Tot ver over de helft van de tweede etappe van de Dakar 2017 leek Peter Versluis zijn MAN naar de dagzege te sturen. Op het tweede gedeelte van de 284 kilometer lange proef over de pampa’s in het noorden van Argentinië werd zijn opmars echter gestuit door Eduard Nikolaev. Versluis moest genoegen nemen met de derde plaats, op drie minuten van de winnende tijd. Zijn EVM-teamgenoot Hans Stacey reed behoudend naar de zevende tijd, Artur Ardavichus werd negende. 

Het was spijtig dat Versluis de dagzege aan landgenoot Martin van den Brink moest laten, maar dat was hem liever dan dat er een Kamaz had gewonnen. Het scheelde niet veel of Dmitry Sotnikov was er met de overwinning vandoor gegaan en die zou hij dan te danken hebben gehad aan teamgenoot Nikolaev. De Russen speelden in de tweede etappe al meteen hun teamspel. “Het begin was super”, vertelde Versluis vanaf de massagetafel in het bivak van Tucuman. “Al na een half uurtje zat ik achter Nikolaev, die twee minuten vóór mij was gestart. Toen ik serieus begon aan te dringen, ging hij vertragen. In het stof kon ik er met geen mogelijkheid voorbij. Zo heeft hij me de hele tijd opgehouden.”

Kwartier straftijd

Alsof dat nog niet frustrerend genoeg was, kreeg Versluis te horen dat hij een kwartier straftijd krijgt. Bij aankomst in het bivak na de eerste etappe bleek dat de straps, die de uitslag van de veerweg van de truck beperken, waren afgebroken. Een grotere veerweg biedt voordeel en dus kreeg Versluis een penalty opgelegd. “Die drie minuten van de etappe doen me niet zo’n pijn, al had ik natuurlijk liever gewonnen. Maar die vijftien minuten, dat is echt heel zuur.”

Wat de straf betekent voor het klassement, is nog niet helemaal duidelijk. Voorlopig staat Versluis nog op de vijfde plaats op 3.29 van klassementsleider Martin van den Brink. Hans Stacey bezet daarin de achtste plaats op 4.15. De problemen met de vering en blokkerende voorwielen die hem in de eerste etappe hinderden, waren opgelost, maar Stacey begon bewust voorzichtig aan de etappe om het vertrouwen en het gevoel weer op te bouwen.

Midden op het pad

In het stof was het lastig rijden, ondervond Stacey. Vooral omdat er nog een heleboel auto’s op het parkoers reden en dat waren natuurlijk niet de snelste en meest ervaren deelnemers. “Het wordt duidelijk uitgelegd wat de functie van de sentinel is: een signaal dat aangeeft dat er een snellere deelnemer aankomt die er langs wil. Dan behoor je opzij te gaan om die snellere er langs te laten. Maar die lui hadden dat blijkbaar nog niet goed in de gaten. Eentje presteerde het zelfs om midden op het pad stil te staan, in het stof. Ik zag ‘m nog maar net op tijd en ben er rakelings langs gegaan. Als het tien centimeter was, was het veel. Ik heb nog minutenlang met mijn hart in mijn keel gereden.”

Foto: Condor Media