Volle patat door vijfde etappe voelt als overwinning voor Hoondert
Maar liefst achttien plaatsen winst boekte Adwin Hoondert in de vijfde etappe van de Africa Eco Race. Met de 21ste tijd overall was hij de zesde truck aan de finish van de 436 kilometer lange proef richting Dakhla. Voor Hoondert voelde het als een overwinning. “We zijn niet één keer de truck uit geweest, hebben geen anderhalf uur stil gestaan en geen banden kapot gereden. Wat een feest!”
Er kon ook niet echt heel veel mis gaan op de etappe, bekende Hoondert in het bivak aan het strand van de Atlantische oceaan, waar de Africa Eco Race morgen de rustdag doorbrengt. “Het roadbook klopte niet helemaal, waardoor het wel goed opletten was, maar verder was het gewoon lange halen snel thuis: volle patat rechtuit.”
Om zijn banden te sparen, deed Hoondert het op advies van monteur Wilko Hoefnagels wel een beetje kalm aan. “We hadden geen zin in dezelfde ellende als gisteren. Maar zelfs met een tandje minder ging het de hele dag hard. Beide dieseltanks zijn bijna leeg, dus dan weet je het wel.”
Hoondert had haast in de vijfde etappe. Door de problemen van de vierde dag moest hij bijna achteraan starten. “Er stonden nog zes autootjes achter me, verder niks. Dus moesten we het hele spul voor ons weer voorbij. We kennen nu iedereen in het achterveld. En zij ons. Ze wilden niet allemaal meteen opzij. Die dachten natuurlijk ‘daar heb je hem weer, over een kwartier staat ie weer met stukken’. Maar dat was vandaag gelukkig niet het geval.”
In het stof was het soms best gevaarlijk met inhalen. Eén keer ging het maar net goed, toen een ssv van links op het pad schoot. “Anderhalve meter voor me, zo’n klein Polarisje. Ik reed er bijna overheen. Die dingen rijden 120 en wij kwamen met 140 aan gedenderd. Je moet er toch niet aan denken.”
Hoondert is blij dat de lange etappes vol stenen en stof en op hoge snelheid nu achter de rug zijn. Morgen is de rustdag in Dakhla in de Westelijke Sahara, maandag trekt de karavaan de grens met Mauretanië over. Daar wachten de deelnemers duinen. “Vandaag had ik het na 400 kilometer wel gezien met die snelle paden. En dat we van die stenen af zijn, is ook een zegen. Die duinen, het zand, daar komen we voor. Morgen pakken we even lekker een dagje rust aan zee en dan gaan we maandag fris en wel het zand in.”
