Pablo Quintanilla: ” Deze Dakar was een nieuw hoofdstuk voor iedereen”

Gepubliceerd op: 27-01-2020 13:12

De Chileense motorrijder, Pablo Quintanilla, van het Rockstar Energy Husqvarna Factory Racing-team blikt terug op zijn recente avontuur in Saoedi-Arabië waar hij het beste resultaat ooit voor zichzelf en Husqvarna in Dakar heeft neergezet. Bestaande uit een mengeling van landschappen en terreinen en met een oppervlakte van bijna 8000 km tijdens 12 zware dagen in Saoedi-Arabië, heeft de ‘zwaarste rally ter wereld’ zijn reputatie waargemaakt.

Het was een nieuwe locatie voor de Dakar Rally 2020. Hoe verhoudt het zich tot voorgaande edities op het gebied van terrein en omstandigheden? En maakte dat het moeilijker of gemakkelijker dan Dakar in Zuid-Amerika?
Pablo Quintanilla: “Deze Dakar was een nieuw hoofdstuk voor iedereen. Het is moeilijk om het te vergelijken met andere edities, hoewel ze geografisch overeenkomsten hebben, maken de details het verschil. Ik was onder de indruk van de grootsheid van de woestijn in Saoedi, er waren bergen, valleien en stukken met stenen waar het soms leek of je op een andere planeet reed. It was erg koud bij zonsopkomst en in de avond – dat was totaal anders dan in Zuid-Amerika en maakte de verbindingsetappes zwaarder voordat de proef begon. Terwijl het rijden van de proeven zonder de extreme hitte fijner was en ik kon energie sparen voor tot einde.”

Dit was je achtste Dakar Rally en tevens je beste overall resultaat. Dat moet goed voelen?
“Ik heb verschillende Dakars gedaan – waarbij ik een paar keer de finish niet heb gehaald, twee keer vierde ben geworden, een keer derde en nu tweede. Een resultaat dat andere rijders uit Chili of Zuid-Amerika nog niet hebben behaald. Het voelt goed en maakt mij trots, maar het belangrijkste is dat het me veel motivatie geeft om uit te blijven kijken naar de winst.”

De afgelopen 12 maanden waren een lange en soms moeilijke reis na de blessure tijdens Dakar in 2019. Kun je enig inzicht geven in je Dakar-naar-Dakar-situatie?
“Ik kijk nu terug en dan zie ik alle uitdagingen die ik onderweg ben tegengekomen. Vorig jaar was ik dicht bij de finish voordat ik mijn blessure kreeg. Ik heb geleerd dat je pad van je reis het belangrijkste is en niet het doel zelf. Ik heb daar in de afgelopen 12 maanden veel over geleerd en ik kijk ook anders tegen het leven aan nu.”

Kun je ons meenemen naar de vierde etappe? Je finishte in de top 10 iedere dag, maar die dag werd je 14e. Je zei: “Soms worstel je gewoon een beetje…”
“Het was de moeilijkste dag die we zijn tegengekomen – moeilijke navigatie en een mix van stenen, rivierbeddingen en bergwegen. De waarheid is dat ik me daar niet comfortabel voelde. Ik had een probleem met mijn voorrem, dus het was moeilijk om geconcentreerd te blijven. Daarna maakte ik wat foutjes met het roadbook waardoor ik nog meer tijd verloor. Toen besloot ik om hem veilig thuis te brengen en me te richten op de volgende dag.”

Heb je iets geleerd tijdens Dakar dit jaar dat je mee kunt nemen naar volgend jaar om te verbeteren?
“Ik had een Dakar met ups en downs, op ieder vlak, maar ik heb ervan genoten en ben er volledig voor gegaan omdat ik veel respect en liefde heb voor de sport. Ik heb mijn best gedaan, zoals altijd, en won twee proeven. Je moet zoeken naar een manier om van iedere dag te genieten, anders wordt de Dakar te vermoeiend.”

Was er een etappe waar je van genoten hebt tijdens deze Dakar?
“De negende etappe zal ik altijd blijven herinneren en heeft voor altijd een plaatsje in mijn hart. We begonnen met een verbinding van 370 kilometer vroeg in de ochtend – het was erg koud, een beetje donker en het was moeilijk om te pushen na de dood van Paolo. Er waren veel gevoelens die dag, maar ik ben een professional en ik wist hoe ik mijn emoties moest beheersen om mijn werk te kunnen doen. Toen ik me goed begon te voelen, was ik op zoek naar een agressief ritme en toen ik die had, heb ik zo hard gepusht om te kunnen winnen om Paolo en zijn hele familie te eren.”

Dakar is een echte teamprestatie – de ondersteuning van het team is essentieel, maar wat is het geheim om niet gek te worden als je in twee weken zoveel tijd samen doorbrengt?
“De Dakar is zo’n zware en lange test die de maximale inspanning en passie vereist van iedereen die deel uitmaakt van het Rockstar Energy Husqvarna-team. De meerderheid van het team werkt al jaren samen tijdens het wereldkampioenschap en de Dakar, dus we kennen elkaar goed en leren ieders ruimte te respecteren. Het belangrijkste is dat we professionals zijn en onze plicht boven persoonlijke emoties stellen.”

Dus wat zijn je plannen voor 2020, fit en snel blijven en op zoek naar overwinningen?
“Mijn eerstvolgende plan voor 2020 is om een paar weken vakantie te nemen. Ik heb rust nodig en moet de rally even vergeten net als het vroege opstaan en het ontbijt om 3 uur ’s ochtends! Op 17 februari begin ik weer met trainen en kijk ik uit om weer gezellig over racen te praten.”

2020 Dakar Rally – Eindstand (na etappe 12)
1. Ricky Brabec (Honda) 40:02:36
2. Pablo Quintanilla (Husqvarna) 40:19:02 +16:26
3. Toby Price (KTM) 40:26:42 +24:06
4. Jose Ignacio Cornejo (Honda) 40:34:19 +31:43
5. Matthias Walkner (KTM) 40:37:36 +35:00
6. Luciano Benavides (KTM) 40:40:10 +37:34

10. Andrew Short (Husqvarna) 42:13:16 +2:10:40

Vorige bericht

Dakar-rijder Edwin Straver overleden

Motorrijder Edwin Straver is vannacht in het bijzijn van zijn geliefden overleden aan de gevolgen van de verwondingen die hij opliep in de voorlaatste etappe van de Dakar Rally. Edwin Straver is 48 jaar geworden. De motorrijder uit het Brabantse Rijswijk kwam vorige week donderdag tijdens de elfde etappe van de Dakar Rally ongelukkig ten val. Daarbij brak hij de bovenste nekwervels en had hij ongeveer tien minuten geen hartslag. Na te zijn gereanimeerd werd Straver per helikopter overgebracht naar het ziekenhuis in Riyad. Daar werd duidelijk dat hij niet meer bij kennis zou komen. Straver werd afgelopen woensdag naar Nederland overgebracht, waar opnieuw werd bevestigd dat de schade aan de hersenen te groot was. Vannacht bezweek hij alsnog aan zijn verwondingen. Edwin Straver werd op 12 april 1971 geboren in Almkerk. Hij komt uit een wegracefamilie – zijn vader Anton is voormalig wegracecoureur – maar zijn hart lag bij het zand. Motorcross en enduro vond hij veel leuker dan wegrace. Zijn eerste rally-raid was de Erzberg Rodeo in 2012. In 2016 kwam de Dakar Rally in beeld. Straver moest zijn debuut echter een jaar uitstellen, omdat hij in de Merzouga Rally ten val kwam en zich zodoende niet kon kwalificeren voor de Dakar. In 2018 was het wel zover. Straver was bezig aan zijn derde Dakar, de derde keer ook als kistrijder. Mede door de manier waarop hij Dakar reed – volledig op eigen kracht, zonder enige assistentie van monteurs of een serviceteam – maar zeker ook door zijn persoonlijkheid genoot Straver aanzien in de Dakar-familie en in het bijzonder bij de motorrijders. Vorig jaar won hij – ook tot zijn eigen verrassing – het kistklassement. Straver ging er niet vanuit dat hij zijn titel zou kunnen verdedigen, maar met de vierde plaats zat een topklassering in het vat. Straver was erop gebrand ook in zijn derde Dakar de finish te halen, de klassering deed niet ter zake. In zijn laatste Dakar-etappe, woensdag, reed Straver een 27ste plaats. Juist tijdens deze Dakar benadrukte Straver een paar keer dat veiligheid voorop stond. “Ik rem voor alles en ga niet over een duin heen als ik niet kan zien wat er achter zit”, zei hij daags voor het ongeval nog. Straver was zich goed bewust van de gevaren van zijn sport. “We weten allemaal dat dit een risicovolle sport is, maar proberen zo min mogelijk na te denken over het feit dat het kan gebeuren. Ik probeer wel zo voorzichtig te rijden dat ik veiligheidsmarges inbouw, maar ook dan kan er iets misgaan. Die risico’s accepteren we allemaal. Als je dat niet kunt, kun je beter thuisblijven”, zei hij na het overlijden van collega-motorrijder Paolo Gonçalves. In het dagelijks leven was Straver als onderhoudsmonteur werkzaam. Hij had zijn eigen bedrijf in zijn woonplaats Rijswijk. Rallymaniacs wenst de nabestaanden van Edwin alle kracht en liefde bij het verwerken van dit onvoorstelbare verlies. Het was voor ons een eer en een genoegen om met en voor Edwin te mogen werken. 
 
Lees verder