De strijd om de eindzege bij de trucks is gewonnen door Eduard Nikolaev. De Rus sloeg toe op het moment dat concurrent Gerard de Rooy werd geplaagd door pech. Het is voor de Rus alweer zijn derde eindzege in de Dakar Rally bij de trucks. Eerder won hij in 2010, als monteur in de cabine van Vladimir Chagin, en in 2013 toen Nikolaev zelf achter het stuur zat. Met vier dagsuccessen is Nikolaev een terechte winnaar van de rally waaraan hij aarzelend begon. Met een zesde en een tiende plaats stond de Rus na twee etappes op slechts een negende plaats in het algemeen klassement. Greep naar de macht door Nikolaev Na twee matige etappes kwam Nikolaev door winst in de derde klassementsproef aan de leiding. Een positie die hij een dag later door een achtste plaats alweer moest afstaan. Nadat hij lang tussen een tweede en derde plaats in het klassement schommelde deed hij in de tiende rit een succesvolle greep naar de macht. Nikolaev won de etappe en stootte team- en landgenoot Dmitri Sotnikov van de troon. Met de winst in de elfde proef nam de Kamaz-rijder een voorschot op de eindoverwinning, die hij definitief veiligstelde door ook de laatste etappe winnend af te sluiten. Dmitri Sotnikov maakte het Russische feest compleet door de Dakar Rally als tweede af te sluiten. De Rooy voelt hete adem van Kamaz De derde plaats in het algemeen klassement was voor Gerard de Rooy. De winnaar van 2016 stond op de rustdag op de eerste plaats, maar voelde toen al wel de hete adem in de nek van de Kamaz-armada aangevoerd door Nikolaev. De banden waren dit jaar de achilleshiel van De Rooy. In de tweede etappe na de rustdag verloor de Iveco-rijder de leiding in het algemeen klassement door een kapotte band. In de eerste week zat het bandensysteem hem al dwars waardoor de banden leegliepen. Die achterstand maakte De Rooy nog voor de rustdag goed, maar het verschil na de achtste etappe kon hij niet meer ombuigen. Ook omdat hij in de tiende etappe opnieuw twee keer lek reed en op zoek moest naar een waypoint. Bovendien liep De Rooy ook nog een gekneusde rib op. Plek drie voor De Rooy In de voorlaatste etappe besloot De Rooy geen grote risico’s meer te nemen en verzoende zich min of meer met de uiteindelijk derde plaats op bijna 39 minuten van Nikolaev. Iveco-teamgenoot Federico Villagra eindigde op plek vier. De top tien telde naast De Rooy nog een Nederlander: Hans Stacey. De rijder van het Eurol VEKA-Man sloot de rally af op een negende plaats. Dat was een klein wonder omdat Stacey in de tiende etappe uit de rally stapte, maar een halve dag later toch weer meedeed. Soap rondom Stacey Het begon allemaal in de achtste etappe waarin Stacey veel tijd verloor door versnellingsbakproblemen. Het team zette een joker in, waardoor Stacey in de volgende etappe net meteen na de top 10 kon starten. Door miscommunicatie hadden de officials aan de start van de tiende rit niet te horen gekregen dat Stacey als twaalfde truck mocht starten. Ondanks zijn startkaart met daarop zijn starttijd wilden officials hem pas als 35ste laten beginnen. Na lang soebatten besloot Stacey daarop helemaal niet van start te gaan. ’s Avonds ging de organisatie door het stof en Stacey werd in het klassement als elfde geklasseerd. Hij kon zijn rally vervolgen, maar slaagde er niet in een gewenste dagzege te behalen. Dat dagsucces was er wel voor Martin van den Brink. Tot twee keer toe. Na een derde plaats in de openingsetappe sloeg de rijder van Mammoet Rallysport een dag later een dubbelslag. De vreugde was echter van korte duur. Problemen deden hem al in de derde etappe duikelen in het klassement naar de 45ste plek. Hiermee waren alle ambities op een goed klassement vervlogen. Van den Brink jaagde op dagsuccessen en slaagde daar tijdens de achtste etappe in. Pech was rode draad Pech was de rode draad door deze editie van de Dakar. Geen enkele equipe bleef verschoond van problemen: navigatiefouten, missen van waypoints, vastzitten in de modder, mechanische malheur. Alles kwam wel voorbij in de 39ste editie. Toch bereikten 16 van de in totaal 19 gestarte equipes de finish in Buenos Aires. Gert Huzink had de twijfelachtige eer de eerste Nederlandse uitvaller bij de trucks zijn. Een aanrijding met een auto in de tweede etappe betekende het eindstation voor Huzink. Turbopech Gerrit van Werven In de tweede week kwamen daar nog Gerrit van Werven en Vick Versteijnen bij. Van Werven werd zowel in de zevende als achtste etappe geplaagd door een kapotte turbo. Omdat de negende etappe werd afgelast wonnen ze tijd. Van Werven ging op grote achterstand nog van start in de tiende etappe, maar werd vervolgens uit veiligheidsoverwegingen door de organisatie uit de proef gehaald. Versteijnen moest op de voorlaatste dag van de rally opgeven. De prestatie van Richard de Groot in de rally is een vermelding zeker waard. Samen met Gerard Beelen en Jan Hulsebosch reed De Groot de Dakar als een motorcoureur in het kistklassement. Met een beperkt budget en zonder service, alles deden de mannen zelf, bereikten zij de finish op plek 33 in het eindklassement.