Ronald van Loon vroegtijdig uit de proef: “We geven niet op”
Ronald van Loon en Erik Lemmen hebben maandag de tweede etappe van de Dakar Rally niet uitgereden. Al vroeg in de etappe ging het mis met grote schade ten gevolg. Via de openbare weg kwam het duo van Oase Motorsport uiteindelijk in het bivak van Al’Ula.
De 431 kilometer lange special stage werd door toprijders omschreven als de zwaarste Dakar-proef van de afgelopen jaren. Maar voor Ronald van Loon, die bij de auto’s al ver naar achteren moest starten, was het vrijwel niet te doen. “Het was eigenlijk om te janken”, zegt Van Loon. “Het parcours was dusdanig kapot gereden, er lagen zoveel stenen dat onze auto met een starre achteras het eigenlijk niet aankan. Er is op den duur een bout uitgelopen waardoor de hele as kantelde. Alle schokbrekers braken af, de aandrijfas ging kapot. Toen was het klaar. We hebben drie uur staan knutselen met tie-wraps en ratels. We hadden maar één optie en dat was om zo snel mogelijk uit de proef naar de weg te komen. We hebben twintig kilometer off-road naar de weg gereden en toen naar het bivak. We zijn over de finish gekomen, maar sinds kilometer zestig hebben we geen waypoint meer gepakt.”
Er staat veel straftijd voor het missen van waypoints en met een te groot aantal ontbrekende waypoints kan de organisatie zelfs besluiten om de betreffende deelnemer uit de wedstrijd te halen. Van Loon heeft echter een starttijd gekregen voor de special van dinsdag, maar het is de vraag of ze nog ‘echt’ in competitie zitten. Zo niet, bestaat er in de Dakar Rally nog een Experience-klassement. “Ook dat wordt nog een dingetje”, gaat hij verder. “Zoals het nu voor staat met het team waar we hier mee zijn, als we nog zo’n dag hebben liggen we er allemaal uit. Dan zijn de achterassen op. Door de stenen slijten de achterassen zo extreem hard, ze hebben bij alle auto’s al die assen moeten vervangen. Ze rijden al sinds 2014 met deze auto’s in de Dakar Rally, maar dit is nog nooit gebeurd.”
Het reglement in de Dakar Rally is de afgelopen jaren veranderd dat de auto’s van de topteams nu ook met grotere wielen mogen rijden. “Het betekent ook dat die auto’s diepere geulen creëren”, legt Van Loon uit. “De sporen zijn zo diep dat onze auto de hele dag stenen kopt. Dat gaat om duizenden stenen. Als het zo kapot gereden is, dan blijft het spul gewoon niet heel.”
Van Loon piekert er niet over om op te geven. “Nee, we zijn er nu toch”, glimlacht hij. “Dan kunnen we net zo goed doorgaan. Zolang de auto rijdt en we de onderdelen hebben, gaan we door. Als er een mogelijkheid is, geven we zeker niet op.”
