Igor Bouwens, Syndiely Wade en Ulrich Boerboom hebben dinsdag een heroïsch avontuur beleefd dat ze later aan hun kleinkinderen kunnen navertellen. Helaas was het naakte resultaat minder goed. Ze zaten ruim twee uur vast in het slijk en vielen uit de top-tien.

De tiende rit van de Dakar 2023 zullen alle truckers zich nog lang heugen. Ook toppers als Martin van den Brink en Martin Macik reden zich hopeloos vast toen ze een weg moesten vinden door een rivier, die door het vele water van de laatste dagen ver buiten haar oevers was getreden. De auto’s en lichte buggy’s ketsten nog over de plassen, maar de zware vrachtwagens zakten in het slijk en werden daar vastgezogen. Menigeen zag het water en de modder stijgen tot de deurklink. Er kwamen rijplaten en schoppen aan te pas, maar de enige manier om weer los te geraken, was met de hulp van andere vrachtwagens. De onderlinge collegialiteit was groot en Igor Bouwens kreeg opnieuw een helpende hand van het Nederlandse DDW. Maar helaas tikte de klok onverbiddelijk verder. De Belgen zaten meer dan twee uur vast, hun rechtstreeks concurrenten in het klassement kwamen goedkoper weg. Het resultaat: een 25ste chrono op 3u18’ van ritwinnaar Janus van Kasteren (Iveco) en een tuimeling van tien naar dertien in het klassement. Daarin staat de Tsjech Ales Loprais (Praga) op kop.

Igor en Ulrich stapten met natte schoenen, slijkerige broek en ijskoude benen uit hun de Iveco T-Way. Syndiely had haar schoenen onderweg zelfs al uit gedaan en repte zich naar de douche.

Igor Bouwens: “We zijn heel nat geworden en hebben veel kou geleden. We hebben twee of misschien wel drie uur vastgezeten in de modder. Op een plaats waar er een stuk of tien vast staken. Het was een heel mooie proef vandaag, maar een stuk van goed honderd meter was heel slecht. Dat stuk heeft onze dag verpest. We zaten echt diep in het slijk, ik hoefde niet uit de vrachtwagen te springen, ik kon eruit stappen. De banden zaten helemaal onder het water. Op de duur zijn we los geraakt, maar dertig meter verder zaten we weer vast. Weer uit de cabine, weer rijplaten eruit, weer loswerken. Op de koop toe ging er nog een band stuk. Zo’n modder had ik nog nooit meegemaakt. Dan zit ik liever vast in de duinen, want modder schept zich niet weg. Uiteindelijk moet je blijven proberen en zijn we er ook uit geraakt.”

Vanaf dan ging het vlotjes naar de finish, maar de schade was aangericht: Bouwens tuimelde uit de fel begeerde top tien en staat nu dertiende. “Er gaat iets moeten gebeuren, en er kan ook nog van alles gebeuren. Ik blijf hopen in de top tien te eindigen.”

Woensdag trekt de karavaan naar het Empty Quarter, de gevreesde zandwoestijn in het zuiden van Saoedi-Arabië. Het wordt een rit van 623 kilometer naar Shaybah, maar slechts 114 van die kilometers zijn tegen de chrono.