Voor de meeste auto’s was de tweede etappe van de Morocco Desert Challenge geen probleem. De route van Icht naar Foum Zguid ging over snelle paden met niet al te veel navigatie. De etappe werd gewonnen door Erwin Imschoot met een Toyota Hilux.

Nuno Matos (308): Koppositie kwijt, maar we zijn hier om te leren

De winnaar van de eerste dag verloor op de tweede dag veel tijd. De Portugees Nuno Matos ging in de eerste 100 kilometer nog ruim aan kop, maar moest die positie opgeven toen het rechtervoorwiel van de Opel eraf liep. “We hebben een uur op de assistentie gewacht en die hebben vervolgens een uur nodig gehad om het te repareren, maar helemaal goed konden ze het niet krijgen. We zijn op een sukkeldrafje door de rest van de etappe gereden. Die koppositie zijn we dus zeker kwijt, maar dat geeft niet. Wij zijn hier om te leren. Ik was al helemaal verrast dat we gisteren hadden gewonnen. Ik heb veel ervaring met baja’s, maar dit is mijn eerste woestijnrally. Dan reken je er ook niet op dat je meteen de eerste etappe wint, zeker niet nu ik van anderen met veel meer ervaring heb gehoord hoe zwaar het was.”

Tim Coronel (357): Het leek wel een maanlandschap

“Een lekker dagje”, beoordeelde Tim Coronel de tweede etappe van de Morocco Desert Challenge. “De omgeving was heel apart: het leek wel een maanlandschap. Je kon vandaag bijna de hele tijd vol gas, op een klein stukje met veel stenen na. Ik ben één keer even uit de bocht gevlogen – iets te enthousiast – en daar heb ik een lekke band aan overgehouden. Eigen schuld. Net als even 20 kilometer verkeerd rijden.”

Marc Lauwers (409): Met een vliegend tapijt over de bulten

Marc Lauwers is een van de meest ervaren mensen in de Morocco Desert Challenge. De Belg deed al rally’s op de motor, in de auto en de truck. Vorig jaar nog was hij navigator naast Igor Bouwens, die tweede werd bij de trucks. Nu is Lauwers aanwezig met een ssv. “Een nieuw speeltje voor mij. Voor deze rally heb ik er een proefrondje in gereden, dus de eerste etappe was min of meer de eerste keer. Ik weet dus ook nog niet wat de Can-Am allemaal kan, maar ik ben er tot nu toe zeer over te spreken. Over de bumpy piste van vandaag was het gelijk een vliegend tapijtje: je voelt er niks van. Ik wil er heel graag de duinen mee in, dus ik kijk bijzonder uit naar de volgende etappe.”

Op de stenen van zowel de eerste als de tweede etappe deed Lauwers het rustig aan. Toch reed hij een band kapot. “We hebben er maar één bij ons, dus ik ben zeker 10 procent langzamer naar de finish gereden. Ik had hier minstens een half uur eerder kunnen zijn”, zegt de Vlaming, om zich heen kijkend in het bivak op de uitgestrekte woestijnvlakte.

Eelco Bekker (315): Met een Porsche op sleeptouw over de finish

Het was best een koddig gezicht: een Toyota met een Porsche er achter. Agostini Rizzardi – van de Porsche – was er minder blij mee, Eelco Bekker – van de Toyota – zag er de humor wel van in. “Andersom was wellicht nog koddiger geweest.”

Bekker was Rizzardi 6 kilometer voor de finish tegengekomen in een oued. “Hij was bang dat hij alles kapot zou rijden als hij zelf verder ging, dus hebben we hem naar het bivak gesleept met een gangetje van 60.” Bekker was zelf ook niet ongeschonden uit de strijd gekomen. Na de eerste 100 kilometer kreeg de Toyota een lekke band. “Toen we de auto hadden opgekrikt om die te vervangen, vloog hij in brand. Het duurde even voor we het geblust hadden met de brandblusser en zand.” Later viel Bekker nog drie keer stil omdat de massa-schakelaar haperde. “Geen groot probleem, maar het kost je wel steeds je ritme en dat was op deze etappe wel belangrijk.”