Als rally was de Tuareg voor de Nederlandse deelnemers misschien iets te gemakkelijk, maar allemaal gaan ze met tal van ervaringen rijker weer naar huis. En nog belangrijker: ze genoten volop van wat Algerije allemaal te bieden heeft.

De Tuareg Rally leverde Les Gazelles Sascha Bloemhoff en Gerda Lauwers bovendien een fraaie beker op voor het behalen van de derde plaats in de Expert-klasse bij de auto’s. Bij de Pro-motoren werd Wouter de Graaff de beste Nederlander op een keurige zevende plaats, ondanks een tijdstraf van vier uur (wegens het missen van een geheim checkpoint) die hij al op de eerste dag opliep. Had hij die niet gekregen, dan had er wellicht ook voor hem een podiumplaats ingezeten.

“Op de eerste dag al vier uur aan je broek krijgen, maak je niet meer goed”, wist De Graaff meteen al. Wat hem vooral de das omdeed, was het systeem met talloze waypoints wat de navigatie van minder invloed maakte, terwijl dat juist de specialiteit is van De Graaff, die behalve de Dakar een handvol rally’s per jaar als semi-professioneel navigator doet. “Het is verwarrend als het ene moment het roadbook geldt en het volgende moment je gewoon de gps moet volgen. Op navigatie was weinig te winnen en de snelheid van de top 3 heb ik op de motor simpelweg niet. Maar ik heb heerlijk gereden. Het landschap is waanzinnig en de duinen zijn geweldig.”

De eerste dagen had De Graaff landgenoot Erik Klomp als richtpunt. Klomp haalde als enige van de Nederlandse deelnemers alle CP’s. Ook hij had wat op- en aanmerkingen op het systeem dat de Tuareg Rally hanteert, maar hij had het wel erg naar zijn zin. “Ik ben vooral meegegaan omdat ik nieuwsgierig was naar Algerije en die nieuwsgierigheid is meer dan bevredigd. Wat duinen rijden betreft, heb ik echt wel bijgeleerd. Mede door de harde wind waren de duinen extra zwaar. Het mooiste vond ik wel dat je niet voortdurend allerlei andere rally’s en toeristen tegenkomt, zoals in Marokko. Een paar Algerijnen die op quadjes of met auto’s door de duinen rijden om te komen kijken, maar verder kom je niemand tegen en staan er geen sporen. Door zulke maagdelijke duinen rijden vond ik een bijzondere ervaring.”

Peter Jansen is de derde Nederlander die alle kilometers reed, al had hij op zijn tweetakt-machine wat handicaps. “De dikke viertakten hebben meer vermogen, maar met mijn tweetaktje kon ik mooi door de duinen dansen. Op de lange stukken over gravelpaden kan ik het niet bijbenen, maar in de duinen is het gewoon een kwestie van blijven rollen.”

De Brabander kwam een paar keer in de problemen omdat hij brandstof te kort kwam, maar na de eerste keer zorgde hij dat hij een paar liter als reserve bij zich had in zijn rugzak. “Dat is eigenlijk het enige probleem dat ik heb gehad, als je dat al een probleem kunt noemen. Wat me niet in de kouwe kleren is gaan zitten, was het dodelijke ongeval van de Italiaan Giovanni Stefani. Ik heb hem zien liggen. Dat heeft indruk gemaakt. Maar verder heb ik een heel leuke week gehad.”

Ramon Dijkman liet de laatste twee etappes voor wat ze waren na een harde crash met zijn Yamaha. Op de eerste dag had ook hij een penalty van vier uur gekregen en half-onbewust probeerde hij die verloren tijd toch goed te maken. “In een oued wilde ik toch de man die voor me reed voorbij. Ik reed een paar meter naast de piste en klapte hard in een kuil. Daarna zag ik de duinen dubbel – en het waren er toch al zoveel. Met een hersenschudding vond ik het niet verantwoord om de rally uit te rijden.”

Voor Dijkman was het al de vijfde of zesde keer dat hij de Tuareg Rally reed. Ook hij ging vooral mee voor de nieuwe uitdaging van Algerije. “Het land is geweldig. Ik vind het wel jammer dat we lang niet alle mogelijkheden van het gebied hier hebben benut. De routes hadden best wat gevarieerder gemogen wat mij betreft. Het waren overwegend duinen en grote vlaktes; waarom niet een keer de bergen in en wat technischere stukken inbouwen, in plaats van vrijwel dezelfde route heen en terug, en twee keer door dezelfde duinen? Het zou best kunnen dat het is omdat het de eerste keer is hier en zowel de Algerijnse autoriteiten als de organisatie van de Tuareg Rally nog niet precies weten wat er kan.”

Onno Ellens sloeg de slotdag over. In de eerste etappe al was hij hard gevallen en daarbij had hij zijn ribben gekneusd, wat hem behoorlijk belemmerde. “Ik kon eigenlijk niet staand rijden en dan is een etappe met 100 procent duinen niet te doen. Ik ben de duinen in Marokko gewend, maar dat is kinderspel vergeleken met wat we hier hebben gehad. Het is echt hard werken in deze duinen.“

Ook Ellens was het vooral om Algerije te doen. “Ik heb hier in het verleden al eens landbouwmachines verkocht, maar ik was er nog nooit geweest. Dit was een uitgelezen gelegenheid om het land te leren kennen en ik moet zeggen: ik ben zeer aangenaam verrast. Het land is prachtig en de mensen zijn alleraardigst.”

De gastvrijheid en behulpzaamheid van de Algerijnen is ook wat Sascha Bloemhoff ruimschoots mocht ervaren. Haar Toyota kwam niet ongeschonden uit de strijd na een koprol in de duinen (buiten hun schuld) en de vrouwenequipe maakte elke dag wel iets mee. “Vrijdag bijvoorbeeld stonden we met een kapotte band en de krik was onder de auto in het zand gezakt. We zaten al met ons tweeën graven om de krik weer uit het zand te krijgen toen zes Algerijnen kwamen helpen graven en we zelf niets meer mochten doen. Een Algerijnse equipe stopte en kwam ook helpen. De mensen zijn zo hartverwarmend vriendelijk, open en gastvrij, en het respect voor ons als vrouwenequipe in de rally is echt fantastisch.”

Bloemhoff was erg onder de indruk van het landschap, met duinen zover het oog reikt. “Even vaststaan in een duinpan is vervelend, maar het was ook magisch. De intense stilte en uitgestrektheid van de Sahara is overweldigend mooi.”

Voor navigator Gerda Lauwers was het de eerste kennismaking met een woestijnrally en dat was meteen een hele ervaring. “De rally en het land hebben wel indruk op me gemaakt. Ik vond het heel zwaar. We hebben één dag probleemloos gereden, zelfs zonder voorruit die bij onze koprol is gesneuveld, en die dag hebben we prompt gewonnen. Niet meer in de Pro-klasse, wat de bedoeling was, maar in de Expert-klasse, maar dat was ook gewoon genoeg. Elke dag iets hebben kan aan je motivatie gaan vreten, maar we zijn hier met Memo Tours met zo’n leuke club mensen dat het niet moeilijk was om de volgende dag weer met frisse moed verder te gaan. De support van het thuisfront heeft me ook heel goed gedaan. Of ik het nog een keer doe, weet ik niet. Laat het eerst allemaal maar eens bezinken.”

Wat Bloemhoff betreft kan Lauwers zo weer instappen. “We hebben een goede klik en ze heeft het navigeren vlot onder de knie gekregen. We hebben wat pech gehad onderweg. Wat dat betreft was het een rare rally, maar in de auto liep het perfect.”