Dakar 2023

Tijdens achtste etappe van de Dakar Rally rijdt Martin Macik naar zijn derde dagzege. In zijn Iveco begint de Tsjech het snelste, maar Mitchel van den Brink is na 200 kilometer het snelste. Uiteindelijk slaat Macik aan het einde van de proef zijn slag. Met nog 100 kilometer te gaan is Macik weer sneller dan Mitchel van den Brink, aan de finish is het verschil tussen beiden slechts 59 seconden. De derde tijd is voor Ales Loprais. Daar zal Loprais tevreden mee zijn, hij is sneller dan de nummer 2 in het klassement, Martin van den Brink, en ook sneller dan de nummer 3, Janus van Kasteren. Pascal de Baar pakt de 4e tijd, Martin van den Brink de 5e tijd. Het tijdsverlies van Martin van den Brink en Janus van Kasteren is iets meer dan een kwartier vandaag. In het klassement leidt Loprais dus voor Martin van den Brink en Van Kasteren. Macik komt tot 47 seconden achterstand op Van Kasteren op de 4e plek. Mitchel van den Brink staat 5e. De andere Nederlanders zijn nog onderweg. Ben en Jan van de Laar lijken bezig te zijn met een topdag, na het tijdsverlies van gisteren noteren zij top-tien-tijden.

Na twee dagen met problemen en tijdsverlies voor de Audi van Carlos Sainz, vecht “El Matador” zich terug. Hij wint de 8e etappe en is anderhalve minuut sneller dan Sébastien Loeb. Echter, de Spanjaard krijgt een tijdstraf van 5 minuten en valt terug naar de derde tijd. De winst is voor Loeb. Loeb kruipt richting het podium toe en staat nu vierde in het klassement. De tweede tijd is er voor klassementsleider Nasser Al-Attiyah die daarmee een paar minuten uitloopt op de nummer 2. Henk Lategan noteert de vierde tijd en loopt daarmee een beetje uit op Lucas Moraes, de nummer 3 van het klassement. Moraes zal in de tweede week van de rally in de spiegel moeten kijken, want het verschil tussen de Braziliaanse debutant en Loeb is geslonken tot 32 minuten. Na de tegenslagen voor Loeb in de eerste week is de Fransman bezig om zich terug te knokken naar het podium. Door de snelle tijd van Loeb verliest Giniel de Villiers de 4e plaats in het klassement, hij staat nu vijfde en heeft een matige dag. De Zuid-Afrikaan verliest een half uur op Sainz. De verrassende nummer vijf vandaag is Jakub Przygonksi. De Pool rijdt met een nieuwe MINI John Cooper Works Plus en behaalt zijn beste dagresultaat. Pryzgonski had problemen in de tweede etappe en viel daardoor terug in het klassement. De winnaar van gisteren, Yazeed Al Rajhi, moet openen en komt niet verder dan de 9e tijd. De Nederlanders zijn nog onderweg en het lijkt erop dat Tim en Tom Coronel bezig zijn met een goede etappe, na de crash gisteren. Zij noteren tussentijden in de top 30, maar moeten nog een heel eind tot de finish.

Ross Branch heeft de achtste etappe van de Dakar Rally bij de motoren gewonnen. De coureur uit Botswana was Mason klein nipt te snel af na een mooi duel gedurende de 346 kilometer lange etappe. Klein was aan de finish 1.33 minuten langzamer en leek even de leiding in het klassement overgenomen te hebben. Dit werd later gecorrigeerd door een tijdstraf van 2 minuten voor Klein. Hij had te snel gereden op de verbinding. Daniel Sanders werd daardoor tweede voor Klein. De Australiër werd geplaagd door ziekte, maar lijkt redelijk hersteld. Pablo Quintanilla en Adrien van Beveren maakten de top-vijf compleet voor Michael Docherty, de rijder uit de renstal van Henk Hellegers. Howes had met zijn collega’s Toby Price en Luciano Benavides de grootste moeite om de proef te openen. Howes gaf zo’n 15.06 minuten toe op de leider in de wedstrijd, maar staat nog aan de leiding in het klassement. Zijn voorsprong op Mason Klein en Kevin Benavides is nu 1.13 minuut. De verschillen in het klassement zijn sowieso speelbaar. De eerste acht rijders staan binnen tien minuten van de leider. Het belooft veel goeds voor de tweede week van de Dakar Rally.

Voor de auto’s en de trucks is de 8e etappe het tweede deel van de marathonetappe. Voor de motoren en quads wordt het weer in het ritme komen na een extra dagje rust, uitgezonderd van de verbinding. Na deze etappe lonkt de rustdag en die is welkom na een zeer zwaar begin van Dakar 2023. Met 345 kilometer voor de boeg belooft ook de 8e etappe geen makkelijke te worden. Na de finish is er nog een verbinding van 383 kilometer naar de Saoedische hoofdstad. De proef is een mix van zand, duinen, gravelpaden en stenen. Een proef vol variatie, maar dus ook een proef vol kansen en risico’s. De eerste motor start om 7:20 uur lokale tijd waar de eerste auto om 9:40 uur de stage start. Naar verwachting gaat de snelste auto er een dikke drie uur over doen, de motoren zullen een half uurtje meer tijd nodig hebben.

Een vermoedelijk kapotte zuiger heeft Rainbow gedwongen uit de wedstrijd van de Dakar Rally 2023 te stappen. Bij de finish van de zevende etappe zagen Gerrit Zuurmond, Tjeerd van Ballegooij en Klaas Kwakkel dikke zwarte rook en olie uit de uitlaat van de MAN komen. “We gaan morgen niet starten”, zei Zuurmond. “Dat we de motor kapot draaien is dan een zekerheid. De vraag is alleen of het na 10 of na 1000 kilometer is.” Dat risico wilde Zuurmond niet nemen en dus nam het team de lastige beslissing om uit de wedstrijd te stappen en na de rustdag, die is maandag, buiten competitie weer in te stappen. Dat geeft de monteurs een dag extra om de motor na te kijken en te reviseren en repareren wat er gereviseerd en gerepareerd kan en moet worden. “Het is heel jammer, maar de enige keuze die we hebben”, zei Zuurmond. Rainbow neemt afscheid van het klassement vanaf de vijftiende plaats.

De zevende etappe was niet de meest fortuinlijke voor Fried van de Laar Racing. Op ongeveer 150 kilometer in de wedstrijdproef ging de Iveco van Jan en Ben van de Laar en Dolf Huijgens op de kant. Het duurde lang voordat de truck weer op de wielen stond en de ergste schade was hersteld. Daarna werd het een race tegen de klok om de truck te repareren. “We zijn allemaal oké”, liet Ben van de Laar weten. “Het ging niet hard, maar we lagen wel op een moeilijk punt, waar eigenlijk geen vrachtwagen meer wilde komen. We lagen met de neus schuin naar beneden, dus echt onmogelijk. Ad Hofmans, de tweede truck van Team De Groot, heeft ons eruit gehaald.” Doordat de truck zo slecht lag, was de schade groot. De motorolie was eruit gelopen, alle ruiten waren stuk, de veerbladen waren gebroken, de versnellingsbak deed raar. “Het kostte al een uur sleutelen op de proef om weer te kunnen rijden”, vertelt Ben, zwart tot de ellebogen. Het laatste stuk zette de équipe Van de Laar er wel stevig de sokken in om niet nog meer tijd te verliezen. Met de 27ste tijd, op bijna drie uur achterstand, kwamen ze aan de finish. In het klassement staan ze nog gewoon negende. Een extra uitdaging was dat er na de etappe maar twee uur de tijd was om de voertuigen te servicen, dus alleen de meest noodzakelijke reparaties konden worden gedaan. Een voordeel was wel dat monteurs van andere teams, die al klaar waren, konden helpen en dat ook massaal deden. Zelfs de teammanager van Team De Rooy hielp mee om in twee uur tijd zoveel mogelijk te kunnen doen. “De truck is weer helemaal gefikst”, liet Ben weten vanuit het marathonbivak in Al Duwadimi waar de deelnemers de nacht doorbrengen. “De monteurs hebben top werk geleverd en iedereen hielp mee. Er is zelfs een nieuwe voorruit ingegaan. Morgen gaan we er weer als nieuw tegenaan.” De achtste etappe, terug naar Riyadh, is in totaal 824 kilometer waarvan 346 kilometer tegen de klok.    

“Een perfecte dag”, noemde Adwin Hoondert de zevende etappe van de Dakar 2023. “Zolang we in het licht kunnen rijden, is er geen centje pijn en niks aan de hand.” En dat lukte deze keer, een uur voor het donker werd zelfs. Dat leverde Hoondert zowaar de twaalfde tijd op. “Dan zie je wat we werkelijk kunnen.” Hoondert was als 37ste truck gestart, maar bij 140 kilometer was hij de twintigste en bij de verplichte stop op kilometer 196 had hij er nog eens vier ingehaald. “Het waren mooie rallypaden, lekker breed bovendien dus het was goed inhalen; helemaal mijn dag”, vertelde Hoondert bij het servicepark, waar de monteurs twee uurtjes hadden om de truck gereed te maken voor etappe 8. “Als we maar in het licht kunnen rijden, gaat het perfect. Ook de duinen. Die waren best heftig, maar bij daglicht knallen we er zo doorheen. Foutloos.” Navigator Jasper Riezebos was ook te spreken over de dag. “Op dit soort paden merk je dat Adwin een rallycoureur is. Het ging zo vloeiend en makkelijk. De duinen waren eerst laag, maar werden gaandeweg de proef steeds hoger. Op sommige plaatsen was het zo verrot gereden, dat we een nieuw spoor moesten trekken. Maar nu we konden zien waar we reden en wat we deden, was dat geen probleem.” Het was niet voor iedereen een probleemloze dag en vanuit de achterhoede konden Hoondert en zijn mannen dat goed zien. “De een na de ander”, zag Hoondert. “We zagen de auto van Erik van Loon staan, helemaal verfrommeld. En een berg buggy’s. Rainbow stond een buggy te helpen. En later zagen we de Iveco van Van de Laar op de kant liggen. Daar stond Ad Hofmans al bij en die had ze net weer op de wielen, dus daar zijn we niet bij gestopt.” Met de twaalfde tijd was Hoondert in zijn nopjes, ook al heeft hij er weinig aan. Vanwege de indeling als snelle assistentie moet hij ook de achtste etappe gewoon weer in de achterhoede starten. De achtste etappe, terug naar Riyadh, is in totaal 824 kilometer waarvan 346 kilometer tegen de klok. Volbrengen ze die, dan hebben ze de rustdag gehaald. Die is maandag.  

De Dakar 2023 wordt elke dag lastiger, voor iedereen en ook voor Igor Bouwens. In de zevende etappe ging hij net als vrijdag op zijn zij, met veel tijdverlies tot gevolg. Bouwens werd 25ste op ruim 2 uur en blijft nipt in de top-tien. De zevende rit werd gewonnen door de Nederlander Janus van Kasteren (Iveco). De Tsjech Ales Loprais (Praga) werd tweede en heroverde de leiding in het klassement. Igor Bouwens, Syndiely Wade en Ulrich Boerboom begonnen degelijk aan de rit en lagen bij de eerste tussenpunten in tiende stelling. Maar daarna ging het fout. Net als gisteren rolde de truck op zijn zij, dit op de linkerflank. Een Italiaanse concurrent trok de Iveco weer op zijn wielen en met veel vertraging kon het trio van het Gregoor Racing Team verder naar de finish. Ze noteerden de 24ste tijd op 2u32’ van Van Kasteren. Ondanks de dubbele tegenslag van vrijdag en zaterdag blijft Bouwens nipt op de tiende plaats. “Ik denk dat ik te snel heb gereden en op de top van een duin ben ik op mijn kant gegaan”, zegt Igor Bouwens. “Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ik had het nog nooit meegemaakt, en nu overkomt het me twee keer in twee dagen. Ik ga mijn rijstijl moeten aanpassen om de finish te halen. Een Italiaans team was snel bij ons om ons recht te trekken en zij hadden gelukkig snel gezien dat de uitlaat in vuur stond. Zij hebben alles geblust, anders was de truck misschien in de vlammen gebleven. Daarna wou de motor niet meer starten en hebben we anderhalf uur moeten wachten tot onze landgenoot Dave Ingels ons remreiniger kon geven om daarmee weer te starten. Zo zijn we toch aan de finish geraakt en we denken zondag weer te kunnen starten na wat uitdeuk- en laswerken. We hadden ook weer een kapotte voorruit, maar dat kwam door een steen die een andere deelnemer opwierp. In het klassement blijven we op de beoogde tiende plaats. Als we die vasthouden tot de rustdag, denk ik dat we nog een plaats of twee kunnen winnen in de tweede week.” Zondag staat opnieuw een etappe van meer dan 800 kilometer gepland, de laatste voor de rustdag.

Niks mis met de zesde tijd in de zevende etappe van de Dakar Rally 2023, maar achteraf had Pascal de Baar toch het idee dat hij wat had laten liggen. “Het had iets harder gekund”, meende De Baar. “In het eerste stuk van de proef heb ik misschien te mooi gereden. Ik weet niet waarom.” Aan de finish van de 333 kilometer lange zevende etappe, van Riyadh naar Al Duwadimi, bleek dat de Riwald-coureur 26 minuten meer nodig had gehad dan etappewinnaar Janus van Kasteren. “Eigenlijk dacht ik dat we wel goed gingen, maar bij de verplichte pauze op kilometer 196 zag ik dat Kees Koolen 6 minuten had gepakt op ons. Dat vond ik niet kunnen, dus we zijn er even goed voor gaan zitten en hebben een tandje bijgeschakeld.” Bij de finish was De Baar 20 minuten sneller dan Koolen, dus die opzet was geslaagd. De zevende etappe was een harde, oordeelde De Baar. “Hij deed pijn. Stenen, gaten die je niet zag aankomen, dat soort geintjes. Er kon veel fout gaan en dat bleek ook wel. Vlak voor de finish zagen we Tim en Tom Coronel op drie wielen. Die hebben we vanaf de finish op sleeptouw genomen naar het servicepark. Het is niet voor het eerst dat die jongens erachter hangen bij mij, dus dit kon er ook wel bij.” In het servicepark mocht er twee uur gewerkt worden aan de Renault. Daarna moesten de monteurs terug naar Riyadh en De Baar en zijn bemanning naar Al Duwadimi, waar de truck in het parc ferme moet. De achtste etappe, terug naar Riyadh, is in totaal 824 kilometer waarvan 346 kilometer tegen de klok.

De Red-Lined Nissan Navarra is wel toe aan een goede onderhoudsbeurt, merkt Dave Klaassen. De zevende etappe van de Dakar Rally stond voor Klaassen en zijn navigatrice Tessa Rooth bol van kleine probleempjes, maar toch is er weer een etappe afgevinkt en kan het duo richting het marathonbivak. “We mogen niet zeuren, maar al die onzin was wel kenmerkend voor onze dag”, zegt Klaassen. Een klapband, de airco, een snaar, de versnellingsbak. Het materiaal krijgt in de eerste week van de Dakar Rally aardig op zijn donder. Klaassen merkt dat ook aan zijn wagen. “Uiteindelijk zijn we zonder al te grote problemen binnengekomen, dat is gewoon een goede dag”, zegt Klaassen. “Al op de verbinding reden we verkeerd. Voor de start zette ik de auto uit en stapte ik uit om een sanitaire stop te maken, toen deed de auto het niet meer. We hebben nu drie startmotors geprobeerd, maar we denken dat het in de accu zit. Tien seconden voor de start begon er achterin iets gigantisch te blazen, dat was de duikfles. Die hebben we dichtgedraaid en toen konden we door. Dan ben je al uit je ritme voordat je echt gestart bent.” Dat was voor Klaassen ook een signaal. Anderen gingen in de fout, de coureur van Daklapack Rallysport besloot om geen grote risico’s te lopen. “Ik wil de auto dan niet ook nog afschrijven, dus ik ben kalm gebleven”, gaat hij verder. “Aan het begin kregen we veel stenen en heb ik echt rustig gereden, vervolgens kwamen we in de duinen en daar hebben we de banden verder afgelaten omdat ik al zag dat sommige mensen de aanloop moesten afbreken. Dat ging prima. De auto sloeg nog een keer af toen we de banden aan het aflaten waren. Toen moesten we tien minuten geduld hebben om de auto weer aan te krijgen. Daarna kwamen we nog een Nederlander tegen die zijn buggy niet meer aan de praat kreeg, daar zat het springtouw aan waardoor mijn auto weer afsloeg en we weer moesten wachten.” Op 300 meter voor de finish volgde er nog een klapband nadat het laatste deel van de proef bestond uit een ‘karrenspoor met verborgen stenen’. In het zicht van de haven werd er nog een band gewisseld. “Als je dat niet doet, kan zo’n kapotte band ook heel je bodywork ruïneren. Die paar minuten maken ons niet uit, dus we hebben net voor de finish nog even gewisseld. Er is best wel veel gebeurd, we hebben prima gereden en mogen niet zeuren. Maar het was een dag vol geneuzel.”

Ronald van Loon had de snelheid zaterdag goed te pakken in de zevende etappe van de Dakar Rally. De verklaring? Het was een prachtige proef vol afwisseling. Van Loon finishte op de 47ste plek met een achterstand van minder dan anderhalf uur op dagwinnaar Yazeed Al-Rajhi. De Dakar Rally heeft het programma voor dit weekend omgegooid. De servicevoertuigen kunnen niet naar het bivak van Al Duwadimi, maar de deelnemers wel. De organisatie maakte er daarom een marathonetappe van. Normaal gesproken is dat volledig zonder assistentie, maar nu kregen de teams onderweg naar het marathonbivak twee uur de tijd om het nodige onderhoud te plegen aan de auto. Ronald van Loon en Erik Lemmen gingen vlekkeloos door de zevende etappe. “Done and dusted”, zegt Van Loon in het servicepark. “Het was een hele mooie dag, dit was de mooiste tot nu toe. Heel veel afwisseling. We hebben zand, duinen en stenen gehad. De laatste 50 kilometer was stenen, de laatste 10 kilometer daarvan waren echt bochtige tracks. Tim en Tom hebben daar een foutje gemaakt, maar het was wel echt een mooi stuk waar je echt je best kon doen. Ik heb ook mijn best gedaan. We hebben vandaag sowieso harder gereden dan normaal, het was een vette etappe.” Veel deelnemers kwamen in de duinen in de problemen. “We zijn wel twee keer gestopt om de banden af te laten in de duinen, het waren level 2-duinen, iets moeilijker”, aldus Van Loon. “We zagen Van de Laar liggen, we hebben ze afgelaten en dan rijden we zo naar boven. Dat was ook zo.” In de duinen besloot Van Loon dan ook om een ander spoor te volgen dan de anderen. “We zijn naast de piste gaan rijden en dat was heel mooi, dan kun je prima door de duinen surfen.” Veel ingrijpende zaken waren er niet te doen voor de monteurs nadat Van Loon en Lemmen aankwamen in het servicepark. “We hebben geen bijzonderheden gezien, een beetje poetsen en dan kunnen we richting het tentje in Al Duwadimi”, sluit Van Loon af. Zondag staat er een etappe van 346 kilometer op het programma, maandag is het rustdag.

Na dagen ploegen door het zware Saudische zand, trof Maik Willems in de zevende etappe ‘eindelijk’ weer eens een normale proef aan. De routinier kwam zonder noemenswaardige problemen door de eerste helft van de geïmproviseerde marathon. De 334 kilometer lange zevende etappe van Riyadh naar Al Dawadimi bevatte zo’n beetje alle ingrediënten die Willems graag ziet op een mooie Dakar-dag. “Ik zou bijna willen zeggen, dit was eindelijk weer eens een normale etappe”, lacht de routinier. “Gewoon om en uur of vijf binnen en niet de hele dag dat gedoe. Een mooi stuk duinen, dat vond ik heel mooi. Ik had het niet verwacht, maar er zat toch een kilometer of zestig schitterende duinen in. Het was best moeilijk. Het was hartstikke leuk en veel snelle paden.” Op de stenen gingen meerdere coureurs in de fout. Na een crash moest Erik van Loon, de beste Nederlander in het klassement, de strijd verlaten. Willems nam op dit gedeelte van de proef weinig risico, er valt nu eenmaal weinig te winnen. “Het was niet echt gevaarlijk, je kunt het allemaal zo gevaarlijk maken als je zelf wilt. Er zaten een paar kronkelige stenen paden in. Als je daar gaat schuiven, kan het zeker misgaan. Als je niet te gek doet, dan was het vandaag prima te doen. Na aankomst bij de finish reden Willems en Van Pelt door naar een dorpje verderop waar het team tijdelijk hun kamp opgeslagen heeft. Daar kunnen de monteurs twee uur service verrichten voordat de bemanning van de Toyota Hilux zich naar het marathonbivak in Al Duwadimi begeeft. “Als je de monteurs vijf uur geeft, maken ze het vol. Deze twee uur maken ze tot de laatste minuut vol, maar grote dingen zijn er niet te doen. Dat is zeker.” Vanuit het marathonbivak staat er zondag een etappe van 346 kilometer op het programma. Daarna is het maandag rustdag.

“Er kwam geen einde aan, we bleven maar rollen. Vier, vijf, zes keer? Ik weet het niet.” Een zandheuveltje op ongeveer 5 kilometer van de finish van de zevende etappe lanceerde de Century met Tim en Tom Coronel aan boord. De auto landde uiteindelijk op drie wielen en miste een wiel en de helft van het bodywork, maar de inzittenden zijn in orde. “De Dakar is de Dakar: onverbiddelijk”, constateerde Tim. “Het was een zandbultje van niks. We reden 160, 170 en werden gelanceerd.” De schade aan de auto was aanzienlijk. De diverse onderdelen lagen overal verspreid. De hele linker voorkant van de auto was afgebroken. Nadat ze de hele boel weer bij elkaar hadden gescharreld, de schade hadden opgenomen en van de eerste schrik waren bekomen, besloten ze kijken of en hoe ze de finish zouden bereiken. Ter plaatse repareren was onbegonnen werk, de finish niet ver weg. Op drie wielen lukte dat en bij de finish konden ze aanhaken bij de truck van Pascal de Baar, die hen naar het servicepark sleepte, 94 kilometer verderop. Daar had het team al alles in gereedheid gebracht om de noodzakelijke reparaties uit te voeren. Er was meer werk dan in twee uur gedaan kon worden, maar de auto kon op vier wielen naar het marathonbivak. De broers kregen nog wel een fikse tijdstraf, maar het feit dat ze nog heelhuids in de wedstrijd zitten, was belangrijker. “Op zich was het een mooie stage”, vond Tom. “Het ging ook goed, we reden een mooi tempo. Eigenlijk was alles vloeiend, tot we 5 kilometer voor de finish een beetje pech hadden. Niet te geloven.”

Tot kilometer 99 van de zevende etappe van de Dakar Rally is er niets aan de hand en zijn zowel Erik als Anja van Loon snel. Erik en Sébastien Delaunay crashen met de Toyota Hilux en moeten opgeven. Delaunay blijft ongedeerd, Erik van Loon moet voor controle naar het ziekenhuis, gelukkig heeft hij geen letsel. Anja van Loon is aangeslagen na het zien van de auto en het ontbreken van Erik ter plekke, maar rijdt behouden verder met Dmytro Tsyro aan haar zijde en is blij dat ze aan de finish is. “Het was de zwaarste crash die ik heb meegemaakt,” vertelt Erik. “In het roadbook stond dat we over een slecht pad moesten. Vervolgens staat er een situatie met 2 gevaar, maar die zie ik te laat en ik ga er vol in. Een hele nare crash over de stenen, met deze snelheden had hier een 3 gevaar moeten staan. De auto is compleet afgeschreven. Gelukkig hebben Sébastien en ik niks en komen we zonder kleerscheuren hieruit. Ik blijf in Saoedi-Arabië om Anja te helpen en begeleiden.” Zowel Erik als Anja begonnen dus goed aan de etappe. “Gezien wat er allemaal gebeurd is vandaag en eerder had er voor ons zeker een top tien klassering ingezeten deze Dakar, maar helaas mag het niet zo zijn. Ik ben heel erg trots op Anja en dat ze gewoon aan de finish komt en zich niet gek heeft laten maken.” Anja is dan ook blij dat ze aan de finish is. “Ik ben echt geschrokken. Je ziet de auto staan, of wat ervan over is, en je ziet Séb, maar geen Erik. Je denkt meteen het ergste, maar je moet door. Dus ik heb de knop omgezet en samen met Dmytro zijn we rustig verder gereden. Wij hebben niks meegemaakt, maar de buggy heeft wel klappen gekregen. Zeker het tweede stuk waren alleen maar stenen. Er rammelt van alles, dus hopelijk krijgt South Racing de auto weer goed voor het tweede deel van de marathon. Ik ben vooral blij dat het goed gaat met Erik en Séb en ik vind het fijn dat hij me blijft steunen.” Aan het einde van de 7e etappe vindt er een service plaats van 2 uur. Daarna rijden de deelnemers door naar het bivak in Al Duwadimi. Morgen gaat de rally terug naar Riyadh over een proef van 386 kilometer. Met daarin een afwisseling van zand, duinen en gravelpaden. Na de finish is het nog 383 kilometer naar het bivak in de hoofdstad waar de rustdag welkom is. Volg de rally live via https://www.dakar.live.worldrallyraidchampionship.com/en/car/.

Rokas Baciuska wint de 7e etappe in het T4-klassement, het is zijn derde dagzege deze Dakar. Hij pakt ook de leiding in het algemeen klassement. Voor Mitchell Guthrie betekent de winst een terugkeer naar de kop van het veld, na veel tijdsverlies twee dagen geleden. Klassementsleider Guillaume de Mevius consolideert. Het podium bij de T4’s wordt compleet gemaakt door Cristiano Batista en Yasir Saeidan. De familie Goczal verliest vandaag wat tijd, maar blijft vooraan meedoen. Het verlies van Goczal zorgt ervoor dat Baciuska naar de leiding gaat. Baciuska rijdt, na een ijzersterk WK 2022, een solide Dakar. De jonge Litouwer rijdt constant en maakt weinig fouten. Dit jaar is hij opgenomen in het Red Bull team en hoopt hij de Dakar te winnen. Hij leidt voor Marek Goczal met 5:42 voorsprong en Eryk Goczal met 6:23 voorsprong. De strijd is dus nog zeker niet gestreden. Paul Spierings is de snelste Nederlander met de 17e tijd en Gert-Jan van der Valk wordt 22e. Jeffrey Otten staat stil op de proef. Guthrie wint voor de derde keer een etappe met de hybride T3M. Hij is 1:45 sneller dan Francesco Lopez Contardo en 1:58 sneller dan Joao Ferreira. In het algemeen klassement verliest De Mevius wat tijd, maar hij behoudt de leiding met een voorsprong van 8:29 op Austin Jones. Seth Quintero volgt op ruim een uur achterstand. De snelste Nederlander is Hans Weijs met de 17e tijd. Anja van Loon wordt 29e. Foto: Marcelo Maragni / Red Bull Content Pool

Het leek er al een paar keer eerder op deze Dakar dat Janus van Kasteren de etappezege pakt, tijdens de 7e etappe is het eindelijk zover. De Brabander pakt zijn eerste etappezege uit zijn carrière. Het dagpodium wordt compleet gemaakt door twee Tsjechen: Ales Loprais en Jaroslav Valtr. De vierde tijd is er voor Mitchel van den Brink, hij moest de etappe openen na zijn zege van gisteren. Van den Brink verliest slechts 5 minuten. Zijn vader, Martin, wordt vijfde. Door een tijdstraf verloor Van den Brink Sr. zijn leiding in het klassement, maar hij blijft wel 2e. Zijn achterstand op Loprais bedraagt 3 minuten. Van Kasteren staat 3e op 22 minuten, er is dus nog van alles mogelijk voor de Nederlanders. Martin Macik verliest vandaag ruim 13 minuten en raakt daardoor de aansluiting met het podium een beetje kwijt. Pascal de Baar wordt 6e en Kees Koolen wordt 9e en Richard de Groot 11e. De andere Nederlanders zijn nog onderweg. Onderweg zijn er problemen voor Ben en Jan van de Laar. Zij hebben lang stil gestaan, maar zijn inmiddels weer onderweg.

Hij moest als 66e starten, maar komt als 17e over de finish. Het is een hele knappe rit voor Yazeed Al Rajhi en zijn eerste dagwinst van deze Dakar Rally. De Saoedi-Arabiër wint de zevende etappe voor Vaidotas Zala en Guerlain Chicherit. Daarmee revancheert Al Rajhi zich voor een hele slechte 6e etappe. De stage wordt afgetrapt door de auto’s, de motoren en quads krijgen extra rust waardoor de kop het parcours moet openen. Na de dagwinst van Nasser Al-Attiyah gisteren, betekent dat dus dat de leider in het klassement voorop gaat. Al-Attiyah besloot om zijn voorsprong te gebruiken en laat zich terugzakken. Hij rijdt uiteindelijk in een groepje met Sébastien Loeb, Chicherit en Henk Lategan. Dat lijkt een goede keuze te zijn voor de man uit Qatar, hij verliest weliswaar 19 minuten op de dagwinnaar, maar slechts 5 minuten op de nummer 2 in het klassement: Lategan. Lucas Moreas maakt geen fouten en behoudt zijn derde positie in het klassement. Giniel de Villiers noteert de 4e tijd en dat is ook zijn positie in het klassement. Loeb staat 5e. Matthias Ekström kent een slechte dag, de laatste Audi die meedoet voor het klassement opent snel. Hij gaat zelfs even aan de leiding, maar valt stil met technische problemen. Carlos Sainz is bezig om zijn teamgenoot te helpen. Hierdoor valt Ekström terug in het klassement en verliest hij zijn 5e positie. De grootste pechvogel van de dag is Erik van Loon. Na 99 kilometer slaat de Toyota Hilux over de kop en is het klaar voor de snelste Nederlander. Hij moet naar het ziekenhuis voor controle, hij heeft last van rug en is even buiten westen geweest. Inmiddels weten we, via het team, dat het oké gaat met Van Loon. Zijn navigator, Sébastien Delaunay bleef ongedeerd. Na de finish is er 2 uur servicetijd voor de deelnemers voor zij doorrijden naar het marathonbivak in Al Duwadimi. Tim en Tom Coronel zijn de snelste Nederlanders met de 39e tijd, vlak voor de finish verliezen zij veel tijd en hebben zij veel schade aan de Century CR6. Maik Willems wordt 42e en Ronald van Loon 48e.

Erik van Loon heeft de Dakar Rally na een crash moeten verlaten. De coureur is voor controle overgebracht naar het ziekenhuis. Hij klaagde na de crash over zijn rug. Van Loon ging na ongeveer 105 kilometer in de zevende etappe in de fout en de wagen rolde. Navigator Sébastien Delaunay bleef ongedeerd. Van Loon stond bij aanvang van de zevende etappe op de twaalfde plek in het klassement. Hij haalde zijn beste dagresultaat in de eerste etappe toen hij tweede werd achter Nasser Al-Attiyah.

De zevende etappe brengt de Dakar-deelnemers van Riyadh naar Al Duwadimi. Nadat eerder de 6e etappe werd aangepast, gaat de organisatie toch de 6e etappe in aangepaste vorm rijden. Voor de deelnemers eindigt de dag in het marathon-bivak van Al Duwadimi, voor de service is er een retourtje van Riyadh naar het servicepark gepland. Door de regenval is het geen optie om in Al Duwadimi de gehele Dakar karavaan te ontvangen. Daarom heeft de organisatie een soort marathonetappe gepland. Er is echter wel een service na de finish voor de deelnemers. Hier mag er maximaal 2 uur gesleuteld worden aan de auto’s, in Al Duwadimi wordt er alleen gegeten en geslapen. Het belooft een moeilijke proef te worden, waarbij de navigatie heel erg belangrijk is. De proef begint in canyons en valleien tussen de bergen. Daarna wordt er off-piste gereden door het zand en nog meer canyons. De proef eindigt in de duinen. De motoren en quads gaan direct van Riyadh naar het bivak en zullen de proef niet rijden. De auto’s, buggy’s en trucks wel. Zij krijgen een 333 kilometer lange proef voor de kiezen. De eerste auto start om 9:05 uur lokale tijd, de snelste auto doet er iets langer dan 3,5 uur over. Het zal een uitdaging worden voor de eerste auto’s om zonder sporen van de motoren de juiste weg te vinden.

En, als Mirjam dan eindelijk het bivak binnenrijdt, is ook dat bivak één groot waterballet. Even is er niets belangrijk: alleen warm worden, een droog plekje zien te vinden en natuurlijk; een bord pasta! “Ja sorry hoor, maar we hebben het allemaal zo ontzettend koud, we zijn net een stelletje vogeltjes die allemaal zo dicht mogelijk bij de warmtebron willen zitten. We vechten er bijna om”, lacht Mirjam de ellende maar een beetje weg. “Vandaag vroeg iemand mij of dit normaal was, zo waar als de rally was. Dat is toch niet normaal, Mirjam? Jij kent de rally, wat vind jij? Ik heb alleen geantwoord: ‘wilde je naar de zwaarste rally ter wereld? Ja? Nou dan ben je hier op het juiste adres!’ Ook ik vreet mezelf op, maar dit is exact wat wij zelf wilden! En eigenlijk is het dus ook prachtig, over een paar weken in elk geval, of misschien volgend jaar. Dan zeggen we: weet je nog, die vijfenveertigste rally?” Mirjam rijdt haar tiende Dakar en weigert ook in termen als opgeven te denken. “No way, zeg. Al moet ik kruipen, haha. Wij hebben vorig jaar duidelijk gemaakt aan de organisatie: Wij willen een zware rally. Nou die hebben we. En dat is goed! Het is zwaar. Het is lang. Het is koud. Het is nat. Het is warm. Tja, het is Dakar!” Een mooie dag En, hoe was je dag verder, Mirjam? “Ja, goed. Mooi. Ik denk dat ik een hele goede dag heb gehad. Gelukkig kon ik de deelnemers die voor mij reden goed en makkelijk inhalen. Eigenlijk vloog ik ze voorbij. Lange tijd reed ik op met een snelle Chinees, totdat ik een foutje maakte en een even onderuit gleed. Maar zonder schade kon ik verder rijden. Volgens mij heb ik goede zaken kunnen doen in het klassement en daar ben ik ook blij mee.” Wat zal morgen brengen? De dag van morgen veranderd van uur tot uur. Het laatst bekend is dat de zevende etappe morgen bij de motoren niet in wedstrijdverband gereden gaat worden. De motoren vertrekken vanaf het bivak, om de 30 seconden, naar het volgende bivak in Al Duwadimi, waar zij in ‘een marathonetappe-bivak’ verblijven om zondags vandaaruit de achtste etappe te gaan rijden. Mirjam finisht deze zesde etappe als 45ste en staat op dit moment wederom bovenaan in het damesklassement.

In de zesde etappe van de Dakar Rally struikelden diverse rijders over de zogenaamde hindernissen die door de organisatie in het parcours waren opgenomen. Dave Klaassen en Tessa Rooth stonden een keer vast, maar blijven verder foutloos in opnieuw een zware rit. “Het was een hele goede dag, bijna foutloos”, stelt Klaassen tevreden vast. “De snelheid zat er goed in, het navigeren ging goed. We hebben de laatste dertig kilometer in het donker gereden, maar toen hadden we het ergste wel gehad. We hebben een keer vastgestaan en een kwartiertje verloren, maar Ronald stond al klaar om te helpen. We hadden de zandplaten er al onder, de jack werkte in eerste instantie niet. We hadden verder een hele goede dag. Iedereen maakt zich heel druk over zo’n dag, maar als je eenmaal gaat zitten en blijft pushen valt het nog wel mee. De verbinding is het meest gevaarlijke, we hebben drie keer bijna een ongeluk gehad.” Voor de auto’s die wat verder in de achterhoede bivakkeren is het dagelijks een gevecht om voor het vallen van de avond binnen te komen. “Dat viel de eerste paar dagen enorm tegen, het is een gevecht dat je normaal gesproken niet kunt winnen”, zegt Klaassen. “De laatste twee dagen schieten we iets beter op en dan heb je het geluk dat je nog maar een klein stukje in het donker rijdt. Dan kun je betere tijden rijden, schuif je qua startpositie op en nu moeten we dat voor blijven. Er wordt snoeihard gereden. Ik ben harder aan het rijden dan ik had gewild om maar in het licht te rijden, het tempo ligt bij iedereen hoog. En je ziet ook dat bij iedereen de knop omgaat als het donker wordt, dan begint iedereen toch 85-90 of zelfs 100 procent te rijden.” Zo hebben Klaassen en Rooth de smaak te pakken. “Maar het is garantie tot de deur”, weet Klaassen. “Je hoopt er wel op, elke dag is weer anders en als je gaat kijken… We hebben vandaag de zesde etappe gereden, je hoopt in ieder geval de rustdag te halen. Maar nu zitten we in de modus dat we elke dag blij zijn met het finishen en dan zien we morgen wel verder. Je moet mentaal de knop omzetten, snelheid is voor het daglicht van belang maar voor de klassering maakt dat voor ons niet uit.” Zaterdag staat er een geïmproviseerde marathonetappe voor de deur. De serviceteams kunnen met het zware materieel niet terecht in Al Duwadimi en dus heeft de organisatie besloten om alleen de deelnemers daar na een korte servicebeurt bij de teams heen te sturen. Klaassen en Rooth overnachten daar zaterdagavond in een tentje op het marathonbivak.

Ronald van Loon en Erik Lemmen moesten vrijdag fors aan de bak om hun bolide door de hoge duinen te manoeuvreren. Met een portie lef kwamen ze nog bijna voor het donker aan de finish van de zesde etappe. De beloning was echter wat minder mooi dan Van Loon zich had voorgesteld. “Normaal zou je aan het eind van een dag van 1.000 kilometer aan het strand liggen, maar hier is de beloning dat we in een vijver staan”, grapt Van Loon. “Het bivak is volledig onder water gelopen. Er staat echt veel water overal, maar op de proef niet. Dat was wel mooi. Er was alleen maar zand, alleen maar duinen. Uiteindelijk hebben we wel een leuke dag gehad, er zaten echt knoeperds van duinen tussen. Daar moet je echt volle patat tegenaan om boven te komen. Het ging ons goed af, maar er waren nog best wat verraderlijke stukken. We hebben de Audi zien liggen en een Belgisch truckteam, er is veel gebeurd in de duinen.” Van Loon had behoorlijk wat tijd over om door de neutralisatie heen te komen. Toen hij eenmaal de herstart van de proef bereikt had, wilde hij zo snel mogelijk door. “We hebben een beetje valsgespeeld”, erkent hij. “We kwamen aan en moesten nog veertig kilometer door de duinen en hadden nog een half uur daglicht. We rijden in de duinen zo’n veertig tot vijftig kilometer per uur, het was al krap. Toen moesten we nog 23 minuten wachten voordat we aan het laatste stuk van de proef mochten beginnen. En dat waren de moeilijkste duinen. Er staat wat tijdstraf op, maar dat hebben we dik terug kunnen pakken door in het daglicht door de duinen te rijden. Uiteindelijk waren we er echt snel door en hoefden we nog maar een kwartier in het donker te rijden.” Zaterdag staat er onverwacht een marathonetappe voor de deur. De organisatie heeft dat besloten omdat het bivak in Al Duwadimi niet bereikbaar is voor de serviceteams. Van Loon en zijn navigator Erik Lemmen kunnen zaterdag na de proef hun auto laten controleren bij het team voordat ze door moeten rijden naar het geïmproviseerde marathonbivak. “Ik ben benieuwd, we moeten zorgen dat we de auto een beetje sparen en dat we de finish morgen halen. We zullen behouden gaan rijden.”

Gerrit Zuurmond had zich voorgenomen dat het niet meer zou gebeuren: op de kant gaan in de duinen. Het is niet gelukt. In de zesde etappe viel de Rainbow-truck om. Zonder noemenswaardige schade en met als troost dat ze zeker niet de enigen waren. Ver nadat het donker was geworden bereikten Zuurmond, zijn navigator Tjeerd van Ballegooij en monteur Klaas Kwakkel de finish. Vanaf daar lag er nog 300 kilometer naar het bivak in Riyadh voor de boeg. Tot en met een neutralisatie van 60 kilometer over het asfalt ging het heel goed met Rainbow. Zuurmond en zijn mannen reden rond de veertiende tijd en leken op weg om voor het donker werd de finish te halen. Na de neutralisatie ging het echter mis. “Ongeveer 20 kilometer voor de finish, vlakbij een stempelpost, zijn we omgevallen met de truck”, vertelt Tjeerd van Ballegooij. “We zijn rechtgezet door Egbert Wingens. Die reed weg, maar viel 5 minuten later zelf om. Toen hebben wij hem geholpen en zijn we samen verder gereden.” Een kilometer of 4 verderop hielpen beide trucks nog een Tatra recht te zetten, die ook op de zij lag. Voor de 357 kilometer wedstrijdproef had Rainbow zodoende 6 uur en 44 minuten nodig. “Het was een heel lange dag, van in totaal bijna 1000 kilometer”, zegt Van Ballegooij. “Als ze dan in één keer het licht uitdoen in de woestijn, gaat de snelheid er meteen uit en wordt het een stuk moeilijker. Nu op naar het eten en een lekkere douche.” De zevende etappe is vanwege de slechte weersomstandigheden niet voor de motoren. De auto’s en trucks starten daarom eerder dan gebruikelijk. Ze moeten wel eerst 288 kilometer terug rijden vanuit Riyadh voor de start van de proef. Na de finish krijgen ze maximaal twee uur service en daarna moeten de monteurs terug naar Riyadh en de deelnemers naar Al Duwadiwi, met alleen een tent en een klein tasje persoonlijke spullen.

Het venijn zat in de staart van de zesde etappe van de Dakar Rally. Maik Willems was blij dat hij de Toyota Hilux voor het ondergaan van de zon aan de finish had gebracht. “Het was een dag als alle andere, heel veel zand en veel duinen, maar het slotstuk was link.” Willems was na ruim vier en een half uur rijden mooi voor het vallen van de avond aan de finish van de etappe. “We hebben geen bijzonderheden meegemaakt”, zegt hij. “Vooral het laatste stuk was heel mooi, zeer interessant om te rijden. Het was voor ons weer knokken om voor het donker binnen te komen en dat lukte net, we waren om half zes aan de finish.” Bij de auto’s was het bijltjesdag. Toprijders als Stéphane Peterhansel en Carlos Sainz gingen in de fout en vlogen uit de wedstrijd. Willems herkent wel dat de tweede helft van de proef gevaarlijk was. “Ik zei ook tegen Rob: ‘Het is maar goed dat we hier niet in het donker zijn’. Een fout is heel snel gemaakt. Er zaten veel kuilen in, veel gaten. Je moet ze maar net zien. We zagen Peterhansel en Sainz staan, zij zijn ook in zo’n gat gedoken. Het barstte van die gaten en op afstand leek het redelijk te doen, maar eenmaal dicht bij moest je toch kiezen om over de zijkant te rijden en iets langzamer te rijden, anders gaat het niet goed. Het leek heel breed, maar dat was het helemaal niet.” Rob van Pelt zit alweer heel wat jaren aan de zijde van Willems, nog altijd tot volle tevredenheid van de coureur. “Dat gaat hartstikke goed, we hebben aan een half woord genoeg met elkaar.” Willems vindt wel dat de competitie weer sterker is geworden en het elke dag knokken is om een goede klassering te halen. “Er wordt gewoon ontzettend hard gereden en dan heb ik het nog niet over de SSV’s, deze rally is gemaakt voor die buggy’s. We hebben alleen nog maar zand gehad en daar voelen die dingen zich heerlijk thuis. De auto’s moeten daar hard werken en zeker met een T1 zoals die van ons moeten we stevig aan de bak. Er wordt hard gereden.” De organisatie heeft voor zaterdag en zondag een semi-marathon op poten gezet omdat het bivak in Al Duwadimi voor de serviceteams niet te bereiken is. Zaterdag wacht Willems en Van Pelt een etappe van 333 kilometer.