William de Groot hoopt op herkansing na klap in het zand

Gepubliceerd op: 08-01-2019 04:13

Een onzachte landing in een duinpan heeft onvermoede schade veroorzaakt aan de DAF van William de Groot. Aanvankelijk leek het allemaal mee te vallen, op een gebroken V-snaar en een koelvloeistoflekkage na, maar bij aankomst in het bivak van Pisco bleek de botsing met het zand een boel ellende te hebben veroorzaakt. “Een jaar werk is in een half uurtje weg”, treurde De Groot, die hoopt na de rustdag gebruik te kunnen maken van de herkansing.

De eerste 40 van de 84 km lange openingsrit van de Dakar Rally 2019 verliepen voorspoedig voor De Groot, met naast zich Ben van de Laar als navigator en Bert van Valkenburg als monteur. “Het ging echt superdeluxe”, vertelt hij. “Op een gegeven moment komen we van een duin af en ik zie voor me een heel hoge duin. Om daar boven te komen, heb ik een meter of zes voordat we bij de bodem waren, gas gegeven. Maar het bleek zo’n scherp kommetje dat ik met de neus in het zand tetste. We voelden het wel even, maar het was echt geen heel harde klap. We konden ook gewoon doorrijden.”

Een kilometer of tien verderop moest De Groot toch stoppen, omdat de motor warm liep. De koelvloeistof spoot er langs alle kanten uit en bij nadere inspectie bleek de V-snaar gebroken. “Die hebben we vervangen, waardoor we wel flink wat tijd verloren, maar we toch wel weer lekker door konden rijden. Niks aan de hand, dat ging allemaal best goed.”

De Groot zat niet ontevreden met een biertje en een sigaartje in het bivak in Pisco toen de monteurs de schade gingen opnemen. De optische schade was alleen een verkreukelde bumper, maar toen ze verder gingen kijken, bleek het helemaal niet mee te vallen. “De motorsteunen zijn finaal afgebroken en het koppelingshuis is gescheurd. Om dat te repareren moet de hele motor eruit. Dat onderdeel, zo’n type koppelingshuis, hebben we ook niet bij ons.”

De fruithandelaar uit Hedel heeft – gelukkig – nogal wat zakelijke contacten in Peru, waar het bedrijf onder meer biologische bananen, druiven, mango’s en avocado’s vandaan haalt. De Groot riep de hulp in van die contacten en die helpen het team nu zoeken naar het moeilijk verkrijgbare onderdeel. “We hebben via-via contact met DAF Peru en daar gaan we nu heen, in de hoop dat ze ons daar verder kunnen helpen. Terug naar Lima dus. Het wordt een enorme klus, want de hele motor moet eruit en we weten niet zeker of we het dan kunnen repareren en of het op tijd is, maar we gaan het in elk geval proberen. Als het allemaal lukt, hopen we gebruik te kunnen maken van de mogelijkheid om na de rustdag weer mee te doen, buiten competitie. Ik had het liever anders gezien, want dat is eigenlijk niet de manier waarop je een Dakar wilt rijden, maar liever zo dan een jaar werk in een half uurtje tijd in rook op te zien gaan.”

Vorige bericht

Lieverdink onder de indruk van eerste Dakar-etappe

Wachten is niet de sterkste kant van Gerben Lieverdink. De vier dagen in Lima voorafgaand aan de start van de Dakar Rally 2019 duurden de Achterhoeker veel te lang. “Je bent dan met maar één ding bezig en dat is de start. Toen ik daar eenmaal stond met mijn motor, viel alles van me af.” In zijn ongeduld en nieuwsgierigheid had de Dakar-debutant uit Hengelo aan verschillende mensen gevraagd wat hij moest verwachten. “Die start is een groot vraagteken. Alles is nieuw voor mij, dus ik hoopte meer informatie te krijgen van mensen die al eerder de Dakar hebben gereden. Of dat slim was, weet ik niet, want ik was best gespannen. Bij de start dacht ik ‘laten we maar gaan dan, ik zie het vanzelf wel’ en toen was die spanning meteen helemaal weg.” Lieverdink genoot van elke van de 84 kilometers die de eerste wedstrijdproef in de omgeving van Pisco lang was. “Het was van begin tot eind fantastisch”, vond hij. “Er komen zoveel indrukken op je af en het was overal zo mooi. De duinen van Peru zijn echt super: megagrote afstappen, heel diepe dalen en dan vol gas weer omhoog. Overal stonden mensen. Ik heb het erg naar mijn zin gehad.” Lieverdink nam ook de tijd om alles in zich op te nemen en deed het rustig aan, om elk risico te vermijden. “Je moet er toch niet aan denken dat je in de eerste etappe iets stoms doet en naar huis kunt? Zeker in een rivierbedding met veel stenen heb ik heel voorzichtig gereden. Ik wilde per se niet vallen en brokken maken. Ik heb mijn eigen ding gedaan, maar tot mijn verbazing kwamen er maar weinig andere motorrijders me voorbij.” De eerste etappe leverde Lieverdink geen problemen op. Het rijden ging goed, de navigatie eveneens. “Er stonden een heleboel sporen. Als je een beetje oplette, was het allemaal prima te doen. Dit stelde vast nog niet zoveel voor, maar ik weet nu een beetje beter wat ik kan verwachten. Daar word ik wel blij van, want de duinen zijn hier helemaal fantastisch.” Minder blij is Lieverdink met het feit dat de motoren in de tweede etappe – 342 km richting San Juan de Marcona – bij uitzondering achter de auto’s starten. “Ik ben een beetje bang dat de duinen dan al kapotgereden zijn als wij er aankomen. Dat maakt het rijden een stuk moeilijker en zwaarder.”  
 
Lees verder