´Woensdag-gehaktdag´ voor Team Mammoet

Gepubliceerd op: 05-01-2017 07:26

De wetten van de Dakar Rally zijn even onverbiddelijk als ondoorgrondelijk. Het team van Mammoet Rallysport huilde dinsdag tranen van geluk. Een dag later vloeiden er opnieuw tranen. Maar in dit geval van teleurstelling. Koploper Martin van den Brink kreeg een overdosis aan mechanische problemen te verwerken.

De Harskamper begint met grote achterstand aan het vervolg van de Dakar Rally. Teamgenoot Gert Huzink beet letterlijk en figuurlijk in het stof en moest het strijdtoneel verlaten. Het was ´woensdag-gehaktdag´ voor de mannen van Mammoet Rallysport.

De ene dag is de andere niet. In de Dakar Rally weet iedereen dat die regel meerdere keren per editie om de hoek komt kijken. Dat Mammoet Rallysport woensdag zo hard getroffen zou worden had niemand in het Harskampse rallykamp kunnen vermoeden. Het was een ouderwetse bijltjesdag in Zuid-Amerika.

Na de sensationele triomf in de tweede etappe ging het volledig mis. De kopmannen van Mammoet werden woensdag geroosterd en gefileerd. De equipe van Martin van den Brink kwam in het tweede deel van de etappe van San Miguel de Tucumán naar San Salvador de Jujuy stil te staan. ,,De injector is kapot. De monteurs kunnen het maken maar dat gaat een tijdje duren,´´ zo meldde Steven van de Craats namens Mammoet Rallysport vanuit het bivak.

Een aanrijding met een auto in de tweede etappe is het eindstation van Gert Huzink in de Dakar geworden. Huzink raakte de Toyota Hilux van Ramon Nunez, daarbij brak het complete voorwiel af. Met man en macht werd gewerkt om Huzink weer aan de start te krijgen, maar dat bleek niet mogelijk. ,,We zijn zwaar teleurgesteld,´´ zo verklaarde de 45-jarige rallyfanaat. ,,We hebben het bivak niet meer op tijd gehaald en dan lig je uit de rally. We hebben er echt alles aangedaan maar helaas. Ed Wigman en zijn co-piloten Joel Ebbers en Hendrik-Jan Slijkhuis in de assistentietruck hebben ook hun uiterste best gedaan. Maar helaas tevergeefs.´´

Voor Almeloër Gert Huzink, navigator Rob Buursen en de Kootwijkerbroekse monteur Richard Mouw kwam er onverwachts een einde aan een mooi avontuur. Het Riwald moest als extra ondersteuning dienen in de jacht op succes. Het team Mammoet-Riwald-Rallysport werd dinsdag in de tweede etappe al beloond met de overwinning van Martin van den Brink. Ook Huzink leek zich thuis te voelen in de Renault. ,,We reden rond de top tien. Het ging uitstekend.´´

Na het afscheid van Huzink is Pascal de Baar de enige snelle assistent voor Martin van den Brink. De Baar onttrok zich woensdag aan alle ellende en eindigde op een uitstekende achtste plaats. Na de pech van Martin van den Brink en het uitvallen van Gert Huzink is De Baar met een negende positie in het klassement de vaandeldrager van Mammoet.

Vorige bericht

Rainbow overweegt de escaperoute voor etappe 4

Gerrit Zuurmond had zijn huiswerk voor de derde etappe van de Dakar 2017 goed gedaan. Dat leverde de Rainbow-équipe een keurige 26ste plaats op in de etappe die het klassement bij de trucks danig overhoop haalde. Maar het boekje voor etappe 4 bekijkend, had Zuurmond zijn bedenkingen. In de derde etappe, van Tucuman naar Jujuy, bereikten de trucks een hoogte van 4200 meter. En dat was niet goed gevallen in de cabine van de Rainbow-truck. Monteur Henk Schuiling was flink ziek geworden van de hoogte en de ijle lucht en ook Zuurmond was er duizelig van geweest. “Op de verbindingsroute tussen de twee delen van de proef moest Henk een paar keer overgeven. Dat is niet erg plezierig in de cabine. In het tweede deel van de proef had ik er zelf ook een beetje last van: ik werd een beetje duizelig.” Als dat gebeurt op een verbindingsroute of op een nog redelijk vlak stuk off-piste, is het nog wel te doen. Maar in de vierde etappe gaat het over duinen op 4000 meter hoogte. Dat is andere koek, realiseerde Zuurmond zich. “Als je dan vast komt te zitten in de duinen, kun je helemaal niks. Dan is het einde Dakar. De organisatie biedt de mogelijkheid om er omheen te rijden. Die escaperoute kost je wel 12 uur straftijd.” Na het mooie resultaat in de derde etappe is dat een lastig dilemma. Het was immers prima gegaan in het mulle zand op de hoogvlakte. “Het was pittig”, vond Zuurmond. “Er moest veel genavigeerd worden op kompaskoers, maar in het zand stonden overal mensen vast. Dan moet je er omheen, je moet je weg weer zien te vinden en tegelijkertijd ook de waypoints halen. Die hadden we allemaal overigens. Het gaat steeds beter wat dat betreft. Al doende leert men.” Maar of het ook een goed idee is om dat uit te proberen in de duinen in Bolivia, is een ander verhaal. “We moeten beide opties overwegen. Ik denk dat het verstandig is om die beslissing te nemen op het moment dat we er voor staan.” 
 
Lees verder