Hij is een Dakar-veteraan, maar of hij zal genieten van de 47^ste editie van de woestijnrally is voor Hans Stacey de vraag. De 66-jarige oud-winnaar uit Best doet in januari in een als Audi Quattro vermomd bommetje mee aan Dakar Classic. Het reglement? Daar denkt hij het zijne van. “Als een bermtoerist door de woestijn rijden, vind ik niks.”

Iedereen die Stacey ook maar een beetje kent, kent zijn ongebreidelde competitiedrift. De grote vraag is dan ook: wáárom doet hij in godsnaam mee aan Dakar Classic? “Mijn instelling is altijd geweest: beter op kop kapot als niet bij kunnen houden. Het verstand komt misschien met de jaren, ik weet het niet”, zegt Stacey om er doodleuk aan toe te voegen dat hij geen idee heeft wat hij ervan moet verwachten. “Ik ga de eerste week kijken hoe het loopt. Ik heb nog nooit met Anton van Limpt gereden, maar hij is een ervaren navigator. Ik laat het op ons afkomen.”

Even wennen
Het is even wennen, dit soort uitspraken uit de mond van kampioen bij de trucks van 2007. Voor hemzelf trouwens ook. “Ja, als een bermtoerist door de woestijn rijden, vind ik niks.” Zijn deelname aan het Dakar-onderdeel zonder serieus competitie-element komt voort uit de auto die hij een paar jaar geleden heeft omgebouwd, een Audi Quattro uit 1985. “Ik heb er onder andere het Goodwood Festival of Speed mee gereden. Met verhoogd dak omdat het dashboard heel hoog zit. Dan kan ik tenminste zien of er een gat in de grond zit.”

De afgelopen twee jaar stond het ding in een garage geparkeerd. Totdat Erik van Loon het oval-circuit van Lelystad afhuurde om er eens lekker tekeer te gaan. Hij nodigde Stacey met zijn Quattro uit. “Ik ermee rijden op het asfalt, in de regen op gravelbanden. Ik dacht: wat is dat ding in balans, joh! De olie van de stuurbekrachtiging werd wel warm, maar dat zijn van die kinderdingen. Ik zeg tegen Erik: stap een keer in. Hij ermee rondgegumd. Erik zei: leuk, zo’n ding moet ik ook hebben!”

Serieus
Al gauw werd het serieus. Een team werd gevormd. En zo komt het dat Stacey als deelnemer in de Classic Auto-categorie met onder anderen Janus van Kasteren sr en Van Loon in januari door het Saoedische woestijnzand stuitert. De Dutch Quattro Legends is de toepasselijke teamnaam. “We hebben allemaal een identieke Audi Quattro met dezelfde striping, maar ieder rijdt met zijn eigen kleur. Het is een heel leuk en gezellig team, ook met de navigatoren en de monteurs.”

Maar dat reglement, het zorgt voor gefronste wenkbrauwen bij de oliehandelaar. Dakar Classic betekent dat de deelnemers maximaal 135 kilometer per uur mogen rijden. Bovendien mogen ze niet voor een van tevoren bepaalde tijd binnenkomen. “We hebben nu galgenhumor. Als je te vroeg binnenkomt, krijg je straftijd, dus degene die de meeste straftijd heeft, heeft gewonnen”, zegt hij met een knipoog. “Je grootste concurrent is je teammaat. Ik heb er drie en hun auto’s zijn nagebouwd op mijn auto. Het is best wel een hightech-ding, ook al is het kenteken van 1985.”

Andere constellatie
Acht jaar geleden reed hij de Dakar Rally voor het laatst. Nu gaat hij rijden in een totaal andere constellatie – want in Saoedi-Arabië in plaats van Zuid-Amerika en niet in de hoofdrace. Hij zal zijn weg nog moeten vinden, weet de fanatieke Brabander, die aan zijn dertiende Dakar begint. “In Marokko hebben we de vier Quattro’s getest. Het is een echt heel goede auto. Daar zal het normaal gesproken niet aan liggen.”

Intussen is zijn startnummer dertien wél de goden verzoeken, zeker als je last hebt van bijgeloof, zoals Stacey. En dan zijn er nog andere nadelen, vindt hij. “Je moet elke dag volgens je startnummer starten. Ook als je een paar rijders hebt ingehaald. Dat vind ik wel een minpunt. En dat we maar 135 kilometer per uur mogen rijden, vind ik ook heel jammer. Maar het reglement is zo, dus ik zal zo wel moeten rijden. Het rolt zoals het rolt.”

En dan komt toch weer die twijfel boven over waaraan hij gaat beginnen. Stacey: “Het kan zomaar zijn dat dit niet mijn ding is. Ik ga niet taxi rijden in de woestijn. Dakar is geen oriëntatieritje.”