Dakar Rally

De Argentijnse rijder Sebastian Halpern stapt over naar een MINI JCW Buggy. Zijn doel is om in 2022 te starten in de Dakar Rally in de auto die is ontwikkeld en gebouwd door X-raid. Om zich daarop voor te bereiden en de buggy beter te leren kennen, zal hij vooraf een aantal cross country rally’s rijden. Halpern maakt zijn debuut in de MINI JCW Buggy tijdens de Rally Kazachstan (7 tot 13 juni 2021). Zijn navigator is de Argentijnse Ronnie Graue. De Argentijn is geen onbekende voor het team van X-raid: in 2015 nam hij deel aan de Desafío Ruta 40 in Argentinië – als bijrijder van Lucio Alvarez – in een MINI ALL4 Racing. Halpern is al vele jaren succesvol in de cross country rally en in de Dakar. In 2011 eindigde hij als tweede bij de quads in de Dakar en in 2018 werd hij negende bij de auto’s. Hij heeft ook meerdere overwinningen behaald in de Desafío Ruta 40 in Argentinië. Ronnie Graue maakt al jaren deel uit van het X-raid team, hij won in 2019 de Bajas Cross Country World Cup. In 2020 finishte de ervaren bijrijder de Dakar Rally als zesde. De Rally Kazachstan is het tweede evenement in de FIA ​​World Cup for Cross-Country Rally’s. De rally bestaat uit vijf etappes en vindt plaats rond de stad Aktau aan de Kaspische Zee. X-raid won in de rally in 2019. Sebastian Halpern: “Ik ben er trots op deel uit te maken van het X-raid-team. De MINI JCW Buggy is momenteel de beste auto als je succesvol wilt zijn in de Dakar. Mijn grote doel is de Rally Dakar in 2022. Om ervoor te zorgen dat ik zo goed mogelijk voorbereid ben, zal ik samen met X-raid een aantal cross country rally’s meedoen. Momenteel zijn er rally’s gepland in Kazachstan, Marokko en de Hail Rally in Saoedi-Arabië. Naast deze rally’s zal ik ook deelnemen aan enkele nationale rally’s. Ik heb de komende maanden veel werk voor de boeg om met een goede set-up en in goede vorm naar de Dakar te kunnen reizen, zowel fysiek als mentaal.”

De Dakar Rally 2022 wordt in januari weer volledig in Saudi-Arabië verreden. Dat heeft de ASO dinsdagavond bekendgemaakt. De route voor de aankomende editie is voor 80 tot 85 procent helemaal nieuw, verklaarde racedirecteur David Castera dinsdagavond. Na twee volledige edities in Saudi-Arabië hoopte men dat er in 2022 uitgeweken kon worden naar andere landen in het Midden-Oosten. Vanwege reisbeperkingen is men er niet in geslaagd om nabijgelegen landen te verkennen, maar ook in het nieuwe thuisland van de Dakar valt er nog genoeg te ontdekken. De route is grotendeels nieuw, liet Castera tijdens de presentatie weten. De technische en administratieve beslommeringen worden allemaal dit jaar nog afgewerkt, op nieuwjaarsdag 1 januari begint in Ha’il de proloog. Vanuit Hai’l gaat de wedstrijd richting het Lege Kwartier. Daar staan drie etappes op het programma die uitsluitend duinen bevatten, waaronder een marathonetappe. “Eenmaal in het zuiden betreden we het Lege Kwartier met een enorme hoeveelheid duinen”, aldus Castera. “We hebben drie dagen met uitsluitend duinen, we hebben een bivak midden in de duinen waardoor we teruggaan naar de essentie van de Dakar.” Na een rondgang door het Lege Kwartier houdt de wedstrijd halt in Riyadh. Daar is de rustdag. Wagens zullen op transport naar Riyadh gaan, deelnemers gaan met een transfer naar de hoofdstad. Daar begint dan de tweede week en gaat men weer richting het zuiden. “De tweede week is iets normaler, dan ligt de nadruk meer op navigatie”, aldus Castera. “Paden met stenen, grote valleien, maar ook weer duinen. Over het algemeen krijgen we een stuk meer zand dan in de afgelopen twee jaar.” Op 14 januari is de finish in Jeddah, de plek waar ook de inscheping weer plaatsvindt. Het precieze aantal kilometers is nog niet bekend en ook de precieze indeling qua etappes blijft nog even geheim. Wel onthulde Castera dat er twee etappes rond hetzelfde bivak gereden worden. De registratie voor Dakar 2022 gaat 17 mei open. In november wordt het volledige etappeschema gepresenteerd. Foto: DPPI/ASO

Pablo Quintanilla maakt de overstap van Husqvarna naar Honda. Dat heeft HRC maandag bekendgemaakt. De Chileen, die als vervanger van Dakar-winnaar Kevin Benavides gehaald is, maakt deze week in Andalusië al zijn debuut voor de Japanse fabrikant. Ook vanuit zakelijk opzicht is het een logische stap voor Honda. De Zuid-Amerikaanse markt is heel belangrijk voor het merk. De stap van Quintanilla zat er al enige tijd aan te komen. “Mijn stap naar het Monster Energy Honda Team is ontzettend mooi, ik ben zeer gemotiveerd”, aldus Quintanilla. “Voor mij is het een geweldige eer om deel uit te maken van die geweldige team, dat de afgelopen jaren flinke stappen heeft gezet in de ontwikkeling van de motor. Ook qua professionaliteit is men erg gegroeid. Ik hoop dat ik mijn steentje bij kan dragen aan de groei van dit team, daarvoor wil ik mijn kennis en ervaring graag inzetten.” Volgens Ruben Faria, de algemeen manager van Honda’s rallyteam, was het aantrekken van Quintanilla noodzaak na het vertrek van Benavides. De Argentijnse winnaar van Dakar 2021 stapte over naar KTM. “We hebben de afgelopen jaren een geweldig gehad met coureurs die konden winnen. Dat hebben ze laten zien, Ricky [Brabec] in 2020 en Kevin in 2021. Nacho [Cornejo] is een goede nieuw eleider en Joan deed vooraan ook mee. Benavides heeft het team na het winnen van de Dakar verlaten en daardoor hadden we een plekje vrij. We moesten daarom op zoek naar een nieuwe toprijder om het niveau bij Honda op peil te houden. Dat is gelukt met het aantrekken van Pablo Quintanilla. Ik ken hem al heel lang, hij is een goede rijder en een goed mens. Ik weet zeker dat hij een groot aandeel kan hebben in het team.” Quintanilla start deze week voor het eerst met de Honda. Hij treedt aan in de Andalucia Rally. Die wedstrijd is ook te volgen via Rallymaniacs.com.

En weer verkast een toprijder naar een ander team. Ditmaal is het de 33-jrige Argentijn Franco Caimi, die van het Yamaha Rallyteam naar het Hero Motorsports Team Rally overstapt. Daarmee heeft Hero het team compleet kort voor de eerste rally van het seizoen die meetelt voor het FIM Cross-Country wereldkampioenschap die op 12 mei van start gaat, de Andalucia Rally. Voor zowel Yamaha als Hero verliep de afgelopen Dakar niet heel succesvol. Met een 11e en een 14e plaats in het algemeen klassement deed Hero het wel beter dan Yamaha, dat zelfs geen enkele rijder aan de finish had. Ross Branch reed goed in de eerste week en stond even 4e algemeen, Adrien van Beveren was sterk in het tweede deel van de rally, maar technische problemen zorgde ervoor dat het volledige team uitviel. Portugees Joaquim Rodrigues scoorde een elfde plaats afgelopen Dakar Franco Caimi reed zijn eerste Dakar in 2017, waarbij hij zich meteen in de kijker reed met een 8e plaats. Die prestatie wist hij in 2020 te evenaren, nadat hij in 2018 en 2019 uitviel. In 2021 viel Caimi uit op de achtste dag, hij stond toen 17e in het algemeen klassement. Teamgenoten bij het Hero Motorsports Team Rally zijn de Portugezen Sebastien Bühler en Joaquim Rodrigues en de Indiër CS Santosh.

Amerikaan Skyler Howes heeft een driejarig contract getekend bij het Rockstar Energy Husqvarna Factory Racing Team. En vult daarmee de plek in van Pablo Quintanilla, die een paar dagen eerder per direct afscheid nam van het team. Begin mei rijdt Howes de Sonora Rally in Mexico, gevolgd door de Kazachstan Rally in juni die meetelt voor het FIM Cross-Country wereldkampioenschap. Geboren in Californië groeide Howes op met offroad rijden en woestijnracen. Vanaf 2018 ging hij zich richten op rally’s en in 2019 reed hij zijn eerste Dakar. Achteraf gezien geeft Howes toe dat hij de Dakar heeft onderschat, en ondanks dat hij liet zien dat de snelheid er was, viel hij uit met een uit de kom geschoten schouder. Een paar maanden later schreef hij de Morocco Desert Challenge op zijn naam. In 2020 finishte Howes de Dakar als negende, dit jaar op een hele knappe vijfde plaats. Howes zal een aantal Amerikaanse races rijden alvorens de focus volledig op het FIA wereldkampioenschap gaat. Daarbij zal hij zich richten op het ontwikkelen van zijn snelheid en ervaring op de diverse ondergronden die hij voorgeschoteld krijgt in de zes races die meetellen voor het kampioenschap. De eerste race op de FIM kalender is de Kazachstan Rally die van 7 t/m 13 juni wordt verreden. Skyler Howes:  ,,Ik ben heel erg blij dat ik getekend heb bij het Rockstar Energy Husqvarna Factory Racing Team, iets waar ik mijn hele leven hard voor gewerkt heb. Ik begon op mijn derde met rijden en heb altijd offroad geracet. Rally’s rijden doe ik pas de laatste drie jaar, en om aan de Dakar van dit jaar mee te kunnen doen heb ik alles verkocht wat ik had. Mijn eerste Dakar was in 2019 in Peru, en dat was eerlijk gezegd een behoorlijke wake-up call. In 2020 was ik in staat om in de top tien te finishen als beste amateur.” ,,Voor dit jaar was het financieel gezien een gevecht, maar ik wist dat ik in staat was om een goed resultaat te behalen. Ik finishte wederom als beste amateur op een vijfde plaats. Gelukkig trok ik daarmee de aandacht van de fabrieksteams, en nu komt een droom uit met mijn contract bij Husqvarna. Een van de grootste dingen voor mij is dat ik me nu voor 100% op het rijden kan concentreren, waarmee ik hopelijk mijn rijden en resultaten naar een hoger niveau kan brengen. Doel voor dit jaar is om alle races in het wereldkampioenschap te rijden en zoveel mogelijk ervaring op te doen voor de Dakar van komende januari waarbij het doel is om de uitdaging voor een podiumplaats aan te gaan.”

Na vijf seizoenen voor het Rockstar Energy Husqvarna Factory Racing team gereden te hebben vertrekt Pablo Quintanilla per direct. Husqvarna wenst de Chileen, die dit jaar nog als zevende finishte in de Dakar, veel succes in zijn verdere carrière. Quintanilla tekende bij Husqvarna aan de vooravond van de Dakar 2016 waarin hij een stage won en als derde algemeen finishte. Later dat jaar werd hij wereldkampioen in het FIM Cross-Country wereldkampioenschap. In 2017, na een teleurstellende Dakar waarin hij uitviel, wist hij zijn wereldtitel te prolongeren, mede dank zij een overwinning in de Atacama Rally die hij vier keer wist te winnen. In 2019 finishte Quintanilla de Dakar net buiten het podium op een achterstand van 7 minuten. De rest van het jaar werd hij geplaagd door blessures, waarna hij sterk terug kwam in de Dakar 2020 met een tweede plaats. Zijn en Husqvarna’s beste resultaat ooit in de Dakar. Overstap naar Honda? Met de recente overstap van Argentijn Benavides naar KTM, lijkt het voor de hand te liggen dat Quintanilla verkast naar Honda. De Zuid-Amerikaanse markt is belangrijk voor Honda, en dan lijkt die overstap een logische. Sowieso is er een flinke stoelendans aan de gang: bij KTM is Laia Sanz vertrokken (zij stapt over naar vier wielen en debuteert met een X-Raid Mini in de Andalucia Rally) en nadat Australiër Daniel Sanders vorig jaar al werd toegevoegd aan het KTM team is de komst van Amerikaan Skyler Howes mogelijk een volgende stap. Interessante ontwikkelingen dus, die we op de voet zullen blijven volgen!   Skyler Howes was de beste amateur afgelopen Dakar met een vijfde plaats algemeen Aan de finish van de laatste etappe kan Howes het nauwelijks geloven, dat hij als vijfde is gefinisht. Laia Sanz in actie tijdens de Dakar 2021, de Spaanse heeft de overstap gemaakt naar vier wielen

KTM heeft vandaag bekend gemaakt dat Kevin Benavides per direct aansluit bij het succesvolle Red Bull KTM Factory Racing Rally Team. De 32-jarige Argentijn zal deelnemen aan het FIM Cross Country wereldkampioenschap en de Dakar op een KTM 450 Rally. Doel is natuurlijk om zijn Dakartitel in 2022 te verdedigen. Zijn carrière begon net geen tien jaar geleden met een vierde plaats in het FIM junior Enduro wereldkampioenschap, gevolgd door verschillende nationale titels in de jaren daarna. In 2015 verlegde hij zijn focus op rally’s en won hij diverse evenementen met Honda. Meest opvallende prestaties zijn een 2e plaats in het wereldkampioenschap in 2017 en een 2e plaats in de Dakar van 2018 voordat hij de Dakar won in 2021. De eerst race waar Benavides aan de start zal verschijnen met een KTM is naar verwachting de Rally van Kazachstan begin juni. Kevin Benavides: ,,Ik ben erg blij dat ik deel uitmaak van het Red Bull KTM Team, het is een grote verandering voor mij. Als Dakar kampioen is deze verandering een belangrijk nieuw hoofdstuk in mijn carrière. Ik ben altijd een fan geweest van de KTM motoren en Red Bull en hoe het team is georganiseerd – ik geloof werkelijk dat dit de beste stap vooruit is om me verder te ontwikkelen en de uitdaging uit te gaan voor meer Dakar titels en het wereldkampioenschap.” ,,Ik heb er in mijn leven altijd van genoten om nieuwe uitdagingen aan te gaan en ik kijk er naar uit om kennis te maken met het team en de motor en om mezelf weer harder te pushen. Het plan is, na mijn eerste bezoek aan de fabriek in Oostenrijk, om naar Dubai te gaan en tijd te maken op de motor. Het doel voor dit jaar is om zo snel mogelijk te wennen aan de motor en het team te leren kennen zodat ik me op m’n gemak voel en me kan concentreren op het rijden. Ik hoop in staat te zijn mijn eigen trainingsschema door te zetten.” ,,Het ultieme doel is om meerdere Dakars achter elkaar te winnen en de wereldtitel. Jaren geleden was ik fabrieksrijder voor het enduro team en om nu dus terug te keren bij KTM en het rallyteam is een droom en eer voor mij. Ik ben heel dankbaar voor deze kans en ik kan niet wachten om te gaan racen!”  

Na de Dakar Rally in januari is Erik van Loon druk bezig geweest om het programma voor 2021 rond te krijgen en daarbij de juiste auto te koppelen. Het programma bestaat, voorlopig, uit vier Baja’s en vier Cross Country Rally’s, het programma wordt afgesloten met de Dakar Rally in 2022. Van Loon gaat dit programma rijden met de Toyota Hilux van het Belgische Overdrive Racing en wordt genavigeerd door Sébastien Delaunay. “Ik heb er onwijs veel zin in,” zegt Van Loon. “Tijdens de Dakar hadden wij ontzettend veel pech, dat heb ik geëvalueerd met het team van Overdrive Racing en vanuit daar hebben we gewerkt aan een nieuwe deal waarin de kwaliteit centraal staat. Ik krijg een auto die exclusief voor mij en Sébastien ingezet wordt die volledig up-to-date is. We gaan veel rijden dit jaar om goed voorbereid aan de start te staan van de Dakar Rally.” Toyota en Delaunay Afgelopen Dakar was er vanuit het deelnemersveld veel discussie over het verschil tussen de buggy’s en de 4×4’s. “Zoals het er nu uitziet, worden de verschillen kleiner. Ze zijn druk bezig om de reglementen aan te passen. Na volgend jaar mogen ‘priority drivers’ niet meer in een buggy rijden, daardoor is het dus ook niet interessant om dat een jaar te gaan doen. Ik heb wel diverse gesprekken gevoerd daarover met andere fabrikanten, maar ik voel me goed in de Toyota en geniet er echt van om daarmee te rijden. De deal die ik met Overdrive heb gesloten past bij de wensen, dus ik ben tevreden en kijk uit om weer met de Hilux te mogen rijden.” De samenwerking met Delaunay was zeer succesvol afgelopen Dakar. “Sébastien heeft het geweldig gedaan. Hij is gewoon echt goed en pakt alles snel op. Ook het digitale roadbook was nauwelijks een probleem voor hem. Ik kijk opnieuw uit naar onze samenwerking dit jaar en ben blij dat hij ook weer met mij wil gaan.” Programma 2021 Het programma van Erik van Loon en Sébastien Delaunay is uitgebreid: “We willen veel rijden dit jaar om optimaal voorbereid aan de start van de Dakar Rally te staan. Daarom gaan we een divers programma rijden.” Het eerste evenement is de Dubai International Baja van 18 tot 20 februari. Gevolgd door de Al Sharqiya Baja van 4 tot 6 maart, de Jordan Baja van 18 tot 20 maart en de Andalucia Rally van 12 tot 17 mei. Daarna zal er een nieuwe auto worden gebouwd die wordt gebruikt tot en met de Dakar Rally en deze wordt voorzien van de laatste updates. Na een korte break wordt het programma voortgezet met de Baja Aragon van 23 tot 24 juli, Rallye du Maroc van 7 tot 13 oktober, Abu Dhabi Desert Challenge van 6 tot 12 november en als laatste de Hail Rally van 28 november tot 3 december in Saudi-Arabië. “Het is een uitdagend en divers programma met verschillende facetten, ondergronden, landschappen. Eigenlijk hebben we dan praktisch alles gehad wat we ook in Dakar krijgen. Het kan zijn dat we het programma nog wijzigen, maar vooralsnog wordt het dit.” De voorlopige kalender Dubai International Baja (Dubai) – 18 tot 20 februari Al Sharqiya Baja (Saudi-Arabië) – 4 tot 6 maart Jordan Baja (Jordanië) – 18 tot 20 maart Andalucia Rally (Spanje) – 12 tot 17 mei Baja Aragon (Spanje) – 23 tot 24 juli Rallye du Maroc (Marokko) – 7 tot 13 oktober Abu Dhabi Desert Challenge (Abu Dhabi) – 6 tot 12 november Hail Rally (Saudi-Arabië) – 28 november tot 3 december Dakar Rally (Saudi-Arabië) – januari 2022

Anton Shibalov mocht na de achtste etappe ook nummer 11 op zijn naam schrijven. De Kamaz-rijder bleef zijn teamgenoten Mardeev, Karginov en Sotnikov voor. Op klassementsleider Sotnikov won hij 7 minuten, maar dat was bij lange na niet genoeg om iets te veranderen in het klassement bij de trucks. Tenzij hij in de slotetappe van morgen 40 minuten kan overbruggen, lijkt Shibalov (foto) net als vorig jaar genoegen te moeten nemen met de tweede plaats. Wel was het voor het eerst dat Sotnikov niet bij de eerste drie van de dag eindigde. Hij werd in de voorlaatste etappe vijfde. Martin Macek leek op weg naar zijn derde etappezege op rij, maar al bij de eerste neutralisatie, op 160 km in de proef, kwam de Tsjech op een achterstand. Aan de finish was die opgelopen tot 7.43. Zijn naaste concurrent in het klassement, Ales Loprais, kwam in de duinen in de problemen. Hij verloor 25.57 op Shibalov en 18 minuten op Macik. De twee Tsjechen wisselden zodoende stuivertje in het klassement: Macik naar 4, Loprais naar 5. De marge bedraagt 7 minuten, met nog één etappe van 202 km te gaan. Pascal de Baar was de eerste Nederlandse truck aan de finish, op 38.38 van Shibalov. Dat was goed voor de negende plaats. De tiende plaats leek bestemd voor William van Groningen, maar die ging in het laatste stuk duinen op zijn kant. Martin van den Brink noteerde aan de finish de elfde tijd, 49.31 achter Shibalov. -later meer- Foto: Red Bull Content Pool

Kevin Benavides heeft een couppoging van Sam Sunderland in de voorlaatste etappe slechts ternauwernood weten af te wenden. De KTM-coureur naderde Benavides in het klassement tot op 4 minuten en 12 seconden. 30 kilometer voor de finish was het virtuele verschil nog 46 seconden. Onderweg naar de etappewinst veegde Sunderland wel Ricky Brabec op in het klassement. De Amerikaan staat nu derde op 3 minuten achter Sunderland en 7 minuten op zijn teamgenoot Benavides. Op 174 kilometer in de proef schakelde Joan Barreda zichzelf uit door de tankstop voorbij te rijden. Die blunder moest hij 93 kilometer verderop bekopen, toen hij zonder brandstof kwam te staan. Barreda werd na uren wachten afgevoerd door de helikopter. Op Instagram liet Barreda weten dat de val van twee dagen geleden, waarbij hij even buiten bewustzijn was, nu zijn tol heeft geëist en dat hij in het ziekenhuis scans laat maken. Mogelijk waren Benavides (foto) en Brabec een beetje in de war door de stommiteit van Barreda, want precies op dat moment pakte Sunderland de leiding. De Brit, geflankeerd door Matthias Walkner en Skyler Howes, liep steeds verder in op de Honda-duo vooraan. In de duinen sloeg Sunderland – absoluut de Man of the match vandaag – zijn slag. Hij wist Benavides virtueel tot op 46 seconden te naderen, maar in de laatste 30 kilometer pakte de Honda-piloot nog 3 minuten terug, doordat Sunderland een klein navigatiefoutje maakte. Sunderland won de etappe, zijn eerste dagzege van deze Dakar, maar staat nu voor een dilemma. Met nog één etappe te gaan, die is ingekort tot 202 km, moet Benavides dus 4.12 zien te verdedigen op Sunderland. De Brit moet als etappewinnaar de proef openen, wat zeker niet in zijn voordeel is. Paul Spierings rondde de etappe af op 54.52 van Sunderland, op de 24ste plaats. Olaf Harmsen is nog onderweg. -later meer-

Kamaz hoeft in de elfde etappe niets anders te doen dan controleren en de overwinning in Dakar 2021 veilig te stellen. Dat biedt kansen voor anderen, zoals Martin Macik, Ales Loprais en Aliaksei Vishneuski om dagsuccessen te boeken. Macik (foto) is, net als de afgelopen twee dagen, in elk geval goed op weg om zijn derde zege te boeken. Bij het ingaan van de neutralisatie op km 127 heeft hij de snelste tijd, 1.01 voor Anton Shibalov, 1.37 voor Vishneuski, 1.59 voor Loprais. Pascal de Baar komt op 4.40 als negende door. Martin van den Brink verliest nogal wat tijd. Hij komt op 16.08 door. Dat is de dertiende tijd. Dat kan te maken hebben met het feit dat navigator Wouter de Graaff met een forse hersenschudding in de cabine zit en letterlijk scheel kijkt van de hoofdpijn. De Graaff kreeg desondanks groen licht van de organisatie, omdat hij de arts van dienst herkende. William van Groningen, die buiten competitie rijdt, is 4 minuten sneller. Bij het uitkomen van de neutralisatie lijkt Macik wat langer stil te hebben gestaan. Op WP5 (215 km in de proef) kost hem dat 4.38. Shibalov is de nieuwe leider in de etappe, voor Sotnikov (0.45) en Vishneuski (1.34). Bij het ingaan van de tweede neutralisatie, op 306 km, klokt Shibalov opnieuw de snelste tijd, voor Vishneuski (1.52) en Karginov (1.53). Macik rijdt de zesde tussentijd, 5.19 van Shibalov. Pascal de Baar rijdt op 12 minuten de negende tijd, Martin van den Brink zit al op 32 minuten van de snelste Kamaz. Op ongeveer 410 km in de proef, in het laatste stuk van de duinen, ligt de Iveco van William van Groningen op de zij. Jammer, want de Dust Warrior reed de tiende tussentijd. -later meer-

Door de crash en het uitvallen van ‘Nacho’ Cornejo ging het klassement bij de motoren gisteren op zijn kop. Grote kans dat het vandaag, op de voorlaatste dag van Dakar 2021, weer gebeurt. Met drie Honda’s op 1-2-3 in etappe 10 (Ricky Brabec, Joan Barreda en de nieuwe klassementsleider Kevin Benavides) is de elfde etappe een nogal gecompliceerde voor Honda. De proef openen kost meestal tijd en ze kunnen zich weinig tijdverlies veroorloven, want KTM ligt op de loer. Sam Sunderland (foto), op 10 minuten derde in het klassement, is gestart vanaf de achtste plaats en dat kan een groot voordeel zijn. Hij zal zeker willen aanvallen, maar de winnaar van Dakar 2017 ook dat aanvallen risico’s inhoudt. In de Dakar ben je er nooit bijna en gevaar ligt tot in de laatste kilometer op de loer. Op het eerste meetpunt in de tot 464 km ingekorte elfde etappe is Pablo Quintanilla (Husqvarma) de snelste, gevolgd door Daniel Sanders (KTM). De jonge Australiër, bezig aan zijn eerste Dakar, neemt op het tweede meetpunt (85 km) de leiding over van de Chileen. Op dit tweede meetpunt is Sunderland zesde op 1.02, terwijl Brabec de derde tijd noteert (0.16) en Benavides de vijfde (0.46). Op km 127 (CP1) begint de eerste neutralisatie van 33 km over de weg. De tussenstand hier: Sanders en Quintanilla met dezelfde tijd de snelste, gevolgd door Barreda (0.03), Sunderland (0.09), Benavides (1.49), Brabec (2.29). In het klassement betekent dat dat Brabec inloopt op Benavides tot 1.31 en Sunderland tot 8.56. Paul Spierings is met de 27ste tijd bij de neutralisatie aangekomen, op 16.15. De drie Honda’s aan kop van de koers zijn weer onderweg. Barreda is op 215 in de proef Brabec voorbij en zet de Amerikaan op 12 minuten. Benavides verliest 9 minuten op zijn teamgenoot. Volgens de organisatie is Barreda doorgereden bij de tankstop. Dat komt hem niet alleen op een forse tijdstraf te staan (2 minuten voor elke 30 seconden die je te kort in de tankstop staat), maar ook de kans dat hij zonder benzine komt te staan. Dom!! Door de blunder van Barreda is ook de timing een janboel. Tankstop is 20 minuten verplichte pauze, maar die kun je er ook niet zomaar aftrekken. Op 215 km is Barreda op papier wel de snelste, maar in de praktijk kan daar eigenlijk wel een streep doorheen. Dan is het dus Sunderland, 2 minuutjes voor Benavides en Sanders en een minuut of 5 voor Brabec. Op 247 km is Brabec (rode pijl) de weg kwijt. Dat zou de titelverdediger wel een serieus tijd kunnen kosten. Niet veel verder, op km 267, staat Barreda stil. Zonder benzine. Je kon er op wachten. Benavides en Brabec passeren hem zonder te stoppen. Ook anderen zullen niet happig zijn om 80 km na de tankstop, met bijna 100 km duinen in het vooruitzicht, benzine af te staan aan de Spanjaard. Nog los van de tijdstraf wegens niet stoppen, kost wachten op de assistentietruck hem uren. Kortom: streep erdoor. Lang niet alle rijders noteren een tijd op het meetpunt op km 260. Ze worden in elk geval niet opgepikt door de timing op dat punt. Op WP7 (306 km) wordt er sowieso gemeten want daar begint weer een neutralisatie van 37 km in dit geval. Benavides heeft daar meer dan 6 minuten gepakt op zijn teamgenoot Brabec, die verkeerd reed. De twee Honda-mannen rijden samen. Sam Sunderland, met wingmen Matthias Walkner en Skyler Howes bij zich, gaat als voorlopig snelste man de neutralisatie in. Hij pakt 2.54 op Benavides en 9.17 op Brabec. Tot nu toe reed de winnaar van 2017 een tamelijk anonieme Dakar, maar dit zou zomaar eens zijn dag kunnen worden. Hij staat nog maar 28 seconden achter Brabec in het klassement en 7.42 achter Benavides. Paul Spierings rijdt bij het ingaan van de neutralisatie op de 28ste tijd. Direct bij het uitkomen van de neutralisatie, op km 342, beginnen de duinen. Een stuk van 80 km met knoeperds van de tweede en derde categorie, die bepalend kunnen zijn voor het klassement. Midden in de duinen, op 362 km in de proef, doet Sunderland goede zaken. Hij pakt 4.40 op Benavides en 10.40 op Brabec. Daarmee heeft hij Brabec te pakken in het klassement en is zijn achterstand op Benavides teruggelopen tot slechts 5.56. Barreda heeft nog nergens brandstof kunnen bietsen blijkbaar, want hij staat nog steeds stil op km 267. Pablo Quintanilla noteert overigens de tweede tijd op km 362 (WP8). Dat is leuk voor de Chileen, maar op de achtste plaats in het klassement is hij even wat minder interessant. Bij de stempelpost op km 404 wordt de marge van Sunderland alleen maar groter. Hij pakt 6.47 op Benavides en 12.48 op Brabec. De Brit is Benavides genaderd tot op minder dan 4 minuten wat het klassement betreft. 30 km voor de finish heeft Sunderland Benavides op bijna 10 minuten gezet en Brabec op een kwartier. Hij heeft nog een dikke minuut goed te maken op de Argentijn om de leiding te pakken in het klassement. Barreda is opgehaald door de helikopter en afgevoerd naar het bivak. Definitief einde Dakar dus voor de Spanjaard. Ondertussen hebben Benavides en Brabec de finish bereikt… Sunderland wint de etappe, maar Benavides weet net stand te houden als leider in het klassement. -later meer-  

Een hele grote groene vink zette Olaf Harmsen in zijn boekje achter etappe 10. Finish gehaald, dag voorbij, niet meer over nadenken. Zo leuk was de dag immers niet. “Dit zijn echt afvinkdagen”, zei Harmsen in het bivak van Al-Ula. “Ze horen erbij, je moet er doorheen, maar ik beleef er weinig plezier aan.” De tiende etappe van de Dakar 2021 verschilde niet zoveel van de negende. “Stof en stenen, alleen iets korter”, vatte Harmsen het samen. Met 342 kilometer was het nog altijd een heel eind door het maanlandschap van Saoedi-Arabië. “Het zal best bijzonder zijn, maar ik krijg van de omgeving niet veel mee op dagen als deze. In het stof ben ik zo bezig met kijken waar ik kan rijden, dat ik geen tijd heb om om me heen te kijken. Ik zie het thuis wel, op tv en op de foto’s.” Het was opnieuw ontzettend opletten geblazen. Met de stenen heeft Harmsen steeds minder moeite. Dat kunstje kent hij nu wel, al zal hij er nooit een fan van worden. Met het stof heeft hij des te meer moeite. “Je komt geen moment in je ritme, omdat je steeds van het gas af moet”, legt hij uit. “Al na 100 kilometer kwam de eerste auto voorbij en dat zijn de echt snelle jongens. Die gaan zo verschrikkelijk hard over de stenen heen… Best mooi om te zien eigenlijk, als ik er niet zoveel last van had.” Nu de afvinkdagen zijn afgevinkt, durft Harmsen het voorzichtig aan om vooruit te kijken. Nog twee dagen. Dat worden geen gemakkelijke dagen, maar er zit in elk geval weer zand in de routes. “Daar word ik wel blij van. Morgen 100 kilometer duinen, zeggen ze. Ik hoop dat ik voor het donker aan de finish ben, maar als het diep in de nacht wordt, vind ik het ook best. Finishen zal ik.” De langste etappe van de Dakar is echter wel met 47 kilometer ingekort, en juist aan het eind waar de duinen zouden zitten. De afgelopen dagen is het in de regio zulk slecht weer geweest, dat delen van de route zijn weggespoeld. Desondanks blijft er nog 466 kilometer over van de voorlaatste proef.

De 38ste tijd aan de finish is niet meer wat we gewend zijn van Tim en Tom Coronel in de Dakar 2021. Toch was de tiende etappe geen ‘mindere dag’ voor de tweeling. Wel hadden ze een beetje pech in de vorm van een lekke band en moesten ze iets voorzichtiger rijden om nog meer lekke banden te voorkomen. “Dat was een kleine handicap, maar als een lekke band ons grootste probleem is deze week, dan kan ik daar prima mee leven”, zegt Tom aan de finish van de 342 km lange proef. De etappe van Neom naar Al-Ula was er weer eentje van prachtige canyons en uitgestrekte vlaktes. Dat eerste betekent ‘stenen’, het tweede betekent ‘stof’. En die twee ingrediënten maakten dat het qua resultaat een mindere dag was voor Tim en Tom Coronel. De lekke band werd indirect veroorzaakt door het alweer weigerende bandenspanningssysteem. Vanuit de auto de achterbanden harder of zachter zetten, kon daardoor niet. “Bij de start hebben we de banden op 1.3 bar gezet, maar dat was veel te weinig op de stenen, dus reden we lek”, vertelt Tom. “De reserveband stond op een goede 2 bar, en dat was weer net iets te veel, dus we moesten voorzichtig rijden, omdat we nog maar één reserveband over hadden.” Bij de neutralisatie op 204 kilometer in de etappe – waar de deelnemers 30 kilometer over het asfalt moesten en een verplichte stop hadden – konden Tim en Tom nieuwe reservebanden krijgen en de banden op de juiste spanning zetten. “Op 1.8, 1.9. Dat was genoeg.” In het eerste stuk van de etappe zat The Beast een paar keer vast in het stof van de trucks. “Een Kamaz met name”, zegt Tom. “Als die voorbij komt – en op dat stuk waren ze gewoon sneller – zie je even helemaal niks meer. Dan moet je wel van het gas af, anders gebeuren er ongelukken. We hebben onderweg twee auto’s zien liggen die zo plat als een dubbeltje waren.” In het tweede deel van de etappe hadden Tim en Tom echter het rijk alleen. “Helemaal alleen”, vertelt Tim. “We reden in ons eigen bubbeltje, maar dat betekende ook dat we helemaal zelf moesten navigeren. Tom zat weer spot on en kleine foutjes konden we snel corrigeren.” Tom: “Ik was één keer te laat. Er zaten wat leuke trucjes in de navigatie, van die gemene instinkertjes.” Al met al zijn Tim en Tom best tevreden, ondanks het wat mindere resultaat, dat als gevolg had dat ze weer vijf plaatsen moesten inleveren in het klassement. “Sportief is dat jammer”, vindt Tim, “maar het was wel een mooie dag en ik denk dat we het goed hebben gemanaged. Er komen nog twee spannende dagen aan.” Tom ziet wel een beetje op tegen de etappe van morgen, de langste proef van deze Dakar. “Ik heb gehoord dat ze er twee dagen over hebben gedaan om die uit te zetten. Ik denk dat het wel een heftige dag wordt.”  

Het is Martin Macik nog een keer gelukt. Na etappe 9 weet de Tsjech ook etappe 10 op zijn naam te schrijven. In de snelle slotfase van deze rit leek Dmitry Sotnikov nog een poging te wagen, maar die aanval van Kamaz – of was het een speldenprikje? – wist de Iveco-coureur af te slaan. De verschillen zijn niet groot bij de trucks, met de eerste zeven (Macik, Sotnikov, Mardeev, Vishneuski, Karginov, Shibalov, Loprais) binnen vier minuten. Kamaz reed op safe, controleerde de wedstrijd en hield de marge constant. Macik kreeg de ruimte, maar ook weer niet te veel. In het klassement verandert er daardoor weinig. Dmitry Sotnikov is met een veilige marge van 47 minuten op teamgenoot Anton Shibalov op weg naar zijn eerste Dakarzege. Airat Mardeev is de derde Kamaz op het virtuele podium, met nog twee etappes te gaan. Dat een Kamaz gaat winnen, is zeker. Zelfs als er eentje uitvalt in de laatste dagen, dan zijn er nog twee over. Martin van den Brink was de eerste Nederlandse truck aan de finish, op 19.41 van Macik, maar Pascal de Baar was sneller. Hij deed er 17 minuten langer over dan Macik. -later meer- Foto: ASO/DPPI

Na zijn etappezege van gisteren heeft Kevin Benavides de eer om etappe 10 te openen. In de 342 km lange proef tussen Neom en Al Ula is het voor Benavides en zijn Honda-teamgenoten José Cornejo, Ricky Brabec en Joan Barreda zaak om het klassement te verdedigen. De vraag is alleen of zij alle vier het teambelang voorop stellen of voor eigen kansen gaan. Immers: Benavides (foto) staat slechts 11 minuten achter Cornejo, Brabec staat vierde op 17 minuten, Barreda vijfde op 29 minuten. En wat kan Sam Sunderland? De KTM-coureur staat derde in het klassement. Op CP1, 45 km in de proef, is Benavides nog de snelste, voor Brabec, Barreda en Cornejo. Matthias Walkner staat al op 1.38, Sam Sunderland op 2.07. Kort na het eerste meetpunt lijken Cornejo en Sunderland het verkeerde spoor te kiezen. De route gaat daar over een stukje uit etappe 9. Brabec zit al vlakbij Benavides. Of was het Benavides die verkeerd zat? Brabec is hem voorbij (heeft niet gewacht) en op het tweede meetpunt (km 90) is de Argentijn bijna 5 minuten kwijt. Cornejo heeft de snelste tussentijd, voor Barreda (37 sec) en Brabec (49 sec). Bij km 90 gaan de rijders een neutralisatie in van 17 km. Bij km 107 gaat de klok weer lopen. Brabec, Benavides en Cornejo zijn weer onderweg. Op 126 km is Brabec de snelste, 30 sec voor Cornejo, 1.05 voor Barreda. Benavides komt op 4.29 door. Sunderland op 7.42. Dat betekent dat Syunderland in het klassement virtueel zijn derde plaats kwijt is aan Brabec. Benavides moet zich ook een beetje zorgen gaan maken over zijn tweede plaats. Paul Spierings is met de voorlopig 27ste tijd de neutralisatie in op km 90. Bij CP2 (162 km) loopt de voorsprong van Brabec verder op wat Cornejo en Barreda betreft. Benavides weet het verlies op dit punt terug te brengen van 4.29 tot 3.50, maar 50 km verderop is hij het alwaar kwijt. 4.54 bedraagt de achterstand van de Argentijn op zijn Amerikaanse teamgenoot bij het ingaan van de tweede neutralisatie op km 204. Vooral op Sunderland loopt Brabec steeds verder uit. 8.12 inmiddels. Ondertussen meldt Toby Price op Twitter vanuit het ziekenhuis dat hij een operatie zal moeten ondergaan na zijn crash van gisteren. Van de crash zelf herinnert hij zich weinig. Finally broken my 30th bone! I don’t remember much but I’ve got a pretty sore collarbone, shoulder and hand and will need surgery for that… Dissapointed to not make the finish and let down the team and my sponsors but that’s racing unfortunately this time around.#Dakar2021 pic.twitter.com/mf6BNlaiP9 — Toby Price (@tobyprice87) January 13, 2021 Brabec is na de hervatting nog steeds de snelste, maar zijn voorsprong op Cornejo loopt wel een beetje terug. Hij gaat van 55 seconden terug naar 36 seconden voorsprong. Benavides verliest ondertussen meer tijd. Hij komt op 5.24 van Brabec door bij WP6/CP3. Klassementsleider Nacho Cornejo komt ook niet onder de problemen uit. De Chileen is na 252 kilometer ten val gekomen, zo meldt de organisatie. Hij is daarbij ongedeerd gebleven en is weer onderweg. Hij heeft wel 10 minuten verloren ten opzichte van Ricky Brabec, die op WP7 de rapste is. Daardoor is zijn voorsprong in het klassement ook een stuk kleiner geworden: virtueel heeft hij nu nog 5 minuten voorsprong op Benavides, Brabec volgt op 7 minuten. Brabec komt na 342 kilometer als eerste aan de finish. Hij heeft een voorsprong van 5.11 minuten op Kevin Benavides. Het is wachten op Cornejo, die hij het laatste tussenpunt weer wat tijd inlevert (12.27 minuten). Zou het dan toch nog spannend worden aan kop bij de motoren? Het antwoord is volmondig ‘ja’. Cornejo verliest 17.42 minuten en geeft de leiding in de wedstrijd over aan Kevin Benavides. Brabec staat in het voorlopige klassement op 51 seconden van zijn teamgenoot, Cornejo is naar de derde plaats gezakt en volgt op slechts 1.17.

Terwijl de Dakar Rally van 2021 nog volop bezig is, worden bij Team De Rooy plannen gesmeed om volgend jaar terug te keren. “Na een jaar afwezigheid is de drang om sterker dan ooit terug te keren alleen maar groter geworden”, stelt Gerard de Rooy. Het plan is om in Dakar 2022 drie of vier trucks in te zetten, en eventueel bivakservice te doen voor derden, die ook met een Iveco rijden. De afgelopen maanden is er hard gewerkt aan de ontwikkeling en bouw van een nieuwe truck. De bedoeling is om twee van deze trucks klaar te hebben voor tests in het voorjaar. Waar en wanneer die tests zullen zijn, is moeilijk te zeggen aangezien de Covid-pandemie nog veel onzekerheden met zich meebrengt. Gerard de Rooy: “Het streven is om in mei in Marokko te testen, maar of dat mogelijk is, is de vraag. De Morocco Desert Challenge is ook net verplaatst naar september. Als Marokko niet haalbaar is, kunnen we terugvallen op locaties in Europa. Tijdens die test gaan we ook een paar dagen inplannen voor geïnteresseerde rijders, die een keer willen rijden onder de juiste omstandigheden, met begeleiding en ondersteuning vanuit Team De Rooy.” Dakar Classic Team de Rooy is ook erg gecharmeerd van de Dakar Classic, waarin klassieke rallyauto’s proeven van ongeveer 250 kilometer per dag rijden parallel aan de Dakar Rally. Het gaat in deze klasse, waaraan in deze eerste editie ook al twee trucks meedoen, om regelmaat. “We zijn van plan om twee De Rooy-DAF’s uit de jaren tachtig in te zetten, waarmee mijn vader heeft gereden: de dubbelkop uit 1984 en de Bull uit 1985”, vertelt Gerard de Rooy. “De trucks zullen vanwege de veiligheid een aantal kleine aanpassingen ondergaan, maar zullen verder volledig origineel zijn en zullen worden onderhouden door een separaat team van De Rooy. In de komende tijd gaan we in overleg met de organisatie om meer details te bespreken.”

Dat de negende etappe van Dakar 2021 een gevaarlijke was, dat is wel duidelijk. Zowel deelnemers als hun voertuigen liepen schade op in de 465 km lange lus door de bergen. Olaf Harmsen en zijn motor kwamen ongedeerd aan de finish, net voor het donker werd, maar daarmee was het meeste wel gezegd. “Dit was de gevaarlijkste dag van de rally én de gevaarlijkste etappe die ik ooit gereden heb.” De opluchting was groot bij Olaf Harmsen, terug in het bivak van Neom. Opluchting dat hij ook achter ‘etappe 9’ een vinkje kon zetten, en dat het allemaal relatief goed was gegaan. Vorig jaar was hij er immers in de etappe Neom-Neom uit gegaan met een forse crash. Toen lag de etappe aan het begin van de Dakar, nu halverwege de tweede week. Met veel meer ervaring in zijn rugzak ging Harmsen op weg in de proef, die begon aan de Rode Zee-kust en daarna de bergen in ging. “Het gevaar zat niet zozeer in de stenen”, vertelde Harmsen. “Daar ben ik nu meer aan gewend, ik weet inmiddels hoe ik daar overheen moet. Dat ging boven verwachting. Het gevaar zat vooral in het stof. Het was niet alleen ontzettend veel stof, maar ook onberekenbaar. Je werd niet alleen als je werd gepasseerd door een auto of truck totaal verblind, maar ook door de wind kon je zomaar ineens in een wolk van stof zitten.” Omdat Harmsen maar één doel voor ogen heeft – finishen – deed hij extra voorzichtig. Maar dat gaf ook weer nieuwe problemen. “Auto’s komen vooral voorbij op plaatsen waar je goed door kunt rijden. Maar elke keer als er een auto voorbij komt blazen, zet die je in het stof en moet je van het gas af of zelfs stilstaan. Dus in plaats van 120 te rijden, ga je met 50 of sta je stil om te wachten tot ie voorbij is en je weer iets kunt zien. Maar dan komt er nog een, en nog een, en nog een. Dat gaat allemaal af van de kostbare tijd die je hebt om voor het donker aan de finish te zijn, want in het donker én het stof wil je helemaal niet.” Voor het donker binnen lukte net en dat was dus nog eens een extra opluchting en kers op de taart. “Er komen nog drie pittige dagen aan, maar ik denk dat dit de zwaarste dag van deze Dakar was”, zei Harmsen. “Dag 11 is een heel lange, en daar houd ik rekening mee in het verdelen van mijn krachten, maar ik verwacht dat die relatief snel zal zijn. Vandaag lag de gemiddelde snelheid vrij laag. Ik ben hoe dan ook blij dat deze etappe achter de rug is, om alle denkbare redenen, maar ik heb zin in de etappe van morgen.”  

De negende etappe van de Dakar 2021 was niet erg aangenaam. De route voerde Tim en Tom Coronel de bergen in, door valleien en over bochtige paden met veel stenen, waardoor het bijna 465 kilometer lang ‘hobbeldebobbel en stof happen’ was. Door slim te rijden en vooral geduldig te blijven, wisten ze opnieuw een 25ste plaats te pakken en wonnen ze in het klassement weer twee plaatsen. “Het was echt zo’n dag waarop je alleen maar fouten kon maken”, vertelde Tim aan de finish in Neom, waar de etappe ook van start was gegaan. “Doordat je de hele dag in het stof rijdt, moet je risico’s nemen die je eigenlijk niet wilt nemen. Degenen die te veel willen, krijgen het deksel op hun neus.” Dat bleek wel, want het was een aardig slagveld bij zowel de motoren als de auto’s en trucks, met crashes, lekke banden en een hoop andere schade. Tim en Tom brachten The Beast vrijwel ongeschonden naar de finish. Het enige probleem wat de auto betreft was een opnieuw weigerend bandenspanningssysteem, deze keer rechts achter. “Maar dat hadden we bij de start al in de gaten, dus die hebben we afgekoppeld”, zei Tom. “We hebben de banden op een gemiddelde spanning gezet waarmee we zowel door zand als over stenen konden rijden, mits voorzichtig. In alle bochten linksom riep ik ‘Voorzichtig!’, in alle bochten rechtsom ‘Gas!’. Het was een kleine handicap, maar dat hebben we aardig kunnen managen.” Echt vaart maken zat er toch niet in en misschien was dat wel goed ook. In de valleien die de deelnemers doorkruisten, bleef het stof lang hangen. Tim: “Ik merkte dat anderen wel naar ons toe konden rijden, maar ook weer moesten afhaken. We zaten zelf op een gegeven moment achter twee trucks en een auto en konden eigenlijk geen kant op.” Tom: “In een smalle canyon waar net een auto doorheen kon, reden we in het stof én met de zon pal op de voorruit. Daar moesten we 30 rijden waar we normaal 160 zouden kunnen.” Op stukken waar minder stof bleef hangen, kwam het aan op navigatie. Het feit dat de broers inmiddels aardig naar voren zijn gekropen, maakt die navigatie ook wel ingewikkelder. “Er staan minder sporen, dus we kunnen niet meer zomaar op zicht de sporen volgen”, merkte Tom. “Dan moet je echt zelf navigeren. Dat was moeilijk in het stof, maar we hebben geen waypoint gemist. Eén keer was ik net te laat en maakten we een flinke jump. Ik heb het op dat moment niet gezegd tegen Tim, maar die stond gewoon in het roadbook. Ik had het alleen even niet op tijd gezien.” Niet alleen vandaag, maar ook de komende dagen is het zaak om geduldig te zijn en geen fouten te maken. De verschillen in het klassement zijn klein – 3 minuten naar plaats 24, slechts 2 minuten op plaats 26 – en Tim en Tom realiseren zich dat ze alleen plaatsen kunnen winnen dankzij fouten van anderen. “En een fout is zo gemaakt”, weet Tom. “Dat moeten we zien te voorkomen, door slim te rijden en rustig te blijven. Er komt de komende dagen heus nog serieus wat aan, dus we moeten ons niet laten verleiden door te denken dat we er bijna zijn.”

Martin Macik heeft eindelijk zijn etappezege te pakken in de Dakar 2021. De Tsjech zat er al een paar keer tegenaan, maar steeds piepte er in de slotfase een Kamaz tussendoor. Aanvankelijk reed Macik met zijn Iveco, die hij Charles heeft genoemd, rond de vijfde, zesde plaats, maar vanaf ongeveer 250 kilometer in de etappe, was hij de snelste. Aan de finish had Macik 2 minuten en 27 seconden voorsprong op Airat Mardeev en 2.37 op Dmitry Sotnikov. Het is de eerste etappewinst voor de 31-jarige Macik, in zijn zevende Dakar als rijder. Sotnikov houdt de leiding in het klassement stevig in handen, met inmiddels meer dan drie kwartier marge op zijn teamgenoot Anton Shibalov en 1.13.05 op Mardeev. Ales Loprais werd vierde in de etappe en bezet die plaats ook in het klassement, waarin hij zijn voorsprong op Macik (vijfde) zag teruglopen tot 19 minuten. Martin van den Brink kwam op 22.12 van Macik als voorlopig zevende aan de finish. In het klassement blijft hij achtste. Het verschil met Karginov liep met ruim een kwartier op. -later meer- Foto: ASO/DPPI

Het is bijzonder spannend in de top van het klassement bij aanvang van de negende etappe, een lus in de bergen bij Neom. Toby Price heeft 1 minuut en 6 seconden goed te maken op klassementsleider José ‘Nacho’ Cornejo, Sam Sunderland 5.57. In de 465 km lange etappe moeten de KTM-mannen dus in de aanval op de Honda-coureur, al lijkt dat in de openingsfase nog niet het geval. Op WP2 (63 km) is het namelijk Cornejo die de snelste tijd noteert, voor Ricky Brabec, Kevin Benavides, Adrien van Beveren, Sunderland en Price (foto). Er zijn al een paar momenten geweest van lastige navigatie in valleien en wellicht zit daar het verschil. Bij het derde meetpunt (91 km) heeft Ricky Brabec exact dezelfde tijd als zijn teamgenoot Cornejo. Price verliest 12 seconden op het Honda-duo, Sunderland 41 seconden. Bij WP4, op 121 km in de proef, weet Price iets terug te komen. Hij pakt 16 seconden op Cornejo. De snelste tijd is voor Brabec, voor Benavides, Price en Cornejo. Op 155 km is Toby Price gevallen. De KTM-kopman ligt uit de rally, met vermoedelijk een gebroken arm en schouder. Kort ervoor was hij verkeerd gereden. Ook voor Ross Branch is de Dakar klaar. Hij heeft een kapotte motor en is de vierde uitvaller voor Yamaha. Cornejo heeft ondertussen de tankstop bereikt op km 198. Sunderland (+20.48) en Brabec (+24.36) zijn gestopt bij Price en rijden daardoor op enige achterstand, maar die ‘verloren’ tijd krijgen ze bij de finish terug. Kevin Benavides, na het uitvallen van Price de virtuele nummer 3 in het klassement, is op km 239 (WP7) de voorlopig snelste op ruim 2 minuten voor zijn teamgenoot Cornejo. De derde tij is voor Luciano Benavides, vanaf plaats 18 gestart. Vierde is Adrien van Beveren. Op km 271 is het beeld vooralsnog onveranderd, met de snelste doorkomsttijden voor Benavides en Cornejo. Joan Barreda rijdt daar voorlopig de derde tijd, maar de tussentijden zijn vertroebeld door de tijd die Sunderland (14 minuten) en Brabec (15 minuten) bij Price hebben doorgebracht. Nacho Cornejo houdt als koploper goed stand. Hij heeft na 354 kilometer een achterstand van 2.33 op Kevin Benavides. Luciano Benavides heeft de wedstrijd verlaten. De Argentijn van Husqvarna reed bij WP7 nog de derde tijd, maar is kort daarna gevallen en is per helikopter uit de proef gehaald. Zijn broer Kevin pakt daarentegen de overwinning in de etappe. Hij is anderhalve minuut rapper dan Cornejo, die tweede wordt en een goede zaak doet in het klassement. Foto: ASO/DPPI

De achtste etappe van de Dakar 2021 was niet de moeilijkste wat Olaf Harmsen betreft. En dat was nou net wat er zo verraderlijk aan was. Omdat het niet zo moeilijk was, was het verleidelijk om harder te gaan rijden en minder goed op te letten. Dat noopte een aantal deelnemers tot opgeven. Harmsen was aan de finish in Neom dan ook blij dat hij niet in die val was getrapt. “Het was relatief gemakkelijk, maar ik heb het toch rustig aan gedaan”, vertelde hij. “Ik laat me echt niet verleiden om harder te gaan rijden dan wat voor mij fijn voelt. Ook vandaag weer kwamen er een paar rijders voorbij die gewoonlijk langzamer zijn dan ik, maar later in de etappe ging ik ze toch weer voorbij. Gewoon steady doorgaan en me niet gek laten maken; ik vind het heel volwassen van mezelf. Het kan me niet schelen als ik laatste word, als ik de finish maar haal. Laatste word ik niet, maar bij wijze van spreken.” De etappe van 375 km was het tweede deel van de marathonetappe. Met in het achterhoofd dat hij gisteren al een klap had gemaakt, was ‘heelhuids de finish halen’ de belangrijkste opdracht voor Harmsen. Opletten dus en geen gekke dingen doen. Op een paar kleine navigatiefoutjes na, slaagde die missie. “Ik had de hele tijd sporen gevolgd en alleen mijn roadbook doorgetikt. Daar word je een beetje lui van. Dus bij een stuk waar heel veel sporen stonden, en waar ik toch echt zelf moest navigeren, was ik te laat. Ik ben omgedraaid, teruggereden tot waar ik het nog zeker wist, en ben opnieuw begonnen.” De etappe van morgen wordt wel weer een spannende voor Olaf Harmsen. Het is een lus van 465 km in de omgeving van Neom, die vanaf de kust van de Rode Zee de bergen ingaat. Er staan geen duinen op het menu, maar des te meer stenen. Niet het terrein voor Harmsen. “Vorig jaar was Neom-Neom de etappe waarin ik eruit ging”, zegt hij. “Dus ik kijk er niet heel erg naar uit.”

Op jezelf aangewezen kunnen zijn in de Dakar, en weten hoe je zuinig met het materiaal omgaat, is belangrijk in de marathonetappe. Als er iets is wat Tim en Tom Coronel de afgelopen jaren hebben geleerd, is het dat. Onder meer die ervaring heeft de broers in de marathonetappe – de combinatie van etappe 7 en 8, zonder service in het bivak – veel gebracht. Drie plaatsen winst in het klassement bijvoorbeeld, waarin ze nu 27ste staan. Tim en Tom kennen het klappen van de zweep zo zachtjes aan wel. En ze weten dus ook wat de valstrikken zijn die de samenstellers van de route doelbewust neerleggen. “Ze proberen je te desoriënteren en te verleiden de auto te slopen op de stenen en rotsen”, doceert Tim na aankomst in het bivak van Neom na de achtste etappe. “Je moet dan echt het geduld kunnen opbrengen om niet te hard te gaan, anders rijd je op z’n minst de banden kapot.” Het was serieus lastig in de 375 km lange proef van Sakaka naar Neom. Niet alleen wat de omgeving betreft, ook wat navigatie betreft. “Ze hadden de waypoints heel sneaky op lastig te bereiken plaatsen gelegd”, merkte Tom, “maar wij zijn daar redelijk goed doorheen gerold.” Tim complimenteerde zijn broer met het navigatiewerk. “Doordat Tom zo goed navigeert, kan ik op snelheid blijven. Het geeft zoveel vertrouwen als dat goed gaat. Het scheelt ook veel dat de auto zich zo goed houdt, dat we ‘m niet te veel pijn doen. Dan durven we ook meer risico’s te nemen.” Tom: “Er flikkert niks af, we horen geen rare geluiden, het voelt gewoon goed. Dan kan ik ook tegen Tim zeggen: ‘Ga maar wat harder’. Twee keer moest ik zeggen dat hij even een tandje terug moest, omdat we iets te hard gingen naar mijn gevoel. Eén keer toen we in het stof reden, één keer toen de auto begon te springen in het ruige terrein.” Twee keer zijn de broers even kort gestopt, om een SRT overeind te zetten die op zijn kant lag en bij een auto die een band nodig had. “Maar dat was een andere maat, dus die konden we niet helpen”, zegt Tim. “Verder konden we lekker blijven rollen. Het was mooi, in het zand, tussen de rotsen door, van duintopje naar duintopje. Fantastische proeven hoor, echt Dakarwaardig.” Na twee etappes met klasseringen als 25ste mogen de monteurs zich in Neom weer over The Beast buigen, maar meer dan ‘een kleine beurt’ is er volgens Tom niet nodig. “We hebben niks kapot gemaakt. Zowel wij als The Beast zijn klaar voor de volgende ronde, een lus in de buurt van Neom. Als het weer zo’n mooie omgeving is als het vandaag was… We zijn bevoorrechte mensen.” Radio Rallymaniacs · 20210111 Tim Coronel  

José Cornejo heeft zijn eerste etappezege van de Dakar 2021 bijgeschreven. In de achtste etappe pakte de Chileense Honda-rijder bovendien ruim een minuut op zijn naaste belager in het klassement, Toby Price. Hij is de eerste die de leiding in het klassement langer dan een dag heeft weten vast te houden deze Dakar. Dat is extra knap aangezien Cornejo als tweede rijder van start ging in de etappe richting Neom. Ook de prestatie van Price is indrukwekkend. De Australiër reed met een achterband die met tiewraps aan elkaar hing. De marathonetappe zorgde niet voor grote verschuivingen in het klassement, maar maakte het wel reuze spannend. Was het verschil tussen Cornejo (foto) en Price bij de start nog 1 seconde, aan het einde was dat 1 minuut en 6 seconden. De negende etappe, morgen, wordt een rechtstreeks duel tussen Cornejo en Price, die als 1 en 2 eindigden in de etappe. Ricky Brabec, de winnaar van gisteren, eindigde als derde. Joan Barreda verloor bijna 6 minuten op de mannen vooraan. Hij staat in het klassement nu op ruim 16 minuten. Voor Xavier de Soultrait, vorige week nog een dag leider in het klassement, zit de Dakar erop. Hij crashte en werd per helikopter afgevoerd naar het ziekenhuis voor controle. Franco Caimi moest met een kapot motorblok opgeven. Price had niet verwacht dat hij de finish zou halen, laat staan dat hij de tweede tijd zou rijden. “Bij de tankstop had ik nog maar één tiewrap rond de achterband zitten. Ik heb geprobeerd te fiksen wat ik kon, maar had niet gedacht dat ik het zou redden. In gedachten zag ik de motor al op de bezemwagen staan”, vertelde hij bij aankomst in het bivak in Neom. Cornejo moest alle zeilen bijzetten in de etappe. “Ik was gestart achter Ricky, die ontzettend hard reed in de openingsfase. Pas kort voor de tankstop kon ik bij hem komen. my team-mate. Ik denk dat we een uitstekende etappe hebben gereden. Ik heb geen problemen gehad, ook niet met de soms lastige navigatie.” Paul Spierings bereikte de finish op 49 minuten van Cornejo. Daarmee tekende hij voor de veertigste plaats. Olaf Harmsen kwam binnen op 2,5 uur, op de zeventigste plaats. Radio Rallymaniacs · 20210111 Paul Spierings   Foto: HRC