W2RC

Ze hebben het gehaald! Roger Grouwels en Rudolf Meijer staan Rallymaniacs te woord na de finish van de Dakar Rally 2025

NL || SHUBAYTAH  –  Team de Rooy FTP heeft de Dakar Rally vrijdag op grootste wijze afgesloten. Aleš Loprais won de slotetappe en pakte daarmee zijn vijfde ritzege in twaalf etappes. Hij werd daarmee derde in het algemeen klassement bij de trucks. Vaidotas Žala en zijn crew onderstreepten de snelheid van het team door in hun Iveco naar de derde plaats in de etappe te snellen. De Litouwer, debutant bij de trucks, werd daarmee vijfde in de eindstand. De derde truck, bestuurd door Anja van Loon, eindigde de etappe als negende en werd daarmee achtste in de eindstand.   De derde plaats in het algemeen klassement was helaas een plek lager dan gehoopt. Maar Loprais kon met trots bogen op het feit dat hij met zijn crew van InstaTrade Team de Rooy FPT net zoveel etappezeges heeft geboekt als eindwinnaar Martin Macík, die zijn titel prolongeerde. “We hebben de finish gehaald op een goede positie en vijf ritzeges gepakt. Daar moeten we dankbaar voor zijn”, zei de coureur van InstaTrada Team de Rooy FPT kort na de finish in Shubaytah. “Ik bedank onze families en iedereen die steeds voor ons geduimd heeft en het team die hard aan deze machine heeft gewerkt. Mijn droom is nog steeds om de Dakar eens te winnen en ik geloof dat dromen uitkomen.” Massastart De laatste etappe bij de trucks werd gekenmerkt door de massastart, waarbij de vrachtwagens in groepen van vier tegelijkertijd de woestijn in denderden. Op de 61 kilometer lange special in de regio rond finishplaats Shubaytah werd dat een secondenspel tussen Loprais en zijn concurrent om de tweede plaats Mitchel van den Brink. Loprais besliste dat duel in zijn voordeel met een minieme marge van tien seconden. Uiteindelijk was het verschil tussen de twee 5:30 minuten. Anja van Loon had met haar broers Jan en Ben van de Laar namens het Fried van de Laar Racing Team de Rooy FPT genoten van die bijzondere manier van de rally afsluiten. “Dat vond ik leuk, met vier trucks de woestijn in. En dat ging prima, het was wel een pittige proef, maar we werden negende, dus dat was prima. Het doel was om de finish te halen en dat is gelukt.” Afwisselend gereden “We hebben echt een hele goede rally gereden. We hebben afwisselend gereden en dat beviel heel erg goed. Zo hebben we elkaars sterke punten kunnen benutten tijdens de rally. Maar wat was het zwaar zeg, zoveel stenen in de eerste week en wat een duinen in de laatste paar dagen. We hebben er echt van genoten.” Zij en haar broers hadden de top tien als doel gesteld. Met de achtste plaats in het eindklassement is dat dus gelukt. Van Loon: “Maar het belangrijkste was dat we dit deden voor ons pap en mam. Wat zullen ze ontzettend trots op ons zijn als ze dit hadden kunnen zien. Ze waren echt bij ons en zonder hen hadden we dit nooit gekund.”    ENG || SHUBAYTAH  – Team de Rooy FTP finished the Dakar Rally on Friday in magnificent fashion. Aleš Loprais won the last stage, his fifth stage victory in twelve stages. He finished the rally in third place in the overall truck standings. Vaidotas Žala and his crew underlined the team’s speed by finishing third in the stage in their Iveco. The Lithuanian, a truck debutant, finished fifth in the final classification. The third truck, driven by Anja van Loon, finished ninth in the stage and eighth in the final standings. Third place in the overall standings was, unfortunately, one place lower than hoped for. But Loprais could be proud that he and his InstaTrade Team de Rooy FPT crew had the same number of stage wins as overall winner Martin Macík, who extended his title. “We crossed the finish line in a good position and took five stage wins. We should be grateful for that”, said the InstaTrada Team de Rooy FPT rider shortly after the finish in Shubaytah. “I would like to thank our families and all those who have always prayed for us and the team who have worked hard on this machine. My dream is still to win the Dakar one day and I believe that dreams do come true.” Mass start The final stage for the trucks was marked by the mass start, with the trucks roaring into the desert in groups of four. On the 61-kilometer special in the region around the finish town of Shubaytah it was a matter of seconds between Loprais and his rival for second place, Mitchel van den Brink. Loprais won this duel by ten seconds. In the end, the difference between the two was 5:30 minutes. Anja van Loon, together with her brothers Jan and Ben van de Laar on behalf of the Fried van de Laar Racing Team de Rooy FPT, enjoyed this special way of finishing the rally. “I liked it, going into the desert with four trucks. And it went well, it was a tough test, but we finished ninth, so that was good. The goal was to finish, and we did that.” Varied driving “We drove a really good rally. We drove in varying ways, and it worked really well. We were able to use each other’s strengths during the rally. But how hard it was, so many stones in the first week and the dunes in the last days. We really enjoyed it.” She and her brothers had set themselves the goal of finishing in the top ten. With eighth place in the final standings, they succeeded. Van Loon: “But the most important thing was that we did it for our mom and dad. How incredibly proud they would be if they could have seen this. They were really with us, and without them, we could never have done this.”

Ales Loprais talking to Rallymaniacs after the finish of the Dakar Rally 2025

SHUBAYTAH  – Nadat hij donderdag een hachelijk avontuur in pikkedonkere duinen had overleefd, was de korte finishetappe van vrijdag een peulenschilletje voor Maik Willems. De coureur van het Bastian Hotels Dakar Team eindigde de slotetappe van de Dakar Rally als 41ste in de T1+ klasse en werd de 36ste in het eindklassement. “Het was een mooie Dakar. Qua route was het één van de mooiste van de laatste vijf, zes jaar”, zei Willems in het bivak van Shubaytah waar hij zojuist met navigator Marcel Snijders over het finishpodium was gekomen. “Ik heb met Marcel heel fijn gereden. We hebben op de derde dag een beetje pech gehad. Die heeft ons vijf, zes uur gekost. Maar over de totale Dakar gezien teken ik daarvoor, hoor. Eén keer een slechte dag, maar niet uitvallen. Dat is prima.” Toch werd het hem in de voorlaatste, elfde etappe toch nog even aardig moeilijk gemaakt in zijn Toyota Hilux. Willems: “Gisteren was er het idee dat de mensen die om 15.00 uur halverwege waren, bij 138 kilometer, konden stoppen. Wij kwamen er om iets over halfdrie aan. Toen stond er al een heel bos auto’s te wachten tot het 15.00 uur was.” Oudewijvenrekenclub “Marcel en ik keken en elkaar aan en zeiden: ‘Ben je belazerd, we rijden Dakar. We zijn geen oudewijvenrekenclub. We gaan door en zien wel waar het schip strandt’. Nou, dat hebben we geweten. Het schip strandde niet, maar we hebben toch anderhalf, twee uur in het donker gereden met vreselijke duinen.” En dat was toch net even wat riskanter dan hij had gedacht, bekende de Dakar-veteraan. “Als ik van tevoren had geweten hoe die duinen waren, dan had ik het niet gedaan, denk ik. Maar het mooie was dat je in het donker niet zag hoe erg het was. Doorrijden, pad volgen. In het donker raak je een paar keer van het pad af en dan zie je tien sporen. Dan ben je letterlijk de weg kwijt. Dan zak je in zo’n put. Dat hebben we twee keer gedaan en dan moet je zorgen dat je eruit komt.” Hij vervolgde: “Dan blijkt wel wat voor superauto dit is. Het kan tien minuten of een kwartier duren, maar zonder te graven kom je er toch weer uit. Dan is er op het end toch weer de voldoening dat je de rally volbracht hebt.” Rare verrassing Wel kreeg hij nog een rare verrassing toen hij eenmaal uit de etappe van donderdag kwam. “Dat je plotsteling een tijd hebt die anderhalf uur slechter is dan de mensen die na jou gestopt zijn bij het 138 kilometer-punt. Maar ja, dat hoort er een beetje bij. Wat ze me in ieder geval niet afnemen, is dat we een geweldig avontuur hebben gehad, gisteravond.” Want dat was het, en achteraf bezien, was hij juist blij dat hij het levensgevaarlijke avontuur in de donkere duinen was aangegaan. “Die avond was bij wijze van spreken de hele Dakar waard geweest. Dat was voor Marcel en mij de highlight. Dit ga je niet zo gauw meer meemaken dat ze je op een route laten die in feite levensgevaarlijk is om te rijden. En als je het dan eenmaal gedaan hebt, is het geweldig.”    Wat ook geweldig was, is dat Willems en Snijders – beiden Dakar-veteranen – vrijdag er nog een medaille bij kregen. Maar Willems kennende, is dat zeker niet zijn laatste!

Ze hebben het gehaald! Maik Willems van het Bastion Hotels Dakar Team staat Rallymaniacs te woord na de finish van de Dakar Rally 2025

Ze hebben het gehaald! Ronald van Loon en Erik Lemmen staan Rallymaniacs te woord na de finish van de Dakar Rally 2025

Ze hebben het gehaald! Hans Stacey en Anton van Limpt staan Rallymaniacs te woord na de finish van de Dakar Rally 2025  

SHUBAYTAH  – Deze keer finishte hij de Dakar Rally wél als wedstrijdrijder. En met zijn 24ste plaats in het eindklassement was hij ook nog eens de beste Nederlander in de prestigieuze T1+ klasse. Ronald van Loon was vrijdag een blij man nadat hij in Shubaytah over het finishpodium was gereden. Dat hij samen met zijn navigator Erik Lemmen in de slotetappe als 39ste was gefinisht, was slechts bijzaak.   “Dit is een onwijs fijn gevoel. Ik heb er drie jaar naar uitgekeken, naar het moment van vandaag, dat we naar de finish mochten rijden”, zei Van Loon. “Er zijn ook mensen die hem al heel vaak gereden hebben , maar nooit de finish gehaald hebben. Ik wilde heel graag finishen, dan hebben we dat gehad. Ik ben echt heel blij dat dat gelukt is!” Beste Nederlander En dan werd de coureur van Oase Motorsport in zijn Red-Lined REVO + dus ook nog eens de beste Nederlander. “Daar ben ik ook heel blij mee. Zo mooi. Omroep Brabant vroeg me voor de rally wat mijn doel was. Ik zei: beste Nederlander worden. Geweldig dat dat gelukt is. Als je dan ziet tussen welke namen we in het klassement staan en tussen welke namen we vandaag gestart zijn… We stonden alleen tussen de fabrieksauto’s. Er stonden er nog een hoop, dus dat was mooi.” Vrijdag reed hij nog de slotetappe van 131 kilometer. Net zoals de etappe van donderdag werd ook die rit in de regio rond finishplaats Shubaytah gehouden, met deze keer een special van slechts 61 kilometer. “We hebben ervan genoten, het was een mooie etappe”, zei de inwoner van Son en Breugel. “Al kregen we het niet gratis. Het was een nog best wel serieuze etappe met vijftig kilometer duinen. Flinke duinen. Die waren zeker geen cadeautje.” Uitvallen Sterker nog, met het zicht op de finish, vielen nog enkele deelnemers uit, had Van Loon gezien. “Ik heb twee auto’s kapot zien staan, twintig kilometer voor het einde. Dat is apart. In theorie kon ons dat ook overkomen, wist ik. Dat ging wel door mijn achterhoofd. Het spelletje is hard; het hoort erbij. Ik hoopte gewoon dat de auto het goed bleef doen. Gelukkig is alles goed verlopen.” Dat laatste was een regelrechte opluchting voor Van Loon. Had hij nu afgemaakt wat tijdens zijn debuut in 2023 niet was gelukt. Destijds viel hij al in de tweede etappe uit. Daarna reed hij buiten mededinging de rally uit, maar kon hij dus geen aanspraak maken op de felbegeerde medaille. Nu kreeg hij het blinkende kleinood dus wél omgehangen. “Het mooiste dat er is”, genoot hij nog na.   Terugblikkend op de rally constateerde hij dat die al met al vrij vlot verlopen is. En dat gold zeker voor de samenwerking met Lemmen. Van Loon: “Ik rijd al acht jaar met Erik. De samenwerking is supergoed. Dat is helemaal goud. Er hoeft van mij geen andere navigator te komen.” Dus zien we hetzelfde duo in 2026 weer aan de start? “Ik heb geen plan. Ik ga er eerst gewoon lekker van genieten. Daarna zien we wel verder.” En nu dan een paar dagen uitrusten in Saoedi-Arabië? “Nee, we zijn maandag weer thuis. En dinsdag weer aan het werk. Ik heb wel genoeg uitgerust. We kunnen weer aan de slag!”

De Tsjechische trucker Martin Macik heeft op indrukwekkende wijze zijn tweede Dakar Rally op zijn naam geschreven. In de laatste etappe van 131 kilometer consolideerde hij zijn voorsprong van ruim tweeëneenhalf uur op de concurrentie. De laatste etappe kende een bijzondere start, waarbij alle deelnemers gezamenlijk van start gingen voor een kort maar intensief parcours richting het finishbivak. Vooral voor de nummers twee (Mitchel van den Brink) en drie (Ales Loprais) in het klassement was het nog een spannende dag. Voor anderen was dit voornamelijk een rondje om de kerk. De zege in de slotetappe ging naar Ales Loprais, die daarmee zijn vijfde etappezege van deze editie pakte. Met zijn overwinning in de laatste proef kwam hij nog wel dichtbij, maar kon hij de tweede plaats van de Nederlander Mitchel van den Brink niet meer bedreigen. Voor de 23-jarige Van den Brink betekent de tweede plaats zijn beste prestatie ooit in de Dakar Rally. De jonge Nederlander verbeterde daarmee zijn derde plaats van vorig jaar en liet de ervaren Loprais achter zich in het eindklassement. Martin Macik: “Met vijf etappezeges en de eindzege hebben we laten zien dat onze truck ‘Benny the Big Guy’ de sterkste was in deze editie.” FOTO: A.S.O

Op het programma stond een korte maar intensieve special, waarin sommige deelnemers strijden voor een podiumplek terwijl anderen vooral willen genieten van de laatste kilometers. De stage besloeg 131 kilometer van de in totaal 7.828 kilometer lange route. Voor de motorrijders komt de totale afstand uit op 7.453 kilometer. Na een verbindingsroute van 70 kilometer wachtte de deelnemers een special van 61 kilometer naar het bivak in Shubaytah. De Argentijn Nicolas Cavigliasso heeft geschiedenis geschreven door na zijn quad-zege in 2019 nu ook de titel in de Challenger-klasse te veroveren, zo blijkt uit de officiële uitslag. Zijn constante prestaties, met een top-6 klassering in elke etappe, hebben hem vanaf de eerste dag aan de leiding gebracht. In het eindklassement van de Challenger-categorie gaat het zilver naar de Portugees Goncalo Guerreiro. Het brons is voor de jonge Spaanse rijder Pau Navarro, die op slechts 20-jarige leeftijd deze prestatie neerzet. De Nederlandse eer werd in de slotetappe onder andere hoog gehouden door Paul Spierings. In een zenuwslopend duel met Yasir Seaidan wist hij de laatste etappe te winnen met een voorsprong van veertien seconden. Voor Spierings, die eerder in de rally uitviel met mechanische problemen tijdens de verbindingsroute van etappe tien, zal dit een waardige afsluiting van zijn rally zijn. De dag overwinning is misschien een pleister op de zere wond, vooral omdat ze een podiumplek in het eindklassement als sneeuw voor de zon zagen verdwijnen toen ze moesten opgeven. FOTO: A.S.O

De Dakar Rally 2025 kende vandaag een spectaculaire finale met een gezamenlijke start, waarbij alle deelnemers zich nog één keer moesten bewijzen in een korte maar intensieve special richting het laatste bivak.De slotdag bestond uit een route van 131 kilometer, waarvan 61 kilometer als special. De deelnemers legden eerst een verbindingsroute van 70 kilometer af naar de start van deze beslissende etappe, die eindigde bij het bivak in Shubaytah. “Dit is een ongelooflijk moment voor mij en het hele team”, aldus Brock Heger die als debutant het eindklassement van de SSV’s won. Hij begon met meer dan twee uur voorsprong op ‘Chaleco’ Lopez aan de slotetappe en daarom moest hij deze laatste etappe eigenlijk alleen maar uitreiden.  Xavier de Soultrait was de snelste in de laatste etappe. Hij reed niet meer mee voor het klassement, maar deed nog wel mee in de Dakar Experience. Hij werd kort gevolgd door de Amerikaan Hunter Miller en de Portugees Joao Monteiro die het podium completeerde. Voor het Nederlandse duo Roger Grouwels en Rudolf Meijer eindigde de rally succesvol met een negentiende plaats in de laatste etappe. Deze prestatie was voldoende voor een achtste positie in het eindklassement, waarmee ze hun vooraf gestelde doel ruimschoots overtroffen. FOTO: A.S.O

De 47e editie van de Dakar Rally heeft een historische winnaar opgeleverd. Yazeed Al Rajhi heeft als eerste Saoedi-Arabische coureur de zwaarste woestijnrally ter wereld gewonnen. De Toyota-rijder bleef na 7.828 kilometer de Zuid-Afrikaan Henk Lategan voor met een verschil van 3 minuten en 57 seconden. De laatste etappe van 131 kilometer werd gewonnen door Lucas Moraes. De Braziliaan versloeg Nasser Al-Attiyah met anderhalve minuut voorsprong. De viervoudig Dakar-winnaar eindigde in het eindklassement net naast het podium op de vierde plaats. Zweed Mattias Ekström legde beslag op de derde plaats in het eindklassement, op 20 minuten en 21 seconden van winnaar Al Rajhi. Met deze prestatie bezorgde hij constructeur Ford het eerste podium ooit in de geschiedenis van de rally. Deze editie kenmerkte zich door een ongekende competitie in de Ultimate-klasse. Maar liefst tien verschillende coureurs wonnen een etappe, verdeeld over vier constructeurs: Toyota (8), Ford (2), Dacia (1) en Mini (1). “Dit is een historisch moment voor Saudi-Arabië en voor mezelf. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik de Dakar heb gewonnen”, zegt Al Rajhi. FOTO: A.S.O

Weids, weider, speelweide Dit is het derde continent waar ik deelneem aan de Dakar Rally. Zowel Afrika als Zuid Amerika waren met Senegal, Mauritanië, Argentinië, Bolivia en Peru, stuk voor stuk geweldige landen met onmetelijke afstanden en vlaktes. Maar Saoedi-Arabië slaat werkelijk alles als het gaat om ruimte. Nu begrijp ik ook wat de ASO, de Dakar en Tour de France organisator, ertoe heeft gebracht om de Dakar in dit land te laten shinen. Ik zie het helemaal voor me dat zo’n organisatie de kaarten bekijkt en een oneindige zandbak voor zich ziet waar je ongebreideld rally proeven uit kunt zetten met alle ondergronden waar je iedere Dakar-deelnemer plezier geeft en tot wanhoop kunt drijven. Het is bij ons allebei gelukt. Daardoor kunnen ze hier ook voor iedere klasse van motoren, auto’s of zelfs de Dakar Classic eigen routes voorschotelen van honderden kilometers, zonder elkaar te overlappen. In het weidse en prachtige landschap kun je ook àlles voorschotelen, zandvlaktes, rivierbeddingen, rotsachtige bergpassages, lange vlaktes en natuurlijk eindeloze duinen. En ze kunnen nog twintig jaar doorplannen met routes, zonder terug te moeten vatten naar eerdere routes, zoals we in Afrika vaak zagen. Keerzijde is dat er in ons bivak, het Empty Quarter, zoals dit gebied genoemd wordt, geen enkele vorm van internet is. Hele hordes rijden de hele dag 15 kilometer de berg op om een signaal op te pikken. Je zou zeggen dat de Dakar organisatie in deze moderne tijd toch wel in staat is om een verbinding tot stand te brengen. Maar goed, het einde is in zicht. Het was weer een zware klus, fysiek als emotioneel, afgemat door vroege starts, lange afstanden en dagen, zware klappen op je lijf en vaak graven om uit de hoge duinen te klunen. En zoals Erik van Loon zegt: “Wij zijn zo gek om iedere dag over een zandpad naar de wintersport te rijden.” ~ Anton van Limpt, navigator Dakar Classic (#713)

Daniel Sanders heeft geschiedenis geschreven door als tweede Australiër ooit de Dakar Rally te winnen. De motorrijder volgt daarmee zijn landgenoot Toby Price op, die in 2016 en 2019 al succesvol was in deze woestijnklassieker. Voor zijn team KTM betekent het de twintigste overwinning. In de twaalfde en laatste etappe was het de Zuid-Afrikaan Michael Docherty die de dagzege pakte. Hij was drie seconden sneller dan de Fransman Adrien Van Beveren. Voor Docherty is het zijn tweede etappezege in deze editie. De Fransman Van Beveren eindigde voor het tweede jaar op rij op het podium. Niet eerder slaagde een Franse rijder erin om twee keer achter elkaar het podium te halen sinds Cyril Despres, die de rally in 2012 en 2013 op zijn naam schreef. In de Rally 2-klasse ging de eindzege naar de Spanjaard Edgar Canet. De nieuwkomer voegt zich daarmee in een illuster rijtje van winnaars, waaronder Mason Klein, Romain Dumontier en Harith Noah. Het podium werd gecompleteerd door de Oostenrijker Tobias Ebster en de Fransman Romain Dumontier. Voor Spanje was er nog meer succes te vieren. Tosha Schareina bezorgde zijn land de eerste podiumplek in tien jaar tijd in de Rally GP categorie. “Dit is ongelooflijk. Tien jaar hebben we hierop moeten wachten. Deze tweede plaats voelt als een overwinning”, zei Schareina.

Hij won in januari de Dakar Classic-klasse en deed dat ook nog eens in de meest prestigieuze H4-categorie. Daarmee was Jaap Bolk de eerste Nederlander ooit die een eindoverwinning claimde bij de Classic-deelnemers. En dat in een unieke bio-ethanol aangedreven Mitsubishi Pajero Evolution Mivec. Dakar-winnaar Nassr Al-Attiyah was er ondersteboven van.   “Ik heb als eerste in de wereld de volledige rally op ethanol gereden; ik wil altijd iets dat een ander niet heeft. En ik heb nog gewonnen ook”, zegt Jaap trots. Dat is dan slechts het meest zichtbare deel van het verhaal. Wat er verborgen zit onder dat begeerde cijfer één, is minstens zo interessant. Of opmerkelijk, zo je wil. Jaap had namelijk met tegenslagen te maken gekregen waarop een ander waarschijnlijk zou zeggen: ‘laat dan maar zitten, die rally’. Zo niet Jaap. Wat was er gebeurd? Twee paar maanden van tevoren moest hij zijn beide monteurs onverwacht vervangen en dus moesten er hals over kop twee nieuwe komen. Jaap: “Zij moesten de auto natuurlijk nog helemaal leren kennen. Ze hebben hem heel goed bekeken en hebben daarna nog onderhoud gepleegd.” Tekstberichtje Alles opgelost dus? Nou, nee. Via een tekstberichtje zegde zijn navigator een week voor de rally af. Jaap was not amused, maar hij was vastbesloten zijn bio-ethanol-avontuur tot een succes te maken. De coureur van het Bolk Dakar Rally Team plaatste een advertentie op Facebook. “Ik kon uit 40 tot 45 navigators kiezen. Net na de kerst heb ik er een paar laten komen.” Zo kroop de jonge Twan Vollebregt in januari op de bijrijdersstoel in de Saoedische woestijn. Deelname aan de reguliere Dakar zat er voor Jaap helaas niet in. “Dat was nooit voor me weggelegd. De Classic was wel betaalbaar. En je hebt dezelfde schik. Ik denk nog wel meer”, zegt hij. Dat de klasse voor historische Dakar-voertuigen ‘gemakkelijker’ zou zijn dan de reguliere rally, berust op een groot misverstand, bezweert de inwoner van Driebruggen. “Deze auto reed in de jaren negentig de Dakar. Dat was toen een nieuwe auto. Nu is hij 27 jaar oud. Maar de Dakar is wel vele malen zwaarder geworden. Dit jaar was de zwaarste ooit. Zeker de duinenpartijen. We hadden ook veel stenen en keien.” Uitdaging En dan was er ook nog de uitdaging van de rally uitrijden met een bio-ethanol-aangedreven krachtbron. Dat is dus gelukt. Wat heet. “We hebben in de afgelopen Dakar vijf overwinningen geboekt. Zo zien wij dat. Want we hebben moeten rijden met nieuwe monteurs, met een nieuwe navigator, we hebben de Dakar uitgereden, we hebben onze klasse gewonnen. En dat hebben we gedaan op bio-ethanol.” Dat van die bio-ethanol was een extra moeilijkheid. Want kon je met een voor ethanol aangepaste auto wel de hele Dakar rijden? Jaap ging de uitdaging graag aan. “We weten allemaal dat de Dakar in 2030 schoon moet zijn. Met ethanol rijd je C02-neutraal. Je moet dan wel de tank, leidingen, keringen, motormanagement en motor aanpassen. We hebben van tevoren weinig kunnen testen, maar ik rijd al jaren met een Audi A1 toerwagen op ethanol en daarmee heb ik nog nooit probleem gehad.” Zijn wonderlijke prestaties kwamen hem tijdens de rally op belangstelling te staan van Nasser Al-Attiyah, met zijn vijf Dakar-zeges toch niet de minste. “Hij was helemaal onder de indruk over onze auto. We hebben er wel drie kwartier over gepraat, ik vermoed dat hij er ook wel oren naar heeft. We hebben nu bewezen dat de Dakar CO2-neutraal gereden kan worden, door iedereen.” Dakar Classic rijden met een huurauto Komend jaar is Jaap er opnieuw bij. Waarschijnlijk met een andere auto. Zijn twee Mitsubishi’s Pajero Evolution Mivec wil hij dan verhuren. “Inclusief monteurs, tickets en service. De rijders komen bij ons in het team en hoeven alleen maar in het vliegtuig te stappen. De rest regelen wij. Ook kunnen ze de eigen sponsors meenemen en op de auto zetten. Het is echt zorgeloos instappen.” Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met info@bolkdakarrallyteam.com

Een walk in the park kun je geen enkele etappe van de Dakar Rally noemen, maar Stefan Carmans zorgde er vrijdag voor dat ook de laatste etappe van de woestijnrally in Saoedi-Arabië er voor hem één zonder problemen was. Het resultaat van de coureur van CSA Racing: de 48ste plaats in de daguitslag bij de auto’s en de 34steplaats overall. “Ik ben er heel trots op. De voldoening was groot toen ik over de finish kwam. Een beetje emotioneel ook”, bekende de Belg. “Twee weken giert de adrenaline door je lichaam. Die valt dan ineens weg. Het was ook mijn eerste Dakar. En dan heb ik ook nog de tweede plaats bij de rookies. Dat is niet niks. Dat had ik niet durven vermoeden.” Terugblikkend is de Dakar Rally voor Carmans veel beter verlopen dan gedacht. “Het is top geweest. Ik wilde alleen finishen. Als ik de rally op voorhand had moeten uitschrijven, had ik hem niet beter kunnen schrijven als ik hem gereden heb.” Eén lekke band Hij had welgeteld één lekke band. Carmans: “Ik heb geen onnodige risico’s genomen. Het resultaat was ondergeschikt. De snelheid kon hoger. Als ik iets meer risico had genomen, had ik misschien vijf of tien plaatsen hoger kunnen eindigen. Maar dan had ik er ook uit kunnen liggen.” Vandaar ook dat hij de relatief korte etappe van vandaag (328 kilometer) voorzichtig heeft gereden. “Ik had wat last van spanning. Je weet dat de finish dichtbij is. Je wil dan extra voorzichtig rijden. Gelukkig is er niks verkeerd gegaan. We hebben de proef rustig uitgereden. Het is een mooie Dakar geweest.” Grenzen verleggen Hij heeft genoten van een wedstrijd rijden op het hoogste niveau. En dan ook nog in een Dakar die door veel deelnemers één van zwaarste rally’s ooit wordt genoemd. “Dat speelt ook in je hoofd. Dat ik in deze omstandigheden kan blijven presteren geeft een heel goed gevoel. Het gaat om je grenzen proberen te verleggen en je te meten met andere in dezelfde sport. In dit geval is dat dus de rallysport. Dakar uitrijden was een droom.” Hij benadrukte dat het zeker niet alleen zijn prestatie was. “Maar ook die van mijn co-piloot (Arjan van Tiel, red.) en mijn hele team. We hebben van tevoren een mooi team in elkaar gestoken. Het hele team heeft bijgedragen aan dit resultaat. Ik kon op mijn team vertrouwen dat de auto elke dag volledig in orde aan de start stond. Dan kun je de weinig rust die je hebt ook echt benutten.” Alles klopte Achteraf concludeerde hij dat zijn team CSA Racing ‘heel goed was voorbereid’. “Je weet nooit of je planning gaat lopen als je bedacht hebt. Maar alles klopte. Elk mogelijk probleem hadden we op voorhand al besproken. En mijn vrouw heeft me de hele rally gesteund. Ze is gedurende de ganse rally in het bivak geweest.” Vanavond heeft hij in finishlocatie Yanbu een barbecue met de Nederlandse deelnemers. “Daar ben ik wel aan toe. De vermoeidheid begon vat op me te krijgen de laatste dagen.” Zaterdag vliegt hij terug naar België, op weg naar zijn woonplaats Lummen. “Daar zullen we wel een fles champagne opentrekken”, refereerde hij eraan dat in Saoedi-Arabië een alcoholverbod geldt. Of er voor hem een vervolg komt in de zwaarste rally ter wereld? “Laat me er even over nadenken. Het hangt ervan af hoe fel ik besmet ben met het Dakar-virus. Ik ga nu eerst een paar dagen rust nemen. Gelukkig recupereer ik heel snel.”

André Thewessen kwam er later nog even op terug, toen hij het had uitgezocht: in zeven etappes van de Dakar Rally was hij als beste Nederlander geëindigd in de SSV-klasse. Vrijdag eindigde hij als zeventiende in het eindklassement van de Saoedische woestijnrally. Daar was de Limburger van ATS Rally ‘zeker content’ mee. Zo zie je maar dat al die deelnemers die zeggen dat ze aan de Dakar meedoen om de rally uit te rijden, die eindklassering toch wel belangrijk vinden. “Zeventiende vandaag. Beste Nederlander”, zei hij in het laatste bivak, in Yanbu. Hij was ‘echt wel blij’ met zijn prestaties van de afgelopen twee weken. “Door die kapotte aandrijfbak verloren we maandag vier uur, anders waren we algeheel de beste Nederlander geworden. We komen nu net drie uurtjes tekort. We hadden met een uur voorsprong de beste Nederlander kunnen worden. En ik denk dat er maar weinig deelnemers zijn met maar zestien minuten straftijd over de hele rally.” Waypoint Die zestien minuten zaten hem vooral in het missen van een waypoint en een paar seconden te hard rijden. Het deed er vrijdag allemaal niet meer toe. Want, toegegeven: uiteindelijk is de rally uitrijden wél het belangrijkste. In ieder geval voor Thewessen.   Dat hem dat samen met zijn navigator Dmytro Tsyro zou lukken. zorgde hij vrijdag wel voor tijdens de relatief korte etappe van 328 kilometer. “Vandaag ging het op zich wel goed. Dmytro zei: doe maar rustig aan vandaag, want er valt niet veel te winnen. Maar ik ga niet als een opa rijden. In het begin hebben we achteraan gereden in het stof. Op een gegeven moment hebben we anderen toch kunnen inhalen. Daarna hebben we toch nog eventjes goed kunnen doorrijden.” Twee weken ploeteren Nu is het dus ineens voorbij, die twee weken ploeteren in de Saoedische woestijn. “Nou, ik ben blij dat het klaar is. Ik ben blij dat ik gedeald heb met mijn navigator. Hij is nu ook blij.” Want de samenwerking tussen de twee was niet altijd rozengeur en maneschijn. Aan de andere kant: die had zeker ook iets opgeleverd. Thewessen: “Ik heb heel veel geleerd. Ben een betere coureur geworden.” Of hij nog eens de Dakar Rally gaat rijden? “Ik ga eerst eens wat geld sparen. Maar op dit moment heb ik er geen plannen voor. Heel veel mensen zeggen na de finish dat ze nooit meer Dakar gaan doen, maar doen het dan toch. Ik in principe niet. Ik ben ieder geval heel blij dat ik de zwaarste rally van de afgelopen jaren hebben kunnen uitrijden. Ben blij dat we hebben kunnen finishen. Dat was ook het doel.” Feestje Vanavond is het tijd voor een feestje. Morgen vliegt hij terug naar Nederland. “En dan weer aan het werk. Ik heb genoeg te doen. Wel ga ik eerst bijslapen. Dat is toch wel nodig. Ik begon moe te worden.”  Want oh, wat was de 46steeditie van de Dakar Rally zwaar geweest. “Twee jaar geleden had ik het gevoel: is dit nu Dakar? Maar deze was wel echt Dakar, hoor.” Hij vervolgde: “Twee jaar geleden ben ik één keer in het donker thuisgekomen en nu één keer niet. Op alle fronten was het veel moeilijker. Ook qua navigatie. Het waren moeilijkere tracks. Die stenige stukken. Stukken waar je van denkt: hoe moet je hier rijden? Dat je 45 graden omhoog moet met 50 kilometer per uur. Dat je over stenen van een halve meter dikte moet rijden omdat je anders niet boven komt. De organisatie had hem echt lekker moeilijk gemaakt.” En nu dan afkicken. Dat begint vanavond alvast uitstekend met een feestje voor alle Nederlanders in een hotel in finishplaats Yanbu. “Leuk, met iedereen nog even nakletsen.”

Van Ham Racing in gesprek met Rallymaniacs aan de finish van de Dakar Rally 2024

Nog één keer stampen voor een laatste goede daguitslag: truck-coureur Gert Huzink wilde vrijdag ook tijdens de twaalfde en laatste Dakar-etappe de kwaliteit van het Jongbloed Dakar Team laten zien. In het mulle Saoedische zand denderde hij naar een keurige vierde plaats. Daarmee had de ondernemer uit Manderveen de rally op een waardige manier afgesloten, concludeerde hij monter.    “De laatste proef van 178 kilometer noemen we eigenlijk ‘rustig naar huis rijden’. Maar we hebben toch een tandje bijgezet. We moesten wel veel voertuigen inhalen, veel trucks ook”, blikte Huzink terug op de laatste meters van de 46steDakar Rally die hem brachten naar de twaalfde plek in het eindklassement. “Uiteindelijk zijn we vandaag net niet bij de top drie kunnen komen. Het is toch een goede prestatie.” Ten eerste moest hij samen met zijn navigator Rob Buursen en monteur Martin Roesink verder naar achteren starten. Daarnaast kreeg zijn Renault-truck te maken met een hybrideaandrijvingmanagementprobleem. “Dus die power misten we ook nog. Maar het was een mooie, korte proef. We hebben die met een goed gevoel afgesloten.” Tevreden Ook al was het hem niet gelukt zijn ambitie te verwezenlijken (eindigen bij de beste drie in het eindklassement); hij was tevreden met zijn prestaties. “Het was een goede Dakar als je kijkt naar de dagklassementen. We hebben twee etappes gewonnen, we zijn een keer tweede, een keer vierde, een keer vijfde, een keer zesde en een keer achtste geworden.” Alleen jammer dat het in de marathon-stage mis is gegaan, concludeerde hij. “Het was een heel zware Dakar. Een van de zwaarste die ik heb gereden. Aan de andere kant was het ook één van de mooiste Dakars. Daardoor kijk ik er zeer positief op terug.” Verbeterpuntjes Tuurlijk had hij wat verbeterpuntjes gevonden. “Die heb je altijd. Het kan in mijn ogen ook beter. We gaan nu eerst rustig evalueren. Wat was goed en wat kan beter? We gaan daarvoor met de hele ploeg om tafel. Maar de truck heeft zich goed gehouden.” Een aangename conclusie. Zeker ook omdat hij veel tijd en geld had gestoken in de ontwikkeling van de Renault C40 Hybrid. “In deze omstandigheden, waar het zo hard gaat voorin, kan altijd iets misgaan. Dan maakt het niet uit in welk merk truck je rijdt. Ik ben zeer tevreden over het werk van MKR Technology dat onze truck heeft gebouwd.” Hoog level Het nam niet weg dat een paar dingetjes anders of beter hadden gekund, wist Huzink. “Dat zal elk jaar zo zijn”, relativeerde hij. “We rijden op zo’n hoog level. En dat dingen scheuren of kapotgaan, voorkom je niet. Het zijn details waaraan we nog kunnen werken om de truck nog betrouwbaarder te krijgen. Maar de concurrentie zit niet stil, dus wij moeten ook beter worden. Nog sneller en nog betrouwbaarder. En tijdens de rally ervoor zorgen dat we elke seconde gefocust blijven.” Dat zal dan voor de Dakar van volgend jaar zijn. Eerst hebben Huzink en zijn crew vanavond een feestje met alle Nederlandse deelnemers in een hotel in finish-stad Yanbu. Daar was hij wel aan toe, bekende de sympathieke Tukker. “Eerlijk gezegd ben ik blij dat de Dakar er nu op zit, blij dat ik morgen naar Nederland vlieg.” Zondag viert hij zijn verjaardag. Gewoon thuis. “En maandag weer aan het werk. Da’s het beste, direct weer in het normale ritme.”

Martin Macík, winnaar van de Dakar Rally 2024, in gesprek met Rallymaniacs aan de finish van de laatste etappe. 

Giso Verschoor en Pascal de Baar in gesprek met Rallymaniacs aan de finish van de Dakar Rally 2024

Mitchel van den Brink in gesprek met Rallymaniacs aan de finish van de Dakar Rally 2024

Firemen Dakarteam in gesprek met Rallymaniacs aan de finish van de Dakar Rally 2024

Anja van Loon in gesprek met Rallymaniacs aan de finish van de Dakar Rally 2024