Willems geniet: “Weer iets meer fan geworden van de Dakar”
Maik Willems had geen idee hoe groot de ravage dinsdag was in de derde etappe van de Dakar Rally. De coureur van het Bastion Hotels Dakar Team ging voortvarend door de proef die uiteindelijk met zo’n tachtig kilometer ingekort werd. Door onweer kon de veiligheid van de deelnemers niet meer gegarandeerd worden en dus was de organisatie genoodzaakt om de proef te neutraliseren.
Na 335 kilometer waren Willems en navigator Rob van Pelt klaar. Het regende, het hagelde en het onweerde. Via de openbare weg mochten ze zich naar het bivak in Ha’il begeven. Het was voor velen een heftige proef, maar zo had Willems het niet echt ervaren. “Als je in de auto zit, ben je bezig om er doorheen te komen”, zegt Willems. “Dan heb je geen tijd om te beoordelen hoe heftig het nou eigenlijk is. Je moet er doorheen en welke beelden dat oplevert, het interesseert je niet tijdens het rijden.”
Het duo was ruim vier en een half uur bezig. Bij WP7, de uiteindelijke finish, noteerde Willems de 91ste tijd. “We hadden net daarvoor discussie of we voor het donker uit de proef zouden zijn. We kwamen tot de conclusie dat het spannend zou worden, je weet nooit wat er nog komt, maar het was wel te doen zoals we het deden in het laatste uur van de proef.” De etappe werd aangekondigd als een van de mooiste in Saudi-Arabië, daar was niets aan gelogen. “Als je nog geen fan bent van de Dakar, dan word je het wel van dit soort etappes. Het was vandaag weer iets heel anders, wie krijgt hier nou regen en hagel onderweg? Echt bizar.”
Deze Dakar Rally kenmerkt zich voorlopig niet bepaald als een ‘lange halen, snel thuis-wedstrijd’. Ook dinsdag moest Willems op sommige momenten aan de bak. “We hadden twee keer een stuk bergop waar je echt moest uitkienen hoe je boven zou komen en waar de sporen zaten. Er waren al wat van die truckers overheen gebanjerd en het was ontzettend diep. Het was modder en klei. Maar wel echt heel erg mooi.”
Aangekomen in het onder water gelopen bivak van Ha’il is het nog even afwachten wat de vierde etappe gaat brengen. “Ik hoop van harte dat we gewoon kunnen rijden, maar als je dan vijftig auto’s moet redden uit de blubber moet je je ook afvragen of het verstandig is. Het is een rondje morgen, logistiek hoeft er weinig geregeld te worden. De verleiding om de etappe te schrappen is groot, maar ik hoop dat de organisatie stevig in hun schoenen staat.”
