Ronald van Loon baalt dat hij dinsdag een half uur verloren heeft toen hij in een modderbad vast kwam te staan. De kopman van Oase Motorsport was een van de vele deelnemers die tot de enkels in het water stond. De 359 kilometer lange etappe van Riyadh naar Haradh werd gekenmerkt door één stuk waar het water behoorlijk hoog stond. Deelnemers moesten er dwars doorheen, maar dat viel nog niet mee. Verschillende auto’s en trucks stonden vast in de blubber. “Waaronder ik”, zegt Van Loon. “Het ging tot dat moment heel lekker. We hadden de banden best hard staan zodat we de hele dag niet hoefden af te laten. We hoopten de hele dag op 1.8 bar door te rijden, het ging in de duinen heel goed. We hebben nog een stukje achter Tim en Tom [Coronel] gezeten, maar die hebben een hele goede auto voor de duinen. We hebben wel serieus tempo gemaakt.” Op goed geluk wilde Van Loon door het water op kilometer 136. “Ik zag de helikopter staan en die stond niet in het water, dus daar vlamde ik vol naartoe”, legt hij uit. “Twee meter voor de helikopter reed ik vast, toen keek ik goed en stond er een cameraman met een statief. Die staat daar natuurlijk niet voor niks. We stonden tot de enkels in het water, de zandplaten eronder en toen konden we wegkomen. We wilden nog een Can-Am helpen, maar het sleeptouw was net te kort en ik wilde echt niet dichter bij hem gaan omdat ik dan weer vast zou staan. Ik had de banden afgelaten en toen moesten we nog een keer stoppen om de banden weer op te pompen. Al met al verloren we daar een half uur.” Dat scheelde enorm in de klassering. Van Loon eindigde op de 43ste plek op anderhalf uur van WRC-legende Sébastien Loeb, die de etappe op zijn naam schreef. “Anders waren we 32ste geworden, dat is zuur.” Ondanks dat Van Loon niet voor de prijzen meedoet in de Dakar Rally, baalt hij toch een klein beetje van het tijdverlies. “Ik heb vandaag echt m’n best gedaan om een mooi tempo te rijden en dan word je afgestraft omdat je meer dan een half uur staat te worstelen in de modder.” De etappe van woensdag belooft nu al een bijltjesdag te worden. Er staat 114 kilometer op het programma, 90 procent daarvan is duinen. “Het zijn de minste kilometers, maar het zal gruwelijk worden. We gaan ervan uit dat we misschien wel moeten overnachten in de auto. Daar zijn we op voorbereid, we hebben een slaapzak, eten en drinken mee”, zinspeelt Van Loon op een overnachting in de duinen. “We beginnen met beleid, lage bandenspanning en tokkelen mooi rustig door.”