Ton van Genugten: Het was een aparte Dakar

Gepubliceerd op: 14-01-2017 18:37

Ton van Genugten wist eigenlijk niet goed wat hij er nou van moest vinden. Teleurstelling en voldoening vochten om voorrang aan de finish van de Dakar Rally 2017. De klassering was niet geworden wat de TonTrans-coureur had gehoopt, maar hij was wel blij met resultaten op de dagen dat het goed ging en met de manier waarop hij had kunnen bijdragen aan de derde plaats voor kopman Gerard de Rooy. “Het was een aparte rally.”

Ton van Genugten zag zijn ambities in de vijfde etappe vervliegen, toen zijn Iveco muurvast kwam te staan in de modder. Drie uur duurde het voordat hij weer los was. “Dat was de nekslag wat het klassement betreft”, zegt Van Genugten. “We hadden daarvoor ook al foutjes gemaakt: een lekke band, een gemist waypoint. Buiten die dingen is het best goed gegaan. We hebben lekker gereden en een paar leuke dagresultaten behaalt.”

Navigatie speelde een cruciale rol deze Dakar en zodoende was er een belangrijke rol weggelegd voor Anton van Limpt. “De veranderingen in de navigatie – alle hulpmiddelen zijn overboord gezet –  waren een grote stap. Soms ging het wel erg ver. Je moet 200 procent geconcentreerd zijn, maar door de snelheid en de enorme klappen die je te verduren krijgt in de truck, was het soms niet eens mogelijk om het roadbook te lezen, terwijl alles tot in de puntjes moet kloppen als je voor een resultaat meedoet.”

Op een van de eerste dagen trapte Van Limpt in ‘een instinkertje’. Dat leverde een straftijd van 20 minuten op. “De eerste keer dat ik een waypoint miste. Dat gebeurt je één keer en dan heb je het trucje door. Op deze manier navigeren, puur op roadbook en kompas, kun je alleen in de praktijk en door ervaring leren. Ik denk wel dat het goed is voor de sport en een motivatie voor navigators om echt te presteren in plaats van op een pijltje af te gaan.”

Door het gemiste waypoint, een lekke band op een ongunstig moment en de modderdag verlegden Van Genugten en zijn team hun focus. Het eigen klassement werd ondergeschikt aan het belang van Team De Rooy. “Ze zijn terug gegaan in de ondersteunende rol die we vorig jaar hadden en daarin hebben we nog veel kunnen betekenen”, zegt Van Genugten. “Dat geeft voldoening. Met twee tweede plaatsen ben ik blij. Met de zesde plaats op de voorlaatste dag ook. Dat geeft de bevestiging dat het er wel degelijk in zit. We hebben weer een jaar extra ervaring opgedaan en dat is waardevol voor de toekomst.”

Resultaat #507 – Ton van Genugten / Anton van Limpt / Bernard der Kinderen

 

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

Etappe

2

20

12

7

35

2

5

14

6

11

Stand

2

16

12

10

23

23

21

21

21

18

16

16

 

 

Vorige bericht

Arjan Bos verbijt de pijn van een gebroken sleutelbeen

Alles moest wijken voor dat ene doel: de finish halen van de Dakar Rally. Arjan Bos verbeet er de pijn van een gebroken sleutelbeen voor. Zelfs aan de meet van de laatste proef kon hij nog niet geloven dat hij het had gehaald. “Ik moet nog bijna 700 kilometer naar Buenos Aires. Daar is het podium. Ik ben er nog niet!” Met een gebroken sleutelbeen het proefje van 64 kilometer rijden, was nog wel te doen, maar Bos was wel bang geweest. “Ik ben er heel voorzichtig mee. Ik heb als een oud wijf de laatste proef gereden. Ik reed het bivak uit naar de start, in het donker, en voor me stak ineens een hond over. Je zult het meemaken, dat je op zo’n manier uit de rally gaat. Voor hetzelfde geld vlam ik zo op die hond.” Het was zwaar. Bos heeft ontzettend afgezien. Een paar keer was het kantjeboord en werd hij gered doordat etappes werden afgelast of ingekort. Soms liet de apparatuur hem in een steek, een paar valpartijen betekenden bijna het einde, de hitte en de hoogte waren zijn grootste vijanden, maar Bos weigerde simpelweg om de pijn toe te staan. “Dat kan niet. Je móet door.” Daarom was hij er nog niet gerust op toen hij eenmaal gefinisht was. “Je moet het nog wel even doen. Het is een roteind nog naar Buenos Aires. Ik moet en ik zal naar Buenos Aires”, bleef hij maar herhalen. Een geluk bij een ongeluk was dat het zijn linker sleutelbeen is. Was het rechts geweest, dan was de rally een dag te vroeg geëindigd voor de Dakar-debutant die volkomen gesloopt maar op karakter de Dakar uitreed. “Het dringt nog totaal niet tot me door. Je bent zo gefocust op dat ene doel, waarvoor alles moet en zal wijken. Ik ben nu al vergeten wat er een week geleden is gebeurd”, vertelde hij. “Je wordt geleefd in die twee weken. Ik verwacht dat het eenmaal thuis allemaal wel op zijn plaats valt. Als alles meezit ben ik dinsdag thuis. Dan is mijn vader jarig. Dus ouwe: ik ben er. Ik had beloofd dat ik er helemaal heel zou zijn; dat is niet helemaal gelukt. Maar ik ben er. Het besef zal dan ook wel komen.” Foto: Rallymaniacs
 
Lees verder