Dakar 2023

“’Be careful what you wish for…’, ik hoor het David Castera nog zeggen”, laat Mirjam weten. “Onder de deelnemers was uitgesproken dat ze uitkeken naar een zware Dakar 2023. Dat is niet tegen dovenmansoren gezegd, haha. Maar ehhh… ik kan me niet heugen zoveel regen, kou, wind, vlijmscherpe stenen en lange dagen te hebben meegemaakt. En dat in de eerste week, ik verheug me nu al op de tweede week!” Een terugblik op de eerste week Tijdens de rustdag in Riyadh krijgt Mirjam even de rust om, vooral haarzelf, af te vragen hoe de eerste week was. Ze moet er echt even over nadenken. De dagen waren zo lang, koud en nat. Het leek één groot gevecht om de rustdag te bereiken. En dat gold niet alleen voor Mirjam maar eigenlijk voor elke deelnemer. “Ja je stelt jezelf een start van een Dakar wel anders voor dan al op de tweede dag zo’n crash mee te maken. Uiteindelijk heb ik daar heel erg veel geluk gehad want dat moment had zeker ook het einde van mijn tiende Dakar kunnen worden. Misschien juist wel een geluk bij een ongeluk dat het zo hectisch gaat en ik nog niet eens goed besef wat er tijdens die tweede etappe is gebeurd. Ik ben nog niet bij de Medics of de fysio geweest, ik heb er gewoon nog niet de tijd voor gehad! Het is jammer dat het ook zo koud is en dat het zo idioot veel geregend heeft maar voor de rest: het hoort erbij, een goeie ouwerwetse Dakar hoort belachelijk zwaar te zijn. Het ís nu eenmaal écht de zwaarste rally ter wereld.” Ondanks het feit dat Mirjam nog steeds overal beurs is en overal pijn heeft, is ze ontzettend blij met het resultaat tot nu toe. “Ik heb mezelf wel overtroffen. Normaal zijn special stages zoals in de eerste week niet echt mijn ding. Maar ik kan niet anders zeggen dan dat ik het er heel goed vanaf heb gebracht! Ik heb mezelf herpakt nadat ik die gigantische schuiver maakte. Zelfs toen ik tijdens de vijfde etappe met technische issues kwam te staan, geen paniek, rustig nagedacht en de motor en mijzelf zonder veel toestanden het bivak in gereden. Daar ben ik echt wel in gegroeid en daar ben ik blij mee. Dat maakt je mentaal ook sterker.” Acht etappes afgevinkt Mirjam heeft acht etappes afgevinkt en ze heeft er nog zes te gaan. Die staan bijna allemaal in het teken van zand, zand en nog eens zand. Waar staat Mirjam aan de vooravond van de tweede Dakarweek? In het damesklassement is ze de strijd aangegaan met twee andere rijdsters; Sandra Gomez uit Spanje en Kirsten Landman uit Zuid-Afrika. Op de Zuid-Afrikaanse die in het Kist-klassement rijdt, heeft Mirjam bijna 4,5 uur voorsprong. Het verschil tussen Mirjam en De Spaanse Sandra zat soms voor en soms achter Mirjam in het klassement. “Zij is normaal gesproken sterker op de snelle, harde paden, de stenen en het technische gedeelte. Ik moet het hebben van het zand, het navigeren en de fysiek zware en lange etappes. Na de Proloog bleek ik al een klein mentaal tikje te hebben uitgedeeld door voor haar te finishen. De tweede etappe ging ik onderuit en verloor ik veel tijd op haar. Maar daarna kon zij eigenlijk haar rol niet waarmaken op de harde paden en de stenen en bleef ik haar prima bij en ging ik haar zelfs voorbij in het klassement. Tot aan de vijfde etappe, waar ik haar moest laten gaan doordat ik maar één taak had; zorgen dat de technische problemen van de motor niet erger werden en de motor, met zo min mogelijk toestanden, in het bivak onder de tent van het team zetten. Tja, toen verloor ik wel erg veel tijd, een uur en een kwartier op Gomez. Wat er uiteindelijk met haar is gebeurd, weet ik niet exact maar ik weet wel dat ik haar de volgende dag niet meer in de special heb gezien, ook niet bij de tankstop. Maar zij bleek door technische problemen op de verbindingsroute en omdat ze te laat aan de start van de special kwam en de auto’s al gestart waren mocht zij niet meer starten! Nog meer ingrediënten voor een bijzondere week En dan hadden we natuurlijk ook nog wat onlogische en bizarre toestanden omtrent het slechte weer, het cancelen van de special, het marathonbivak 2.0, alle ingrediënten voor een bijzonder enerverende week. Maar ik vind dat ik nu best wel mag best zeggen dat ik deze eerste week harstikke sterk gereden heb. En… ik heb vriend, vijand maar vooral mijzelf verrast door het handelen met mijn technische problemen, haha! En dan komt er nog een tweede week aan. Het volgende deel van Dakar 2023 staat in het teken van zand, zand en nog eens zand, oh ja, en ook nog zandduinen. Op naar de tweede week!” Mirjam staat nu in het algemeen klassement na 8 etappes 50ste. In het Rally 2 klassement (zonder de fabrieksrijders) staat ze 29ste en in het damesklassement staat ze bovenaan.

De 9e etappe van de Dakar Rally 2023 is de eerste na de rustdag. Het materiaal is weer op orde, de teams zijn er weer klaar voor. Nog 6 dagen competitie tot de finish in Dammam. Voor sommigen is het aftellen begonnen, voor anderen begint de rally nu pas. De 9e etappe is geen opwarmertje na de rustdag, maar de organisatie gaat door waar het is gebleven. Met een proef van 359 kilometer is het de langste proef van de laatste week van de rally. De proef start met snelle duinen die door de regen hard zijn geworden en de snelheid dus hoog ligt. Daarna volgen verschillende tracks door wadi’s en zal de snelheid toenemen. De proef eindigt met een mix van tracks door canyons en over stenen, snelle en zanderige tracks. Het is een proef waar de rally zeker verloren kan worden. Om 7:00 uur lokale tijd gaat de eerste motor van start. De snelste motor gaat er ongeveer 4 uur over doen. Dat is slechts een half uurtje langzamer dan de snelste auto. De eerste auto begint om 8:55 uur lokale tijd aan de 9e etappe. Na de finish volgt er nog een verbinding van 220 kilometer naar Haradh. Het is de laatste proef voor de rally het ‘Lege Kwartier’ in gaat.

Het was twee dagen werk, maar dan heb je ook wat. In het bivak van Riyadh is Gerrit Zuurmond aan het einde van de rustdag in zijn nopjes. De motor van de Rainbow MAN loopt weer als een zonnetje en is helemaal klaar voor de laatste vijf dagen van de Dakar Rally 2023. Met een goed gevoel en vol vertrouwen keek Zuurmond hoe de monteurs de laatste dingetjes nog in orde maakten. “Er is hard gewerkt”, zag hij. “Behalve een nieuwe zuiger hebben we preventief ook de injector vervangen. Dat ging ook niet zomaar, want wij hebben een aangepaste motor dus we hadden speciale toestemming nodig van MAN om die injector te plaatsen.” Toen alles was vervangen, kwam ook de FIA nog een kijkje nemen. Juist de Rainbow-truck is interessant, omdat dit een aangepaste truck is die geen standaardmotor heeft. Een paar uur eerder had teammanager Simon Koetsier met vertegenwoordigers van andere truckteams met de FIA aan tafel gezeten. “Er komen nieuwe regels vanaf 2024 en die kunnen grote gevolgen hebben voor kleine teams als dat van ons”, legt Koetsier uit. “Zo moeten straks de motor en de cabine van hetzelfde merk zijn en moeten de brandstoftanks standaard zijn. Dat kan ingewikkeld zijn. Het is wel positief dat ze nu met ons om de tafel gaan zitten en luisteren naar de praktijk. Ze hebben onze truck bekeken aan de hand van de nieuwe regels en dan blijkt dat sommige dingen moeten worden aangepast en andere dingen juist niet aangepast mogen zijn.” Maar dat zijn zorgen voor later. De truck zoals die nu is, mag gewoon weer van start. Buiten competitie weliswaar, want er is een dag niet gereden, maar dat vindt Zuurmond niet zo erg. “Geen medaille krijgen is jammer, maar het mooiste waarvoor we hier zijn is toch het rijden en de prestatie. Dat wordt er niet minder door.”

Tim en Tom Coronel hadden er na hun koprol in de zevende etappe van de Dakar Rally 2023 geen rekening mee gehouden dat zo’n crash nog allerlei gevolgschade kan veroorzaken. Sinds de achtste etappe weten ze dat. Op de rustdag in Riyadh werd de Century daarom helemaal binnenstebuiten gekeerd en zelfs voorzien van en nieuwe motor. “We gaan met een vrijwel nieuwe auto beginnen aan het tweede deel”, vertelde Tim. In de achtste etappe viel er van alles van de auto en ging er van alles kapot. De enige reden die daarvoor was te bedenken, was de viervoudige koprol van een dag ervoor. “Een schokbreker gaat niet kapot als er geen gat te bekennen is waar je in bent geklapt”, weet Tim. “En de motor houdt er ook niet zomaar mee op. Die heeft in die crash ook een flinke tik gekregen, dat is duidelijk.” De motor van de Century plofte onderweg van de finish van de proef naar het bivak in Riyadh. Dat bivak bereikten Tim en Tom dus opnieuw op sleeptouw achter een vrachtwagen. De monteurs dachten aan de rustdag alleen niet genoeg te hebben en begonnen meteen om middernacht, nadat Tim en Tom waren gearriveerd. “Voordat ze zijn gaan slapen, hadden ze de motor er al uitgehaald”, vertelt Tim. “Vanochtend om zeven uur zijn ze verder gegaan. We hebben van Century een gebruikte, maar wel goede motor van Brian Baragwanath gekregen en die hangt er nu in. En verder hebben ze alles vernieuwd wat vernieuwd kon worden. Er is zo ongelooflijk veel werk verzet, ik kan er alleen maar enorm veel bewondering en dankbaarheid voor hebben.” Tim kijkt uit naar de tweede week. “We doen niet meer mee voor het klassement, maar we willen nog wel laten zien dat we thuishoren op de plek waar we reden.” Vanaf dinsdag wachten de deelnemers nog vijf etappes waarvan er drie in het beruchte Empty Quarter zijn. De Rubʿ al-Khali, zoals de regio in het Arabisch heet, is het grootste gebied met onafgebroken zand en duinen ter wereld en staat bekend om haar onherbergzaamheid zowel als haar schoonheid. De negende etappe brengt de deelnemers eerst in zuidoostelijke richting naar Haradh. In totaal bedraagt de etappe 710 kilometer, 439 kilometer tellen mee voor de wedstrijd.  

Dinsdag begint deel twee van de 45ste Dakar. Igor Bouwens en het Gregoor Racing Team hopen daarin nog enkele plaatsjes te winnen. Ze kunnen daarvoor rekenen op een opgefriste Iveco T-Way. Rustdag, heet dat dan. Rust was er voor Igor Bouwens en copilote Syndiely Wade, maar niet voor de rest van het Gregoor Racing Team. De versnellingsbak, een differentieel en nog was kleinere klusjes hielden de mekaniekers bezig tot lang na het avondeten. Gelukkig bleef het droog, maar over het bivak nabij de luchthaven van Riyadh blies de hele dag een hevige wind. Het grootste werk was de versnellingsbak van de Iveco T-Way. Die had zondag wat kraakjes laten horen en dat was geen prettig vooruitzicht voor de gevreesde duinen van het Empty Quarter, waar geen assistentietruck in of uit geraakt. Bij het ontbijt had teambaas Gregoor Bouwens al heel het bivak doorlopen en in de verste uithoek had hij een schakelbak gevonden bij de Duitser Matthias Behringer. Een uur later was er ook een heftruck gevonden en kon het sleutelwerk aanvatten. Met een gezonde versnellingsbak naar de duinen vertrekken, dat geeft toch een beter gevoel. Igor Bouwens: “Er was vandaag heel wat werk voor de mannen. De versnellingsbak was kapot aan het gaan en het voordiffentieel hebben we vervangen uit voorzorg, om zeker niet stil te vallen in de duinen. Ik had de jongens een rustige rustdag gegund, want ze hebben de eerste week al heel hard moeten werken. Ik hoop maar dat ze de komende dagen wat langere nachten hebben.” Meteen zware rit Igor Bouwens, Syndiely Wade en Ulrich Boerboom hadden een bewogen week in deze loodzware Dakar. Maar ze beginnen aan het tweede luik vanuit de tiende plaats. Daar hadden ze vooraf voor getekend. Bouwens: “Van Tom Colsoul, die het roadbook maakt in opdracht van de organisatie, hebben we gehoord dat de proef na de rustdag heel stevig gaat zijn. Daarna zou het iets beter worden voor de vrachtwagens. We gaan proberen een strak tempo te rijden en te verzekeren dat we aan de finish geraken. Die tiende plaats zou ik graag behouden, en misschien kunnen we nog één of twee plaatsen opschuiven als er voor ons dingen gebeuren. Als we aankomen binnen de eerste tien is deze Dakar geslaagd voor ons.”

Op de rustdag is de truck-categorie voor de Nederlanders de categorie met de grootste winstkans. Met 5 Nederlanders in de top tien is daar nog alles mogelijk. Ales Loprais leidt het klassement voor Martin van den Brink en Janus van Kasteren. De afwezigheid van Kamaz zorgt er eigenlijk voor dat de trucks een leuke competitie hebben. Met vier dagsuccessen voor Martin Macik, 2 voor Loprais en 1 voor Van Kasteren, Mitchel van den Brink en Gert Huzink kent de categorie al 5 verschillende dagwinnaars. Macik was de snelste in de proloog en de eerste etappe, de tweede etappe was voor Loprais. Huzink pakt de 3e etappe, na het verrekenen van tijd die hij terugkreeg vanwege het helpen van anderen in het slechte weer. De vierde etappe is voor Macik en de vijfde is voor Loprais. Op de zesde etappe schrijft Mitchel van den Brink geschiedenis door de jongste winnaar in een truck te worden. De zevende etappe is voor Van Kasteren en Macik sluit het eerste gedeelte van de Dakar af als winnaar van de 8e etappe. Door problemen in de rally staat Macik slechts 4e, maar heeft hij wel zicht op het podium. Dat verschil is maar 47 seconden. Mitchel van den Brink is 5e in het klassement. De naam die tot op heden in de dagsuccessen ontbreekt, maar wel een podiumplaats bezet is zijn vader: Martin van den Brink. Hij rijdt redelijk constant en blijft in het spoor van de kop. Het is echter wachten tot hij een dagzege gaat pakken. Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn voor de Nederlanders. Zo heeft Van Kasteren al aardig wat tijd verloren met brandstof- en motorproblemen. Die motorproblemen zorgden er ook voor dat Martin van den Brink niet dichterbij Loprais staat. De laatste Iveco uit het team van De Rooy was Vick Versteijnen, hij moest opgeven na een kapot motorblok. Gert Huzink moest helaas ook opgeven, zijn Renault kende meerdere etappes problemen, maar zand in de turbo zorgde ervoor dat hij definitief de handdoek in de ring moest gooien. Ben de Groot reed rond met een gebroken duin, daarvan leek hij geen hinder te ondervinden, maar na het uitvallen van zijn truck heeft hij er toch een specialist naar laten kijken. Ook voor Gerrit Zuurmond is een goede klassering verkeken, hij ging erg goed tot aan de marathonetappe, waar het olie door de uitlaat kwam. William van Groningen had serieuze problemen met het chassis en heeft na een aantal dagen werken weer een rijdende truck, op de achtste etappe haalden ze de finish niet, het is dus de vraag of zij terugkomen in de laatste week van de rally. Er was ook pech voor Egbert Wingens, een half uur te laat bij start zorgde ervoor dat zij niet meer voor het klassement rijden. Ze rijden nog wel. Dat geldt ook voor Pascal de Baar, meerdere problemen zorgden ervoor dat ook hij buiten het klassement rijdt, maar De Baar laat de potentie van de truck zeker zien. Nico Stijnen rijdt wel nog, de snelle assistentie van het Eurol team finisht iedere dag en helpt waar nodig. Dat geldt ook voor Ad Hofmans, bij ieder probleem is Hofmans te vinden om te helpen. Adwin Hoondert staat ook ingeschreven als snelle assistentie, maar dat was niet de bedoeling. Hoondert heeft een aantal goede dagen gehad, maar moet iedere dag weer achteraan starten wat zorgt voor frustratie. Richard de Groot is er ook nog steeds bij, hij leek uit te vallen, maar kon zijn weg toch vervolgen. Hij staat 13e. Op de 9e positie staan Ben en Jan van de Laar, op de 7e etappe hebben zij lang in de duinen gelegen, maar ze staan in de top tien. Kees Koolen staat 8e, Koolen rijdt redelijk constant en de finish lijkt het belangrijkste doel te zijn.

Bij zowel de T3’s als T4’s staat er een interessante mix van rijders op de deelnemerslijst. Van jong tot oud en met verschillende technieken. Zo is er een hybride T3, zijn de Red Bull rijders naar South Racing Can-Am’s, is er een ambitieus project van X-raid met Yamaha en is er een snelle Belg in een OT3. Voorafgaand aan de start zijn er een aantal absolute favorieten, maar op de rustdag ziet dat lijstje er anders uit. T3-klassement Na 8 etappes leidt Guillaume de Mevius het T3-klassement. In een OT3 heeft hij slechts 3 minuten voorsprong op Austin Jones. Het Amerikaanse talent Seth Quintero volgt op iets meer dan een uur op de derde positie. In de dagzeges zijn er meerdere rijders die een succes hebben. Het meest opvallende daar zijn de drie dagzeges voor Mitchell Guthrie. Guthrie rijdt met een T3M, een nieuw project met een hybride auto. Naast het succes van De Mevius, Jones en Quintero zijn er ook pechvogels. Zo viel de Nederlandse debutant Roger Grouwels uit, maar rijdt hij buiten het klassement nog wel mee en doet hij veel ervaring op. Dania Akeel, de dame uit Saoedi-Arabië kende een goed seizoen, maar viel helaas ook uit. Ze doet nog wel mee om de dagprijzen en daarin rijdt ze consistent in de top 15. Guthrie verloor in een etappe zoveel tijd dat hij niet meer geklasseerd is, voor hem heel erg jammer, want een podium had er zeker ingezeten. De overstap van de OT3 naar de Can-Am lijkt nog niet het gewenste effect te hebben voor Cristiano Guttièrez Herrero, de snelle Spaanse staat slechts vijfde op bijna 3 uur achterstand. Hans Weijs is de snelste Nederlander op de 9e plaats, in zijn Arcane heeft hij een wisselvallige Dakar waarin top drie tijden afgewisseld worden met dagen vol tijdsverlies. De potentie is er zeker en als Weijs blijft rijden, is er wellicht nog het een en ander mogelijk. Anja van Loon staat 12e en dat is beter dan zij vooraf had verwacht. Bij haar debuut wilde ze in de bovenste helft terecht komen, maar de top 15 leek buiten bereik. Van Loon blijft vooral uit de problemen en dat werpt zijn vruchten af. T4-klassement Met drie rookies in de top tien kent het T4-klassement diverse verrassingen. De leider is de jonge Litouwer Rokas Baciuska. Hij won het Wereldkampioenschap en hoopte zijn potentie te kunnen laten zien, hij droomt van het winnen van de Dakar, maar ziet vooral in de ervaren rijders zijn grootste concurrenten. Met Marek Goczal op een kleine 4 minuten lijkt dat wel te kloppen, maar zijn zoon en debutant Eryk Goczal maakt ook indruk. Hij staat 3e op 5 minuten. De vierde plaats is voor Gerard Farres Guell op 6 minuten. Jeremias Ferioli staat vijfde op 42 minuten, hij debuteert in de buggy maar reed al enkele Dakars op een quad. De Nederlanders hebben allemaal al wat meegemaakt en tijd verloren, maar ze zijn alle drie nog in competitie. Gert-Jan van der Valk is de snelste Nederlander op de 20e positie, Paul Spierings volgt op de 21e positie. Het verschil tussen hen is slechts 16 minuten, dat belooft dus een spannende tweede week te worden. Jeffrey Otten rijdt nog, maar doet dat buiten het klassement na veel tijdsverlies. Hij staat 25e.

Na 8 zware etappes en een proloog zijn het Nasser Al-Attiyah en Mathieu Baumel die de touwtjes in handen hebben. In tegenstelling tot de concurrentie blijven zij uit de problemen en hebben ze ruim een uur voorsprong na het eerste gedeelte van de Dakar Rally. De kopman van Toyota Gazoo Racing rijdt snel, stabiel en consistent. Het podium bestaat momenteel uit 3 Toyota’s, maar Sébastien Loeb klopt op de deur van dat podium. Al op de proloog is er een pechvogel: Erik van Loon. Hij rolt met de Toyota Hilux en verliest 6 minuten, daardoor lijkt hij meteen de aansluiting met de top te missen. Ook op de eerste etappe maakt Van Loon foutjes en moet hij in de achtervolging. De concurrenten van Al-Attiyah beginnen de rally snel en willen de druk op de Qatarees direct opvoeren. De proloog en eerste etappe worden gewonnen door Audi. Met de Audi RS Q e-tron E2 wil het Duitse team de rally winnen en ze beginnen sterk. Mattias Ekström en Carlos Sainz nemen de eerste zeges voor hun rekening. Daarachter zijn het Sébastien Loeb, Guerlain Chicherit en Orlando Terranova van met de BRX Prodrive Hunter. Vanuit het team van Toyota komt de druk voornamelijk van Yazeed Al Rajhi. Tijdens de tweede etappe komt Erik van Loon heel erg sterk terug. Hij denkt dat hij een matige dag heeft, maar blijkt aan de finish de tweede tijd neer te zetten op 14 seconden. Hij wisselt in het laatste gedeelte nog een band, maar had de etappe dus kunnen winnen. In diezelfde etappe is er veel tijdsverlies voor Loeb en Terranova. Maar BRX slaat terug in de derde etappe met Chicherit, waar Sainz problemen heeft. Wederom is er tijdsverlies voor Loeb die dag. Maar Loeb revancheert zich en wint de vierde etappe, maar voor het team is het een slechte dag. Terranova stapt uit na rugproblemen, Zala moet opgeven en Chicherit staat erg lang stil. Dus achter Loeb staan de Audi’s van Sainz en Stéphane Peterhansel in de daguitslag. Naast het team van Prodrive zijn er ook problemen voor Simon Vitse, Brian Baragwanath en Mathieu Serradori. Hierdoor wordt het klassement door elkaar gehusseld. Al-Attiyah leidt voor Al Rajhi en Peterhansel. Diezelfde avond ontstaat er wat controverse. De FIA kondigt aan dat de Audi’s er 11 pk bij krijgen na het analyseren van de data, dit is vastgelegd in het reglement om de T1+ en T1-U dichter naar elkaar te krijgen. Met name Al-Attiyah en Baumel zijn woest, na een uitleg vanuit de FIA begrijpen zij hoe het zit en bieden zij excuses aan voor hun tirade. Al-Attiyah wint de volgende dag en laat zien dat die 11 pk nog niet voldoende zijn om de regerend kampioen te bedreigen. In de top vijf van het klassement staan alleen Toyota’s en Audi’s, maar dat zal niet lang duren. Want op etappe 6 moet Peterhansel opgeven en verliezen Sainz en Al Rajhi vele uren, Al-Attiyah pakt opnieuw de winst. Daardoor gaat Toyota aan de leiding met 4 auto’s met daarachter Loeb. Ondanks veel tijdsverlies, weet hij toch bij te blijven. In etappe 7 pakt Al Rajhi zijn revanche met een dagzege, maar de etappe staat vooral in het teken van de crash van Van Loon. Hij valt uit en moet opgeven na een wisselvallige Dakar. De etappe wordt niet gereden door de motoren waardoor de auto’s moeten openen, de kopgroep verliest tijd. De leiding van Al-Attiyah komt niet in het gedrang. Ekström is tot dat moment de enige Audi zonder grote problemen, maar raakt een steen en verliest ook veel tijd. Daardoor is Audi definitief uitgeschakeld voor een goede eindklassering. Aan het einde van de proef is er een crash voor Tim en Tom Coronel waarmee zij heel veel tijd verliezen en officieel uit het klassement zijn. De achtste etappe lijkt voor Sainz te worden, maar een tijdstraf zorgt ervoor dat Loeb de laatste etappe voor de rustdag wint. In het algemeen klassement gaat Al-Attiyah aan de leiding, hij heeft ruim een uur voorsprong op teamgenoot Henk Lategan. De nummer drie is debutant Lucas Moreas. In zijn spiegel ziet hij Loeb komen, hij staat op iets meer dan een half uur van het podium. De best geklasseerde Nederlander is Maik Willems op de 38e positie. Dave Klaassen staat 42e en Coronel 43e. Ronald van Loon staat 48e. Tijdens de eerste etappe brandt de tweede auto uit het team van Coronel uit, daardoor moet Michel Kremer in zijn debuut opgeven.

Met Maik Willems en Robert van Pelt zitten er twee ‘oude rotten’ aan boord van de Toyota Hilux van het Bastion Hotels Dakar Team. De eerste week van de 45ste editie in de Dakar Rally was behoorlijk stevig, merkt de geroutineerde navigator Van Pelt. Willems is bezig aan zijn negende Dakar, Van Pelt zit voor de negende keer in de oranje Hilux maar is in totaal begonnen aan zijn twintigste avontuur in de zwaarste rally ter wereld. In Saudi-Arabië slaagde de Dakar-organisatie er tot nu toe niet echt in om alle beschikbare ingrediënten te verwerken in de route, maar dat lijkt in 2023 beter gelukt. “Ik moet zeggen, je krijgt niks cadeau”, zegt Van Pelt. “Het zijn steeds lange dagen en echt snel gaat het ook niet. Er zit zo nu en dan een halve kilometer of een kilometer in dat het snelle piste is, maar verder is het knuppelen en sjouwen.” De duisternis is nog wel een lastige factor in Saudi-Arabië gaat de zon al om half zes onder en is het met de grote startvelden altijd weer knokken om tijdig binnen te komen. “We zijn elke dag tegen de duisternis aan het rijden. Als je voor zonsondergang aankomt, ben je hartstikke blij. Maar het komt toch regelmatig voor dat je de laatste vijftig of honderd kilometer in het donker moet rijden. Dat kost toch wel kracht.” En toch komt er in de Dakar ook een moment dat de ‘drive’ om de finish te halen het overneemt. “Als je aankomt, ben je altijd weer trots en blij”, vertelt Van Pelt. “Op een gegeven moment wordt het zwaar en dan interesseert het je niks meer als het nog 200 kilometer duurt, dan ga je over het dooie punt heen en maakt het niet meer uit.” In de tweede Dakar-week gaat het aantal kilometers omlaag, maar zou het wel zwaarder worden. Zo gaat de Dakar Rally eindelijk naar het grootste duinengebied ter wereld, het Empty Quarter. Van Pelt verdiept zich er niet al te veel in: “Je moet er niet echt naar kijken, het komt zoals het komt”, aldus de 63-jarige navigator. “Je doet ’s ochtends de tablet aan en dan zie je het wel. Wat ze bij de briefing zeggen of de geruchten die gaan, het komt meestal niet uit. Daar moet je je niets van aantrekken.”    

Voorafgaand aan zijn dertiende Dakar Rally heeft Erik van Loon een belangrijke knoop doorgehakt: aan de finish is dit zijn laatste Dakar Rally. Na zijn heftige crash in de zevende etappe heeft Van Loon daar over nagedacht en komt tot dezelfde conclusie. De Dakar Rally zegt hij vaarwel als rijder, maar de Cross Country en rallysport zeker niet. “Het zat er natuurlijk wel een beetje aan te komen,” vertelt Van Loon. “Het was mijn 13e Dakar en ik ging voor mijn 10e finish. Ik heb hele mooie momenten beleefd, geweldige avonturen meegemaakt en er bijzondere vriendschappen aan overgehouden. De Dakar Rally is vaak hard voor me geweest, maar heeft me ook veel gegeven. Het heeft me gevormd tot wie ik ben. Aanpakken, doorzetten en samen iets bereiken. Ik vind het een fantastische sport, maar beleef inmiddels meer plezier aan de andere rally’s. Deze twee weken zijn enorm zwaar en het risico is ontzettend hoog op dit niveau. Als je dan zo’n zware crash meemaakt, ga je daar toch eens goed over nadenken.” “Natuurlijk stop je het liefste op je hoogtepunt. In 2021 viel ik uit na aanhoudende technische problemen, dus in 2022 wilde ik goed voor de dag komen. Door de positieve coronatest mocht dat niet zo zijn, dus ging ik de Dakar van 2023 in na een goede voorbereiding. Dit keer samen met Anja, zij wil in 2024 met de truck rijden.” Het seizoen begon goed voor Erik en Anja van Loon in de Can-Am. “Ik heb zoveel plezier beleefd met de Can-Am. South Racing had het goed voor elkaar en het leverde zelfs mijn allereerste winst op in de Baja van Italië. Ook in zo’n buggy ligt de snelheid hoog, maar het is toch echt anders dan in een T1+. Met de nieuwe Toyota Hilux van Overdrive Racing, heb ik goede rally’s gereden met mooie prestaties. Dat valt dan een beetje in het niet hier tijdens deze Dakar Rally. Voor de Dakar is veel aandacht, voor de andere rally’s veel minder, terwijl dat misschien wel veel leuker is.” Daarom blijft Erik ook zeker actief in de sport. “Ik wil hier geen afscheid van nemen. Het rijden met zo’n auto of buggy is geweldig om te doen. Als ik dan de kosten en het risico afweeg dan vind ik dat de Dakar niet meer waard. Ik hoef me niet meer te bewijzen. Ik heb hele mooie prestaties neergezet, zoals de 4e plaats in het algemeen klassement in 2015, de 2e plaats op slechts 10 seconden van Carlos Sainz in 2016 en ook dit jaar was ik 14 seconden van een dagzege verwijderd.” Van Loon blijft na zijn crash in Saoedi-Arabië om Anja te steunen. “Normaal gesproken wil je naar huis na zo’n crash, naar je vrouw en kinderen. Anja is hier en is blij met mijn hulp. Mijn kinderen weten dat ik er altijd voor ze ben, maar als zij horen of lezen dat ik na zo’n crash met een mogelijk gebroken rug naar het ziekenhuis wordt afgevoerd, dan ga je toch nadenken. Dat is het voor mij niet waard. Ik ga Anja helpen om aan de finish te komen. Ze doet het geweldig, ligt 12e algemeen. Dat is veel beter dan verwacht, ik ben ontzettend trots op haar.” “Vanuit Riyadh wil ik allereerst Sébastien Delaunay ontzettend bedanken. We hebben geweldige momenten beleefd samen. Het team van Overdrive Racing heeft altijd hun best gedaan om ons met goed materiaal aan de start te krijgen. De monteurs zijn fantastisch. Natuurlijk ook alle sponsoren en partners, Kroon Oil, Heisterkamp, BIG Machinery, Welte Transport, Fried van de Laar en BTB Group en natuurlijk mijn eigen bedrijven Van Loon Group en The Blue Butcher. Daarnaast alle fans, ik heb zoveel berichtjes gekregen na de crash, maar ook na alle mooie momenten! En zeker mijn familie, mijn kinderen en natuurlijk Anja. DANK JULLIE WEL!” Erik van Loon komt binnenkort met meer informatie over zijn rallyprogramma voor 2023.

Na een proloog en 7 proeven zijn er 8 verschillende winnaars geweest. De verschillen zijn dus ontzettend klein na bijna 4.000 kilometer. De Amerikaan Skyler Howes is de leider op de rustdag met de Husqvarna. Achter hem is het verschil slechts 13 seconden naar de nummer 2 én 3. Kevin Benavides staat tweede en Mason Klein derde. De top 8 zit binnen 8 minuten, het wordt dus nog een ongekend spannende rally tot de finish in Dammam. Op 31 december begon de Dakar met de proloog. Deze 13-kilometer lange proloog kwam ten prooi aan Toby Price. Hij is een seconde sneller dan zijn landgenoot Daniel Sanders, de derde tijd is voor Ross Branch. De top mag vervolgens de startpositie kiezen voor de eerste etappe en daarmee begint het tactische spel van de Dakar. Tijdens de eerste etappe valt het doek voor Sam Sunderland, de winnaar van 2022 komt ten val en moet de rally verlaten. De dagwinst gaat naar Ricky Brabec, op zijn Honda blijft hij Kevin Benavides voor. De derde tijd is voor Toby Price. Daarmee is Brabec de eerste officiële leider in het klassement. De Amerikaan heeft aangegeven dat niets minder dan de winst telt voor hem dit jaar. Op de tweede etappe komt er een verrassing om de hoek kijken: Mason Klein. De jonge Amerikaan rijdt bij het Nederlandse BAS World KTM Racing Team van Bart van der Velden. Hij wint en wil meer dan alleen de etappe winnen. Het talent wil naar de Dakar-winst en in de dagen die volgen, blijkt dat Klein wel eens een hele grote kan worden. Hij troeft Sebastian Bühler af om de dagwinst, Skyler Howes wordt derde. Daniel Sanders leek de dag te winnen, maar besloot van het gas te gaan om de dag niet te hoeven openen. Het openen van de etappe kan strategisch dit jaar echter een voordeel zijn. Vanaf de start tot en met de laatste tankstop wordt er een bonustijd verrekend. De top 3 krijgt per kilometer tijd terug, daarmee moet het openen worden beloond en zorgt er tevens voor dat de verschillen kleiner zijn. Vooralsnog lijkt het een mooie toevoeging te zijn aan de rally. De derde etappe betekent het einde voor Brabec, hij komt ten val en heeft last van zijn nek. Ondanks zijn hunkering naar de winst gaat die er niet komen. Door regenval wordt de etappe ingekort en dat vinden de motoren niet erg. De dagzege gaat naar Daniel Sanders, daarmee lijkt zijn strategische keuze de goede te zijn. Kevin Benavides wordt tweede en Skyler Howes derde. Mede dankzij de bonustijd verliest Klein een kleine 7 minuten in plaats van 13. Joan Barreda Bort pakt op de vierde etappe zijn 30e dagzege. Ondanks een gebroken teen zit het tempo er goed in, hij heeft momenteel de meeste dagzeges zonder een Dakar-overwinning, zal dit zijn jaar worden? Hij is iets sneller dan Pablo Quintanilla en Howes. Klein leek op weg naar een tijd in de top drie, maar verloor tijd door een technisch probleem. Voor het team van Hero was het een dramadag, Joaquim Rodrigues kwam ten val en viel uit, Branch had technische problemen en Bühler kwam zonder brandstof te staan. De vijfde etappe is voor Adrien van Beveren, de Fransman is overgestapt van Yamaha naar Honda. Hij verslaat zijn teamgenoot José Ignacio Cornejo en Klein. Doordat Barreda moest openen, verloor hij veel tijd na navigatiefouten. Tijdens het zoeken naar het goede waypoint kwam hij een aantal andere motorrijders tegen, namelijk Howes, Price en Quintanilla, samen verloren zij ruim 10 minuten. Sanders was echter de grootste verliezer van de dag, hij verdwaalde nog meer en verloor daardoor meer tijd. Op etappe zes pakt Husqvarna een 1-2, Luciano Benavides wint voor Howes. De derde tijd is voor Price. Barreda herstelde knap na zijn fouten op de vijfde tijd, hij wordt vierde. Door de zwaarte van de Dakar tot dat moment besluit de organisatie om de zevende etappe niet te rijden, voor de motoren en quads. Zij gaan over het asfalt naar het marathonbivak. Terwijl zij daar wachten zien zij de beelden van zoekende auto’s waardoor maar weer blijkt hoe belangrijk het spoor is van de motoren voor de rest. De achtste etappe is voor Branch, hij troeft Sanders en Klein net af, maar de verschillen zijn klein. Na de verrassing uit het BAS team, kent deze etappe een verrassing uit het team van Henk Hellegers, HT Rally Raid Husqvarna Racing, namelijk Michael Docherty. Docherty wordt 5e. Na de 8e etappe leidt Howes, hij heeft een voorsprong van 13 seconden op Kevin Benavides en 13 seconden op Mason Klein. De vierde plaats is voor Price en Quintanilla sluit de top vijf af. Met de top 8 binnen 8 minuten en de top 12 binnen 30 minuten is het ongekend spannend bij de motoren en belooft het tweede deel van de Dakar voor vuurwerk te zorgen. De beide Nederlanders zitten nog in de rally. Wesley Aaldering staat 44e en kent een prima debuut zonder gekkigheid. Mirjam Pol staat 55e en is de snelste vrouw in het klassement. In het kistklassement leidt Charan Moore voor Javi Vega en Mario Patrao. Bij de quads is Alexandra Giroud oppermachtig, hij leidt met 1 uur en 41 minuten voorsprong op Manuel Andujar, de derde plaats is voor Pablo Copetti.

De Dakar Rally van 2023 is halverwege. Na acht etappes komen de deelnemers vandaag op adem in het bivak van Riyadh. Tijd voor een uitgebreide terugblik op de eerste Dakar-teams van Eurol. Toyota Gazoo Racing Nasser Al-Attiyah heeft de touwtjes stevig in handen tijdens de Dakar Rally. Met ruim een uur voorsprong in het klassement bij de auto’s heeft de Qatari tot nu toe van niets en niemand wat te vrezen gehad. Na een solide proloog en eerste etappe schakelde Al-Attiyah in de etappes daarna een versnelling bij waarna hij aan de leiding kwam. Zijn dominante optreden leverde drie etappezeges op en een ruime voorsprong in het algemeen klassement. In de achtste etappe eindigde Al-Attiyah op de tweede plek, hij kan tevreden terugkijken op de eerste week: “Onze arbeid begint te lonen. Volgende week ben ik thuis in de duinen, er komt nog veel aan en we zullen elke dag geconcentreerd moeten blijven.” Henk Lategan kende tegenslag in de eerste dagen, maar pakte de draad in het vervolg van de week wel op. Hij finishte op het podium in de tweede etappe en heeft zich inmiddels opgewerkt tot de tweede plek in het klassement, een uur achter Al-Attiyah. Het ritme van de Zuid-Afrikaan zit goed, hij gaat met vertrouwen richting de tweede week. Giniel de Villiers is bezig aan zijn twintigste achtereenvolgende Dakar Rally. Nooit viel hij uit. De Villiers verloor tijd tijdens de eerste etappe, maar heeft sindsdien een indrukwekkende opmars afgewerkt. Hij staat momenteel vijfde met uitzicht op meer in de laatste week. Eurol Rallysport De overstap naar Iveco heeft zich uitbetaald voor Martin van den Brink. Hij staat halverwege de Dakar Rally op de tweede plek in het klassement. In het verleden was Van den Brink nog wel eens te betrappen op een fout, maar hij beleefde een nagenoeg vlekkeloze eerste week in deze Dakar Rally. In elke etappe eindigde hij in de top-vijf en dus begint hij aan de tweede week met een serieuze kans op eindwinst. Zijn zoon Mitchel van den Brink heeft zijn droom al waargemaakt in de eerste Dakar-week. Hij versloeg merkgenoot Janus van Kasteren in de zesde etappe, de twintigjarige coureur pakte zo zijn eerste etappezege in de zwaarste rally ter wereld. Daarna ging hij in rap tempo door met het verzamelen van ereplaatsen. Hij eindigde deze rally al drie keer op de tweede plek en staat in het klassement op de zesde plek. Nico Stijnen debuteerde als snelle assistentie voor vader en zoon Van den Brink. De coureur uit Maaseik heeft het goed gedaan, maar heeft zijn teamgenoten nog niet hoeven helpen. Zolang dat het geval is kan Stijnen doorgaan met het opdoen van ervaring in de Dakar Rally. Riwald Dakar De eerste week van de Dakar Rally was wisselvallig voor Rwiald Dakar. Kopman Gert Huzink was vroeg uitgeschakeld voor een goed algemeen klassement, maar hij schreef de derde etappe wel op zijn naam. Huzink toonde uitstekende snelheid in de eerste week, maar helaas heeft hij de Dakar vroegtijdig moeten verlaten door technische problemen. Pascal de Baar had ook problemen in de eerste dagen, maar de ervaren coureur heeft een aardig gevecht geleverd om weer naar voren te komen. In bijna elke etappe was hij in de top-zes te vinden, maar in de achtste etappe haalde hij zijn beste resultaat met de vierde plek. Adwin Hoondert maakte bij Riwald Dakar zijn comeback in de Dakar Rally. Hij fungeert als snelle assistentie. Na een onwennig begin heeft Hoondert de smaak te pakken en zit de snelheid er uitstekend in.  

Het hele Dakar-avontuur is volgens Dave Klaassen opgedeeld in een paar stukken: “De voorbereiding is 33 procent, tot de rustdag is 66 procent en op de finish hebben we 100 procent.” Na de achtste etappe van zondag is ook het tweede deel afgevinkt voor het duo van Daklapack Rallysport. “Er is ontzettend veel gebeurd, waar moet je beginnen”, zegt Klaassen over de eerste Dakar-week. De achtste etappe bracht Klaassen en zijn navigatrice Tessa Rooth terug naar Riyadh, waar ze vrijdag ook al waren toen de rit naar Al Duwadimi aangepast werd. “We wilden heel thuiskomen en dat is gelukt. Veel mooie tracks, mooie duinen, het ging fantastisch. We begonnen met stenen paden en daar komen we bodemvrijheid tekort waardoor we naast de track moeten rijden.” Er zijn bij de andere auto’s van Red-Lined al verschillende achterassen gesneuveld. Klaassen neemt daarom bewust minder risico, maar dat heeft een keerzijde: “Dan gaat de snelheid eruit. We zijn weer heel binnen en tot nu toe hebben we laten zien dat je ver kunt komen als je aan de veilige kant gaat zitten.” In de daguitslag eindigde het duo op de 51ste plek, in het klassement zijn ze inmiddels opgeklommen naar een nette 42ste plek. Zaterdag stond de etappe in het teken van allemaal kleine probleempjes. Zondag was dat niet anders: “Dat is allemaal niet erg, gelukkig hebben we het probleem met de startmotor opgelost. Als je weet dat de auto niet start, geeft dat niet veel vertrouwen. Vandaag sloeg hij in één keer aan, dat is heel mooi. In de duinen ging het super, echt mooi.” Ondanks dat Klaassen in de tunnel van de Dakar Rally zit, probeert hij wel wat mee te krijgen van de buitenwereld. Zo ook de berichten die dagelijks via de verschillende kanalen binnenkomen. “Tessa leest er dagelijks een paar voor op de verbinding, dan blijf ik wakker”, gaat Klaassen verder. “Ik kreeg dus een bericht van een oud-collega uit de Luchtmobiele Brigade, waar ik heb gediend in lichting 94-8. Die hele periode ben ik bijna vergeten, maar dat hield me deze week wel bezig. Toen gingen we echt door het stof, het was afzien. Ik heb gezegd, dit nooit meer en dit begint er toch wel op te lijken en ik moet er nog voor betalen ook. Dat is wel een apart iets, maar je merkt gewoon dat het pittig is.” Het is buffelen en sjouwen, tijd om te genieten is er niet. “We hebben stickers in de auto met ‘Vergeet niet te genieten.’ Maar daar heb je helemaal geen tijd voor, elke minuut die je stilstaat moet je weer knokken om terug te komen. Je slaapt of je staat stijf gespannen, die spanningsboog voor zo’n wedstrijd is enorm. Je staat op scherp, je bent de hele dag aan het turen naar de steen waar je naam op staat en waar je je auto op afschrijft. We hebben vandaag twaalf uur gereden, waarvan zes uur in volle concentratie.”

De eerste week van de Dakar Rally zit erop voor Ronald van Loon. Zondagavond kwam hij samen met navigator Erik Lemmen weer aan in Riyadh, waar het team maandag tijd krijgt om de auto een onderhoudsbeurt te geven en waar coureur en navigator even op adem kunnen komen na een intense eerste week. De achtste etappe van het marathonbivak in Al Duwadimi naar Riyadh was niet bepaald een uitloper een toch al zware eerste week. Veel stenen, klapzand, steile duinen. Het zat er allemaal in. “Ik ben benieuwd wat ze nog voor ons in petto hebben”, zegt Van Loon, die alvast over de rustdag heen kijkt. “Het was vandaag pittig, vooral de duinen waren lastig. Ik had echt moeite om boven te komen. Als we dat nog meer krijgen in de tweede week, wordt het aanpoten.” Maar toch stelt Van Loon tevreden vast dat hij de helft gehad heeft. Al vroeg in de rally moest hij een dag vroegtijdig uit de proef rijden vanwege schade, maar kwam hij wel aan de finish. Vanwege een groot aantal gemiste waypoints werd het team uit het reguliere klassement gehaald. Hij loopt daarmee de medaille mis. “Die medaille mogen ze houden, die is niet belangrijk”, zegt Van Loon. “Ik wil elke dag finishen, we zijn alle etappes gefinisht. Ook in de tweede etappe, alleen we hadden te veel waypoints gemist. Mijn prestatie voelt er niet minder om als ik het haal, met of zonder medaille.” Van Loon doet in andere rally’s vaak mee om de prijzen, maar in de Dakar Rally ligt het niveau aanzienlijk hoger. Bovendien moet hij het materiaal sparen. “We halen het niet als we hetzelfde tempo blijven rijden”, zegt Van Loon. “Het is echt een slijtageslag voor onszelf en de auto.” Bovendien ziet Van Loon dat andere auto’s met grotere wielen een enorm voordeel hebben. “Als je harder wilt rijden, heb je echt een T1+ nodig met grote wielen, anders ga je het echt niet halen. Dat verschil is heel groot. We staan met een Porsche GT3 tussen de Formule 1-auto’s, dat is echt het verschil. Het gaat super zo, ik heb er veel plezier in en de volgende lokale rally trap ik ‘m wel weer doormidden.” Voor nu kan Van Loon even rust nemen: “Lekker naar het hotel, een nacht goed slapen in een warm bed en dan kunnen we op naar het tweede deel van de Dakar.” Dinsdag gaat de Dakar Rally verder.

Het was de dertiende Dakar-start voor Erik van Loon en hij hoopte zo op zijn tiende finish. Een zware crash in de zevende etappe zorgde er echter voor dat hij de finish niet bereikt. Bij RTL7 vertelde de 54-jarige Brabander dat hij stopt met het rijden van de Dakar Rally, maar hij zal wel actief blijven in de sport. Voor de camera van RTL en eerder vandaag bij Omroep Brabant licht hij zijn besluit toe: “Het is soms gewoon te gevaarlijk. Tijdens de crash ging het licht een paar keer uit, daarom drukte Sébastien op de knop en kwam er medische assistentie. Na de check bleek ik OK te zijn en zo voelde het ook wel, ik ken mezelf wel. Maar dan vraag je je wel af waar je het nog voor doet.” De volgende lichting staat klaar en Van Loon is dan ook erg trots op wat zijn vrouw Anja laat zien. Normaal gesproken wil men naar huis na een crash, maar Van Loon blijft om zijn vrouw te steunen. Voorafgaand aan de rally had hij zichzelf de vraag al gesteld of hij nog wel verder moest gaan met de Dakar Rally en na zijn crash hakt hij de knoop door: hij parkeert de Dakar Rally. Het is geen definitief afscheid van de cross country en de rallysport, maar wel van de Dakar Rally als rijder. Van Loon door de jaren heen In 2008 zou Van Loon zijn eerste Dakar Rally gaan navigeren naast Michel de Groot, de rally werd gecanceld en Van Loon besloot om zelf achter het stuur plaats te nemen. In 2009 deed hij dat in een Volkswagen Buggy met Marc Wams als navigator nadat Eric Verhoef moest afhaken na een beenbreuk. Hij reed de rally niet uit en de buggy kende veel problemen. Daarom besloot Van Loon om in 2010 met een Mitsubishi L200 EVO te starten, de oude auto van Tonnie van Deijne. Dit keer wel met Verhoef, zij werden 46e. In 2011 werd de lat hoger gelegd en werd er met een ex-fabrieks Mitsubishi Racing Lancer. Hij werd genavigeerd door Harmen Scholtalbers, zij werden 11e met als beste dagresultaat de 8e tijd. In 2012 wilde Van Loon meer, het beste dagresultaat werd wederom de 8e tijd, maar in het klassement kwam hij niet verder dan de 16e tijd. Na de Mitsubishi was het in 2013 de beurt aan de HRX Ford van Wevers Sport, met Marc Wams viel Van Loon uit. In 2014 nam Wouter Rosegaar plaats naast Van Loon, zij werden 27e, het beste dagresultaat was de 7e tijd. Daarna stapte Van Loon over naar de MINI All4Racing van X-raid en in 2015 behaalde hij daarmee zijn beste resultaat: de vierde plaats in het algemeen klassement. Het is tot op de dag van vandaag het beste resultaat voor een Nederlander in de autocategorie. In 2016 deed Van Loon er een schepje bovenop, hij kwam slechts 10 seconden tekort voor de dagzege en werd tweede achter Carlos Sainz met de MINI. Hij kwam niet verder dan de 13e positie. In 2017 stapte Van Loon over naar de Toyota Hilux van Overdrive Racing, hij werd 14e. De Dakar van 2018 werd overgeslagen door Van Loon, vanwege drukte met zijn bedrijf. In 2019 kwam hij terug, met Scholtalbers naast hem. Zij werden 25e. In 2020 stapte Sébastien Delaunay in naast Van Loon. Door problemen kwamen ze niet verder dan de 25e tijd. In 2021 zorgden aanhoudende technische problemen ervoor dat Van Loon moest opgeven. In 2022 moest hij verstek laten gaan vanwege een positieve coronatest. Tijdens de editie van 2023 wilde Van Loon er nog een keer voor gaan, 3 crashes in 7 etappes kostten hem uiteindelijk de rally.

Met een rit Riyadh – Al Duwadimi – Riyah in de afgelopen twee dagen is er een einde gekomen aan de eerste week van de Dakar Rally. Maik Willems en Rob van Pelt zijn wel toe aan een rustdag, de eerste acht etappes hebben hun sporen nagelaten. In het tweede deel van de marathonetappe keerde het team met een special van 346 kilometer en een lange verbinding terug naar Riyadh. “We hadden het er net over, maar je merkt toch dat we een behoorlijk pittige week achter de rug hebben”, zegt Willems. “De concentratie werd iets minder.” Desondanks noteerde Willems een hele respectabele 45ste tijd en klom hij weer een paar plekken in het klassement. De special stage lag bezaaid met stenen en daardoor was het al vroeg buffelen. “In de eerste honderd kilometer hadden we meteen twee lekke banden”, vertelt Willems. “Eentje gaat nog wel, maar tien of twintig kilometer later hadden we de tweede. In de eerste duinen waren we aan het rommelen. Dan moet je even scherp worden, maar het is toch… Je moet er wat voor doen om de concentratie vast te houden.” Willems en Van Pelt kwamen de rustdag verder bijzonder goed door, net als de Toyota Hilux. Het team had zaterdagavond niet de maximale tijd nodig om ‘het meisje’ weer klaar te stomen voor de tweede helft van de marathon. “Ik ben geen technicus, maar ik denk dat het wel meevalt met de auto. We hadden gisteren twee uur, maar onze hoofdmonteur Jan zij na een 75 minuten dat het wel goed was. Ik denk niet dat er veel extra werk is, tenzij er geweldige verrassingen zijn. We zijn zuinig op het meisje, ze moet nog een weekje en nog veel langer mee.” Na de rustdag van maandag gaat de Dakar Rally maandag met een etappe van in totaal 700 kilometer naar Haradh. De special stage is 439 kilometer lang.

Het probleem waarmee Rainbow uit de zevende etappe van de Dakar Rally 2023 kwam, en wat de équipe van Gerrit Zuurmond dwong uit de wedstrijd te stappen, lijkt te zijn opgelost. In het bivak in Riyadh ontdekten de techneuten van het team dat een van de zuigers was gescheurd. “Na afloop van de etappe, met maar twee uur tijd voor service, konden we niet met zekerheid vaststellen wat het probleem was en we konden het zeker niet oplossen”, vertelt teammanager Simon Koetsier. De MAN werd op de aanhanger geladen en naar Riyadh gebracht, waar de truck aan een grondig onderzoek werd onderworpen. Het vermoeden werd daar bevestigd: een van de zuigers bleek gescheurd. “MAN heeft vanuit de fabriek hier een serviceteam, die alles op voorraad zouden hebben. Alleen bleken die voor dit type motor enkel aluminium zuigers bij zich te hebben en wij hebben een stalen nodig”, vertelt Koetsier. “Gelukkig heeft de MAN van Mathias Behringer, snelle assistentie van South Racing met Hugo Kupper aan boord, eenzelfde motor en hij heeft wel een zuiger op reserve bij zich die ook bij ons past.” Zodra Behringer uit de proef van de achtste etappe was, vroeg Koetsier toestemming om het reserve-onderdeel te mogen gebruiken en kreeg die. “We gaan ervan uit dat dit het probleem was. Morgen op de rustdag gaan we het afmaken, een testrit maken en dan hopen we dinsdag, weliswaar buiten competitie, weer te kunnen starten voor het tweede deel van de Dakar.”

De schade was aanzienlijk na de viervoudige koprol die de auto van Tim en Tom Coronel maakte in de zevende etappe van de Dakar Rally 2023. Veel kon worden gerepareerd in de bepekte tijd die er was, maar in de achtste etappe bleek dat de auto nog was bekomen van de crash. “Alles valt eraf of gaat kapot”, verzuchtte Tom Coronel na de finish, met de tranen in de ogen. De broers Coronel gingen goed van start – helemaal achteraan, blij dat ze überhaupt nog mochten en konden starten. Maar al na 100 kilometer in de 346 kilometer lange wedstrijdproef begon de motor slecht te lopen en verloor de auto vermogen. “Ergens onderweg is de uitlaat eraf gevallen”, vertelt Tom. “We hadden nog maar de helft van het vermogen.” Dat bleek nog maar het begin van een dag vol ellende. “Rechtsvoor brak de schokbreker af. Die schoot dwars door de motorkap heen en door de waterleiding van de koeling van de motor. Ik heb die leiding provisorisch gerepareerd en Tim heeft de shock van rechtsachter naar rechtsvoor overgeplaatst. Daarmee konden we wel door, maar we moesten wel steeds onderweg vragen om water en koelvloeistof bij andere deelnemers.” En nog was het niet gedaan, want na 20 kilometer vloog het rechter voorwiel eraf. “Vermoedelijk zijn we in de haast vergeten de moeren terug goed aan te draaien”, dacht Tom. “Door de wrijving en de kracht waren de wielbouten verrot, dus we hebben de bouten van de reservewielen gehaald om erop te zetten.” Tim en Tom hadden het benodigde gereedschap niet bij zich, maar Ad Hofmans, van Team De Groot, had dat wel. “Die hebben ons geholpen en zijn met de truck 95 kilometer, tot de finish, achter ons blijven rijden om te helpen. Zonder die mannen hadden we het niet gehaald.” In het pikkedonker was het nog best spannend in de duinen, met alleen een kompaskoers. “Het deed me denken aan de Dakar van 2017”, zegt Tom, met een brok in de keel. “Toen hadden we zoveel shit en hebben we toch elke keer de finish gehaald. Dat is zo’n vet gevoel.” Door de opeenvolgende gebeurtenissen was er van ritme weinig sprake meer. “Het was een slagveld onderweg”, zag Tim. “Met opnieuw heel mooie landschappen, maar we hebben er niet echt van kunnen genieten. Ik ben gewoon blij dat we de finish weer hebben gehaald en dat er nu een rustdag is.” Vooral de Century is daar echt wel aan toe, weten Tim en Tom. “Na die koprol flikkert gewoon alles eraf. Dat is toch vervolgschade die we door tijdgebrek niet hebben kunnen voorkomen. Dus de rustdag is zeer welkom.”  

Igor Bouwens heeft de rustdag van de Dakar 2023 bereikt en staat al op de tiende plaats waarop hij voor de start had gemikt. In de rit van zondag werd de Iveco-trucker dertiende en in de slotweek hoopt hij nog enkele plaatsjes op te schuiven. Na de halve rol van zaterdag kreeg de crew van het Gregoor Racing Team de Iveco T-Way weer picobello voor de achtste etappe, de laatste voor de rustdag. Igor Bouwens, Syndiely Wade en Ulrich Boerboom reden een strak tempo en werden dertiende, op één luttel secondje van de twaalfde plaats. Daarmee is een tussendoel bereikt: vorig jaar moest het team op de rustdag de handdoek werpen, nu heeft het die mijlpaal alvast bereikt. In de tweede week ligt de focus op het hoofddoel: de finish halen, en dan liefst ergens tussen de vijfde en de tiende plaats. Teambaas Gregoor Bouwens, de vader van Igor, blikt met tevredenheid terug op de eerste week. “Van bij de proloog was ik verrast hoe hard iedereen reed. Ik dacht: ‘die gaan dat nooit een hele week volhouden’. Uiteindelijk zijn er inderdaad al veel teams uitgevallen. Zoveel brokken en stukken, dat is niet normaal. Voor ons verleipen die eerste dagen heel goed. De proloog hebben we eigenlijk laten schieten toen we besloten om de Japanners voort te slepen. Maar de dag nadien waren we twaalfde en daarna zelfs vijfde. Toen stonden we op de zesde plaats. Dat was heel goed. Dan is er wat pech begonnen. In de regen hebben we in een diepe poel onze reservewielen en een zijpaneel verloren. Dat hebben we ’s nachts moeten herstellen in de gietende regen. Echt niet normaal wat de mekaniekers toen gepresteerd hebben. Daarna hebben we herstellingen moeten doorvoeren toen we twee keer op onze zij gingen. Maar technisch doet de vrachtwagen het uitstekend. We hebben geen probleem gehad, behalve met de opbouw van de achterbak.” Extreem zwaar De tweede week leidt de karavaan naar het gevreesde Empty Quarter, een zandwoestijn met de grootte van Frankrijk. Daar liggen de meest gevreesde etappes. Gregoor Bouwens: “Dit is een extreem zware Dakar, mede door de weersomstandigheden. Maar het vervolg zal nog zwaarder worden. We staan nu op de tiende plaats. Ik denk dat we die moeten verdedigen. Meer zit er momenteel niet in, tijd goedmaken op degenen voor ons is moeilijk. Maar als wij zelf volhouden, kunnen er vooraan nog teams uitvallen en schuiven we nog wat op. Maar die tiende plaats is het doel.”

Alle zeilen moesten worden bijgezet, alle hens aan dek, maar de truck van Jan en Ben van de Laar en Dolf Huijgens was voor de achtste etappe van de Dakar Rally 2023 weer helemaal in orde. De équipe moest vanuit de achterhoede starten na het enorme tijdverlies van gisteren, toen de truck op de kant in de duinen lag, maar kon met hoog tempo en zonder problemen door de achtste etappe. Dat resulteerde in de tiende tijd. “We hebben een goede dag gehad en onze Ben heeft heel de dag vol gas kunnen rijden”, laat Jan van de Laar weten na de finish. “We moesten bijna als laatste starten, maar ze gingen allemaal netjes en snel aan de kant. We zijn lekker door het veld naar voren gekomen. Er was weinig stof, dus je kon makkelijk naar een ander toerijden.” De etappe van 346 kilometer was heel gevarieerd, met snelle pistes met stenen en gravel in het begin, een partij hoge, mooie duinen in het midden en aan het einde rivierbeddingen met weer veel stenen. Die leverden de mannen van Fried van de Laar Racing geen problemen op, waardoor ze weer terugkeerden in de top 10. “We zijn tevreden met deze dag en met deze plaats”, zei Jan. “Deze plaats vasthouden is het belangrijkste. We kunnen op eigen kracht niets winnen en we kunnen er niet vanuit gaan dat anderen er tussenuit vallen. Maar het zal een taaie week worden.” Na nog een verbinding van bijna 400 kilometer naar het bivak wachtte in Riyadh de rustdag. Die geeft de gelegenheid om de truck in alle rust na te kijken en gereed te maken voor het tweede deel van de Dakar Rally. Van de Laar gaat de rustdag in op de negende plaats in het klassement.

Voor de tweede opeenvolgende dag is het Adwin Hoondert en zijn mannen gelukt om voor het donker uit de wedstrijdproef te zijn. Het resultaat was naar: Hoondert sloot de achtste etappe van de Dakar Rally 2023 af met de vijftiende tijd. “We hebben stevig doorgedrukt en een hoog tempo gereden.” Het beviel Adwin Hoondert, Jasper Riezebos en Erwin de Vos best om bij daglicht de wedstrijdkaart te laten afstempelen en de helm af te zetten. Met nog 385 kilometer voor de boeg naar het bivak in Riyadh was dat ook zeker prettig. Nu wacht eerst de welverdiende rustdag, voordat de rally op dinsdag wordt vervolgd. “Het was een mooie dag, maar ook een harde”, omschreef Riezebos de etappe. “Er waren hele stukken met stenen als scheermessen en serieus hoge en scherpe duinen. Die van gisteren waren liever, ronder. De moeilijkste waren al voor de pauze. Daarna waren het kleinere duinen en snelle paden.” De stenen veroorzaakten een lekke band en een loslatend loopvlak. Dat er verder niets misging, lag niet aan de omstandigheden, want die waren niet al te best. Door de regen van de afgelopen dagen waren kuilen nog dieper uitgespoeld en dus gevaarlijker dan was aangegeven in het roadbook. Door de stoet auto’s en trucks die vóór Hoondert reed, waren sporen en geulen ook al dieper geworden en waren de duinen al kapot gereden. “Als er één uitroepteken stond, moest je rekenen op twee of drie. Veel gaten en geulen stonden er niet eens in, dus we moesten veel op zicht rijden.” In het klassement is Hoondert inmiddels opgeklommen naar de zeventiende plaats, ondanks de tegenslag van de afgelopen week en het steeds achteraan moeten starten. “Daar hebben we wel geleerd mee om te gaan”, vertelde Riezebos. “Dat vraagt toch ook om doorzettingsvermogen van ons alle drie, want van achter uit is de Dakar nog zeker een keer zo moeilijk. En dit is toch al een van de zwaardere en moeilijkere Dakars, heb ik het idee. Dus dat we zo de rustdag hebben gehaald is best een prestatie.”          

Voor Anja van Loon en Dmytro Tsyro is finishen de belangrijkste missie voor het Dakar-debuut van Anja. Voor de tweede keer is Anja de snelste Nederlander in de T3-categorie en blijft zij 12e in het algemeen klassement. Onderweg gaat er een riem kapot, maar die weten zij snel te vervangen. In een etappe met stenen, duinen en snelle stukken is Anja blij met het resultaat. “Het ging geweldig,” vertelt Anja. “Het is mijn eerste Dakar en ik heb al zoveel geleerd. Iedere dag gaat het weer beter en ik geniet enorm. De etappe vandaag had weer veel stenen en ook wat duinen en snelle stukken, alles zat er wel in. We hebben een kapotte riem gehad en verder niks meegemaakt. Ik had niet verwacht dat ik vandaag de snelste Nederlander zou zijn, dus ik ben heel tevreden.” Morgen is de rustdag van de Dakar Rally en daar is Anja wel aan toe. “Het was een heel zwaar begin van de rally. Ik had niet verwacht dat het zo zwaar zou zijn. Dmytro en ik blijven gewoon rijden en proberen geen gekke dingen te doen. Ik weet dat de ervaring die ik hier nu op doe heel erg belangrijk zijn. Ik ben blij met de hulp van South Racing en van Erik. Morgen alles weer in orde maken en dan op naar de tweede helft met meer zand en duinen, ik heb er zin in!” Dinsdag gaat de rally weer verder met de 9e etappe. Deze gaat van Riyadh naar Haradh met een proef van 358 kilometer. De proef opent met het doorkruisen van verschillende wadi’s en canyons, daarna gaat de route off-piste en is navigatie erg belangrijk. De proef eindigt met een prachtige duinenpartij die een voorproefje biedt voor de dagen die nog volgen.

De achtste etappe van de Dakar Rally 2023 kende grofweg twee gezichten: stenen – veel en scherp – en duinen – hoog en zwaar, maar te doen. Met name in de duinen sloeg Pascal de Baar zijn slag. “Martin Macik zei aan de finish dat ie een beetje bang van ons werd, zo hard ging het”, vertelt De Baar na afloop van de wedstrijdproef. De Baar ging met het mes tussen de tanden de etappe in. Na een goede nachtrust in het marathonbivak in Al Duwadimi, waar de assistentie niet heen mocht, ging de Riwald-coureur als zesde van start. “Maar binnen tien minuten hadden we nummer 5, Valtr, al te pakken.” Het eerste stuk van de wedstrijdproef, 346 kilometer, bestond uit stenen. “Erg moeilijk om niet lek te rijden, maar dat is gelukt. Aan het einde kwamen we Janus van Kasteren tegen, die wel lekke banden had gehad.” Na de stenen kwam een strook duinen: “Mooi, hoog, zwaar, maar wel te doen”, volgens De Baar. “Daar pakten we Martin van den Brink, die vast stond.” Bij de verplichte pauze op 203 kilometer lag De Baar al fysiek derde en had hij de vierde tijd. “Kort na de stop kwam Macik bij ons, die als zevende was gestart, en daar zijn we bij in de buurt gebleven. Het laatste stuk in de duinen was een mooi duel met Macik. Jammer genoeg was hij net iets sneller, maar hij zei bij de finish wel dat ie moeite had ons bij te houden en dat hij een beetje bang voor ons was, omdat we zo hard gingen.” De Renault en de bemanning hebben maandag een dagje rust in Riyadh. Dinsdag gaat de Dakar Rally weer verder.  

Door de winst van Joao Ferreira heeft Yamaha een bijzondere mijlpaal bereikt: na dagzeges met de motor en quad wint het vandaag ook een van de auto-categorieën, namelijk het T3-klassement. De Yamaha YXZ 1000 R Turbo wordt door X-raid ingezet in het T3-klassement en daarvan zijn er 7 gestart deze Dakar. Het T4-klassement wordt gewonnen door Jeremias Ferioli, ook voor hem is het zijn eerste dagzege deze Dakar. Het is de eerste Dakar voor Ferreira, maar de Portugees heeft al aardig wat ervaring. Dat begon met een T2 in 2019 en 2020, een Toyota Hilux T1 in 2021 en een X-raid MINI in 2022, waarmee hij het Europees Baja kampioenschap won. In 2023 maakt hij dus zijn Dakar-debuut, net als de Yamaha. Voor Yamaha als merk is het zeker geen debuut, al vanaf de allereerste Dakar is het merk erbij. Het begon bij de motoren (met talloze dag- en eindzeges) en daarna bij de quads. In 2022 kondigde Yamaha aan te stoppen als motorbouwer voor de Dakar en zich te richten op de ontwikkeling van de Yamaha YXZ samen met het Duitse X-raid. Achter Ferreira is het Francesco Lopez Contardo die slechts 17 seconden achterstand heeft in het T3-klassement. Mitchell Guthrie wordt derde. In het algemeen klassement blijft Guillaume de Mevius aan de leiding. Hij heeft een voorsprong van 3:19 op Austin Jones en 1:02:25 op Seth Quintero. Anja van Loon is de snelste Nederlander met de 29e tijd. Hans Weijs wordt 32e. Dan de T4’s. Voor Ferioli is het niet de eerste etappezege uit zijn carrière, maar wel de eerste in een SSV. In Zuid-Amerika won hij vier etappes op een quad, toevallig ook een Yamaha. Ferioli is ruim 3 minuten sneller dan Yasir Saeidan en Gerard Farres Guell. In het algemeen klassement verandert er wel het een en het ander. De top 4 blijft ongewijzigd, maar de nummer 5 (Michal Goczal) valt ver terug en verliest ruim 3 uur halverwege de proef. Ook voor de nummer 6 (Rodrigo Luppi di Oliveira) zijn er problemen, de Braziliaan had al vroeg in de etappe een lekke band en verliest meer dan een uur. Rokas Baciuska blijft dus aan de leiding, voor Marek Goczal en zijn zoon Eryk Goczal. Paul Spierings noteert een knappe 8e tijd vandaag. Gert-Jan van der Valk wordt 24e en Jeffrey Otten noteert de 26e tijd.