Van Genugten wilde eigenlijk niet winnen, Villagra kruipt dichterbij

Gepubliceerd op: 17-01-2018 01:27

Team De Rooy Iveco deed goede zaken in de tiende etappe. Ton van Genugten schreef zijn tweede ritzege bij en klom naar de vierde plaats in het klassement. Federico Villagra werd op 33 seconden achter Van Genugten tweede en halveerde in het klassement zijn achterstand op Eduard Nikolaev. “Ik wilde eigenlijk niet winnen vandaag, maar ik zag de Kamazzen staan en dacht ‘dan moet het toch maar’. Die tijd kan ik goed gebruiken.”

Er gebeurde veel in de 373 kilometer proef tussen Salta en Belén. Motorrijders raakten de weg kwijt, auto’s gingen kapot en ook bij de trucks waren er grote verschuivingen. Al vroeg in de etappe zag Van Genugten, die als zesde startte, twee Kamazzen met lekke banden staan. En even later ook de derde. “Ik ben heel voorzichtig over de stenen gereden om niet ook lek te rijden. Maar ik heb daarna wel het gas erop gezet. Uit strategisch oogpunt wilde ik eigenlijk niet winnen, maar ik ga ook niet wachten op die Kamazzen. Als ik dan toch tijd kan pakken, doe ik het.”

In de neutralisatie was er even tijd om een band te wisselen. Dat gebeurde binnen de maximum tijd die daarvoor staat, dus het kostte Van Genugten niets. Hij kwam wel met een kapotte band aan de finish. In het laatste deel liep de band rechtsachter een snee op, maar hield het net. Daardoor kon De Rooy Iveco-teamgenoot Villagra dichterbij komen, maar dat was geen probleem. “Morgen, in de Fiambalá Super Special ga ik toch op hem wachten”, zei Van Genugten. “Ik denk dat samen optrekken het beste werkt dan.”

Doordat de Kamazzen problemen hadden, kroop de top 5 van het klassement dichter opeen. Villagra heeft nog maar 24 minuten achterstand op Nikolaev, Van Genugten ging Airat Mardeev voorbij en heeft zicht op de derde plaats van Siarhei Viazovich (MAZ). Het verschil is 20 minuten.

In de elfde etappe starten de tien snelste motoren van vandaag, de tien beste auto’s en de vijf beste trucks tegelijk. De rest komt er een uurtje of wat later achteraan. Van Genugten en Villagra moeten het dus in een rechtstreeks gevecht opnemen tegen Viazovich, Nikolaev en Mardeev. De start van de SuperSpecial is om 11.30 uur Nederlandse tijd. 

Vorige bericht

Van de Huijgevoort op eieren door etappe 10

Met een benzinemeter die langzaam maar zeker in het rood liep, reed Luc van de Huijgevoort op eieren door de tiende etappe van de Dakar Rally. Het zoeken naar twee waypoints in het begin van de 373 kilometer lange proef had veel tijd én brandstof gekost. Rond zeven uur ’s avonds kreeg Van de Huijgevoort te horen dat hij niet verder mocht in het tweede deel van de proef: te gevaarlijk in het donker. De organisatie van de Dakar had maar liever niet dat er in het donker per ongeluk een truck een motorrijder uit de achterhoede over het hoofd ziet. In het tweede deel van de proef was het toch al zoeken en veel deelnemers kozen er een verkeerde route. Met alles door elkaar werd het in het donker te gevaarlijk. Van den Huijgevoort vond het best. De straftijd wegens het niet helemaal uitrijden van de etappe neemt hij op de koop toe. “Dat is niet mijn beslissing geweest, maar die van de organisatie. We hadden tot negen uur de tijd, maar zij hebben er zeven uur van gemaakt, wat ik ook wel snap.” Het was toch al een lange dag. Rond vijf uur ’s ochtends waren de motoren vertrokken uit Salta voor een verbinding van 300 kilometer naar de start van de proef. “Een prachtig stuk, door de wijngaarden. Die 300 kilometer zijn om gevlogen. Ik heb zitten genieten”, vertelt Van de Huijgevoort. Hij begon aan de proef met wat navigatietips op zak van Kees Koolen, maar desondanks miste hij twee waypoints. “Ik ben teruggereden om ze alsnog te zoeken en dat is gelukt, maar het kostte wel veel tijd. Op het laatst liep ik op eieren, omdat ik bijna door mijn benzine heen was door dat zoeken. Ik kwam quadrijder Bas Nijen Twilhaar tegen, die net bezig was benzine uit een motor over te hevelen. Daar heb ik bij geholpen in ruil voor de afspraak dat Bas me zou slepen als ik zonder brandstof kwam te staan. Dat was uiteindelijk niet nodig. Ik heb de tankstop net gehaald.” Vanaf de tankstof was er een verbinding van 90 kilometer naar het tweede deel van de proef, 124 kilometer. Maar bij de start van dat deel hoorde Van de Huijgevoort dat hij niet meer verder mocht en via de weg naar het bivak in Belén moest. “Eigenlijk ben ik wel blij. Ik ben keikapot. Met dit soort dagen krijgen ze je wel klein.”
 
Lees verder