Dichtgewaaide paadjes maken het gecompliceerd

Gepubliceerd op: 21-04-2017 23:10

Navigatie was moeilijk in de vijfde etappe van de Morocco Desert Challenge. Door de harde wind werd de start van de etappe bij Merzouga uitgesteld en de route ingekort. Maar dat maakte het er niet bepaald gemakkelijker op. Door de harde wind waren paadjes verdwenen. Alle trucks moesten zoeken. Gert Huzink legde de etappe het snelst af. Martin van den Brink behoudt zijn riante voorsprong.

Gert Huzink (505): Iedereen was aan het knoeien

Zij aan zij met Martin van den Brink ging Gert Huzink door de duinen. “Waanzinnig mooi”, vond Huzink dat. Dat hij naast de andere Renault reed, was voor Huzink al een teken dat hij goed bezig was. Hij was immers 14 minuten achter Van den Brink gestart. “We hebben de hele dag kat-en-muis gespeeld”, zei Huzink. “Dan hadden wij weer eerst het juiste pad, dan zij weer. Nadat we samen op waren gereden door de duinen, verloren wij weer een minuut of zeven op Martin, maar na de ravitaillering liepen zij weer uit. Het was donders moeilijk navigeren en het gaat zo hard dat de navigator het vaak niet eens kan bijhouden. Iedereen was aan het knoeien en zoeken.”

Op het winnen van de Morocco Desert Challenge rekent Huzink niet (meer). Zijn belangrijkste doel is nu zo ver mogelijk uitlopen op Elisabete Jacinto, de tweede plaats veiligstellen en zorgen dat de Renaults 1 en 2 worden.

Martin van den Brink (501): Liefst elke dag het verschil groter maken

Omhuld door een grote stofwolk denderde Martin van den Brink over de finish. Als eerste truck, maar – zo bleek later – niet als snelste. Daar baalde Van den Brink wel een beetje van. “We willen liefst elke dag het verschil groter maken. Dat is vandaag niet gelukt.”

De verklaring zat in het feit dat Van den Brink’s navigator Wouter de Graaff af en toe moest zoeken naar het juiste pad, zoals overigens iedereen. “Door de harde wind waren de paadjes dichtgewaaid en dus niet meer te zien”, vertelde De Graaff. “Ook bij een tafelbergje moesten we even zoeken. Gert Huzink had de goede weg als eerste gevonden, maar die haalden we al snel weer in.” De marge van Van den Brink op de andere Renault is nog altijd aanzienlijk: een uur en 27 minuten.

José Marquez (506): Veel extra kilometers moeten maken

Elisabete Jacinto verloor veel tijd in de vijfde etappe. De MAN van de Portugese ontbeerde de power om door het zachte, mulle zand te trekken. “Het was een moeilijke dag”, vertelde navigator José Marquez. “De navigatie was bizar lastig, maar wat het nog zwaarder maakte was het zachte zand. Al meteen na de start zaten we vast in het zand. Dat kostte direct al 12 minuten. Ook in de duinen verloren we veel tijd omdat we er niet overheen konden zoals de Renaults, maar overal heel voorzichtig omheen moesten rijden. We hebben nog een paar keer vastgezeten, maar niet zo erg dat we uit de auto moesten.” Jacinto verloor ruim drie kwartier op Huzink en meer dan een half uur op Van den Brink. In het klassement staat de Portugese nog derde, met een ruime marge op Igor Bouwens.

Vorige bericht

Klassement op zijn kop: De Rycker en Smits eruit

Het klassement van de Morocco Desert Challenge veranderde drastisch, ondanks dat de vijfde etappe, een lus in de omgeving van Merzouga, wegens harde wind moest worden ingekort. Klassementsleider Kim de Rycker en de nummer 3, Rob Smits, kwamen ten val en moesten de strijd staken, waardoor Harite Gabari leiding kon overnemen. Kim de Rycker (103): Een hobbeltje te veel In een rechtstreeks gevecht van de top 4 bij de motoren had Kim de Rycker even een momentje van onachtzaamheid. “Op een reeks van vier of vijf hobbels die gewoon in het roadbook stonden, ging het mis”,  vertelt De Rycker bij aankomst op de medische post in het bivak bij Kasbah Yasmina. “Er was niets moeilijks aan, maar je moest wel geconcentreerd zijn. De motor begon op het eerste hobbeltje te bokken en op de derde was ik ‘m volledig kwijt.” Met een dik opgezwollen voet werd De Rycker afgeleverd door de helikopter. Foto’s wezen uit dat hij zijn scheenbeen heeft gebroken. Mark Smits (106): Ik kan Rob niet repareren Mark Smits (foto) kwam zijn zoon Rob onderweg in etappe 5 tegen. “Onderaan een duin. Ik wist al dat er iets achter lag, want het alarm ging af. Was het onze Rob”, vertelt Smits senior. “Het was een duintje van niks, maar op de top bleef zijn voorwiel haken en kukelde hij er voorover af. Sleutelbeen gebroken. Hij had zelf zijn motor al overeind gekregen, dus het zal allemaal wel meevallen. Ik ben er even bij gebleven, maar het had weinig zin om er langer bij te blijven. Ik kan hem niet repareren.” Smits werd met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht om foto’s te maken. In een sms’je aan zijn vader liet hij weten: “Mooie breuk. Dinsdag plaatje erop. Zondag crossbaan.” Mark Smits had zelf wel lekker gereden, vond hij. “Met navigatie wordt het niks meer met mij. Vandaag heb ik ook weer een paar keer ontzettend verkeerd gezeten. Dat is als derde motorrijder binnen ben, na Pedro en Harite, verbaast me.” Pedro Bianchi Prata (102): Een etappe om uit te rijden, niet om risico’s te nemen Een pittige etappe, die door het slecht zicht als gevolg van de harde wind nog moeilijker werd. Dat was de korte samenvatting van etappe 5 van Pedro Bianchi Prata. “Dit was een etappe waarin je moest zorgen dat je heelhuids de finish haalt, geen etappe om risico’s te nemen of gekke dingen te doen. De woestijn dwingt je respect te hebben en als je niet heel goed geconcentreerd bent, is de natuur je altijd de baas.” De Portugees reed samen met Harite Gabari verkeerd en daardoor konden Kim de Rycker en Rob Smits hen passeren. Smits haalden ze in, De Rycker zagen ze pas weer toen die op de grond lag. “Ik was er als eerste bij, net nadat hij was gevallen”, vertelt Bianchi Prata. “Ik heb de motor overeind gezet, op de noodknop gedrukt en heb Kim zijn telefoon gegeven. Toen hij me ervan had verzekerd dat hij in orde was, ben ik verder gereden. Het stuk erna, tot aan de tankstop, was moeilijk qua navigatie. Harite ben ik daar kwijtgeraakt. Hij kwam 13 minuten na mij bij de tankstop.” Bianchi Prata was blij met zijn overwinning, maar vond het jammer van De Rycker en Smits. “Het hoort bij de rally, maar ik had liever gehad dat ze er nog bij waren.”  Harite Gabari (101): Ziek, zwak en misselijk naar de finish op wilskracht Harite Gabari zat ziek, zwak en misselijk op zijn motor, maar de Marokkaan greep – tot zijn eigen verbazing – de leiding in het klassement. “Gisteravond ging het mis. Diarree, overgeven. Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan en heb niets gegeten, alleen gedronken. Halverwege richting de ravitaillering nam ik een slok water en ging bijna over mijn nek. Buikpijn, misselijk. Ik heb serieus gedacht aan opgeven, maar met twee dagen te gaan, vond ik dat ik dat niet kon maken. Ik ben wel 20 keer even gestopt, omdat ik simpelweg niet meer kon. Ik had geen kracht meer om de motor vast te houden en zag sterretjes. Heel langzaam ben ik dan toch weer doorgereden, maar de navigatie was zo moeilijk en de etappe was fysiek zo zwaar.” Meteen na aankomst in het bivak bij Merzouga ging Gabari naar de medische dienst voor verzorging.
 
Lees verder