Van Genugten toch nog tweede in Super Ica-stage

Gepubliceerd op: 16-01-2019 03:43

Het weer overeind zetten van Maurik van den Heuvel leek Ton van Genugten veel tijd te kosten in de achtste etappe van de Dakar Rally, maar leverde hem uiteindelijk toch nog de tweede plaats op. Na het optellen en aftrekken van de penaltytijden bleek dat Van Genugten slechts 22 minuten had toegegeven op etappewinnaar Dmitry Sotnikov. Het omvallen in de duinen kostte Van den Heuvel wel veel tijd. Hij werd geklasseerd als elfde op een achterstand van 4.52.42.

Met de wetenschap dat zijn Petronas Team De Rooy Iveco-teamgenoot op de kant in de duinen lag, ging Van Genugten als een speer van start in de achtste etappe, als tweede truck in de tweede golf. Vijf trucks, waaronder Gerard de Rooy, Federico Villagra en Maurik van den Heuvel, waren al een uur of drie eerder gestart. Omdat Van den Heuvel de laatste van de vijf was, moest hij dus uren wachten tot Van Genugten er was.

“Het eerste stuk van pakweg 100 km was heel snel, met feshfesh-paden. Daar kwamen we wel aardig doorheen, ondanks dat er een dichte mist hing”, vertelt Van Genugten. “Bij kilometer 132 hebben we Maurik overeind gezet. Dat kostte een half uur, maar het ging toch vrij goed, dus dan rijd je er met een goed gevoel weer vandaan.”

Foto: Red Bull Content Pool

Van Genugten reed vanaf dat moment vol gas door om zoveel mogelijk tijd weer goed te maken. Tot 40 km voor de finish – op bijna hetzelfde punt als waar eerder teamgenoot Villagra een lekke band kreeg – reed Van Genugten een band kapot. “Dat was jammer, maar blijkbaar kan het niet één dag helemaal vlekkeloos gaan deze Dakar. Uiteindelijk was het toch wel een goede dag, blijkt later. Morgen gaan we er in elk geval nog eens goed voor zitten.”

Er was nog de stille hoop dat zou blijken dat Sotnikov een waypoint had gemist, maar dat lijkt niet zo te zijn. ’s Avonds laat, toen Van Genugten zijn tijd had teruggekregen, was er nog geen sprake van een penalty voor de Rus. Hij behoudt dus in elk geval voorlopig zijn etappeoverwinning en de leiding in het klassement.

De uitslag van de etappe:

1             514 – DMITRY SOTNIKOV (RUS)                 KAMAZ  4h38m06s

2             509 – TON VAN GENUGTEN (NLD)            IVECO   +00:22:01

3             501 – SIARHEI VIAZOVICH (BLR)                 MAZ       +00:23:13

4             503 – GERARD DE ROOY (NLD)                   IVECO   +00:25:09

5             505 – FEDERICO VILLAGRA (ARG)              IVECO   +00:27:06

11          513 – MAURIK VAN DEN HEUVEL (NLD)  IVECO   +04:54:42

 

Het klassement na de achtste etappe

1             514 – DMITRY SOTNIKOV (RUS)                 KAMAZ  35h01m35s

2             500 – EDUARD NIKOLAEV (RUS)                 KAMAZ  +00:26:49

3             503 – GERARD DE ROOY (NLD)                   IVECO   +01:07:43

4             505 – FEDERICO VILLAGRA (ARG)              IVECO   +04:09:27

5             509 – TON VAN GENUGTEN (NLD)            IVECO   +05:09:35

10          513 – MAURIK VAN DEN HEUVEL (NLD)  IVECO   +11:07:15

Vorige bericht

Hopmans ingehaald door zijn eigen stof

Dat had Herwin Hopmans nog nooit meegemaakt: worden ingehaald door het stof dat hij zelf opwerpt met de motor. In de achtste etappe van de Dakar Rally deed hij deze merkwaardige ervaring op. “De wind kwam van achter, waardoor het stof over me heen sloeg, maar in de mist bleef het overal aan plakken. Heel raar.” Ongeveer 70 km lang reed Hopmans door de mist die in de heuvels aan de kust hing tussen San Juan de Marcona en Pisco. Het was een bijzonder lastig stuk in de 360 km lange proef. “Heel diepe, losse feshfesh en dan in die mist: ik zag helemaal niks. Mijn bril schoonmaken kon ook eigenlijk niet, want met twee handen aan het stuur was het al hard werken, en stoppen in die rommel kan ook niet. Je moet gang houden, anders zak je erin weg.” Bij de tankstop, waar Hopmans eindelijk zijn bril eens goed kon schoonmaken, hoorde hij dat kistrijder Mark Tielemans was gevallen en problemen had met het luchtfilter. “En ja hoor: bij kilometer 170 zag ik hem staan in de duinen. Hij kreeg de motor niet meer aan de gang. Ik heb het sleepkabeltje eraan gehangen en de motor voorzichtig naar beneden getrokken, zodat ie weer recht stond. Hij sloeg meteen aan.” De volgende 280 kilometer reden ze samen, maar nadat Hopmans op een duintje was gevallen, scheidden de wegen. “Dat is ook wel goed voor mij, alleen rijden, vanwege het navigeren. Ik vond het niet erg tenminste. Op die eerste 100 kilometer na, was het weer best een mooie dag.”
 
Lees verder