Natuurlijk was Marc Coma, sportief directeur van de Dakar Rally, er ook niet blij mee dat er afgelopen jaar zo veel wedstrijdkilometers moesten worden geschrapt. “Er zit heel veel werk in een etappe. Over elke kilometer wordt nagedacht. Een route inkorten of schrappen is wel het laatste wat we willen. Maar soms kan het, vanwege onverwachtse omstandigheden waar we geen invloed op hebben, niet anders.”

Voorafgaand aan de presentatie van de Dakar 2018 in Loon op Zand belooft Coma al dat volgend jaar een bijzondere editie wordt. “De veertigste Dakar, de tiende in Zuid-Amerika: dan willen we iets bijzonders te bieden hebben. Wat het hoogtepunt wordt, kan ik eerlijk gezegd niet zeggen. Ik denk dat er wel vier of vijf hoogtepunten in zitten. Het begint al met vijf etappes in Peru, met duinen vanaf dag 1, in Bolivia hebben we mooie etappes met veel zand waar je de Dakar kunt winnen of verliezen, en in Argentinië komen eveneens nog een paar interessante dagen. Op sportief vlak wordt het hopelijk één groot hoogtepunt.”

Toch naar Bolivia

Veel te veel afgelastingen, veel te veel kilometers over de weg, veel te veel regen in Bolivia terwijl bekend is dat januari daar het regenseizoen is. De Dakarorganisatie werd afgelopen januari overstelpt met kritiek. Coma trok zich dat persoonlijk aan. “Het is niet leuk als deelnemers ontevreden zijn. Ik neem de kritiek zeker serieus, maar het moet wel gegronde kritiek zijn. Ja, het is regenseizoen in Bolivia in die periode, maar in een normaal regenseizoen met normale hoeveelheden neerslag is er prima te rijden en dat wil ik ook graag want Bolivia heeft ontzettend veel te bieden. Afgelopen januari was extreem. Nooit eerder is er zó veel regen gevallen in zo korte tijd: precies die paar dagen dat wij er waren. Maar kijk eens naar de MotoGP in Qatar een paar weken geleden, waar de complete kwalificatie moest worden afgelast, of naar de Formule 1 in China afgelopen week. Rekening houden met regen doen we altijd, maar met zulke omstandigheden kún je geen rekening houden.”

Zand vanaf dag 1

Coma deed in zoverre iets met de kritiek dat er nog maar drie dagen op de hoogvlakte van Bolivia zijn, dat Peru weer in de route is opgenomen met heel veel zand al meteen in het begin en dat er door de start in Lima en finish in Cordoba, met daar tussenin veertien in plaats van twaalf wedstrijddagen, aanzienlijk minder lange verbindingen zijn. “In Peru beginnen we al met twee lussen en dus weinig verbinding en geen kilometers voor de assistentie. En de finish is niet voor niets in Cordoba en niet in Buenos Aires of Asuncion. Cordoba is het hart van de autosport in Argentinië en het scheelt aanzienlijk in kilometers. We streven altijd naar zo min mogelijk verbinding, maar vaak kan het ook gewoon niet anders. Er zijn gebieden waar we gewoon niet kunnen of mogen rijden. Daar is voortdurend overleg over met de lokale overheden. Ik weet dat het in Morocco Desert Challenge wel kan, geen liaison, maar – met alle respect – dat is een andere wedstrijd, een ander niveau, een ander gebied.”

Navigatie moet uitdaging blijven

Een ander punt van kritiek was dat de nieuwe navigatie – puur terug naar het roadbook, met heel precies navigeren en verborgen waypoints – een stap te ver ging, waardoor het onnodig gevaarlijk werd omdat deelnemers op zoek naar een waypoint door elkaar heen reden. “In één geval, in etappe 10, was dat inderdaad zo”, geeft Coma toe. “Dat was een inschattingsfout. We hadden gedacht dat iedereen in die fase van de wedstrijd wel goed genoeg gewend zou zijn aan de navigatiemethode om niet in de val te trappen, maar dat gebeurde wel. Wie heel precies het roadbook volgde, had het pad 100 meter verderop genomen. Maar doordat er een paar de fout in gingen, lieten veel anderen zich ook verleiden. Dan gaan er sporen door elkaar lopen en wordt het een bende. Daar moeten we meer rekening mee houden. Maar we willen het ook gewoon moeilijk houden. De Dakar moet een uitdaging zijn en blijven: voor de rijders, voor het materiaal en voor de navigators.”

Het ideale compromis

Was er in de tweede week niet zo veel afgelast vanwege de onvoorziene omstandigheden, dan was het een heel andere Dakar geweest, met aanzienlijk meer uitvallers. “Waarschijnlijk had ik dan de kritiek gekregen dat het te zwaar was geweest”, grinnikt Coma. “Ik praat veel met deelnemers en probeer naar iedereen te luisteren. Mijn taak als sportief directeur is vooral proberen het beste compromis te vinden wat betreft zwaarte, afstanden, moeilijkheidsgraad en veiligheid. Ik moet rekening houden met motoren en trucks en alles daar tussenin, met zowel de fabrieksrijders als de amateurs. Als ik nu kijk naar de route die we voor de komende editie in gedachten hebben, is dat volgens mij een nagenoeg perfect compromis.”