Willems rolt van een duin, maar kan wel door in Dakar

Gepubliceerd op: 12-01-2023 16:09

Een aantal keren rolde de Toyota Hilux over het dak in de afdeling van een duin. Maik Willems telde de koprollen niet, maar zette de knop vrij snel om en bereikte de finish van de elfde etappe in de Dakar Rally. De equipe kan en mag vrijdag gewoon weer starten in het tweede deel van de marathonetappe.

In een flits was het gebeurd, legt Willems uit. “Er stond iemand vast boven op een duin. Dan kom je ernaast en dan mis je toch concentratie. Het was volgens mij helemaal niet zo steil, maar als je eenmaal begint te rollen… Vier, vijf of zes keer. Ik heb niet geteld.” Nippend van een blikje cola in het marathonbivak kan Willems het al vrij snel omzetten in iets positiefs. “We zijn in 2018 ook al eens gerold in Peru en dat was onze beste Dakar ooit. Daarom lach ik nu ook.”

Willems kan het alleen zichzelf verwijten. “Het is mijn eigen stomme schuld. Het is dom, dom, dom, maar niet killing. De FIA is al geweest om de kooi na te kijken en ze hebben een duimpje opgestoken, dat is het belangrijkste.” Willems en Van Pelt kunnen beginnen aan het tweede deel van de marathon en dan mag het team vrijdagavond aan de bak. Er ligt een deur uit, de voorruit is weg, er zijn een paar banden stuk en aan de voorkant is nog meer blikschade. “Morgenavond kunnen de jongens het weer fixen, nu moeten we het provisorisch met tie-wraps en tape doen.”

Vrijdagavond voegt de crew zich weer bij het team in het bivak van Shaybah, de etappe daarvoor is met 185 kilometer niet heel lang. “Het zal niet heel hard gaan”, stelt Willems. “We zitten weer met de neus boven op het zand, dus wat dat betreft heb ik er vertrouwen in dat we door kunnen.”

Vorige bericht

Van de Laar geniet van ‘mooiste etappe van deze Dakar’

Of het de mooiste etappe was die hij ooit reed, wist Jan van de Laar zo gauw niet. Maar de elfde etappe, in het Empty Quarter, was “zeker de mooiste van deze Dakar”. Van de Laar joeg de Iveco met de negende tijd door de duinen, die behalve mooi ook ontzettend zwaar waren. Jan van de Laar omschreef de elfde etappe van de Dakar 2023 als “de mooiste, maar ook de zwaarste tot nu toe. Extreem zwaar, durf ik wel te zeggen.” Dat extreme zat vooral in de grote variatie en wisselvalligheid van duinen, waardoor het lastig was in een ritme te komen. “In het begin waren het mooie, rechte duinen, maar daarna waren ze heel schuin. Daar moest je ook schuin omhoog rijden en op precies het goede moment op de top de truck omgooien. Aan de achterkant lag dan een klif schuin naar beneden.” Het leek Van de Laar dat er geen einde kwam aan de duinen. “We hebben zitten genieten, maar het was ook serieus hard werken om het ding aan de finish te krijgen. We hebben de hele trukendoos opengetrokken en ik was blij dat ik er was. Het was écht pittig, en dat voor de eerste dag van de marathon.” In het bivak, middenin de woestijn met in de wijde omtrek slechts een tankstation en de grensovergang naar Oman, zijn de deelnemers op zichzelf en elkaar aangewezen. De servicecrews zijn achtergebleven in Shaybah. Dolf Huijgens liep meteen bij de finish al een rondje om de Iveco heen. “Geen bijzonderheden zo op het eerste oog”, vertelde Jan van de Laar. “Maar straks gaan we alles nog even goed nalopen, het luchtfilter schoonmaken en dan is ie weer helemaal fris en fruitig voor morgen.” De twaalfde etappe, het tweede deel van de marathon, gaat weer terug naar Shaybah. Iets minder dan de helft van de 185 kilometer is duinen. In het klassement staat Fried van de Laar Racing er met de zevende plaats goed voor.
 
Lees verder