Pol: “This is Dakar”

Gepubliceerd op: 06-01-2023 22:41

En, als Mirjam dan eindelijk het bivak binnenrijdt, is ook dat bivak één groot waterballet. Even is er niets belangrijk: alleen warm worden, een droog plekje zien te vinden en natuurlijk; een bord pasta! “Ja sorry hoor, maar we hebben het allemaal zo ontzettend koud, we zijn net een stelletje vogeltjes die allemaal zo dicht mogelijk bij de warmtebron willen zitten. We vechten er bijna om”, lacht Mirjam de ellende maar een beetje weg.

“Vandaag vroeg iemand mij of dit normaal was, zo waar als de rally was. Dat is toch niet normaal, Mirjam? Jij kent de rally, wat vind jij? Ik heb alleen geantwoord: ‘wilde je naar de zwaarste rally ter wereld? Ja? Nou dan ben je hier op het juiste adres!’ Ook ik vreet mezelf op, maar dit is exact wat wij zelf wilden! En eigenlijk is het dus ook prachtig, over een paar weken in elk geval, of misschien volgend jaar. Dan zeggen we: weet je nog, die vijfenveertigste rally?”

Mirjam rijdt haar tiende Dakar en weigert ook in termen als opgeven te denken. “No way, zeg. Al moet ik kruipen, haha. Wij hebben vorig jaar duidelijk gemaakt aan de organisatie: Wij willen een zware rally. Nou die hebben we. En dat is goed! Het is zwaar. Het is lang. Het is koud. Het is nat. Het is warm. Tja, het is Dakar!”

Een mooie dag
En, hoe was je dag verder, Mirjam? “Ja, goed. Mooi. Ik denk dat ik een hele goede dag heb gehad. Gelukkig kon ik de deelnemers die voor mij reden goed en makkelijk inhalen. Eigenlijk vloog ik ze voorbij. Lange tijd reed ik op met een snelle Chinees, totdat ik een foutje maakte en een even onderuit gleed. Maar zonder schade kon ik verder rijden. Volgens mij heb ik goede zaken kunnen doen in het klassement en daar ben ik ook blij mee.”

Wat zal morgen brengen?
De dag van morgen veranderd van uur tot uur. Het laatst bekend is dat de zevende etappe morgen bij de motoren niet in wedstrijdverband gereden gaat worden. De motoren vertrekken vanaf het bivak, om de 30 seconden, naar het volgende bivak in Al Duwadimi, waar zij in ‘een marathonetappe-bivak’ verblijven om zondags vandaaruit de achtste etappe te gaan rijden.

Mirjam finisht deze zesde etappe als 45ste en staat op dit moment wederom bovenaan in het damesklassement.

Vorige bericht

Klaassen en Rooth voeren strijd tegen de duisternis

In de zesde etappe van de Dakar Rally struikelden diverse rijders over de zogenaamde hindernissen die door de organisatie in het parcours waren opgenomen. Dave Klaassen en Tessa Rooth stonden een keer vast, maar blijven verder foutloos in opnieuw een zware rit. “Het was een hele goede dag, bijna foutloos”, stelt Klaassen tevreden vast. “De snelheid zat er goed in, het navigeren ging goed. We hebben de laatste dertig kilometer in het donker gereden, maar toen hadden we het ergste wel gehad. We hebben een keer vastgestaan en een kwartiertje verloren, maar Ronald stond al klaar om te helpen. We hadden de zandplaten er al onder, de jack werkte in eerste instantie niet. We hadden verder een hele goede dag. Iedereen maakt zich heel druk over zo’n dag, maar als je eenmaal gaat zitten en blijft pushen valt het nog wel mee. De verbinding is het meest gevaarlijke, we hebben drie keer bijna een ongeluk gehad.” Voor de auto’s die wat verder in de achterhoede bivakkeren is het dagelijks een gevecht om voor het vallen van de avond binnen te komen. “Dat viel de eerste paar dagen enorm tegen, het is een gevecht dat je normaal gesproken niet kunt winnen”, zegt Klaassen. “De laatste twee dagen schieten we iets beter op en dan heb je het geluk dat je nog maar een klein stukje in het donker rijdt. Dan kun je betere tijden rijden, schuif je qua startpositie op en nu moeten we dat voor blijven. Er wordt snoeihard gereden. Ik ben harder aan het rijden dan ik had gewild om maar in het licht te rijden, het tempo ligt bij iedereen hoog. En je ziet ook dat bij iedereen de knop omgaat als het donker wordt, dan begint iedereen toch 85-90 of zelfs 100 procent te rijden.” Zo hebben Klaassen en Rooth de smaak te pakken. “Maar het is garantie tot de deur”, weet Klaassen. “Je hoopt er wel op, elke dag is weer anders en als je gaat kijken… We hebben vandaag de zesde etappe gereden, je hoopt in ieder geval de rustdag te halen. Maar nu zitten we in de modus dat we elke dag blij zijn met het finishen en dan zien we morgen wel verder. Je moet mentaal de knop omzetten, snelheid is voor het daglicht van belang maar voor de klassering maakt dat voor ons niet uit.” Zaterdag staat er een geïmproviseerde marathonetappe voor de deur. De serviceteams kunnen met het zware materieel niet terecht in Al Duwadimi en dus heeft de organisatie besloten om alleen de deelnemers daar na een korte servicebeurt bij de teams heen te sturen. Klaassen en Rooth overnachten daar zaterdagavond in een tentje op het marathonbivak.
 
Lees verder