Rainbow dik tevreden met zestiende plaats

Gepubliceerd op: 06-01-2020 20:18

Gerrit Zuurmond, Jasper Riezebos en Klaas Kwakkel hebben deze Dakar Rally een goed ritme gevonden. Ze sloten de tweede etappe af op een keurige zestiende plaats. “We kunnen goed bijblijven”, stelde Zuurmond tevreden vast na afloop van de 367 km lange proef.

Goed samenwerken in de cabine was cruciaal in de proef tussen Al Wajh en Neom. Doordat de route dwars door rivierbeddingen vol met stenen ging, was het hard werken voor chauffeur Zuurmond, maar ook goed opletten voor de bandenspanning voor monteur Kwakkel. Navigator Riezebos had zijn handen vol aan het zoeken naar de juiste valleien en rivierbeddingen. Juist die samenwerking verliep perfect aan boord van de Rainbow-truck.

“Het was een intensieve proef om te sturen”, vond Zuurmond. “Het was zaak om niet lek te rijden en dat is gelukt. Eén band hebben we uit voorzorg gewisseld omdat er een steentje in zat. De navigatie ging ook prima. Alleen op 5 kilometer voor de finish hebben we even echt moeten zoeken.”

De Rainbow-truck was ietsje van de route afgedwaald, gaf Riezebos toe. “We zaten wat te ver naar rechts op de piste. Daardoor kwamen we in de verkeerde rivierbedding terecht. We hebben wat tijd verknoeid met zoeken maar zijn toch in de goede terecht gekomen. Het barstte er van de sporen en er reden er nog een aantal rondjes, dus we waren zeker niet de enigen. Als je dan ziet waar we uitkomen, op de zestiende plaats, hebben we het best aardig gedaan en niet te veel verknoeid. Het is nog een best stukkie, maar als we zo blijven doorrollen, komt het best goed.”

Vorige bericht

Harmsen doet bewust rustig aan in etappe 2

De tweede etappe van de Dakar 2020 was een zware dag, waarop heel veel mis kon gaan. Stof en stenen maakten het de motorrijders moeilijk en juist daarom besloot Olaf Harmsen om het wat rustiger aan te doen. De finish halen is immers het enige wat telt voor de Dakardebutant uit Den Bosch. De 367 km van El Wajh naar Neom volbracht Harmsen zonder kleerscheuren. “Ik heb geen risico’s genomen”, vertelde hij na aankomst in het bivak. “Ik heb er genoeg zien liggen om rustig aan te doen. Het was een zware dag door de vele en ook flinke stenen. Je kon er niet omheen, dus je moest er wel overheen. Maar ze waren heel link.” Harmsen deed het zo rustig aan dat een heleboel motorrijders hem voorbij kwamen. “Maar bij de tankstop en later ook bij de finish kwamen ze ná mij binnen! Dat was erg grappig. Blijkbaar heb ik het niet zo verkeerd gedaan.” Door de relatief lage snelheid was het ook makkelijker navigeren. Alleen op het einde van de etappe maakte Harmsen een foutje. “Mijn roadbook werkte niet meer. Het draaide niet meer door. De rol was iets te dik, denk ik. Ik ben achter een truck aan gereden, maar die reed verkeerd. Dat was een beetje jammer.” In het stof was het lastig rijden, zeker achter die truck. “Achter een motor gaat het nog, achter een auto is het bijna niet te doen, achter een truck kun je beter even stoppen want je ziet geen steek.” De naweeën van een voorhoofdsholteontsteking maakten het er ook niet gemakkelijk op. In de eerste etappe had Harmsen nog barstende hoofdpijn, vandaag was hij misselijk. “Ik hoop dat het gaandeweg beter gaat. Op het resultaat heeft het geloof ik weinig invloed, zolang ik maar een beetje rustig aan doe.”
 
Lees verder