Dakar 2023

De etappe van vandaag was er eentje waarvan Mirjam bij voorbaat al zoiets had; ‘vandaag moet ik zorgen dat ik erop blijf zitten en ik geen gekke dingen mee maak. Mirjam: “Het was een rare dag vandaag, we hebben zelfs nog regen gehad, en het was overleven om binnen te komen. De route lag mij absoluut niet maar je weet dat deze dagen erbij horen. En… gek genoeg had ik wel het idee dat ik er steeds beter in begon te komen, alsof het ‘minder hard werken’ was. Het kostte me duidelijk minder moeite dan gisteren om in een goed ritme te komen. Tot zo’n 100 kilometer voor de finish ik over een pad met allemaal stenen door een rivierbedding reed. Het was echt in een oogwenk en ik had een behoorlijke snelheid, het ging zo snel en onverwachts, mijn motor gleed onder mij weg en ik vloog eraf. Mijn airbagvest ging af en ik ben eerst even blijven liggen. Ik had wel snel in de gaten dat ik niets had gebroken maar voelde direct overal de pijn. Van mijn linkerschouder, via mijn rechterknie naar mijn linker teen, ik voel dat alles beurs is.” Overleven? Ze baalt enorm van deze nare schuiver die ook behoorlijke schade aan haar motor veroorzaakte. Haar team en monteurs buigen zich nu over haar motor terwijl Mirjam haar wonden likt en probeert te overzien wat dit voor de rest van de rally in kan houden. Ze is wel realistisch als ze uitspreekt dat door deze dag de rest van haar Dakar zich toch wel heel anders in laat kleuren. “We moeten even kijken hoe ik mij morgenvroeg voel maar ik hoop zo dat het geen kwestie van overleven op de motor gaat worden maar dat ik mijn hele lichaam toch weer kan motiveren om in de racestand te gaan.” Mirjam was vanmorgen duidelijk: ‘Er is maar een ding dat vandaag moet gebeuren en dat was zonder kleerscheuren bij de finish komen… nou, daar ben ik zeker niet in geslaagd.” Etappe 2: Finish Algemeen klassement 80ste / R2-Klassement 45ste

In de wandelgangen wordt gefluisterd dat de tweede etappe van de Dakar Rally 2023 een van de zwaarste specials was uit de recente geschiedenis van de rally. Maik Willems besloot het na een vroege lekke band rustig aan te doen, maar deed het prima in de rit naar Al’Ula. De etappe van 431 kilometer eiste zijn tol voor mens en machine. Willems en navigator Rob van Pelt zagen heel veel deelnemers met schade aan de kant staan en besloten zelf geen risico te nemen. “Het was weer een pittige dag”, zegt Willems in het bivak van Al’Ula, waar hij na aankomst een koud biertje opengetrokken heeft. “Ik begreep dat [navigator] Tom Colsoul zich bemoeid heeft met het ontwerp van deze etappe en dat was duidelijk merkbaar. Er zaten fantastische rotstreken in. Zeg maar gerust dat de stenen per kilo in de aanbieding waren vandaag. Het was weer heel anders dan gisteren, lang en moeilijk.” Na zeventien kilometer reed Willems zijn eerste band lek. Zonder assistentietruck met extra banden én de vier lekke banden in de etappe van zondag vers in het geheugen, besloot Willems direct een tandje terug te nemen. “Ik dacht na die lekke band: ‘Dit wordt zo’n dag’. Als we de eerste zo vroeg hebben, zullen we het in de rest van de etappe ook niet cadeau krijgen. We hebben voorzichtig gereden en het leek wel alsof die stenen met de minuut groter werden. Ik heb me echt vreselijk geconcentreerd op die stenen. Daarom hebben we ook iets rustiger gereden, er stonden zoveel mensen langs de kant. Vandaag kwam het echt niet op een paar minuten aan, het was een dag om heel te blijven en rustig door de etappe te blijven rijden.” En dus kwam de equipe met slechts één lekke band door de proef. Maar door de grote afstand was het nog een flinke klus om voor het donker binnen te zijn. “We dachten de laatste kilometers uit te bollen, maar toen kregen we nog zeven of acht kilometer duinen. Het waren niet de hoogste duinen, maar het is in het donker toch altijd bijzonder. We hebben niet geweldig licht op de auto, het was zoeken om er doorheen te komen. We hebben niet vastgezeten, maar wel een extra lusje moeten maken om een duin te pakken. Het was niet lang, het was afgelopen voordat we er lol in kregen.” Dinsdag staat er weer een lange etappe op het programma met een lengte van 447 kilometer.

Janus van Kasteren heeft kortstondig kunnen genieten van zijn etappezege in de Dakar Rally. Kort na de proef werd duidelijk dat er een waypoint niet geregistreerd is door een van de tablets. De organisatie was onverbiddelijk en gaf Van Kasteren een tijdstraf van vijftien minuten. Daardoor is de overwinning naar Ales Loprais gegaan, maar Team De Rooy hoopt de tijd alsnog terug te krijgen. De toprijders in de Dakar Rally hebben tegenwoordig twee tablets in de wagen waarmee ze de navigatie en GPS regelen. Dat is om meer zekerheid te hebben. Het kan echter wel voorkomen dat de ene tablet een waypoint registreert terwijl de andere dat nog niet doet. Dat overkwam Van Kasteren met navigator Marcel Snijders en monteur Darek Rodewald in de etappe van maandag. “De ene tablet heeft ‘m wel, de andere niet”, legt Van Kasteren in gesprek met Rallymaniacs uit. “Er is discussie of we het waypoint op de andere tablet ook moeten hebben. Voorheen was dat niet zo, daarom liet Marcel [Snijders] mij ook door rijden. Bij de finish hoorden we van de organisatie dat we een waypoint gemist hadden en daar zijn we direct tegen in protest gegaan. De uitslag gaat op z’n Frans, die krijgen we waarschijnlijk vandaag niet meer.” Van Kasteren is ondanks de discussie zeer tevreden over de etappe. “Voor mijn gevoel heb ik vandaag dik gewonnen, zeker met de wetenschap dat Macik veel tijd verloren heeft, ben ik heel blij met hoe we gereden hebben. Dit is in ieder geval de zwaarste etappe die ik gereden heb. We hebben zoveel auto’s ingehaald, ook auto’s die wij echt niet voorbijrijden. Het waren veel stenen, takken en bomen. We hebben alles omgezaagd, we waren net een hoveniersbedrijf. De voorruit ligt eruit, de ramen zijn kapot. We hebben van de stenen een deuk in de as. Het materiaal heeft echt op z’n donder gekregen vandaag. Normaal begint de Dakar iets rustiger, maar nu is het echt een zware rally.” Beluister hier het volledige interview met Janus van Kasteren: Radio Rallymaniacs · 02 01 Janus Van Kasteren

Mitch Guthrie pakt de eerste zege met de hybride T3M, hij is een krappe 1,5 minuut sneller dan Francesco Lopez Contardo en ruim 7 minuten sneller dan Seth Quintero. Bij de T4’s gaat de dagzege naar de oudste van de Goczal’s, Marek. Hij is sneller dan Jeremias Gonzalez Ferioli en Rodrigi di Luppi Oliveira. Lopez Contardo blijft wel de leider in het T3-klassement, voor Quintero en Guillaume de Mevius. De top 4 zit binnen 10 minuten van elkaar, het is dus spannend bij de T3’s. De snelste Nederlander is Hans Weijs Jr., hij noteert de 8e tijd. Anja van Loon pakt de 23e tijd en komt in de buurt van de top 20. Roger Grouwels is nog onderweg. Marek Goczal pakt, naast de dagzege, ook de leiding in het T4-klassement. Hij leidt voor Luppi di Oliveira en Ferioli.  Paul Spierings is de snelste Nederlander met de 27e tijd, Gert-Jan van der Valk wordt 28e en Jeffrey Otten pakt de 32e tijd. In het algemeen klassement zitten de Nederlanders binnen 15 minuten van elkaar. Foto: Marcelo Maragni / Red Bull Content Pool

Met een brede smile stapte Tom Coronel uit de Century in het bivak van Al Ula. Aan de bestuurderskant deze keer, want in de tweede etappe van de Dakar 2023 hadden Tim en Tim de rollen omgewisseld: Tom aan het stuur, Tim met het roadbook. Dat leverde de tweeling op 2 januari in de tweede etappe de 22ste plaats op. “Het was wel lekker om weer even achter het stuur te zitten, in plaats van te navigeren”, vertelde Tom na afloop van de 430 kilometer lange proef. “Het ging supergoed, we hebben lekker doorgereden. Het was een heel mooie stage, met veel stenen en op het eind wat duintjes. Er zouden ook twee WRC-proeven in hebben moeten zitten, maar die heb ik niet gezien. Alleen stenenpaden.” Twee keer moest Tom even van het gas af. Eén keer om een klein stukje terug te rijden om een gemist waypoint (een digitaal meetpunt) op te halen, één keer om een lekke band te wisselen, aan het einde van de etappe. “We zaten er een klein stukje naast”, erkende Tim, die het met het roadbook ook prima naar zijn zin had. “We moesten maar 3 kilometer terug. Dat stelde niet veel voor. Tom heeft het super gedaan. Gewoon rechtdoor in de bochten, laagvliegend over de stenen. Gas erop!” “De paden waren al serieus kapot gereden”, zag Tom, “dus ik denk dat we blij mogen zijn met de plaats waarop we reden.” Rijders als Terranova en Loeb, die in de top 10 waren gestart, eindigden achter Tim en Tom. Loeb had drie lekke banden gehad. “We kennen het een beetje”, vult Tim aan. “Op dit soort dagen, met ál die stenen, is het een kwestie van overleven en zeker niet de grens opzoeken. Ik ben heel content. Het is goed zo.” De etappe van dinsdag is 669 kilometer, waarvan 447 tegen de klok. Het eindpunt is het bivak in Ha’il. Op het menu staan zand, paden en stenen.  

Waar Erik van Loon het gevoel heeft dat hij bezig is aan een matige tweede etappe blijkt dat de waarheid er heel anders uit ziet. Bijna de gehele proef noteren Van Loon en Sébastien Delaunay de snelste tijd. Doordat Van Loon in de laatste 40 kilometer een leeglopende band wisselt, komt hij 14 seconden tekort op Al-Attiyah voor de dagzege. Van Loon wordt knap tweede en verrast voornamelijk zichzelf. Samen met Dmytro Tsyro rijdt Anja van Loon met het verstand om uit de problemen te blijven. Zij komen steeds dichter bij de top twintig en genieten van elke kilometer tijdens de mooie en uitdagende proeven. “Ik had echt niet het gevoel dat het zo goed ging,” vertelt Erik. “We hebben de hele dag in het stof gereden, 30 auto’s en buggy’s ingehaald. Door het stof miste ik een afslag en daar een minuut of drie mee verloren. Veertig kilometer voor de finish hadden we een leeglopende band, die hebben we gewisseld. Wij dachten dat we helemaal niet meededen vandaag en dan staan er gewoon 10 cameraploegen op je te wachten in het bivak. Missen we dus net de dagzege, hoe gek kan het lopen in deze sport.” “Het voelt echt alsof ik van zero naar hero ben gegaan vandaag. Dit hadden we totaal niet verwacht. Zo zie je maar dat er in de cross country gekke dingen kunnen gebeuren. Gisteren kregen we nog een tijdstraf van een half uur, waar het team nog druk mee bezig is om dat recht te trekken. En vandaag winnen we bijna de etappe. In het algemeen klassement komen we terug naar de 13e positie. Ik hoop dat het Overdrive Racing lukt om de tijd terug te krijgen van gisteren, want dan staan we gewoon in de top drie. Maar we moeten ons koppie erbij houden, het was een hele moeilijke en zware proef en een fout zit in een klein hoekje.” Met de 23e tijd op de tweede etappe is Anja tevreden. “Het was vandaag heel erg moeilijk. De laatste 100 kilometer waren in het donker, maar daar hebben we ons niet gek laten maken. We zijn rustig naar de finish gereden en dat is beloond met de 23e tijd. In het klassement staan we nu 21e, dus het gaat heel erg goed. Morgen krijgen we weer wat meer zand, dus dat wordt weer helemaal anders dan vandaag. Ik ben echt heel erg blij voor Erik, wat een mooi resultaat, hopelijk kan hij dit vasthouden.” Morgen staat de derde etappe op het programma, deze gaan van Al-Ula naar Hail. De stage heeft een lengte van 447 kilometer en beloofd met zand en stenen wederom een uitdaging. De eerste auto vertrekt om 10:00 uur (8:00 uur Nederlandse tijd) en wordt rond 14:30 uur (12:30 uur Nederlandse tijd) aan de finish verwacht. Volg de rally live via https://www.dakar.live.worldrallyraidchampionship.com/en/car/.

Ruim 30 kilometer reed Janus van Kasteren los van de tweede truck die over de finish kwam van de tweede etappe. Alles klopte voor de Brabander. Hij pakt zijn allereerste dagzege in de Dakar Rally en pakt ook de leiding over in het algemeen klassement. Ales Loprais wordt tweede en Martin van den Brink wordt derde. Even na de finish is bekend geworden dat Van Kasteren een tijdstraf heeft gekregen en daardoor zakt naar de 2e positie. Loprais wint de etappe. Ben van de Laar noteert de 6e tijd. De tweede etappe kent vooral veel problemen voor de overige trucks, Martin Macik verliest ruim 1:15 uur en Soltys 1,5 uur. Daarnaast zijn er problemen voor diverse Nederlanders. Mitchel van den Brink (diverse lekke banden), Kees Koolen en Gert Huzink hebben lang stilgestaan. Er zijn pas twee trucks aan de finish, later meer.

Na een rol op de proloog en foutjes in de eerste etappe leek Erik van Loon in de tweede etappe op weg te zijn naar een ultieme revanche, maar in de laatste 44 kilometer is Nasser Al-Attiyah sneller dan de Nederlander. Al-Attiyah verslaat Van Loon met 14 seconden, maar moreel is Van Loon de winnaar van de dag. Van Loon start als 33e auto na een slechte eerste etappe en vanaf de eerste kilometer meldt hij zich bij de top drie. Vanaf kilometer 150 is hij de snelste in de Toyota Hilux en lijkt hij op weg naar zijn eerste Dakar-dagzege. Al-Attiyah is de snelste in het laatste stuk, wat zorgt voor een 1-2 voor Toyota en de dagwinst voor de regerend Dakar-kampioen. De derde tijd is voor Carlos Sainz in de Audi. In het algemeen klassement blijft Sainz de leider, het gat naar Al-Attiyah is 2 minuten en 12 seconden. Erik van Loon klimt op naar de, voorlopig, 13e positie op 46 minuten. De top vijf wordt gecompleteerd door Mathieu Serradori en Giniel de Villiers. Veel tijdsverlies is er voor de BRX Hunters van Sébastien Loeb en Orlando Terranova. Zij verliezen beiden meer dan een uur. Tim en Tom Coronel noteren de 19e tijd in de Century CR6. Ronald van Loon staat stil met technische problemen. De andere Nederlanders zijn nog onderweg, later meer.

Mason Klein heeft de tweede etappe van de Dakar Rally bij de motoren gewonnen. De coureur kreeg direct na de proef een tijdstraf van twee minuten vanwege een snelheidsovertreding, maar desondanks hield hij voldoende voorsprong. Sebastian Bühler eindigde verrassend op de tweede plek nadat verschillende toprijders steken lieten vallen in de eindfase van de 431 kilometer lange etappe. Skyler Howes eindigde op de derde plek voor Hero-rijder Ross Branch en KTM-kopman Toby Price. Joan Barreda Bort kwam na een val met pijn aan de finish, maar hij sleepte alsnog de zesde plek uit het vuur. Lorenzo Santolino bracht zijn Sherco-machine op de zevende plek aan de meet, Kevin Benavides kreeg net als Klein een tijdstraf en zakte daardoor tot de achtste plek. Daniel Sanders leek lange tijd te gaan winnen. De Australiër van GasGas noteerde vanaf het vierde meetpunt de snelste tijd, maar ging in de laatste kilometers van zijn gas. Hij deed dat bewust zodat hij dinsdag de proef niet hoeft te openen. De Nederlanders zijn momenteel nog onderweg. Foto: A.S.O./F.Gooden/DPPI

Team de Rooy is een belangrijke pion in de strijd om eindwinst bij de trucks kwijtgeraakt. Vick Versteijnen viel zondag in het laatste deel van de proef stil met motorische problemen. Nu is gebleken dat reparatie niet mogelijk is. Versteijnen ligt uit de wedstrijd. Janus van Kasteren deelde het nieuws via zijn Facebook. “De Dakar kan hard zijn”, schrijft hij. “Voor mijn maatje Vick Versteijnen helaas einde rally na de eerste dag. Kapotte motor, dat net mij net zo goed had kunnen overkomen. Maar we gaan nog veel mooie rally’s samen meemaken. Snel vergeten en door!” Versteijnen eindigde in de proloog van zaterdag op de vijfde plek en reed zondag ook in de top-tien.

Mirjam moest vandaag hard werken om aan de finish te geraken. “Zo zeg! Wat een lange en zware dag,” laat ze weten als ze aan het einde van de dag het bivak weer binnen is gereden. “Het laatste stuk van de verbindingsroute reed ik zelfs al in het schemerdonker. Ik heb mijn rijkleding uitgegooid, ik ben wel klaar met vandaag.” Terwijl er voor haar een bord met pasta gehaald wordt, verhaalt ze verder: “Het was een hele moeizame dag. Terwijl het gisteren zo lekker liep, kwam ik vandaag niet goed in mijn ritme en leek alles zo moeilijk te gaan. Zeker het eerste gedeelte van de speciaal vond ik het een drama met die stenen en rotsen. Het leek wel nooit op te houden met die stenen. In een rivierbedding raakte ik een steen die ik niet kon ontwijken waardoor ik onderuitging maar gelukkig zonder ernstige gevolgen maar het geeft wel aan dat het ‘zo’n dag’ was.” Kortom, het was een dag waarop het echt fout kon gaan, dus. Het kwartje kon de goede óf de verkeerde kant opvallen. En toch was het aan het resultaat niet echt te merken, het laatste gedeelte van de etappe bevatte duinen en daar lukte het Mirjam om toch weer tijd goed te maken. Etappe 1: Finish Algemeen klassement 73ste / R2-Klassement 36ste

Op de derde dag verlaat het circus van de Dakar Rally het Sea Camp, de startlocatie van dit jaar, definitief. Al’Ula is de locatie waar de deelnemers middels een special van 430 kilometer en een verbinding van 150 kilometer naartoe reizen. Onderweg krijgen ze lange tracks voor de kiezen. De organisatie omschrijft het als volgt: “De wegen die naar Al’Ula leiden weten altijd te verassen. Het leeuwendeel van het parcours loopt over gesloten tracks waar de wagenbeheersing van de deelnemers op de proef gesteld wordt. Zelfs de deelnemers die tijd verliezen door problemen met de navigatie in de velden of die om een andere reden tijd verliezen, zullen verwend worden met mooie canyons en prachtige landschappen richting de finish. De etappe zal in de duinen beslist worden.” De eerste motorrijder vertrek deze maandag om 5.30 uur Nederlandse tijd. De eerste auto vertrekt om 8.05 uur. De laatste vrachtwagen zal het parcours op 10.58 uur betreden. Voor de snelste auto’s wordt er rekening mee gehouden dat ze zo’n vier uur werk zullen hebben met de proef.

Nieuwjaarsdag bracht Adwin Hoondert niet het geluk dat nodig is om een Dakaretappe tot een goed einde te brengen. Het ging best aardig, maar in de slotfase van de 368 kilometer lange etappe kwam de truck op zijn kant in een duinpan terecht. Met meer dan vier en een half uur vertraging stuurde Hoondert de Renault over de finish van de eerste wedstrijdproef. De Zeeuw was goed kwaad. “Door een fout van de organisatie mochten wij pas laat starten, als 38ste truck, terwijl we in de proloog zestiende waren geworden. En ze hadden ook nog eens onze snelheidsbegrenzer op 125 kilometer gezet. Daardoor kwamen we in het stof en in het donker te rijden. Totaal onnodig.” Aanvankelijk leek dat Hoondert en zijn bemanning er niet van te weerhouden rond de zeventiende tijd te rijden. Maar in die omstandigheden én door de diepe sporen van andere trucks kwam de Renault op de verkeerde kant van een duin terecht. Hoondert probeerde nog te corrigeren, maar de truck sloeg om en kwam op een ongelukkige plaats op de zijkant terecht. “Trucks die ons probeerden te helpen, kwamen niet boven. Het was steil en kapot gereden.” Uiteindelijk moest er een 6×6 aan te pas komen – de Belg Dave Ingels – die wel bij de Renault kon komen. Toen de truck eenmaal weer overeind stond, reed Hoondert in rap tempo naar de finish. Daar kwam hij met de dertigste tijd aan. Dat betekent dat hij ook de tweede etappe achteraan moet starten, wat het verhaal een stuk lastiger zal maken. De etappe gaat over 430 kilometer naar Al Ula. Hoonderts teamgenoten bij Riwald Dakar hadden ook al geen beste dag gehad. Gert Huzink was eveneens in een duinpan terecht gekomen en had daar een uur verloren. Pascal de Baar had al op 17 kilometer een brandje moeten blussen. Doordat de bedrading was verbrand kon De Baar de etappe niet vervolgen. Foto: Adwin Hoondert  

Dave Klaassen en Tessa Rooth hebben de eerste echte etappe van de Dakar Rally naar tevredenheid afgesloten. Het duo van Daklapack Rallysport moest in het laatste uur in het donker rijden, maar had daarbij nog oog voor collega’s die in de problemen zaten. “Het was in ieder geval een interessante dag”, zegt Klaassen na aankomst in het bivak van Sea Camp met gevoel voor understatement. In de 368 kilometer lange eerste etappe kenden veel deelnemers miserie, maar Klaassen deed zijn best om uit de problemen te blijven. “We gingen laat van start, dat kwam ook omdat we niet de beste tijd hadden in de proloog. Maar binnen tien kilometer kreeg ik al een paar trucks om m’n oren en ook Ronald [van Loon] kwam langszij. Ik vond het allemaal wel prima, laat ze maar gaan. De Dakar duurt nog heel lang, maar het was ook een lange dag.” Ondanks dat Klaassen zonder risico’s reed, was er geen ontkomen aan de grote stenen. “Het eerste deel was het eigenlijk alleen maar stenen, grote stenen waar je naam eigenlijk al op staat. Daar is geen ontkomen aan. We voelden al een paar keer een impact aan de voorkant en onderkant van de auto. Op een gegeven moment zat er een beschermplaat los, daar werden we op gewezen bij het checkpoint. Die kreeg ik niet makkelijk los, daar hebben we de haakse slijper voor gebruikt. Daar verloren we tien tot vijftien minuten.” Na de neutralisatie ging de snelheid iets verder omhoog. “Het was sneller en leuker, maar in het derde deel kregen we behoorlijke duinen die we voor het grootste deel in het donker moesten rijden”, aldus Klaassen. “We stonden twee keer bijna vast, maar gelukkig niet. Toen hebben we nog een heel deel achter Anja van Loon gereden, dat was wel fijn voor de oriëntatie.” Met ruim twee uur achterstand op etappewinnaar Carlos Sainz bereikte het duo de finish, maar niet voordat ze Ronald van Loon nog een keer te hulp schoten. “Ronald stond net voor de finish kapot, die had z’n bovenste stuurkogel kapot en die hebben wij bij ons en afgegeven”, aldus Klaassen. “Daarmee kon hij snel weer door. Hij staat bij ons in het krijt, dat is ook wel een mooi gevoel. Bij de finish stonden Maik Willems en Rob van Pelt met vier lekke banden, die kwamen eentje tekort. We hadden best zuiver gereden, geen enkele lekke band. Die hebben we nog een band uitgeleend en die waren ook blij met ons. We hebben een hele aardige dag gehad, de achteras is iets beschadigd door een steen. De auto is verder goed, dus morgen kunnen we met vertrouwen doorgaan.” Maandag staat er een etappe op het programma van bijna 600 kilometer. Daarna is 431 kilometer tegen de klok.

Ronald van Loon reed zondag in de eerste etappe van de Dakar Rally flinke schade. De wielophanging brak af na contact met een forse steen. Collega Dave Klaassen schoot te hulp en zo haalde de equipe de finish van de eerste etappe na het vallen van de avond. De 368 kilometer lange etappe met start en finish in het Sea Camp werd door de organisatie van de Dakar aangekondigd als een ‘opwarmertje’. Maar al vroeg bleek dat veel deelnemers in de problemen kwamen. Van Loon en zijn navigator Erik Lemmen kwamen heel aardig door het eerste deel, maar op veertien kilometer van de finish ging het mis. “We reden in de schemer, ik denk net een tikkeltje te hard”, aldus Van Loon. “Een steen is genoeg om het spel te bederven. De complete wielophanging brak.” Van Loon had voldoende reserve-onderdelen mee om de reparatie ter plekke uit te voeren. “Dat hebben we provisorisch kunnen maken, maar het heeft wel een uur gekost voordat het klaar was. We hebben best veel schade, als ik het zo bekijk.” Van Loon kon de reparatie afronden met dank aan mede-debutant Dave Klaassen, die ook met een Red-Lined wagen rijdt. “Hij had een kogel bij die ik niet had. Het is bij zijn auto net iets anders, maar de kogel die erin zat was wel hetzelfde. Daar heb ik het mee kunnen maken. Hij was de redder in nood, ik sta bij hem in het krijt.” Het was, zo concludeerden de ervaringsdeskundigen achteraf, een echte Dakar-dag. “Het eerste stuk was niks aan, alleen maar stenen en bulten”, reageert Van Loon. “Daarna werd het mooi met lange duinen, maar dat eerste deel was echt niks. Ik hoop niet dat ze dit als een opwarmertje beschouwen, dan krijgen we nog wat. Ik sprak net iemand die zei dat hij vorig jaar in de hele Dakar niet zo’n zware dag gehad heeft. We gaan morgen ons best weer doen en dan zien we het wel.”

Het voornemen van het Rainbow Truck Team was om zo min mogelijk in het donker te rijden. Dat bemoeilijkt immers de zaken alleen maar. In de eerste etappe van de Dakar Rally 2023 slaagde Gerrit Zuurmond er net niet in om bij daglicht de finish te bereiken. Maar veel scheelde het niet. “Een half uurtje of zo.” De etappe van 368 kilometer op Nieuwjaarsdag was nauwelijks een opwarmertje te noemen. Het was gewoon een stevige en serieuze proef, met allerlei soorten terrein en omstandigheden. “Ze hebben het meteen goed aangepakt”, merkte Zuurmond. “We hebben echt goed doorgereden, maar we kwamen toch in het donker te rijden.” Grote problemen kwam Rainbow onderweg niet tegen, maar er waren wel kleine dingetjes die wat tijd kostten. “We zijn een klein kwartier verloren doordat we een waypoint niet konden vinden. En we hadden een kwartiertje nodig om een duin op te komen. We moesten een paar keer aanzetten, maar het is wel gelukt”, somde Zuurmond op. “En we hebben William van Groningen geholpen. Die had meerdere kapotte banden en heeft er eentje van ons geleend. Dat is dan net dat half uur dat we in het donker hebben gereden. Jammer.” Ondanks dat was Zuurmond zeker niet ontevreden. Hij kon lekker rijden, ook in de duinen, al was het zand door eerdere regenval taai en zwaar. “Maar we zijn overal goed doorheen gekomen en met een tempo waar we niet over mogen klagen. We hebben veel mensen met problemen gezien. Dat hebben wij allemaal niet gehad. We zijn netjes binnen de top 20 gefinisht en daar zijn we voor een eerste dag heel tevreden over.” De tweede etappe brengt Rainbow noordwaarts naar Al Ula. De wedstrijdproef is 430 kilometer.

Igor Bouwens, Syndiely Wade en Ulrich Boerboom blikken heel tevreden terug op hun eerste etappe in de Dakar 2023. Ze legden beslag op de twaalfde plaats, die tegelijk hun nieuwe stek in het klassement wordt. Doordat ze in de proloog op oudejaarsdag een Japanner naar de finish hadden gesleept en zo zelf veel plaatsen hadden verloren, moesten Igor Bouwens en co zondag in de achterhoede vertrekken. Maar ze reden een constant tempo, konden alle valstrikken ontwijken en kwamen aan met de dertiende tijd. Dat werd nog de twaalfde toen hun Japanse vriend Sugawara gestraft werd voor het missen van een waypoint. De Iveco T-Way van Gregoor Racing eindigde op 52’26” van de ritwinnaar, de Tsjech Marcin Macik (Iveco). Van de 44ste plaats is hij opgerukt naar de 12de. “We zijn rustig vertrokken, niet vol op het gas om vooral geen banden stuk te rijden, wat heel belangrijk is in deze Dakar”, zegt Ulrich Boerboom, de boordwerktuigkundige van Igor Bouwens. “Rond kilometer 50 hebben we veel vrachtwagens gezien die hun banden stuk hadden gereden op het rotsige en bochtige parcours. De navigatie van Syndiely was honderd procent in orde, we hebben niets gemist. Zo zijn we naar we een heel goede tijd gereden.” Maandag staat de tweede etappe op het menu, een rit van het Sea Camp naar Alula. Het wordt een dag van 589 kilometer, waarvan 430 tegen de chrono.

Maik Willems heeft de Dakar Rally het liefst zo zwaar mogelijk. Wat dat betreft werd de ondernemer zondag op zijn wenken bediend door de organisatie. Werkelijk alles kwam voorbij in de 386 kilometer lange etappe met start en finish in het Sea Camp. En bovenal was het een aardig potje afzien voor mens en machine. De eerste etappe van de Dakar Rally 2023 werd aangekondigd als een opwarmertje, maar dat was het allerminst. Terwijl de avond over het Sea Camp viel, waren er nog heel wat deelnemers ‘buiten’. Willems liep wat vertraging op na de proef, maar genoot met volle teugen van de eerste lange dag. “Het was een dag om warm van te worden en wel op twee manieren”, vertelt hij. “Het was inspannend en ook hartverwarmend, het was echt een geweldige rit. Er zat ontzettend veel in. We begonnen met wat zand en toen echte stenen, ook met stukjes trial. Daarna kregen we een paar duintjes, maar dat was toch wel serieus. Het was nat, dus niet heel moeilijk. Maar wel behoorlijk steil op bepaalde stukken, dat was mooi. Toen weer wat stenen en toen dachten we dat het ongeveer gehad hadden, maar na de neutralisatie lag er nog een portie duinen. Dat was ook serieus spul.” In de laatste negentig kilometer kwamen veel deelnemers in de problemen. Willems genoot met volle teugen van een serieuze uitdaging: “De klap op de vuurpijl was een ouderwets grote zandbult en daar moest je echt even nadenken hoe we omhoog zouden komen. Recht omhoog lukte niet, daar was het te moeilijk voor. Je moest echt stapsgewijs bedenken hoe je omhoog zou komen. Dat was echt mooi, ik moest vol aan de bak om het te halen.” Een punt van zorg was dat Willems op zestig kilometer van het eind van de etappe al drie lekke banden moest vervangen. Daardoor ging de snelheid er in de laatste fase iets meer uit. “Tien kilometer voor het eind ging ook de laatste eraan, maar als je dan voorzichtig genoeg bent kom je wel bij de finish”, aldus Willems. “We zijn rustig door het eind van de proef gegaan en hebben bij de finish gewacht tot iemand ons een band kon lenen. Na een uur kwam een Engelsman langs, maar die had z’n banden ook al op. Dave Klaassen kwam langs en die had nog banden over en die hebben we kunnen lenen om thuis te komen. Het was een mooie dag, echt een hartverwarmend begin van de Dakar.” Maandag staat er een etappe van 431 kilometer op het programma voor Maik Willems en Rob van Pelt.

De aftrap voor de Dakar Rally 2023 is uitstekend verlopen voor de équipe van Fried van de Laar Racing. Met de zevende tijd aan het einde van de 368 kilometer lange eerste etappe was Ben van de Laar dik tevreden. “Dat is gewoon top!” De etappe begon en eindigde in het Sea Camp, maar kende onderweg veel wisselingen van omgeving. “Alles zat er wel zo’n beetje in”, zag Ben van de Laar. “Mooie valleien, veel stenen, snelle tracks, maar ook duinen. Het was mooi opgebouwd, beginnend met level 1-duintjes, via level 2 naar level 3. Prima om erin te komen.” Waar Ben en Jan van de Laar en Dolf Huijgens overal relatief gemakkelijk doorheen bolden, hadden anderen best wat moeite. “We zagen auto’s en trucks die vast zaten in de duinen, of andere problemen hadden. Gert Huzink stond muurvast onderin een duinpan, Vick Versteijnen had motorproblemen. Dat zag er niet best uit. Helemaal in het begin hadden we Pascal de Baar al zien staan met brandblussers naast de auto. Het is niet leuk om zo de Dakar te beginnen, maar voor ons was het een teken dat we goed bij de les moesten blijven.” De strategie van de mannen is om niet teveel risico’s te nemen en te blijven rollen. Toch weten ze het tempo er goed in te houden. Aan de finish was de Iveco maar 28 minuten verloren op etappewinnaar Martin Macik, eveneens met een Iveco. “De truck heeft zich echt goed gehouden. Ik ben heel tevreden. De zevende plaats is voor ons gewoon top.” De tweede etappe, op 2 januari, gaat over 430 kilometer in noordelijke richting. De finish is bij het bivak in Al Ula.

Een brandje aan boord van de Renault dwong Pascal de Baar al vroeg in de eerste etappe van de Dakar Rally 2023 tot stoppen. De brand was net achter de cabine van de #507. De crew kon het snel blussen, maar kon niet voorkomen dat de truck dusdanige schade opliep dat die uit de proef moest worden gesleept. Gert Huzink was op weg naar de tweede tijd in de etappe van 368 kilometer, maar kwam in de slotfase in een duinpan terecht, waardoor hij veel tijd verloor. Adwin Hoondert kwam op de kant terecht in de duinen. De openingsetappe van de Dakar 2023 op Nieuwjaarsdag was niet erg gelukkig voor het Riwald-team. Pascal de Baar en zijn bemanning zagen kort na de start bij het Sea Camp het olielampje oplichten. “Op 17 kilometer in de proef”, vertelt De Baar. “Marcin zag de vlammen al uit de zijkant slaan. We hebben vier brandblussers leeggespoten en daarmee konden we de vlammen net aan doven.” Vermoedelijk is een olieleiding losgeschoten, waardoor olie op de turbo terecht kwam. Bij de brand werden leidingen en kabels beschadigd, waardoor de truck niet meer kon starten. De Renault moest uit de proef worden gesleept. In het bivak wordt geprobeerd de schade te herstellen. “Pas als de leidingen en kabels zijn gemaakt, weten we of de motor nog start”, zegt De Baar. “Als dat lukt, kunnen we starten. Weliswaar buiten competitie, maar dagsuccessen zijn dan nog wel mogelijk en we kunnen Gert bijstaan. Teleurstellend is het wel. Hier ben je het hele jaar mee bezig, met alles in topconditie krijgen voor deze wedstrijd en dan gebeurt na 17 kilometer zoiets.” Gert Huzink verloor in de eerste etappe bijna een uur op etappewinnaar Martin Macik. Dat was onverwachts omdat tot het voorlaatste meetpunt de #520 beslag leek te gaan leggen op de tweede plaats. “Vanaf het begin zijn we er voor gaan zitten”, vertelt Huzink. “We hadden ons voorgenomen deze etappe te winnen. We hebben op een zeer hoog tempo gereden: op de limiet en soms iets erover, maar het paste allemaal net. Harder dan dit ging de truck ook niet. We reden redelijk lang in het stof van Martin van den Brink, en hebben hem ingehaald. Als je een De Rooy Iveco kunt inhalen, weet je dat het hard gaat. Daarna reden we in het stof van Ales Loprais, maar die tweede plaats leek zeker binnen handbereik.” In de slotfase van de etappe reed de truck in de duinen echter iets te ver naar rechts. “We gleden een duinpan in en kwamen terecht tegen een rotswand. Daardoor scheurde de band. Het was nogal een ingewikkelde plek om de band te wisselen. Dat heeft drie kwartier gekost. De schade hebben we kunnen repareren en we konden op eigen kracht weer uit de pan komen. En passant hebben we ook nog een auto op de wielen gezet, die daar ook in was gegleden. We zijn rustig in het donker naar de finish gereden.” Daar bleek Huzink veertiende te zijn met een achterstand op Macik van 57.51. Loprais, in wiens stof Huzink een tijdlang reed, werd tweede op 4.46. Adwin Hoondert kwam eveneens in een duinpan terecht in de slotfase van de etappe. “Door een fout van de organisatie mochten wij pas laat starten, terwijl we in de proloog zestiende waren geworden. Daardoor kwamen we in het stof en in het donker te rijden. Trucks die ons probeerden te helpen, kwamen niet boven. Het is steil en kapot gereden.” De tweede etappe voert het Riwald-team op 2 januari naar Al Ula, in noordelijke richting. De wedstrijdproef bedraagt 431 kilometer.

Tijdens de eerste etappe, een loop rondom het Sea Camp van 367 kilometer, kiest Erik van Loon ervoor om behouden van start te gaan en zich te richten op een terugkeer in de top tien. Door enkele navigatiefouten komen Erik en Sébastien Delaunay niet verder dan de 13e positie. Bij Anja van Loon en Dmytro Tsyro verloopt de dag beter, zij worden 26e in de moeilijke openingsetappe. “Er had zoveel meer ingezeten,” zegt Erik. “We hebben aan het einde zeker vijf minuten verloren en hebben een waypoint gemist. Het rijden ging goed vandaag en de Toyota Hilux voelde heel erg goed aan! Dus hopelijk gaat morgen alles goed en kunnen we naar de top 8 toe, de potentie is er. We hebben eigenlijk de hele dag in de top tien gereden en we kwamen van ver, ook een aantal auto’s ingehaald vandaag.” “We zijn er!” vertelt Anja. “Het ging eigenlijk heel erg goed. We zijn als 37e gestart en hebben zeker 7 andere buggy’s ingehaald. We hebben geen risico genomen, want het is gewoon moeilijk en we willen finishen. We hebben 1 lekke band gehad, dus eigenlijk geen problemen voor ons. Met de 26e tijd ben ik dan ook heel erg tevreden. Dmytro heeft het goed gedaan, de Can-Am is goed. Op naar morgen! Ik heb er zin in.” De tweede etappe gaat van Sea Camp naar Al-Ula en gaat over 430 kilometer. Het is de etappe met het minste zand en veel tracks. De navigatie belooft daardoor lastig te worden over de “rotsvelden” en door mooie canyons. Volgens de organisatie is het wellicht de mooiste etappe van deze Dakar. De eerste auto start om 10:05 uur (8:05 uur Nederlandse tijd) en wordt rond 14:15 uur (12:15 uur Nederlandse tijd) aan de finish verwacht. De rally is te volgen via https://www.dakar.live.worldrallyraidchampionship.com/en/car/.

Rokas Baciuška pakt zijn tweede dagzege op rij in de T4-categorie. De Litouwer is iets meer dan twee minuten sneller dan Eryk Goczał, de jongste telg van de familie Goczał, Pau Navarro wordt derde. Bij de T3’s is de Belg Guillaume de Mevius tot 90 km voor de finish de snelste, maar moet de winnaar van 2022 uiteindelijk voor zich dulden. Francesco Lopez Contardo wint de etappe, de derde tijd is voor Seth Quintero. Bij de T4’s wisselt de leiding gedurende de etappe continu. Rodrigi di Luppi Oliveira opent als snelste, maar zakt terug naar de 5e tijd. De 4e tijd is er voor Michal Goczał. In het algemeen klassement ziet de top vijf er hetzelfde uit: Baciuška, Eryk Goczał, Navarro, Michal Goczał en Di Luppi Oliveira. De snelste Nederlander is Paul Spierings op de 22e positie. Hij is 43 seconden sneller dan Jeffrey Otten die 23e wordt. Gert-Jan van der Valk wordt 25e. In het T3-klassement lijkt de zege voor De Mevius te zijn, maar na 277 kilometer valt hij terug met de OT3 naar de 5e tijd. Hij klimt terug naar de 2e tijd, de Belg zal echter balen van het verlies. De overwinning gaat naar Francesco Lopez Contardo, gevolgd door De Mevius en Quintero. De vierde tijd is voor Austin Jones en Ignacio Casale maakt de top vijf compleet. Hans Weijs werd gisteren 5e, maar verliest vandaag veel tijd. De Nederlands rallykampioen wordt 19e. De 26e tijd is voor Anja van Loon. Roger Grouwels staat stil met de Arcane in het laatste gedeelte van de etappe.

Michel Kremer en Thomas de Bois waren zondagmiddag veel te vroeg terug in het bivak van het Sea Camp. In de eerste honderd kilometer van de etappe rook het duo iets vreemds en een paar tellen later stond de Century CR6-bolide in lichterlaaie. Het avontuur van beide heren is daarmee vroegtijdig ten einde gekomen, maar prijzen zich gelukkig dat ze heelhuids uit de auto konden komen. Kremer stuurde de wagen in de eerste kilometers naar een keurige 63ste tijd bij het eerste tussenpunt. Er moest nog een lekke band gewisseld worden, maar ook dat bracht de mannen niet van de wijs. “De focus was er, we zaten heel goed in de flow”, zegt Kremer. Niet veel later ging het mis. “We begonnen wat te ruiken in de auto. Thomas keek even en het volgende moment riep hij: ‘We staan in de brand, we staan in de brand!’ We zijn uit de auto gesprongen, daarbij heb ik volgens mij mijn ribben gekneusd. Daar heb ik veel last van. Het ging zo verschrikkelijk hard met de brand, niet normaal.” Er is niets overgebleven van de Century. “De auto is volledig afgebrand, ik ben blij dat wij er heelhuids uitgekomen zijn”, aldus Kremer. “Ik denk dat we het niet gered hadden als we nog honderd meter verder gereden waren. Het ging zo verschrikkelijk hard. We weten niet wat de oorzaak is.” De Bois valt hem bij: “We werden compleet verrast, ik weet niet of we hier zo hadden gestaan als we honderd meter later gestopt waren. Dit doet gewoon pijn, het is heel teleurstellend. Ik weet gewoon dat de auto, de ervaring die we hebben, de samenwerking met Michel.” De ervaren navigator zag dat Kremer ondanks zijn beperkte ervaring gewoon de potentie had om de Dakar te finishen. “Hij rijdt op een natuurlijke manier, het was zo mooi geweest om dat meer te laten zien. Uiteindelijk is het doel om de finish te halen, dat je op zo’n lullige manier uitvalt en gelijk ook een auto afschrijft. Dat je zo keihard afgestraft wordt, dat doet echt pijn. Het enthousiasme van Michel is zo mooi. Ik word er zelf ook blij van, maar het is zijn eerste Dakar. Dat het dan zo gaat… Mag ik het zeggen? Dat is gewoon kut.” “We zullen er de komende tijd nog flink ziek van zijn”, zegt Kremer, die stiekem toch ook alweer uitkijkt naar de volgende editie. “Ik beloof je: ik kom terug.”

Martin Macik (Iveco) heeft met verve de openingsetappe van de Dakar 2023 op zijn naam geschreven. De Tsjech leidde van start tot finish. Dat is extra knap omdat hij dus ook de proef moest openen bij de trucks. Zijn landgenoot Ales Loprais (Praga) legde beslag op de tweede plaats. Mitchel van den Brink werd met zijn Eurol Team De Rooy-Iveco knap derde. De Nederlanders presteerden wisselvallig in de eerste etappe, een rit van 368 kilometer tegen de klok. Janus van Kasteren ging veelbelovend van start, maar de kopman van Team De Rooy viel halverwege terug. Hij finishte met zijn Iveco uiteindelijk op ruim 16 minuten van Macik op de zesde plaats. Wereldkampioen Kees Koolen finishte als zevende, net voor de Iveco van Fried van de Laar Racing. Gert Huzink, als negende truck gestart, deed aanvankelijk ook een gooi naar een toppositie. Hij had zicht op de tweede plaats, maar de Renault-coureur verloor in de slotfase veel tijd toen hij in een duinpan terecht kwam. Hij finishte op bijna een uur van Macik. Het was al geen gelukkig begin van de Dakar voor het Riwald-team: Pascal de Baar moest al na 20 kilometer de handdoek gooien. De schade na een brandje achterin de Renault kon niet in de proef worden gerepareerd.