Dakar Rally

ALULA  – De grootste uitdaging kwam voor Maik Willems misschien wel ná de finish van het eerste deel van de marathonetappe van de Dakar Rally. De autocoureur van het Bastion Hotels Dakar Team, kwam woensdag weliswaar ‘gewoon’ als 49ste in de T1+ klasse over de finish, maar had geen reserveband meer over.   En in het marathonbivak in Alula was reglementair geen assistentie aanwezig. Laat Willems nu twee reservebanden hebben meegenomen voor de hele marathonetappe, die donderdag zijn vervolg krijgt, en hij wist dat hij dus een probleem had. Naar banden zoeken “Iedereen hier in het bivak loopt naar banden te zoeken. Want iedereen heeft alles lek gereden. Wij ook. We hadden twee reservebanden bij ons en dus twee banden lek gereden. En in het marathonbivak is officieel niks te krijgen.” “Morgen moeten we weer dik vierhonderd kilometer rijden. Dan is het wel lekker om een paar reservebanden bij je te hebben. Gelukkig heb ik na het halve bivak afgestruind te hebben een paar rijders gevonden die maar één band lek hadden gereden en een bandje over hadden. Dat is allemaal hartstikke grappig.” Het was vooral ‘grappig’ omdat het allemaal gelukt is. Willems en zijn navigator Marcel Snijders kunnen morgen dus vol goede moed aan het tweede deel van de marathon beginnen. Maar voor hetzelfde geld was het een heel ander verhaal geworden. Stenen, stenen, stenen Dat besefte Willems maar al te goed. “Het was vandaag een fantastische slooppartij. We hadden weer stenen, stenen, stenen.” Net zoals dinsdag ging de route door een vulkanisch gebied met talloze scherpe rotsen en keien. Het verklaarde de vele lekke banden bij de Dakar-deelnemers. “Ook was de navigatie vandaag echt heel pittig. Gelukkig kon Marcel alle problemen oplossen. Een aantal mensen kon het waypoint niet vinden. Ik heb op een vierkante kilometer acht auto’s en trucks gezien die rondcirkelden op zoek naar het waypoint.” Daarnaast bestond het slot van de dag uit navigeren in het donker. “Dan is navigatie extra moeilijk. Want als je een keer verkeerd rijdt, ben je reddeloos verloren. Je kunt ook niet zomaar de sporen voor je volgen. Zoals Marcel het zei, ik ben vandaag weer een jaar ouder geworden.” Zijn dagresultaat, de 49ste plek, nam Willems ter kennisgeving aan. “Prima. De tweede week gaat het toch pas echt goed beginnen. Morgen moeten we zien aan te komen en daarna een lekker rustdag hebben. Dan zien we wel weer verder.”

ALULA  – Hoewel de eerste dag van de marathonetappe in de Dakar Rally voorspoedig verliep voor Roger Grouwels, was hij tamelijk verbaasd toen hij woensdagavond met de daguitslag werd geconfronteerd. De Team RaceArt-coureur uit Lanaken was elfde geworden en daarmee opgeschoven naar de tiende plaats in het algemeen klassement van de SSV-klasse. “We hebben superlekker gereden”, zei een opgetogen Grouwels in het bivak in Alula.  “Ik had geen idee dat we ver van voor zaten, maar ik heb wel een hoop ellende om me heen gezien. Banden kapot of zelfs een wiel eraf. Ik was zeker wel verbaasd toen ik de uitslag hoorde. Zeker ook omdat we in het algemeen klassement naar de tiende plaats algemeen zijn gestegen.” Geen lekke banden Toch had Grouwels heus aanleiding genoeg om te vermoeden dat hij en zijn navigator Rudolf Meijer ver van voren waren gefinisht. “De etappe verliep voor ons echt super. We hebben lekker behoudend gereden. We hebben twee, drie kleine navigatiefoutjes gemaakt en die steeds snel gecorrigeerd. En we hebben geen enkele band kapotgereden.” “De jongens die veel tijd verloren hebben vandaag, hebben echt te hard gereden. Ik denk dat we zelf net op de grens gebalanceerd hebben. Ik heb twee keer een wauw-momentje gehad dat ik dacht: een procentje of vier, vijf minder trappen en we redden het.” Tikkeltje zwaarder Dat bleek te kloppen. Wel was het bepaald niet gemakkelijk geweest. “De etappe was misschien een tikkeltje zwaarder dan die van gisteren. Met name het navigeren in het donker in de valleien was ontzettend moeilijk. En dan vooral de laatste vijftien, twintig kilometer. Het stof bleef lang hangen in de lucht waardoor de oriëntatie moeilijk was.” Hoe dan ook, met zijn uitstekende resultaat op zak keek hij vol goede moed uit naar het tweede deel van de marathonetappe van donderdag. Die voert over 492 kilometer van Alula naar Hail met 428 kilometer special. “De tiende plaats in het algemeen klassement is een opsteker. Dus we gaan vannacht lekker dromen.” Al wist hij ook dat het voorlopig nog bij dromen zal blijven. “We zijn nog niet halverwege. Het spel is pas begonnen.”

Jan van de Laar van Fried van de Laar Racing Team de Rooy in gesprek met Rallymaniacs na stage 4 van de Dakar Rally 2025.

NL || ALULA  –  Vaidotas Žala is woensdag als vierde gefinisht in de Dakar Rally tijdens het eerste deel van de marathon-etappe. De trucker uit Litouwen en zijn crew hadden wat problemen met de Iveco na een lekke band, maar wisten de schade wonderwel beperkt te houden. Anja van Loon en haar broers Ben en Jan van de Laar kwamen op een zeer verdienstelijke zevende plaats binnen. Aleš Loprais had helaas een offday. De Tsjech werd negende.   De 588 kilometer lange etappe van Al Henakiyah naar Alula was een pittige voor de Dakar-karavaan. Een groot deel van de 415 kilometer lange special ging door vulkanisch gebied met scherpe stenen en keien. Dat kwam tal van rijders op lekke banden te staan, en ook Žala reed lek.   Echt zware dag “Het was een echt zware dag”, zei de coureur van Skuba Team de Rooy FPT in het bivak van Alula, waar de teams het moesten stellen zonder hun assistentie. “We hadden één lekke band. Na die klap hadden we wat problemen, waardoor we niet op volle snelheid verder konden rijden. Hopelijk redden we het morgen tot de finish.” Žala verweet zichzelf die lekke band en de gevolgen ervan. “Ik denk dat het mijn fout is. We waren aan het pushen en toen die grote impact. Nu is de besturing van de truck niet al te best. We redden het wel, denk ik. We moeten nu wat controles aan de auto uitvoeren, maar het is niet zo dat je hier, zonder onze monteurs, fatsoenlijke reparaties kunt uitvoeren.”  Voorspoedig Voor Van Loon van Fried van de Laar Racing Team de Rooy FPT verliep de eerste dag van de marathonetappe bepaald voorspoedig. Met de zevende tijd pakte ze haar beste resultaat tot dusver. Dat gold daarentegen niet voor Loprais. De coureur van Instatrade Team de Rooy FPT kreeg maar liefst drie lekke banden te verwerken. Daardoor kwam hij steeds in het stof terecht van rijders die de Tsjech en zijn crew hadden ingehaald. Het kostte hem zoveel tijd dat hij uiteindelijk als negende over de finish kwam. Donderdag wacht deel twee van de marathonetappe. Die voert over 492 kilometer van Alula naar Hail met een special van 428 kilometer.   ENG || ALULA  – Vaidotas Žala finished fourth in the first part of the Dakar Rally’s marathon stage on Wednesday. The Lithuanian truck driver and his crew encountered problems with their Iveco after a flat tire but managed to minimize the damage. Anja van Loon and her brothers Ben and Jan van de Laar secured an impressive seventh place. Aleš Loprais had an unfortunate day, finishing ninth. The 588-kilometer stage from Al Henakiyah to Alula proved challenging for the Dakar participants. Much of the 415-kilometer special stage traversed volcanic terrain with sharp rocks and boulders. Many drivers experienced punctures, including Žala. Issues “It was an extremely difficult day”, said the Skuba Team de Rooy FPT driver at the Alula bivouac, where teams couldn’t fall back on their support crews. “We had a flat tire. Afterward, we experienced some issues that prevented us from maintaining full speed. We hope to reach the marathon stage finish line tomorrow.” Žala took responsibility for the puncture and its effects. “I believe it’s my fault. We were pushing hard when we had this major impact. Now, the truck’s steering is compromised. I think we’ll make it through. We need to inspect the vehicle now, but we can’t perform any substantial repairs here without our mechanics.” Best performance Anja van Loon of the Fried van de Laar Racing Team de Rooy FPT had her best performance yet in the first day of the marathon stage, finishing seventh. However, Loprais wasn’t as fortunate. The Instatrade Team de Rooy FPT driver suffered three punctures. He found himself in the dust of competitors who had passed him and his crew. This cost significant time, resulting in a ninth-place finish. The second part of the marathon stage takes place Thursday, covering 492 kilometers from Alula to Hail, including a 428-kilometer special stage.

Ronald van Loon en Erik Lemmen in gesprek met Rallymaniacs na stage 4 van de Dakar Rally 2025

Paul Spierings en navigator Jan Pieter van der Stelt in gesprek met Rallymaniacs na stage 4 van de Dakar Rally 2025.

Hoe zwaar de eerste dagen ook zijn geweest, dit is niet het moment om in te zakken. De marathonetappe belooft een zware uitdaging te worden. Deelnemers moeten alert zijn op het verraderlijke vulkanische terrein. De technische routes naar Al-‘Ula voeren het deelnemersveld door de indrukwekkende canyons waar de regio bekend om staat. De finish ligt bij een speciaal bivak waar servicevoertuigen niet toegestaan zijn. Motorcoureurs krijgen slechts anderhalf uur om aan hun motoren te werken. Voor de auto’s gelden geen beperkingen op wederzijdse hulp, waardoor teamwork hier een belangrijke rol kan spelen. 

AL HENAKIYAH  – Weer fit denderde Ronald van Loon dinsdag van Bisha naar Al Henakiyah tijdens de derde etappe van de Dakar Rally. En dat deed hij beter dan hij zelf verwacht had. De coureur uit Son en Breugel had voorzichtig aan moeten doen vanwege twee lekke banden, maar slaagde er toch in om als 38ste te finishen in de T1+ categorie.   Etappe drie was ingekort door hevige regenval een dag eerder en dat kwam Van Loon wel goed uit, bekende hij dinsdagavond in het bivak in Al Henakiyah. “Het was sowieso een lange dag. Vanochtend ging om 6.30 uur de wekker. We zijn nu een uurtje hier en het is al donker, dus we hebben een lange dag in de auto gezeten. De verbinding was ook fors, 300 zoveel kilometer.” Hij was allang blij dat hij weer fit in de auto kon zitten, zei hij. “Gisteren en eergisteren voelde ik me niet fit en vandaag weer wel. Ik had geen last meer van mijn maag.” Dat was maar goed ook, want de etappe vergde alle mogelijke concentratie om zo goed mogelijk te kunnen rijden. En dat had vooral te maken met twee vroege lekke banden. Ellende “We hadden na 97 kilometer een lekke band en welgeteld drie kilometer later nog één, dus daarna was het wel even peentjes zweten. De rest van de stage hebben we redelijk rustig aan gedaan op de stenenstukken. Dus dan verlies je wel serieus tijd. Toen we binnenkwamen, was ik verrast dat we het best goed hadden gedaan. Ik ben niet de enige, denk ik, die wat ellende heeft gehad vandaag.” Behalve ellende was er ook heel veel om van te genieten geweest, zei Van Loon. “Veel stenen, maar wel leuk om te rijden. Ik vond hem best wel mooi om te rijden.” Daarbij wordt hij geholpen door een topauto, want dat is zijn Red-Lined REVO+, wist de coureur. “Elke dag is de auto helemaal top. Vandaag is het vooral de auto nakijken. En de benzinepomp moet worden vervangen. De monteurs zien aan de data dat die af en toe een storing oplevert. Volgens mij heb ik hem verder best goed gespaard. De monteurs hebben wel wat werk, maar geen nachtwerk.” Iets makkelijker En dan volgt woensdag deel één van de marathon-etappe. Die is 588 kilometer lang en bevat 415 kilometer special. “Ik vind het wel leuk”, doelde de Brabander op het rijden van een marathonetappe. “Dan is het toch ook iets makkelijker voor ons als amateurs.” “De topteams zijn normaal gesproken veel meer luxe gewend. Die hebben assistentie achter zich aan rijden. Maar bij de marathon is dat vaak niet zo omdat de assistentie niet in die gebieden kan komen, dus moeten ze problemen zelf oplossen. Ik laat het op me afkomen. In een tentje slapen is prima, als ik mezelf maar fit voel. Laat maar komen!”

AL HENAKIYAH  – In een pittige derde etappe vol stof en scherpe, vulkanische stenen, slaagde Roger Grouwels er in de Dakar Rally in de finish te halen zonder lekke banden of andere averij. En dat leverde uiteindelijk een verdienstelijke vijftiende plaats op in de SSV-klasse. En een opgeruimde coureur die uitkeek naar de marathonetappe die woensdag begint.    Tijdens de derde etappe verlieten Grouwels en zijn navigator Rudolf Meijer de omgeving van de stad Bisha, wat de afgelopen dagen de start- en finishplaats van de proloog en de etappes was geweest, en zij finishten in El Henkiyah. Niet altijd gemakkelijk Dat gebeurde tijdens een ingekorte etappe wegens hevige regenval. Niettemin was er nog steeds 327 kilometer aan special en een lange verbindingsroute af te leggen. Het was onderweg dan ook zeker niet altijd gemakkelijk, bekende de coureur van Team RaceArt die deelneemt in een Can-Am Marverick XRS Turbo RR.   “De start was even hectisch”, blikte Grouwels terug. “Er was heel veel stof. Dat kan ook niet anders. We zitten weer in Saoedi-Arabië in de zandbak. Het was heel zwaar, heel veel stenen. Iedereen was gedreven en de rijders vielen weer bij bosjes weer uit. Lekke banden en noem maar op.” Doorgaan en doorgaan Niet bij Grouwels dus. “Wij bleven maar doorgaan en doorgaan en hebben niet één lekke band gehad. We hebben toch hard doorgetrapt. Het was wel moeilijker om door het stof te laveren dan tijdens de andere dagen. Enfin, we zijn binnen. Wat maakt het ook uit? We hebben ons geamuseerd.” Woensdag wacht deel één van de zware marathonetappe met een special van 415 kilometer, dwars door vulkanisch gebied. Grouwels blikte met vertrouwen erop vooruit. “De auto is nog helemaal heel. We kijken uit naar morgen.”

De negenvoudig wereldkampioen rally Sébastien Loeb kan een overwinning in de Dakar Rally op zijn negende poging vergeten. De Franse coureur moest de strijd staken na een ongeluk in de derde etappe. De 49-jarige Loeb verloor in de eerste dagen van de woestijnrally al meer dan een uur op de Zuid-Afrikaanse leider Henk Lategan. Alleen al in de derde etappe liep hij een achterstand van 63 minuten op. Na een crash op 12 kilometer in de special stage bleek de schade aan zijn Dacia Sandrider te groot om verder te kunnen rijden. De technische controleurs van de FIA besloten dat de rolkooi te zwaar beschadigd was om veilig verder te kunnen racen. Het lot van Loeb is vergelijkbaar met dat van zijn rivaal Carlos Sainz, die een dag eerder ook moest opgeven na een soortgelijk ongeval. Ook bij hem werd de rolkooi van zijn auto te zwaar beschadigd bevonden. “Dit is natuurlijk een grote teleurstelling. We hadden een goede auto en waren klaar voor de strijd, maar soms zit het gewoon tegen in de Dakar”, aldus Loeb.

Ben van de Laar van Fried van de Laar Racing Team de Rooy in gesprek met Rallymaniacs na stage 3 van de Dakar Rally 2025.

Roger Grouwels en Rudolf Meijer in gesprek met Rallymaniacs na stage 3 van de Dakar Rally 2025.

Stefan Carmans in gesprek met Rallymaniacs na stage 3 van de Dakar Rally 2025.  

Ronald van Loon in gesprek met Rallymaniacs na stage 3 van de Dakar Rally 2025.

AL HENAKIYAH  – Keien, keien en nog eens keien, en jawel: Stefan Carmans slaagde er dinsdag in geen lekke banden te rijden tijdens de derde etappe van de Dakar Rally. In de rit van Bisha naar Al Henakiyah toonde de Belgische autopiloot dat zijn tactiek behoudend te rijden in vulkanisch gebied de juiste was. Het leverde hem de 45ste plek op in het dagklassement van de T1+ categorie. “Het was een goede dag”, stelde Carmans vast vanuit het bivak in de Saoedische woestijn. “We hadden gedurende de eerste honderd kilometer heel veel keien. En heel slechte pistes. Na tien, vijftien kilometer zag ik al een auto aan de kant staan. Toen dacht ik al: we kunnen het beter rustig aan doen, anders gaan we problemen krijgen. Dat was de goede insteek. We hebben geen lekke banden gereden.” Genieten Zo legde hij de 327 kilometer special zonder enige echte problemen af. “Het was gewoon fijn rijden, het was genieten vandaag. Het is natuurlijk altijd genieten als het goed gaat.” Dat het zo goed ging was, zo concludeerde Carmans, vooral een kwestie van de juiste balans vinden. “Je probeert zo snel mogelijk te rijden, maar probeert ook je banden en de techniek niet te overbelasten.” “Vorig jaar was dat ook mijn tactiek, technisch sparend rijden. Maar ik kan er morgen uitliggen met een afgebroken wiel. Je kunt namelijk niet tegen twintig per uur rijden, je moet wel binnenkomen. Dus moet je het tempo erin houden.” Dijk van een rallyauto Gelukkig weet hij dat zijn Red-Lined REVO+ een dijk van een rallyauto is. Met het vertrouwen zit het dus wel snor. “Ik heb de auto al sinds vorig jaar. Ik weet wat de auto kan. Tuurlijk, er is altijd wel iets te weinig of iets te kort. Je moet ermee verder, maar de auto is echt uitstekend.” Woensdag wacht Carmans en zijn navigator Arjan van Tiel een flinke opgave, want dan staat deel één van de marathonetappe van deze Dakar op het programma. Dat is een rit van in totaal 588 kilometer waarvan 415 kilometer special. Carmans: “Het gaat morgen een zware dag worden. Dat weet ik nu al. We zullen veel lavagesteente tegenkomen, vergelijkbaar met vandaag. Maar we zullen ook wat snelle tracks moeten afleggen met ook weer keien ertussendoor. Het zal van alles wat zijn, maar geen duinen, heb ik begrepen. We gaan de etappe uiteraard tot een goed einde proberen te brengen!”

AL HENAKIYAH  –  Ze mocht dan wel ingekort zijn vanwege hevige regenval, de derde etappe van de Dakar Rally was alleszins de moeite waard, wist Maik Willems. De autocoureur van het Bastion Hotels Dakar Team deed een dag voor de gevreesde marathonetappe hernieuwd vertrouwen op in de Toyota Hilux nadat hij een dag eerder vier uur stil had gestaan door aan kapotte aandrijving.   “We hebben heel veel stenen gezien”, zei Willems dinsdagavond in het bivak van Al Henakiyah. “Het was een mooi landschap in de zin dat het vulkanisch was. Maar het nadeel van vulkanen is dat ze heel scherpe stenen hebben.” En daarop is het dus maar wat makkelijk lekrijden. En aangezien de Utrechter na zestig à zeventig kilometer al een lekke band had gereden, was het oppassen geblazen. “Dan moet je nog 250 kilometer vooruit met al die stenen. Dus ik dacht: laten we maar heel voorzichtig rijden. Want als je dan nog een lekke band rijdt, dan houdt het al gauw op.” Hij was dan ook niet te spreken over zijn klassering: 47ste in de daguitslag in de T1+ categorie. Voortvarend Het begin van de etappe, die startte in Bisha, verliep voor Willems en zijn navigator Marcel Snijders nog heel voortvarend. “We hebben goed door kunnen rijden. Wel startten we achteraan omdat we gisteren vier uur hebben stilgestaan. Het was geweldig stoffig omdat het bijna windstil was en de eerste vijftig, zestig kilometer waren bijna allemaal zandpaden. Daarna kregen we pas die stenen.” Toen hij later had lekgereden en de reserveband op de Toyota had gemonteerd, kon Willems zonder problemen de special afmaken. Wel had hij dus voorzichtig aan gedaan. “Daardoor hebben we een heel matige tijd gereden. Het was gewoon een mindere dag.” Pikzwarte rotswanden Toch kon Willems er zeker ook het mooie van inzien. Letterlijk. “Het was een schitterende etappe. Ik heb echt pikzwarte rotswanden gezien van vijftig tot honderd meter hoog. Het deed een beetje IJslands aan. Schitterend om te zien. Niet dat we daarom gekomen zijn, maar het was mooi. Echt indrukwekkend. Maar het mooiste van alles was toch wel de constatering dat de auto het weer perfect deed na het ‘gedonder van gisteren’. “Hij heeft vandaag zeker zijn best gedaan. Als de auto lekker aan de gang is, geeft dat zelfvertrouwen. Vandaag moest het vertrouwen weer groeien en dat is gelukt. Alles zit nu prima in elkaar. We hebben vandaag ook geen grote schade aan de auto opgelopen. Morgen rijden we de marathonetappe en we gaan zien hoe dat loopt. Dan maar eens kijken dat we niet te veel tijd verliezen.”

En we zijn weg! De eerste dagen Dakar Classic zitten er op met ons Dutch Quattro Legends Team. De sfeer in het team zit er goed in en we trekken veel bekijks. De meest sterke verhalen van onze vier top ondernemers met meer dan 40 jaar, en een aantal teamleden met evenzoveel, Dakar ervaring. De wedstrijd is een ander verhaal wat enige uitleg nodig heeft. We rijden in de Dakar Classic geen snelheidswedstrijd maar een regelmatigheidswedstrijd, verdeeld over 4 klassen, H1 tot en met H4. Per klasse ligt de gemiddelde snelheid hoger en wij in H4 moeten de hoogste gemiddelde snelheid rijden. Als je dan voor iedere afwijking vanaf nul gedurende de proef een strafpunt krijgt is het begrijpelijk dat het met een hogere snelheid bijna niet te doen is om op nul te blijven in bochten en door los zand. Daarom rijden wij met onze 4 Quattros waarschijnlijk ook als enige in deze klasse en is een goed klassement alleen haalbaar in de meest langzame klasse. We beginnen het spelletje wel beter door te krijgen maar blijven algemeen toch hangen in de achterhoede. We rijden per dag stukken verbinding, gewoon over de openbare weg met alle regels van dien, mooie tijd om een column te schrijven. Daarnaast dus de regelmatigheidsproef en steeds een navigatietest. Waarbij je in de regelmatigheid met wisselende ideale snelheid werkt en de beschikking hebt over hulp apparatuur om zowel de richting als gemiddelde snelheid bij te houden, komt het in de navigatietest puur aan op navigeren op basis van gekregen koers coördinaten met afstand. Zoals ook in de gewone Dakar, waarbij je daar nog als soort hulpmiddel de sporen kunt zien van de motoren en snelle auto’s. Dat wij iedere dag als eerste starten op een eigen route betekent dat wij mogen openen in een maagdelijk landschap, dat maakt het lastig. Maar goed, we doen ons ding, groeien in de wedstrijd maar missen enorm de adrenaline en wedstrijdspanning van een echte rally. Op sommige tussenstukken op onverhard geven we dan ook onze Audi wel eens extra sporen om het ingehouden stoom af te kunnen blazen. Op naar de marathon etappe. ~ Anton van Limpt, navigator Audi Quattro (#713)

NL || AL HENAKIYAH  –  Na een veelbelovende eerste en tweede etappe in de Dakar Rally, heeft Team de Rooy FPT dinsdag een overtuigende 1-2 bij de trucks gescoord. Aleš Loprais won de derde etappe, met (heel) kort daarachter zijn teamgenoot Vaidotas Žala. Anja van Loon snelde met haar broers Jan en Ben van Laar in de cabine naar de zeventiende plaats. Het zat er al een beetje aan te komen, een etappezege in de 47ste Dakar Rally. Na de succesvol verlopen eerste en tweede etappe bewees Team de Rooy FPT dat het de zaken meer dan uitstekend voor elkaar heeft. Nu het vertrouwen in de Iveco Powerstar nog verder is gegroeid, blijken Loprais en Žala tot prachtige dingen in staat. Spannend gevecht Het leverde een spannend gevecht op, de tot 329 kilometer ingekorte special van Bisha naar Al Henakiya. Loprais van Instatrade Team de Rooy FPT toonde de hele rit over een dominante snelheid te beschikken, maar Žala (Skuba Team de Rooy FPT) deed nauwelijks voor hem onder. Beiden vochten onderweg om de snelste tussentijden. Op de finish was het verschil tussen de teamgenoten slechts een luttele 53 seconden.  “Het was een erg rotsachtige, gebroken etappe”, zei Loprais in zijn officiële persreactie. “Het ging om seconden en fouten en die konden we ons hier niet veroorloven. Daarom concentreerden we ons erop om er nauwkeurig doorheen te komen en een lekke band te vermijden.” “Dat is ons gelukt, ook al was het op het randje, want na het bereiken van de finish waren onze banden helemaal kapot. Ik ben dubbel blij voor David (Křípal, zijn navigator, red,), want voor hem is het de eerste Dakar-etappe die hij wint. En dat telt!” Verschil is kleiner geworden In het algemeen klassement staan Loprais en Žala nog tweede en derde maar het verschil op klassementsleider Martin Macík is uiteraard kleiner geworden. Het verschil is voor Loprais nog maar 3.34 minuten. Žala staat op een verschil van iets meer dan een halfuur. Woensdag staat de vierde etappe op het programma, de marathon-etappe. Die voert van Al Henakiyah naar Alula, een etappe van 588 kilometer met een special van 415 kilometer en belooft een fikse uitdaging te worden, met onder andere vulkanisch terrein. ENG || AL HENAKIYAH  – After a promising first and second stage of the Dakar Rally, Team de Rooy FPT scored an impressive 1-2 in the trucks on Tuesday. Aleš Loprais won the third stage, with teammate Vaidotas Žala (very) close behind. Anja van Loon was seventeenth, with her brothers Jan and Ben van Laar in the cab. A stage win in the 47th Dakar Rally was within reach. After the successful first and second stage, the de Rooy FPT team proved they have more than everything under control. With even more confidence in the Iveco Powerstar, Loprais and Žala showed they can do great things. Dominant speed The stage from Bisha to Al Henakiya was shortened to 329 kilometers. Loprais, of Instatrade Team de Rooy FPT, showed dominant speed throughout the stage, but Žala (Skuba Team de Rooy FPT) was not far behind. They both battled for the fastest intermediate times. At the finish, the difference between the two was only 53 seconds. “A very rocky, broken stage”, said Loprais in his own official press release. “It was about seconds and mistakes and we could not afford any of them here. That is why we focused on getting through it accurately and avoiding a puncture.” “We managed it, even though it was on the verge because our tires were completely destroyed after reaching the finish line. I am doubly happy for David (Křípal, his navigator, ed.) because, for him, it is the first Dakar stage he has won. And that counts!” Gap has narrowed Loprais and Žala are still second and third in the overall standings, but the gap to overall leader Martin Macík has obviously narrowed. Loprais is only 3:34 minutes behind. Žala is just over half an hour behind. Wednesday marks the fourth stage, the marathon stage. It will take the riders from Al Henakiyah to Alula, a 588-kilometer stage with a 415-kilometer special, and promises to be quite a challenge, including volcanic terrain.

Na een lang verblijf in Bisha, waar we een eerste beeld van het deelnemersveld hebben gekregen, zet het veld koers naar het noorden voor een uitgebreide tocht door het land. Het eerste deel van de etappe bevat technische secties die de motorcoureurs flink op de proef stellen. Maar zodra dat achter de rug is, draait het vooral om gas geven en snelheid maken. Hoewel deze snelle etappes waarschijnlijk niet beslissend zullen zijn voor de eindzege, kunnen fouten hier wel cruciaal blijken en het einde betekenen van een succesvolle rally.

Aleš Loprais from Instatrade Loprais Team De Rooy talking with Rallymaniacs after stage 2B of the Dakar Rally 2025.

Jan van de Laar van Fried van de Laar Racing Team De Rooy in gesprek met Rallymaniacs na stage 2B van de Dakar Rally 2025.

Stefan Carmans en Arjan van Tiel in gesprek met Rallymaniacs na stage 2B van de Dakar Rally 2025.

BISHA  –  De uitslag? Die zal hem worst wezen. Wat voor Maik Willems maandag telde was dat hij in de 48 uurs-etappe van de Dakar Rally dan toch de finish gehaald had. Urenlang vreesde hij dat hij zou uitvallen. Maar de hotelondernemer en zijn navigator Marcel Snijders kregen de Toyota Hilux toch weer aan de praat. En dus kon Willems opgelucht zijn verhaal doen in het bivak van Bisha. Tegen uur of acht kwam hij in dat bivak aan. Hij was 51ste in de T1+ klasse geworden. Nou ja, hij zit in ieder geval nog in de wedstrijd, wist Willems.  “Gisteren ging het nog hartstikke goed”, zei de coureur van het Bastion Hotels Dakar Team over de eerste dag van de 48 uurs-etappe. “We lagen hartstikke goed, waren goed bezig. Tot vanochtend een uur of tien. Toen knalde de hele aandrijving eruit.” Hij vervolgde: “Marcel en ik zijn geen supertechnici. We hebben een uur of vier zitten klooien en doen om alles weer aan de gang te krijgen.” Hij kon het positieve er wel van inzien: “We hebben er weer één voor de annalen. En uiteindelijk zijn we toch aangekomen. Maar we waren vanavond ook wel even toe aan een borrel.” Fantastisch Gelukkig had hij ook genoten. Wat heet! “Gisteren was het fantastisch. Forse duinen, en de overnachting was bijzonder. Hartstikke leuk, zo’n simpel bivak in the middle of nowhere. We zaten in bivak drie (van de zes, red,), dus aardig vooraan. ’s Nachts slaap je wel matig. Je ligt op een matrasje van een halve centimeter dik. Het is allemaal niet geweldig, maar ook heel leuk. Ik heb een heel mooie sterrenhemel gezien. Ik heb de Melkweg gezien joh. Dat zie je normaal alleen op zee. Dat was heel aardig.” En jazeker, ondanks alle malheur vond Willems ook de etappe van maandag mooi. “Ons was voor vandaag een snel tweede deel beloofd, maar het was voor de helft duinen. Je merkt dus dat je de routebeschrijving van tevoren niet al te serieus moet nemen. Je kunt beter afwachten wat er gebeurt.” Wat bijzonders Na alle ontberingen van de maandag moet hij morgen een ingekorte etappe rijden vanwege hevige regenval. Zo’n 327 kilometers aan special zijn er nog over. Willems maalde er niet al te zeer om. “Ik vind het wel leuk dat er wat bijzonders gebeurt.” “Twee jaar geleden hebben we ook ontzettend veel regen gehad in het noorden, wat je niet verwacht natuurlijk. Toen hebben ongelooflijk veel auto’s vastgestaan in de blubber en het water. Het zal wel weer zoiets worden. In Saoedi-Arabië verwacht je natuurlijk niet dat een etappe wordt ingekort vanwege de regen. We gaan maar kijken wat het brengt. Leuk dat het allemaal onverwacht is.”

BISHA  –   Opnieuw de tweede plaats voor Hans Stacey in de H4-klasse van de Dakar Classic. De 66-jarige Bestenaar kwam ook de tweede dag van de 48 uurs-etappe van de Dakar Rally goed door en concludeerde tot zijn tevredenheid dat hij ‘voor het eerst een beetje goed had gereden’.  “Ja, het was op zich wel goed”, sprak de oud-Dakar-winnaar bij de trucks (2007). Al had hij aan het begin van de tweede dag maandag wel meteen een fiks probleem. “Tijdens de eerste regularity-proef stopte onze computer, die blokkeerde. Daardoor kon ik niet meer zien hoe hard we reden, dus dat was wel even wat minder.” Puur op de notes naar de finish Maar dat was niet alles… “Daarna hebben we tijdens de navigatieproef een half uur tot drie kwartier rond moeten zoeken. Uiteindelijk zijn we toch de tweede auto geworden die binnenkwam (achter winnaar Erik van Loon, red). We zijn puur op de notes naar de finish gereden.” Aan de auto zelf, een potente Audi Quattro lag het zeker niet, stelde de coureur van de Dutch Quattro Legends tot zijn genoegen vast. “De auto doet het op zich goed.” Dat hij zich met dat racemonster moet houden aan snelheidslimieten is nog steeds wel een dingetje voor Stacey, bekende hij, maar: “We raken er wel aan gewend. We beginnen het spelletje beter te snappen, al krijg er nog steeds geen kippenvel van.” Een beetje inhouden Dat nam niet weg dat hij volop had genoten van de vele kilometers door de Saoedische woestijn. “We maken het gewoon. Dat hopen we dan toch. Ik vind het nog steeds leuk. Ik heb nog nooit zo’n ruige, mooie harde proeven gezien. En de proeven zijn zeker niet gemakkelijk. Af en toe moet je over een soort trailpiste. Dat is echt wel heel goed opletten. Dan hou ik me maar een beetje in. Behouden rijden, de auto sparen. Ik laat het gewoon gebeuren. We bekijken het dag voor dag. We willen die rally uitrijden!”