Van Genugten: ‘Met twee man aan het stuur sjorrend naar de finish’

Gepubliceerd op: 20-01-2018 07:46

Iets na vier uur ’s nachts lokale tijd arriveerde Ton van Genugten in het bivak in Córdoba. Teleurgesteld, doodmoe, maar ook opgelucht. In de dertiende etappe viel zijn Dakar Rally bijna in duigen. Door een kapotte stuurpomp moest Van Genugten samen met monteur Bernard der Kinderen de Iveco Powerstar letterlijk door de Argentijnse wildernis naar de finish sleuren.

Tot halverwege het tweede deel van de etappe van San Juan naar Córdoba liep het gesmeerd voor Van Genugten. “Het was een mooie proef. Wel zwaar, maar we gingen goed”, vertelt hij. “In de verbinding tussen de twee delen van de proef in, hoorde ik dat teamgenoot Federico Villagra was uitgevallen. Dat is natuurlijk slecht nieuws, maar het betekende wel dat ik ineens zicht had op het podium. We wisten dat we zo rond de tweede, derde plaats reden in de etappe, dus we zijn er eens goed voor gaan zitten.”

Het tweede deel van de proef, een stuk van 244 kilometer over snelle paden met veel bochten door de bergen, was Van Genugten op het lijf geschreven. “Dit was mijn proef. Dit had overwinning nummer 4 moeten worden én minimaal de vierde plaats in het klassement. We liepen in op Mardeev, die op dat moment de snelste tijd had. Het liep fantastisch. Maar in een scherpe bocht naar rechts blokkeerde ineens het stuur.”

Snel was duidelijk dat een boutje van de stuurpomp was afgebroken. Goed repareren was niet mogelijk, omdat ze precies dat onderdeeltje niet bij zich hadden. Telefonisch overleg met Gerard de Rooy in Nederland leverde twee opties op: “Wachten op de snelle assistentie van Boucou zou zeker vier uur duren. Zorgen dat we konden doorrijden maar zonder stuurbekrachtiging: een uur of drie”, vertelt Van Genugten. “We hebben voor de laatste optie gekozen in de wetenschap dat wachten op Boucou altijd nog kon. We hebben de schokdempers eraf gehaald en zijn gaan rijden.”

In de proef met honderden veelal korte bochten, in het donker langs diepe ravijnen, was het nauwelijks te doen. Ondanks het vele sporten kon Van Genugten de truck niet in zijn eentje door de bochten krijgen. “Bernard is op de motortunnel naast mij gaan zitten om mee te kunnen sturen, want het was niet te doen. We hebben echt samen aan dat stuur moeten sleuren om door de proef te komen. Na de finish waren we er nog niet, want de eerste 70 kilometer naar het bivak was ongeveer hetzelfde terrein als in de proef.”

 

Omdat Van Genugten pas zo laat finishte, is niet duidelijk waar hij nu staat in het klassement, maar zeker is dat hij minstens een paar plaatsen is gezakt. “Super jammer, want het ging zo goed. Maar uiteindelijk ben ik al blij dat we het hebben gered. Die laatste proef had ik graag gebruikt om het uit te vechten met Mardeev, maar nu ben ik al blij als ik de finish haal.”

Vorige bericht

Van den Heuvel dankt organisatie: Leuk om in het donker te rijden

Van tijden en uitslagen en klassementen is niets bekend. Zo laat waren de trucks aan de finish van de dertiende etappe. De Scania van Team DakarSpeed meerde na één uur ’s nachts aan in het bivak en was daarmee de eerste (en misschien wel enige) van de Nederlandse trucks. De voorlaatste etappe was nog een heel pittige en Maurik van den Heuvel was blij dat hij in Córdoba was. “We hebben het weer niet cadeau gekregen.” Een koud alcoholvrij biertje – meer kon Van den Heuvel ook niet meer hebben, zo moe was hij na dik 900 kilometer, waarvan 369 kilometer special. Die special was verdeeld in twee proeven, met een lange verbinding er tussen. In het eerste deel (125 kilometer) liep het niet echt lekker. Van den Heuvel kwam op anderhalf uur achterstand aan bij de verbinding. “Na 10 kilometer waren weer de bouten van de spoorstang afgebroken”, vertelt hij. “Gewoonlijk is dat wel anderhalf uur werk, maar we weten inmiddels – helaas – hoe het moet. We kunnen het nu in 25 minuten. Daarna maakten we de fout tijd te willen goedmaken en reden we in de haast een band lek. Weer 10 minuten kwijt.” Die malheur was niet het enige wat tijd kostte. De proef zelf deed dat ook. “120 kilometer stuiteren door duintjes met bomen en takken. Het was echt niet leuk. De laatste 20, 30 kilometer was ik het helemaal beu.” Door de vertraging in het eerste deel, en de 382 kilometer verbinding tussenin, begon Van den Heuvel pas aan deel 2 (244 kilometer) toen het al begon te schemeren. Nog meer vertraging zou je denken, maar dat viel reuze mee. “Ik denk dat we sommige stukken sneller hebben gedaan in het donker dan in het licht. Het waren veel snelle paden, met korte draaien, maar in het donker zag je niet hoe diep de afgronden waren. Complimenten aan de organisatie van de Dakar: ik vond het hartstikke leuk om in het donker te rijden.” In het tweede deel kwam Van den Heuvel de twee andere Nederlandse trucks tegen. Ton van Genugten, die zonder stuurbekrachtiging de bochtige proef moest afleggen, en Gert Huzink, die vermoedelijk de dynamo kapot had. “Ik gun het ze niet, integendeel. Maar voor het klassement komt het ons niet slecht uit. Ik heb geen idee waar we inmiddels staan, maar we zijn zeker twee plaatsen gestegen, minimaal. De laatste 122 kilometer van zaterdag gaan we op eieren naar de finish.”
 
Lees verder