Vandaag was het in de eerste echte rallydag van de Kalahari Rally 2019 gelijk al een slagveld voor de deelnemers, met als grootste uitdaging de navigatie. Iedereen reed meerdere malen verkeerd, waarbij het vooral erg moeilijk bleek een gemaakte fout te herstellen. Er was steeds maar één mogelijkheid: terugrijden naar de plaats waarvan je zeker was dat het klopte, dan vanaf daar blijven proberen hoe je het volgende punt in het roadbook moest aanpakken, net zolang tot het klopte. Doordat bijna iedereen wel ergens in de problemen kwam, moest Stage 1 zelfs ingekort worden om zo alle deelnemers de kans te geven op een normale tijd binnen te komen. Dat lukte niet bij het Nederlandse team van Gerard van Lieshout en Guido Slaats, ze kregen technische problemen met de Toyota Landcruiser 200 en komen vermoedelijk pas erg laat binnen. Ze waren echt niet de enigen, nogal wat motorrijders kwamen pas laat in de avond het bivak binnen, ondanks de ingekorte special. Een erg stil bivak overigens, want in deze marathonstage mag er geen ondersteuning vanuit de teams gegeven worden.

Gisteren was Bowy Odink als navigator van een Side-by-Side in de kwalificatie-Superspecial nog de held van het veld door enorm precieze navigatie, maar op de eerste rallydag waren hij en zijn bestuurder Phillon Parpottas op één plek al tweeënhalf uur aan het zoeken naar de juiste route. Odink: “gisteren wist ik nog niet hoe de GPS werkte, maar nadat we daar zo lan g aan het klloien waren kwam ik erachter dat die GPS ons naar het volgende waypoint kon helpen, dus ik heb weer wat bijgeleerd. Maar zo lekker als het gisteren ging, zo moeizaam was het vandaag”.

Bij de motorrijders stond Robbert Gibbon al na 6 kilometer stil met een defecte koppeling. Na veel sleutelen en advies van de Zuid-Afrikaanse rallylegende Darryll Curtis, ging hij terug naar de start, accepteerde de tijdstraf maar kon daar wel zelf zijn motor repareren en daardoor toch doorrijden in de marathonstage. Gibbon traint voor de Dakar 2020, dus dit was zeker geen slechte test van zijn doorzettingsvermogen.

Gwen Backx

De Belg Gwen Backx deed het vandaag zeker niet slecht; na een kilometer of 40 was hij zijn teamgenoot Joris van Dyck tegengekomen, waarna ze samen waren opgereden. Ook voor hen was het een zware dag, die al héél snel na de start begon. Backx: “de rivierbedding in het begin van de dag was gelijk zwaar, met diep, fijn zand en grote losse stenen. Daar komt bij dat die rivierbedding laag ligt, dus daar is het ook totaal windstil en dus bloedheet. Daarna zijn we ook aan het zoeken geslagen, ik denk dat we wel op tien punten rond bleven rijden om de juiste track weer te vinden. Qua rijden vond ik het vandaag dan ook niks meevallen, doordat het navigeren zo ingewikkeld was had ik weinig lol in het rijden. De Zuid-Afrikanen hebben daar een spreekwoord voor: dit was geen jagen maar zoeken naar klein wild”. Backx heeft een aantal jaren geen rally’s meer gereden, zijn gezin kreeg even voorrang. “Maar, het begon toch te kriebelen en Joris is mijn zwager en die bleef wel rally’s doen, en hij kent organisator Garth Roberts van de Kalahari Rally, dus zo kwamen we hier weer terecht. Maar heel eerlijk: ik had sinds de Africa Eco Race in 2014 niet meer genavigeerd. Dat is vandaag dus aardig ingehaald. Nu graag weer een dag gewoon lekker rijden morgen!”

Drie Musketiers

De Belgen Johan van der Velde en Steven Hens kwamen samen naar de rally, waar ze landgenoot Erwin Gorrens tegenkwamen. Vandaag reden de “Drie Musketiers” samen op, om steeds weer opnieuw naar de route te moeten zoeken. Net op het moment dat ze het op dachten te geven, werden ze door een marshall naar de tankstop gebracht, vanaf welk punt de special net met zo’n 100 kilometer was ingekort.

Morgen loopt de marathonstage door tot na de eerste special van de dag. Dan pas mag er op de liaisonroute service vanuit de teams verleend worden, al is er wel een vastgestelde tijd om aan de tweede special stage van de dag te beginnen.