Dakar 2024

Gert Huzink is dinsdag als twintigste gefinisht in het truckklassement tijdens de vierde etappe van de Dakar Rally. De coureur van het Jongbloed Dakar Team kende daarmee een wat teleurstellende dag, aangezien hij had ingezet op tijd goed maken op de concurrentie. Huzink heeft met nog acht etappes te gaan een achterstand van 2.20,14 op klassementsleider en landgenoot Janus van Kasteren. “Een dag met veel navigatiefoutjes”, zei Huzink. “Voor dit spelletje zijn we niet hier. Vandaag ging alles op het gebied van navigeren fout wat fout kon gaan. De truck doet het goed alleen iedere keer het verkeerde baantje. Als je dat blijft volhouden kom je niet ver in deze Dakar.” Verloren tijd Een dag eerder had Huzink tijd verloren doordat hij laat startte en als gevolg daarvan lang vastzat achter andere deelnemers. Van wie sommigen overigens niet aan de kant wilden voor zijn snelle en betrouwbare Renault C40 Hybrid. Dat laatste, dat zijn Renault snel en betrouwbaar is, doet ertoe: jarenlang was zijn truck namelijk niet competitief genoeg en kon Huzink niet vooraan strijden. Afgelopen jaar heeft hij veel geïnvesteerd in de ontwikkeling van een betrouwbare truck en dat is hij tot dusver ook gebleken. Dan is zijn frustratie over de etappe van dinsdag goed te begrijpen. Wat recht te zetten Tijdens die etappe, die over een afstand van 631 kilometer voerde van Al Salamiya naar Al-Hofuf (waarvan 299 kilometer special), had hij dus wat recht te zetten. Daar kwamen Huzink en zijn bijrijders Rob Buursen en Martin Roesink helaas dus niet aan toe. Het team verloor uiteindelijk 1.07,14 op etappewinnaar Van Kasteren. Met nog acht etappes te gaan hebben Huzink en de zijnen evenwel gelegenheid genoeg om nog wat moois te laten zien deze Dakar. Wie weet wordt de vijfde etappe van woensdag – over 645 kilometer van Al-Hofuf naar Shubaytah (118 kilometer special) – de dag van de ommekeer.

Roger Grouwels en Ronald van Nederpelt in gesprek met Rallymaniacs aan de Finish van de vierde etappe van Al Salamiya naar Al-Hofuf tijdens de Dakar Rally 2024

Nee, veel geslapen had hij niet, de nacht van tevoren. En dankzij de kou ook niet goed. Het deerde Roger Grouwels dinsdag ogenschijnlijk niet, tijdens de vierde etappe van de Dakar Rally Saoedi-Arabië. Hij stuurde zijn Can-Am Maverick X3 naar een keurige 25e plaats in het Challenger-klassement.   “We zijn heel tevreden. We konden lekker ons ding doen”, sprak hij monter vanuit het bivak in Al-Hofuf. “We rijden redelijk constant, steeds rond de 25ste plaats. Ronald (van Nederpelt, zijn navigator, red.) en ik moeten allebei nog leren, maar we doen ons best. Stapje voor stapje proberen we ietsje meer.” Weeffoutjes Een ‘paar kleine weeffoutjes’ bij het navigeren hadden de twee wat minuutjes gekost, maar dat was niet onoverkomelijk, verzekerde Grouwels. “We konden ze telkens direct corrigeren. Wel hebben we één kapotte band gehad. En toen we die wilden verwisselen, werkte de krik niet mee. Daarmee hebben we een kleine tien minuten kwijtgespeeld.” Maar ach, redeneerde de Limburger, het is hem uiteindelijk niet te doen om de plek in het klassement. “We hebben weer gereden om te finishen, en om onze monteurs niet te veel werk te bezorgen. Het gaat lekker door.” Dat laatste, leek gisteren trouwens ietwat minder evident. Toen was er vlak voor de start zelfs even sprake van lichte paniek toen de auto vet lekte vanaf de achteras. “Achteraf was dat nergens voor nodig. We hebben er een reserve-as op gelegd.” Tentje Eenmaal gefinisht moesten ze maandag in een semi-bivak in een tentje naast de auto slapen om te herstellen voor de etappe van dinsdag. Grouwels: “Het was ’s nachts wel erg koud, een graadje of vier vijf. Opstaan viel wel tegen vanmorgen.” “Ik werd rond 6.30 uur redelijk moe wakker. We lagen ook pas om 0.30 uur in bed. En door de kou hebben we een slechte nachtrust gehad. Dat maken we vanavond goed door een uurtje vroeger naar bed te gaan. Vanavond weer slapen in het bed van de hoteltruck waar we een kamer huren.” Hoewel Grouwels geniet van de Dakar, constateerde hij dat de etappes tot dusver af en toe wat geestdodend waren. “Omdat we op de verbindingen zoveel over asfalt moeten rijden. Tot nu toe vind ik de natuur van de Dakar in 2023 mooier. We hadden toen mooie canyons, kwamen door gebieden met veel palmbomen, mooie, gekleurde bergen. En af en toe reden we door een landschap waar je een science fiction film kon opnemen. Deze Dakar is tot nu toe wat eentoniger en wat matter.” Maar, verzekerde hij, niemand die zich zorgen om hem hoeft te maken. “We amuseren ons uitstekend!”  

Stefan Carmans en Arjan van Tiel in gesprek met Rallymaniacs aan de Finish van de vierde etappe van Al Salamiya naar Al-Hofuf tijdens de Dakar Rally 2024

Voor Stefan Carmans was de vierde etappe van de Dakar Rally in Saoedi-Arabië er één met twee gezichten. Een eerste helft die frustratie opleverde en een tweede helft die ‘als vanouds’ probleemloos verliep. Dat kwam de coureur van CSA Racing dinsdag op de 46ste plek bij de auto’s te staan. “Ik heb een rotdag gehad, een shitdag”, sprak Carmans onomwonden om even later toch ook tevreden te constateren dat hij de special nu wel bij daglicht finishte. “Daarna hadden we nog wel een verbindingsroute waarvan we zo’n honderd kilometer in het donker hebben gereden, maar dat was niet erg.” Meteen in het stof Eerst nog even over het eerste, wat minder plezante gedeelte van zijn Dakaretappe. “Ik vertrok zowat tussen de trucks en SSV’s in. Dan kom je meteen in het stof van andere rijders terecht. Dan ga ik langzamer, want dat is gevaarlijk. Ik rijd niet in het stof. Ik doe dat niet. Maar als je trager gaat rijden, halen andereen je in en zit je opnieuw in het stof. Na 150 kilometer werd ik er helemaal gek van. Ik had er echt genoeg van gehad.” Hij vervolgde: “In het stof rijden kost heel veel tijd. Maar ik doe geen gekke dingen. Ik vind rally rijden heel fijn, maar niet ten koste van alles. Het is een uithoudingswedstrijd. We moeten gewoon proberen ons verstand te verbruiken.” Maar toen het stofhappen voor hem en zijn navigator Antonius van Riel voorbij was, hervonden beiden het plezier in de cabine van hun Red-Lined REVO+.  En dat leverde een strak tempo op. Zonder enige problemen brachten zij de special tot een goed einde. “Ja, we hebben het tweede gedeelte een stevig tempo kunnen rijden. We hebben geen lekke banden gehad, geen schram op de auto.” Middenveld Dat kwam Carmans dus op de 46ste plaats te staan. Daarmee reed hij keurig, zoals van tevoren gehoopt, in het middenveld mee. Volhouden tot het einde. “Het is een kwestie van gewoon iedere dag een strak tempo aanhouden en proberen uit de problemen te blijven.” “Een goed resultaat is natuurlijk altijd meegenomen. Maar ik ga morgen niet sneller rijden om vooruit te komen in het klassement. Vandaag zijn we uit de problemen gebleven en zo ben ik vandaag 46ste geworden. Maar ik moet niet te hard roepen. We kunnen morgen zomaar in de problemen komen. We hebben nog een heel eind te gaan. Ik ga dus nog geen victorie kraaien!”

Tekst door Rallytrucks.nl Loprais wint de etappe en klimt naar de eerste plek in het klassement: dezelfde positie waar hij vorig jaar stond op het moment dat hij moest stoppen na het overlijden van een toeschouwer bij een ongeval buiten de Tsjech zijn schuld om. Janus van Kasteren weet de schade beperkt te houden, wordt vandaag derde, en staat in het klassement op 3 minuten achter de Praga. Macik, die vandaag tweede werd, staat in het klassement op tien minuten achter Janus. Na de finish mochten de trucks nog twee uren onder handen genomen worden door de bivak-monteurs, waarna de cabinecrews naar hun eigen, afgesloten bivak moesten, ouderwets in een tentje slapen. De trucks staan in een parc fermé, niemand mag ze aanraken. Wie vandaag een probleem had, heeft morgen dus waarschijnlijk een nog groter probleem.   Foto via Pascal de Baar Ook buiten de kop gebeurde genoeg, zo is Stiblik, de derde rijder van het Buggyra team waar ook Pascal de Baar voor rijdt, omgevallen. Igor Bouwens is met een kapotte motor uitgevallen. Paskevicius, normaal toch een constante top 10 rijder is op het moment van schrijven nog niet binnen en kan zijn klassement dus vergeten. Het lukt maar mondjesmaat om contact te krijgen met de grote zandbak, dus we zullen het hier en daar met scorebordjournalistiek moeten doen, onze excuses daarvoor. Uiteraard vullen we aan zodra we meer weten.     Gert Huzink van het 𝐉𝐨𝐧𝐠𝐛𝐥𝐨𝐞𝐝 𝐃𝐚𝐤𝐚𝐫 𝐓𝐞𝐚𝐦: “Ze gingen maar niet aan de kant. Soms kon het niet, anderen keren deden ze het gewoon niet. Daardoor zijn we echt minuten verloren. We hebben ook nog een buggy geraakt die dacht net voor ons langs te kunnen. Dat lukte niet. Daarna hebben we in de duinen ook nog twee lekke banden gehad. Ik heb op eieren moeten rijden, want we waren door de reserves heen. We zijn rustig naar de finish gereden. Toen het net donker werd waren we binnen. Ik was blij dat ik het zwaailampje van de finish zag.”     Bij het Rainbowtruckteam gebeurde er ook weer genoeg vandaag. Bumper geknikt en koplamp kapot bij een aanvaring met een duin, en bij navigator Tjeerd van Ballegooij braken alle bouten van de stoel af, dus hij moest niet alleen op het parcours, maar ook in de cabine constant zijn plekje vinden.   Foto De Groot Sport Ook bij de Groot sport een moeilijke dag. Voor het team van Ben waren de problemen van gisteren een terugkerende kwestie. Het luchtsysteem van de Iveco blijkt niet optimaal te werken. Iedere 20 minuten moest het team daarom stoppen omdat er geen vermogen meer was. Dit moesten zij op lossen door te stoppen, de motor uit te zetten, waardoor het systeem zich resette, en deze dan weer te starten. Dit hebben ze tijdens de race zo’n keer of tien moeten doen waardoor er best wat tijd is verloren. Na de duinen kwamen er opnieuw snelle, hele smalle paden waardoor de truck aanvoelde als een grasmaaier. Daardoor zijn de spiegels gesneuveld. Bij team William was het wederom een pittige dag! Waar het begon met snelle steenpaden in droog gelopen riviertjes met plots diep uitgeslepen geulen, ging het over in zachte duinen. Waar ze eerste echt super knap 7e reden kwam daar verandering in toen ze twee keer vast zaten en ze konden scheppen om los te komen. Na deze hindernis werd het vrij snel donker en moest er nog 150 km over snelle paden naar de finish worden gereden. Ondertussen staat de truck weer klaar voor morgen.   Foto Boss Machinery Janus van Kasteren: “Pittige dag vandaag! Eigenlijk begon het wel goed, tot de helft lagen we voor, een minuut of 4½. Toen ging een bandje kapot. Dat is nog niet zo erg, dat hebben er veel meer gehad vandaag. Toen, veertig, vijftig kilometer daar na, ging de slang van de stuurpomp er af, of kapot. Dus daar liep alle olie uit en hebben we die leiding moeten maken en de olie bij moeten vullen. Daarna nog een keer gestopt, nog een keer olie bij moeten vullen. Toen net voor CP2 nog een band kapot. Dus toen moesten we nog 127 kilometer zonder reservebanden. Het grootste probleem daar was eigenlijk, je rijdt in het stof, op een gegeven moment komen alle buggies voorbij op de stop waar wij 20 minuten moeten stilstaan en zij door mogen rijden. Dus de laatste 130 kilometer heb je geen gas meer kunnen geven eigenlijk. Ik vind de schade met de problemen die we gehad hebben nog meevallen, 16 minuten, en drie minuten algemeen achter Loprais nu, die haal ik makkelijk in. Dus ja, eigenlijk wel tevreden. Zware dag, het is al donker, er zijn nog maar drie trucks binnen gekomen. Op naar morgen.”     Mitchel van den Brink haalde de schade van gisteren voor een groot deel weer in, hij werd vandaag vierde en staat nu zevende algemeen. Mitchel: “Het was een zware proef voor het materiaal. Echt een sloopdag. In het eerste deel verloren we de zijkist. We zijn gestopt om alles te controleren. Dat heeft wel wat tijd gekost. Maar naast de vele paden met grote stenen kregen we ook mooie duinen voorgeschoteld. We hebben in de duinen sectie heerlijk gereden. We haalden daar onder andere Huzink en Valtr in. Ook konden we daar veel auto’s passeren. We hadden daarna geluk dat we een groot stuk vrij zicht hadden en dus geen last van al het stof van de auto’s voor ons. Daar hebben we veel tijd goedgemaakt. We hebben, buiten het verlies van de kist, geen technische problemen gehad.”   Foto MMphoto   Martin Brink en zijn crew verloren vandaag veel tijd. Onder andere door als wegenwacht te fungeren. De laatste 200 kilometer trok de equipe in de Iveco T-Way de Arcane van Lex Peters en Wouter de Graaff over het parcours. De Graaff, navigator van debutant Peters, was in het verleden meerdere jaren navigator voor Martin. Als je dan toch niet meer meedoet voor het klassement, kun je je vrienden helpen, mooi toch!?     Vandaag geen kwinkslagen van Pascal de Baar in de app, maar met zijn vijfde plek in de etappe en vierde algemeen zal hij vanavond in het bivak zeker een grote lach op zijn gezicht gehad hebben.   Foto Firemen Dakar Team facebook Technische problemen hebben gezorgd voor grote oponthoud tijdens stage 3, wat precies meldt het team helaas niet. Na 438km zijn ze als 19e binnengekomen.   Foto Versteijnen Truck Racing facebook “Topdag!!!  zo zie je maar hoe grillig de Dakar kan zijn…. Niet helemaal foutloos vandaag, en door het stof en andere deelnemers wel wat tijd verloren, maar verder ging het super!!”, zo meldt het team rond Vick Versteijnen op facebook.   Foto Van Loon Racing Anja van Loon: “Wat een dag. Iedereen die bij de service aankomt zegt het, dit was een echte Dakardag. De hele ochtend hebben we gestuiterd in de truck, dat was weer afzien. Daarna hadden we 40 kilometer duinen en die waren soms echt moeilijk. Maar door slim te kijken en de beste optie te bepalen, lukte het om ook de hoge duinen op te komen. Dat kwam ook door goed bandenmanagement en doordat we geen fouten maakten. Dat we het laatste deel in het donker moesten rijden was heel lastig met de navigatie. Maar ook dat ging goed en hebben we foutloos gedaan. Het was dus een hele goede dag en die wordt beloond met de 15e tijd. We zijn echt heel tevreden!”   Foto Michiel Becx Saskia Winkelman: “Wat een dag! Het was zwaar: een echte Dakar-dag. Na 130 kilometer hadden ze al beide reservebanden moeten inzetten, dan weet je dat je de resterende 330 kilometer voorzichtig moet rijden. Op de paden door de rivierbeddingen moest je echt uitkijken met de scherpe stenen; één uitglijder en je banden gaan eraan. Ook waren er gigantische duinen, super mooi maar ook uitdagend. Toen Michiel een duin wist te trotseren waar veel concurrenten (inclusief Janus) omheen reden, had hij de smaak te pakken. Met z’n drieën hebben ze de truck er doorheen geloodst en zijn ze terug kunnen krabbelen naar een uitstekende zesde plaats. Het ging super vandaag: het navigeren ging goed, en ook de auto hield zich goed.”   Foto Egbert Wingens (toen zijn telefoon nog wel op kon laden) Jordy van Ettekoven: “Egbert (Wingens, red.) en telefoons in de woestijn blijken geen gelukkige combi… vorig jaar werd het water te veel voor de telefoon, nu wil hij niet meer opladen. Ondertussen staat hij nog in de woestijn, op een kluitje met een paar anderen… hij gaat weinig slaap krijgen deze editie..”     Jos Schotanus is op het moment van schrijven, toch behoorlijk laat op de avond, nog steeds niet binnen. We gaan er maar van uit dat de problemen voor henzelf beperkt zijn en ze vooral anderen helpen. Morgen weten we vast meer!   Foto Robert Baarda, niet The Bull, maar een andere truck uit de Classic competitie, een Iveco van voor het hip was om met Iveco te rijden. Helaas zien we niet een boel van The Bull dit jaar, nog steeds radiostilte… Met 406 strafpunten staan ze op de 45e plaats. Als ze hun DAF maar niet als een 45-kilometer-autootje gaan rijden, liever als de Peugeot 406 uit de film Taxi.   Foto dakar.com Morgen volgt het tweede deel van de marathon-etappe: 300 kilometer, wederom met rivierbeddingen en stenen, maar met snelle paden in plaats van hoge duinen. Het belooft wederom een snelle dag te worden!   Voorlopige uitslag etappe 3: 1 Aleš Loprais 4h56m41s 2 Macik +0:04.27 3 Van Kasteren +0:16.10 4 Mitchel van den Brink +0:21.53 5 De Baar +0:24.20 6 Becx +0:31.20 7 Jaroslav Valtr +0:39.24 8 Huzink +0:39.38 9 Versteijnen +1:02.29 10 Bellina +1:12.22 13 Zuurmond +1:22.42 14 Ben de Groot +1:28.48 15 Van Loon-Van de Laar +1:34.13 19 Richard de Groot +1:53.34 21 William de Groot +2:09.09 24 Wingens +2:28.02 (exclusief straftijd) 26 Martin van den Brink +3:09.22 NNB Ingels/Schotanus NNB Er zitten vanaf de 17e plek diverse mensen tussen die de laatst waypoints over hebben geslagen (inclusief Wingens), dus daar zal nog wat geschoven worden met posities en gaan mensen straftijden krijgen.   Foto Robert Baarda Voorlopig klassement na etappe 3: 1 Aleš Loprais 14h41m13s 2 Van Kasteren +0:03.15 3 Macik +0:13.29 4 De Baar +0:51.20 5 Jaroslav Valtr +1:14.23 6 Huzink +1:16.15 7 Mitchel van den Brink +1:25.50 8 Becx +1:30.51 9 Bellina +2:29.47 10 Sugawara +3:17.02 13 Zuurmond +3:23.48 14 Versteijnen +3:31.40 15 Van Loon-Van de Laar +3:43.11 17 Ben de Groot +5:12.51 19 William de Groot +5:38.52 20 Martin van den Brink +6:31.15 25 Richard de Groot +32:44.33 NNB Ingels/Schotanus NVT Wingens  

Het eerste deel van de marathon stage zit er op en we kunnen gerust stellen dat het een pittige dag was. Laten we het afkloppen, maar tot nu toe tokkelt Gerrit Zuurmond op prima wijze door de etappes heen. Makkelijk was het niet en Gerrit kwam vermoeid uit de strijd. Toch is hij zichtbaar blij met het volbrengen van de etappe.   Hoge duinen, veel wadi’s en listige stukken waar banden makkelijk kapot gereden konden worden. Niemand ontkwam aan ongemakken, dus ook het Rainbow Truck Team niet. Gerrit wijst ons op een geknikte bumper en gesneuvelde koplamp. Een contactmoment met een duin ging net even te gretig en daar kon de bumper niet tegen.   Terwijl veel concullega’s zaten te worstelen in de duinen, zat Gerrit er prima bij. Dit in tegenstelling tot navigator Tjeerd van Ballegooij. Al vrij snel in de proef braken de bouten van zijn stoel en werd het een lange tijd van schrap zetten om niet in een cakewalk ervaring te belanden.   Het was sowieso voor mens en machine een veeleisende dag. Zo zaten de heren Zuurmond, Van Ballegooij en Kwakkel zes en half uur in de cabine. Met al het gestuiter en gehobbel geen relaxt gebeuren. Bovendien wordt er constant maximale concentratie gevraagd.   Al met al een echte Dakardag. De mannen in de MAN werden vandaag keurig 13e op 1:22:42 uur van winnaar Ales Loprais. Ook in het algemeen klassement staat het Rainbow Truck Team op diezelfde positie.   Na de etappe konden de monteurs maximaal twee uur aan de truck werken. Daarna vertrok het drietal met de rallytruck naar een afgesloten bivak, waar alleen deelnemers staan. Assistentie teams mogen daar niet komen en zo zal morgen het tweede deel van de marathon stage worden aangevangen.   Voor Dick Zuurmond en Simon Koetsier zat het er na checkpoint 2 helaas op voor vandaag. Dick merkte dat de bak met waterstof cel los was komen te zitten. Bouten waren losgelopen en besloten werd de Amarok uit de 1000 mile Future Program te halen. De boel werd met spanbanden vastgezet en via de openbare weg werd het bivak opgezocht. Hopelijk kan de constructie op een stevigere manier worden gemonteerd en kunnen Dick en Simon morgen de proef wel helemaal afleggen.

Zijn verhaal was er een van frustratie, gevaar en toch ook tevredenheid in de woestijn van Saoedi-Arabië. André Thewessen denderde maandag zowat de halve derde etappe van de Dakar Rally achter vrachtwagens die maar niet aan de kant gingen. Uiteindelijk finishte de fanatieke Limburger in Al-Salamiya keurig als twaalfde in de SSV-klasse.   “De trucks hebben ons het leven zuur gemaakt”, zei de coureur van ATS Rally onomwonden toen hij vanuit het semi-bivak zijn verhaal deed over de 733 kilometer lange rit van Al Duwadimi naar Al Salamiya. “Ze lieten ons er maar niet langs. Wat een ellende. Op een gegeven moment hebben we vijftig keer achter elkaar de sentinel gebruikt en toen mochten we er toch langs.” Imposante voorgangers Het zat hem hoog, de lange tijd die hij met zijn BRP Can-Am Maverick XRS Turbo in het stof van zijn imposante voorgangers reed. “We hebben er zeker de helft van de wedstrijd achter gehangen. Dat heeft ons veel tijd gekost.” “Het is zo gevaarlijk als je steeds in het stof rijdt. Op een gegeven moment moesten we bijna stil gaan staan. Dat wil je niet, maar rijden kon ook niet met dat stof. Toen de duinen kwamen, was ik daar echt blij mee. Toen konden we er zo voorbij.” Tegen het einde van de etappe bleek dan toch dat finishen bij daglicht weer niet ging lukken. “Terwijl we vandaag hadden gedacht helemaal bij daglicht te kunnen rijden. Maar in het laatste anderhalf uur reden we weer in het donker. Gelukkig hadden we voor de start een andere lamp op de auto gezet en die geeft veel meer licht. Daardoor hebben we zelfs in het donker nog kunnen pushen en konden we vrijwel net zo hard rijden als overdag. We hebben zelfs nog een paar man ingehaald.” Elke etappe in het donker Het is hem opgevallen dat tot dusver elke etappe in het donker eindigt. Thewessen: “Tijdens de Dakar van twee jaar geleden zijn we één keer in het donker thuisgekomen. Dat het nu zo vaak voorkomt, doet de organisatie bewust. Het moet de zwaarste rally ter wereld zijn.” Finishen in het donker of niet, Thewessen en zijn navigator Dmytro Tsyro werden toch maar mooi twaalfde in de etappe. Ook in het algemeen klassement bij de SSV-rijders staat het duo nu twaalfde. “Al met al ben ik content. We hebben geen problemen aan de auto gehad, alleen een kapotte band. Uiteindelijk hebben we toch een leuke dag gehad.”

Opnieuw een relatief probleemloze Dakar-dag voor autocoureur Stefan Carmans in de woestijn van Saoedi-Arabië. De Belg van CSA Racing haalde maandag als 55ste de finish van de derde etappe. Al deed die klassering er voor hem niet al te zeer toe. “We doen mee om de rally uit te rijden.”   De derde etappe beloofde op papier een pittige dag te worden met een etappe van 733 kilometer waarvan 438 kilometer special. “De stage was redelijk zwaar. Er zat van alles in. Veel gravel en stenen, gravelpaden. Dikke keien en een serieuze duinenpartij. Het was heel zwaar voor de auto”, zei Carmans vanuit zijn Red-Lined REVO+, op weg naar het semi-bivak in Al-Hofuf. “We zijn er goed doorheen gekomen. Ik ben binnengekomen, dus ik ben tevreden.” Grote inspanningen Tegelijkertijd noemde hij de etappe ‘goed te doen’, ondanks alle grote inspanningen. “We hebben geen problemen met de auto gehad. Zelfs geen lekke banden gereden”, legde hij uit. De tijd dat we stil hebben moeten staan, is heel beperkt gebleven. Want problemen aan de auto hebben we eigenlijk niet gehad. Het gaat vooralsnog dus heel voorspoedig.” Uiteindelijk moest hij maandag een klein halfuur door het donker zwoegen. “Dat viel wel mee.” Zolang je maar de snelheid eruit haalt, wist hij. “Als je dat niet doet, loop je veel meer risico op ongevallen. Vandaar dat we onze rijstijl aanpassen aan de omstandigheden.” Tentje Want de rally uitrijden, daar is het Carmans en zijn navigator Antonius van Tiel om te doen. “Vanavond slapen we in een tentje naast de auto. En dan morgen hebben we een etappe van 631 kilometer met 299 kilometer stage”, blikte hij vooruit. “Ik weet niet wat het gaat zijn. Veel gravel of duinen? We gaan in ieder geval behouden rijden. Dat doen we iedere dag opnieuw.”

Veel te vroeg is er een einde gekomen aan de Dakar van Igor Bouwens van het Gregoor Racing Team. Tijdens de derde etappe moest hij zijn truck aan de kant laten staan. Met een gat in de motor is er geen ander verdict mogelijk: het is game over. Vijf kilometer van Maslum, een onooglijk gehuchtje in Saudi-Arabië. Daar kwam maandag vroegtijdig een einde aan de Dakar van het Gregoor Racing Team. Rit drie pas, eigenlijk moest het allemaal nog beginnen. Andermaal waren Igor Bouwens, Syndiely Wade en Ulrich Boerboom met een degelijk tempo begonnen aan de etappe. Maar na zo’n zeventig kilometer waren er plots onfrisse geluiden en meteen daarna hield de motor ermee op. Een eerste inspectie maakte de omvang van het drama duidelijk: er zag een gat ter grootte van een vuist in het motorblok. Stukken metaal lagen eronder in het zand. Het verdict was hard: einde verhaal. Igor Bouwens: “Het is spijtig, maar wij gaan dit jaar het einde niet halen. Ik vind het vooral heel spijtig voor al die mensen die hier heel hard voor hebben gewerkt. De motor is kapot gegaan zonder enige waarschuwing. Hij zit nog vol olie en ook de waterbak is vol. Ik weet nog niet wat er precies gebeurd is. De vrachtwagen begon plots te daveren. Ik zette hem aan de kant en meteen schoten de stukken eruit. Dan kan je niets meer doen.” Vanaf dan was het zaak om de truck uit de woestijn te krijgen. Dat viel gelukkig nog mee. Via een ruw pad van vijf kilometer kon de assistentietruck net na zonsondergang bij Igor, Syndiely en Ulrich geraken. Het negenkoppige team had in het donker naar de bewoonde wereld kunnen rijden, maar verkoos om ter plekke de nacht door te brengen. Kwestie van samen de ontgoocheling door te spoelen. Igor: “We gaan nu overnachten in de duinen, dat is eens iets anders. Morgen zullen we bekijken hoe we de trucks terug in de haven van Yanbu kunnen krijgen om dan naar huis te vliegen.” Zo was het een Dakar die veel beloofde, maar de verwachtingen nooit kon inlossen. Hij was moeizaam begonnen door de heel strenge keurders van de FIA, maar dat had het team meesterlijk overwonnen. Daarna legde het overlijden van vriend en voorbeeld Jackie Loomans een schaduw over het team, maar dat was tegelijk een extra motivatie om er iets moois van te maken. Maandagochtend leek een goede prestatie nog altijd mogelijk. Maar dan kwam de motorpanne, die onherroepelijk was. Het Gregoor Racing Team dankt alle volgers en sympathisanten voor hun steun en aanmoedigingen, en wenst alle andere Dakaristen een fantastische reis toe.  

Gemakkelijk ging de derde etappe van de Dakar Rally maandag niet voor Gert Huzink, maar als achtste gefinisht bleef de schade relatief beperkt. De truckcoureur van het Jongbloed Dakar Team hoopt tijdens de vierde etappe van dinsdag tijd goed te maken en in het klassement een paar plaatsen op te schuiven.   De recyclingondernemer uit Manderveen staat nu zesde in het algemeen klassement bij de trucks en heeft een achterstand van 1.16,15 op leider Ales Loprais. “Dat is te overbruggen. Maar dan moeten we wel zorgen dat we geen extra oponthoud hebben en onze collega’s wel. Er gaat nog genoeg gebeuren”, voorspelde hij. Dat oponthoud frustreerde Huzinks etappe van Al Duwadimi naar Al Salamiya, liefst 733 kilometer lang. “De proef begon vanmorgen nog goed. We gingen vrij pittig van start. We hadden direct dezelfde tijden als Janus (van Kasteren, red.). Dat zat wel goed. Al snel kwamen we achterop bij achterblijvers. Daardoor hadden we veel stof.” Minuten verloren Daar begon het oponthoud. Huzink: “Ze gingen maar niet aan de kant. Soms kon het niet, anderen keren deden ze het gewoon niet. Daardoor zijn we echt minuten verloren. We hebben ook nog een buggy geraakt die dacht net voor ons langs te kunnen. Dat lukte niet. Daarna hebben we in de duinen ook nog twee lekke banden gehad.” Toen de tweede band verwisseld was, moest de Renault van het Jongbloed Dakar Team nog 120 kilometer door stenige valleien. “Ik heb op eieren moeten rijden, want we waren door de reserves heen. We zijn rustig naar de finish gereden. Toen het net donker werd waren we binnen. Ik was blij dat ik het zwaailampje van de finish zag.” Zware dag Huzink omschreef de derde etappe dan ook als ‘een zware dag’. “Ik heb nog nooit zoveel stof gehad. En nog nooit zoveel buggy’s en auto’s die niet aan de kant gingen. We moeten niet te veel van dit soort dagen hebben, want dan haken we af en wordt het moeilijk.” Hij had het gevoel dat hij en zijn team nog niet alles hebben kunnen laten zien dat ze in zich hebben. “Het is jammer dat we te vaak van achteren moeten starten. Hopelijk zitten we morgen lekker voorin, dat we direct mee kunnen met de anderen. We gaan weer proberen het ritme te pakken om te zorgen dat we een schone start hebben.” Uit de sores blijven Hij voorspelde een pittige vierde etappe, die dinsdag over 631 kilometer van Al Salamiyah naar Al-Hofuf voert. “Ik ben benieuwd of alle trucks ongeschonden door de proef gaan komen. We hadden nu na de proef maar twee uur service. Dat is extreem weinig. Ik denk dan ook dat het morgen een interessante uitslag kan worden. Hopelijk blijven we uit de sores en kunnen we ons voorin nestelen!” 

Ondanks grote consternatie voor de start van de derde etappe van de Dakar Rally is Team RaceArt/QFF toch ‘gewoon’ gefinisht. In het Challenger-klassement kwamen Roger Grouwels en zijn navigator Ronald van Nederpelt maandag als 21ste  binnen. Zo was er behalve opluchting ook tevredenheid in Saoedi-Arabië.    “Het was een moeizame start. We stonden in de waiting area. We hadden nog wat tijd voor onszelf en stapten uit”, blikte Van Nederpelt terug. “Roger liep om de auto heen en zag dat de rubberen balg om de homokinetische koppeling was gescheurd. En liep vet uit.” Alle hens aan dek Ineens was het alle hens aan dek bij Team RaceArt/QFF. “Nederlandse coureurs stapten meteen op ons af om te helpen. Dat soort camaraderie tref je niet overal aan. In heel snelle tijd, met alle techniek die er was, hebben we dat in dertig minuten gefikst.” Het leverde Grouwels en Van Nederpelt tien, twaalf minuten tijdsverlies op, nog voordat ze ook maar een meter gereden hadden met hun Can-Am Maveric X3. Dat verlies relativeren was evenwel niet moeilijk. “Als we het niet gezien hadden, was dat mogelijk het einde van onze Dakar geweest.” Warm mes door de boter Zover kwam het dus niet. En eenmaal de auto weer gefikst liep die als een zonnetje. “Het ging best heel goed. We hadden duinen in de ochtend en aan het eind van de dag. Roger ging er als een warm mes door de boter doorheen. Dat was genieten.” Gedurende de hele etappe, die over maar liefst 733 kilometer van Al Duwadimi naar Al Salamiya voerde, maakte het duo hoegenaamd niets mee. “We hadden alleen een storing in de radiocommunicatie. Die viel uit. Gelukkig konden we die herstellen.” Hij vervolgde: “Het is een mooie en zware etappe geweest. We zijn er als voldane strijders uit gekomen. De laatste drie kwartier reden we wel in de duisternis, maar het hoort er allemaal bij, hoor ik van anderen.” Want voor Van Nederpelt is het zijn eerste Dakar. Rekenfout Hij is blij met hoe het tot dusver gaat. “Zo ging het navigeren vandaag best wel aardig. Tuurlijk maak je weleens een rekenfout. Maar Roger is een ervaren coureur dus zal niet veel navigatie nodig hebben. Hij rijdt ook goed op tempo en behoudend. We hebben nog geen lekke band gereden, bijvoorbeeld. En ook geen schade. Dat is een teken dat hij zuiver en zorgvuldig met zijn spullen omgaat.”  Dinsdag wacht de etappe van Al Salamiya naar Al-Hofuf. Die is 631 kilometer lang, waarvan 299 kilometer special. “Ik hoop dat we wat vroeger weg kunnen en op tijd in het bivak zullen zijn. We zullen het wel zien. De organisatie zal vast iets leuks in gedachten hebben. Tot op heden zijn we daarin niet teleurgesteld.”

Maik Willems heeft een nagenoeg incidentloze derde etappe beleefd tijdens de 46ste Dakar Rally. Daarmee eindigde hij in de langste etappe tot dusver (733 kilometer) op een tevredenstellende 42ste plaats in het auto-klassement. Wel kreeg de coureur van het Bastion Hotels Dakar Team in de laatste twintig kilometer opnieuw te maken met haperende tablets in zijn Toyota Hilux.   “We hebben een goede dag gehad. Prima. Het was een heel mooie route met van alles wat”, zei Willems over de lange dag van Al Duwdimi naar Salamiya in Saoedi-Arabië. “Stenen, zandpaden. Mooie duinpartijen. Het was niet de moeilijkste Dakar-dag, maar wel de mooiste. Er zaten echt mooie duinen bij, dat je dacht: oei, we moeten echt ons best doen. Pakken we hem links of rechts?” Uitermate geschikt Eenmaal op die duinen bleek keer op keer dat zijn Toyota uitermate geschikt is voor dit listige, onherbergzame terrein. Willems: “Hij doet alles, ook in die pittige duinen. Daar klimt-ie zo gemakkelijk tegenop. Ook met harde banden, dus zonder de banden af te laten. Ik denk dat als je dat doet, je met deze auto tegen een muur op kan rijden. Het was echt een genot.” Ook op andere terreinen bleek de auto oerdegelijk. “We zijn niks tegengekomen. Geen lekke band, we hebben niks gehad. De auto houdt zich fantastisch. We hadden na de proef twee uur service en hadden niks bijzonders, dus we waren snel klaar.” Kleine uitdaging Wel hadden de hotelondernemer en zijn navigator Robert van Pelt met een kleine uitdaging te maken gekregen in de laatste twintig kilometer. Net zoals tijdens de tweede etappe haperden de tablets in de slotfase. En dat maakte het navigeren onmogelijk. “Gelukkig was er nu een pad, dus dat konden we goed volgen. Alles bij elkaar was dat een detail op zo’n lange etappe. We hebben lekker hard gereden. De 42ste plaats is een goede uitslag. Prima.” Vooralsnog rijdt hij een relatief incidentloze Dakar. Maar dat zegt niets, wist Willems uit ervaring. “We hebben er pas een kwart op zitten. Het moeilijkste stuk komt nog, denk ik. Eind deze week. Morgen gaan we weer flink ons best doen en dan zien we overmorgen wel verder. Je kunt in de Dakar niets plannen.”