van 447 naar 378 kilometer voor de eerste auto’s en 335 kilometer voor de anderen. Erik: “Dat is natuurlijk jammer, maar we zagen dat het weer steeds slechter begon te worden. De veiligheid staat voorop, dus het is een verstandige beslissing van de wedstrijdleiding. Ik ben heel benieuwd hoe de buggy’s hier doorheen gaan komen en hoe de proef van morgen erbij ligt.” De vierde etappe is een lus rondom Hail van 425 kilometer. Tijdens de eerste 100 kilometer worden er hoge duinen verwacht, daarna volgen tricky zanderige tracks waarbij navigatie erg belangrijk gaat zijn. De eerst auto start om 9:30 uur (7:30 uur Nederlandse tijd) en wordt rond 13:24 uur (11:24 uur) aan de finish verwacht. De rally is live te volgen via https://www.dakar.live.worldrallyraidchampionship.com/en/car/.

Net als gisteren is het Marek Goczal die de dagzege pakt bij de T4’s in de derde etappe. In de ingekorte etappe is het lang spannend, want Cristiano Batista is in een seconden duel verwikkeld met Goczal. Bij CP3, de finish van vandaag, is Goczal 20 seconden sneller. De derde tijd is voor Rokas Baciuska. In het T3-klassement begint Austin Jones zeer sterk aan de etappe en pakt de Amerikaan direct de snelste tijd. Seth Quintero komt tot 2 seconden dichtbij, maar moet toch genoegen nemen met de tweede plaats. Guillaume de Mevius maakt de top 3 compleet. Door de sterke etappe van Quintero pakt de jonge Amerikaan wel de leiding in het T3-klassement. Hij heeft een voorsprong van 1 minuut op De Mevius en bijna 6 minuten op Mitch Guthrie. De nummer 4 in het klassement is Jones op minder dan 7 minuten achterstand. Het is dus erg spannend bij de lightweight prototypes. De snelste Nederlander is opnieuw Hans Weijs, hij noteert de 9e tijd in de Arcane. Anja van Loon noteert de 24e tijd, zo lijkt het. Vanwege de extra inkorting voor de later gestarte deelnemers kan de tijd nog worden aangepast. Marek Goczal vergroot zijn voorsprong in het T4-klassement naar 11:36 op Rodrigo Luppi de Oliveira. De Braziliaan pakt de vierde tijd, maar blijft in de buurt van Goczal. De derde positie is voor Eryk Goczal, de jongste van de drie. Hij wordt echter op de huid gezeten door Baciuska die op slechts 31 seconden achter de jonge Pool staat. Gert-Jan van der Valk wordt de snelste Nederlander met de, voorlopig, 13e tijd. Paul Spierings pakt de 20e tijd en Jeffrey Otten de 25e. Foto: Marcelo Maragni / Red Bull Content Pool

Op dag 1 stond hij vast in een duinpan, op dag 2 moest hij opgeven wegens een kapotte turbo, maar op dag 3 van de Dakar Rally 2023 laat Gert Huzink zien dat de snelheid er wel degelijk in zit. De Riwald-coureur noteerde vanaf 100 kilometer in de proef de snelste tijd, maar op het punt waar de wedstrijd voor hem ophield, waren al acht trucks door. De winst ging daarom naar Martin Macik, die bij km 378 de snelste tijd had. Huzink zette het gas er flink op. Buiten competitie ging hij als twintigste truck van start, maar haalde met de hybride Renault de ene na de andere in. Met de snelste tijd kwam hij als negende truck bij de stempelpost op km 335, waar de wedstrijd werd stilgelegd wegens onweer. Huzink was de eerste die daar moest stoppen. Acht andere trucks waren dat punt al gepasseerd. Zij werden bij km 378 gestopt. Op dat punt was Martin Macik de snelste en de organisatie liet zwaar meetellen dat Macik 40 kilometer meer had gereden dan Huzink. Daardoor glipte zijn eerste etappezege de Riwald-rijder door de vingers. Al op 100 kilometer in de proef noteerde Huzink de snelste tijd. Vanaf de tankstop op 240 kilometer zette hij er tandje bij. “Dan zie je dat we simpel winnen, want vanaf daar lopen we meer dan 3 minuten uit op Macik en we nog lang niet op het randje gereden”, zei Huzink. “Voor mij is het simpel: wij hebben vandaag het hardste gereden. Er zit nog meer in het vat, want we hebben niet maximaal gepusht.” De derde of vierde tijd was er voor Mitchel van den Brink, die na een moeizame tweede dag opnieuw een sterke rit reed. Janus van Kasteren verloor ruim 20 minuten. De etappe, die oorspronkelijk 447 kilometer telde, werd stilgelegd wegens hevige regenval en onweer. Op paden en in droge rivierbeddingen kwam zoveel water te staan, dat het zelfs voor de trucks niet meer te doen was. De regen is zo hevig dat het maar de vraag is wat er van de vierde etappe terecht komt, die in hetzelfde gebied is gepland.  

Tim en Tom Coronel waren zo aan het genieten van de derde etappe van de Dakar Rally 2023 dat ze het jammer vonden dat die op 377 kilometer (van de 447) moest worden stilgelegd. Regen, hagel en onweer dwongen de organisatie tot die beslissing. “We zagen de bliksem links en rechts om ons heen flitsen”, vertelde Tom, onderweg naar het bivak in Ha’il. Bij het punt waar de wedstrijd voor de auto’s werd gestopt, hadden Tim en Tom met hun Century de 21ste tijd gereden. “Ik denk dat we het goed hebben gedaan”, zei Tom. “We hebben slim gereden, geen lekke banden gehad, goed genavigeerd. Er zat een plateau in het parcours – super mooi trouwens – waar het heel moeilijk was om de route te vinden. Ik denk dat veel daar tijd hebben laten liggen.” Het parcours van de derde etappe was adembenemend mooi, vonden Tim en Tom. “Het is jammer dat het eerder werd afgevlagd, want wauw! Wat mooi. Grote rotsen met zand er tussen. Het was zwaar voor de auto. Die moest hard werken en dronk ook veel”, merkte Tim, die vandaag het stuur weer in handen had. “Het was een heerlijke dag. Het autootje voelt steeds fijner.” “We konden een goede snelheid aanhouden”, vult Tom aan. “Veel van de stukken waar we reden herkenden we van eerdere jaren. Misschien niet exact hetzelfde, maar wel deze regio, dit landschap. Zoals heel diepe duinen, supersteil naar beneden. Heel vet.” De etappewinst van de ingekorte special ging naar Guerlain Chicherit. Coronel en Coronel gaven slechts 26 minuten toe op de Fransman. Sébastien Loeb, de nummer 2 van vorig jaar, en Carlos Sainz, die als klassementsleider van start ging, verloren veel tijd door lekke banden, mechanische pech en de navigatiefouten. In het bivak van Ha’il gaan de deelnemers een natte nacht tegemoet. De vierde etappe, die vertrekt en eindigt in Ha’il, gaat vooralsnog gewoon door. De wedstrijdproef bedraagt 425 kilometer.

De derde etappe valt compleet in het water nadat de organisatie genoodzaakt is om de etappe te stoppen na 378 kilometer door zware regenval. Het zorgt er wel voor dat Guerlain Chicherit zijn eerste etappezege van deze Dakar Rally pakt. In de BRX Hunter is hij ruim 3 minuten sneller dan de Toyota van Henk Lategan en ruim 5 minuten sneller dan zijn teamgenoot Orlando Terranova. In het algemeen klassement pakt Nasser Al-Attiyah de leiding over van Carlos Sainz die problemen kende. In de kopgroep van deze etappe reden Al-Attiyah, Sainz en Erik van Loon. Van Loon mocht als tweede starten en werd al snel ingehaald door Sainz. Later haalde Sainz ook Al-Attiyah in tot hij problemen kreeg en zijn Audi naast de kant moest stoppen. Sainz verliest ruim 36 minuten op Al-Attiyah en raakt daardoor de leiding in het klassement kwijt. Van Loon blijft knap in het spoor van Al-Attiyah en is na 378 kilometer 8 seconden sneller dan de kopman van Toyota Gazoo Racing. Van Loon komt echter niet verder dan de 12e positie vandaag. In het algemeen klassement pakt Al-Attiyah de leiding, Yazeed Al Rajhi is de nieuwe nummer 2 op 13:20 en Stéphane Peterhansel staat 3e op 20:45. Van Loon is de snelste Nederlander op de 13e positie met een achterstand van 44:32 op Al-Attiyah. Sainz valt terug naar de 8e positie. Sébastien Loeb verliest veel tijd in het begin van de proef en zijn kansen op een topklassering lijken verkeken. Tim en Tom Coronel zijn inmiddels ook bij de stop gearriveerd, zij noteren de 21e tijd en klimmen daarmee naar de 20e positie in het klassement. De andere Nederlanders zijn nog onderweg. Foto: ASO/DPPI

De derde etappe van de Dakar Rally 2023 is gestopt vanwege regen, hagel en onweer op het parcours. Auto’s worden bij het stempelpunt op 377 kilometer tegengehouden en via de weg naar het bivak in Ha’il gestuurd. Motoren die nog in de wedstrijdproef zitten worden daar, op kilometer 335 of bij de tankstop op kilometer 240 uit het parcours gehaald. Door het slechte weer kunnen de medische helikopters niet vliegen.  

Daniel Sanders heeft dinsdag de regenachtige derde etappe van de Dakar Rally gewonnen. De GasGas-rijder reed iedereen op een paar minuten en is de nieuwe leider in het klassement. Na een kleine vier en een half uur wedstrijd had Sanders de 447 kilometer lange proef voltooid en kon hij wachten op zijn tegenstanders. Ricky Brabec zou de finish van de proef niet halen. De Amerikaan kwam na 274 kilometer ten val en werd met nekklachten overgebracht naar het ziekenhuis. De Honda-coureur, winnaar van de Dakar Rally in 2020, ligt derhalve uit de wedstrijd. Kevin Benavides noteerde achter Sanders de tweede tijd. Hij gaf 5.23 minuten toe op de Australiër. Skyler Howes eindigde op de derde plek. Hij profiteerde net als Mason Klein van een noviteit van de Dakar-organisatie. Dinsdag was de eerste dag dat motorrijders die de proef moeten openen tijdcompensatie krijgen voor de kilometers die ze fysiek vooraan rijden. Bij Howes bleef de teller na 240 kilometer steken op 2.38 minuten compensatie. Het leverde hem de derde plek op, 6.19 minuten van Sanders. Mason Klein kwam op 12.51 minuten achterstand aan de finish, maar kreeg 5.52 minuten gecompenseerd omdat hij tot de tankstop aan de leiding lag. Daardoor eindigde Klein niet op 12.51 minuten achterstand, maar op 6.59 minuten. Hij werd vierde voor Joan Barreda. De Spanjaard brak maandag zijn teen, maar kwam ondanks de pijn toch weer aan de start. Toby Price eindigde op de zesde plek voor Pablo Quintanilla en José Ignacio Cornejo. Matthias Walkner en Lorenzo Santolino maakten de top-tien compleet. Dit bericht wordt aangevuld.

De winnaar bij de motoren uit 2020 heeft tijdens de derde etappe moeten opgeven. Ricky Brabec kwam na 274 kilometer in de special ten val met zijn Honda. Hij is overgebracht naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Na zijn val had Brabec last van zijn nek, maar het medical team van de Dakar Rally heeft hem geassisteerd en naar het ziekenhuis gebracht. Brabec is al de tweede ex-winnaar die moet opgeven dit jaar. Op de eerste etappe was het Sam Sunderland die de rally verliet, na een val brak hij zijn schouderblad en liep hij een hersenschudding op. Brabec doorbrak de winstreeks van KTM na 18 overwinningen in 2020 met zijn Honda. Daarnaast was hij de eerste Amerikaan die de Dakar won. In 2021 werd hij tweede en vorig jaar slechts 7e. Brabec zei voorafgaand aan de rally van 2023 dat er maar één doel was voor dit jaar: winnen! Dat is niet gelukt, na 3 etappes zit zijn Dakar Rally erop. Brabec won de eerste etappe, tijdens de tweede etappe noteerde hij de 15e tijd. Hij was bezig aan zijn 8e Dakar.

Volgens Dakar-organisator David Castera krijgen de deelnemers vandaag de ‘vijftig mooiste kilometers van deze Dakar’ voor de wielen. Ze trekken naar Ha’il, de plaats waar het bivak de komende dagen opgeslagen is. Dat doen ze met een special van 447 kilometer en een liaison van 221 kilometer. “De deelnemers verlaten het bivak met een bijzondere start van de special, door David Castera omschreven als de ‘vijftig mooiste kilometers van de Dakar’”, laat de organisatie weten. “De deelnemers krijgen echter geen tijd om te genieten van het uitzicht, ze zullen een aantal canyons doorkruisen en zullen gefocust moeten zijn in deze snelle etappe. Die ingrediënten zorgen ervoor dat de wedstrijd in deze rit opgeschud kan worden.” De start voor de motoren staat gepland om 5.30 uur Nederlandse tijd. Even na 8.00 uur onze tijd beginnen ook de auto’s eraan. Om 10.56 uur zijn dan de laatste deelnemers, de vrachtwagens, onderweg.

Dave Klaassen heeft een dag hotseknotsen gehad in de Dakar Rally. De tweede etappe was een flinke slijtageslag voor mens en machine. Klaassen en zijn navigatrice Tessa Rooth deden er bijna tien uur, maar konden de proef zonder grote schade afronden. De 431 kilometer lange proef naar Al’Ula werd door sommige rijders omschreven als de zwaarste die ze gereden hadden in de Dakar Rally. En dan waren dat nog de coureurs die relatief vooraan reden. Op het moment dat Klaassen en Rooth over de stenen reden, was het parcours al flink kapot gereden door alle auto’s, trucks en ssv’s die langs waren gekomen. “Het sloeg echt nergens op”, luidt de conclusie van Klaassen. “Ik kwam pissig binnen, met pijn aan m’n kont van het zitten. Ik was gewaarschuwd dat het echt een pittige zou worden. We reden echt stapvoets, iedereen kwam er voorbij en dan bouw je ook geen ritme op. Het ging op zich heel goed, maar we hebben heel voorzichtig gereden. We hadden net zo goed met een Land Rover Defender kunnen gaan, dat heeft niets met snelheid te maken.” Lekke banden waren onvermijdelijk. “Na 100 kilometer reden we voor het eerst lek, we deden niets geks. Na 150 kilometer kregen we nog een lekke band. Toen hadden we nog een reserveband over en moesten we voorzichtig zijn, maar al die anderen vliegen je om de oren en staan verderop aan de kant. Lang verhaal kort: Er was geen reet aan, het was niet leuk. Maar we zijn wel binnen en we kunnen door.” Morgen wacht opnieuw een lange etappe. Dan trekt de Dakar Rally naar Ha’il met een proef van 447 kilometer. De organisatie heeft aangegeven dat de navigatie “zeer complex” zal zijn in de derde etappe.

In tien jaar rally raids lag Adwin Hoondert nooit op zijn kant, maar in nog prille Dakar Rally 2023 ging het al twee keer mis. Dat was jammer want net als in de eerste etappe was Hoondert goed onderweg. Hij reed rond de vijftiende, zestiende plaats toen hij 7 kilometer voor de finish bij Al Ula onderuit ging. ‘Als’ telt niet, en al helemaal niet in de Dakar Rally, maar als er iemand bij de autosportbond FIA niet een vinkje in het verkeerde hokje had gezet, was er misschien niets gebeurd. Door een verkeerde registratie mocht Hoondert zijn zestiende tijd van de proloog niet verzilveren als startplaats in de eerste etappe. “Er heeft iemand zitten slapen en wij hebben het ook niet in de gaten gehad. Maar het gevolg is wel dat we als snelle assistentie staan geregistreerd en daardoor ook begrensd zijn wat snelheid betreft. Of en wanneer we dat recht krijgen, is niet duidelijk, maar de ellende hebben we er al van gehad.” Doordat ze zo laat startten, kwamen Adwin Hoondert, Jasper Riezebos en Erwin de Vos in het stof en het donker te rijden. De verlichting op de Renault is daar onvoldoende op berekend. Daardoor zagen ze niet goed waar ze reden en kwamen ze in een duinpan terecht. En in de tweede etappe gebeurde hetzelfde. “Doordat we gisteren zo laat waren, kwamen we vandaag weer in de achterhoede te rijden”, vertelt Hoondert. “Het ging best goed en we konden er veel inhalen, maar als dat elke dag moet, zit je je wel te verbijten. In de duinen in het laatste stukje zagen we gewoon niet waar we heen moesten. Daardoor ging het weer mis. Pascal de Baar, onze teamgenoot bij Riwald, heeft ons weer overeind gezet. Misschien hebben we een waypoint gemist in de duinen, maar dat is dan jammer. Ze gaan er voor morgen meer licht op zetten.” Bij de start van de tweede etappe bleek ook nog dat de unit van de satelliet, de Iritrack, het niet deed. Die moest worden vervangen, waardoor Hoondert nog later bij de start kwam. Ook bleek de intercom het niet te doen en ook die moest eerst worden gefikst. “De hele dag tegen mekaar schreeuwen hou je ook niet vol”, wist Hoondert. Met alle toestanden ging een mooie klassering rond de vijftiende plaats weer verloren. Hoondert kwam als 22ste over de streep. De keerzijde is dat de Zeeuw nog de enige van de drie Riwald-trucks in de wedstrijd is. Nadat gisteren al Pascal de Baar uit het klassement viel door een brandje, moest vandaag Gert Huzink zich terugtrekken wegens een kapotte turbo die niet op tijd was te repareren. Zij mogen wel doorgaan, maar buiten competitie. De derde etappe belooft een uitdaging te worden voor de navigators. Van de 669 kilometer van Al Ula naar Ha’il tellen er 447 voor de wedstrijd. Hoondert heeft er alle vertrouwen in. “We beginnen elke dag gewoon weer opnieuw.”  

Ronald van Loon en Erik Lemmen hebben maandag de tweede etappe van de Dakar Rally niet uitgereden. Al vroeg in de etappe ging het mis met grote schade ten gevolg. Via de openbare weg kwam het duo van Oase Motorsport uiteindelijk in het bivak van Al’Ula. De 431 kilometer lange special stage werd door toprijders omschreven als de zwaarste Dakar-proef van de afgelopen jaren. Maar voor Ronald van Loon, die bij de auto’s al ver naar achteren moest starten, was het vrijwel niet te doen. “Het was eigenlijk om te janken”, zegt Van Loon. “Het parcours was dusdanig kapot gereden, er lagen zoveel stenen dat onze auto met een starre achteras het eigenlijk niet aankan. Er is op den duur een bout uitgelopen waardoor de hele as kantelde. Alle schokbrekers braken af, de aandrijfas ging kapot. Toen was het klaar. We hebben drie uur staan knutselen met tie-wraps en ratels. We hadden maar één optie en dat was om zo snel mogelijk uit de proef naar de weg te komen. We hebben twintig kilometer off-road naar de weg gereden en toen naar het bivak. We zijn over de finish gekomen, maar sinds kilometer zestig hebben we geen waypoint meer gepakt.” Er staat veel straftijd voor het missen van waypoints en met een te groot aantal ontbrekende waypoints kan de organisatie zelfs besluiten om de betreffende deelnemer uit de wedstrijd te halen. Van Loon heeft echter een starttijd gekregen voor de special van dinsdag, maar het is de vraag of ze nog ‘echt’ in competitie zitten. Zo niet, bestaat er in de Dakar Rally nog een Experience-klassement. “Ook dat wordt nog een dingetje”, gaat hij verder. “Zoals het nu voor staat met het team waar we hier mee zijn, als we nog zo’n dag hebben liggen we er allemaal uit. Dan zijn de achterassen op. Door de stenen slijten de achterassen zo extreem hard, ze hebben bij alle auto’s al die assen moeten vervangen. Ze rijden al sinds 2014 met deze auto’s in de Dakar Rally, maar dit is nog nooit gebeurd.” Het reglement in de Dakar Rally is de afgelopen jaren veranderd dat de auto’s van de topteams nu ook met grotere wielen mogen rijden. “Het betekent ook dat die auto’s diepere geulen creëren”, legt Van Loon uit. “De sporen zijn zo diep dat onze auto de hele dag stenen kopt. Dat gaat om duizenden stenen. Als het zo kapot gereden is, dan blijft het spul gewoon niet heel.” Van Loon piekert er niet over om op te geven. “Nee, we zijn er nu toch”, glimlacht hij. “Dan kunnen we net zo goed doorgaan. Zolang de auto rijdt en we de onderdelen hebben, gaan we door. Als er een mogelijkheid is, geven we zeker niet op.”

Nadat op de eerste dag van de Dakar Rally 2023 al Pascal de Baar de handdoek moest gooien, moest op de tweede dag ook Gert Huzink de wedstrijd verlaten. Hij kreeg in het eerste deel van de etappe naar Al Ula te kampen met een kapotte turbo. Die bleek niet te repareren. “Dus we gaan nu voor de dagsuccessen en proberen iedere dag voorin mee te doen.” Het geluk is vooralsnog niet aan de zijde van het Riwald Dakar Team. Gert Huzink begon voortvarend aan de etappe en reed met de hybride Renault vlotjes naar voren. Door de pech van de eerste dag (vast in een duinpan) was Huzink ver naar achteren gestart, maar dat was niet per se een nadeel. “Het ging best goed, tot de turbo stuk ging. Alles was weggeslagen.” Het onderdeel werd vervangen, maar ook de reserve ging stuk. “Dat had al drie uur geduurd. We wisten toen dat we niet meer op tijd zouden kunnen zijn en dat we nog 300 kilometer in het donker hoe dan ook niet gingen halen.” Dus besloot Huzink eieren voor zijn geld te kiezen en de Renault uit de proef te sturen. Daar stond het team hem op te wachten, zodat de noodzakelijke reparaties konden worden gedaan zodat de truck op eigen kracht via de weg het bivak kon bereiken. “Het is nu wel een beetje gezakt, maar het was een emotionele dag”, erkende Huzink na aankomst in het bivak. “We moeten het nu maar hebben van de dagsuccessen en proberen iedere dag voorin te rijden. We kunnen daarvoor wel een beetje meer risico nemen en dan zien we wel waar we uitkomen.” Met diezelfde insteek ging Pascal de Baar al van start in de tweede etappe, na het brandje aan boord in de eerste rit. De Riwald-monteurs haalden een nachtje door om de Renault weer in orde te krijgen. Onderweg stopte De Baar eerst bij Huzink. “Die had mijn reserve-turbo nodig en vroeg of we even konden helpen. Dat duurde nogal lang, dus op een gegeven moment zijn wij maar doorgereden.” Na nog eens 300 kilometer stenen – want veel meer dan héél veel stenen was het niet vandaag – kwam De Baar eindelijk bij de duinen die het toetje van de etappe vormden. “Dat was leuk. Net motorcrossen. En daar lag Adwin Hoondert, op zijn kant en het touw lag onder de truck. Maar wij hebben ook een touw, dus die stond binnen een minuutje weer overeind voor de laatste 7 kilometer.” Met al dat oponthoud kwam De Baar uiteindelijk als 21ste aan de meet, op de hielen gezeten door Hoondert. De Zeeuw is nu nog de enige Riwald-truck in de wedstrijd. De derde etappe belooft een uitdaging te worden voor de navigators. Van de 669 kilometer van Al Ula naar Ha’il tellen er 447 voor de wedstrijd.  

Met een knappe 5de tijd heeft Igor Bouwens maandag het beste resultaat van zijn Dakarcarrière neergezet. Veel vroeger dan verwacht duikt hij de top-tien binnen. Maar de 7de plaats doet de trucker uit Ham niet zweven. “Ik rij niet harder dan vorig jaar.” Na vijf nachten in het Sea Camp – een XXL-bivak op het strand nabij Yanbu – is de Dakar het binnenland van Saoedi-Arabië ingetrokken met een etappe naar AlUla. Na de start op zeeniveau ging de chronorit halfweg over een bergpas met een top op 1.300 meter hoogte. Gedaan ook met de zomerse temperaturen. De komende dagen zijn vochtig en kil. Het werd geen gemakkelijke rit. Getuige daarvan de averij bij de andere deelnemers. De Tsjech Martin Macik (Iveco) verloor 80 minuten en daarmee ook zijn leidersplaats in het klassement. Janus van Kasteren (Iveco) kwam als eerste aan de meet, maar kreeg 15 minuten straftijd omdat hij onderweg een waypoint gemist had. Daardoor ging de ritzege naar de Praga van zijn landgenoot Ales Loprais. Nog andere topteams kregen straftijd voor navigatiefouten, maar copilote Syndiely Wade wist Igor Bouwens vlekkeloos naar de finish te gidsen. Met zijn Iveco T-Way scoorde hij zo een vijfde plaats, het beste resultaat uit zijn nog jonge Dakar-carrière. “En dan heb ik niet eens echt gas gegeven”, zegt Bouwens. “Ik heb niet de indruk dat ik harder rij dan vorig jaar, integendeel zelfs. Maar de anderen vallen zomaar uit. Het parcours was dan ook niet normaal. Zoveel rotsen en stenen! Kort na de start kwam Gert Huzink me voorbij gevlogen. Maar een uur later zag ik hem stilstaan aan de kant. Die mannen rijden zó hard tegen elkaar. Wij doen daar niet aan mee. Er waren er met drie lekke banden. Je hebt maar twee reservewielen bij en dus moet je dan verder op de velg. Wij hebben tot dusver nog niet één kapotte band gehad. Vanavond gaan we ze preventief vervangen. Het is een rare rally. Ik zag er veel aan de kant staan en dacht: straks ben ik nog de enige die aan het rijden is. Maar toch was ik verbaasd toen ik in het bivak te horen kreeg dat ik de vijfde tijd had gereden. 44ste na de proloog, dan 12de, nu 7de in de stand. We gaan proberen het zo te houden.” Dinsdag rijdt de karavaan van AlUla naar Ha’Il. Na een verbindingsrit van 61 kilometer volgt een klassementsproef van 447 kilometer. Daarna volgt nog een verbinding van 162 kilometer naar Ha’Il.

De tweede etappe van de Dakar Rally 2023 was een sloopetappe. Tal van auto’s en trucks liepen schade op, soms onherstelbaar, sommige trucks hadden binnen 10 kilometer al de voorruit aan diggelen, en vrijwel allemaal kregen ze te maken met kapotte banden. De MAN van het Rainbow Truck Team was één van de weinigen die ongeschonden het bivak bij Al Ula bereikte. Nog geen kapotte band. Helemaal niets. Met zijn drieën loodsten Gerrit Zuurmond, Tjeerd van Ballegooij (foto) en Klaas Kwakkel de MAN behoedzaam door de 430 kilometer lange route die bezaaid lag met talloze stenen, in alle soorten en maten. Niet te snel, dan breekt het lijntje niet. Op die manier was de équipe zelfs in de running voor een plaats in de top 10. Dat ze het laatste deel in het donker reden en dus nog iets behoedzamer reden, weerhield hen van die topklassering. Aan de finish scheelde het nog geen 5 minuten. “Niet slecht hè, voor een stelletje amateurs”, lachte navigator Van Ballegooij. “Er stonden er overal met stukken en kapotte banden langs de kant. Wij niet en zo werden we dertiende. Het ging probleemloos. De MAN heeft niks.” Wonder boven wonder wist Rainbow alle scherpe stenen te ontwijken. “Terwijl iedereen lek reed”, zag monteur Klaas Kwakkel. “Wij zagen Mitchel van den Brink onderweg staan. Die had geen reservewielen meer, dus daar hebben wij er eentje aan uitgeleend. Ik zag dat ie net aan de finish kwam. Mooi dat hij het ook heeft gehaald.” Het laatste stukje in het donker bestond uit duinen, maar ook dat ging soepel en zonder kleerscheuren. “De navigatie was soms listig. We moesten in de duinen even omdraaien om een gemist waypoint te halen, maar dat was ook zo gebeurd. Misschien waren dat die vijf minuten”, dacht Van Ballegooij. Dat het zo goed gaat met Rainbow is wellicht ook te danken aan het feit dat ze in oktober nog in Marokko hebben gereden. “Dan ben je toch net iets meer gewend aan de truck, aan het rijden en aan elkaar”, vermoedde Kwakkel. “Kwaad heeft het ons zeker niet gedaan.” De dertiende plaats is een prachtige uitgangspositie voor de derde etappe. Het scheelt nogal of je als dertiende truck of als dertigste rijdt. Het terrein is nog net iets minder stuk gereden, er zitten net iets minder langzamere auto’s en ssv’s in de weg, er is net iets minder stof van voorgangers en dat maakt het rijden net iets minder ingewikkeld. Kwakkel wilde er nog niet teveel op vooruitlopen. “Voor nu is het leuk, maar we krijgen nog heel veel. We blijven gewoon rollen en doen wat we altijd doen: Niet te gek, rustig aan.” De derde etappe heeft opnieuw veel stenen en belooft een uitdaging te worden voor de navigators. Van de 669 kilometer van Al Ula naar Ha’il tellen er 447 voor de wedstrijd.  

Jan van de Laar moest even in zijn ogen wrijven aan de finish van de tweede etappe. Met de zevende plaats van Nieuwjaardag waren ze al zo blij, nu bleek het nog beter te kunnen. De zesde plaats was niet wat Jan en Ben van de Laar en hun monteur Dolf Huijgens hadden verwacht. “Niet als je ziet wat we allemaal hebben moeten fiksen onderweg.” De etappe van het Sea Camp naar Al Ula, met een proef van 430 kilometer, was slopend voor mens en materiaal. “Voor de truck was het absurd zwaar”, vertelt Jan van de Laar aan de finish. “Ik heb weinig proeven meegemaakt die zo pittig zijn voor het materiaal. We hebben 400 kilometer stenen gehad, afgewisseld met rotspartijen en maanlandschap. En een héél klein beetje duinen. Er kwam geen eind aan het gebuts. Ook geen rustmomentjes tussendoor. Continu werd je van links naar rechts geslagen.” Ben van de Laar moest aan het stuur alle zeilen bijzetten om de Iveco te behoeden voor schade. Drie lekke banden kon hij echter niet voorkomen. “We hadden er maar twee bij ons”, vertelt Jan. “Dus Dolf heeft een lamme duim van het drukken op de knop van de luchtpomp, om een beetje spanning op de band te houden.” De mannen van Fried van de Laar Racing hadden geen andere keuze dan wat behoudender te rijden. “Ben moest van het gas af. Dat heeft ons uiteindelijk ook wel geholpen. Er stonden er zoveel om banden te vragen, en niemand had nog iets over. Die konden lang wachten. Vandaar ook dat we verrast zijn door de zesde plaats. We zijn meer dan een uur verloren. ” Qua navigatie viel de etappe wel mee, vond Jan. “Op het eind lagen links en rechts wat waypoints verstopt, maar de paden waren goed zichtbaar, dus dat was niet zo heel lastig.” De derde etappe belooft wel een uitdaging te worden voor de navigators. Van de 669 kilometer van Al Ula naar Ha’il tellen er 447 voor de wedstrijd.