Here we go again!
Na enkele jaren afwezigheid in de Dakar, bleef het toch kriebelen om ook op het derde continent te kunnen deelnemen.
Na Afrika, met de finish aan Lac Rose in de stad Dakar, heb ik een aantal deelnames gedaan in Zuid Amerika in de Iveco Trucks van Team de Rooy en mijn laatste Dakar in de auto met Erik Wevers. En nu aan de vooravond van de start in de Classic Dakar in Saoedi Arabië, het derde continent. Ik probeer in mijn columns een beetje achtergrond te kunnen geven over de Dakar Classic.
Aanvankelijk zou ik de chauffeur zijn van de Rallymaniacs persauto met Samantha van Wijk en Thomas Bakker, maar enkele weken geleden kwam Hans Stacey op de radar of ik toch met hem wilde navigeren in en klassieke Audi Quattro in de Dakar Classic. Dit is een speciale klasse, in het leven geroepen om de prachtige Dakar auto’s van weleer toch een mondiaal podium te geven om gezien te worden. Zo rijden wij met vier klassieke Audi Quattro’s, weliswaar compleet nieuw gebouwd op de oude technieken geschoeid, de wrede rally monsters van weleer, die we kennen van de bulderende en driftende filmpjes waarbij het publiek op het laatste moment aan de kant springt, tegenwoordig gelukkig een ondenkbaar beeld. Maar, naast de oude Jan de Rooy DAF trucks als de Bull, ook de oude Landcruisers of fabrieks-Mitsubishi van weleer, een lust voor oog en oor.
Om de “oudjes” wat te sparen, zowel materiaal als mens, wordt er wel nagenoeg dezelfde route gereden (ongeveer 7.500km), maar wordt niet op echte snelheid gemeten slechts op regelmatigheid. Wie kan op bepaalde stukken de meest constante snelheid rijden. Iedere afwijking levert strafpunten op en zo wordt een klassement gevormd. Voor velen, met name mijn piloot, een heel lastige opgave. Maar na de eerste tests blijkt het zowel leuker als lastiger om deze snelheden te behalen. Gelukkig krijgen we ook nog wel op sommige stukken de vrije teugels om het echte rallygevoel te krijgen in mijn achtste Dakar.
~ Anton van Limpt, navigator Audi Quattro (#713)