Na dagen ploegen door het zware Saudische zand, trof Maik Willems in de zevende etappe ‘eindelijk’ weer eens een normale proef aan. De routinier kwam zonder noemenswaardige problemen door de eerste helft van de geïmproviseerde marathon. De 334 kilometer lange zevende etappe van Riyadh naar Al Dawadimi bevatte zo’n beetje alle ingrediënten die Willems graag ziet op een mooie Dakar-dag. “Ik zou bijna willen zeggen, dit was eindelijk weer eens een normale etappe”, lacht de routinier. “Gewoon om en uur of vijf binnen en niet de hele dag dat gedoe. Een mooi stuk duinen, dat vond ik heel mooi. Ik had het niet verwacht, maar er zat toch een kilometer of zestig schitterende duinen in. Het was best moeilijk. Het was hartstikke leuk en veel snelle paden.” Op de stenen gingen meerdere coureurs in de fout. Na een crash moest Erik van Loon, de beste Nederlander in het klassement, de strijd verlaten. Willems nam op dit gedeelte van de proef weinig risico, er valt nu eenmaal weinig te winnen. “Het was niet echt gevaarlijk, je kunt het allemaal zo gevaarlijk maken als je zelf wilt. Er zaten een paar kronkelige stenen paden in. Als je daar gaat schuiven, kan het zeker misgaan. Als je niet te gek doet, dan was het vandaag prima te doen. Na aankomst bij de finish reden Willems en Van Pelt door naar een dorpje verderop waar het team tijdelijk hun kamp opgeslagen heeft. Daar kunnen de monteurs twee uur service verrichten voordat de bemanning van de Toyota Hilux zich naar het marathonbivak in Al Duwadimi begeeft. “Als je de monteurs vijf uur geeft, maken ze het vol. Deze twee uur maken ze tot de laatste minuut vol, maar grote dingen zijn er niet te doen. Dat is zeker.” Vanuit het marathonbivak staat er zondag een etappe van 346 kilometer op het programma. Daarna is het maandag rustdag.