Vier uur en 47 minuten deed Paul Spierings over de wedstrijdproef van 342 km van de tweede etappe. Maar in de uitslagen zijn daar 20 minuten bij gekomen: straftijd wegens een gemist waypoint. Daar baalde de motorrijder uit Sint Michielsgestel enorm van.

Spierings was moe bij aankomst in het bivak in San Juan de Marcona. Het was ook een lange dag geweest. Na de 342 km special volgde nog een verbinding over de weg van dik 200 km. “Daar was je wel even zoet mee, zeker na zo’n special.”

Die was wel heel erg mooi, vond Spierings. Er zat van alles in, van duinen tot gravelpaden en een paar stroken met feshfesh. “Ik heb genoten. Stukken op topsnelheid werden afgewisseld met langzame stukken, duinen werden afgewisseld met mooie paden. Alleen met de feshfesh had ik nogal moeite.”

Doordat de auto’s in deze etappe voor de verandering een keer vóór de motoren waren gestart, waren die stroken met los, cementachtig zand helemaal omgewoeld. “Als je een beetje kunt motorrijden, is het geen probleem dat de boel wat losgereden is, maar bij dat feshfesh is het anders. Het zal wel niets ongewoons zijn, maar ik heb het nog nooit meegemaakt”, vertelde Spierings. “Op een stuk van 10, 15 km was het hard werken. De motor zakt diept weg in dat spul en trekt je alle kanten op. Ik vond het nogal wat, maar zoals gezegd: het kan best zijn dat het heel normaal is.”

Wat ook niet abnormaal is, is dat deelnemers een waypoint missen, zoals Spierings overkwam. De deelnemers aan de Dakar Rally volgen een route volgens aanwijzingen in het roadbook. Als ze die route precies volgen, passeren ze een groot aantal virtuele meetpunten die in de gps worden aangegeven. Zo wordt bijvoorbeeld voorkomen dat deelnemers stukken van de route afsnijden, maar de waypoints worden ook zo neergelegd dat ze niet altijd even gemakkelijk te vinden zijn. Passeren ze zo’n waypoint, dan geeft de gps-apparatuur een signaal. Missen er eentje, bijvoorbeeld omdat ze verkeerd gereden zijn, dan merken ze dat bij het volgende waypoint. De gps geeft dan aan dat er eentje ontbreekt. Op een gemist waypoint staat altijd een straf, doorgaans 20 minuten, maar op moeilijk te vinden waypoints kan wel twee uur staan. De gps-waypoints die de deelnemers moeten ‘afkruisen’ zijn overigens niet dezelfde als de waypoints in de live-timing; dat zijn satellietpunten die slechts dienen om de deelnemers te kunnen volgen.

“Ik baal ervan dat ik er eentje heb gemist. Dat zijn 20 onnodige minuten aan mijn broek”, mopperde Spierings. “Ik had het te laat in de gaten.” De tijdstraf heeft onder meer als gevolg dat Spierings in de derde etappe niet als 66ste start, maar als 72ste. Van de 798 km van San Juan de Marcona naar Arequipa zijn er 331 tegen de klok, die meetellen voor het klassement.