Je eerste Dakar uitrijden is zeker niet iedereen gegeven. Maar André Thewessen en Stijn Bastings klaarden de klus. Al werd het op de voorlaatste dag nog even spannend toen ze door een andere deelnemer werden aangereden en keer of zes rolden met hun SSV. Met flink wat schade tot gevolg. Door de problemen op te lossen kon het duo de Dakar alsnog uitrijden en kan er tevreden terug gekeken worden.

Een keer of zes over de kop

André Thewessen: ,,Een aantal etappes ging best goed, we deden voorzichtig aan. Het weer was best lekker, ik kan me herinneren van Zuid-Amerika (waar Thewessen meedeed als onderdeel van een persteam red.) dat het veel heter was met meer kilometers. Tot aan de rustdag ging het heel goed. ‘Is dit nou Dakar?’ dacht ik nog. Maar na de rustdag kregen we wat probleempjes. Door een kapot wiellager kwamen we een etappe helemaal als laatste binnen. Op de voorlaatste dag haalden we een auto links van ons in. Toen we er bijna voorbij waren veranderde hij ineens van richting en ramde er aan de linkerkant vol bij ons in. Toen zijn we een keer of zes over de kop geslagen. Hoe is t mogelijk dat hij ons op een lege vlakte precies wist te raken? We zijn aan het sleutelen gegaan en toen de snelle assistentie truck van South Racing arriveerde gaf de chauffeur aan dat het niks ging worden. Maar wij wilden niet opgeven en na drie uur hadden we de ssv weer rijdend, met allerlei onderdelen krom, zonder dak en zonder voorruit. We hebben de etappe uitgereden, acht minuten voor de eindtijd waren we aan de finish.”

,,We waren om half één ’s nachts in het bivak, de monteurs hebben met 6 man nog door gesleuteld tot half zes om alles weer op orde te krijgen voor de laatste etappe. Die zijn we als laatste gestart, achter de trucks. Die hebben we nog als 22e gefinisht. Terugkijkend is het me helemaal niet tegengevallen, op twee slechte dagen na. We hebben bijna geen fouten gemaakt, ik heb heel alert gereden. Op de vlakke stukken reden we wel vol gas, maar als ik iets zag ging ik altijd op de rem. De moeilijkheidsgraad is me meegevallen. In de Tunisia Desert Challenge hebben we duinen gereden die ik in Dakar niet gezien heb. De verbindingen maken het zwaar. Die zijn niet moeilijk, maar je valt gewoon in slaap als je niet uitkijkt. Na de finish viel er een hoop van me af en was ik ook meteen erg moe. Dan valt er een hoop spanning van je af. We kunnen met een goed gevoel terugkijken op deze Dakar, ook Stijn heeft bijna geen fouten gemaakt en had echt die drang om uit te rijden. Ik ben niet iemand die opgeeft, we mogen trots zijn dat we het gehaald hebben” vertelt Thewessen.

Supercontent

Thewessen is zeker nog niet klaar met de Dakar, maar het is nog even afwachten of hij er in 2023 weer bij is. ,,Het is een kostbare zaak. En het is ook maar de vraag of je het de tweede keer beter doet. Ik kom dan wel met meer ervaring aan de start natuurlijk. We hebben het bewust rustiger aangedaan in de Dakar, dat was wel een verschil met de kleinere rally’s. Zonder die pech hadden we dicht bij de top 20 gestaan, maar uitrijden is uiteindelijk het allerbelangrijkste. Ik ben supercontent met wat we neergezet hebben.” In april komt Thewessen in ieder geval wel weer in actie tijdens de Tunisia Desert Challenge.