Pittige maar positieve dag voor Arjan Bos

Gepubliceerd op: 05-01-2017 03:48

De derde etappe van de Dakar 2017, van Tucuman naar Jujuy, was bepaald geen kattenpis. Arjan Bos was dan ook blij dat hij de finish wist te bereiken zonder al te grote problemen. Vrijwel elke van de 364 kilometer was zwaar. De hoogte, met een piek van bijna 5000 meter, maakte het nog eens extra moeilijk.

Zacht zand, kort afsteken, knippen en zo af en toe een rio met een afstap van soms wel drie meter waar je dan omheen moet rijden: dat was het scenario van het eerste deel van de proef. Extra lastig waren de volle tanks waarmee de motoren van start gingen in deze omstandigheden. In het mulle zand moeten rijden met zoveel liter brandstof maakt het niet makkelijk. Noodzakelijk was de brandstof wel, om het eerste deel van de pittige special te kunnen halen. “Ik heb wel een beetje vals gespeeld”, bekende Bos. “Ik zag op een gegeven moment wat jongens zoeken naar de route en daar ben ik achteraan gereden. Uiteindelijk hebben we alle waypoints gehaald.”

Het was heet in het eerste deel van de derde etappe en het beloofde koelere weer kwam pas echt op hoogte. Warm aankleden was het advies maar dat was in het eerste deel veel te warm geweest voor Bos. “Ik dacht: als dit nog veel langer duurt, ga ik dat echt niet trekken. Maar na een kilometer of 30, 40 werd het beter, minder technisch en meer mijn stijl. Het werd wat vloeiender allemaal. Ik heb rustig aan kunnen doen en ook de hoogte was gelukkig geen probleem.”

Dat het in de bergen kan spoken was bekend, maar op de hoogvlakte van Argentinië was het zo bar en boos dat Bos besloot te stoppen. “Gigantische onweer met bliksem. Ik zag het her en der inslaan. Ik had weinig zin om te veranderen in een geroosterd luciferhoutje dus ik ben gestopt om het even af te wachten. Gelukkig bleef het een beetje aan de zijkant van de berg hangen.”

Met het regenpak aan kon de paprikateler zijn weg vervolgen en kwam hij van alles tegen: hagel, stof en water waardoor het soms spekglad werd. “Het was net de crossbaan bij ons. Die sproeien ze altijd, dus ik ben wel gewend aan een gladde ondergrond. Heerlijk, dat speedwayen!”

De vierde etappe, van Jujuy naar Tupiza in Bolivia, voert langs een duinenpartij die op 4000 kilometer hoogte ligt. De wedstrijdleiding heeft de mogelijkheid geboden een route te kiezen die om de duinen heen gaat. De prijs daarvoor is 12 uur straftijd. Bos twijfelt: “Ik weet nog niet wat ik ga doen. Als ik denk aan hoe slecht de motor liep in die ijle lucht, weet ik nog niet of ik dat risico wel ga nemen. Ik ben niet zo ervaren en kan misschien beter 12 uur straftijd pakken door de mietjesroute te nemen, dan het risico te lopen dat ik in die duinen vast komt te staan. Zonder lucht voor mezelf en voor de motor kom ik daar dan niet meer uit. Ik kijk het even aan en als ik in de special zit, neem ik de beslissing.”

Terug naar overzicht

Vorige bericht

Klassement Van Loon aan diggelen door blunder met benzine

Op zo’n 50 kilometer voor het einde van de derde etappe van de Dakar 2017 hield de Toyota van Erik van Loon er ineens mee op. ‘Lage benzinedruk’ gaf de boordcomputer aan. “Ik had eerst niks in de gaten, maar de benzinedruk was dus laag omdat de tank leeg was. Daar sta je dan mooi, in the middle of nowhere.” De etappe van Tucuman naar Jujuy in het noorden van Argentinië was een slechte dag voor de Toyota-rijders in de top van het klassement. De een na de ander kwam in de problemen, maar één ding hadden ze gemeen: er zat veel te weinig benzine in de tanks. Binnen een kilometer of tien van elkaar kwamen ze stil te staan. “De een wat gunstiger dan de ander”, vertelde Van Loon. “Ik denk dat ik er het slechtst voor stond, met niks of niemand in de buurt te bekennen.” Uiteindelijk was het Maik Willems die twee liter benzine afstond aan Van Loon. Daarmee kon hij net bij de enigszins bewoonde wereld komen, waar hij nog een paar liter uit een aggregaat kon schrapen waarmee hij de finish kon bereiken. Op 3 uur en 36 minuten achterstand op etappewinnaar Sébastien Loeb kwamen Van Loon en zijn navigator Wouter Rosegaar over de streep. In het klassement tuimelde Van Loon van 9 naar 35. “Dat is meer dan teleurstellend. We hebben nog geen band lek gereden, geen foutje gemaakt. We reden mooie uitslagen en ook in deze etappe hebben we geconcentreerd, netjes strak gereden. En dan sta je ineens stil, niet eens door je eigen schuld, maar door een fout van een ander, en is het hele klassement om zeep.” Onderweg waren er wel meer dingetjes niet helemaal lekker gegaan. Wouter Rosegaar had op de verbinding en later ook in de proef moeten overgeven (waarschijnlijk door de hoogte) en was bepaald niet fris en fit. Even daarvoor, in het eerste deel van de etappe, deed de airco in de auto het niet en was Van Loon met de Toyota door een onverwachts diepe kuil gestuiterd en door de klap bleef het gaspedaal hangen achter een randje van de bodemplaat. “Allemaal niet schokkend, maar wel een hoop kleine dingetjes waardoor je niet echt lekker in de auto zit. Dat het desondanks nog hartstikke goed ging, zegt ook iets over hoe we bezig waren. Heel zuur dat we dan door zoiets stoms drie uur door de neus geboord krijgen.” Van Loon is ondanks de tegenslag en de grote teleurstelling niet van plan om op te geven. “De auto staat er piekfijn bij. Er zijn nog best mooie dagklasseringen mogelijk. Het moet nu wel eerst even zakken en een plaats vinden en dan hopen we morgen op beter.”

Lees verder