Van den Brink strandt in duinen van Peru

Gepubliceerd op: 10-01-2018 12:50

Martin van den Brink is uit de Dakar Rally. In de vierde etappe is de rallyrijder uit Harskamp met pech in de duinen van Peru gestrand. De truck van Mammoet Rallysport staat op zes kilometer van de finish. ,,We kunnen geen kant meer op,” aldus Van den Brink. ,,De schade is te groot. We hebben een aandrijfas gebroken en die as heeft een gat geslagen in de carterpan.”

Snelle assistent Janus van Kasteren nam zijn kopman nog op sleeptouw voor de resterende 60 kilometer door de duinen. Maar kort voor de streep viel alsnog het doek. ,,We kwamen er niet meer doorheen. Janus heeft vervolgens de proef afgemaakt en ging naar het bivak om zich te prepareren voor de etappe van vandaag. Hij kan wel van start gaan. Voor ons is het over en uit,” aldus een teleurgestelde Van den Brink.

Janus van Kasteren, Wouter de Graaff en Richard Mouw arriveerden rond 2.00 uur plaatselijke tijd in het bivak. Om 6.00 uur (12.00 uur Nederlandse tijd) moesten de mannen weer op pad op weg naar de start van de vijfde etappe.  

‘We reden zeer behoudend’

Martin van den Brink was op weg naar een prima resultaat in de vierde etappe rond San Juan de Marcona in Peru. ,,We reden de hele etappe zeer behoudend. Toch ging het voortreffelijk. We hadden een derde plaats in handen. Ik kon echt veel harder dan we reden. Het doel was echter om de finish te halen. We zagen dat veel teams in de problemen zaten en kozen daarom voor zekerheid. Halverwege bleek dat we twee kapotte stabilisatorstangen hadden. Daardoor ging later de aandrijfas los en sloeg een gat in de carterpan.”

Van den Brink en zijn mannen moeten vandaag de Renault Sherpa uit de duinen zien te halen. ,,Dat wordt nog een hele klus. Het is een lastige plaats. We zullen wel zien hoe dat afloopt.” Janus van Kasteren is nu nog de enige rijder van Mammoet Rallysport. De debutant uit Veldhoven kan vanaf vandaag voor eigen resultaat rijden.

Verrassing voor Janus van Kasteren

Het rallyteam uit Harskamp kreeg voor de start van de vierde etappe een even leuke als terechte verrassing. Janus van Kasteren kreeg namelijk kostbare minuten terug voor zijn hulp aan Ton van Genugten. De snelle assistent eindigde zodoende in de derde etappe als zevende. Martin werd daardoor maandag als negende geklasseerd.

Monteur Richard Mouw kon zijn geluk in de cabine met Janus van Kasteren en Wouter de Graaff al nauwelijks op. De 42-jarige Kootwijkerbroeker had maandag ‘waanzinnig genoten’. ,,We reden door gigantische duinen. Ik vind het schitterend. Wat een feest hier in de duinen.’’

In de vierde etappe begonnen Van Kasteren en zijn co-piloten twee minuten eerder dan kopman Martin van den Brink. Langs de Grote Oceaan begon de vierde etappe met een massastart. Voor de trucks betekende dat twee vrachtwagens tegelijk. Janus van Kasteren vertrok aan de zijde van Gert Huzink en Martin twee minuten later met de Japanner Sugaware (Hino) in zijn kielzog. ,,Die hebben we na de start niet meer gezien,’’ aldus Van den Brink. Tot de technische tegenslag in de slotfase de kop opstak en de Japanner weer langs de mannen van Mammoet kwam.

De Rus Eduard Nikolaev won met grote voorsprong (bijna 28 minuten) de vierde etappe. Federico Villagra (Iveco Team De Rooy) werd tweede en Martin Kolomy was derde op ruim 38 minuten.

Weer een zware dag

In San Juan de Marcona hadden de monteurs van Mammoet Rallysport hun handen vol aan de Renault Front van de equipe van Van Kasteren. Toch lukte het de mannen om de truck te prepareren voor de vijfde etappe. Net voor de klok van 14.00 uur (Nederlandse tijd) begonnen Janus, Wouter en Richard aan de proef. De deelnemers wacht opnieuw een zware dag. De rit naar Arequipa telt bijna 1000 kilometers. De special, onder andere in de onbekende zandbak van Tanaka, telt 266 kilometers.

Vorige bericht

Maik Willems heeft nu wel even genoeg duinen gezien

Ja, oké. Hij wilde graag een Dakar Rally met zand en duinen. Maar na de vierde etappe vindt Maik Willems het eigenlijk wel weer even welletjes. “Een hele week biefstuk gaat ook vervelen. Dan wil je ook wel weer eens iets anders, toch?” In de 330 kilometer van de vierde etappe kwam er geen eind aan. Het begin van de proef was weliswaar een snel stuk, maar daarna begon het: duinen, duinen, duinen. “Ik heb nog nooit zoveel duinen meegemaakt in de Dakar, laat staan op één dag. En zo was het al de vierde dag. Zelfs toen we uit de duinen kwamen en dachten dat het voorbij was, kwam er nóg een portie duinen. En daarna nog een lading feshfesh. Ik dacht dat het wel eens minder zou worden, maar het houdt niet op.” En dan nog: je hebt duinen en duinen. Grote en kleintjes, heel zachte of wat hardere, rode, gele, grijze, witte, steile of glooiende. “Dit waren heel zachte, zware en hoge duinen. Je moest heel goed kijken en even uitrekenen wat voor aanloop je moest nemen, waar je een bocht moest maken, hoe je er het beste overheen kon”, vertelt Willems in het bivak in San Juan de Marcona. “Wat het extra gecompliceerd maakte, was dat het witte duinen waren en dat de zon hoog stond. Je ziet geen contrast dan. Er zijn geen schaduwen, dus je moet heel ingespannen kijken of je niet per ongeluk een randje of een richeltje over het hoofd ziet. Dat is best moeilijk. Bovendien stond er een stevig windje, waardoor er voortdurend een soort mist van zand hing. Alsof je achter vijf trucks reed. Je had nooit goed zicht.” Willems en zijn navigator Rob van Pelt haalden opgelucht adem toen de duinen achter hen lagen en ze aan het laatste stuk van de etappe konden beginnen. Maar ze hadden zich verkeken op het feshfesh wat er nog kwam. Het cementachtige poederzand was verraderlijk diep doordat er een heleboel auto’s en trucks overheen waren geweest die alles hadden losgewoeld. “Daarom is het zoveel fijner om wat verder naar voren te rijden. Dat is ook wat we de laatste jaren een beetje gewend waren geraakt, dus we zijn er in gestonken. Tot de knieën in het feshfesh, zo diep was het. En dan raak je ook alles kwijt. Een rijplaatje vind je nooit meer terug. Het was een bende.” Daardoor kostte het ook nogal tijd om er doorheen te geraken, wat Willems de 41ste tijd opleverde. In het klassement kwam hij op plaats 37 te staan. “Dit was zo’n dag waarvan je denkt ‘het was niet geweldig’, maar de ellende van anderen zie je niet. Uiteindelijk blijkt het dan toch allemaal wel weer mee te vallen. We zijn onderweg ook heel weinig anderen tegengekomen. Het grootste deel van de dag hebben we alleen gereden. Als je er dan een paar uur later op terugkijkt, was het toch wel een bijzondere en mooie dag.” In de vijfde etappe wacht Willems en Van Pelt nog wat meer zand, al is de verwachting dat het niet zo’n heel moeilijke dag zal worden. Na de proef van 268 kilometer wacht de deelnemers immers nog een verbinding van bijna 600 kilometer.    
 
Lees verder