ALULA  – Ronald van Loon kneep hem nog even op het einde van dag één tijdens de marathonetappe in de Dakar Rally. Maar nadat hij en zijn navigator Erik Lemmen de lekke stuurleiding hadden gefikst, rolden ze ’s avonds toch over de finish in Alula. Dat deden ze op een verdienstelijke 29ste plaats. En daarmee waren ze toch maar mooi de tweede Nederlandse equipe in de T1+ klasse.    “Het was lange dag. We zijn verder tevreden”, concludeerde Van Loon naar aanleiding van de daguitslag. “Morgen een nieuwe ronde, nieuwe kansen. We zullen de service zelf moeten doen. En dadelijk in een tentje slapen.” Geen assistentieteams In het marathonbivak zijn geen assistentieteams welkom. Dus waren Van Loon en Lemmen woensdagavond op zichzelf aangewezen om de nodige reparaties aan de Red-Lined REVO+ uit te voeren. Nu stelde dat binnen hun mogelijkheden in het bivak niet al te veel voor. Bovendien hadden ze het grootste probleem al tijdens de etappe opgelost.    Van Loon: “Met nog twintig kilometer te gaan hebben we een lekke stuurleiding gehad. Die hebben we gelukkig zelf kunnen maken.” Dat het probleem zich aan het einde van de etappe voordeed, was misschien niet zo heel gek. “Het was een forse, serieuze proef, niet flauwtjes. De organisatie heeft ons flink laten zweten”, zei de coureur van Oase Motorsport. “We hebben in het begin heel veel stenen gehad. Na 120 kilometer reden we een keer lek. Ons was van tevoren verteld dat de eerste 65 kilometer slecht zouden zijn. Maar de eerste 240 kilometer waren slecht. Daarna hebben we voorzichtig aangedaan omdat het de marathonstage is.” Verschillen Morgen moeten Van Loon en Lemmen namelijk nog een special van 428 kilometer rijden in de rit van Alula naar Hail. Tussendoor is de auto dus niet grondig geïnspecteerd en gerepareerd. Qua opzet lijkt de marathonetappe veel op de 48 uurs-etappe. Toch zijn er verschillen, wist Van Loon. “Tijdens de 48 uurs-etappe moesten we zelf ons eten maken. Dan is er echt niks, zit je in the middle of nowhere. Hier is er wel een soort bivak opgebouwd. Je kunt gewoon naar de wc en daar kon dat niet eens.” Welke van de twee zwaarder is? De 48 uurs chrono, denk ik. Toen hadden we 270 kilometer duinen. Dat was echt pittig en ik was toen ook ziek. Dat hielp ook niet.” En dan vindt hij de rally ook nog eens zwaarder dan de editie van twee jaar geleden waaraan Van Loon ook meedeed. “De organisatie blijft alles op ons afgooien. Het is echt wel afzien. De etappes zijn langer dit jaar. Bijna elke etappe heeft een special van tussen de vierhonderd en vijfhonderd kilometer.” Fit “Ik voel me gewoon fit. Dat is het niet. Lichamelijk is er niks aan het handje. Maar het zijn steeds lange dagen. Dat maakt het mentaal zwaar. Je moet je hoofd ernaar zetten. Vanochtend had ik er wel serieus zin in, maar het varieert een beetje van dag tot dag.” Voor het tweede deel van de marathonetappe weet hij in ieder geval wat hij moet doen. “We moeten het wat rustiger aan doen, zodat we de rustdag halen. Dan kunnen de monteurs de auto fris maken en halen we hopelijk de finish.”