‘Als’ telt niet in de Dakar, maar anders had Maurik van den Heuvel een fraaie top 5-klassering kunnen noteren in de tweede etappe. Het werd uiteindelijk een twaalfde tijd en dat lag in de eerste plaats aan twee Russische Kamazzen die de DakarSpeed-truck vol in het stof zetten. “Dat was onbegonnen werk.” Het eerste deel van de 284 kilometer lange proef in de Chaco-regio was veelbelovend voor Van den Heuvel. Op de tussentijdse meetpunten reed hij rond de vijfde tijd. Van den Heuvel had de snelheid er zo goed in zitten, dat hij snel inliep op de Kamazzen van Anton Shibalov en Airat Mardeev, die voor hem waren gestart. “We hebben ze een tijdje opgejaagd, maar het was wel duidelijk dat ze me er never nooit langs zouden laten. Het was eigenlijk onbegonnen werk, dus hebben we besloten het risico niet te nemen. Als je er te dicht op zit, rijd je vol in het stof en zie je helemaal niks. Ik had geen zin om in een gat te klappen en de auto krom te rijden. Dus zijn we op gepaste afstand aangehaakt.”

Tot ver over de helft van de tweede etappe van de Dakar 2017 leek Peter Versluis zijn MAN naar de dagzege te sturen. Op het tweede gedeelte van de 284 kilometer lange proef over de pampa’s in het noorden van Argentinië werd zijn opmars echter gestuit door Eduard Nikolaev. Versluis moest genoegen nemen met de derde plaats, op drie minuten van de winnende tijd. Zijn EVM-teamgenoot Hans Stacey reed behoudend naar de zevende tijd, Artur Ardavichus werd negende.  Het was spijtig dat Versluis de dagzege aan landgenoot Martin van den Brink moest laten, maar dat was hem liever dan dat er een Kamaz had gewonnen. Het scheelde niet veel of Dmitry Sotnikov was er met de overwinning vandoor gegaan en die zou hij dan te danken hebben gehad aan teamgenoot Nikolaev. De Russen speelden in de tweede etappe al meteen hun teamspel. “Het begin was super”, vertelde Versluis vanaf de massagetafel in het bivak van Tucuman. “Al na een half uurtje zat ik achter Nikolaev, die twee minuten vóór mij was gestart. Toen ik serieus begon aan te dringen, ging hij vertragen. In het stof kon ik er met geen mogelijkheid voorbij. Zo heeft hij me de hele tijd opgehouden.” Kwartier straftijd Alsof dat nog niet frustrerend genoeg was, kreeg Versluis te horen dat hij een kwartier straftijd krijgt. Bij aankomst in het bivak na de eerste etappe bleek dat de straps, die de uitslag van de veerweg van de truck beperken, waren afgebroken. Een grotere veerweg biedt voordeel en dus kreeg Versluis een penalty opgelegd. “Die drie minuten van de etappe doen me niet zo’n pijn, al had ik natuurlijk liever gewonnen. Maar die vijftien minuten, dat is echt heel zuur.” Wat de straf betekent voor het klassement, is nog niet helemaal duidelijk. Voorlopig staat Versluis nog op de vijfde plaats op 3.29 van klassementsleider Martin van den Brink. Hans Stacey bezet daarin de achtste plaats op 4.15. De problemen met de vering en blokkerende voorwielen die hem in de eerste etappe hinderden, waren opgelost, maar Stacey begon bewust voorzichtig aan de etappe om het vertrouwen en het gevoel weer op te bouwen. Midden op het pad In het stof was het lastig rijden, ondervond Stacey. Vooral omdat er nog een heleboel auto’s op het parkoers reden en dat waren natuurlijk niet de snelste en meest ervaren deelnemers. “Het wordt duidelijk uitgelegd wat de functie van de sentinel is: een signaal dat aangeeft dat er een snellere deelnemer aankomt die er langs wil. Dan behoor je opzij te gaan om die snellere er langs te laten. Maar die lui hadden dat blijkbaar nog niet goed in de gaten. Eentje presteerde het zelfs om midden op het pad stil te staan, in het stof. Ik zag ‘m nog maar net op tijd en ben er rakelings langs gegaan. Als het tien centimeter was, was het veel. Ik heb nog minutenlang met mijn hart in mijn keel gereden.” Foto: Condor Media

De lengte van de tweede etappe (proef van 276 kilometer) was niet zozeer het probleem voor Hans Smit. Het was de hitte op de pampa’s in het noorden van Argentinië die hem naar adem deed snakken. Op zijn tandvlees bereikte Smit het bivak in Tucuman. “Ik was weer bevangen door de hitte”, vertelde Smit, nadat hij in de airco van de truck van het BAS Dakar serviceteam een beetje was bijgekomen. “Bij de finish van de special moest ik echt even een half uurtje zitten en aan alle kanten water over en in me gooien om een beetje bij te komen en moed te verzamelen voor het laatste stuk verbinding. Ik wist niet hoe ik dat moest gaan doen.” De tweede etappe van de Dakar 2017 was een lastige dag. Het begon al met een verbinding van 430 kilometer van het bivak in Resistencia naar de start van de proef. “Die verbinding was erg lang en vooral heel saai. Ik heb er een schrale kont aan overgehouden. De special was mooi, maar heel snel met heel veel stof. Sommige mensen hebben blijkbaar andere ogen – of veel meer lef – dan ik; die komen in het stof voorbij alsof je stil staat en dan zie je helemaal niks meer. Ik heb er een paar keer naast gelegen, doordat je in het stof de gaten niet ziet. Toen heb ik er maar een tandje af gedaan en op safe gereden. Het duurt nog twaalf dagen, dus ze gaan maar voorbij. Als ik het kan zien, durf ik ook echt wel gas te geven, maar het moet wel kunnen.’’ Nóg 100 kilometer Na de finish lag er nog een stuk verbinding te wachten en die laatste 100 kilometer was net te veel. Op het asfalt was het helemaal verzengend heet en met de al geleverde inspanning ging het licht langzaam uit bij Smit. “Ik snakte naar een koude cola. Bij de tweede pomp die ik tegenkwam, hadden ze die gelukkig, maar het hielp niet veel. Ik bleef gewoon beroerd. Heel sneu voor het enthousiaste publiek onderweg, want ik had echt de kracht niet meer om m’n hand nog op te tillen en terug te zwaaien.” Eenmaal in het bivak kwam Smit al snel weer bij zijn positieven, in de koelte van de truck van zijn serviceteam. “Het wordt bij BAS Dakar super geregeld. Ik heb even kunnen slapen in de airco en dat deed me goed. Nu hebben ze zelfs mijn roadbook voor morgen al voor me gereed gemaakt. Het zijn twee delen, dus het zal wel weer een pittig dagje worden.”  

Maik Willems dacht dat hij wel al wat gezien op het gebied van modder, maar na afloop van de tweede etappe van de Dakar 2017 schatte hij de Toyota zo’n 400 kilo zwaarder in dan bij de start van de 274 kilometer lange proef. “Dit was wel een heel bijzondere dag, met blubber, stof en toestanden. Alles zat dichtgeplakt en aangekoekt.” De regen van de afgelopen weken in het noorden van Argentinië had de paden waarover de auto’s, motoren en trucks moesten op veel plaatsen veranderd in modderpoelen. Vorig jaar hadden Willems en zijn navigator Rob van Pelt dat ook wel meegemaakt, maar niet zo erg als deze keer. “Dan reed je door een riviertje en was het weer schoon. Nu bleef die blubber overal vastkoeken en het stof plakte er ook nog eens in. De auto kon zijn temperatuur niet meer kwijt, dat bleef hangen op 95 graden. De koppeling bleef hangen. Het was niet storend, maar wel bijzonder. Het was echt een rare blubberdag.” Die blubberdag sloot het Bastion Hotels-duo af met de veertigste tijd, op iets meer dan een uur achterstand van dagwinnaar Sébastien Loeb. De Unimog van Kornelis Offringa en Thomas de Bois kwam als 39ste van de trucks over de streep. Nachtje op hotel In het bivak in Tucuman aangekomen bleek dat de servicetruck van het team nog onderweg was. De assistentiekaravaan had een tocht van ruim 700 kilometer, waarvoor een uur of tien rijden was ingecalculeerd, maar een lekke band had de truck aanzienlijk vertraagd. Behalve reserve-onderdelen, gereedschap en apparatuur voor het onderhoud van de Toyota en de Unimog heeft die truck ook de persoonlijke spullen, slaapzakken en tentjes van het hele team bij zich. “De truck zal hier niet voor twee uur vannacht zijn en wij moeten om zeven uur morgenochtend weer vertrekken. Dan zal je zien dat hij nog een uur later is ook. Ik lig het liefst lekker in mijn tentje, maar we hebben nu toch maar een hotel geregeld, zodat we een paar uur kunnen slapen. De jongens van de Jeep zijn al begonnen met sleutelen en we hebben een goede relatie met de buren, dus we kunnen altijd wat lenen.” De hoogte in Voor de derde etappe is het wel belangrijk om goed uitgeslapen en fit te zijn. Niet alleen omdat het een lange dag wordt (780 kilometer in totaal met 364 kilometer geklokt), maar ook een pittige qua rijden, met tal van rivierbeddingen die doorkruist moeten worden. “Als ik me goed herinner, is het wel een mooie etappe”, meende Willems. “Op een plateau en dat is hoog, op zo’n 4900 meter begreep ik net bij de briefing. Veel hoger kunnen we ook niet, geloof ik. Het is een flinke overgang, maar wel lekker fris. Hoeven we niet meer te schelden op de airco, maar kunnen we zeuren over de verwarming. De hoogte is geen probleem Vorig jaar moesten ze ons vertellen dat we op die hoogte zaten. Godzijdank hebben we er geen last van, want als je er wel last van hebt, kun je er goed beroerd van worden en daar kun je weinig aan doen.” Foto: Condor Media

De tweede etappe van de Dakar 2017 was op het lijf van Arjan Bos geschreven. Hij genoot met volle teugen van zijn ‘eerste echte Dakar-dag’, een proef van 274 kilometer in het noorden van Argentinië. “Lange halen, snelle paden en in de laatste 20, 30 kilometer kon de kraan helemaal open… Echt mijn ding.” Het was niet een en al pret. Behalve de proeven die tellen voor de wedstrijd kent de Dakar Rally ook lange verbindingen over de weg naar de start van de special en van de finish naar het bivak. “Een dikke 400 kilometer over de weg knallen, om vijf uur ’s ochtends, is behoorlijk geestdodend”, merkte Bos. En na die 400 kilometer begint het echte werk pas. Teammanager Henk Hellegers van het HT Rally Raid team had zijn rijders al gewaarschuwd voor de nodige verrassingen onderweg. Bij de rijdersbriefing waren de termen gaten, stof, modder en gevaar meermaals langs gekomen. Ook Arjan Bos had ‘momentjes’ en stond een paar keer dwars op een pad. Maar met de woorden van Hellegers in zijn achterhoofd koos hij er voor om regelmatig gas terug te nemen. In het stof van de andere rijders is een grote kuil of een modderpoel zo over het hoofd te zien. Bos zag een aantal collega-motorrijders in de fout gaan. “Ik heb netjes de wielen aan de onderkant gehouden.” Een hele tray water Bij de voor de motorrijders verplichte tankstop liep Bos tegen oververhitting aan. Niet zo raar, want op de pampa’s liep het kwik op tot boven de 40 graden. “Ik zag een vrachtwagen staan waar ze water uitdeelden. Daar heb ik een hele tray meegepakt. Eerst wat flesjes achterin mijn nek gegoten, daarna twee flesjes leeggedronken – niet meer, want zo’n grote plens in je maag is ook niet fijn – en mijn camelbag weer gevuld. Tussendoor heb ik ook nog wat gelletjes naar binnen gewerkt. Er stonden wat mensen raar te kijken en ze hebben me vast voor gek verklaard, maar je lichaam heeft de brandstof gewoon nodig.” Aan de finish van de proef, die Bos met een 84ste tijd afsloot, zat de paprikakweker uit Bergschenhoek er wel redelijk doorheen. Het laatste stuk verbinding naar het bivak was door de geleverde inspanning en de hitte een marteling. “Zó heet. Het was of er met een hete föhn in mijn helm werd geblazen.” In het bivak wachtte een koude douche – meestal is dat geen goed nieuws, maar nu was die meer dan welkom. “De temperatuur mag van mij zakken. Zo tussen de 5 en de 10 graden, het liefst met een beetje miezer erbij.”

De ene dag is de andere niet. De vreugde en verrassing na de tweede plaats van Ton van Genugten op de eerste dag van de Dakar 2017 maakten plaats voor teleurstelling op de tweede dag. Al vrij vroeg in de tweede etappe kregen Van Genugten, Anton van Limpt en Bernard der Kinderen te maken met een lekke band. Die leverde hen uiteindelijk 13 minuten achterstand op de winnaar op. Omdat de etappe tussen Resistencia en Tucuman een snelle proef was, over stoffige paden, hakten die 13 minuten er behoorlijk in. Van plaats 2 tuimelde Van Genugten naar plaats 16 in het klassement; dezelfde positie als waarop hij finishte. “In zo’n snelle etappe zit alles kort bij elkaar”, vertelde Van Genugten bij aankomst in het bivak in Tucuman. “Een band wisselen kost maar acht of negen minuten, maar in een etappe als deze is dat killing. In die tijd komen er vijf, zes trucks langs en kom je in het stof te zitten. Dan kom je er niet meer voorbij.” Wat er nou precies was gebeurd, wist Ton van Genugten ook niet. “Ik moest een paar keer hard afremmen, omdat er paarden overstaken. Toen merkte Bernard dat de band rechtsvoor slap stond. Hij heeft geprobeerd bij te pompen, maar dat lukte niet.” Mogelijk straftijd In een speedzone, waar een beperkte snelheid geldt, besloot Van Genugten in de schaduw van een boom te stoppen om de band te wisselen. “Dat ging vrij vlot, maar na het wisselen van zo’n band zit je nog vol adrenaline, dus ik reed vol gas weg. Stom, want het was een speedzone en dan is dat niet zo slim. Ik hou er dus rekening mee dat ik nog wel een paar minuten straftijd aan mijn broek heb. Dat kan er ook nog wel bij…” Omdat hij vorig jaar ruimschoots in de top 10 is gefinisht en de Dakar van 2017 ook hoog in het klassement is begonnen, heeft Van Genugten recht op drie ‘jokers’. Die maken het mogelijk om bij een slecht dagresultaat meteen achter de top 10 te starten. “Ik denk dat ik die maar ga inzetten”, peinsde Van Genugten. “De etappe van morgen is met 199 kilometer geen dag waarop je vanaf de zestiende plaats veel kunt goedmaken, maar als ik vanaf de elfde plaats kan starten, kan dat wel schelen. Die ene lekke band kan me nog goed dagenlang achtervolgen.”

Martin van den Brink heeft in de tweede etappe van de Dakar Rally 2017 geschiedenis geschreven. De kopman van Mammoet Rallysport won de special over 284 kilometer. De Harskamper in de Renault Sherpa maakte de dubbelslag compleet door ook de leiding in het klassement over te nemen. ,,Ik ben heel erg blij. Deze zege hebben we dik- en dik verdiend.´´ De vreugde in het kamp van Mammoet Rallysport was groot toen Martin van den Brink, Marcel Blankestijn en Daniel Kozlovský dinsdagavond in het bivak arriveerden. ,,We hebben een verdiende zege behaald. Deze overwinning is voor iedereen van ons team. We hebben nu echt laten zien dat we het kunnen. Dat geeft een onbeschrijfelijk goed gevoel.´´ De mannen van Mammoet Rallysport trokken en passant een lange neus naar de critici. ,,We hebben eindelijk laten zien waar we toe in staat zijn. Ik wist het al langer, maar we moesten het een keer laten zien.´´ In de tweede etappe liet Van den Brink zien wat hij in zijn mars heeft. De Harskamper opende achter Kolomy en Van Genugten. ,,Van Genugten kreeg een lekke band. Kolomy reed zes minuten voor ons. We hebben wel veel auto´s ingehaald waardoor er nog veel stof was.´´ In de klassementsproef op weg naar San Miguel de Tucumań liet Martin van den Brink er geen gras over groeien. ,,We openden fel. We hebben volgas gereden. Het was een snelle proef met gevaarlijke stukken. De stukken met water aan beide kanten en de soms diepe gaten maakten het link. De bleven gelukkig uit de problemen en ook de truck was fantastisch.´´ Martin van den Brink, Marcel Blankestijn en Daniel Kozlovský waren ruim twee minuten sneller dan de Rus Dmitry Sotnikov in de Kamaz. Peter Versluis werd derde (op 2 minuten en 52 seconden). De Bulgaar Viazovich eindigde als vierde, net voor Gerard de Rooy. De titelverdediger moest in de tweede etappe over 284 kilometer 3 minuten en 3 seconden prijsgeven op de ontketende Van den Brink. In het algemeen klassement heeft de kopman van Mammoet Rallysport 3.09 minuten voorsprong op Sotnikov. Kolomy (3.11), De Rooy (3.20) en Versluis (3.29) volgen de formatie in de Renault-Sherpa op geringe afstand. Pascal de Baar is 14e algemeen. Hij heeft 8.19 achterstand op zijn kopman. ´Opsteker voor het hele team´ Voor Martin is vooral de bevestiging van zijn vermoeden een belangrijke stap. ,,Je kunt niet altijd blijven roepen dat het kan en het vervolgens niet laten zien. Daarom ben ik ook zo vreselijk blij voor alles en iedereen die in dit team is blijven geloven. Het is echt een opsteker voor het hele team. Vandaag waren we niet te stoppen. Het zit op dit moment gewoon allemaal mee. De truck is goed, wij doen het goed. We kunnen op tijd naar bed en het team draait op alle fronten uitstekend. We hebben enorm veel tijd en energie gestoken in dit project. Nu hebben we eindelijk de beloning.´´ Bij terugkeer in het bivak keerde ook het gevoel voor humor bij de 46-jarige Harskamper al snel weer terug. ,,Deze overwinning is vooral ook heel belangrijk voor het team omdat we nu eindelijk van het gezeur van Pascal af zijn. Hij dacht lange tijd het alleenrecht op een dagzege te hebben. Dat is nu gelukkig ook verleden tijd,´´ aldus een lachende Martin. Pascal de Baar was er als de kippen bij om zijn kopman te feliciteren. ,,Het is 1-1. Een hele mooie dag voor het team.´´ De Baar had eveneens alle reden om tevreden te zijn. De snelle assistent stuurde de Renault front truck naar een uitstekende 14e plaats. ,,We hebben een Kamaz ingehaald en kwamen later achter Van den Heuvel. Daar kon ik niet langs en reed lang in het stof. Aan het eind wilde ik nog stoppen voor Gert Huzink, maar dat was niet meer mogelijk op die plaats. We hopen dat Gert de schade op tijd kan repareren. Ik denk dat de naaf er onderuit ligt,´´ aldus Pascal de Baar. Volgens de snelle man uit Beekbergen hoeft het team niet bang te zijn. ,,Gert krijgt hulp van de allerbeste monteur in het hele circus. Ed Wigman en zijn manschappen gaan de equipe van Huzink weer op weg helpen. Hoewel het veel tijd kost hebben ze nog even de tijd. Ze moeten morgenochtend voor 9.00 uur in het bivak zijn,´´ zo wist Pascal rond de klok van 19.00 uur (plaatselijke tijd) vanuit het bivak te vertellen. ´Zo hard mogelijk rijden´ Martin van den Brink en zijn co-piloten beginnen morgen als eerste aan de derde etappe. ,,Een nieuwe ervaring. Ik kijk er naar uit. We hebben niemand voor ons dus geen last van het stof van een ander. Ik ga net als vandaag zo hard mogelijk proberen te rijden en geconcentreerd te blijven. In deze vorm kan het zomaar weer gebeuren dat we een gooi doen naar de winst in de etappe. ´´ De derde rit in de Dakar Rally gaat van San Miguel de Tucumán naar San Salvador de Jujuy. De rit telt 757 kilometer. De klassementsproef is net geen 200 kilometer lang. Martin van den Brink en zijn manschappen beginnen om 15.30 uur (Nederlandse tijd) aan de derde etappe.

Hoe hij de dag door is gekomen, weet Jasper Riezebos eigenlijk niet. Ziek, zwak en misselijk stapte hij in alle vroegte op zijn KTM voor de tweede etappe van de Dakar 2017. Nauwelijks geslapen, omdat hij moest overgeven en diarree had. In de verzengende hitte van Argentinië was het bepaald geen pretje om 800 kilometer op de motor te hangen, waarvan 274 kilometer proef. De enige reden dat Jasper Riezebos er aan begon, was omdat hij weigert op te geven. Van de medische dienst van de organisatie had hij wat pillen en poeders meegekregen voor onderweg. “Ik ben maar gewoon gaan rijden en heb een tempo gezocht wat ik redelijk vol kon houden. Het was een kwestie van doorknuppelen en maar zien hoever ik zou komen. Gelukkig was de etappe niet al te moeilijk. Ik ben nauwelijks onder de 140 kilometer per uur gekomen en heb zelfs hele stukken 170, 175 gereden.” Dat leverde Riezebos aan de finish een nog heel behoorlijke 88ste plaats op. Motor moet wachten Op de verbinding van de special naar het bivak in Tucuman had Riezebos niet meer de puf om zijn motor nog schoon te maken bij een tankstation. “Ik wilde zo snel mogelijk naar het bivak om naar de dokter te gaan en te gaan liggen. Liefst was ik in een koud zwembad gesprongen, want die warmte – ver boven de 40 graden – deed me geen goed. Ik heb me zo beroerd gevoeld. Een dweil is er niks bij.” De motor moest maar even wachten. Eerst bijkomen, even slapen, naar de dokter en het roadbook voor morgen doen. Riezebos ziet er tegenop: 780 kilometer met daarin 364 kilometer special. “Maar niet van die lange halen zoals vandaag, maar met heel technische stukken, dus dat wordt buffelen. Ik hoop dat het dan wat beter gaat. Het wordt in elk geval iets koeler, omdat we de hoogte in gaan. Dat ene is het goede nieuws, maar daar krijgen we de hoogte voor terug en daar ben ik minder enthousiast over.”

Eurol ondersteunt de deelnemers van de Dakar Rally 2017. Elke dag brengen we je een update van de verrichtingen in de zwaarste race ter wereld. Martin van den Brink boekte een sensationele zege in de tweede etappe van de Dakar Rally. Van den Brink reed een sterk begin van de etappe maar versnelde tegen het einde wat twee minuten voorsprong opleverde aan het eind van de etappe. Het is de eerste dagzege voor de man uit Harskamp. Zijn teamgenoot Pascal de Baar kwam op een veertiende plaats aan. Er was meer goed nieuws voor de door Eurol gesteunde rijders. Peter Versluis lag in het begin van de etappe aan de leiding en kwam uiteindelijk terecht op een derde plaats. Zijn teamgenoot Hans Stacey bracht de Eurol/Veka MAN op een zevende plaats in het bivak. Steven Rotsaert kende een goede dag. Hij startte in het middenveld en kwam als zeventiende aan de finish, waarmee hij vijf plaatsen pakte. In het klassement is de Belg nu opgeklommen tot de twintigste plaats. Vick Versteijnen van het Top Trucks Dakar Team eindigde 22e en pakte ook vijf plaatsen in de tweede etappe. Frank Tilburgs reed een solide rit en werd 24e met de DAF. Jan van de Laar liep tegen wat vertraging op tegen het eind van de etappe maar werd alsnog 31e. Hij staat daarmee nog altijd in de top dertig van het klassement. Aad van Velsen is bezig aan zijn derde rally met de Ginaf en reed een strakke rit in de tweede etappe. Voor sommige rijders werd de hitte teveel, maar niet voor de jongens gesteund door Eurol. Xavier de Soultrait reed een hele sterke etappe door vierde te finishen na de overwinning van maandag. De Soultrait pakte een minuut tijdstraf na die etappe, maar kwam terug tot een vierde plaats in het algemeen klassement. Jasper Riezebos had het iets moeilijker vandaag. Riezebos werd getroffen door ziekte afgelopen nacht en hij moest zich door de hete etappe heen vechten. Hij eindigde op een 90e plaats en kan vooruitkijken naar de volgende dagen. Robert van Pelt werd wederom als beste Nederlander geklasseerd in een etappe die hij als 47e afsloot. Jurgen van den Goorbergh volgde hem op een 52 e plaats. Maikel Verkade reed een prima etappe en kwam binnen op een 84e plaats. Bij de quads consolideerde Kees Koolen zijn positie in het algemeen klassement. Koolen werd zevende in de tweede etappe die moeilijk was voor de meeste quadrijders. Bij de auto’s hadden Erik van Loon en Wouter Rosegaar een warme maar goede dag. Na wat kleine problemen in de eerste etappe, schakelde Van Loon een versnelling bij en werd negende in de proef. Hij pakte ook een plaats in het algemeen klassement, waar hij nu ook negende staat. Beide Coronels deden het weer prima. De organisatie kwam erachter dat de motoren van de Suzuki-buggy’s wat te groot waren voor de UTV-klasse, zodoende werden de broers teruggezet naar de auto’s. Tim werd 39e, Tom finishte 45e. Ebert Dollevoet had weer een goede dag, hij kwam binnen in de top-30.

Etappe 2 van de Dakar 2017 was typisch zo’n dag waarop veel tijd verspeeld kon worden. Dat merkte Ton van Genugten. Hij mocht als tweede beginnen aan de proef van 284 kilometer in de Chaco-regio in Argentinië, maar kwam al vroeg met een lekke band staan. De 10 minuten die dat kostte, wierpen hem naar de zestiende plaats aan het einde van de rit. Gerard de Rooy en Federico Villagra kozen, gewaarschuwd door hun Petronas Team De Rooy Iveco-teamgenoot, voor een behoudende koers. Dat leverde hen respectievelijk de vijfde en zesde tijd op. “Snel en saai”, noemde Gerard de Rooy de etappe van Resistencia naar Tucuman. “Al vrij snel in het begin zagen we Ton staan met een lekke band en dat was het signaal om voorzichtig te zijn. Beter een enkel minuutje inleveren dan er veel verliezen. In het stof was het ook niet echt mogelijk om in te halen. Ik liep vrij snel in op Ales Loprais bijvoorbeeld, maar door het stof kon ik niet dicht genoeg bij hem komen om in te halen.” Vierde algemeen De Rooy maakte één klein foutje: met de zijkant van de Iveco Powerstar tikte hij een boom aan. Dat leverde een beetje schade op, maar niet dusdanig dat hij er last van had. Met zijn vijfde plaats in de etappe had De Rooy een achterstand van 3.03 op Martin van den Brink, die zijn eerste etappezege behaalde en nu ook het klassement aanvoert. Daarin staat De Rooy vierde op 3.20. Federico Villagra staat op 4.06 op de zevende plaats in de algemene rangschikking. Ton van Genugten, na de eerste dag nog tweede, tuimelde naar de zestiende plaats. Hij baalde. “Tien minuten verliezen door een lekke band is één ding, maar in die tijd komen er vijf, zes trucks langs en zit je in het stof. Heel jammer.” Inhaalrace Ook Wuf van Ginkel had daarmee te maken. Doordat hij in de eerste etappe had vastgezeten in de modder, moest hij vanaf plaats 37 starten. “Met zo’n stoet trucks en auto’s voor je, zit je de hele dag in het stof. We hebben er wel wat kunnen inhalen, maar we kunnen veel harder dan vandaag mogelijk was. Heel frustrerend.” Toch maakte Van Ginkel flink wat plaatsen goed. Hij finishte met de 26ste tijd en zit dus morgen alweer ietsje minder ver van Gerard de Rooy en Federico Villagra vandaan. De etappe van morgen is echter maar 199 kilometer voor de trucks. De start voor de trucks is rond 15.30 uur Europese tijd.

Nederlands dagsucces op de tweede dag van de Dakar Rally. Martin van den Brink snelde dinsdag tijdens de tweede etappe naar de snelste tijd bij de trucks en pakte de leiding in het algemeen klassement. Verder in onze update onder meer: pech voor Van Genugten en tijdstraf voor Walkner. Dubbelslag voor Martin van den Brink Martin van den Brink kent een sterke opening van de Dakar Rally. Na de derde plaats maandag tijdens de eerste etappe eiste de rijder van Mammoet Rallysport vandaag de dagzege op. Bovendien nam hij de leiding in het algemeen klassement over van Martin Kolomy. In de tweede klassementsproef over 284 kilometer tussen Resistencia en San Miguel de Tucuman hield Van den Brink de concurrentie achter zich. De overwinning kreeg in het tweede deel van de etappe gestalte. Bij het eerste checkpoint lag Van den Brink nog vierde, maar pakte bij CP3 de leiding. Het verschil met de Rus Dmitri Sotnikov bedroeg bij dat meetpunt slechts vijf seconden. Die voorsprong bouwde Van den Brink op de finish uit tot iets meer dan twee minuten. Peter Versluis die bij de eerste twee checkpoints aan de leiding ging, eindigde in de tweede etappe als derde. In het algemeen klassement bedraagt de voorsprong van Van den Brink op Sotnikov 3’09. Kolomy is derde op 3’11. Gerard de Rooy: ‘Nogal saaie dag’ De tweede etappe bij de trucks kon Gerard de Rooy niet echt bekoren. “Het was nogal een saaie dag met snelle paden en veel stof.” De Rooy kon door het stof niet dicht genoeg bij Ales Loprais komen om de Tsjech in te halen. “We hebben behoudend gereden om lekke banden en andere problemen te voorkomen.” De Rooy sloot de tweede etappe af op een vijfde plaats. Zijn achterstand op dagwinnaar Martin van den Brink bedroeg 3’03. In het algemeen klassement staat De Rooy een positie hoger, vierde op 3’20 van Van den Brink. Pech voor Ton van Genugten Ton van Genugten hoopte een dag na zijn tweede plaats in de eerste etappe mee te kunnen doen om de prijzen. Helaas kostte een lekke band hem en zijn teamgenoten Anton van Limpt en Bernard der Kinderen een goede uitslag. Op een achterstand van 13’01 op dagwinnaar Van den Brink bezet Van Genugten een voorlopige 16de plaats. Tijdstraf voor Matthias Walkner Motorrijder Matthias Walkner heeft na afloop van de tweede etappe een bittere pil moeten slikken. De Oostenrijker heeft een tijdstraf van vijf minuten aan zijn broek gekregen. Hierdoor zakt hij in het dagklassement van de tweede naar de 13de plaats. In het algemeen klassement duikelt Walkner van twee naar elf. Foto: Marcel Vermeij

Dinsdag 3 januari – Ruim 800 km waarvan 275 km getimed stond er vandaag voor de Dakar deelnemers op het programma. Aankomst was in San Miguel de Tucuman, een plaats in Argentinië waar de Dakar karavaan eerder ook al eens neerstreek. Met temperaturen tussen de 35 en de 40 graden is het nog steeds bloedheet in het gebied waar de deelnemers zich bevinden. Dat zal over een paar dagen wel anders worden als de rally in Bolivia neerstrijkt. Maar zover is het nog niet. Voor Bastiaan werd het nog warmer dan voor sommige andere deelnemers. Dat kwam omdat het er tot twee keer toe op leek dat hij de start van de tweede etappe niet ging halen. Bastiaan: “Alvorens we aan de proef konden beginnen moest er een verbinding van bijna 500 km worden gereden. Na ongeveer 300 km hield de quad er ineens mee op. Toen ik stil langs de weg stond rook ik benzine. Een benzineslang bleek gescheurd, hoe is het mogelijk. Er is een extra tankje op de quad gebouwd, misschien dat het daar mee te maken heeft. Ik heb een andere brandstofslang in kunnen korten en had toen genoeg slang over om de andere te repareren. Pffff, ik kreeg het even heel erg warm. Maar nog geen half uur later hield de quad er weer mee op. En andere slang, die ik niet zomaar kon vervangen, was over de lengte opengescheurd. Ik weet niet wat die Argentijnen voor benzineslangen gebruiken maar goed zijn ze in ieder geval niet. Ik zag even geen oplossing om dit probleem te verhelpen maar gelukkig stopte er een Argentijn die me vertelde dat hij thuis wel goede slangen had liggen. Dat ‘thuis’ was gelukkig maar een paar minuten rijden. Binnen tien minuten was hij terug met de juiste slangen en kon ik een en ander repareren. Net op tijd was ik bij de start van de proef. Kees Koolen had ’s morgens ook al problemen gehad, de iritrack werkte bij hem niet goed. Je kunt beter beginnen.” Eenmaal in de proef was het rijden voor Bastiaan geen probleem. Wat brede paden, niet zo heel bijzonder. Bastiaan: “Maar opeens hoorde ik een raar geluid bij de motor. Ik ben zo goed en zo kwaad als het kon een stuk van de piste gereden om een schaduwplekje te vinden. Sleutelen bij 40 graden aan een warme quad is niet bepaald een pretje. Het geluid bleek uit de ruimte te komen waar zich een aandrijfriem en een koelvin bevinden. Daar zit een beschermkap omheen. Toen ik die verwijderde viel er wat rommel, steentjes, uit. Gelukkig was de aandrijfriem niet beschadigd, alleen de kap was wat kapot. Waarschijnlijk is er een steen doorheen geslagen. Nadat ik de zaak weer in elkaar had gezet en een stukje had gereden waren er geen bijgeluiden meer. Maar echt vertrouwen deed ik het niet meer. Dat is de reden waarom ik in ‘veilige modus’ naar de finish ben gereden. De monteurs moeten vanavond maar eens goed kijken wat er precies aan de hand is geweest. En alle benzineslangen vervangen”.

Met een negende tijd, op 9 minuten van dagwinnaar Sébastien Loeb, heeft Erik van Loon zich stevig staande gehouden in de top van de Dakar. De tweede etappe (275 kilometer tegen de klok) was snel en bij vlagen gevaarlijk. Van Loon haalde met de Toyota topsnelheden van 197 kilometer, maar beleefde op de modderige paden ook een paar hachelijke momenten. De etappe van Resistencia naar Tucuman in de Chaco-regio in Argentinië was zo snel, dat de eerste twintig auto’s sneller waren dan de winnaar bij de motoren. Het was een compleet nieuwe route, die op veel geheimen bleek te herbergen. Door de vele regen van de afgelopen weken waren de paden modderig en glad. “En daarmee ook gevaarlijk”, vertelde Van Loon bij aankomst in het bivak. “Het is best eng als je met dik 180 aan komt rijden en die grote plas een diep gat met modder blijkt te zijn. Ik heb een paar keer gas terug genomen, want ik hoef niet zo nodig de held uit te hangen.” Het ging ook lang niet bij iedereen goed. Xavier Pons, als tweede gestart, moest de strijd staken wegens een afgebroken wiel. Vooral in het tweede deel van de proef, in een bosachtig gebied met veel modder, was het soms link. De Toyota kwam een paar keer dwars op het pad te staan. “Eén keer was ik de auto bijna kwijt, toen de achterkant begon te glijden”, vertelde Van Loon. “Het scheelde een haar of ik had tegen een boom gezeten.” Concurrentie op achterstand Juist in dat deel maakte Van Loon tijd goed op een aantal concurrenten (Romain Dumas, Cyril Despres) die aanvankelijk sneller waren. Op het tweede checkpoint had Van Loon de twaalfde tijd staan, bij het derde checkpoint was hij tiende. In het slotstuk verloor hij wat tijd, dacht hij. “Daar kwamen we achter de langzamere motoren en quads te zitten in een soort van zandstorm. Vooral de quads hielden ons ontzettend op en gingen niet aan de kant. Ik snap dat het niet fijn is om ingehaald te worden, maar ik geloof niet dat die jongens begrijpen in wat voor levensgevaarlijke situatie ze zichzelf brengen. Zij rijden 110, wij 190. Dan ben je dom bezig als je in het stof midden op het pad blijft rijden.” Uiteindelijk bleek het met het tijdverlies wel mee te vallen. Van Loon reed exact dezelfde tijd als Dumas, maar met startnummer 310 werd hij als negende geklasseerd en de Fransman met 318 als tiende. In het klassement bezetten Van Loon en zijn navigator Wouter Rosegaar na twee etappes de negende plaats, tot grote tevredenheid van Van Loon. “We doen goed mee in een extreem sterk veld. We hebben ook vandaag weer een paar grote jongens achter ons gehouden. Gisteren al Stéphane Peterhansel, vandaag onder anderen Cyril Despres. Dat is een goed gevoel, vooral ook omdat we er niet overdreven veel moeite voor moeten doen. Ik rijd niet boven mijn kunnen. Het rijden ging super. Met deze auto is het sowieso een feest.” 

De tweede etappe in Dakar 2017 is in volle gang. Tijd om alle feiten tot nu toe op een rij te zetten. Met onder andere: Dubbeslagen voor Toby Price en Sebastien Loeb, Problemen voor Xavi Pons en alle Nederlandse motorrijders weer aan de finish. Sebastien Loeb wint tweede etappe De WRC-achtige tweede etappe werd bij de auto’s een prooi voor Sebastien Loeb. Hij reed de 275 kilometer op snelheid in een slordige 2 uur, 6 minuten en 55 seconden. Hij was bijna anderhalve minuut sneller dan Nasser Al-Attiyah, de winnaar van de eerste proef op maandag. Grote problemen waren er voor Xavi Pons, de nummer twee van maandag. Pons kwam al vroeg in de etappe tot stilstand, maar kon – zo meldde de organisatie – zijn weg vervolgen. Toch heeft de Spanjaard nog niet afgestempeld bij het eerste tussenpunt op dit moment. Price slaat dubbelslag Toby Price heeft de tweede etappe van Dakar 2017 gewonnen. De kopman van KTM nam vroeg in de proef de leiding en zou deze niet meer afgeven. De voorsprong op teamgenoot en nummer twee van de dag, Matthias Walkner, bedroeg 3 minuut 22. Xavier de Soultrait, winnaar van de proloog, werd vierde achter Paulo Goncalves. Ondanks dat Price redelijk comfortabel reed, lagen er veel gevaren op de loer: “We hadden natuurlijk last van de hitte, maar ook waren er veel dieren op het parcours. Het was daardoor erg tricky. De rally gaat morgen pas echt beginnen als we richting Bolivia gaan.” Verliezen van de dag werd Helder Rodrigues die bijna twintig minuten verloor. De oorzaak is nog onbekend. De fabrieksrijder van Yamaha werd als 32e geklasseerd. Alle Nederlanders heelhuids aan de finish Voor de tweede maal deze rally werd Robert van Pelt beste Nederlander. De jonge Van Pelt haalde niet het onderste uit de kan, hij kwam binnen op positie 47. Jurgen van den Goorbergh eindigde als 52e, veertig seconden achter Van Pelt. In het kistklassement staat Van Pelt momenteel derde, Van den Goorbergh staat vijfde. Jasper Riezebos had in de nacht van maandag op dinsdag te kampen met ziekte maar reed de etappe desondanks in straf tempo uit. Hij staat nu elfde in het kistklassement. Maikel Verkade en Arjan Bos reden de etappe uit op de posities 84 en 85. Ronald ter Beek werd 102e. Hans Smit en Humphrey Senn van Basel vochten zich ook knap door de etappe op de plaatsen 122 en 123. Van Loon stijgt positie in klassement De tweede etappe is voor Erik van Loon en Wouter Rosegaar goed verlopen. De twee reden de gehele etappe in de top-tien en werden uiteindelijk als negende geklasseerd. Door de problemen van Xavi Pons stijgt Van Loon een plaats in het klassement en staat hij ook daar negende. Copetti wint etappe bij de quads De Argentijn Pablo Copetti won de etappe bij de quads door twee minuten sneller te rijden dan Nelson Sanabria. Kees Koolen werd zevende op elf minuten. Bas Nijen Twilhaar kwam zojuist ook binnen op ruim tachtig minuten achterstand op positie 29. Peter Versluis noteert snelste tussentijd bij de trucks Op moment van schrijven is de etappe bij de trucks nog in volle gang. Peter Versluis tekende daar zojuist voor de snelste tijd bij het eerste tussenpunt. De strijd is echter nog lang niet gestreden, op dat eerste tussenpunt stonden de eerste negen equipes binnen een minuut van elkaar. Ton van Genugten lijkt voorlopig verliezer van de dag, hij heeft bij het eerste stempelpunt tien minuten verloren. Foto: Condor Media

Vele Dakar-kenners denken dat ze Argentinië inmiddels door en door kennen, maar niets is minder waar als ze de ‘Chaco’ ontdekken. Deze regio zit tjokvol met historie voor kenners van de rally, wat te denken van de Transchaco. Het hoofd koel houden en geduld hebben, zijn belangrijke aspecten in het stof. Of als het modder wordt natuurlijk…

Het eerste begin van de Dakar Rally van 2017 was kort (39 kilometer) maar hevig. Als voorproefje op wat komen gaat, was het een mooie test, vond Gerrit van Werven. “Als het inderdaad een voorproefje was, komt het wel goed. Maar zeg nooit nooit, zeker niet in de Dakar, want je weet hier nooit wat je nog te wachten staat.” Vooraf had Van Werven ook niet gedacht dat het 39 kilometer volle bak buffelen zou worden. Want dat was het wel en dat was vooral te wijten aan de hitte op het parkoers niet ver van Asuncíon. “Het was echt enorm warm”, vertelde de coureur van de Rainbow-truck aan de finish. “Je verliest ontzettend veel vocht bij deze temperaturen. Het loopt er net zo hard als je het erin kiept. Daar moet je mee kunnen omgaan. Mijn voordeel is dat ik altijd rustig blijf. Je kunt je de kop gek laten maken door die warmte, maar dat doe ik niet. Dat was vandaag heel belangrijk, want er lagen overal problemen op de loer.” Intercom kapot Door de rust te bewaren, stuurde Van Werven de Rainbow-truck behendig langs de problemen. “Er was één stuk waar er een paar vast stonden. Daar konden wij netjes omheen.” Het was wel lastig, omdat de intercom aan boord het niet deed en Van Werven niet kon verstaan wat navigator Gerrit Zuurmond aan de andere kant van de cabine zei. Monteur Henk Schuiling – in het midden – moest dus meeschreeuwen om de aanwijzingen van de ene Gerrit door te geven aan de andere Gerrit. Vanwege dat euvel was Van Werven gedwongen het iets rustiger aan te doen dan wellicht mogelijk was geweest, maar over de 29ste tijd aan de meet had hij niet te klagen. “Die intercom is morgen wel weer gerepareerd”, geloofde Van Werven. “En de klassering is nog niet van belang. We doen ons best om te finishen, of dat nou als 20ste of als 25ste is.”

Heelhuids aan de finish komen was toch het belangrijkste van de eerste proef van de wedstrijd. Op zo’n dag kun je meer verliezen dan winnen. Daarom reed Jurgen van den Goorbergh zijn eigen tempo en gaf hij niet meer dan 70% van zijn kunnen. “Je weet toch niet wat je tegen komt op zo’n dag en het heeft zo ontzettend veel geregend hier dat het echt verraderlijk glad kan zijn. Iedereen rijdt zijn eigen wedstrijd en ik heb eigenlijk geen rijders gezien die onnodig risico hebben genomen. Voor mij was rijden op 70% ook meer dan voldoende.. Het is nog een heel eind!” Alles ging lekker maar toch sloop er een klein foutje in. “Navigeren is ook gewoon een kunst en daar moet je ook weer even inkomen aan het begin van zo’n rally,” aldus de coureur uit Breda. “Net na de stempelpost moesten we links, dat had ik al in het roadbook gezien,” vertelde Jurgen aan de finish. “Maar toen ik linksaf geslagen was, bleek dat al snel niet te kloppen en had dat een rechts-links moeten zijn. Daar heb ik net wat secondes op laten liggen. Ik hoopte van te voren ergens rond de 50ste plaats te eindigen vandaag en ik ben 49ste geworden dus dat is top uitgekomen!”

Vick Versteijnen was een beetje boos op het einde van de eerste proef van de Dakar 2017. Of eigenlijk meer teleurgesteld en dat was misschien nog wel erger. Op het proefje van 39 kilometer, in de schroeiende hitte, liet de koeling van de TopTrucks Scania hem in de steek. De truck is voorzien van zes ventilatoren, maar geen daarvan sloeg aan, terwijl de temperatuur van de motor opliep tot ver boven de 110 graden. Halverwege de proef twijfelde Versteijnen of hij moest stoppen om te kijken of het probleem opgelost kon worden of om tenminste de motor te laten afkoelen – voor zover dat in de brandende zon bij 40 graden Celsius zou kunnen. “Achteraf ben ik blij dat ik het niet heb gedaan”, zei Versteijnen bij de finish. “Even verderop ging het pad naar beneden, zodat ik een beetje vaart kon maken en de rijwind voor wat koeling zorgde. Als ik toen had moeten klimmen, weet ik niet of ik het gered had. De temperatuur ging al door de 110 graden.” Foutje in computersysteem Dat de koeling het niet deed, was een grote tegenvaller. Versteijnen vermoedde een storing in het computersysteem dat de ventilatie zou moeten aansturen. “Een fout met een instelling of zo. Het is een nieuwe truck. Heel goed gebouwd weliswaar, maar zo’n foutje kan voorkomen. Daar doe je weinig aan. We zullen in het bivak goed moeten uitzoeken waar het nou in zit. Ondertussen prijs ik mezelf gelukkig dat het gebeurt op een korte proef van 39 kilometer, en niet op een lange van bijna 300 kilometer, zoals die van morgen. Dan hadden we echt moeten stoppen.” Dat hij toch nog met de 27ste tijd eindigde was een meevaller. Versteijnen deed negen minuten langer over de proef dan de winnaar. “We hadden ook kunnen vastrijden, zoals Wuf van Ginkel. Dat had nog veel meer tijd gekost. Dat is mijn troost.” Foto: Conder Media

Hij was nog geen kilometer in de proef of Jan van de Laar had het al gezien: dit was oppassen geblazen. De eerste proef van de Dakar 2017 was met 39 kilometer niet lang, maar wel tricky. “Meteen flinke afstappers aan de zijkanten van het pad. Er zat zo weinig marge op dat je je niks kon veroorloven. Dan sta je meteen op scherp, maar op 39 kilometer kun je je concentratie gelukkig goed vasthouden.” De DAF van de équipe Van de Laar is als een van de weinige trucks uitgerust met airconditioning en die kwam meer dan goed van pas in de eerste etappe van de Dakar, van Asuncíon in Paraguay naar Resistencia in Argentinië. De buitentemperatuur liep op tot dik 40 graden, maar Jan van de Laar, Ben van de Laar en Dolf Huijgens hadden nergens last van, met de airco op standje diepvries. “Ik weet zeker dat het scheelt wat concentratie betreft, zeker op zo’n intensieve proef.” Van Ginkel vast Goed bij de les blijven was cruciaal op de Paraguyaanse paden, die al behoorlijk te lijden hadden onder het geweld van de auto’s en vooral de trucks. Tegen de tijd dat Van de Laar eraan kwam, waren vooral de modderige stukken aan gort gereden. “Op een heel vettig stuk stond Wuf van Ginkel voor ons vast. We moesten even zoeken naar een droog stuk om er voorzichtig voorbij te kunnen. We zijn gestopt om Wuf te helpen, maar toen we de Iveco eruit probeerden te trekken, brak de sleepkabel. Toen zijn we maar doorgereden, want we konden toch niks meer doen. Dat heeft iets van anderhalve minuut of zo gekost.” Geen risico’s Ondanks het kleine oponthoud reed Van de Laar naar een 26ste tijd, op net geen negen minuten van winnaar Martin Kolomy. “Het ging best lekker”, vond Van de Laar. “Er is echt gas gegeven, maar het was ook heel tricky. Ik zag links en rechts bij haakse afdraaiers dat er van alles rechtdoor was gegaan of dat ze greppeltjes hebben meegepakt. Dat is ons niet gebeurd. Ik heb geen risico’s genomen. De monteurs zullen niet veel werk hebben vannacht: ik heb niks geraakt en we hebben niks geks gehoord onderweg. Dat is pure winst, toch?”

RESISTENCIA – Martin van den Brink heeft de openingsdans in de Dakar Rally 2017 als derde afgesloten. ,,Daar ben ik ontzettend blij mee.´´ Naast Martin kwamen ook Pascal de Baar en Gert Huzink uitstekend voor de dag. De Baar eindigde als 17e en Huzink sloot de proloog af als (gedeeld) 12e. Het team van Mammoet-Riwald-Rallysport heeft alle reden om tevreden terug te kijken op de proloog. De korte maar pittige ouverture van de Dakar Rally 2017 bestond uit een proloog over 39 kilometer. In de race tegen de klok was de Tsjech Martin Kolomy uiteindelijk de rapste. De Tatra-rijder had precies 30 minuten nodig voor de proef. Ton van Genugten eindigde op 13 seconden als tweede en Martin van den Brink bleek op de streep 25 seconden meer nodig gehad te hebben om de special over bijna 40 kilometer af te leggen. De derde plaats geeft de kopman van Mammoet Rallysport echter een uitstekend gevoel. ,,Het is heerlijk om zo te beginnen. We hebben lekker gereden zonder gekke dingen te doen. Het tempo zat er direct goed in.´´ Volgens de 46-jarige trucker uit Harskamp was het een ´lastige proef´. ,,Op zich was het een mooie proef. Het grootste gevaar schuilde in de vele gaten en hobbels. We hebben geen fouten gemaakt en konden een stevig tempo blijven rijden.´´ Van den Brink weet als geen ander dat de openingsetappe geen graadmeter is voor de rest van de monsterrally. ,,Er was vandaag niets te winnen. We hebben een goed uitgangspunt voor de etappe van dinsdag en verder is het natuurlijk goed voor het vertrouwen.´´ Het commentaar van Martin bleef noodgedwongen kort maar krachtig. ,,We hebben te maken met strengere regels op het gebied van navigatie. Het gebruik van onze eigen telefoon is niet toegestaan om het mogelijke gebruik van google maps of andere navigatiemiddelen te voorkomen. Het is voor ons moeilijk om direct na de special een uitgebreid verhaal te houden.´´ Dinsdag staat de tweede etappe op het programma. Martin van den Brink, Marcel Blankestijn en Daniel Kozlovský beginnen als derde aan de etappe over totaal 812 kilometer. Op weg naar San Miguel de Tucumán wacht de rijders een WRC-achtige proef over 284 kilometer. Ook daar wordt de rally niet gewonnen. ,,We zullen dan ook geen gekke dingen doen. Het belangrijkste is om in een goed ritme te komen en via constante klasseringen een plaats in de top tien zien te behouden.´´ Achter de equipe van Mammoet Rallysport starten Ales Loprais en titelverdediger Gerard de Rooy respectievelijk als vierde en vijfde.

Een stipnotering. Zo kun je de 24ste plaats van het team Tilburgs Truckparts na de eerste etappe van de Dakar 2017 wel noemen. Gestart vanaf plaats 31 maakten Frank Tilburgs, Marcel Snijders en Gijs van Uden flink wat posities goed. “We hebben onderweg een man of zes kunnen inhalen, dus ik ben dik tevreden”, glunderde Tilburgs. Het ging niet vanzelf. Het proefje van 39 kilometer was niet lang, maar wel verraderlijk. Even ging het bijna mis. “Ik was de truck even kwijt”, bekende Tilburgs bij de finish. “Gelukkig kregen we ‘m terug op het pad. Dat was wel even een lesje, want voor hetzelfde geld kiept ’ie op z’n kant.” Het bleef gelukkig bij een waarschuwing en die kwam ook aan bij de heren. “Dan weet je dat het te hard gaat en moet je even ‘piano piano’. Maar ja, iedereen neemt zich voor om rustig aan te doen op zo’n eerste proef, maar als de klok begint te lopen, duw je toch het gaspedaal in.” Vering niet optimaal Het ‘oeps-momentje’ kon de pret niet drukken en het uiteindelijke resultaat mocht er zijn. “Hierdoor kunnen we morgen op een prettigere positie starten. Dan kun je het ook wat rustiger aan doen en ben je minder geneigd te gaan jagen. We zitten nu in een fijne flow.” De monteurs hebben in het eerste bivak, in het Argentijnse Resistencia, nog wel wat werk, want onderweg in de proef bleek dat de vering van de DAF nog niet optimaal is. “De auto begon te butsen en sprong alle kanten op. Daar moeten we nog wel wat aan doen dus”, constateerde Tilburgs, die blij was dat hij de nacht weer in een bivak kan doorbrengen. “Lekker in mijn tentje vannacht.”

Aan de finish van de eerste proef van de Dakar 2017 had Jos Smink even tijd nodig om op adem te komen. Ook al was het maar 39 kilometer geweest, de schroeiende hitte had zijn tol geëist. Met de twintigste tijd was Smink niet ontevreden, maar hij schrok wel van het feit dat hij zo kapot was na zo’n kort stukje. “Helemaal naar de kloten van 39 kilometer! Ik geloof niet dat ik het ooit zo warm heb gehad.” Warm was het zeker op het parkoers op zo’n 40 kilometer van Asuncíon. Om 14.07 uur lokale tijd in Paraguay gaf Smink zijn Ginaf de sporen: op het heetst van de dag. Door het wachten voor de start, in de volle zon bij 38 graden, was het in de cabine smorend heet geworden. Het was Smink zwaar gevallen. “Het had niet veel langer moeten duren”, pufte hij. “Na 10 kilometer vroeg ik al hoe ver het nog was.” Het was inderdaad ook een heel intensieve proef, met tal van haakse bochten, verraderlijke knippen en smalle bruggetjes. “Je moest erg goed opletten”, vertelde Smink, die in het stof van de voor hem gestarte MAN van Steven Rotsaert terecht kwam. “Dat was een teken dat het met de snelheid wel goed zat, maar in het stof werd het nog moeilijker natuurlijk. Je wilt niet per ongeluk zo’n bruggetje missen.” Leeglopende band Daar kwam bij dat een van de banden langzaam leeg liep. Al voor de start had monteur Peter Nieuwenburg dat opgemerkt. Met bijpompen onderweg kon hij het euvel onder controle houden, maar de bestuurbaarheid van de Ginaf werd er niet eenvoudiger op. Daar stond tegenover dat de vering perfect werkte. Jos Smink: “Daar hebben we nog hard aan gewerkt met Iginio Voorhorst van VB Suspension, onze teammanager. We hebben heel wat klappen gemaakt vandaag, maar die werden echt fantastisch opgevangen.” De tweede etappe die op het programma staat is een lange (284 km) maar naar verwachting redelijk snelle proef. “Dat is wel prettig, want die snelle paden zijn minder intensief dat zo’n korte, maar uiterst technische proef als vandaag”, vond Smink. “Maar we zijn wel meteen weer gewend door zo’n etappe. Iedereen staat weer op scherp.”

The opening stage with took riders from the official start in Asuncion, Paraguay into northern Argentina to Resistencia, a journey of 454km, of which only 39 km was timed special. It was the first time that Paraguay has been included in the Dakar program. Riding over the less than 30-minute stretch that made up the timed special, and aware of the tactical advantage of not being at the front on day two, Quintanilla settled for twelfth, a shade over one minute off the fastest time. Renet was 19th and is just over two minutes behind the leader. Quintanilla goes into this edition as one of the favourites, particularly among the growing army of the Dakar Rally’s South American fans. He finished third in 2016, and in October was named FIM Cross Country Rallies World Champion. But aware that this edition promises to be particularly difficult with additional challenges in the form of high altitudes and navigation, the Chilean is determined to be cautious. “It will be a tough race, I will have to give everything from the beginning and be one hundred percent concentrated to avoid mistakes,” he commented before the start. The Chilean said he had a good feeling for the factory bike, the Husqvarna FR 450 Rally. “I took it easy today because the stage was a little bit dangerous and it is only the first stage. So I tried to keep calm and we will see what happens tomorrow.” Renet, his French teammate is riding in his second Dakar Rally after changing disciplines from World Enduro racing at the beginning of 2016. “It was a short stage and I caught one or two guys. I got a lot of dust so I couldn’t push too much. The stage was fast and really tricky and it would have been easy to make a mistake or crash, so it’s good to be at the finish with no problems.” The second stage sees riders tackle 812 km, of which 284 km is timed special as they ride west towards the Andes in the north of Argentina from the overnight stop at Resistencia to San Miguel de Tucuman. Organizers advise caution in the so-called Chaco region and riders can expect to encounter plenty of fine dust. Should it rain, this can turn into mud, which will add another layer of difficulty onto the stage. The Dakar Rally sporting Director, Marc Coma has that this edition will be particularly difficult in terms of extra navigation but also because during most of the first week riders will be competing at altitudes above 3500 meters. This year 142 riders are contesting the motorcycle class.

Het was maar 39 kilometer, de eerste proef van de Dakar 2017, maar het was niet moeilijk om de auto of truck er op af te schrijven. Maurik van den Heuvel had daar geen trek in. “Maar we zullen vast vanavond in het bivak een paar schroefjes moeten vastzetten, want het was best wat geweld vandaag”, vertelde hij aan de finish. In net geen 32 minuten stuurde Van den Heuvel de DakarSpeed-Scania over het parkoers op zo’n 40 kilometer van Asuncíon. Het viel hem niks mee. “Het is zo dubbel. Aan de ene kant wil je geen risico’s nemen, maar aan de andere kant wil je vol gas om toch maar een paar plaatsen te winnen. Dat was bijna niet te doen.” Met de zestiende tijd bleef Van den Heuvel min of meer op de positie van zijn startnummer 514. Niks gewonnen, maar ook niks verloren. “Terwijl je de auto hier goed total loss kon rijden. Ik heb een paar auto’s langs de kant zien staan. Alles zat erin: linke gaten, gekke jumps. Met dit proefje hebben ze iedereen weer even goed op zijn nummer gezet.” Test goed doorstaan De truck doorstond de ‘shakedown’ prima, tot tevredenheid van Van den Heuvel. “Het was een leuk begin, ook voor de truck, al zullen er best wat schroefjes moeten worden vastgezet vanavond. We konden alles mooi even testen. Dat is nooit weg, want morgen begint het echte werk.” Dat werk bestaat uit een proef van 284 kilometer op Argentijnse bodem, tussen Resistencia en San Miguel de Tucuman. De DakarSpeed-équipe zal daar rond half zeven ’s avonds (Nederlandse tijd) aan beginnen.