Jes Munk telde de meters af op weg naar de finish
Onbedreigd, want met een marge van bijna een uur, reed Jes Munk naar de finish van de Morocco Desert Challenge, op weg naar zijn eerste overwinning. De Deen sloot de achtste etappe af als tweede en liet zodoende niets aan het toeval over. Maik Willems sluit de MDC af op de derde plaats in zowel het algemene als het 4×4-klassement, achter de Tsjech Boris Vaculik, die problemen had met het vermogen van de Ford. Stéphane Henrard won het klassement bij de buggy’s.
Jes Munk: “Voor mijn gevoel heb ik als een slak gereden de laatste etappe, maar we zijn toch weer tweede, dus het zal wel harder gegaan zijn dan ik dacht. Ik heb in elk geval elke meter afgeteld tot de finish. We hadden vandaag niet te winnen, maar alles te verliezen. Ik was niet zenuwachtig, maar het was toch een beetje spannend. Dat ik heb gewonnen, is nog niet tot me doorgedrongen. Ik zit nog vol adrenaline. Het besef zal wel komen als ik de trofee vast heb en het eerste biertje is gedronken. Ik heb genoten van deze week, maar het moet allemaal nog een beetje bezinken.”
Maik Willems: “Iedereen die sentinelde mocht er met een vorstelijk gebaar langs vandaag. We hebben het rustig aan gedaan. Er is toch niks meer te winnen. Ik ging voor het hoogst haalbare en dat was deze keer de derde plaats. Meer zat er niet in, maar dat geeft helemaal niks. Ik ben tevreden met het resultaat. We hebben een erg leuke week gehad. De bivaks zijn goed, de routes zijn waanzinnig gevarieerd en uitdagend, en het fijnste is wel dat je veel wedstrijdkilometers maakt maar geen ellenlange liaisons hebt. De finishes liggen in het bivak en je zit meteen aan het koud biertje. Die hebben we dan ook wel verdiend, want het is hard werken geweest.”
Stéphane Henrard: “Dat we ondanks een terugval naar de vierde plaats nog het buggy-klassement hebben gewonnen, is erg fijn. De auto heeft het super gedaan. Het enige probleem is een olielek geweest, waardoor we 100 kilometer gesleept moesten worden en waardoor we heel veel tijd zijn verloren. Was dat niet gebeurd, dan had ik waarschijnlijk het algemeen klassement wel kunnen winnen. Maar het is een mechanische sport, dus ik heb er wel vrede mee.
De rally was begin tot eind spannend en gevarieerd, met mooie etappes en moeilijke navigatie. Voor de auto was het opnieuw een interessante testsessie. Inmiddels is hij wel zover dat hij Dakarwaardig is. Ik heb nu vier van deze Dunbee’s en ik wil er mensen mee gaan opleiden om aan de grote rally’s te kunnen meedoen. Eerst wat baja’s rijden om aan de auto te wennen, dan een rally als de Morocco Desert Challenge en dan zijn ze klaar voor het grote werk.”
