Hernieuwde kennismaking van De Rooy met kamelengras

Gepubliceerd op: 09-01-2018 16:15

In de zevende etappe van de Africa Eco Race heeft Gerard de Rooy nog altijd niet de grote en uitgestrekte duinen gekregen waar hij op hoopte. De proef van 486 kilometer was wel bijzonder gevarieerd: “Snel, wat stenen, wat duinen – niet spectaculair – en kamelengras. Na zoveel jaar weet ik weer wat kamelengras is. Ik heb het niet gemist.”

De proef had zowel start als finish in de buurt van het bivak bij Chami in Mauretanië. De Rooy legde de afstand af in 4 uur en 40 minuten. Klassementsleider Vladimir Vasilyev bouwde zijn voorsprong op De Rooy zodoende met ruim 46 minuten uit. De Mini van de Rus haalde opnieuw een gemiddelde snelheid van 125; ruim 20 km/u sneller dan de Iveco.

Op de overwegend snelle stukken, afgewisseld met de keiharde bulten kamelengras, reed De Rooy een band bijna kapot. “Het loopvlak. We hebben ‘m voor de zekerheid gewisseld voordat ie echt kapot ging”, vertelt hij in het bivak. “Dat betekent dat ik voor morgen nog anderhalve band heb.”

De zevende etappe was namelijk het eerste deel van de marathonetappe. De Rooy moest zijn Iveco Powerstar in een parc fermé zetten waar de monteurs van het assistentieteam er niet aan mogen komen. Met de reservebanden waarmee hij begon aan de zevende etappe, moet hij ook het eind van de achtste zien te halen.

“Wij kunnen rustig ons ding doen en de monteurs kunnen vroeg gaan slapen”, zei De Rooy. “Dat komt goed uit, want de service heeft morgen een rit van rond de tien uur voor de boeg.” De deelnemers in de race staat een proef van 439 kilometer te wachten, waarin volgens de organisatie ‘de echte duinen beginnen’. In de etappe kan De Rooy wellicht oprukken naar de vierde plaats in het klassement. De Zwitser Remy Vauthier heeft slechts 3 minuten voorsprong op De Rooy.

 

 

 

Vorige bericht

Rainbow-truck loopt dag achter maar is nog in de race

Twee nachten brachten Gerrit Zuurmond, Jasper Riezebos en Klaas Kwakkel al door in de woestijn. Rond kwart over 10 dinsdagochtend (16.15 Nederlandse tijd) reed de Rainbow-truck het bivak van San Juan de Marcona binnen. De motorrijders en auto’s waren toen al een poosje onderweg in de vierde etappe. In krap een uurtje tijd werd de truck wat opgekalefaterd, keek Riezebos even heel snel door het roadbook en hup, weg waren ze weer, op weg naar de start. Eigenlijk begon het al in de eerste etappe, toen een elektronisch probleem de kop opstak. Diep in de nacht kwamen de mannen aan in het bivak. In de tweede etappe keerde het probleem terug en kwam de truck tot overmaat van ramp in een duinpan op de zijkant terecht. Rond de middag passeerde Zuurmond de finish van de tweede etappe, om direct door te gaan naar de start van de derde etappe, waar hij als een van de laatsten aan begon. “Het is wat je noemt een avontuurlijke Dakar”, verzuchtte Zuurmond bij aankomst in San Juan de Marcona. “We gingen natuurlijk al heel laat de proef in, maar het ging eigenlijk best goed. Door de rol die we in de tweede etappe hadden gemaakt, was de voorruit kapot. Die hebben we eruit getrapt. Met stofbrillen op was het best te doen.” Doordat ze zo laat waren, kwamen Zuurmond, Riezebos en Kwakkel bij het laatste deel van de proef aan toen het al donker was, rond acht uur ’s avonds. Juist die laatste 50 kilometer was het moeilijkste en gevaarlijkste deel van de proef. “We reden in het donker tot vlak voor een ravijn”, vertelt Zuurmond. “Dat was genoeg om te zeggen ‘laten we maar stoppen en wachten tot het licht wordt’. Van de organisatie kregen we bericht dat Ed Wigman op z’n kop lag, 500 meter bij ons vandaan. Daar zijn we naartoe gereden en hebben we de nacht doorgebracht. Toen het licht werd, hebben we Ed overeind gezet en zijn we probleemloos naar de finish gereden.” In het bivak werden snel de hoognodige reparaties aan de MAN uitgevoerd: de kapotte koplampen vervangen, een nieuwe voorruit erin. Jasper Riezebos wierp een snelle blik op het roadbook voor de 330 kilometer lange proef en uiterlijk om 11.30 uur lokale tijd moesten ze weer weg om nog te mogen starten in de vierde etappe. Zuurmond: “Ik hoop dat we nu vanavond een keer een beetje bijtijds in het bivak zijn.” Luister hier naar het interview dat Marcel Vermeij had met Gerrit Zuurmond in het bivak
 
Lees verder