Met de tweede week van de Dakar Rally voor de boeg staat Aad van Velsen er goed voor. De 28ste plaats in het klassement is zelfs beter dan hij had gehoopt. “Maar we zijn nog maar op de helft”, beseft Van Velsen. “Aan een goede eerste week heb je nog niks. Pas na het laatste stempeltje in Buenos Aires weet je het zeker.” De eerste twee dagen van de Dakar 2017 had de coureur uit Leidschendam het moeilijk gehad. “Blijkbaar kan ik beter tegen de hoogte dan tegen de warmte, want van de hoogte heb ik geen last gehad”, vertelt Van Velsen op de rustdag in La Paz, op ruim 3000 meter hoogte. “Buiten dat is het prima verlopen. We hebben, net als vorig jaar, veel mensen geholpen onderweg, maar dat heeft niet zoveel tijd gekost nog. We kunnen goed blijven rollen en dat heeft veel voordelen: we kunnen net iets verder naar voor starten, dan zijn de paden net iets beter en gaat het allemaal net iets gemakkelijker.” Het is dus zaak om dat in de tweede week vol te houden. Aad van Velsen is daar niet bang voor. De truck is op veel punten verbeterd ten opzichte van vorig jaar, toen hij zijn Dakardebuut maakte, en vooral de vering is een aanzienlijke verbetering. “De truck voelt veel beter aan en we krijgen zelf ook minder klappen. Al met al kunnen we zo’n 10 tot 15 kilometer per uur harder rijden dan vorig jaar.” Navigator Jos Schotanus doet eveneens goed werk met de nieuwe navigatie, die veel moeilijker is geworden. “Gelukkig hebben we met Jos een goeie aan boord”, prijst Van Velsen zijn copiloot. “We hebben wel een paar keer moeten zoeken, maar dat moet iedereen. Het hele team doet zijn stinkende best om er iets moois van te maken. Tot nu toe lukt dat aardig.”     

Update: Proef ingekort tot 160 kilometer, finish bij CP2Na de rustdag gaat het circus op weg naar een plek die bekend is geworden in de Dakars vanaf 2014. De kazerne van Uyuni wordt voor een dag omgevormd tot bivak. Het is het eerste deel van de marathonetappe waarin diverse lange stukken zand zitten. Het servicepark zal open zijn voor alle voertuigen, behalve de voertuigen die service verlenen.

Acht Nederlandse motorrijders stonden aan de start van de Dakar 2017. Drie zijn er nog bij op de rustdag. Debutant Arjan Bos is er één van. Maar het scheelde niet veel. “Als de vijfde etappe niet was ingekort en de zesde afgelast, had ik hier niet gestaan”, realiseerde Bos zich op de rustdag in La Paz. Na een gemene valpartij en zuurstoftekort in de vijfde etappe zat Bos er helemaal doorheen. De Dakar is geen rondje rond de kerk. Zoveel is Arjan Bos na een week wel duidelijk. “Ik zit onder de builen, bulten en schrammen, ik ben de dagen kwijt, ik heb geen idee hoe laat het is. Ik weet alleen dat het rustdag is en dat ik de eerste week heb overleefd. En dat ik daar donders veel geluk bij heb gehad.” Pas ergens in de middag dook Bos weer op in het bivak in La Paz, nadat hij in een comfortabel hotelbed het klokje rond had geslapen. Dat was even dringend nodig, want in de eerste week was Bos de man met de hamer tegen het lijf gelopen. “Wát een avonturen heb ik meegemaakt”, begint hij zijn verhaal. “In de vijfde etappe begon het er al mee dat ik na 20 kilometer een teamgenoot tegenkwam, die zijn been op vier plaatsen had gebroken. Dan gaan alle alarmsignalen af: voorzichtig doen! Daarna ging het mis met navigeren. De eerste keer kwam ik er vrij snel uit, maar bij het tweede trucje kwam ik weer een teamgenoot tegen. Die was al een uur rondjes aan het rijden. We zijn samen terug gereden naar het laatste punt waar we zeker van waren en zijn toen gaan zoeken. Toen we eenmaal het juiste spoor hadden gevonden en ik zo’n 150 meter achter hem reed, lag er ineens een dode hond op het pad. Hij ging er rechts omheen, ik links, maar daar reed ik vol in een gat. Een smak! De fysieke schade viel mee, maar de motor was flink kapot. Het roadbook was kapot, de tracking was kapot, het stuur krom. Alles hing er maar een beetje bij te bungelen.” Zo goed en zo kwaad als het ging probeerde Bos door te rijden. Omdat alle navigatiemiddelen stuk waren, probeerde hij aan te haken bij auto’s, maar die reden ook niet altijd goed. “Ik ben uiteindelijk toch terug op de piste uitgekomen, maar toen moest ik de duinen nog door. Zonder navigatie en met een krom stuur. Water had ik ook niet meer, maar dat kwam inmiddels genoeg uit de lucht. Toen ik bij het checkpoint aankwam, hoorde ik dat de rest van de etappe was afgelast en dat ik alleen nog maar over de weg naar het bivak hoefde. Maar dat ‘alleen nog maar’ was wel 310 kilometer bij maximaal 80 kilometer per uur en in de stromende regen. Als een ijslolly kwam ik aan in het bivak.” Daar, in Oruro, dook Bos meteen zijn bed in. “Dat de zesde etappe is afgelast, is mijn redding geweest”, zegt hij in La Paz, weer een beetje bij zijn positieven. “Zelfs op de verbinding naar La Paz zat ik als een zombie op de motor. Ik zat er helemaal doorheen. ’s Avonds ben ik even bij de dokter van het Veka-team langs geweest. Die heeft de saturatiewaarde van mijn bloed gemeten en toen werd meteen duidelijk dat ik veel te weinig zuurstof in mijn bloed had. Ik heb daar een poosje aan het zuurstof gelegen en toen ging het al beter. Vandaag heb ik dat nog een keer gedaan en nu gaat het, na een nacht goed slapen in een echt bed, een warme douche, en die zuurstofshots wel weer beter.” Tegen de tweede week ziet Bos wel een beetje op. De builen en schrammen helen wel, maar behalve fysiek wordt het ook mentaal steeds zwaarder. “Ik ben wel blij dat we straks weer naar beneden gaan. Tegen de warmte kun je je wapenen door veel te blijven drinken, maar tegen de hoogte kun je niets doen. Ik hoop dat ik het nog een week volhou, maar het is wel heel erg zwaar.”

Op de rustdag van de Dakar Rally heeft Jos Smink geen spijt dat hij er dit jaar weer bij is. In de eerste week kwam hij al zat zand en duinen tegen. De route bevalt hem tot nu toe goed. “Alleen het weer van het moment staat me niet aan. Wat een bende, met al die regen”, verzuchtte Smink in La Paz, waar het stug doorregende. Op de regen na had Smink het best naar zijn zin. In de eerste vijf etappes klom hij omhoog naar de vijftiende plaats. De samenwerking met navigator Daniël Bruinsma – voor het eerst bij Smink in de auto – bevalt uitstekend. “Het is zo belangrijk dat die klik er is”, zegt Smink. “Zeker nu de navigatie zo’n grote rol speelt. Het is ontzettend goed opletten. 50 meter verkeerd kan je makkelijk een half uur tijd kosten.” Met de marathonetappe voor de boeg is het ook wel prettig dat Bruinsma, net als monteur Peter Nieuwenburg, twee rechterhanden heeft, al hoopt en verwacht Smink dat die niet nodig zijn. De Ginaf hield zich de eerste week prima. Op de rustdag hadden de monteurs er niet heel veel werk aan. De koelingsproblemen van de eerste paar dagen zijn provisorisch opgelost, maar in Bolivia is het zo koud en nat dat het voorlopig ook geen probleem meer oplevert. “Door de thermostaat aan te passen, lijkt het opgelost”, vertelt Smink. “Als we terug beneden zijn, over twee dagen, gaan we nog wel de waterstroom omleiden, maar dat heeft nu geen zin want het is hier zo koud dat de motor dan misschien niet warm genoeg wordt. Zo is het altijd wat. Blijven we aan de gang.” In de tweede week liggen er – als het goed is – nog wat duinen op Smink te wachten. Hij kijkt er naar uit. “Misschien kunnen we dan ook iets dichter bij ons doel komen. Met de vijftiende plaats zijn we goed op weg, maar eindelijk een keer de top 10 halen, zou wel heel fijn zijn.”

Stiekem had Maik Willems zichzelf ten doel gesteld deze Dakar bij de eerste dertig te eindigen. Met de 32ste plaats op de rustdag lijkt dat doel helemaal niet zo ver weg. “Ik mag een dagje dromen van mezelf”, zegt Willems in La Paz. “Morgen begint weer de realiteit. En dan zien we zaterdag wel wat er over is van de dromen.” Maik Willems is zeker niet ontevreden over het verloop van de eerste Dakarweek. In etappe 4, een uitdagende duinenetappe, boekte hij een uitstekend resultaat waarmee hij zelf ín de top 30 kwam. “Dat was niet alleen qua resultaat de mooiste dag, maar ook qua route”, oordeelt Willems. “Op alle fronten een topdag.” Dat Willems en navigator Rob van Pelt de dag erna een duur waypoint misten en daarvoor straftijd kregen, kon de pret niet drukken. “De eerste dagen maak je je druk om vijf minuten, maar nu niet meer. Dat zie je ook onderweg: na een paar dagen kom je in een groepje terecht dat je steeds weer tegenkomt. Je gaat elkaar een beetje kennen en daardoor ga je elkaar ook helpen. Die tijd maakt dan ook niets meer uit. Iedereen wil uiteindelijk maar één ding en dat is de finish halen. Dat gaat beter als je het samen doet.” Tegen de aanstaande marathonetappe ziet Willems dan ook niet op. De Toyota heeft weinig te lijden gehad van de eerste week en heeft op de rustdag groot onderhoud gehad. De route is vanwege de regen bovendien ingekort tot 160 kilometer. “En ik heb een navigator bij me met gouden handjes én ik heb Kornelis Offringa in de snelle-servicetruck. Die marathonetappe mag dus geen probleem zijn.” De dagen erna staan er nog wat duinenetappes op het programma en dat is het terrein van het Bastion Hotels Dakar Team. “Rustig blijven rollen, zuinig rijden en dan zien we over een kleine week wel waar we staan. Zolang we dan nog niet op Schiphol staan, is het eigenlijk al goed. Al de rest is meegenomen.” Foto: Marcel Vermeij

De eerste week van de Dakar 2017 bracht nog geen onverdeeld succes voor het EVM Rallyteam. Met Hans Stacey op plaats 8 en Peter Versluis op plaats 9 in het klassement, is er nog veel te winnen. “Het had beter gekund”, zegt Peter Versluis op de rustdag in La Paz. “Maar er kan nog van alles gebeuren. In de tweede week moeten we gewoon slimmer én harder rijden.” In vergelijking tot de rustdag van vorig jaar staat Versluis acht posities lager. Toch is de drie kwartier achterstand die hij heeft op klassementsleider Gerard de Rooy niet meteen zorgwekkend. “Met op de rustdag bovenaan staan, win je niks”, stelt Versluis. “Dat heb ik vorig jaar gemerkt. Toen eindigde ik als negende. Laten we het nu maar omdraaien dan.”Op de rustdag in La Paz hadden de monteurs van EVM de handen vol. De MAN’s bleken in de etappes op hoogte nadeel te ondervinden van de automatische versnellingsbak. “Het koppel komt er pas in bij 1300, 1400 toeren”, legt Versluis uit. “Maar daar kom je niet aan op die hoogte. Je kunt ook niet spelen met de koppeling. We hebben er nu op de rustdag aanpassingen aan gedaan waardoor het beter zou moeten gaan, maar dat was wel een tegenvaller. Gelukkig zijn we over twee dagen, als de serieus zware etappes komen, weer beneden.” Versluis en ook Hans Stacey deden in een aantal etappes bewust wat rustiger aan. De kat uit de boom kijken, zien wat de concurrentie doet en ondertussen zelf niet te veel fouten maken en tijd laten liggen. In een paar gevallen lukte dat niet helemaal. “Ik heb drie keer lek gereden”, zegt Versluis. “Eén keer was mijn eigen schuld. Ik reed gewoon te hard.”Elke lekke band kost tussen de vijftien en twintig minuten tijd, meent Stacey’s navigator Hugo Kupper. “Het wisselen kost tijd en daarna moet je weer in je ritme komen. Dan kun je beter iets rustiger rijden en tien minuten laten liggen, dan het dubbele kwijt zijn aan een lekke band.”  In de cabine bij Stacey hadden coureur en navigator een dag of wat nodig om aan elkaar te wennen. “Hans heeft graag veel notes, in WRC-stijl”, vertelt Kupper. “Dat was even wennen, vooral ook omdat de navigatie zelf al zo is veranderd deze Dakar. Als navigator heb je nu echt iets toe te voegen. Dat maakt het veel interessanter. De kompaskoers is veel belangrijker geworden. Dat bleek in de vijfde etappe. We zijn één rio te vroeg afgeslagen en te ver doorgereden. 50 meter verderop lag er nog een en die hadden we moeten hebben.”De gedrevenheid van Hans Stacey is voor Kupper geen probleem. Integendeel zelfs. “Ik hou daar van. Ik heb er zelf ook bewust voor gekozen mee te gaan met een team dat voor de prijzen rijdt. Ik heb nu een stuk of vijftien medailles in de kast liggen. Ik wil zo’n beeldje. Dat kunnen we verdienen door constant te rijden, de banden en de truck heel te houden en geen fouten te maken. En de komende week gaat het een tandje harder.”

De truck staat er weer netjes bij. De schade van de tweede etappe was provisorisch met spanbanden hersteld, maar op de rustdag in La Paz is alles weer gemaakt zoals het hoort. Wat Ben van de Laar betreft, mag de tweede week van de Dakar 2017 beginnen. “Met veel duinen bij voorkeur. Hoe gekker, hoe mooier.” Een botsing met een boom op dag 2 en een kapotte koppeling op dag 3 waren twee problemen geweest die het Jan en Ben van de Laar en monteur Dolf Huijgens niet gemakkelijk maakten in de eerste week van de Dakar. Maar die zijn nu opgelost. “We hebben de dagen zitten aftellen tot La Paz en nu gaat de focus op Buenos Aires”, zegt Ben van de Laar. “Ik ben wel blij dat we de rustdag hebben gehaald. Het zag er niet altijd even rooskleurig uit. Gelukkig hebben we de vierde en de vijfde etappe goed kunnen rijden, waardoor we weer wat hebben kunnen goedmaken.” Vooral door de malaise op dag 3 viel de familie Van de Laar een eindje terug in het klassement, maar op de rustdag hadden ze dat al verbeterd tot de 35ste plaats. “Elke dag onze positie verbeteren is nu het doel. Het zou mooi zijn als we de klassering van vorig jaar (26ste) minimaal zouden kunnen evenaren. Daar gaan we in elk geval ons best voor doen. In de tweede week zou er zeker wat mogelijk moeten zijn. Vooral in de duinenetappes die nog gaan komen. Daar kijken we erg naar uit. Hoe gekker, hoe mooier. In de snelle etappes op zeeniveau hebben we geen last van verlies aan vermogen, zoals op hoogte, dus daar zien we ook niet tegenop.” Aan de navigatie lag het niet en dat mag Ben van de Laar zichzelf aanrekenen, want deze Dakar is de navigatie bijzonder moeilijk. “Ik vind het wel mooi. Ik heb er mijn handen vol aan, maar het gaat best goed. Ik denk dat de rally dit ook wel nodig had. Het mag geen cadeautje worden voor de teams met de snelste auto’s.”

In hun vierde Dakar begint de ervaring inmiddels aardig mee te spelen voor de mannen van het Rainbow Truck Team. Op wat fysieke malheur na kwamen ze de eerste week van de editie 2017 zonder problemen door. Op de rustdag in La Paz was er gelegenheid om de truck helemaal na te lopen en voor de mannen om een beetje bij te komen. Gerrit Zuurmond, de navigator aan boord van de #530, was wel blij dat de eerste week erop zat. Qua navigatie had hij het best naar zijn zin gehad. “Het is een grotere uitdaging geworden, maar ik vind het wel leuk. Ik merk dat het me steeds beter afgaat. We hebben nog geen waypoint gemist. Je groeit er vanzelf in.” Fysiek was het wat minder gegaan. Gerrit van Werven had geen last gehad van de hoogte, monteur Henk Schuiling en navigator Gerrit Zuurmond wel. “Ik ben één dag heel ziek geweest”, bekent Zuurmond. “Ik kan je verzekeren: dat is echt niet leuk in zo’n truck. Hotsen, knotsen en kotsen. En tussendoor navigeren en de aanwijzingen oplezen. Dat wil je niet meemaken. Ik was zo blij dat we aan de finish waren die dag. Inmiddels gaat het weer prima. Ik heb nu nergens meer last van.” De monteurs van het Rainbow Truck Team hadden niet erg veel werk aan de Ginaf. Het gebruikelijke onderhoud en als extraatje het koppelingshuis schoonmaken. “Daar was modder in gekomen, dus het schakelen wilde niet meer zo makkelijk”, zegt Zuurmond. “Maar ook dat is inmiddels opgelost. Eigenlijk dus best relaxt allemaal. We rollen er aardig door.” Met de 21ste plaats is het team dan ook best tevreden. Toch wordt er al nagedacht over volgend jaar. Het plan is om dan met een andere truck te gaan, een MAN waarmee in het voorjaar al de Morocco Desert Challenge wordt gereden. “We willen toch een stapje hoger. Die truck kan dat wel aan. Wij hopelijk ook. Maar eerst de tweede week goed zien door te komen. La Paz hebben we zonder grote problemen gehaald, het volgende doel is Buenos Aires. We willen per se de finish halen, dus we blijven op safe rijden, zonder grote risico’s te nemen.”

Een rustdag hebben de monteurs van Team TopTrucks Dakar zeker niet. Laat in de avond kwam Vick Versteijnen aan in het bivak van de rustdag in La Paz. Op sleeptouw. Onderweg naar de hoofdstad van Bolivia ging de versnellingsbak van de Scania volledig aan gort. Een los getrild boutje lijkt de oorzaak van de ellende. “Was het in de wedstrijd gebeurd, dan was het over en uit geweest”, zegt Versteijnen. “Het is een geluk bij een ongeluk dat het op de weg gebeurde en dat we nu de rustdag hebben.” Pas om 15.00 uur lokale tijd (20.00 uur in Nederland) had Versteijnen zaterdag mogen vertrekken uit Oruro. De zesde etappe van de Dakar was afgelast en de trucks moesten over de weg naar La Paz, waar naar schatting een miljoen mensen klaar stonden om hen feestelijk te verwelkomen. De Scania was een uurtje onderweg, met Aart Schoones aan het stuur, toen er van alles begon te klapperen en te bonken. “We hebben de auto meteen aan de kant gezet en zagen de olie er onderuit regenen”, vertelt Versteijnen in La Paz. “Toen we verder gingen kijken, bleek het nog erger dan we dachten. Binnenin was er van alles kapot geslagen: de tussenbak, het huis van de versnellingsbak.”Op ieder ander moment zou de moed Versteijnen in de schoenen zijn gezonken, maar hij wist dat er tijd was en dat het team de benodigde onderdelen bij zich had. De eerste prioriteit was om de truck weer rijdend te krijgen, want dat ging niet. “Zonder lucht kan er niks, dus we hebben het luchtfilter gerepareerd en hebben vervolgens de sleepkabel eraan gehangen. Het was best druk op de weg, maar niemand stopte. Uiteindelijk was het een lokale tankwagen met chemicaliën nota bene die stopte.” Op tien meter achter de tankwagen was het een spannende rit. “Je wilt niet in een moment van onachtzaamheid achterop zo’n wagen met chemicaliën knallen”, besefte Versteijnen. De truck mocht niet verder dan de rand van La Paz, maar daar werd de Scania opgepikt door de eigen assistentie om naar het bivak gesleept te worden, waar de monteurs meteen aan de slag gingen.“Het is een hele klus om alles te vervangen en te repareren”, zegt Versteijnen. “In de Torpedo kun je er moeilijk bij en er moet veel gebeuren. Niet alleen de versnellingsbak, ook de koppeling moet vervangen worden en nog een heleboel onderdelen die kapot zijn geslagen. Hopelijk is het voor de avond klaar, zodat we nog even kunnen proefrijden.”Het was een bijna-dramatisch einde van een toch al moeizame eerste week voor Versteijnen. De Scania vertoonde een boel kleine pijntjes en mankementjes, die gelukkig wel allemaal opgelost konden worden zodat Versteijnen in het klassement nog op een alleszins redelijke 22ste plaats staat. “We hebben veel te veel meegemaakt al, maar het is heel fijn dat we met een leuke club mensen op pad zijn, die allemaal positief blijven. Dat geeft mij ook moed. Tegen de tweede week van de Dakar zie ik niet op. Als het materiaal maar heel blijft.”

Fier aan de leiding van het klassement gaat Gerard de Rooy de tweede week van de Dakar Rally in. Met twee etappezeges drukte de titelverdediger al aardig zijn stempel op de eerste week. Dat hij nu al aan de leiding staat, legt geen extra druk op de kopman van Petronas Team De Rooy Iveco. Integendeel: hij voelt zich als een vis in het water op die positie. De eerste week van de Dakar 2017 was een bewogen week voor Team De Rooy. Een half uur tijdverlies voor Gerard de Rooy in de derde etappe was een domper, maar De Rooy knokte zich meteen terug met twee overtuigende etappezeges. Federico Villagra, evenals De Rooy in een Iveco Powerstar, was een paar dagen de best geklasseerde rijder van het team, maar viel terug naar plaats 6 in de lastige vijfde etappe. Iets verder naar achter kwamen Ton van Genugten en Wuf van Ginkel in de problemen. Van Genugten startte als zevende in de vijfde etappe, maar kwam vast te zitten in de modder, waar even later ook Van Ginkel, die kwam helpen, tot de assen in vast zat. Het klassement telt voor hen niet langer, maar in een ondersteunende rol voor De Rooy en Villagra kunnen zij van doorslaggevend belang zijn voor Petronas Team De Rooy Iveco. Gerard de Rooy – 1 “Ik denk niet dat het te vroeg is om nu al aan de leiding te staan. Het maakt mij eigenlijk niet veel uit, want het kan zo weer omdraaien. Dat zou ook helemaal niet erg zijn, als ik maar niet te veel tijd verlies. Het klassement leek wel een tombola. Ik was de afgelopen dagen niet eens de snelste, maar wel de slimste. De kop erbij houden en geen fouten maken, daar gaat het om. De komende week wordt het navigeren alleen maar nog moeilijker en het terrein nog lastiger. Het is wel een geluk dat ik weet wat het is om aan de leiding te staan en wat ik moet doen. De strijd met Kamaz is fair. Op sportief vlak gaan we goed met elkaar om. Ze laten mij er langs en ik laat hen er langs. Die competitie is mooi, maar het zal de komende week wel wat verharden, schat ik in. Het is dan belangrijk dat Federico en Ton bij me in de buurt blijven.” Federico Villagra – 6 “Ik ben heel tevreden met hoe het tot nu toe gaat. De Powerstar is echt super. We hebben een paar steken laten vallen in de vijfde etappe. Dat is jammer, want dat heeft ons een voorlopige top 3 gekost. Maar de verschillen zijn nog niet heel groot, dus er is nog geen man overboord. De zesde plaats is geen verkeerde uitgangspositie om de tweede week in te gaan. Het wordt wel belangrijk om goed vooraan mee te blijven doen. Voor onszelf, maar ook om Gerard te ondersteunen. Er kan nog van alles gebeuren.”  Ton van Genugten – 23 “Tot aan de vijfde etappe ging het nog niet zo verkeerd. Een paar kleine foutjes die straftijd opleverden, maar dat was niet onoverkomelijk. Drie uur vast zitten in de modder wel. Aan de auto ligt het niet. De Iveco doet het super. In de cabine draait het ook prima. Ik heb elk jaar grote stappen gemaakt, en daardoor was de gedachte aan het podium niet onlogisch. Maar misschien is het een jaartje te vroeg en mis ik nog net dat beetje extra ervaring om het laatste stapje te zetten naar de echte top. Het klassement voor onszelf moeten we uit het hoofd zetten, maar we kunnen nog wel een belangrijke rol spelen als het gaat om het klassement van onze kopmannen. Het doel is nu Gerard de Rooy en Federico Villagra helpen. We gaan gewoon weer doen wat we vorig jaar deden: die Kamazzen een beetje dwars zitten en Gerard naar de overwinning helpen.” Wuf van Ginkel – 25 “Het was een bewogen eerste week. Twee keer vast in de modder, dat was niet best. Op dag 5 zijn we veel te veel tijd verloren. Het is te hopen dat we de eerstkomende paar dagen snel weer naar voren kunnen komen, om dichterbij Gerard en Federico te komen. De strategie is duidelijk, met Gerard aan de leiding. Om in het teamspel mee te kunnen doen, moeten we eerst zorgen dat we er tussen zien te komen. Dat is de eerste prioriteit, maar als we daarmee zelf ook weer een beetje leuk kunnen scoren, is het meegenomen. Voor de marathonetappe nemen we wat extra spullen mee, waarvan we hopelijk niet te veel nodig hebben. Dat het maar blijft regenen is lastig. Je ziet niet hoe diep plassen zijn en al dat water hier maakt de ondergrond glad. Het voelt alsof je op ijs rijdt. We zullen dus ook een veiligheidsmarge moeten inbouwen, want nog een keer problemen kunnen we niet gebruiken.” Foto: Shakedown

Het lijkt een van de Peugeots te worden die Dakar bij de auto’s gaat winnen. Stephane Peterhansel staat aan de leiding, maar in werkelijkheid is het verschil tussen hem, Sebastien Loeb en Cyril Despres te verwaarlozen. We maken de balans op na de eerste week. De dominantie van Peugeot lijkt in de Dakar van 2017 voort te zetten. Mini komt op snelheid niet echt in de buurt en bij Toyota zijn in de eerste week fouten gemaakt. Peterhansel, Loeb en Despres hebben echter aangetoond ook fouten te kunnen maken. En wat te denken van Carlos Sainz die in etappe vier zijn Peugeot aan diggelen reed. Voor Sainz is het de vijfde keer op rij dat hij de finish van de rally niet haalt. Op snelheid lijkt Peugeot het te kloppen team in deze Dakar. Hoewel de technische reglementen aangepast zijn, merken coureurs dat Peugeot nog altijd de bovenliggende partij is. Nani Roma is de enige die enigszins het tempo van Peugeot kon volgen in de eerste week. Roma, die nog veel tijd verloor met een brandstofprobleem, staat slechts vijf minuten achter Despres, Loeb en Peterhansel. Hij is de enige troef die Toyota nog in handen heeft als het gaat om de overwinning. Giniel de Villiers staat op een uur achterstand en Nasser Al-Attiyah ligt uit de wedstrijd na een crash. Bij Mini was de hoop gevestigd op Mikko Hirvonen. De voormalig WRC-coureur deed het goed tot navigator Michel Perin in de fout ging tijdens de vijfde etappe. Hirvonen verloor in een klap veertig minuten en staat nu op 42 minuten achterstand. Het ziet er echter naar uit dat deze Dakar alles in zich heeft voor een spectaculaire tweede week waarin de overwinning van Peugeot nog allerminst zeker is. De Nederlanders Erik van Loon is met ambities begonnen aan Dakar. Met de Overdrive Toyota zou een top-tien klassering mogelijk moeten zijn en die gedachte was helemaal niet slecht. Ware het niet dat Van Loon door een rekenfout zijn klassement in rook op zag gaan. Van Loon staat momenteel twintigste maar kan gezien zijn prestaties tot nu toe zeker nog een aantal plaatsen opschuiven. Maik Willems maakte veel plezier en dat is waar het de 67-jarige ondernemer om te doen is. Samen met Rob van Pelt reed Willems een paar mooie resultaten zoals de 23e plaats in etappe vier. Tim en Tom Coronel hebben ondanks constante verbeteringen toch her en der problemen met de Suzuki Buggy’s. Met name Tom Coronel had koppelingsproblemen en terwijl iedereen in La Paz arriveerde, was hij nog onderweg vanuit de vijfde etappe. De enige Nederlandse uitvaller tot nu toe is Ebert Dollevoet. Hij was zeer teleurgesteld over de gang van zaken en liet zich in de Brabantse media zeer kritisch uit over zijn navigator.

Met als doelstelling een top 10-klassering aan het einde van de Dakar, ligt Maurik van den Heuvel halverwege aardig op koers. “Op de rustdag tiende staan, is een goede uitgangspositie voor de tweede week. Het heeft niet altijd meegezeten, maar de pech die we hadden kwam gelukkig niet op de meest ongunstige momenten”, zegt de coureur van DakarSpeed op de rustdag in La Paz. In de eerste week van de Dakar schoot het klassement alle kanten op, maar Maurik van den Heuvel bleef stabiel plaatsjes winnen. Etappe 4 ging wat minder, maar de vijfde etappe was een fraaie inhaalrace. Letterlijk ook. Van den Heuvel en zijn mannen – navigator Peter Kuijpers en monteur Wilko van Oort – zaten aan boord van de Scania de concurrenten onderweg af te strepen. “Eerst de vastrijders, toen de verkeerdrijders en daarna de bandenkapotrijders in de duinen. Op een gegeven moment kwamen we in de buurt van de echt snelle mannen, zoals Kamaz en MAN. Ja, dan wordt het lastig, maar weet je wel dat je er een heleboel achter je hebt gelaten.” Met de elfde tijd en de tiende plaats in het klassement was Van den Heuvel in elk geval meer dan tevreden. “Dat is wat we vooraf in gedachten hadden. Je moet het alleen wel doen en er mag niet te veel tegenzitten. Er heeft wel wat tegengezeten, maar gelukkig niet op momenten dat we er niets mee konden doen. De pech die we hadden, kwam op de minst ongunstige momenten. Niet alleen bij ons, ook bij Vick Versteijnen. Het zijn maar kleine dingen. Bij Vick is er een boutje losgetrild, waardoor de versnellingsbak kapot is. Gelukkig gebeurt dat op een dag waarop de proef is geneutraliseerd en is er tijd om het te repareren. Was het in de proef gebeurd, dan was het over en uit geweest.” Omdat DakarSpeed het zusterteam van TopTrucks hielp, maakte Van den Heuvel niets mee van de ontvangst van de Dakar in La Paz. “Ik hoorde dat er een miljoen mensen op de been was, maar wij hebben er hooguit 10.000 gezien. Alles was al opgeruimd toen wij hier aankwamen. Ik moest zelfs zoeken waar het bivak was. Maar we zijn er en we gaan aan het werk. Aan mijn truck is niet veel werk. Alles goed nalopen en wat kleine verbeteringen. Aan die van Vick is meer werk, dus daar kunnen de monteurs zich op storten. Ik ga maar eens nadenken wat ik ga doen. Hopen dat de komende etappes doorgaan, denk ik.”

Als de tweede week van de Dakar Rally net zo gladjes verloopt als de eerste, is Frank Tilburgs een tevreden mens. Op de rustdag in La Paz kunnen de monteurs rustig aan de gang met standaard onderhoud aan de DAF. Grote issues zijn er niet op te lossen. “We hebben wat stuurkogels moeten vervangen. De scheur in de voorruit was mijn eigen schuld. Verder hebben we nog niks gehad”, somt Tilburgs op. “De negentiende plaats op de rustdag: we mogen niet mopperen.” Tilburgs vond het jammer dat de zesde etappe was afgelast, maar dat gaf de monteurs van Team Tilburgs Truckparts wel extra tijd om de DAF van top tot teen na te lopen. “De banden wisselen, de remvoering nakijken, misschien nog wat verstellen aan de vering”, vertelde Tilburgs. “Voor mij hoeft het niet per se, maar we horen van anderen dat de auto een beetje springt aan de achterkant, dus we hebben Reiger gevraagd er naar te kijken. Voor de rest hoeft er eigenlijk niet veel gedaan te worden. Maar die jongens werken toch wel de hele dag door, totdat we morgen weer vertrekken. Er is altijd wel iets te vinden.” Dat vertrekken maandag is nog wel een dingetje. Ook in La Paz regent het al de hele dag. Dat is niet gunstig voor de etappe van maandag. “Ik hoop toch dat ze iets bedenken waardoor die etappe wel door kan gaan”, zegt Tilburgs. “Het is het eerste deel van de marathonetappe. Het zou voor ons wel gunstig zijn als die gewoon gereden kan worden. Ik wil wel graag iets verder naar voren. De negentiende plaats in het klassement is mooi, maar ik denk dat er nog wel meer in zit. Als de tweede week zo gladjes verloopt als de eerste zeker. Er kan natuurlijk nog van alles tegenzitten, maar we zijn tevreden tot nu toe. We hebben het ook reuze naar de zin samen. De sfeer is goed in het team, tussen de monteurs, maar ook bij ons in de cabine.”

Plaats 19 halverwege de Dakar 2017 was niet wat Erik van Loon vooraf in zijn hoofd had. Het is ook niet aan hemzelf te wijten dat hij op de rustdag in La Paz op die positie staat, op 4 uur en 20 minuten van klassementsleider Stéphane Peterhansel. Trek de drie uur die Van Loon verloor doordat zijn Toyota in etappe 3 zonder benzine kwam te staan ervan af en hij zou negende staan. En dat was wel wat hij ongeveer in gedachten had. Qua rijden gaat het prima met Erik van Loon en Wouter Rosegaar. De 44ste plaats in etappe 3 staat in schril contrast met de rest van de klasseringen in de eerste week: 10, 9, 8 en 11. Op het moment dat Van Loon zonder benzine kwam te staan – een fout van Overdrive – reed hij ook omstreeks de elfde, twaalfde tijd. “We hebben wat kleine dingetjes gehad, maar dat is normaal. Dat waren ook geen dingen die ons veel tijd kostten”, blikt Van Loon terug op de eerste week. “We hebben nog geen rampverhalen meegemaakt, behalve dan die benzinekwestie, maar dat lag buiten onze macht.” Dat maakt het misschien wel nog frustrerender. Van Loon is de eerste om fouten toe te geven, maar hier kan hij niks mee. “Het was dubbele pech omdat het bij anderen (Nani Roma, Giniel de Villiers) gebeurde op een net iets gunstigere locatie. Roma viel 10 kilometer verderop stil op een plaats waar mensen stonden waar hij benzine van kreeg. Dat geluk bij een ongeluk hadden wij niet.” Puur naar de prestatie gekeken, verloopt de Dakar 2017 uitstekend. In de twee dagen na het benzine-incident klom Van Loon op van 40 naar 20. “De Toyota is perfect, de sfeer is goed, in de auto loopt het prima. We rijden steevast in of dichtbij de top 10 en niet eens met heel veel moeite. Dat we daar thuis horen, hebben we dus wel al laten zien en dat maakt voor mij veel goed. Zo’n akkefietje wordt ineens cruciaal, maar anderen kunnen ook nog iets krijgen. Als ik kijk naar de nummers 11 tot en met 18 dan zijn dat allemaal rijders die wij kunnen hebben en waarvan ik er niet van zou staan kijken als die nog fouten gaan maken.” De verschillen zijn in de eerste week van de Dakar al flink en dat geeft Van Loon de hoop dat er nog best iets mogelijk is. “Nummer 10 staat ook al op 2 uur en 22 minuten. Het is twee uur verschil met ons, maar als ik zie wat er in de eerste week al allemaal is gebeurd, is het niet onoverkomelijk. Het is te hopen dat in de tweede week niet al te veel afgelast wordt, want die kilometers hebben we wel nodig.”  Foto: Shakedown

Voor de motoren zit de eerste week in de Dakar Rally erop. Na zes dagen en vijf etappes is er in het klassement nog niets te zeggen over een eventuele winnaar. Wij maken de balans op. Voor de winnaar van 2016, Toby Price, zat de Dakar er al na vier dagen op. In leidende positie ging Price een paar kilometer voor de finish van etappe 4 onderuit en brak daarbij zijn dijbeen. En dus krijgen we over een week een nieuwe winnaar in Buenos Aires. Een duidelijke favoriet is er niet na de eerste week in Dakar. Rijders wonnen en maakten de volgende dag grote fouten. Of kregen straf. Zoals Joan Barreda. De Spanjaard won de derde etappe op indrukwekkende wijze en consolideerde in de vierde etappe maar werd na afloop op de vingers getikt door de organisatie. De Honda’s hadden getankt buiten de tankzone. Barreda kreeg een uur tijdstraf. Pablo Quintanilla is een van de meest constante coureurs in de rally tot nu toe. Hij maakt weinig fouten en de fouten die hij maakt, worden ook door anderen gemaakt. De Husqvarna geeft op dit moment geen problemen. Maar op pole positie voor de zege in de wedstrijd zit een KTM-rijder. Sam Sunderland pakte zijn tweede dagzege in drie deelnames aan de Dakar en lijkt zijn zaken dit jaar goed op orde te hebben. Sunderland begint na de rustdag met een voorsprong van twaalf minuten en weet maar al te goed dat er nog van alles kan gebeuren. De eerstvolgende rijder van het KTM fabrieksteam is Matthias Walkner, hij staat vijfde op 29 minuten. Wie ook in positieve zin opvalt deze rally is Adrien van Beveren, de strandracer uit de gelederen van het Yamaha-fabrieksteam. Waar de absolute kopman, Helder Rodrigues, het niet laat zien, is Van Beveren nauwelijks op een fout te betrappen. Hij staat derde op de rustdag met een achterstand van zestien minuten op Sam Sunderland. Van Beveren zou voor een daverende verrassing zorgen als hij dit volhoudt of wellicht hoger kan eindigen. De Nederlanders Dat de Dakar zwaar is voor professionele rijders, maar ook de Nederlanders hebben het niet makkelijk gehad in de eerste week. Acht Nederlanders gingen van start in Asuncion, op de rustdag zijn er nog drie over. Robert van Pelt, Maikel Verkade en Arjan Bos zitten nog in de wedstrijd op de rustdag. Van Pelt heeft het klassement min of meer opgegeven en focust zich op aankomen in Buenos Aires. Maikel Verkade leek aan het begin van deze week zijn ritme te moeten vinden met de nieuwe motor. Hij slaagde daarin, zijn resultaten werden naarmate de week vorderde steeds beter. Op de rustdag staat Verkade in de top-50. Voor Arjan Bos telt een ding: De finish halen. Daar was hij zich in de eerste zware week al van bewust en wil zoveel mogelijk krachten sparen voor wat komen gaat in de tweede week. Hij wilde de escape nemen in etappe vier maar reed verkeerd en moest noodgedwongen toch de zware route nemen. Voor Bos zal het geen straf geweest zijn dat de zesde etappe geannuleerd is. Jasper Riezebos was de eerste die noodgedwongen af moest haken met een galblaasinfectie. Riezbos is voornemens volgend jaar nog een keer terug te keren met de kist, liet hij al weten. Humphrey Senn van Basel kwam in de derde etappe in de problemen, zijn motor explodeerde en daarbij liet de Hagenaar brandwonden aan zijn onderarmen op. Senn van Basel heeft nu vier keer meegedaan, maar haalde de finish nog nooit. Hans Smit moest ook in zijn tweede poging opgeven met een schouderblessure. Ronald ter Beek werd geveld door technische problemen met zijn KTM terwijl Jurgen van den Goorbergh hard onderuit ging. Hij bereikte het bivak nog wel in de vierde etappe en stapte in etappe vijf weer op, maar wist dat het een onmogelijke missie was. Bij Van den Goorbergh werden bij terugkomst in het bivak vier gebroken ribben geconstateerd. Klassement Dakar 2017 – Motoren 1. Sunderland 15u22m05s 2. Quintanilla +12’00 3. Van Beveren +16’07 4. Farres Guell +20’57 5. Walkner +29’01 6. De Soultrait +36’06 7. Svitko +48’43 8. Renet +54’45 9. Duplessis +1.04’55 10. Goncalves +1.08’21 47. Verkade +4.06’13 48. Van Pelt +4.13’30 87. Bos +8.49’32

Tot de deuren vast in de modder in de vijfde etappe zag Ton van Genugten zijn hoop op het podium, of zelfs maar de top 10 van de Dakar 2017 vervliegen. Op de rustdag in La Paz is de teleurstelling nog niet helemaal verwerkt, maar kijkt Van Genugten wel al vooruit. “Ik zet de knop op stand 2. Het doel is nu Gerard de Rooy en Federico Villagra helpen. Als wij een rol kunnen vervullen om Gerard aan de overwinning te helpen, is dat ook heel mooi.” De Dakar van 2017 begon voor Van Genugten met een tweede plaats, maar daarna kwamen er al snel kleine dingetjes: een waypoint gemist waarop 20 minuten straftijd stond, 3 kilometer te hard waarvoor hij nog eens 3 minuten kreeg. “Maar een half uurtje hoeft nog niets te betekenen. Daar was in deze Dakar nog wel overheen te komen. Maar drie uur vast zitten in de modder, plus twee uur straftijd omdat we er te lang over hadden gedaan, dat is funest.” Het podium was geen onlogische doelstelling. Van Genugten had het ieder jaar al beter gedaan en de stijgende lijn doorzetten van 11 naar 5 naar het podium was ook niet onrealistisch. “Aan de auto ligt het niet. De Iveco doet het super. In de cabine draait het ook prima. Ik heb elk jaar grote stappen gemaakt, maar misschien is het een jaartje te vroeg en mis ik nog net dat beetje extra ervaring om dat laatste stapje te zetten naar de echte top.” In de eerste week van de Dakar had Van Genugten wel gevoeld dat de druk hoger lag. Die had hij vooral zichzelf opgelegd. “Ik merk dat ik veel harder rijd. Gedoseerd rijden, op 70 of 80 procent, dat kan ik niet zo goed. Daarvoor is het Pacman spelen – inlopen op de truck die voor je rijdt, en er overheen – te leuk. Maar dat is dus wel wat we nu blijven doen, en nu de druk eraf is gaat dat misschien nog wel beter ook. Het klassement is om zeep, maar we hebben de joker ingezet, zodat ik nog meteen achter de top 10 kan starten. We gaan gewoon weer doen wat we vorig jaar deden: die Kamazzen een beetje dwars zitten en Gerard helpen.” Foto: Shakedown

De strijd om de eindzege bij de trucks lijkt opnieuw te gaan tussen Gerard de Rooy en zijn Russische concurrenten van Kamaz. Na vijf etappes heeft de Iveco-rijder de beste uitgangspositie. De Rooy knokte zich knap terug na een dag met problemen en gaat als leider van het algemeen klassement beginnen aan de tweede week van de 39ste editie van de zwaarte rally ter wereld. Halverwege de eerste week leek het helemaal niet zo vanzelfsprekend dat De Rooy zijn titel van 2016 zou prolongeren. In de derde etappe kampte hij met een probleem met het bandensysteem, waardoor de banden leegliepen. De Rooy verloor veel tijd en duikelde uit de top tien. De Rooy aan de leiding Hij liet zich echter niet uit het veld slaan. Er volgden twee foutloze dagen en De Rooy sloot de eerste week van de rally af als leider van het algemeen klassement. Hoewel hij op de eerste plaats staat, voelt hij de adem in de nek van de Kamaz-armada aangevoerd door Eduard Nikolaev, die een achterstand heeft van 2’33. Dmitri Sotnikov bezet de derde plaats op 6’36 gevolgd door Ayrat Mardeev op 16’32 van De Rooy. Naast De Rooy staan er nog vijf Nederlanders in de top tien: Pascal de Baar (vijfde op 32’25) Hans Stacey (achtste op 32’25) Peter Versluis (negende op 45’16), Maurik van den Heuvel (tiende op 1.05’44). Verrassende vijfde plaats voor De Baar De aanwezigheid van De Baar in de top 5 is een positieve verrassing en het resultaat van de regelmaat in de prestaties van de equipe van Mammoet Rallysport. Hiermee wordt het leed van kopman Martin van den Brink enigszins verzacht. Van den Brink tekende naast de twee dagzeges van De Rooy ook voor een ritwinst. De rijder van Renault Sherpa kende vorig jaar veel tegenslag. Tot twee keer toe brandde een truck van hem af. In de tweede etappe van de Dakar zag Van den Brink zijn doorzettingsvermogen beloond. Hij pakte niet alleen de ritwinst, maar ook de leiding in het algemeen klassement. Van den Brink keldert in klassement Lang duurde de feestvreugde niet. Een dag later gooide een kapotte injector roet in het eten en tijdens de ingekorte vijfde etappe gaf de turbo er de brui aan, waardoor Van den Brink inmiddels flink is gekelderd in het algemeen klassement. Het was dan ook een zware eerste week van de rally voor de trucks. Geen enkele equipe bleef verschoond van problemen: navigatiefouten, missen van waypoints, vastzitten in de modder, mechanische malheur. Alles kwam wel voorbij de afgelopen dagen. Huzink enige Nederlandse uitvaller Toch viel er maar één van de in totaal 19 gestarte Nederlandse trucks uit. Voor Gert Huzink was een aanrijding met een auto in de tweede etappe het eindstation. In het stof knalde hij bovenop een stilstaande en daarbij brak het complete voorwiel van zijn truck af. Er werd alles in het werk gesteld om Huzink aan de start te krijgen voor de derde etappe, maar dat bleek vergeefse moeite. Foto: Marcel Vermeij

Een uitgesproken favoriet voor de eindzege bij de quads in de 39ste editie van de Dakar Rally viel er voorafgaand de start niet aan te wijzen. De kenners verwachtten een open strijd en dat is in de eerste week van de rally ook gebleken. Met iedere dag een andere etappewinnaar en leider in het algemeen klassement valt er nog niet te voorspellen wie het quadklassement uiteindelijk gaat winnen. Die open strijd is het gevolg van het ontbreken van de complete top drie van vorig jaar. De gebroeders Patronelli vonden de route niet uitdagend genoeg en Brian Baragwanath besloot eveneens niet af te reizen naar het Paraguayaanse Asuncion, waar dit jaar de Dakar van start ging. Lijst met kanshebbers Door het ontbreken van het complete podium van 2016 werd het lijstje kanshebbers aangevoerd door onder meer oud-winnaars Rafal Sonik, Ignacio Casale en Josef Machacek. Maar de oudgedienden slaagden er in de eerste week vooralsnog niet in een greep naar de macht te doen. Voor Machacek zit de rally er al op. De Tsjech, die de afgelopen twee jaar met de auto Dakar reed, viel uit in de vierde etappe. Sonik, de wereldkampioen Cross Country, startte matig met 24ste tijd in de kortste etappe van de rally. In de daaropvolgende etappes gaf de Pool steeds meer tijd toe, in de vijfde etappe zelfs bijna een uur en drie kwartier. Casele wellicht nog kansrijk Casale deed het van dit drietal ‘oudjes’ nog het best. De Chileen pakte na de derde etappe de leiding in het algemeen klassement, maar daarna volgden twee matige etappes waarin hij elk meer dan een half uur verloor. Ondanks het verlies staat de Chileen nog wel in kansrijke positie met een vierde plaats in het algemeen klassement op minder dan een kwartier op leider Simon Vitse. De 26-jarige Fransman is de verrassende koploper. De debutant pakte met een derde plaats in de ingekorte vijfde etappe de leiding in het algemeen klassement. Het is het resultaat van constant rijden. Na een 15de tijd tijdens de openingsetappe werd Vitse vervolgens negende, vierde, zesde en derde. Iedere dag een nieuwe leider Het is te hopen dat de Fransman zijn leidende positie langer kan vasthouden dan zijn voorgangers. Achtereenvolgens Marcelo Medeiros, Pablo Copetti, Ignacio Casale en Sergei Karjakin voerden niet langer dan een dag het algemeen klassement aan. Maar de verschillen in de top drie na vijf etappes zijn klein. Witse heeft een voorsprong van 8’14 op Karjakin. Landgenoot Axel Dutrie staat op 10’35 met maandag het eerste deel van de marathonetappe over 322 kilometer tussen La Paz en Uyuni op het programma. Koolen boekt dagzege Of Kees Koolen zich nog kan mengen in de strijd om de eindoverwinning lijkt misschien wat te hoog gegrepen. Daarvoor is zijn achterstand van meer dan uur wellicht te groot, maar een plek in de top tien moet zeker mogelijk zijn. Koolen doet het in de eerste week uitstekend op zijn zelfgebouwde quad. Behalve in de derde etappe, waarin hij als 23ste eindigde vanwege een straftijd van een uur, finishte hij elke dag in de top tien met als hoogtepunt de winst in de vijfde etappe. Het was voor Koolen, die voor de vierde maal op de quad is gestapt, de eerste dagzege in de Dakar Rally. Overigens zou hij zonder zijn straftijd tweede hebben gestaan in het klassement op minder dan een minuut van Witse. Nijen Twilhaar in top twintig Ook Bastiaan Nijen Twilhaar zit nog in de race. Als waterdrager en assistent van Koolen is hij mede na een 15de plek in de vijfde etappe, zijn beste prestatie in de eerste week, opgeschoven naar de twintigste positie in het algemeen klassement. Foto: Marcel Vermeij

De organisatie heeft besloten de zesde etappe van de Dakar Rally af te gelasten. Het slechte weer, met name veel regen, maakte het onmogelijk om een etappe te rijden. Het geeft de door Eurol gesteunde deelnemers de kans om het vermoeidheid een beetje kwijt te raken. Het bivak in Oruro was volledig ondergelopen en het was lastig om te werken aan de voertuigen, laat staan te slapen in een tent. Vandaag werd het hele bivak in colonne naar La Paz gereden. In La Paz mogen de deelnemers genieten van een rustdag. Voor velen is het de kans om zoveel mogelijk slaap te pakken. Anderzijds is het de kans om de motor, auto, quad of truck weer in de best mogelijke conditie te krijgen voor de zes proeven die nog komen.

Even had Frank Tilburgs vast gestaan in de modder in de vijfde etappe. Dat was het signaal om de rest van de tot 219 kilometer ingekorte proef rustig aan te doen om verdere problemen te voorkomen. Ondanks het uitstapje in de modder, waar Tilburgs vrij vlot uit wist te komen, maar waar anderen meer dan drie uur klem zaten, noteerde hij een keurige negentiende tijd. Omdat de zesde etappe wegens de hevige regen is afgelast, rijden de trucks vanavond via de weg naar La Paz waar morgen de rustdag is. Eigenlijk was het dus best goed gegaan met Team Tilburgs Truckparts. De DAF was als 21ste truck begonnen aan de etappe, maar zat al snel achter de Scania van Vick Versteijnen, die vóór hen was gestart. “Het begin was heel tricky”, vertelde Tilburgs in Oruro, waar het bivak dat zo ver onder water stond dat zij maar een plaatsje op het asfalt buiten het terrein hadden gezocht. “De route ging door de bergen, met allemaal steile toestanden, afgronden en haarspeldbochten. Door de regen was het spekglad. We hadden Versteijnen ingehaald, maar het was zo glibberig, dat we hem er maar weer langs hebben gelaten.” Toen het weer droog werd, ging Tilburgs Versteijnen weer voorbij, maar even verderop reed hij zich in een rivierbedding vast in de modder. “Even verderop stonden Ton van Genugten en Wuf van Ginkel nog veel vaster. Wij stonden gelukkig nog net gunstig genoeg om er uit te worden gesleept, zodat we weer verder konden. Daarna hadden we al vrij snel de trucks weer bijgehaald die ons waren gepasseerd terwijl we vast stonden. We hebben vanaf daar wel rustig aan gedaan en op eieren gereden om niet nog eens vast te geraken of andere fouten te maken.” Het modderbad kostte een beetje tijd, maar die maakte Tilburgs weer ruimschoots goed door de foutloze navigatie van Marcel Snijders. “We zagen aan de sporen dat er veel verkeerd waren gereden”, vertelt Tilburgs. “Al die sporen brengen je aan het twijfelen, maar Marcel wist het zeker, zei hij. En hij had gelijk: we zaten meteen goed.” Bij de tussenstop op 219 kilometer kreeg Tilburgs te horen dat de rest van de proef was afgelast vanwege de regen. Dat kon hij goed begrijpen. “We hebben van alles gehad onderweg: een zonnetje, maar ook regen en zelfs ijzel. Het bivak in Oruro is één grote modderpoel. We konden er niet eens op, dus we hebben een plekje op het asfalt gezocht. Daar stonden we, denk ik, nog het beste van allemaal.”

Jan van de Laar had zich prima vermaakt in de vijfde etappe van de Dakar 2017, maar het lachen verging hem toen hij arriveerde bij het bivak in Oruro. “We staan hier tot de knieën in het slijk”, rapporteerde hij. “Absurd hoeveel water hier is gevallen.” Dat de zesde etappe werd gecanceld en dat de trucks over de weg naar La Paz moesten, vond Van de Laar niet meer dan logisch. “Ze staan in het bivak al vast in de blubber.” De afgelasting betekende een extra rustdag voor de équipe Van de Laar. Dat kwam niet ongelegen, maar Jan van de Laar vond het wel jammer. “Wij zijn net weer lekker op gang. De auto is helemaal top, we hebben ons goed vermaakt in de duinen. Dat mocht ook wel weer eens, want we hebben al genoeg pech gehad.” In het begin van de verraderlijk gladde etappe, die vanwege de slechte omstandigheden op 219 kilometer werd ingekort, deed Van de Laar voorzichtig aan. De slingerende bergpaden langs diepe afgronden waren in de regen gevaarlijk genoeg. “Je schuift een ravijn in voor je erg in hebt”, wist Van de Laar. “Daar hebben we maar even een tandje terug genomen.” In de duinen die erna kwamen, ging het gas er weer op, en broer Ben navigeerde de DAF foutloos door de proef, waardoor Van de Laar op een 21ste tijd uitkwam. “We hebben één keer een lusje van 800 meter moeten maken omdat we in de verkeerde rivierbedding waren uitgekomen, maar dat had Ben heel snel in de gaten.” In het ondergelopen bivak in Oruro bracht het hele team de nacht door in de servicetruck. De tentjes opzetten in die modderpoel was geen optie. “We hebben de vloer leeggeruimd en de matrasjes daar neergelegd, zodat we allemaal droog lagen”, vertelt Van de Laar. “Het was even behelpen, maar we hebben nog best goed geslapen.”

In het ondergelopen bivak in Oruro was Daniël Bruinsma een beetje teleurgesteld. De navigator van Jos Smink had een beter resultaat verwacht dan de vijftiende plaats in de vijfde etappe. “De navigatie was ontzettend moeilijk, maar we hebben niet hoeven zoeken”, vertelt hij. “Ik heb alle waypoints. Dus ik had gedacht dat we wel wat hoger zouden zijn geëindigd.” Met de vijftiende tijd, op 41 minuten van etappewinnaar Gerard de Rooy, mochten Bruinsma en Smink echter best tevreden zijn en dat realiseerden ze zich uiteindelijk ook wel. “Die gasten voorin rijden zo ontiegelijk hard”, zag Bruinsma. “Die risico’s die zij nemen, willen wij niet nemen. We hebben onderweg ook gezien wat er allemaal mis kan gaan. We hebben auto’s en trucks muurvast of kapot zien staan, we hebben gezien hoe ze liepen te zoeken naar de juiste weg. Het was in de bergen spekglad, met een heleboel ravijntjes waar je niet in terecht moest komen. Dan hebben wij het prima gedaan.” De navigatie in de vijfde etappe was cruciaal. De nieuwe regels, waarbij de gps geen pijltje meer geeft als een voertuig in de buurt van een waypoint komt, maar dat punt slechts registreert als ‘gehaald’ in een straal van 300 meter, maakt het er niet gemakkelijker op voor Bruinsma. “Je moet ontzettend goed opletten en je vooral niet laten verleiden de sporen van anderen te volgen. Puur je eigen ding blijven doen en heel precies het roadbook volgen. Dat heb ik gedaan en we zijn nergens verkeerd gereden. Daarom snap ik niet goed dat we niet hoger zijn gefinisht, want we hebben geen tijd verloren met zoeken. Maar goed, we zijn er en het gaat verder allemaal prima.” Omdat de zesde etappe is afgelast vanwege de vele regen die het parkoers onbegaanbaar heeft gemaakt, hebben de mannen nu een twee rustdagen. De assistentie is vanmorgen al vertrokken naar La Paz, de racetruck gaat er vanavond achteraan. Foto: Condor Media 

“Ik heb altijd gedacht dat Bolivia niet aan zee ligt, maar het uitzicht toen ik wakker werd, leert me iets anders.” Toen Maik Willems zijn ogen open deed – op de achterbank van de service-auto van het Bastion Hotels Dakar Team – zag hij een grote watervlakte. “Er staat zo veel water in het bivak in Oruro dat we de zwembroek hebben aangedaan en een baantje hebben getrokken”, meldt Willems. “Het is niet te geloven wat een puinhoop het is.” Dat de zesde etappe werd afgelast vanwege de regen, vond Willems niet meer dan logisch. Bij aankomst in het bivak na afloop van de vijfde etappe was het al donker, zodat de impact van de aanhoudende regen niet meteen zichtbaar was. De tent opzetten was uitgesloten, zoveel was wel duidelijk. “We hebben met drie man in de service-jeep geslapen. Niet erg comfortabel, maar daar konden we in elk geval de kachel aan doen. Het was goed voor de teambuilding. We zijn weer een stuk dichter bij elkaar gekomen.” Pas laat op de avond had Willems de Toyota het ondergelopen terrein in Oruro op gestuurd. Met de smoor in. De vijfde etappe had veel tijd gekost. Niet alleen doordat de navigatie ‘donders moeilijk’ was geweest en ze naar alle waarschijnlijkheid een waypoint hebben gemist (de straftijd daarvoor is echter nog niet in de uitslag opgenomen), maar ook omdat ze vast kwamen te zitten op een graspol. “Ik weet niet precies hoe ze hier noemen, maar in Afrika is het kamelengras: een kneiterharde bult zand met wat stug gras erop. We stonden er met vier wielen los op. Toen we probeerden er af te geraken met behulp van de hydraulische jacks, maakten we die kapot. We hebben een uurtje staan knutselen om die weer te repareren, want een kromme jack kun je niet terug intrekken.” De graspol stond op een plaats waar Willems en navigator Rob van Pelt eigenlijk helemaal niet hadden moeten zijn. Ze waren verkeerd gereden op zoek naar een waypoint. “Dat hebben we ook niet meer gevonden”, zegt Willems. “Daar hadden we dus wel de smoor over in. We hebben nu twee dagen om de boel weer op orde te krijgen en onszelf te herpakken. Volkomen logisch dat de zesde etappe is afgelast. In het bivak zitten al auto’s vast, dus die proef is echt niet te rijden.” Willems en Van Pelt rijden vanavond over de weg naar La Paz, waar morgen de rustdag is. Maandag gaat de Dakar weer verder. Als het weer het toelaat tenminste. Foto: Condor Media

LA PAZ – De zesde etappe in de Dakar Rally 2017 van Oruro naar La Paz is afgelast. De organisatie kon door de aanhoudende regenval geen andere beslissing nemen. Verkenners van rally beoordeelden het parcours ‘onbegaanbaar voor de deelnemers’. De ASO (de organisatie van de Dakar Rally) liet weten dat de beslissing is genomen in het belang van de rally en in het belang van alle deelnemers en volgers. ,,Sommige deelnemers waren vanochtend nog bezig met de special van gisteren. De extreme weersomstandigheden maken het onmogelijk voor de deelnemers en hun voertuigen om het bivak in Oruro te bereiken. De special naar La Paz is volgens onze experts onbegaanbaar.’’ Veel serviceteams zijn inmiddels onderweg naar het bivak in La Paz. In de hoofdstad van Bolivia slaan de rallyteams hun tenten op. Morgen blijft het circus in La Paz. Zondag staat de rustdag op het programma. Voor veel teams komt de afgelasting van de zesde etappe als een geschenk uit de hemel. Tientallen deelnemers kunnen vandaag en morgen de wonden likken en de voertuigen prepareren voor de laatste week van de Dakar Rally. De formatie van Mammoet Rallysport is vanmiddag richting La Paz vertrokken. De reis over de begaanbare Boliviaanse wegen is ruim 200 kilometer. Voor de monteurs van Mammoet (en natuurlijke alle andere teams) is het te hopen dat de weersomstandigheden in La Paz beter zijn dan in Oruro. Ongeacht de omstandigheden moet er namelijk volop gesleuteld worden aan de Renault Sherpa van Martin van den Brink en de Renault front truck van Pascal de Baar. De Dakar Rally 2017 gaat maandag verder met de zevende etappe. Dat is het eerste deel van de zogenaamde marathon-etappe. In de rit van La Paz naar Uyuni (622 km totaal) wacht een special van 322 km. In het fameuze Alti Plano gebied rijden de coureurs een deel over de zoutvlakte. In het bivak van Uyuni verzamelen alle deelnemers zich. De service-voertuigen verblijven op een andere plaats. Alle teams moeten maandagavond zelf het onderhoud verrichten. Dinsdag is dan het tweede deel van de marathon. Die etappe eindigt na een klassementsproef van bijna 500 kilometer in Salta. Daarmee keert het Dakar-circus terug in Argentinië.