Van de Laar back in business na etappe in slakkengang
Even leek het erop dat de équipe Van de Laar moest worden afgeschreven. In de derde etappe van de Dakar Rally bleef de DAF zo ver achter, dat gevreesd werd dat Jan van de Laar, Ben van de Laar en Dolf Huijgens het niet zouden redden. Pas onder de morgen kwam de truck aan in het bivak in Jujuy, om amper een paar uur later te beginnen aan etappe 4. Daarin waren de broers Van de Laar weer helemaal terug.
In de derde etappe ging het al vroeg mis. “Na 30 kilometer voelde Jan dat de koppeling raar deed”, vertelt Ben van de Laar. “Niet veel later hadden we helemaal geen koppeling meer. Het cilindertje dat kapot was, hadden we uiteraard niet op reserve bij ons. We hebben geprobeerd met een noodoplossing iets te fabriceren, maar dat werkte niet.”
Van de Laar kreeg de truck in de tweede versnelling aan de praat en hobbelde zo, met een slakkengang van 15 kilometer per uur door de lange etappe. “Je ziet heel veel van de omgeving op die manier”, grinnikte Ben, die qua navigatie niet veel te doen had bij die snelheid. “We hebben dingen gezien waar je anders geen tijd voor hebt. Heel mooi, maar dat is niet waarvoor we hier zijn.”
Om een uur of vier ’s nachts parkeerden ze de truck in het bivak in Jujuy, waar het kapotte cilindertje snel vervangen was. Met een paar opgewarmde knakworsten achter de kiezen raffelde Ben van de Laar het roadbook voor de vierde etappe af, hij raakte een uurtje zijn bed aan en toen was het alweer tijd om te vertrekken. “We hebben serieus overwogen om de omleidingsroute om de duinen heen te kiezen en 12 uur straftijd te pakken. Na die derde etappe maakt dat toch niets meer uit. Maar toen we eenmaal onderweg waren, ging het zo lekker dat we toch de duinenroute hebben gekozen. En daar hebben we geen spijt van.”
In de vierde etappe, 416 kilometer van Jujuy in Argentinië naar Tupiza in Bolivia, was Team Van de Laar weer helemaal back in business. “Het liep perfect”, zegt Ben. “De auto heeft niet één hikje gegeven. Alle waypoints gehaald, niet vast gezeten, niet één keer uit de cabine gehoeven en met een keurige 24ste tijd gefinisht. Morgen kunnen we dus weer op onze eigen plaats starten. Als het toch elke dag eens zo zou kunnen… Op dagen als deze is de Dakar pas echt leuk.”
