Spanning en euforie voor start Morocco Desert Challenge

Gepubliceerd op: 16-04-2017 18:43

Het was een dramatisch schouwspel deze zondagmiddag op de Place Al Amal, toen de monteurs probeerden de motor van de auto van Peter Erren te starten. Toen die aansloeg, steeg een luid gejuich op. “Dit was de ultieme spanning”, zei Erren met de tranen in zijn ogen. “Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest met het lawaai van een brullende motor.”

De motor die vrijdag onderweg naar Agadir plofte eruit halen was al een hele klus, maar die vervangen door een andere was nog een stap verder, aangezien een motorblok is verbonden met een heleboel andere onderdelen en alles gecontroleerd en aangesloten moest worden.

Toen de motor eindelijk liep, ging het snel. “We moeten nu alles doen wat we eigenlijk op zaterdag hadden moeten doen”, legt Erren uit. “De auto inpakken, zorgen dat we alles bij ons hebben wat we nodig hebben, naar het benzinestation. Dat soort dingen. Maar het maakt niets uit. Het ziet ernaar uit dat we morgenvroeg kunnen starten en daar gaat het om. Gewoonlijk zou de assistentie rechtstreeks naar het bivak in Icht rijden, maar nu blijven ze de eerste 200 kilometer bij ons, voor de zekerheid.”

Ruud Vollebregt: Met een Raptor kan het eigenlijk niet

De auto van Ruud Vollebregt en Jan de Wit zou net zo goed in het vrachtwagenklassement thuis kunnen horen. De Raptor is enorm. “Eigenlijk veel te groot om een rally mee te rijden”, zegt Vollebregt. “Maar daar kwamen we ook pas achter toen het al te laat was. Het is zeker geen ideale auto: met ruim 3000 kilo ijzer door de duinen is best pittig.”

Maar daar draaien de Nederlanders uiteindelijk hun hand niet meer voor om. Ze deden met de Raptor al mee aan de OiLibya Rally en de Libya Rally, dus Marokko is inmiddels bekend terrein. “Wij zijn hier ook niet om te winnen, maar om te leren, ervaring op te doen, de rally uit te rijden en gewoon heel veel plezier te maken.”

Tomas Ourednicek: Deze rally is zoals een rally moet zijn

Het team South Racing is een van de serieuze deelnemers die naam maakten in onder meer de Dakar Rally. De coureur van de Ford is de Tsjech Tomas Ourednicek, die als navigator al een keer zevende werd in de Dakar. Geen wonder dus dat hij tot een van de favorieten wordt gerekend. “Doe dat maar niet te enthousiast”, tempert Ourednicek de verwachtingen. “Zie ons als een verzameling puzzelstukjes: het zijn nog losse stukjes, het is nog geen geheel. Ik heb wel veel ervaring als navigator, maar zelf rijden doe ik nog niet zo lang. Mijn navigator rijdt hier zijn eerste woestijnrally. Die heeft nog geen ervaring met het roadbookrijden en navigeren in de duinen. En de auto is perfect, maar voor mij ook nog nieuw. Ik moet er nog aan wennen.”

Als rijder heeft Ourednicek nochtans al indrukwekkende resultaten behaald. Zo werd hij tweede in het Central Europe-klassement van de FIA. “Maar dat zijn geen rally’s zoals deze”, zegt hij. “We hebben bewust voor de Morocco Desert Challenge gekozen om te leren en ervaring op te doen. Hier kan de puzzel samenvallen. Het is een pittige rally, met een goed roadbook. Daarnaast is het gewoon een heel fijne rally, met de sfeer van de oude Dakar. Dit is een rally zoals een rally moet zijn.”

Jerome Renaud: Winnen? Ik heb vakantie!

Met de winst van vorig jaar op zak, staat Jerome Renaud uitermate relaxed aan de start van de Morocco Desert Challenge. Er is geen sprankje spanning te ontdekken bij de titelverdediger. “Waarom zou ik? Ik hoef niet per se te winnen hoor. Ik heb vakantie!”

 

De competitie is bovendien weer sterker geworden deze rally. Vorig jaar was Renaud een van de weinige Franse deelnemers, dit jaar een van de vele. “Mooie Afrikaanse rally’s trekken altijd wel Fransen en deze rally is momenteel echt de mooiste. Dat er meer Fransen zijn is mooi, maar ik vind het vooral leuk dat het zo internationaal is en dat er zo veel verschillende én goede auto’s aan de start staan. Onze Springbok staat er goed bij, maar winnen is lang niet vanzelfsprekend als ik zo om me heen kijk.”

Vorige bericht

Mark en Rob Smits: Lekker samen rijden

In 2015 reden Mark en Rob Smits voor het laatst samen een rally. Daarna kwam het er niet meer van voor vader en zoon. Alle aandacht ging naar de Dakar van 2016, die Rob uitreed. Sindsdien kwam er ook voor hem een beetje de klad in. “Net voor de Dakar kregen we een dochtertje en nu is er onlangs een zoon bij gekomen”, vertelt Rob. “Dan moet je keuzes maken en prioriteiten stellen.” “En er moet ook nog wel eens gewerkt worden”, vult zijn vader lachend aan. Het plan is om deze Morocco Desert Challenge samen te rijden. “We maken er een soort vader-zoon-uitje van”, zegt Mark. “We beginnen in elk geval samen. Dan moet ieder zijn ritme vinden en zien we wel of we samen kunnen blijven rijden, maar doorgaans hebben we wel redelijk een zelfde ritme.” Rob heeft vooral zin in de duinen. “Dat heb ik al veel te lang niet meer gedaan.” Richard Dors: Veilig aankomen is het geheim Sinds de Libya Rally van vorig jaar reed Richard Dors geen rally meer. De eerste dagen van de Morocco Desert Challenge gebruikt de Brit dan ook om weer een beetje het gevoel met zijn motor te krijgen en zijn navigatievaardigheden bij te spijkeren. “Hierna ga ik de Merzouga rally rijden om me te kwalificeren voor de Dakar Rally”, vertelt hij. “Of ik die ook daadwerkelijk ga rijden, is nog maar de vraag, maar dan heb ik toch vast de mogelijkheid. De Morocco Desert Challenge is dus eigenlijk ook een soort training voor me, al zou het best eens zo kunnen zijn dat dit moeilijker is dan de Merzouga.” Hoewel hij vorig jaar dik in de top 10 eindigde, richt Dors zich nergens speciaal op wat het klassement betreft. “Ik kan nu nog niet goed inschatten hoe sterk het veld is. Met het team Desert Rose zijn we met wat minder dan vorig jaar, maar ik heb de indruk dat er uit andere landen een boel sterke rijders zijn. Ik merk het allemaal wel. Veilig aankomen is het geheim van dit spelletje. Als je dat elke dag doet, sta je er op het eind zeker niet onaardig bij.”  
 
Lees verder