Hoondert geconcentreerd door marathonetappe

Gepubliceerd op: 12-01-2023 17:12

De elfde etappe stond vooraf al te boek als een van de zwaarste van de Dakar Rally 2023. Dat klopte. Behalve zwaar was dit eerste deel van de marathonetappe toch vooral ook heel erg mooi, vonden Adwin Hoondert, Jasper Riezebos en Erwin de Vos. Met de elfde tijd kwamen ze aan de finish, foutloos en net voor het donker werd.

De etappe was “een mooie, zware Dakardag die 100 punten krijgt” volgens Jasper Riezebos. De navigator aan boord van de Renault moest zeker in het begin van de 275 kilometer lange wedstrijdproef een weg zoeken tussen de talloze sporen die er al stonden. “Het waren er zoveel. Maar we hebben de juiste koers gevonden en we zaten al best snel bij Gerrit Zuurmond, Egbert Wingens en Mathias Behringer, die een half uur vóór ons waren gestart.”

Het overgrote deel van de etappe bestond uit duinen, die af en toe werden afgewisseld met een chott, een opgedroogde zoutvlakte. “Het waren mooie duinen, maar met enorme afdalingen aan de achterkant”, vertelt Riezebos. “Zo steil dat we in de gordels hingen, met de neus omlaag en alleen het chott in beeld. Dan moet je zorgen dat je goed neerkomt en dan kun je ‘poink’, weer verder.” De chotts waren welkome afwisselingen tussen de duinen. Op deze vlakke stukken konden de mannen even een paar minuten op adem komen, een slokje water drinken en elkaar even bemoedigend toespreken. “En dan hup, weer steil omhoog, tegen een duin op. In de duinen zijn we alle drie supergeconcentreerd. Je wilt geen foutje maken en weer met de wielen omhoog liggen of vast staan in een duinpan. Adwin doet dat heel erg goed. De auto is ook magnifiek. Het scheelt zoveel of je een krachtige motor hebt en een automatische versnellingsbak. Met een handgeschakelde ben je altijd net te laat. Met deze kunnen we gewoon doortrekken.”

Met het eerste deel achter zich, brengt de équipe de nacht door in het afgelegen marathonbivak vlakbij de grens met Oman. Het onderhoud aan de truck moeten ze zelf doen. “Maar veel is er niet te doen”, verwachtte Riezebos. Het tweede deel is een rit van 374 kilometer terug naar Shaybah. 185 kilometer hiervan is wedstrijdproef, met opnieuw veel duinen en grote stukken chott.

 

Vorige bericht

Willems rolt van een duin, maar kan wel door in Dakar

Een aantal keren rolde de Toyota Hilux over het dak in de afdeling van een duin. Maik Willems telde de koprollen niet, maar zette de knop vrij snel om en bereikte de finish van de elfde etappe in de Dakar Rally. De equipe kan en mag vrijdag gewoon weer starten in het tweede deel van de marathonetappe. In een flits was het gebeurd, legt Willems uit. “Er stond iemand vast boven op een duin. Dan kom je ernaast en dan mis je toch concentratie. Het was volgens mij helemaal niet zo steil, maar als je eenmaal begint te rollen… Vier, vijf of zes keer. Ik heb niet geteld.” Nippend van een blikje cola in het marathonbivak kan Willems het al vrij snel omzetten in iets positiefs. “We zijn in 2018 ook al eens gerold in Peru en dat was onze beste Dakar ooit. Daarom lach ik nu ook.” Willems kan het alleen zichzelf verwijten. “Het is mijn eigen stomme schuld. Het is dom, dom, dom, maar niet killing. De FIA is al geweest om de kooi na te kijken en ze hebben een duimpje opgestoken, dat is het belangrijkste.” Willems en Van Pelt kunnen beginnen aan het tweede deel van de marathon en dan mag het team vrijdagavond aan de bak. Er ligt een deur uit, de voorruit is weg, er zijn een paar banden stuk en aan de voorkant is nog meer blikschade. “Morgenavond kunnen de jongens het weer fixen, nu moeten we het provisorisch met tie-wraps en tape doen.” Vrijdagavond voegt de crew zich weer bij het team in het bivak van Shaybah, de etappe daarvoor is met 185 kilometer niet heel lang. “Het zal niet heel hard gaan”, stelt Willems. “We zitten weer met de neus boven op het zand, dus wat dat betreft heb ik er vertrouwen in dat we door kunnen.”
 
Lees verder