Dakar Rally

Op de dag na de rustdag krijgen de deelnemers niet veel tijd om er even weer rustig in te komen. De zevende etappe is de langste etappe van de Dakar en ook een van de meest gevarieerde proeven van deze rally. Onderweg krijgen deelnemers verschillende duinengebieden voor de wielen, in totaal moet er 741 kilometer – waarvan 546 kilometer tegen de klok – gereden worden om het bivak in Wadi Al-Dawasir te bereiken. De Rallymaniacs doen zoals u van ons gewend bent weer rechtstreeks vanaf locatie verslag van de etappe. Volg hier het liveblog van de zevende etappe

Petronas Team De Rooy Iveco kende wat tegenslag in de eerste week van de Dakar Rally 2020, maar er zijn nog volop kansen dat Janus van Kasteren voor het podium kan gaan en dus is Gerard de Rooy tevreden. De grootste tegenslagen waren er voor Vick Versteijnen. Het was de bedoeling dat hij samen met Van Kasteren voor een topklassering zou gaan, maar al op de eerste dag van de rally reed Versteijnen met de Iveco Powerstar tegen een groot rotsblok. Ook op de tweede dag ging er van alles mis en op dag 4 haalde hij de door een kapotte naaf de start van de etappe niet. Versteijnen ligt daardoor uit koers, maar mag nog wel van start in de etappes. “Vick heeft echt enorme pech gehad”, zegt De Rooy. “Maar dat is de Dakar: er kan elke dag iets gebeuren en als je pech hebt, kost je dat je rally. Hij heeft ook al laten zien dat hij echt wel voorin meekan. In de Experience-klasse telt het weliswaar niet mee voor het klassement, maar kan hij meer ervaring opdoen en ook nog van grote waarde blijken voor Janus.” Datzelfde geldt voor Michiel Becx en Albert Llovera, die een degelijke rally rijden, vindt De Rooy Ook bij Van Kasteren ging best wel wat mis. Lekke banden kostten hem op de tweede dag 40 minuten, een gebroken schokbreker op de vijfde dag kostte ook tijd. “Janus rijdt sterk”, vindt De Rooy. “Zeker als je bedenkt dat het de eerste Dakar is met de Iveco Powerstar. Daar moet je mee leren rijden. Hij doet het erg goed, maar kan de concurrentie, met name Kamaz, nog net niet bijhouden. Het scheelt steeds een kwartier, twintig minuten, maar hij boekt dagelijks progressie. Het podium is zeker nog niet uit beeld.” De Rooy weet uit ervaring hoe moeilijk het is. Het valt hem niet zwaar om vanaf de zijlijn toe te kijken, maar langs het parcours voelt hij het wel kriebelen. “Saoedi-Arabië valt tot nu alles mee. De wegen zijn goed, internet is goed, de mensen zijn aardig en behulpzaam. Iedereen die ik erover spreek is enthousiast. De rally is tot nu ook uitstekend. De afwisseling is goed. Het is een mooie mix van stenen, WRC-pistes, zand en duinen. Dat vind ik wel belangrijk. Het zand, de duinen: dat blijft trekken. Ik ga ervan uit dat ik er volgend jaar weer bij ben.”

Beide Borgward Rally Team-coureurs hadden een totaal verschillende Dag 6 in de 2020 Dakar. Nani Roma (301) eindigde op een prima 13e plek in de etappe van 477 kilometer die eindigde in Riyadh. Aan de andere kant van de tent werd gisteren juist besloten om Ricardo Porém vandaag niet te laten starten om de auto grondig te kunnen controleren. Hij begint zondag opnieuw aan de 7e etappe van de Dakar-rally. Nani Roma begon de race gisteren heel dicht bij de top 10. Hij liet continu een goed tempo zien en was blij dat hij deze week veel had geleerd over de Borgward BX7 EVO en de wedstrijd op haar nieuwe locatie in Saoedi-Arabië. Hij had geen navigatieproblemen of bandenproblemen zoals in eerdere etappes. Nani Roma na de etappe: “Vandaag was weer een lange etappe. De proef was echt snel en we probeerden ons best te blijven doen. De Borgward BX7 EVO loopt geweldig en we zijn erg blij met de auto. We hadden dan ook geen enkel probleem vandaag en ook geen lekke banden gehad. We lijken een beetje topsnelheid te missen in vergelijking met de anderen, maar de rest van het pakket is echt goed. We hebben deze week veel geleerd.” Roma heeft dit jaar niet veel geluk gehad in Dakar. Lekke banden en navigatieproblemen zijn een belangrijke zorg voor de tweevoudig kampioen. De Spaanse coureur heeft daardoor geen echte kans gehad om de snelheid van de Borgward BX7 EVO te tonen. De kopman van het Borgward Rally Team voegt eraan toe: “Het Borgward Rally Team werkt echter goed en we proberen elke dag te verbeteren. Helaas toont onze algehele positie niet het echte potentieel van de Borgward BX7 EVO. Dat is wat we moeten accepteren, dit is nou eenmaal motorsport.” Ricardo Porém zette gisteren de ‘joker’ in. Deze optie is dit jaar door ASO geïntroduceerd en stelt deelnemers in staat een dag over te slaan en vervolgens door te gaan met racen in de “Dakar Experience” klasse. De rijders die voor deze optie kiezen, worden niet geclassificeerd in het algemeen klassement; ze  komen echter wel in de daguitslag te staan.

Tijdens de eerste week van Dakar 2020 gebeurt er van alles. Van Loon en Sébastien Delaunay kiezen ervoor om de rally op te bouwen, maar de navigatie is erg moeilijk en het terrein zit vol met uitdagingen. Een koprol op de vierde etappe zorgt ervoor dat Van Loon op twee dagen achtereen tijd verliest. Op de zesde etappe gaat het goed en komen Van Loon en Delaunay bij de top tien in de buurt. De tweede week belooft eveneens zwaar te worden, maar Van Loon kan niet wachten tot de start van de zevende etappe. Van Loon en Delaunay staan in het algemeen klassement op de 44e plaats. “Daar wilden wij natuurlijk niet staan en horen we ook niet thuis. Dat hebben we bewezen, op sommige stukken konden wij de top bijhouden. Dat is dus ook het doel in de tweede week: goede tijden neerzetten. Aan de eerste week wil ik verder niet teveel terugdenken, want daar hebben we teveel pech gehad. Maar ik had hier niet gestaan zonder mijn team van monteurs en natuurlijk de sponsoren. Ik wil hen allemaal bedanken, in het bijzonder Heisterkamp, Kroon Oil en Welte Transport. Laten we er een mooie tweede week van maken. Het land is geweldig, de mensen zijn vriendelijk en de landschappen zijn schitterend.” De zevende etappe gaat van Riyad naar Wadi Al-Dawasir, het is de langste stage van Dakar 2020 met 546 kilometer. De proef kent veel variatie met zand, duinen en snelle off-road secties. De eerste auto start om 8:35 (6:35 NL tijd) en wordt rond 14:00 (12:00 NL tijd) aan de finish verwacht.

Martien Jimmink is altijd positief. Misschien soms wel een beetje te positief. In het ziekenhuis in Alkmaar bleek de schade als gevolg van zijn val in de derde etappe van de Dakar Rally toch groter dan gedacht. Dinsdag ondergaat Jimmink een operatie waarin vijf wervels aan elkaar worden gezet. Daarnaast moet hij minimaal een maand een nekbrace om, omdat er ook twee nekwervels blijken te zijn gescheurd. Martien Jimmink blijft er nuchter onder. “Het is geen eenvoudige operatie, maar aan alles is nu eenmaal een risico verbonden. De dokter is er positief over dat ik volledig herstel. Ik heb er veel vertrouwen in nu ik hier in Alkmaar onder behandeling ben. Dat geeft veel rust. Het gaat goed met me. Ik word goed verzorgd, ben in goede handen.” In Saoedi-Arabië vervloekte hij nog de nekbrace die hem bij aankomst in het ziekenhuis in Tabuk werd omgedaan. Waarom was dat nodig, als ze het op de proef, in de ambulance en in de helikopter niet hadden gedaan? “Maar het was toch goed gezien. Alleen werden de scheurtjes pas veel later ontdekt.” In de helikopter die Jimmink uit de proef haalde en naar het ziekenhuis bracht, had hij de tranen in de ogen. Niet van de pijn, maar van de teleurstelling om het uitvallen. “Het was helemaal mijn Dakar”, vertelt Jimmink. “Ik had het zo naar mijn zin. Ik reed als een vent van 40. Misschien was dat juist het probleem: het ging te goed. Iedereen klaagde over de stenen, maar ik vond dat juist heel fijn. Ik was ook zo goed voorbereid. Tegen de rauwe kont had ik dit jaar een kussentje op mijn zadel. Ik was echt heerlijk aan het rijden.” Het was niet op de stenen dat het mis ging, maar in het zand. Jimmink zag een ronde afdaling, een soort kom in het zand, iets te laat en kneep in een reflex in zijn voorrem. “Een cruciale blunder, zeker in het zand”, oordeelt hij. “Het was heel zacht zand, dus mijn voorwiel groef zich in en ik ging er voorover af en kreeg de motor op mijn donder. Het zand zit nog in mijn haar, want douchen kan nog niet. Ik moet plat blijven liggen.” Of Jimmink nog terugkeert in de Dakar is de vraag. Hij wil wel, maar de revalidatie zal maanden in beslag nemen. “Van trainen zal dit jaar dus niet veel komen. En zelfs dan moet ik me afvragen of ik het nog wel moet willen. Ik ben 59, ik heb het al een keer gehaald, dus ik hoef niets meer te bewijzen. Het probleem is alleen dat het zo allemachtig mooi is. Het zou me verdriet doen, maar ik moet ook realistisch zijn.”

Op de derde dag van de Dakar Rally uitgeschakeld worden, was niet wat Olaf Harmsen zich ervan had voorgesteld. Na een paar dagen ziekenhuis in Tabuk en Riyad is Harmsen inmiddels weer thuis in Vinkel. De schade: een lelijke wond in de lies, een gebroken neus, twee gebroken ribben en een fikse hersenschudding. Wat er precies gebeurde waardoor hij ten val kwam in die derde etappe weet Harmsen niet meer. “De eerste twee dagen reed ik met een voorhoofdsholteontsteking en zat ik niet lekker in mijn vel”, vertelt hij thuis op de bank. “Met twee dagen stenen deed ik ook heel voorzichtig. Maar op de derde dag had ik voor het eerst geen last van die voorhoofdsholteontsteking en we kwamen in een stuk met zand. Ik ging hartstikke lekker en durfde het gas open te doen. Ik weet nog dat ik naar een andere rijder toe reed. Daarna ging het licht pas weer aan toen de artsen langs het parcours me wakker maakten. Dat ik niet weet wat er is gebeurd, zit me wel dwars. Ik wil graag leren van de fouten die ik maak, maar ik weet nu niet of ik iets fout heb gedaan en wat. Ik weet alleen dat het een vreselijke crash moet zijn geweest, gezien de verwondingen die ik heb.” De wond in zijn lies is een lelijke. “Het is geen mooie snee, het is echt opengereten. Daarom is er een drain in gegaan om het schoon te houden. Maandag komt de dokter om te kijken of die drain en de hechtingen eruit kunnen. Verder heb ik vooral veel last van de hersenschudding. Ik slaap veel en lig 75 procent van de dag plat met barstende hoofdpijn. Die is zo erg dat ik van mijn neus en ribben eigenlijk nauwelijks last heb.” Toch kijkt Harmsen ook al naar de toekomst. De Dakar uitrijden is nog niet gelukt, dus hij wil zeker een nieuwe kans. “Het is niet af, ik heb iets goed te maken. Liefst in 2021 al. Dat gaat de financiële en sportieve uitdaging worden nadat ik weer gezond ben. Dat kan nog wel even duren, maar ik kijk graag vooruit.”

Het was vroeg vanmorgen en het was koud, heel koud. Zeker voor de motorrijders was het afzien. Mirjam had zich erg goed voorbereid en had zo ongeveer alles aan wat ze maar bij zich had en dat was best wel prettig. “De meeste motorrijders hadden het zo koud vanmorgen bij de start. Sommigen zaten van ellende in auto’s of wat ze maar konden bedenken. Ik ben blij dat ik goed voorbereid ben op de kou, dat is toch het halve werk”, laat Mirjam ons weten. Heerlijke dag Het tempo zat er goed in vandaag. Nadat ze een aantal quadrijders van zich af kon schudden in het begin van de special, kon ze aanpikken bij een groepje motorrijders waar ze prima mee op kon rijden. Mirjam: “Dit is mijn soort etappe, ik heb heerlijk gereden en heb het prima naar m’n zin gehad. Het eerste stuk was snel en daarna volgden de duinen. De duinen zijn prachtig, als je ze begrijpt. De eerste twee duinen reed ik er niet overheen maar ik reed er gewoon ín. Zo bizar, ik reed me gewoon vast ín een duin. Maar je leert ze steeds beter kennen die duinen en ik vind het prachtig. Ik kreeg vandaag nog een compliment van een toprijder die uit deze omgeving komt dat ik mooi soepel door de duinen rij.” Blij met resultaat Als we haar vertellen wat het resultaat van vandaag was; ‘je bent als 46ste gefinisht!’ reageert Mirjam enthousiast: “Oh, mooi zeg! Dat resultaat had ik nog niet verwacht, zeker niet al in de eerste week van de rally. Daar ben ik zeker tevreden mee. En daar ga ik ook lekker de rustdag mee in.” Haar positie in het algemeen klassement is door het prima resultaat van vandaag ook aanzienlijk verbeterd, ze staat nu 54ste. Met een goed gevoel de rustdag ingaan is mentaal ook belangrijk. “Ik ben erg blij met de rustdag want de dagen hiervoor waren wel er lang en zwaar. Als de rustdag er niet was, was het ook wel goed gekomen maar dit vooruitzicht is wel er fijn”, eindigt Mirjam haar betoog.

Teun Stam geeft het lachend toe: de eerste dagen van de Dakar 2020 wilde hij misschien iets te veel. “Meer dan er in het karretje zit.” Maar vandaag, in de zesde etappe, gedroeg hij zich voorbeeldig. Dat resulteerde in een vlekkeloze rit die eindigde op de 54ste plaats. De 477 km van Ha’il naar Riyad waren Teun Stam en René Bargeman uitstekend bevallen. Net bij het invallen van de schemering kwamen ze aan de finish, allebei met een grote grijns op het gezicht. “Het was een gigantisch mooie proef”, vond Stam. “Zand, snelle paden, kleine duintjes, wat hogere en een paar serieuze duinen waar je voor moest knokken. Dat vind ik leuk, duinen waar je voor moet knokken.” De Toyota deed het prima in die duinen. “Maar als je geen gekke dingen doet in de duinen, heb je ook geen problemen”, wist Stam. “En ik heb me keurig gedragen. Onze auto is betrouwbaar – daar hebben we voor gekozen – maar niet heel snel. In de duinen laten we het niet liggen, maar op die snelle paden wel. Het was soms een racebaan. Daar is het karretje niet voor gemaakt en daar moeten we genoegen mee nemen.” Met een schuin oog naar het programma voor de tweede week kijkend, kan Stam zich verheugen. De Dakar-organisatie belooft nog veel meer zand en vooral ook duinen. De auto wordt daarom op de rustdag helemaal nagekeken en geprepareerd voor wat er nog gaat komen. “Het worden lange dagen, flinke afstanden, en veel zand. Lange dagen, dat vind ik niet erg. Je hoeft ook geen geluk te hebben, als je maar geen pech krijgt op het verkeerde moment.” Het Schijf Rally-team blijft lekker op het bivak in Riyad. Een hotel hoeft niet voor Stam. “We hebben alles bij de hand: koffie, een douche met warm water, we kunnen een wasje doen. Dat is wel nodig, want erg prettig ruiken doen we niet meer. Maar zondag staan we er weer, helemaal fris en fruitig.”

“Een supervette special!” Daar waren Jan en Ben van de Laar het roerend over eens. De zesde etappe van de Dakar 2020 bestond voor 100 procent uit zand. Geen steen te bekennen. Voor de équipe van Fried van de Laar Racing betekende dat 477 km lang genieten. De dag werd afgesloten met de 21ste plaats, wat in het klassement de 16de plaats opleverde. Bij het ingaan van de rustdag stemde dat Jan van de Laar tot tevredenheid. “De eerste mijlpaal is bereikt: de rustdag. Gezien de ellende die we hebben gehad met een kapotte versnellingsbak en gebroken bladveren, ben ik met die klassering heel tevreden.” De DAF stond zo ongeveer als laatste truck aan de start voor de etappe van Ha’il naar Riyad en moest dus weer een inhaalslag maken. Een stuk of zes trucks stak Van de Laar voorbij. “We hebben leuke dingen gedaan vandaag”, vond Jan. “Het was een supervette special, een van de mooiste die ik heb gereden. We konden lekker doorrijden bovendien, want we hadden geen problemen.” “Het was een mooie, complete proef”, vond ook Ben van de Laar (foto). “Er zat genoeg uitdaging in. De duinen waren geweldig. Het is top om daar met een truck doorheen te rijden. Zeker als je kunt blijven rollen en niet uit de auto hoeft. Het zand ligt ons ook gewoon goed.” Dat schept perspectieven voor de tweede week, die zondag begint, meenden de broers Van de Laar. De komende etappes beloven namelijk veel zand en duinen. “Het zal afhangen van technische mankementen hoeveel we de komende week kunnen winnen”, keek Ben vooruit. “Als wij daarvan gespaard blijven en anderen lopen er wel tegenaan, en het terrein is ongeveer zoals het vandaag was, kan het alleen maar beter worden.” In de hoop technische malheur te voorkomen wordt de DAF op de rustdag helemaal uit elkaar gehaald. Zo hoopt men ook de oorzaak te achterhalen van de gebroken bladveren. “We hebben er nog een paar bij ons, maar het is zonde van de tijd die je verliest met stilstaan, als je kunt achterhalen waar het vandaan komt”, zei Jan. “Vandaag hebben we er niet aan gedacht. Het was dusdanig genieten en zo vet om te rijden, dat we ons niet hebben beziggehouden met de bladveren.”

Met de vierde plaats in de zesde etappe van de Dakar Rally 2020 was Janus van Kasteren bij aankomst in Riyad ‘keitevreden’. In de laatste rit voor de rustdag liep hij iets in op Ales Loprais en Martin Macik, die de stekken 4 en 5 bezetten in het algemeen klassement. “Voor de zesde plaats op de rustdag had ik vooraf getekend”, bekende Van Kasteren. Aanvankelijk kwam Van Kasteren op de vijfde plaats in de uitslag te staan – daar was hij al heel blij mee. Later bleek echter dat er foutje was gemaakt met de start vanaf de verplichte pauze en die tijd – 2 minuten – kreeg Van Kasteren terug. De tijd werd zodoende gecorrigeerd naar 13.55 en dat leverde de vierde plaats op. In het klassement verandert de zesde plaats niet. In datzelfde klassement staan Petronas Team De Rooy Iveco-rijders Albert Llovera en Michiel Becx respectievelijk veertiende en zeventiende. Vick Versteijnen staat niet meer in het klassement, maar behaalde in de etappe een keurige dertiende tijd. Janus van Kasteren finishte op een klein kwartiertje van Andrey Karginov. Op de Kamaz stond geen maat. “Die zijn niet bij te houden”, merkte Van Kasteren. “Er zaten veel 140-stukken bij, waar we de maximale snelheid van 140 kilometer kunnen rijden. Op de knippenpaden tussen het groen begon de achterkant van de truck wat te stuiteren en moest ik van het gas af. Kamaz rijdt daar plankgas door. In de duinen heb ik niets laten liggen. Ook niet op de hoge klimmen en in het zware zand. Daar doet de Iveco het echt fantastisch.” Het vooruitzicht is dat er in de tweede week van de Dakar nog veel meer zand en duinen komen. Van Kasteren kijkt ernaar uit. “Ik denk dat ik in dat terrein ook nog wel kan inlopen op Loprais en Macik. Vandaag stak ik Macik ook voorbij. Ik heb het voordeel dat ik nog drie Iveco’s achter me heb. Zij hebben niemand en zullen ook zeker elkaar niet gaan helpen.” Vick Versteijnen reed de hele dag rond de elfde plaats, maar kwam uiteindelijk met de dertiende tijd over de finish. Een gebroken stuurstang 5 kilometer voor het einde kostte net even tijd en vanwege de noodreparatie die moest worden uitgevoerd moest Versteijnen de slotkilometers rustig aan uitrijden. Het mocht de pret van de etappe niet drukken. “Het was een schitterende proef. Gisteren was al mooi, maar vandaag was het nog mooier. Snelle stukken werden afgewisseld met duinen. Daarvoor moest je meteen scherp zijn, snel omschakelen: bandenspanning omlaag en klimmen maar. We hebben heerlijk door de duinen gelaveerd.” Ook Michiel Becx had schik in de proef. “Alleen maar zand gezien vandaag, geen enkele steen. En ik heb ze niet gemist ook.” Het was voor het eerst dat hij met de Iveco Trakker tegen serieuze duinen op moest, maar het ging hem goed af. “We moesten er gewoon even aan wennen. Met de truck moet je met andere snelheden en onder een andere hoek naar boven dan met de auto of de buggy. Twee keer hebben we even opnieuw moeten aanzetten, maar overal zijn we goed boven gekomen.” Becx moest één keer in actie komen als snelle assistent. Teamgenoot Albert Llovera stond een paar kilometer voor de finish zonder diesel. “Daar moesten dus even een paar kannen worden bijgevuld. Dat stelde verder niet zoveel voor.” Llovera kwam met de achttiende tijd aan de finish, Becx met de negentiende, beide op exact 1.19.47 van etappewinnaar Karginov.

Vooraan in de Dakar 2020 woedt een episch gevecht tussen drie grootheden: Sainz, Peterhansel en “onze” Nasser Al-Attiyah. Net als gisteren vochten deze legendes ook vandaag keihard voor elke seconde, met weer een ijzersterke podiumplaats voor Nasser als resultaat. Morgen is de rustdag, die kan voor de teams van Gazoo Racing gebruikt worden om een aanvalsplan voor de tweede week te maken. Voor Al Attiyah staan er dan zes minuten verschil tussen zijn tweede plaats en de leiding als doelstelling. Daarachter was nòg een legende erg snel op weg: Fernando Alonso. Met een zesde plaats wist de door Eurol ondersteunde rookie-rallyrijder te imponeren, de overgang van asfalt naar zand begint steeds meer vruchten af te werpen. Maar hèèl kort daarachter zorgde Giniel de Villiers op een achtste plaats weer voor een stabiele topprestatie, de Zuid-Afrikaan zit er steeds dichtbij, maar zorgt dat hij zichzelf niet in de problemen brengt. Voor Bernhard ten Brinke was het gelukkig weer een mooie dag, na twee dagen flink ziek te zijn geweest. Vandaag was hij weer helemaal in orde, maar er was ook hulp uit technische hoek. Ten Brinke: “de monteurs van Toyota Gazoo Racing hebben gisteravond de setting van de Toyota Hilux aangepast. De auto is nu nog stabieler, zodat ik echt kon aanvallen.” Om de kracht van het team maar eens op dominante wijze compleet te maken, finishte Bernhard ten Brinke als vierde Gazoo-team in de Top 10 op een geweldige zevende plaats, precies tussen zijn teamgenoten Alonso en de Villiers in. Peter van Merksteijn gaat ook steeds beter, vandaag was hij 19e in de zanderige etappe naar de hoofdstad van Saoedi Arabië. Keurig, omdat hij vandaag op een gegeven moment midden tussen de trucks van de Kamaz-armada kwam te rijden. Tim & Tom hadden ook weer een dag waarin alles goed verliep, het met daglicht het bivak bereiken bevalt blijkbaar prima. Zo goed zelfs, dat het lastigste punt van de dag lag bij de beslissing wie The Beast morgen op de rustdag moet wassen. En keuze die overigens uitviel in het nadeel van Tim. Kees Koolen had gisteren last van wat te zacht afgestelde achtervering op zijn Can-Am side-by-side. Blijkbaar was dat vandaag opgelost, want met een prima vijftiende plaats zat hij er keurig bij. Bij de trucks ging het gisteren voor Martin Roesink mis toen de Riwald Renault C460 Hybrid Edition in een gat klapte. De monteur van Gert Huzink en navigator Rob Buursen blesseerde door de klap zijn rug en kon vandaag niet meer mee in de vrachtauto. Het inzetten van een andere monteur is niet toegestaan, waardoor het Riwald Dakar Team de moeilijke beslissing moest nemen om dan maar met twee crewleden de Dakar Rally voort te zetten. Ondanks dit was de unieke hybride-truck toch snel vandaag, met een zestiende tijd sloot het duo in de cabine de eerste week van de Dakar 2020 af. Ook bij Martin van den Brink ging het vooral in het eerste deel van de dag erg lekker, in het tweede deel moesten ze wat tijd toegeven. Ondanks dat werden ze alsnog twaalfde, waarmee de Top 10 steeds duidelijker in zicht komt. De Riwald truck van Pascal de Baar moest het vandaag helaas afleggen tegen de loodzware omstandigheden. Navigator Jan van der Vaet liet weten dat het achterdifferentieel niet gerepareerd kon worden, nadat ze voorbij Waypoint 1 stil kwamen te staan. Dit betekent dat de rally als wedstrijd voor de “514”over is, maar dat ze in de nieuwe Dakar Experience misschien nog wel voor dagsucces kunnen gaan. De snelle assistentie van Ed Wigman gaat nog steeds maar door, Wigman blijft de ideale balans tussen snelheid en voorzichtigheid handhaven.

Het was laagvliegen voor Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul tijdens de zesde etappe van Dakar Rally 2020. Op weg naar de rustdag wachtte tussen Ha’il naar Riyadh een special stage over liefst 477 kilometer. “Wat ging het hard vandaag! We hebben eruit gehaald wat erin zat, dus ik ben erg gelukkig met onze 7e plaats”, vertelt de fabriekscoureur van Toyota Gazoo Racing, die 9:37 min toegaf op de dagwinnaar. In het algemeen klassement behouden Bernhard en Tom de achtste positie. “Mijn stem was vanmorgen weer helemaal terug en ik voel dat ik de kracht weer heb.” Dit inspireerde Bernhard tot een indrukwekkend optreden samen met zijn Belgische navigator. Vanaf de 12e startpositie koos de Toyota-equipe heel bewust de aanval. “De monteurs van Toyota Gazoo Racing hebben gisteravond de setting van de Hilux aangepast. De auto is nu nog stabieler, zodat ik echt kon aanvallen.” Zowel op de snelle zandpistes, waarmee de dag begon, als de lastige duinen stoomde de Toyota equipe op naar voren. Al tijdens het eerste deel van de etappe werden vier posities goedgemaakt, ondanks het extra nadeel in de duinen. “Omdat we als 12e startten waren de sporen in de duinen als losgereden door de auto’s voor ons. Dit betekent minder tractie de duinen op en zoeken naar nieuwe lijnen. Dat kost snelheid en dus tijd.” Het tweede deel van de special stage naar rustplaats Riyadh bleek zo mogelijk nog sneller, met nog meer rappe pistes en snel te nemen duinen. Bernhard ten Brinke: “Door de vele op- en afstappen moest je wel je kop er goed bijhouden. En dat gold ook voor Tom, die vandaag foutloos heeft genavigeerd.” De dag in aanvalsmodus bracht de Toyota-equipe na 477 bloedsnelle kilometers een uitstekende zevende positie en daarmee een prachtige uitgangspositie voor het 2e deel van de Dakar Rally 2020. “We hebben vandaag maximaal gereden en dan is deze 7e plaats een mooie afsluiting van de eerste helft”, concludeert Bernhard ten Brinke tevreden. “We gaan de rustdag in als 8e algemeen, daar zijn we echt heel blij mee. Ik ben weer helemaal fit, de auto is perfect, Tom doet het hartstikke goed, dus ik heb er vertrouwen in dat we volgende week een paar topresultaten gaan neerzetten!” De winst in de zesde etappe ging naar Stéphane Peterhansel (Mini). In het algemeen klassement behoudt Carlos Sainz de leiding. Bernhard en Tom volgen in hun Toyota Hilux op 1u12:56. als 8e algemeen.

Het team van Mammoet Rallysport heeft ongeschonden de rustdag gehaald. In de zesde etappe speelden een kleine storing en een aanrijding een hoofdrol. Een twaalfde plaats in de etappe bracht de equipe van Martin van den Brink ook op een twaalfde positie in het algemeen klassement. Morgen kunnen de rijders genieten van een rustdag. De monteurs kunnen dan hun lusten botvieren op de Renault Sherpa. Zondag gaat de Dakar Rally verder. In de etappe van Ha il naar Riyadh kwamen de rally liefhebbers weer volop aan hun trekken. ,,Het was een prachtige special,’’ zo vertelde Martin net na het bereiken van de finish. Op zo’n 150 kilometer voor het bivak in Riyadh likten de mannen van Mammoet hun sportieve wonden van de zesde etappe. De achterstand van 46.49 minuten op dagwinnaar Andrey Karginov is acceptabel te noemen als we de ‘avonturen’ van Mammoet Rallysport in het juiste perspectief zien. Het had namelijk veel meer tijdverlies kunnen opleveren. ,,Het begin van de etappe verliep prima. Net voor de neutralisatie merkten we dat we stroom verloren. In de verplichte pauze van 15 minuten mag je echter niet aan de truck sleutelen. Het bleek dat de multiriem van de dynamo was gebroken. Er wordt dan geen stroom meer opgeladen. We moesten na de onderbreking de proef beginnen en direct de riem vervangen. Dat duurde ongeveer 20 minuten.’’ ‘We konden hem niet meer ontwijken’ Volgens Martin was de equipe desondanks tevreden en leek tevens op weg om wat tijd goed te maken op de directe concurrentie. Maar in de slotfase verloor de Harskamper toch nog wat extra tijd. ,,Dat was helaas het gevolg van een ongelukkig momentje. Een kilometer voor de finish was nog een vrij steile duin. We zagen dat een Jeep de top niet kon halen en achteruit kwam. Wij kozen ervoor om rechts van die auto voorbij te gaan. Net op het moment dat wij hem wilden passeren schoot hij de baan weer op. We konden hem met geen mogelijkheid meer ontwijken. De rijders in die auto bleven gelukkig ongedeerd. De schade was wel groot.’’ Ook de Renault Sherpa liep averij op. ,,We kregen door de aanrijding een lekke band, de zijkant raakte beschadigd en de tank is kapot. Gelukkig konden we de laatste kilometer naar de finish nog halen,’’ aldus Martin. ,,Maar de schade is te overzien en de serviceploeg kan dat morgen allemaal herstellen.’’ Tevreden naar de rustdag Aan de vooravond van de rustdag kunnen de mannen van Mammoet Rallysport tevreden de balans opmaken. ,,We zijn vandaag ondanks de kleine tegenslag toch een plaatsje gestegen door het uitvallen van Pascal de Baar.’’ Daarnaast is het klassement, wat betreft de sub-top, behoorlijk in elkaar geschoven. Martin van den Brink is twaalfde op de ranglijst, maar de achterstand op Maz-rijder Aliaksei Vishneuski (achtste algemeen) is nog geen 40 minuten. ,,Het is mooi dat het dicht bij elkaar staat. We kijken daarom ook uit naar de tweede week. Vandaag hadden we een prachtige proef met veel zand en duinen en dat kunnen we ook de komende etappes nog veel verwachten.’’ ‘Met een frisse truck de tweede week in’ Volgens de 49-jarige Harskamper is er voor de serviceploeg voldoende werk aan de winkel om de rustdag door te komen. ,,Er is genoeg te doen voor de monteurs. Maar gelukkig zijn er geen grote problemen, zover wij weten. We zullen naast het gebruikelijke onderhoud de truck ‘rebuilden’ waar mogelijk en op die manier met een frisse truck aan de slotweek beginnen.’’ Martin van den Brink, Wouter de Graaff en Mitchel van den Brink zijn de tweede Nederlandse equipe in de rangschikking. De formatie van Mammoet Rallysport heeft een achterstand van 4.11.51 op de koploper.De rally in Saoedi-Arabië gaat zondag verder. De zevende etappe brengt het circus van Riyad naar Wadi Al Dawasir. De klassementsproef gaat over 546 kilometer. De langste etappe van deze Dakar Rally heeft veel zand en duinen op het menu staan. Maar ook voor de navigators wacht er een ‘schone taak’ met enkele uitdagende way-points.

In twee nachten tijd hebben de monteurs van Erik van Loon en Sébastien Delaunay nauwelijks hun bed gezien. De Toyota Hilux staat er vanochtend weer top bij en Van Loon weet wat hem te wachten staat: zand, duinen en stof. Van Loon en Delaunay halen twintig deelnemers in en noteren goede tijden. Zij finishen als elfde op slechts 25 minuten van dagwinnaar Peterhansel. “We hadden een goede dag,” vertelt Van Loon. “We gingen prima door het veld en hebben eigenlijk geen gedoe gehad. Aan het eind werden er wat dingen warm, maar we zijn er! De monteurs hebben echt hard gewerkt, dus ik ben blij dat ik op deze manier de waardering kan laten zien. Morgen is de rustdag en daarna willen we voor de dagresultaten gaan in de tweede week.”

Etappe 6 van de Dakar Rally 2020 was een lange – 477 km – maar ook een heel snelle en vooral mooie. “Ik geloof niet dat ik ooit zo’n snelle proef heb gereden”, zei Edwin Straver in het bivak. Daar constateerde hij dat de 37ste tijd in de etappe hem op de rustdag naar de 47ste plaats in de algemene rangschikking en de vijfde plaats in het kistklassement had doen stijgen. Straver genoot met volle teugen van de rit van Ha’il naar Riyad. “Het was ontiegelijk snel”, vond hij. “Ik heb tientallen kilometers vol gas gereden. Maar dat ging wel zó lekker. Ik heb de hele dag samen gereden met nummer 69 (Florent Vayssade, red), ook een jongen uit het kistklassement. Hij voorop, dan ik weer voorop. Als de één een foutje maakte, corrigeerde de ander, en zo wisselden we elkaar perfect af. Echt heel fijn gereden.” De etappe was er ook naar, met lange valleien en snelle paden afgewisseld met duinen. “Je zou denken dat erover nagedacht is”, meende Straver. “Het zat heel goed in elkaar. Het was echt een prachtige dag.” Van de kou vannacht en op de verbindingsroute vanochtend had Straver geen last gehad. “Ik heb vannacht twee slaapzakken over elkaar aangetrokken en op de verbinding een extra trui, een regenpak en thermo-ondergoed. Ik heb geen centje pijn gehad. Het was goed te doen zo.” In het bivak kwam Straver erachter dat hij ergens onderweg de zijstandaard van zijn KTM was verloren. Daar moet dus even een nieuwe voor geregeld worden. Straver hoopt vanavond nog zijn motor weer helemaal klaar te hebben voor etappe 7, zondag. “Poetsen, olie verversen, alles goed nalopen. Het kan maar gedaan zijn, dan heb ik zaterdag de hele dag echt rustdag.”

Borgward Rally Team-coureurs Nani Roma (301) en Ricardo Porém (332) hadden gisteren twee totaal verschillende ervaringen op de etappe van 353 kilometer. Tweevoudig kampioen Roma reed goed, terwijl Porém juist een ​​slechte dag had. Nani Roma had een goede solide dag 5 van de Dakar Rally 2020. Hij eindigde net buiten de Top 10 op een 13e positie. De Spaanse coureur was tevreden met de verbeteringen die in de nacht bij de Borgward BX7 EVO waren doorgevoerd en hij blij met het resultaat aan het einde van de dag. Nani Roma na de etappe: “Vandaag was veel beter dan gisteren. We hadden een goede etappe en lieten een goed tempo zien. Uiteindelijk moesten we het benzineverbruik in de gaten houden, dus ik moest extra voorzichtig te werk gaan. De Borgward BX7 EVO deed het heel goed vandaag. Na een zware dag gisteren hebben we een aantal wijzigingen in de auto’s aangebracht en die werkten echt goed. We maken ons nu klaar voor morgen, weer een lange en zware fase. We blijven proberen onszelf te verbeteren!” Ricardo Porém had niet hetzelfde geluk als Roma; de Portugese bestuurder kreeg een probleem met zijn auto. De snelle assistentie probeerde hem naar het einde van de etappe te slepen. Helaas waren de laatste 100 km van de etappe allemaal duinen en ’s nachts een auto door de duinen slepen is moeilijk. Daarom besloten ze de proef te verlaten. Nadat de auto in het bivak is aangekomen, heeft het team de schade beoordeeld en wordt er bekeken of hij na de rustdag in de Dakar Experience kan herstarten.

Twee dagen werden één dag in de beleving van Teun Stam en René Bargeman. Na een dag klussen in de woestijn en een nachtje overslaan, ging het vandaag in één rechte streep door. Op een achterstand van ‘slechts’ drie uur van etappewinnaar Carlos Sainz bracht Stam de Toyota Landcruiser aan de finish van de vijfde etappe. Helemaal achteraan begonnen de mannen van Schijf Rally aan de proef van 453 km van Al-‘Ula naar Ha’il. Ze waren bij lange na niet de laatsten die aan de finish kwamen. De etappe was gelukkig niet al te moeilijk, vond Stam. “In het begin was het nog een beetje puinzooi, maar de laatste 200 km was zand. Echt schitterend. We hebben weinig problemen gehad; één lekke band. Het was goed te doen en dat kwam na een nacht overslaan goed uit.” In het zand heeft de auto ook minder te lijden dan in de stenen, dus ook dat kwam na de korte onderhoudstijd die er was, niet slecht uit. Ook de etappe van morgen, de laatste rit voor de rustdag, bestaat uit zand. Dat is fijn, vindt Stam. “Dat ligt me wel. Het hangt ervan af wat voor soort etappe het is, maar gezien de afstand van 477 km verwacht ik dat er best wat snelle paden in zullen zitten. De etappe voor de rustdag is traditioneel wel een zware, maar ik ben er niet zo bang voor.”

Twee uur gingen in rook op. Evenals op de tweede dag kon de DAF van Fried van de Laar Racing niet op volle snelheid door de vijfde etappe van de Dakar 2020. Een gebroken bladveer was er de oorzaak van dat Jan van de Laar het gas niet vol in kon trappen. Dat was jammer, om meerdere redenen. Twee dagen waren Jan en Ben van de Laar en Simon Stubbs bezig geweest om een beetje naar voren te komen na het versnellingsbak-verhaal. Dat was aardig gelukt en de heren konden vanaf de zeventiende plaats beginnen aan de vijfde etappe. Dat was er eentje waar ze naar hadden uitgekeken, want hier zou eindelijk meer zand komen. Dat was er ook: 200 van 353 km tussen Al-‘Ula en Ha’il. Maar het team Van de Laar had er minder plezier van dan ze hadden gehoopt. “Al na een kwartier in de proef ging de bladveer linksvoor stuk”, vertelt Jan van de Laar. “Gewoon op een recht stuk, niks bijzonders. Het is een terugkerend probleem en we weten niet waar het aan ligt. We hebben al verschillende soorten en types geprobeerd, het blijft mis gaan.” Na een noodreparatie konden de heren verder maar vanwege de bladveer niet op snelheid. “Zachtjes naar de finish. Helaas, want het was een gave special”, vond Jan. “Mooi, zwaar zand, mooie duinen. Als we die vol hadden kunnen pakken, was het supervet geweest.” De uitdaging van de etappe zat in het parcours, vult navigator Ben van de Laar aan. “Qua navigatie was het niet zo spannend vandaag, maar het parcours was gaaf. Megasteile afdalingen en weer omhoog. Het was echt wel een proef voor ons, maar we konden het niet zoals we hadden gewild.” Het gevolg is dat de équipe met de 25ste tijd over de streep kwam en dus weer iets verder naar achter start voor de zesde etappe. Traditioneel is de etappe voor de rustdag een zware, maar daar hebben de heren Van de Laar niet zo’n moeite mee. “Gaan we doen. En morgenavond zijn we gewoon weer in het bivak.”

“Ik denk dat veel andere mensen gedacht hebben dat ik na één dag al naar huis zou gaan. Spieren afgescheurd van je schouder, een normaal mens gaat dan de Ziektewet in en lekker naar huis. Ik had ook mijn knie kapot, die was flink dik, daar had ik ook goed last van. Een normaal mens doet dan helemaal niks meer, maar ik ga de Dakar rijden, dat is natuurlijk wel een beetje de tegenovergestelde wereld. Aan de andere kant, ik wist waar ik aan begon, dat dit het verhaal zou kunnen worden. Ik kende de risico’s en heb het toch volgehouden tot en met dag vier. Vandaag was het bijltjesdag. Er was een “closed door” op 135 kilometer, waar je uiterlijk om 17:00 uur moest zijn. Ik was daar om 11:00 al dus ik dacht dat het goed kwam, maar daarna gingen we de zachte duinen in. Daar haalden de vrachtwagens ons als heel snel in, het waren best snelle stukken en dan kom je in hun diepe sporen terecht. Ik deed het voorzichtig aan, maar ben toch een paar keer gevallen. Mijn been deed zeer, ik hinkte een beetje, knie deed zeer, mijn schouder deed zeer. Op kilometer 236 moest ik nog zo’n 120 kilometer, toen voelde ik dat het niet meer goed kwam. Dadelijk lig je dan naast de rest van de Nederlanders in het ziekenhuis, dat heb ik er niet voor over. Ik heb eerst een uur op de grond gezeten, een beetje nadenken wat ik moest gaan doen. Hoe dit verder moest, want het voelde gewoon niet goed. En als het niet goed voelt, moet je het gewoon niet doen. Toen heb ik contact opgenomen met de wedstrijdleiding in Parijs. Ondanks dat het een hele zure beslissing is, ik ben hier natuurlijk heel lang mee bezig geweest. Dakar is natuurlijk niet voor niets “Dream, Dare, Live it” en daar ben je dan enorm mee bezig. Het was het makkelijkste geweest om gewoon thuis te blijven, zeggen dat je last van je schouder hebt en dat je niet komt. Het moeilijkste is dan toch om het gewoon te proberen en te kijken hoever je komt. Dat heb ik ook vooraf tegen iedereen gezegd. Ik had gehoopt de rustdag te halen en het ging eigenlijk best goed. Gisteren ben ik wel heel diep gegaan, dat moet ik eerlijk zeggen, dat was een heftige dag. Met name de laatste 60 kilometer, daar heb ik drie uur over gedaan met in het donker navigeren. Dat vond ik wel heel ingewikkeld, maar ik heb het toch gehaald. Het ging vandaag gewoon niet, als ik dan een beetje ga nadenken over ziekenhuizen en dat soort dingen, dan moet ik gewoon gelijk stoppen, dan komt het gewoon niet goed. Er zijn al veel te veel mensen geblesseerd geraakt, met zware blessures op hoge snelheden. Ik ben er zelf vandaag ook een paar keer goed afgegaan. Ik denk, dat gaan we niet doen. Iedereen was me vanuit thuis aan het zoeken, maar ik zat in de woestijn en had geen bereik met mijn telefoon. Ik kon niet bellen, niks, tot de helikopter kwam. Die heeft mij op een plaats afgezet waar ook geen bereik was, bij het Saudische leger. Een generaal kwam kijken wat we aan het doen waren, leuke vent, toen hebben ze mij hier naartoe gebracht. Ik ga vanaf hier nu sowieso mee naar Riyadh, dan eens zien hoe ik naar huis kan komen en dan maandag weer gewoon aan het werk. Ik sta hier, wel met een dubbel gevoel. Ik had natuurlijk de finish wel willen halen, want daar ging ik voor, alleen gezien de voorbereiding na 14 november was het eigenlijk Mission Impossible. Maar, ik heb het geprobeerd, dat vind ik wel knap van mezelf en daar ben ik ook heel blij mee. Ik ben hier geweest, ik heb er zeker geen spijt van dat ik hier ben, ik vond het hartstikke leuk, maar misschien één tandje minder dan vorig jaar in Peru.”

Vooraan in de rally gaat het dit jaar enorm hard. Vandaag ging er nog een schepje bovenop, in een overgang van rotsige ondergrond naar meer zand, met grote rotsen langs de kant. Dit betekent vooral veel minder scherpe stenen op de route zelf, met veel minder lekke banden als gevolg. Voor Nasser Al-Attiyah en Matthieu Baumel was het vandaag zelfs de eerste dag zonder lekke banden, waardoor ze weer naar een ijzersterke tweede plaats konden rijden. Prima prestatie, maar de leider in het klassement won ook de etappe en die pakte zodoende twee minuten terug op het Gazoo-team. Die staan nog steeds tweede in de tussenstand, met zes minuten om in de komende dagen te overbruggen. Voor de nog zieke Bernhard ten Brinke viel het gisteren niet mee om door te gaan, maar ook vandaag zat hij weer naast Tom Colsoul in de Toyota. “Ik heb mijn energie weer bijna terug. Alleen mijn stem laat het nog afweten”, aldus Bernhard. De Nederland-Belgische combinatie verloor wel wat tijd vandaag, waardoor ze net buiten de Top 10 vielen. Bij Giniel de Villiers en Fernando Alonso ging het beter, de door Eurol ondersteunde auto’s kwamen als zesde en zevende binnen.  vooral voor Rookie Alonso weer een schitterend resultaat was. Voor de zeer ruim aanwezig media is de aanwezigheid van de voormalige Formule 1 wereldkampioen en Le Mans winnaar het hoogtepunt van de dagelijkse verslaggeving. Na elke finish is het dan ook dringen geblazen voor de pers, maar Fernando staat met het Eurol-logo op zijn borst iedereen rustig te woord. Kees Koolen en Jurgen van den Goorbergh waren vandaag vlot binnen met een zestiende tijd. Na een zware proef met al die stenen waren ze gisteren pas laat terug in het bivak, maar de SSV’s mogen ook wat later in de ochtend starten. Na de eerste dagen met veel lekke banden, leken ook zij vandaag zonder al te grote problemen binnen te komen. De heren uit Huizen lijken deze Dakar gebroken te hebben met de traditie om meer dan eens in het donker te finishen. Vandaag zagen we opnieuw een nette prestatie van Tim en Tom, zij bereikten de finish op de 31ste plaats. Ook Peter van Merksteijn kwam vandaag netjes aan de finish, op de 22ste plaats had hij een prima dag. Knap, want vanmorgen moesten ze achteraan starten na een matige dag gisteren. Martin van den Brink was vandaag met de machtige Mammoet truck de beste Nederlander op een prima zevende plaats, na een foutloze dag. Van den Brink daarover: “We hebben heerlijk gereden en de zesde plaats geeft dan ook een heerlijk gevoel. We kunnen absoluut nog harder, maar we willen geen risico’s nemen.” Ook Pascal de Baar had een prima dag, hij werd zestiende, net voor zijn teamgenoot Gert Huzink. Die had het lastig gehad met een lekke band, waarna de nieuwe band ook af bleek te lopen, terwijl een flinke duik in een gat een aardige klap had gegeven. Die klap zorgde voor rugklachten bij monteur Martin Roesink, waardoor ze het daarna wat rustiger aan moesten doen. Overigens bleek Huzink vandaag een opvallende verschijning toen zijn helm afging; een verloren weddenschap heeft hem al zijn haar gekost.

De vijfde etappe van de Dakar 2020 was lang geen onaardige dag voor Petronas Team De Rooy Iveco. Vick Versteijnen revancheerde zich uitstekend met een zesde tijd en was daarmee de beste Nederlander. Zijn tijd telt alleen niet mee, omdat hij buiten competitie in het Experience-klassement rijdt. Wat wel meetelt is de tiende plaats voor Janus van Kasteren, die daarmee opklom naar de zesde plaats in de algemene rangschikking. Van Kasteren had geen vlekkeloze dag, maar was toch tevreden. In de 353 km lange wedstrijdproef van Al-‘Ula naar Ha’il moesten hij en zijn bemanning drie keer uit de cabine. Dat kostte tijd, zodat de #505 Iveco op uiteindelijk 45.30 van dagwinnaar Dmitry Sotnikov aan de finish kwamen. Het eerste probleem was een kapotte schokbreker. “Dat moet gewisseld worden, anders maakt ie de rembooster kapot”, legde Van Kasteren uit. “Maar het wisselen van een schokbreker kost zeker evenveel tijd als een band wisselen.” Het volgende probleem was dat de motorkap van de Powerstar los raakte, waardoor die tegen de voorruit sloeg. “Dan zie je niks meer, dus dat hebben we vastgezet met spanbanden. Maar de kap was aan de voorkant afgebroken en bij de cabine zit het vast met elastieken, dus dat kwam weer los. Toen hebben we de kap er maar afgehaald en aan de kant gelegd, goed in het zicht in de hoop dat iemand ‘m meeneemt – Michiel Becx of de bezemwagen.” Met drie keer uit de cabine verloor Van Kasteren dus tijd, maar verder ging het goed. De Veldhovenaar was zeer te spreken over het vermogen en het koppel van de Iveco in het zware zand in het tweede deel van de etappe. “Ze hadden gezegd dat er duinen zouden zijn, maar die heb ik eerlijk gezegd niet gezien. Het was eerder een zware tankbaan, met lange klimmen in zwaar zand. Daar zijn de Kamazzen goed in, maar de Iveco ook. Ik heb Martin van den Brink twee keer ingehaald in dat terrein.” Tegen de drie Kamaz-trucks vooraan was niet op te boksen. Daar heeft Van Kasteren zich bij neergelegd. In het klassement staan er echter nog maar twee vooraan. Sotnikov had in de eerste dagen al problemen, vandaag stond Nikolaev stil op de proef. “Viazovich met de MAZ is ook snel, dus laten we er realistisch gezien vanuit gaan dat het om plaats 4 gaat nu. Dat gaat tussen mij, Loprais en Macik. We zijn nog niet halverwege, er komt nog een boel zand aan. Alles is nog mogelijk.” Van Kasteren kan daarbij rekenen op de ruggensteun van Albert Llovera, Vick Versteijnen en Michiel Becx. Omdat Versteijnen in de Experience-klasse rijdt nu, start hij morgen als zestiende, ondanks zijn zesde plaats van vandaag. Met die tijd was Versteijnen dolblij. “Vanaf 16 starten is toch een stuk beter dan van helemaal achteraan, zoals vandaag”, zei hij. Versteijnen is sowieso blij dat hij nog een kans heeft om er wat van te maken. Helemaal als het een dag is als vandaag. “Een probleemloze dag. In het begin reden we in een gordijn van stof en daarin moesten we rotsblokken ontwijken en auto’s, buggy’s en quads inhalen voordat we bij de trucks kwamen, waar we er ook nog een stuk of acht van hebben ingehaald.” Het tweede deel van de proef – zand – vond Versteijnen prachtig. “De sfeer in de auto is goed, we hebben lekker gereden vandaag en dan is de zesde plaats een enorme opsteker na de ellende van gisteren. Ik hoop dat het morgen weer zo gaat. Het schijnt een pittige etappe te worden. Ik ben benieuwd.” Michiel Becx hoefde niet in actie te komen wat betreft assistentie onderweg en kon dus gewoon zijn eigen wedstrijd rijden. “Het was een buitengewone dag: geen trammelant, gewoon lekker kunnen rijden, dik tevreden met de twintigste tijd.” Becx maakte voor het eerst met de Iveco Trakker kennis met de duinen. “Het was goed materiaal om te wennen. Ik heb goed vertrouwen kunnen opbouwen met de truck. Het is een knoest van een auto. Altijd wakker.”    

Op het terrein waar hij zich het meest in zijn element voelt, haalde Martin van den Brink de sportieve geest uit de fles; de mannen van Mammoet Rallysport reden vandaag een foutloze etappe. Martin stuurde de Renault Sherpa als zesde over de streep. In het klassement maakte het team uit Harskamp opnieuw een sprong voorwaarts. De dertiende plaats en de aansluiting bij de nummer negen maakten het feestje van de vijfde rit in de Dakar Rally compleet. ,,Het was een geweldige etappe. We kregen heel veel zand te zien, maar ook een klein stukje met stenen. In duinen zat een fantastische afdaling. Dat was echt geweldig om te zien en om te rijden,’’ aldus Martin van den Brink net na afloop van de special. ,,We hebben vandaag erg rustig gereden. We wilden de banden sparen en vooral geen gekke dingen doen. Dat is gelukt. We hebben helemaal niets meegemaakt. We hebben heerlijk gereden en de zesde plaats geeft dan ook een heerlijk gevoel. We kunnen absoluut nog harder, maar we willen geen risico’s nemen.’’ De klassementsproef tussen Al-Ula en Ha il telde 353 kilometers. De mannen van Mammoet Rallysport moesten letterlijk en figuurlijk even op temperatuur komen voor het beste resultaat. ,,Vanochtend was het erg koud, zo rond de 0 graden. Als de zon eenmaal opkomt wordt het snel warm. Het is nu zo’n 25 graden. Heerlijke temperatuur om in te rijden,’’ aldus Martin. ‘Het was een prachtige dag’ Wouter de Graaff en Mitchel van den Brink zagen dat de rallyrijder uit Harskamp vandaag feilloos reed en op de streep vele minuten van zijn achterstand op veel concurrenten had goedgemaakt. ,,Op dit terrein voel ik mij echt thuis. Het is mooi dat het in de uitslag is terug te zien. We doen goed mee zonder de limiet te zoeken. We hebben geen moment overwogen om echt te pushen. Ik ben heel tevreden met dit resultaat. Het was een prachtige dag en een Dakar-waardige etappe. Het was gewoon erg zwaar.’’ De equipe van Mammoet Rallysport gaf 34.21 toe op dagwinnaar Dmitry Sotnikov. De Kamaz-rijder bleef zijn teamgenoten Anton Shibalov en Andrey Karginov ruim drie minuten voor. Voor Martin en zijn manschappen is de achterstand op het ongenaakbare trio van Kamaz te accepteren en te verklaren. ,,De Kamazzen zijn op dit terrein niet te kloppen. Het zware zand is op hun lijf geschreven. Dat weten wij en daar hebben wij vrede mee.’’ Martin en zijn co-piloten waren vandaag de beste geklasseerde Nederlandse equipe. Janus van Kasteren werd negende en moest ruim elf minuten op Martin toegeven. Hoewel de Russische fabriekscoureurs niet te stuiten zijn is het niet vanzelfsprekend dat ze ook winnen. De Kamaz kan ook kapot. Dat bleek vandaag. Eduard Nikolaev zag zijn laatste sprankje hoop om zijn titel van 2019 te verdedigen in rook opgaan. De Rus stond lange tijd stil met technische problemen en verloren heel veel tijd. ,,Iedereen kan een probleem krijgen. Dat maakt het onvoorspelbaar en mooi,’’ aldus Martin. ‘Niet bezig met het klassement’ De zesde plaats van vandaag bracht Mammoet Rallysport en passant op de dertiende plaats in het klassement. De achterstand op koploper Karginov is 3 uur 25 minuten. Het verschil met de nummer negen in het klassement bedraagt nog ‘slechts’ een half uurtje. De kans op een verbetering van de huidige positie is zeker niet ondenkbaar. ,,We zijn er nog niet echt mee bezig,’’ aldus een ingetogen Martin van den Brink. ,,We willen vooral zonder problemen onze race rijden en als we geen problemen krijgen komen de resultaten vanzelf. Het is belangrijk om de truck heel te houden en geen fouten te maken.’’ De dag van morgen geeft de brigade uit Harskamp opnieuw een mooi opstapje naar een plaats in de top tien. De etappe van Ha il naar Riyadh heeft een verbindingsroute van 353 kilometer en een special van maar liefst 477 kilometer. In de zesde etappe krijgen de rallyrijders opnieuw heel veel zand en duinen voorgeschoteld. Martin, Wouter en Mitchel tankten vandaag een extra vrachtje zelfvertrouwen. ,,Het gaat lekker zo. We kijken daarom ook al uit naar de etappe van vrijdag. We gaan ons best doen en aan het einde van de dag zien we wel waar we staan,’’ aldus Martin van den Brink. De eerste auto’s en trucks beginnen morgen om 8.55 uur plaatselijke tijd aan de zesde etappe. In Nederland is het dan even voor 7.00 uur. Zaterdag is er een rustdag in Saoedi-Arabië.

Ruige zandpistes vormden het strijdtoneel tijdens de vijfde etappe van de Dakar Rally 2020. De goed herstelde Bernhard ten Brinke wist samen met Tom Colsoul uit de problemen te blijven op deze special stage van 353 km naar finishplaats Ha’Il. De fabrieksequipe van Toyota Gazoo Racing finishte als 12e, waarmee de achtste plaats in het algemeen klassement behouden blijft. “Een zeer zware dag voor de auto. Maar de Hilux geeft geen krimp.” Na medische verzorging door de arts van Toyota Gazoo Racing, gezond voedsel en een goede nachtrust, stond Bernhard ten Brinke vanmorgen veel fitter aan de start in Al Ula. “Ik heb mijn energie weer bijna terug. Alleen mijn stem laat het nog afweten”, aldus de Nederlandse Toyota-coureur. Op het menu van de Dakar-karavaan stond zand, zand en nog eens zand. En dan niet in de vorm van duinen, maar in de vorm van zandpistes. Veelal heel snel, maar soms ook venijnig. “Door de afstappen, waarbij je zomaar diepte in duikt, was het oppassen geblazen. Die hoogteverschillen zijn ook zwaar voor Tom en mij, want je krijgt iedere keer een opdoffer.” De combinatie met de hoge snelheden en de weerstand van het mulle zand, maakte dat de Toyota Hilux tijdens deze special stage flink op de proef werd gesteld. De afstappen vormen een aanslag op de ophanging van de auto, terwijl de motor urenlang hoge toeren moet draaien en er grote krachten op de aandrijflijn staan. “De Toyota heeft vandaag weer kunnen bewijzen hoe sterk hij is.” Bernhard ten Brinke en Tom Colsoul kenden een zo goed als probleemloze Dakardag. Het zoeken naar het vierde waypoint kostte ruim vijf minuten, maar voor het overige reden de Toyota-coureurs soepel naar de finish. “De route was mooi, maar ook wel een beetje eentonig. Een twaalfde plaats is oké. Belangrijker: voor het algemeen klassement zijn we nog steeds goed bezig.” De dagzege ging naar Carlos Sainz (Mini), Bernhard en Tom volgden op 20:14 min. In het algemeen klassement leidt diezelfde Carlos Sainz. De Nederlands/Belgische Toyota-equipe staat 8e op +1u04:54 van de leider.

De vijfde etappe van de Dakar 2020 begon wat stroef voor Edwin Straver. Het eerste deel van de 353 km tussen Al-‘Ula en Ha’il bestond nog uit stenen en stof. Wat Straver betreft begon het feest bij km 155: zand en duinen. Dat feest duurde 200 km en dat beviel Straver uitstekend. “Minder stenen, meer zand: helemaal goed. Door het zand rijden gaat gewoon goed. Het was mooi, lekker dansen door de duinen. Je hoefde niet veel te navigeren, je kon gewoon de sporen volgen. Wat wel opviel was dat het eigenlijk heel weinig omhoog ging, maar wel steil naar beneden.” De 48ste tijd aan de finish had iets beter kunnen zijn, dacht Straver bij aankomst in Ha’il. “Ik begin te langzaam”, analyseerde hij. “Ik rijd de hele dag hetzelfde tempo. Het maakt niet uit of ik 10 minuten rijd of 5 uur: het tempo is constant. Anderen beginnen sneller – die kom ik dan meestal halverwege wel weer tegen – maar als ik iets harder rijd aan het begin, moet ik dat ook wel vol kunnen houden.” Tegen het einde van de etappe nam Straver overigens wel iets gas terug. Niet omdat hij het tempo niet vol kon houden, maar omdat hij bang was zonder benzine te komen. “Ik bedacht me ook wel dat die toprijders nog een stuk harder rijden, dus meer verbruiken en daarmee ook aan de finish komen, maar ik wilde toch het risico niet nemen.” Nu ook de vijfde dag is afgevinkt, begint de rustdag in zicht te komen. Die is overmorgen. Voor Straver had het niet per se gehoeven. “Het is leuk, maar het mag ook doorgaan. Ik zit goed in een ritme.” Ook in het klassement gaat Straver steeds beter. In het kistklassement steeg hij naar de zevende plaats. “Maar daar hou ik me niet mee bezig”, zei hij. “De kans dat ik weer ga winnen is klein. Met top 5 ben ik meer dan tevreden. Finishen is het allerbelangrijkste.”